D A R W I N
x
Kinakabahan akong umuwi dahil iniisip ko parin ang paguusap namin ni Master kanina sa cellphone.
Nagiisip din ako kung anong sasabihin ko incase kausapin nya ako. Pero sa tono ng pananalita nya kanina, mukhang di nya ko kakausapin.
The door was open habang ako naman ay maingat na naglalakad papasok ng bahay. Nagmumukha tuloy akong magnanakaw sa lagay ko.
Luckily, ay wala akong nakitang tao sa sala, Kaya umakyat na ko sa taas. Kinakabahan parin ako dahil ang tahimik ng bahay baka bigla nanaman kasi manggulat si Master.
Buti nalang at hindi naman nangyare yun. Baka siguro ay tulog na sya sa kwarto nya. Gayun panam maingat ko paring binuksan ang pinto ng kwarto ko, ewan ko ba, trip ko lang talaga mag ingat late na din kasi ako nakauwi, baka malaman pa ni tita at isiping nagbubulakbol ako.
Nang masara ko na ang pinto ng kwarto ko ay dun na ko huminga ng maluwag.
Pero bigla kong napatalon sa gulat nang bigla nalang may nagsalita sa loob.
"Alam mo bang para akong tangang hanap nang hanap sayo kanina? I even report to the police dahil hindi ko na alam ang gagawin ko. Tapos malalaman kong sumama ka lang pala kay Xylver without telling me?". Sabi nya at alam kong galit sya base sa tono ng pananalita nya. Matalim din ang tinging pinupukol nya sakin. Which made me feel uncomfortable.
"Master, magpapaliwanag ako ganto kas---". Hindi nya ko pinatapos.
"Wag kana magpaliwanag Darwin. I am so disappointed! Pinagmukha mo kong tanga dun!". Mariin nyang pagkakasabi at saka na lumakad paalis.
Pero pinigilan ko sya, kailangan nya paring malaman ang totoong nangyare.
"Master, ipapaalam ko naman talaga sayo e kaso na lowbat yung phone ko. And it was emergency, may bata kasing tumawid sa kalsada at may sasakyang maaaring makasagasa sa kanya kaya tumakbo ako papalapit sa kanya, para iligtas sya, pero nakita ko si Xylver na nauna na dun and thankfully nailigtas nya yung bata. Pinuntahan ko sila para tulungan". Paliwanag ko.
Hindi sya sumagot, parang wala syang naririnig. Maya-maya pa ay tuluyan na syang lumabas.
Napahampas nalang ako sa noo ko. Haayss!
x
Kinabukasan ay naging cold na ang pakikitungo sakin ni Master. Pag nagkakaharap kami ay hindi nya ko pinapansin, he acted na parang hindi nya ako nakikita. Ang sakit lang.
Pakiramdam ko, parang bumalik nanaman kami sa dati.
Sumapit na nga ang hapon at naghanda na ko para umattend na kami sa birthday ni Kelly. Hindi ko din alam ang gagawin ko kay Master, alam kong galit parin sya sakin. Wag nalang kaya ako umattend? Dahil paniguradong awkward nanaman kami neto.
Then suddenly, mula dito sa loob ng kwarto ay narinig kong bigla ang busina ng kotse ni Master. Kaya dali-dali na akong kumilos para bumaba na baka hinihintay na nya ako at kung ano pa sabihin nun sakin.
Pero agad akong nanlumo nang wala na akong madatnang sasakyan sa labas. Iniwan nya ko. Umalis syang hindi ako kasama. Dala-dala ko din ang ireregalo ko sana kay Kelly at mukhang hindi ko na ito mabibigay sa kanya.
"Pinilit mo pa ko kahit ayaw ko. Hindi mo naman pala ako isasama. Nagbihis pa ako". Sabi ko sa sarili at unti-unti ko nalang naramdaman ang pagpatak ng luha ko.
x
Nagkulong lang ako sa kwarto. Hindi ko din maiwasang maiyak. Di ko maintindihan dahil ako naman tong may ayaw na sumama dun at the first place, pero bakit naiiyak ako?
Nakahiga ako sa kama na kinakausap ang sarili.
"Naiintindihan ko din naman kung galit sakin si Mast--..... no! Andrei. Pero sana naman sinabi mo nalang sakin na wag kang sumama ganito ganyan hindi na iiwan mo nalang ako".
"Baka gumaganti lang yun dahil sa ginawa ko. Pero! Pakshet! Hindi ko yun sinasadya. Etong ginawa nya? Yun ang sinasadya!".
Agad akong napatakip ng bibig dahil narealize kong nakapagmura ako.
Suddenly, narinig kong nag ring ang phone ko. Unknown number lang ang nakalagay dun. Sino kaya to?
Pero dahil bored ako ngayon at wala akong makausap, sasagutin ko nalang ang tawag na to.
"Sino po ito?". Bungad ko nang sagutin ko yung tawag.
"Good evening Darwin, ako to si Xylver. I noticed na hindi ka kasama ni Andrei nang nagpunta sya sa birthday ng pinsan kong si Kelly. Bat hindi ka sumama?". Tanong nya. Si Xylver pala yun.
Anong isasagot ko sa kanya? Magsisinungaling nanaman ba ako? Haaays!
"Ah.... Natulog kasi ako nung tanghali, e napasarap yung tulog kaya hindi ko namalayan ang oras. Baka ayaw din siguro ni Andrei na maistorbo yung tulog ko kaya hindi na nya ako ginising". Palusot ko. Mula nang mapunta ako dito natututo na kong magsinungaling.
"Ow? Is that so? Buti nalang pala nagpunta ako dito. Andito kasi ako sa labas ng bahay nyo. Pinark ko lang kotse ko. Aayain sana kitang magpunta dun, wala kasi akong makausap dun e, nabobored lang ako. Please". Sabi nya.
Agad akong napatayo sa kama at agad na tiningnan ang bintana. At dun nakita ko sya sa labas ng gate.
Jusko! Anong gagawin ko?
Pupunta ba ako? O hindi? Pero nakakaawa naman si Xylver, naghihintay kasi sya. At isa pa sayang lang din yung ipangreregalo ko kay Kelly kung hindi ko yun maibibigay sa kanya.
Kaya napagdesisyonan ko nalang na sumama.
"Hintayin mo ko dyan Xylver, magbibihis lang ako. Mabilis lang to". Sabi ko at agad nang binaba ang tawag.
Nagmadali akong pumunta ng banyo para maligo ulit at magbihis.
Afterwards bumaba na ako para puntahan si Xylver sa labas. Siniguro ko ding naka lock ang pinto at gate.
Nang nilingon ko sya ay nakatingin lang yun sakin. And i was confused by the way he look. Anong meron?
"You look amazing". Parang wala sa sarili nyang sabi sakin.
Huh?
Parang syang nastatwa, kaya kinaway kaway ko yung kamay ko malapit sa mukha nya, at saka sya natauhan.
"Alis na tayo?". Sabi nya nalang.
Umoo na ko at sumakay na sa kotse nya.
x
Nakarating na kami kung san ginaganap ang birthday ni Kelly. Isa iyong magarang bahay. So I'm assuming na bahay nila yun. Marami din akong nakitang mga taong nagkakasaya.
Hindi ko alam pero bigla akong nanliit sa mga nakikita ko. Ang gaganda ng mga suot nila at ang lalakas ng dating. Nasasabi mo talagang lahat sila ay mayayaman.
Hindi ko naman sinasabing hindi maganda ang suot ko dahil kahit papano ay masasabi kong may dating din naman ang suot kong to, it's just that iba parin talaga sila e and I can't avoid to compare myself on them.
Pero anyway, hindi ko nalang yun pinansin dahil hindi naman yun ang dahilan kung bakit ako nagpunta dito.
Andito ako para makisaya!
Maya-maya pa ay naramdaman ko nalang ang braso ni Xylver na umaakbay sakin. Dahilan para pagtinginan kami ng mga tao. Kaya napatango nalang ako kasi nahihiya ako jusko!.
Sinalubong kami ni Kelly na nakangiti, at binigay ko na sa kanya ang regalo ko. I know she's just faking her smile to me. Malalaman mo naman talaga agad kung genuine or fake yung smile diba?
Then nahagip ng mata ko si Andrei. Nakatingin sya sakin habang inaakbayan ako ni Xylver. He look at me like he's about to kill someone. And i will not allow myself to look fear, instead fierce.
I should also look at him that way he look at me. Or even worser than that. So did i.
Tiningnan ko din sya ng matalim. Di rin ako makapaniwalang nagawa ko syang titigan ng ganun.
At last nagtagumpay ako, dahil bigla nyang inilipat ang tingin nya sa ibang direksyon.
Tsk! Galit ka sakin? Mas galit ako sayo!
good boy