Nakapalumbaba ako habang nakatitig kay Zach na kasalukuyang nag-oonline class. It's already 10 am dito sa Paris, sa Pinas kasi 4pm palang. Hanggang 6pm ang klase nito. I'm so hungry na. I want to have lunch.
Seryosong nakatutok si Zach sa laptop niya habang nakikinig sa conference. Hindi ako nag-abala na lumabas mag-isa sa kwarto dahil ayokong iwan si Zach. Gustong gusto ko nang tanungin si Zach kung gusto niya bang magpa-room service ng food pero natatakot naman na istorbohin ito sa klase.
"What do you want?"
Hindi ko namalayan na nagsalita pala si Zach. Ako ata ang kausap nito? Pero nakatutok pa rin ito sa tapat ng screen.
"You've been staring at me for hours. " Dagdag pa nito.
"Uhm ano kasi.....nagugutom na ako. Inaantay lang kitang matapos sa klase mo para sabay tayong mag-lunch." Nahihiya kong sabi.
Bakit ba nahihiya ako? Wala namang masama kung gusto ko siyang kasabay kumain. Tsaka baka kasi may lumapit nanaman sakin no.
Nagulat ako nang biglang tumayo si Zach at sinarado yung laptop niya. At tinabi yung mga papers at books niya sa gilid. Naglakad ito papunsa sa side table at kinuha yung wallet niya.
"Let's go."
"Huh? San tayo pupunta?" Pagtataka ko.
"You said you wanted to eat."
"Wag na, dito nalang tayo. May klase ka pa e------"
Hindi ko natapos yung sasabihin ko ng biglang naglakad palabas si Zach. Agad naman akong tumayo sa kinauupuan ko at tumakbo para sundan si Zach.
Pinindot niya yung down button sa elevator at agad itong bumukas, sabay kaming pumasok sa loob. Ako na yung pumindot sa lobby.
Makalipas ang ilang segundo, bumukas uli yung elevator at may pumasok sa dalawang lalaki. Dahil nakasara yung elevator, bakat sa repleksyon na nakatingin ito sakin at pinagbubulungan ko.
Zach cleared his throat. Pakiramdam ko ay napanson niya rin na nakatingin sakin yung dalawa.
Buti nalang at agad na bumukas yumg elevator. Hinawakan ni Zach yung kamay ko at hinila palabas.
"Where do you want to eat?" Pagtataka nito habang naglalakad na kami sa labas. Hindi na kami nag-abala na magkotse dahil sobrang daming restaurants dito paglabas mo.
"Ikaw."
Nilingon naman ako ni Zach dahil sa sinabi ko. Ngayon ko lang na-realize na medyo iba meaning ng sinabi ko!
"I-I mean ikaw bahala." Pagtama ko.
Bakit ba nahihiya ako kay Zach? Am I blushing ba? Am I seriously having a crush on him again? Akala ko ba moved on na ako kasi hindi naman niya ako type. For sure may relasyon siguro sila nung ka-work niya sa hospital. May pa-sweetie pa siyang nalalaman. Trying hard maging conyo. Tsk.
Huminto si Zach sa tapat ng isang rest. Le Servan ang pangalan nung restaurant.
"This will do." Tangi nitong sabi.
Binuksan niya yung pintuan at inalalayan akong pumasok, sumunod naman siya sa likuran ko.
"Bonjour mademoiselle and monseiur" Bati samin nung staff.
"Table for two please." Sabi ni Zach.
"Right this way please...."
Sumunod kami sa staff. Pumwesto kami sa gitna na table for two. Hihilain ko na sana yung upuan ko pero inunahan ako ni Zach. Pinaghila niya ako ng upuan at inalalayang umupo. Pagkatapos, naupo na siya sa tapat ko.
Kinuha ko naman yung menu, I'm not familiar with the foods here. I've never been to Paris kasi. Madalas kasi sa LA, Switzerland, London, Italy at Croatia lang yung madalas kong puntahan. I have never thought to go to Paris before.
"What can I get you?" Tanong nung waitor.
"I'll have the Magret de Canard, Ravioli and Tarte Au Citron Meringuée. And just some water for drinks." Sabi ni Zach.
"And what about you Madame?" Tanong nito sakin.
Binaba ko naman yung menu sa table.
"I'll just have what he ordered too." I said then smile.
"The food will be served after 10-15 minutes. " Sabi ng waitor at umalis sa table namin.
Nakatingin sa window si Zach at tinatanaw yung labas. Nanatili ako na nakatitig sakanya. He looks good in those white long sleeves that is rolled up to his biceps and those black pants he's wearing paired with a black belt. Sobrang gwapo talaga ni Zach.
Bigla itong humarap at napatingin sakin, agad naman akong lumingon sa ibang direksyon ay nagpatay malisya
"Why do you keep on staring at me?"
Hinarap ko naman siya at tinaasan ng kilay.
"Fine. Nagagwapuhan ako sayo. Matagal na no! Ever since siguro nung nakita kita. Crush nga kita dati e." I said.
Ano ka ba? Yolo nga diba? Bakit pa ba tayo mahihiya sa mga crush natin.
"I thought you liked Jasper?" Seryoso nitong tanong.
Natawa naman ako sa tanong niya.
"Si Jasper? Oh please, there's no way I would ever have a crush on him. He's my best friend." Pag-klaro ko.
"But you said I was your crush before. So who's your crush now?"
"Ikaw pa rin. Pero hindi na yung crush na crush. Ayoko kasing makigulo sa relasyon niyo nung girlfriend mo. Yung nakita ko sa fishball stand." Sabi ko rito.
Natawa naman ng onti si Zach.
"So you're jealous?"
"Sino bang hindi magseselos kapag nakita nilang may kasamang babae yung crush nila? Syempre masakit no. Kaya nga nag-momove on na ako sayo e. " Naka-pout kong sabi.
Natawa naman uli si Zach. Luh. Biro lang ata sakanya yung feelings ko. Ganyan ba kapag gwapo? Ang confident masyado.
"I wouldn't marry you in the first place if I had a girlfriend. And she's just my friend. You don't have to worry about anything." Paniniguro nito.
Biglang sumayo yung diwa ko. Napangiti naman ako kay Zach at nagpa-cute. Nakakatuwa na napapatawa ko siya ngayon. Ang cold kaya nito.
"So pwede na uli kita maging crush? Wala na akong kahati?" Pangungulit ko.
"I'm not your crush. I'm your husband."
Biglang namula yung pisngi ko dahil sa sinabi niya. I almost forgot that we're married. Hindi ko alam yung sasabihin ko. Buti nalang biglang dumating yung waitor at sinerve yung pagkain namin. Saved by the bell talaga!
Nagumpisa nang kumain si Zach. Inuna nito yung ravioli. Hindi ko pa rin maalis yung tingin ko sakanya.
"Thank you Zach." Seryoso kong sabi. Napatigil naman ito sa pagkain at tinignan ako.
"For what?" Pagtataka niya.
"Sa pagtulong samin ni mommy. Hindi pa kasi ako nakakapag-thank you sayo ng maayos. "
"It's nothing. " Tipid nitong sabi.
Kahit nahihiya ako, nilakasan ko yung loob ko na hawakan yung kamay niya sa ibabaw ng table. Dahan dahan ko itong pinisil.
"I'm glad that I married you. Kahit alam natin na mag-didivorce rin tayo sa huli. I'm still thankful that I got to marry you. At least I know what it feels like to be married. Mukha kasing malabo na ikasal ako sa future. Wala kasing nagkakagusto sakin na matino e." I said then chuckled for a bit.
"Then let's just enjoy this marriage while it lasts."
Napahinto ako sa sinabi ni Zach. Pinatong niya yung isang kamay niya sa ibabaw ng kamay ko na nakahawak sakanya.
"Let's just pretend that this is not only for your mom. Let's pretend it's real."
Napangiti naman ako sa sinabi niya at tumango ako bilang sagot.
"I'll try to be the best wife for you." Nakangiti kong sabi.
"And I'll try to be the best husband for you." He said.
Zach and I went ahead to eat out food. We had fun talking to each other. Mas lalo ko itong nakilala dahil sa kwentuhan namin.
----