𝚄𝚗𝚒𝚌𝚘𝚍𝚎
အဲ့နေ့ကစပြီး ကိုယ့်တစ်တောလုံး ပန်းတွေဝေတယ်...လောကကြီးက ပန်းနုရောင်ကာလာသွင်းထားတဲ့မျက်မှန်ကတဆင့် ကြည့်ရသလိုကို နုနယ်ပျိုမျစ်လွန်းနေတယ်
☁
"ကိုကြီး..ဝက်ဝံပုံကွတ်ကီးလေးပုံဖော်ပြီးရင် စူပါမန်းပုံပါလုပ်ပေးနော်.."
"ကိုကြီးကပုံဆွဲမှမတော်တာ...ဝက်ဝံပုံတောင် မနည်းကြည့်ဆွဲထားရတာ..ကိုကြီးက အသည်းလေးပဲလုပ်တတ်တာ.."
"အသည်းပုံဆိုတော့ အချစ်မုန့်လားဟင်.."
"အချစ်မုန့်?အဲ..အချစ်မုန့်ကကိုကြီးလည်း ခုမှကြားဖူးတာ။ဘာတွေနဲ့လုပ်ရလဲ မသိဘူး။ပေါင်ပေါင်ရဲ့ကောဆိုရင်တော့ လုပ်တတ်မယ်ထင်တယ်.."
ယောက်ဖလောင်းကိုပြောနေပေမဲ့ ကိုယ့်အကြည့်ကတော့ kitchen counterကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတဲ့တိတိဆီမှာ။သူကလည်း ကိုယ်ပြောတာကိုကြားတော့ ခေါင်းကိုခပ်ဖြည်းဖြည်းခါယမ်းပြီး မနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ပုံမျိုးပြုံးတယ်။
ခုလက်ရှိကိုယ်တို့အခြေအနေက ဘယ်ခေါင်းစဥ်အောက်မှာရှိနေလဲ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်းမသိဘူး။ကိုယ်ကအချစ်ကိုဖွင့်ဟထားပြီး တိတိကဖွင့်ပြောခံထားရတဲ့သူ။နှစ်ယောက်က ဒီအခြေအနေမှာ ရပ်တန့်နေကြတယ်။အဲ့ညကကိုယ်ဖွင့်ပြောပြီးတယ်ဆို တိတိကကိုယ့်ကိုမိနစ်ဝက်စာလောက် နေမြဲအတိုင်းနေရင်း၊ကြည့်မြဲအတိုင်း ကြည့်တယ်။ပြီးတာနဲ့ကိုယ့်ဆံပင်တွေကို ဆွဲဖွပြီး ထထိုင်တယ်။ပြီးတော့ ပြန်ကြရအောင်တဲ့။
အဲ့ညပြီးကတည်းက ကိုယ်တို့အခြေအနေက ပုံမှန်ထက်ပိုရင်းနှီးခဲ့ကြတာတော့ ငြင်းမရဘူး။ကိုယ်တို့တွေ instaမှာ အပြန်အလှန်DMတွေပို့ဖြစ်တယ်။အိပ်ရာနိုးပြီလား...၊ထမင်းစားပြီးပြီလား..၊ညနက်နေပြီ အိပ်တော့လေ...၊ဒီနေ့မိုးရွာလိမ့်မယ်ထင်တယ်...ကျောင်းကိုထီးထည့်သြားနော်..၊ဆိုတဲ့ပုံမှန်စကားဝိုင်းလေးတွေအပြင် တခါတလေဆို မြို့ထဲမှာအသစ်ဖွင့်တဲ့ဆိုင်လေးတွေကို သူမြင်ခဲ့ရင်လည်း ပုံရိုက်ပြီးပို့တတ်တယ်။ပြီးတော့ ကြည့်ဖြစ်တဲ့ရုပ်ရှင်တွေနဲ့ နားထောင်ဖြစ်တဲ့သီချင်းတွေကို အပြန်အလှန်ညွှန်းကြတယ်။တိတိနဲ့ကိုယ်ကအကြိုက်တူသလိုနဲ့ အကြိုက်မတူဘူး။ကိုယ်က ballad songsတွေကြိုက်တယ်၊ တိတိက operaတွေ၊ classicတွေကြိုက်တယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နှစ်မျိုးစလုံးက ခပ်အေးအေးနဲ့ အိပ်ချင်စရာကောင်းတာတော့ အမှန်ပဲလေ။ ဒီပျင်းစရာအကြောင်းအရာတွေကိုပဲ ကိုယ်တို့အပြန်အလှန်ဆွေးနွေးဖြစ်ကြတယ်။ စောစောအိပ်တော့လေလို့ပြောနေရင်းကနေ စကားအမျှင်တန်းပြီး နှစ်ယောက်သားသန်းခေါင်ကျော်သြားတဲ့တစ်ချို့ညတွေလည်းရှိတယ်။
ကိုယ့်သူငယ်ချင်းရှောင်ဖုန်းနဲ့တိတိလည်း ခုဆိုရင်းနှီးနေကြပြီ။ဒီကောင်ရှိနေတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ်ဆေးကျောင်းမှာ တိတိကိုဘယ်သူတွေ ဘယ်လိုအထာပေးပြီး တိတိကဘယ်လိုတုံ့ပြန်သလဲသိရတော့မဆိုးလှပါဘူး။
တိတိရဲ့ပါး ဆေးရုံမှာဆေးသွားစစ်ရတဲ့ခုလိုရက်တွေမှာတော့ တိတိရယ်၊ကိုယ်ရယ်၊ပေါက်စီရယ် မုန့်လုပ်စားဖြစ်ကြတယ်။ဒီအခြေအနေနဲ့တင်းတိမ်နေနိုင်တာတော့မဟုတ်ပေမဲ့ အရာရာဟာတိတိသဘောဆန္ဒမို့ တိတိအဆင်ပြေနေတဲ့ဇုန်ဟာ ကိုယ့်စိတ်သက်ငြိမ်ရာဇုန်ပါပဲ။
☆
ဘာကိုမှလုပ်ချင်ကိုင်ချင်စိတ်ရှိမနေပေမဲ့ message requestရောက်နေတာမို့ ကိုယ့်ကိုreviewရေးပေးဖို့ ပြောထားတာတွေဖြစ်နေမှာစိုးလို့ ဝင်ကြည့်ဖြစ်တယ်။ကိုယ်က Facebookမှာ lowkeyနဲ့နေပေမဲ့ တစ်ချို့ဆိုင်ရှင်တွေက instaအပြင် Facebookမှာပါ reviewပေးစေချင်ကြတယ်။အဲ့တာမို့လည်း instaမှာဆက်သွယ်လို့ရရက်နဲ့ Facebookက private accအထိ တကူးတကကမ်းလှမ်းတာမျိုးတွေရှိတတ်တယ်။ကိုယ်ကလုပ်ဖြစ်မလုပ်ဖြစ်မသေချာတောင် လေးစားသမှုနဲ့စာပြန်သင့်တာမို့ ဝင်လိုက်တယ်။
'လော်ယွင်ရှီးဆိုတာလား'
ပုံမှန်အလုပ်လာအပ်ကြရင် ကိုယ့်ig nameနဲ့ လာကြတာပဲ များတယ်။ခုကတော့ လော်ယွင်ရှီးဆိုပြီး နာမည်နဲ့လာမေးတော့ တစ်မျိုးတော့တစ်မျိုးပဲ။
'ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျ'
'အိုင့်နာမည်တော့ မိတ်မဆက်တော့ဘူး...ချန်ဖေးယွီတော့ ယူသိမှာပါ..အိုင်ကသူ့ girlfriendပါ'
'စကားတွေရှည်မနေချင်တော့ဘူး။ယူကအိုင့်ကောင်လေးနဲ့ ရင်းနှီးမှန်း သိတယ်။သာမာန်သူငယ်ချင်းလိုမဟုတ်မှန်းလည်း သိတယ်'
'ယူသိတဲ့အတိုင်း အိုင်တို့က LDRSတွေလေ။အဲ့တော့ ကိုယ့်ကောင်လေးက တစ်မြို့တစ်ရွာမှာ နေနေရလို့ လွမ်းရတာတစ်ခု၊သူ့ကိုမရိုးမသားစိတ်ရှိနေတဲ့လူ အနားမှာရှိနေတာသိရလို့ ပင်ပန်းရတာတစ်ခု..'
'ဟုတ်ကဲ့...အဲ့ဘက်ကဘာကိုပြောချင်တာလဲမသိဘူး။လိုရင်းကိုပြောလို့ရပါတယ်'
'ဟုတ်ပြီလေ အိုင့်ကောင်လေးနဲ့ဝေးဝေးနေပေးပါ။ယူလည်းအဆင့်အတန်းရှိတဲ့လူတစ်ယောက်မှန်း အိုင်သိပါတယ်။အိုင့်ကိုလည်း နားလည်ပေးဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်'
'စိတ်ချပါ။ကိုယ်သူနဲ့ဝေးဝေးနေလိုက်မယ်။ပြီးတော့ သူ့မှာချစ်သူရှိမှန်းမသိလို့ ချည်းကပ်မိတာပါ။တောင်းပန်ပါတယ်'
အရာရာဟာ အဆင့်တန်းရှိရှိပြေပြေလည်လည်ပြီးဆုံးသြားပေမဲ့ ကိုယ့်ရင်ထဲကအစိုင်အခဲကြီးကတော့ ပျောက်ကွယ်မသွားသေး။
ဒီကိစ္စတွေရဲ့အစက လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ပတ်စနေနေ့ကပဲ။ထုံးစံအတိုင်းတိတိတို့အိမ်ကို ကိုယ်သြားဖြစ်တယ်။အဲ့မှာတိတိအပြင် တခြားမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုပါတွေ့တယ်။ကိုယ်ရောက်လာတာကိုတော့ နှစ်ယောက်စလုံးမမြင်ကြပါဘူး။ပြီးတော့ အဲ့မိန်းကလေးက တိတိရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး ငိုတယ်။ကိုယ်ဆက်မကြည့်ရက်လို့ ထွက်လာခဲ့တယ်...။အဲ့နေ့ကစပြီး ကိုယ်တိတိနဲ့instaမှာ စကားမပြောဖြစ်တော့ဘူး။ကိုယ့်ရင်ထဲမှာဗလာသပ်သပ်လိုခံစားနေရပေမဲ့ တိတိအပြစ်လို့လည်းမယူဆဘူး။တကယ်ဆိုတိတိကဘာဆိုဘာမှမပြောခဲ့သလို ကိုယ့်အပေါ် အဆင့်ကျော်ဆက်ဆံခဲ့တာမျိုးလည်း မရှိခဲ့ဘူး။ကိုယ်ကသာ တဖက်သက်ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကို တည်ဆောက်ခဲ့တာ။စောနကအခြေအနေမတိုင်ခင်အထိလည်း ကိုယ်အရာရာကို လက်မခံသေးပါဘူး။ဝေဝေဝါးဝါးအခြေအနေမှာ ကိုယ်မသေမချာယုံကြည်ချက်လေးထားနေခဲ့သေးတာ။ခုတော့ တိတိကျကျသေချာခဲ့ပြီပေါ့။
☆
"DMတွေကို seenပြပြီး ဘာလို့ replyမပြန်တာလဲ...ဖုန်းဆက်လည်း အမြဲ busyဖြစ်ပြီး အပြင်မှာလည်းတစ်ခါတောင်မတွေ့ဘူး..ခုမှသိလိုက်တာ..မတွေ့အောင်သီးသန့်ရှောင်နေတာပဲ..အဟက်...ဘာလို့ဒါမျိုးတွေလုပ်နေတာလဲ။အရမ်းလွယ်နေတယ်လား...ကျွန်တော်ကအရမ်းလွယ်နေပုံပေါက်လား.."
ဒီလိုပုံနဲ့တိတိဆိုတာ အိပ်မက်ထဲတောင် မမြင်မက်ခဲ့ဖူးဘူး။တိတိကအမြဲဆိတ်ငြိမ်အေးချမ်းနေတဲ့သူ၊အမြဲတည်ငြိမ်နေတဲ့သူ။ခုလိုစိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့၊အတက်အကျလေသံမငြိမ်တဲ့၊အဆင်ပြေနေပုံမရတဲ့မျက်နှာထားနဲ့တိတိကို မြင်ရတာ ကိုယ်လည်းမသက်သာ။တကယ်မသိလို့မေးနေတာလား...သိသိရက်နဲ့ ကိုယ်ပြောတာကိုမှ ကြားချင်နေတာလား ကလေးရယ်။ဒီလူအများကြီးအားတင်းပြီးမှ ဒီလိုဟန်မပျက်နေထိုင်နိုင်တာကို မင်းမှမသိတာ။
တိတိဆီကနေအကြည့်ကို ပန်းခြံဘေးကားလမ်းမဆီကို လွှဲလိုက်တယ်။ကိုယ့်နာကျင်မှုတွေ မင်းကိုမမြင်စေချင်ဘူး။ကိုယ်က ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူကြောင့် နာကျင်ရတယ်ဆိုတာမျိုးမဖြစ်ချင်ဘူး။ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူကို တခြားလူတွေထင်မြင်ချက်အမျိုးမျိုးပေးမှာ မလိုလားဘူး။
"ဟမ်..ပြောလေ..မင်းကအရမ်းစကားတတ်တာလေ..ခုမှဘာလို့တိတ်နေတာလဲ"
ကားလမ်းမဆီက အကြည့်ကို ကိုယ့်လက်ကို ခုထိမလွှတ်တမ်းကိုင်ထားတဲ့တိတိလက်တွေဆီ ပြန်ပို့လိုက်တယ်။အဲ့ညတုန်းကလည်း ခုလိုပဲ ကိုယ့်လက်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့တာပေါ့။ဒါပေမဲ့ခံစားချက်တွေကတော့ အခုနဲ့သိပ်ကိုကွဲပြားလွန်းတယ်။
"တိတိကောင်မလေး...တိတိချစ်သူက ကိုယ့်ကိုတောင်းဆိုတယ်။တိတိနဲ့ မပတ်သက်ဖို့.."
သက်ပြင်းကိုခိုးရှိုက်လိုက်ရင်း အကြည့်ချင်းဆုံပြီး ကိုယ်ပြောလိုက်တယ်။သူ့မျက်နှာမှာ ဘာအရိပ်တွေဖြတ်ပြေးသွားမလဲ ကိုယ်မလွတ်တမ်းငေးတယ်။ကိုယ့်စကားကြားကြားချင်း နည်းနည်းအံ့ဩသြားပုံတော့ရတယ်။ခဏအတွင်းမှာပဲ အဲ့မျက်နှာအနေအထားက ပျောက်သွားပြီး ပြန်တည်ငြိမ်သွားတယ်။ဒါအရင်ကတိတိပုံမျိုးပဲ...ကိုယ်မဖတ်တတ်တဲ့မျက်နှာအမူအရာမျိုးနဲ့။
"အဲ့တာကြောင့်ရှောင်နေတာပေါ့...စာမပြန်တာပေါ့၊ဖုန်းမကိုင်တာပေါ့"
ကိုယ့်မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီးမေးလာပြန်တယ်။ကိုယ်အသံမထွက်ဘဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။
"ကောင်းပြီလေ"
ဒါပဲ။ကိုယ်မဖတ်တတ်တဲ့မျက်နှာအမူအရာနဲ့ အဲ့စကားတစ်ခွန်းကို ပြောပြီးတယ်ဆို ကိုယ့်လက်ကိုလွှတ်ပေးပြီး ထွက်သွားတယ်။နောက်ဆုံးအနေနဲ့ သူငယ်ချင်းလိုနေဖို့ အခွင့်အရေးတောင် ကိုယ်မရလိုက်ဘူး။
☆
ပိုက်သံပါလာတဲ့အထိ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် စုပ်ယူပြီးတာနဲ့ မလှမ်းမကမ်းက အမှိုက်ပုံးထဲကို ချိန်ပြီး ဘူးခွံကိုပစ်လိုက်တယ်။အဟက်...ပုံမှန်ဆိုတလွဲဖြစ်နေကျ...ခုတော့ဝင်သြားလိုက်တာတည့်မတ်နေရော။
'ကိုိကိုကဘာဖြစ်နေမှန်းကို မသိပါဘူးဗျာ..တစ်ပတ်လုံးမျက်နှာကြီးက ပုပ်သိုးနေတာပဲ။သားကိုလည်း ပေါင်ပေါင်ဆိုပြီး အမြဲချစ်ဖို့ကောင်းအောင်ခေါ်နေကျ။ခုကျ ဟေ့ကောင်!!!တဲ့။သားမျက်ရည်တောင်ဝဲတယ်'
မနေ့ညကပေါက်စီလေးနဲ့ ဂိမ်းအတူဆော့ပေးတုန်း အသံနေအသံထားမှန်မှန်နဲ့ ရင်ဖွင့်ရှာတယ်။တိတိကဘာတွေဘယ်လောက်များ စိတ်ညစ်စရာရှိလို့ သူ့အသည်းကျော်ကို အော်ရတဲ့အထိဖြစ်နေပါလိမ့်။အဆင်ပြေလားလို့မေးချင်၊နှစ်သိမ့်ပေးချင်ပေမဲ့ စာတစ်ကြောင်းပို့ဖို့တောင် ကိုယ့်အသိစိတ်ကခွင့်မပြုဘူး။ကိုယ်သေလောက်အောင်ချစ်နေပါစေ...တခြားသူရဲ့ချစ်ခြင်းကိုခွဲရအောင်အထိ ကိုယ့်အချစ်ကအောက်တန်းမကျဘူး။
"ဟင်း..."
သက်ပြင်းချသံ ခပ်လေးလေးတစ်ခု ပြုပြီး ကိုယ့်ဘေးမှာဝင်ထိုင်တယ်။သိသိသာသာကြီးမကြည့်လိုက်ပေမဲ့ ဒီလူနဲ့ပတ်သက်ရင် ခြေသံတိုးဖွဖွလေးဆိုရင်တောင် ကိုယ်ကအလွတ်ရနေတော့ သိပ်ခက်တယ်။
"အဲ့ကာလာကို ဘယ်လိုခေါ်လဲမသိဘူး...ပန်းလိမ္မော်ရောင်ခေါ်မလား...ကျွန်တော်ကတော့ နှလုံးသွေးရောင်နဲ့တူလို့ အသည်းကွဲရောင်လို့ပဲခေါ်တယ်.."
မြင်ကွင်းရှေ့က ခိုပြာရောင်၊လိမ္မော်ရောင်တွေနဲ့အတူ ရောနှောနေတဲ့ခပ်ရင့်ရင့်ပန်းသွေးရောင်တိမ်တိုက်တွေကို ဆိုလိုတာနဲ့တူပါရဲ့။ကိုယ်လည်းအဲ့အရောင်ကို နှလုံးသွေးရောင်လို့ တစ်ကိုယ်ရည်သမုတ်ခဲ့ဖူးတယ်။အရင်ကဆိုရင်တော့ ဒါဟာရင်ခုန်ချင်စရာတိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခုပေါ့။
"ကျွန်တော့်မှာ အထက်တန်းကတည်းက ကြိုက်ရတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။သူကကျွန်တော်သူ့ကိုကြိုက်မှန်းသိတော့ ဆိုးတယ်။ကျွန်တော်အများကြီးသည်းခံခဲ့ရပြီး တက္ကသိုလ်စတက်မှ အဖြေပြန်ပေးခဲ့တာ"
အသည်းကွဲရောင်က ညနေကောင်းကင်မှာပဲ ရှိတာမဟုတ်ဘူး။ကိုယ့်နှလုံးသားမှာလည်း ရှိတယ်။မင်းရဲ့ဒီစကားတွေကို ခံနိုင်ရည်မရှိလို့ ကွဲအက်သြားတဲ့ကိုယ့်နှလုံးသွေးတွေမှာလည်း အရောင်ရှိတယ်။
"သူကကျွန်တော့်ကိုဘာမဟုတ်တဲ့အကြောင်းလေးတွေနဲ့ ဖြတ်လေ့ရှိတယ်။သူဖြတ်တိုင်းကျွန်တော်ကအရူးလို ခံစားရတယ်။သူကဒါကိုသိတော့ကစားတယ်။သူလိုရင်ပြန်လာတယ်။ကျွန်တော်ဒီမြို့ကိုလာခါနီးပဲ ကျွန်တော်တို့တခေါက်ထပ်ပြတ်တယ်.."
"ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်အရင်လိုအရူးအမူးခံစားချက်မရှိတော့ဘူး။ကျွန်တော့်ကိုကျွန်တော်လည်းသိပ်အံ့ဩခဲ့တာ။အဲ့လူကိုမြင်နေရရင် ကျွန်တော်ပျော်တယ်။အဲ့လူကိုမတွေ့ရရင် အဲ့နေ့မှာကျွန်တော်အဆင်မပြေဘူး။အဲ့လူနဲ့ယှဥ်ရင် exဆိုတာ တကယ့်သဲမှုန်တစ်ခုစာပမာဏပဲ..."
"ကျွန်တော့်ကို ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘူးပေါ့။ရပါတယ် ကျွန်တော်ဒါလေးပေးမလို့လာတာ"
သူပြောချင်တာတွေ တရစပ်ပြောပြီးတယ်ဆို ကိုယ့်လက်ထဲကို ပန်းလိမ္မော်ရောင်noteစာရွက်လေး လာထိုးထည့်တယ်။တိတိပပချိုးထားတဲ့ခေါက်ရိုးလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အနက်ရောင်မင်စိုနဲ့ရေးထားတဲ့ ရှင်းလင်းသေသပ်တဲ့ယောကျာ်းလေးလက်ရေးလေးကို မြင်လိုက်ရတယ်။
Recipe for Love
Ingredients:
-Luo Yunxi ♡ Chen Feiyu
စာလေးကိုအထပ်ထပ်ဖတ်ပြီး သူ့ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ့်ကိုပြုံးပြတယ်။ထုံးစံအတိုင်း သွားညီညီလေးတွေ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်တောက်ပနေပြီးတော့ပေါ့...
"အချစ်မုန့်အတွက် ပါဝင်ပစ္စည်းလေ"
☆
"အဲ့တော့ယူတို့ကို မိဘတွေကကောလွယ်လွယ်ကူကူသဘောတူခဲ့ကြလား"
"ဘဝမှာဆိုးတဲ့အရာတွေကို လက်ခံတတ်တာ ကောင်းတဲ့ကိစ္စပေမဲ့ ရေရှည်သယ်ပိုးထားတာတော့ ကောင်းတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး အဲ့လိုပဲ မကောင်းတဲ့မှတ်ဥာဏ်အစိတ်အပိုင်းတွေက ကိုယ့်အတွေးထဲမှာရှိမနေတော့ဘူး။လောလောဆယ် ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် ပျော်နေကြတယ်လေ.."
"အိုခေ..ကျွန်မနားလည်ပြီ.."
"ဟော..ဟိုမှာသူလာနေပြီ။ကိုယ်သွားတော့မယ်..မင်းနဲ့စကားပြောရတာကောင်းတယ်။ပြန်ဆုံချင်ပါသေးတယ်.."
-
-
-
"စောင့်နေရတာကြာသွားလား..လူနာနဲ့တောင် စကားထိုင်ပြောနေရတယ်.."
"မကြာပါဘူး..ပိစိသေးသေးလေးပဲစောင့်လိုက်ရတယ်။အရမ်းပင်ပန်းနေလား.."
"အွန်း...operationက ၃နာရီနီးပါးတောင်.."
"ဟုတ်လား...သနားပါတယ် ကိုယ့်တိတိလေး.."
"အဲ့တာဆိုအာဝါးပေး"
"အများကြီး...အများကြီးပေးမယ်။ဒီနေ့ကော ဘာလုပ်ချင်လဲ။ကိုယ့်အသည်းလေးလုပ်မလား...ကိုယ့်ကျောက်ကပ်လေးလုပ်မလား..."
"ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါတွေ မကုန်သေးဘူးလား....။ဒီနေ့တော့ အချစ်ကလေးပဲလုပ်မယ်လေ...မဟုတ်လည်း လောင်ကုန်း..."
"တိတိလေးသဘော....ဒါနဲ့ ပေါက်စီလေးက သူ့high school graduation ceremonyကို လာဖို့ဖုန်းဆက်ထားတယ်။နောက်တစ်ပတ်တဲ့.."
"မိဘတွေဆီလည်း မရောက်တာကြာပြီဆိုတော့ အဲ့နေ့ခွင့်ယူလိုက်မယ်လေ.."
"အွန်း တိတိလေးသဘော.."
"လောင်ကုန်းဆို"
"အာ sorry လောင်ကုန်း လောင်ကုန်းသဘော .."
ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟာ နှင်းဆီပန်းပွင့်ကလေးထက်ပိုလှတယ်...
☆
5,𝙰𝚄𝙶,2021
𝚉𝚊𝚠𝚐𝚢𝚒
အဲ့ေန႕ကစၿပီး ကိုယ့္တစ္ေတာလုံး ပန္းေတြေဝတယ္...ေလာကႀကီးက ပန္းႏုေရာင္ကာလာသြင္းထားတဲ့မ်က္မွန္ကတဆင့္ ၾကည့္ရသလိုကို ႏုနယ္ပ်ိုမ်စ္လြန္းေနတယ္
☁
"ကိုႀကီး..ဝက္ဝံပုံကြတ္ကီးေလးပုံေဖာ္ၿပီးရင္ စူပါမန္းပုံပါလုပ္ေပးေနာ္.."
"ကိုႀကီးကပုံဆြဲမွမေတာ္တာ...ဝက္ဝံပုံေတာင္ မနည္းၾကည့္ဆြဲထားရတာ..ကိုႀကီးက အသည္းေလးပဲလုပ္တတ္တာ.."
"အသည္းပုံဆိုေတာ့ အခ်စ္မုန့္လားဟင္.."
"အခ်စ္မုန့္?အဲ..အခ်စ္မုန့္ကကိုႀကီးလည္း ခုမွၾကားဖူးတာ။ဘာေတြနဲ႕လုပ္ရလဲ မသိဘူး။ေပါင္ေပါင္ရဲ႕ေကာဆိုရင္ေတာ့ လုပ္တတ္မယ္ထင္တယ္.."
ေယာက္ဖေလာင္းကိုေျပာေနေပမဲ့ ကိုယ့္အၾကည့္ကေတာ့ kitchen counterကို သန့္ရွင္းေရးလုပ္ေနတဲ့တိတိဆီမွာ။သူကလည္း ကိုယ္ေျပာတာကိုၾကားေတာ့ ေခါင္းကိုခပ္ျဖည္းျဖည္းခါယမ္းၿပီး မနိုင္ဘူးဆိုတဲ့ပုံမ်ိုးၿပဳံးတယ္။
ခုလက္ရွိကိုယ္တို႔အေျခအေနက ဘယ္ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာရွိေနလဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းမသိဘူး။ကိုယ္ကအခ်စ္ကိုဖြင့္ဟထားၿပီး တိတိကဖြင့္ေျပာခံထားရတဲ့သူ။ႏွစ္ေယာက္က ဒီအေျခအေနမွာ ရပ္တန့်ေနၾကတယ္။အဲ့ညကကိုယ္ဖြင့္ေျပာၿပီးတယ္ဆို တိတိကကိုယ့္ကိုမိနစ္ဝက္စာေလာက္ ေနၿမဲအတိုင္းေနရင္း၊ၾကည့္ၿမဲအတိုင္း ၾကည့္တယ္။ၿပီးတာနဲ႕ကိုယ့္ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဖြၿပီး ထထိုင္တယ္။ၿပီးေတာ့ ျပန္ၾကရေအာင္တဲ့။
အဲ့ညၿပီးကတည္းက ကိုယ္တို႔အေျခအေနက ပုံမွန္ထက္ပိုရင္းႏွီးခဲ့ၾကတာေတာ့ ျငင္းမရဘူး။ကိုယ္တို႔ေတြ instaမွာ အျပန္အလွန္DMေတြပို႔ျဖစ္တယ္။အိပ္ရာနိုးၿပီလား...၊ထမင္းစားၿပီးၿပီလား..၊ညနက္ေနၿပီ အိပ္ေတာ့ေလ...၊ဒီေန႕မိုး႐ြာလိမ့္မယ္ထင္တယ္...ေက်ာင္းကိုထီးထည့္ၾသားေနာ္..၊ဆိုတဲ့ပုံမွန္စကားဝိုင္းေလးေတြအျပင္ တခါတေလဆို ၿမိဳ႕ထဲမွာအသစ္ဖြင့္တဲ့ဆိုင္ေလးေတြကို သူျမင္ခဲ့ရင္လည္း ပုံရိုက္ၿပီးပို႔တတ္တယ္။ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ျဖစ္တဲ့႐ုပ္ရွင္ေတြနဲ႕ နားေထာင္ျဖစ္တဲ့သီခ်င္းေတြကို အျပန္အလွန္ၫႊန္းၾကတယ္။တိတိနဲ႕ကိုယ္ကအႀကိဳက္တူသလိုနဲ႕ အႀကိဳက္မတူဘူး။ကိုယ္က ballad songsေတြႀကိဳက္တယ္၊ တိတိက operaေတြ၊ classicေတြႀကိဳက္တယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္မ်ိုးစလုံးက ခပ္ေအးေအးနဲ႕ အိပ္ခ်င္စရာေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပဲေလ။ ဒီပ်င္းစရာအေၾကာင္းအရာေတြကိုပဲ ကိုယ္တို႔အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကတယ္။ ေစာေစာအိပ္ေတာ့ေလလို႔ေျပာေနရင္းကေန စကားအမွ်င္တန္းၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားသန္းေခါင္ေက်ာ္ၾသားတဲ့တစ်ခ်ို့ညေတြလည္းရွိတယ္။
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေရွာင္ဖုန္းနဲ႕တိတိလည္း ခုဆိုရင္းႏွီးေနၾကၿပီ။ဒီေကာင္ရွိေနေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္ေဆးေက်ာင္းမွာ တိတိကိုဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုအထာေပးၿပီး တိတိကဘယ္လိုတုံ႕ျပန္သလဲသိရေတာ့မဆိုးလွပါဘူး။
တိတိရဲ႕ပါး ေဆး႐ုံမွာေဆးသြားစစ္ရတဲ့ခုလိုရက္ေတြမွာေတာ့ တိတိရယ္၊ကိုယ္ရယ္၊ေပါက္စီရယ္ မုန့္လုပ္စားျဖစ္ၾကတယ္။ဒီအေျခအေနနဲ႕တင္းတိမ္ေနနိုင္တာေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ အရာရာဟာတိတိသေဘာဆႏၵမို႔ တိတိအဆင္ေျပေနတဲ့ဇုန္ဟာ ကိုယ့္စိတ္သက္ၿငိမ္ရာဇုန္ပါပဲ။
☆
ဘာကိုမွလုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ရွိမေနေပမဲ့ message requestေရာက္ေနတာမို႔ ကိုယ့္ကိုreviewေရးေပးဖို႔ ေျပာထားတာေတြျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ ဝင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ကိုယ္က Facebookမွာ lowkeyနဲ႕ေနေပမဲ့ တခ်ို့ဆိုင္ရွင္ေတြက instaအျပင္ Facebookမွာပါ reviewေပးေစခ်င္ၾကတယ္။အဲ့တာမို႔လည္း instaမွာဆက္သြယ္လို႔ရရက္နဲ႕ Facebookက private accအထိ တကူးတကကမ္းလွမ္းတာမ်ိုးေတြရွိတတ္တယ္။ကိုယ္ကလုပ္ျဖစ္မလုပ္ဖြစ်မေသခ်ာေတာင္ ေလးစားသမႈနဲ႕စာျပန္သင့္တာမို႔ ဝင္လိုက္တယ္။
'ေလာ္ယြင္ရွီးဆိုတာလား'
ပုံမွန္အလုပ္လာအပ္ၾကရင္ ကိုယ့္ig nameနဲ႕ လာၾကတာပဲ မ်ားတယ္။ခုကေတာ့ ေလာ္ယြင္ရွီးဆိုၿပီး နာမည္နဲ႕လာေမးေတာ့ တစ်မ်ိုးေတာ့တစ်မ်ိုးပဲ။
'ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်'
'အိုင့္နာမည္ေတာ့ မိတ္မဆက္ေတာ့ဘူး...ခ်န္ေဖးယြီေတာ့ ယူသိမွာပါ..အိုင္ကသူ႕ girlfriendပါ'
'စကားေတြရွည္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ယူကအိုင့္ေကာင္ေလးနဲ႕ ရင္းႏွီးမွန္း သိတယ္။သာမာန္သူငယ္ခ်င္းလိုမဟုတ္မွန္းလည္း သိတယ္'
'ယူသိတဲ့အတိုင္း အိုင္တို႔က LDRSေတြေလ။အဲ့ေတာ့ ကိုယ့္ေကာင္ေလးက တစ္ၿမိဳ႕တစ္႐ြာမွာ ေနေနရလို႔ လြမ္းရတာတစ္ခု၊သူ႕ကိုမရိုးမသားစိတ္ရွိေနတဲ့လူ အနားမွာရွိေနတာသိရလို႔ ပင္ပန္းရတာတစ္ခု..'
'ဟုတ္ကဲ့...အဲ့ဘက္ကဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲမသိဘူး။လိုရင္းကိုေျပာလို႔ရပါတယ္'
'ဟုတ္ၿပီေလ အိုင့္ေကာင္ေလးနဲ႕ေဝးေဝးေနေပးပါ။ယူလည္းအဆင့္အတန္းရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္မွန္း အိုင္သိပါတယ္။အိုင့္ကိုလည္း နားလည္ေပးဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္'
'စိတ္ခ်ပါ။ကိုယ္သူနဲ႕ေဝးေဝးေနလိုက္မယ္။ၿပီးေတာ့ သူ႕မွာခ်စ္သူရွိမွန္းမသိလို႔ ခ်ည္းကပ္မိတာပါ။ေတာင္းပန္ပါတယ္'
အရာရာဟာ အဆင့္တန္းရွိရွိေျပေျပလည္လည္ၿပီးဆုံးၾသားေပမဲ့ ကိုယ့္ရင္ထဲကအစိုင္အခဲႀကီးကေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေသး။
ဒီကိစၥေတြရဲ႕အစက လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္စေနေန႕ကပဲ။ထုံးစံအတိုင္းတိတိတို႔အိမ္ကို ကိုယ္ၾသားျဖစ္တယ္။အဲ့မွာတိတိအျပင္ တျခားမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုပါေတြ႕တယ္။ကိုယ္ေရာက္လာတာကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမျမင္ၾကပါဘူး။ၿပီးေတာ့ အဲ့မိန္းကေလးက တိတိရင္ခြင္ထဲဝင္ၿပီး ငိုတယ္။ကိုယ္ဆက္မၾကည့္ရက္လို႔ ထြက္လာခဲ့တယ္...။အဲ့ေန႕ကစၿပီး ကိုယ္တိတိနဲ႕instaမွာ စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။ကိုယ့္ရင္ထဲမွာဗလာသပ္သပ္လိုခံစားေနရေပမဲ့ တိတိအျပစ္လို႔လည္းမယူဆဘူး။တကယ္ဆိုတိတိကဘာဆိုဘာမွမေျပာခဲ့သလို ကိုယ့္အေပၚ အဆင့္ေက်ာ္ဆက္ဆံခဲ့တာမ်ိုးလည္း မရွိခဲ့ဘူး။ကိုယ္ကသာ တဖက္သက္ဆက္ဆံေရးတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ခဲ့တာ။ေစာနကအေျခအေနမတိုင္ခင္အထိလည္း ကိုယ္အရာရာကို လက္မခံေသးပါဘူး။ေဝေဝဝါးဝါးအေျခအေနမွာ ကိုယ္မေသမခ်ာယုံၾကည္ခ်က္ေလးထားေနခဲ့ေသးတာ။ခုေတာ့ တိတိက်က်ေသခ်ာခဲ့ၿပီေပါ့။
☆
"DMေတြကို seenျပၿပီး ဘာလို႔ replyမျပန္တာလဲ...ဖုန္းဆက္လည္း အၿမဲ busyျဖစ္ၿပီး အျပင္မွာလည္းတစ္ခါေတာင္မေတြ႕ဘူး..ခုမွသိလိုက္တာ..မေတြ႕ေအာင္သီးသန့္ေရွာင္ေနတာပဲ..အဟက္...ဘာလို႔ဒါမ်ိုးေတြလုပ္ေနတာလဲ။အရမ္းလြယ္ေနတယ္လား...ကြၽန္ေတာ္ကအရမ္းလြယ္ေနပုံေပါက္လား.."
ဒီလိုပုံနဲ႕တိတိဆိုတာ အိပ္မက္ထဲေတာင္ မျမင္မက္ခဲ့ဖူးဘူး။တိတိကအၿမဲဆိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေနတဲ့သူ၊အၿမဲတည္ၿငိမ္ေနတဲ့သူ။ခုလိုစိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့၊အတက္အက်ေလသံမၿငိမ္တဲ့၊အဆင္ေျပေနပုံမရတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႕တိတိကို ျမင္ရတာ ကိုယ္လည္းမသက္သာ။တကယ္မသိလို႔ေမးေနတာလား...သိသိရက္နဲ႕ ကိုယ္ေျပာတာကိုမွ ၾကားခ်င္ေနတာလား ကေလးရယ္။ဒီလူအမ်ားႀကီးအားတင္းၿပီးမွ ဒီလိုဟန္မပ်က္ေနထိုင္နိုင္တာကို မင္းမွမသိတာ။
တိတိဆီကေနအၾကည့္ကို ပန္းၿခံေဘးကားလမ္းမဆီကို လႊဲလိုက္တယ္။ကိုယ့္နာက်င္မႈေတြ မင္းကိုမျမင္ေစခ်င္ဘူး။ကိုယ္က ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူေၾကာင့္ နာက်င္ရတယ္ဆိုတာမ်ိုးမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကို တျခားလူေတြထင္ျမင္ခ်က္အမ်ိုးမ်ိုးေပးမွာ မလိုလားဘူး။
"ဟမ္..ေျပာေလ..မင္းကအရမ္းစကားတတ္တာေလ..ခုမွဘာလို႔တိတ္ေနတာလဲ"
ကားလမ္းမဆီက အၾကည့္ကို ကိုယ့္လက္ကို ခုထိမလႊတ္တမ္းကိုင္ထားတဲ့တိတိလက္ေတြဆီ ျပန္ပို႔လိုက္တယ္။အဲ့ညတုန္းကလည္း ခုလိုပဲ ကိုယ့္လက္ေတြကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တာေပါ့။ဒါေပမဲ့ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့ အခုနဲ႕သိပ္ကိုကြဲျပားလြန္းတယ္။
"တိတိေကာင္မေလး...တိတိခ်စ္သူက ကိုယ့္ကိုေတာင္းဆိုတယ္။တိတိနဲ႕ မပတ္သက္ဖို႔.."
သက္ျပင္းကိုခိုးရွိုက္လိုက္ရင္း အၾကည့္ခ်င္းဆုံၿပီး ကိုယ္ေျပာလိုက္တယ္။သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ဘာအရိပ္ေတြျဖတ္ေျပးသြားမလဲ ကိုယ္မလြတ္တမ္းေငးတယ္။ကိုယ့္စကားၾကားၾကားခ်င္း နည္းနည္းအံ့ဩၾသားပုံေတာ့ရတယ္။ခဏအတြင္းမွာပဲ အဲ့မ်က္ႏွာအေနအထားက ေပ်ာက္သြားပြီး ျပန္တည္ၿငိမ္သြားတယ္။ဒါအရင္ကတိတိပုံမ်ိုးပဲ...ကိုယ္မဖတ္တတ္တဲ့မ်က္ႏွာအမူအရာမ်ိုးနဲ႕။
"အဲ့တာေၾကာင့္ေရွာင္ေနတာေပါ့...စာမျပန္တာေပါ့၊ဖုန္းမကိုင္တာေပါ့"
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီးေမးလာျပန္တယ္။ကိုယ္အသံမထြက္ဘဲ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။
"ေကာင္းၿပီေလ"
ဒါပဲ။ကိုယ္မဖတ္တတ္တဲ့မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႕ အဲ့စကားတစ္ခြန္းကို ေျပာၿပီးတယ္ဆို ကိုယ့္လက္ကိုလႊတ္ေပးၿပီး ထြက္သြားတယ္။ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းလိုေနဖို႔ အခြင့္အေရးေတာင္ ကိုယ္မရလိုက္ဘူး။
☆
ပိုက္သံပါလာတဲ့အထိ ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ စုပ္ယူၿပီးတာနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းက အမွိုက္ပုံးထဲကို ခ်ိန္ၿပီး ဘူးခြံကိုပစ္လိုက္တယ္။အဟက္...ပုံမွန္ဆိုတလြဲျဖစ္ေနက်...ခုေတာ့ဝင္ၾသားလိုက္တာတည့္မတ္ေနေရာ။
'ကိုိကိုကဘာျဖစ္ေနမွန္းကို မသိပါဘူးဗ်ာ..တစ္ပတ္လုံးမ်က္ႏွာႀကီးက ပုပ္သိုးေနတာပဲ။သားကိုလည္း ေပါင္ေပါင္ဆိုၿပီး အၿမဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ေခၚေနက်။ခုက် ေဟ့ေကာင္!!!တဲ့။သားမ်က္ရည္ေတာင္ဝဲတယ္'
မေန႕ညကေပါက္စီေလးနဲ႕ ဂိမ္းအတူေဆာ့ေပးတုန်း အသံေနအသံထားမွန္မွန္နဲ႕ ရင္ဖြင့္ရွာတယ္။တိတိကဘာေတြဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ညစ္စရာရွိလို႔ သူ႕အသည္းေက်ာ္ကို ေအာ္ရတဲ့အထိျဖစ္ေနပါလိမ့္။အဆင္ေျပလားလို႔ေမးခ်င္၊ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ေပမဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းပို႔ဖို႔ေတာင္ ကိုယ့္အသိစိတ္ကခြင့္မျပဳဘူး။ကိုယ္ေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္ေနပါေစ...တျခားသူရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကိုခြဲရေအာင္အထိ ကိုယ့္အခ်စ္ကေအာက္တန္းမက်ဘဴး။
"ဟင္း..."
သက္ျပင္းခ်သံ ခပ္ေလးေလးတစ္ခု ျပဳၿပီး ကိုယ့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္တယ္။သိသိသာသာႀကီးမၾကည့္လိုက္ေပမဲ့ ဒီလူနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ေျခသံတိုးဖြဖြေလးဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္ကအလြတ္ရေနေတာ့ သိပ္ခက္တယ္။
"အဲ့ကာလာကို ဘယ္လိုေခၚလဲမသိဘူး...ပန္းလိေမၼာ္ေရာင္ေခၚမလား...ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွလုံးေသြးေရာင္နဲ႕တူလို႔ အသည္းကြဲေရာင္လို႔ပဲေခၚတယ္.."
ျမင္ကြင္းေရွ႕က ခိုျပာေရာင္၊လိေမၼာ္ေရာင္ေတြနဲ႕အတူ ေရာေႏွာေနတဲ့ခပ္ရင့္ရင့္ပန္းေသြးေရာင္တိမ္တိုက္ေတြကို ဆိုလိုတာနဲ႕တူပါရဲ႕။ကိုယ္လည္းအဲ့အေရာင္ကို ႏွလုံးေသြးေရာင္လို႔ တစ္ကိုယ္ရည္သမုတ္ခဲ့ဖူးတယ္။အရင္ကဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာရင္ခုန္ခ်င္စရာတိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုေပါ့။
"ကြၽန္ေတာ့္မွာ အထက္တန္းကတည္းက ႀကိဳက္ရတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။သူကကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုႀကိဳက္မွန္းသိေတာ့ ဆိုးတယ္။ကြၽန္ေတာ္အမ်ားႀကီးသည္းခံခဲ့ရၿပီး တကၠသိုလ္စတက္မွ အေျဖျပန္ေပးခဲ့တာ"
အသည္းကြဲေရာင္က ညေနေကာင္းကင္မွာပဲ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ကိုယ့္ႏွလုံးသားမွာလည္း ရွိတယ္။မင္းရဲ႕ဒီစကားေတြကို ခံနိုင္ရည္မရွိလို႔ ကြဲအက္ၾသားတဲ့ကိုယ့္ႏွလုံးေသြးေတြမွာလည္း အေရာင္ရွိတယ္။
"သူကကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းေလးေတြနဲ႕ ျဖတ္ေလ့ရွိတယ္။သူျဖတ္တိုင္းကြၽန္ေတာ္ကအ႐ူးလို ခံစားရတယ္။သူကဒါကိုသိေတာ့ကစားတယ္။သူလိုရင္ျပန္လာတယ္။ကြၽန္ေတာ္ဒီၿမိဳ႕ကိုလာခါနီးပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔တေခါက္ထပ္ျပတ္တယ္.."
"ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္အရင္လိုအ႐ူးအမူးခံစားခ်က္မရွိေတာ့ဘူး။ကြၽန္ေတာ့္ကိုကြၽန္ေတာ္လည္းသိပ္အံ့ဩခဲ့တာ။အဲ့လူကိုျမင္ေနရရင္ ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္တယ္။အဲ့လူကိုမေတြ႕ရရင္ အဲ့ေန႕မွာကြၽန္ေတာ္အဆင်မပြေဘူး။အဲ့လူနဲ႕ယွဥ္ရင္ exဆိုတာ တကယ့္သဲမႈန္တစ္ခုစာပမာဏပဲ..."
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘူးေပါ့။ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ဒါေလးေပးမလို႔လာတာ"
သူေျပာခ်င္တာေတြ တရစပ္ေျပာၿပီးတယ္ဆို ကိုယ့္လက္ထဲကို ပန္းလိေမၼာ္ေရာင္noteစာ႐ြက္ေလး လာထိုးထည့္တယ္။တိတိပပခ်ိုးထားတဲ့ေခါက္ရိုးေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနက္ေရာင္မင္စိုနဲ႕ေရးထားတဲ့ ရွင္းလင္းေသသပ္တဲ့ေယာက်ာ္းလေးလက္ေရးေလးကို ျမင္လိုက်ရတယ္။
Recipe for Love
Ingredients:
-Luo Yunxi ♡ Chen Feiyu
စာေလးကိုအထပ္ထပ္ဖတ္ၿပီး သူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုၿပဳံးျပတယ္။ထုံးစံအတိုင္း သြားညီညီေလးေတြ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ေတာက္ပေနၿပီးေတာ့ေပါ့...
"အခ်စ္မုန့္အတြက္ ပါဝင္ပစၥည္းေလ"
☆
"အဲ့ေတာ့ယူတို႔ကို မိဘေတြကေကာလြယ္လြယ္ကူကူသေဘာတူခဲ့ၾကလား"
"ဘဝမွာဆိုးတဲ့အရာေတြကို လက္ခံတတ္တာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥေပမဲ့ ေရရွည္သယ္ပိုးထားတာေတာ့ ေကာင္းတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး အဲ့လိုပဲ မေကာင္းတဲ့မွတ္ဥာဏ္အစိတ္အပိုင္းေတြက ကိုယ့္အေတြးထဲမွာရွိမေနေတာ့ဘူး။ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ေလ.."
"အိုေခ..ကြၽန္မနားလည္ၿပီ.."
"ေဟာ..ဟိုမွာသူလာေနၿပီ။ကိုယ္သြားေတာ့မယ္..မင္းနဲ႕စကားေျပာရတာေကာင္းတယ္။ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္.."
-
-
-
"ေစာင့္ေနရတာၾကာသြားလား..လူနာနဲ႕ေတာင္ စကားထိုင္ေျပာေနရတယ္.."
"မၾကာပါဘူး..ပိစိေသးေသးေလးပဲေစာင့္လိုက္ရတယ္။အရမ္းပင္ပန္းေနလား.."
"အြန္း...operationက ၃နာရီနီးပါးေတာင္.."
"ဟုတ္လား...သနားပါတယ္ ကိုယ့္တိတိေလး.."
"အဲ့တာဆိုအာဝါးေပး"
"အမ်ားႀကီး...အမ်ားႀကီးေပးမယ္။ဒီေန႕ေကာ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ။ကိုယ့္အသည္းေလးလုပ္မလား...ကိုယ့္ေက်ာက္ကပ္ေလးလုပ္မလား..."
"ကိုယ္တြင္းအဂၤါေတြ မကုန္ေသးဘူးလား....။ဒီေန႕ေတာ့ အခ်စ္ကေလးပဲလုပ္မယ္ေလ...မဟုတ္လည္း ေလာင္ကုန္း..."
"တိတိေလးသေဘာ....ဒါနဲ႕ ေပါက္စီေလးက သူ႕high school graduation ceremonyကို လာဖို႔ဖုန္းဆက္ထားတယ္။ေနာက္တစ္ပတ္တဲ့.."
"မိဘေတြဆီလည္း မေရာက္တာၾကာၿပီဆိုေတာ့ အဲ့ေန႕ခြင့္ယူလိုက္မယ္ေလ.."
"အြန္း တိတိေလးသေဘာ.."
"ေလာင္ကုန္းဆို"
"အာ sorry ေလာင္ကုန္း ေလာင္ကုန္းသေဘာ .."
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ကေလးထက္ပိုလွတယ္...
☆
5,𝙰𝚄𝙶,2021