NATAPOS nalang ang araw at hindi pa din nawala sa isip ni Edgar ang sinabi kanina ni Mr.Cazarza,
"I can't...I can't understand, Bruno. Does he mean 'me'?" inis na tanong niya kay Bruno, nagkibit-balikat balikat lang si Bruno saka ito nagpatuloy sa pagmamaneho, papunta na sila sa hacienda Sevida sapagkat ngayon nga ang huling araw niya sa trabaho sa opisina, simula bukas ay sa bahay na siya mag ta-trabaho,
"kasi...pareho kaming nawala ni Samantha nung araw na yun, and I bought that roses and candies for her. Akala niya ba mag-jowa na kami ng anak niya?" tanong ni Edgar kay Bruno na tumingin sa muna sa side mirror bago iliko ang sasakyan,
"if that's the case, then why would he invite you to the wedding?" tanong ni Bruno kay Edgar dahilan para matigilan siya at mapaisip, inis niyang tiningnan si Bruno at agad na nag-umigting ang panga niya dahil sa isiping may boyfriend na si Samantha,
"so that's her reason kung bakit niya ako papahintoin sa panliligaw? because she already have a boyfriend? or was she cheating on her boyfriend with me?" galit na tanong niya sa sarili,
Bumuntong hininga siya saka pagod na sinandal ang ulo sa bintanang nakasara. Mabilis din siyang umayos ng upo nang maka-isip ng ideya,
"I'll call her, I need to know the truth," sabi niya sabay kuha sa cellphone niya na nasa bulsa lang, bago pa man siya nakatipa sa kaniyang cellphone ay biglang nagsalita si Bruno,
"that's her, isn't?" biglang tanong ni Bruno sa kaniya, napatingin naman siya sa harapan ng sasakyan,
Nakita niya ang pulang sasakyan na sigurado siyang kay Samantha,
"where is she going at this hour?" tanong niya kay Bruno na nagkibit-balikat,
"tsk, baka papunta siya sa boyfriend niya," naiinis na sabi niya sabay ismid, hinanap niya ang numero ni Samantha saka tinawagan ito, nang sagotin naman ni Samantha ang tawag niya ay agad niyang tinanong ito,
"are you home yet?" tanong ni Edgar sabay tingin kay Samantha,
"ahm, ehem," rinig niyang tikhim ni Samantha, "not yet, but I'm on my way home," sagot nito sa kaniya, marahan naman siyang tumango,
"alright, update me kung nakauwi ka na," ani pa niya habang seryosong nakatingin sa sasakyan ni Samantha,
"Edgar..."
"no buts, Samantha. Just update me," agad na singit niya, ayaw niyang palagan pa siya ni Samantha,
Nagulat naman silang pareho ni Bruno nang bigla nalang itong huminto, nangunot ang noo niya at napatingin kay Bruno,
"shit!!" rinig niyang bulalas ni Samantha mula sa kabilang linya, agad naman siyang naalarma,
"Samantha? are you okay?" tanong niya kay Samantha na rinig na rinig ang mabilis na paghinga, matagal pa bago tuloyang nakasagot si Samantha,
"shit, nakabangga ata ako ng old lady," sagot nito, nangunot ang noo niya saka tumingin kay Bruno na siyang mataimtim na nakatingin sa sasakyan ni Samantha,
"what?" tanong niya pa kay Samantha, hindi makuha ng maayos ang sinabi dahil sa mas malakas pa ang tunog ng paghinga nito kesa sa boses, halatang kinakabahan,
Alam niyang sa distansya nila ay hindi mapapansin ni Samantha, marahan na hininto ni Bruno ang sasakyan sa madilim na parte ng kalsada, pinatay ang headlights at saka sabay nila na pinanood mula sa malayo ang sasakyan ni Samantha, lumabas si Samantha sa sasakyan dahilan para mas makaramdam siya ng pag-aalala,
"Samantha? is everyone okay? are you okay?" tanong niya pa dito, tiningnan niya si Bruno na siyang umiling agad sa kaniya, sa tingin pa lang niya na iyon ay alam na ni Bruno na gusto niyang lapitan si Samantha, ngunit dahil sa sobrang tahimik at wala pang sasakyan na nagdadaan ay alam nilang pareho na delikado iyon,
"Manang, are you okay?" rinig niyang tanong ni Samantha sa kung sino,
Napalingon si Edgar sa gitna ng highway at agad na nanlaki ang mga mata niya nang makitang maraming nga gang ang patakbo papunta sa direksyon ni Samantha,
Nang gumalaw si Bruno para kunin ang baril na nasa compartment ay napatingin siya muli sa direksyon ni Samantha na siyang nakatayo na at kaharap ang lalaki na nagbihis babae,
"Sige na! kunin niyo na ang sasakyan at itakbo!" rinig niyang sigaw pa mula sa kabilang linya, nanlaki ang mga mata niya na saka bumaling kay Bruno at bumulong;
"we have to save Samantha! she's in danger!" inis na bulong niya kay Bruno na agad naman siyang pinigilan sabay lock sa sasakyan, dahilan para magtaka siya ng sobra,
"not yet, sir. Hindi pa natin kilala ang kalaban," bulalas ni Bruno, akmang magsasalita naman siya nang makarinig siyang muli ng salita mula sa kabilang linya,
"Please don't!" rinig niyang sigaw ni Samantha, agad naman siyang pumalag,
"shit! Samantha don't! let them steal your car! just don't stop them!!" sigaw ni Edgar kay Samantha, muli siyang bumaling kay Bruno na agad na tinuro ang isa pang gang na siyang papalapit na naman sa gawi ni Samantha,
"I don't care kung ganiyan sila kadami, Bruno. I want to save—"
"I know that, sir. My point is, study the area well...the moves, and the body of your opponent, nang sa ganoon ay malaman mo kung ilang oras mo matatalo ang lahat. I know you can kill them all, you've done that before." ani pa ni Bruno, muli siyang napatingin sa gawi ni Samantha,
Nag-umigting ang mga panga niya nang makitang mas dumami pa ang mga gang. Akmang magsasalita naman siya nang marinig muli ang boses ni Samantha,
"that's my car! please, don't steal my car!" sigaw ni Samantha,
Mabilis na umupo ng maayos si Edgar nang makitang tinutokan na ito ng baril mula sa likoran, sa ulo pa, mas lalong nag umigting ang kaniyang mga panga at napahigpit ang hawak niya sa cellphone niya,
Nakita naman niyang kinuha ng isa sa mga lalaki ang cellphone ni Samantha.
"aba, aba! si Edgar Sevida to ah!" rinig niyang sigaw ng kung sinong lalaki mula sa kabilang linya,
"Who are you?!" galit na sigaw ni Edgar sa lalaking may hawak ng cellphone ni Samantha,
Mula sa sasakyan niya ay kita'ng-kita na kinakabahan at natatakot si Samantha, hindi nito magawang igalaw ang katawan at halatang nanginginig na ito,
"depot! depot!" sigaw ng kung sino mula sa kabilang linya, nilibot niya ang paningin niya saka niya nakita ang isang lalaking nakangisi habang kausap siya sa phone,
"what do you want?! don't you dare touch her or else I'll kill you!" pasigaw na banta niya sa lalaki, umiingos na siya sa galit, gusto niya nang puntahan si Samantha ngunit sinusubukan niya munang wag makealam at baka ay madadala pa sa pera ang mga ito,
Nanlaki naman agad ang mga mata niya nang makarinig ng sigaw mula kay Samantha "EDGAR WAG KANG—AH!"
Mula sa kinaroroonan nila ay kita'ng-kita niya kung paanong sinampal ng malakas si Samantha. Agad niyang binitawan ang cellphone at agad na lumabas sa sasakyan na iyon,
Sinadya niya na padabog na isaea ang pinto ng kotse upang makuha ang atensyon ng mga gang na naroon,
Galit niyang tinanggal ang unang dalawang batones ng kaniyang polo na itim saka niya tinupi ito hanggang sa may siko, umismid agad siya nang makitang lumingon sa gawi niya ang mga gang, hindi ito gumagalaw, nakatingin lang sa kaniya na animong siya talaga ang hinihintay,
Kalmado siyang naglakad papunta sa gawi ng mga lalaki na ngayon ay hawak na si Samantha na walang malay, nag-umigting ang mga panga ni Edgar saka niya galit na tiningnan ang lalaking may tattoo sa mukha na kilala niya sa pangalan na Fernan,
"what do you want?" inis na tanong niya kay Fernan, umismid ito saka tiningnan si Samantha, dahilan para kumuyom ang mga kamao niya,
"siya," sagot ni Fernan, mapakla naman siyang natawa saka umiling sa mga lalaki,
"No way," natatawang sabi niya sa mga lalaki na umismid lang din sa kaniya saka siya tiningnan ng seryoso,
"dalawa lang naman ang gusto namin eh, may choice ka pa naman...kailangan mo mamili sa dalawa," ani ng lalaki saka nagkibit-balikat, sinuyod niya ang tingin sa mga gang, sinusubukang basahin ang mga galaw nito ngunit katakha-takha na wala man lang gumagalaw na kahina-hinala sa kanila,
"What are the choices?" tanong niya sa mga lalaki na nagkatinginan pa, may lalaki naman na lumapit kay Fernan at bumulong,
"ah, syempre, ibibigay mo sa amin ang babae at ang sasakyan..."
"that won't happen," komento niya pa,
"...o maging leader ka sa gang namin," ani pa ni Fernan, nawala ang ngiti niya sa kaniyang mukha saka inobserbahan ang mga lalaki na seryosong nakatingin sa kaniya, agad naman siyang bumahkhak ng tawa,
"I'm sorry, what?" hindi makapaniwalang tanong niya sa mga gang na nagkatinginan at saka siya masamang tiningnan, ngunit wala siyang pakealam don, natatawa siya sa sinabi ng mga gang na ito,
"sinadya niyo bang harangin ang girlfriend ko para matanong yan?" tanong niya pa sa mga naroon, at talagang diniklara niya pa na girlfriend niya si Samantha,
Hindi nakasagot ang mga lalaki, sa halip ay galit siya nitong tiningnan,
"you know I can't do that," seryosong sabi niya pa kay Fernan,
"alam namin na matagal ka ng umalis sa mundo natin mga gang, Sevida. Pero pwede ka bumalik at alam kong alam mo yan," nakaismid na sabi nito, mapakla siyang natawa saka pumameywang sa kanila sabay tingin sa baba habang umiiling-iling, kapagkuwan ay nag-angat siya ng tingin kay Fernan saka ito inismidan,
"sino nagsabi na umalis ako?" natatawang tanong ni Edgar kay Fernan na pansamantalang nawala ang ngiti, nasundan naman iyon ng mapaklang tawa,
"wag ka magsinunghaling Sevida, kalat sa boung kanto ang nangyari sa'yo at kung bakit ka umalis sa pagiging gang," ani pa ni Fernan sa kaniya, marahan siyang tumango saka sumeryoso ang tingin kay Fernan,
"have you ever heard the gang group named pandilla fuerte?" tanong niya kay Fernan na marahan na tumango,
"iyong grupo ng gang na puros mayayaman ang mga miyembro...bakit? gusto mo sa kanila sumali? yaman lang at yabang ang meron ka, Sevida...wala kang lakas," nang-iinsultong sabi nito sa kaniya sabay tawa, nagdikit ang kaniyang mga labi saka marahan na tumango,
"bakit naman ako sasali sa grupo na ako ang namumuno?" tanong niya kay Fernan na agad na natigil sa pagtawa,
"so I hereby decline your offer to be your gang leader," nakaismid na sabi ni Edgar kay Fernan na agad naman nilingon si Samantha na siyang wala na sa dating kinaroroonan nito, ang mga lalaki na dati'y nakabantay kay Samantha ay nakabulagta na,
"a-anong..." hindi makapaniwalang bulalas ni Fernan sa kaniya, sabay nilang nilibot ang tingin sa paligid at kakatwang limang lalaki na lang at si Fernan ang nakikita niya, agad naman lumabas ang iilang miyembro ng pandilla fuerte, nakatali na sa mga kamao nila ang mga neck tie at gulong-gulo at may pasa na din sa mukha ang mga ito,
Gulat siyang tiningnan ni Fernan at ang mga kasama niya, "Let me introduce Pandilla Fuerte to you, Fernan." nakaismid na sabi niya bago tuloyang inatake ng suntok si Fernan
NAGISING si Samantha dahil sa sobrang init na nararamdaman. Minulat niya ang mga mata niya saka niya napansin na nasa isang sasakyan siya,
Nilibot niya ang kaniyang paningin at agad siyang bumangon upang tingnan ang nasa bintana,
Nagulat siya nang makitang may mga lalaking nagsusuntukan. Bagama't malayo ay kita'ng-kita niya na isa roon si Bruno, at dahil naroon si Bruno, mabilis na hinanap ng mga mata niya si Edgar na kung hindi siya nagkakamali ay siyang nakasuot ng itim na polo,
Napahawak siya sa pisngi niyang ramdam pa ang hapdi mula sa pagkakasampal kanina. Namuo ang luha sa mga mata niya nang maisip na nariyan si Edgar sa ngayon nang dahil sa kaniya,
Sinubukan niyang buksan ang pinto ng sasakyan at nagulat siya nang mapagtanto na naka lock ito, inis niyang hinampas-hampas ang bintana,
Gusto niyang tumakbo papunta kay Edgar at iligtas ito, nag-aalala siya ng sobra at sinisisi niya ang sarili niya dahil dito,
Halos mapudpud na ang kamay niya kakahampas sa binata ng sasakyan, sinubukan niyang buksan ang lahat ng pinto ngunit hindi niya ito magawa,
Hinihingal at nanghihina siyang naupo sa back seat ng sasakyan, gusto niyang maiyak sa sobrang panghihina at sa isipin na wala na siyang pag-asa pa,
Napatingala siya sa kesame ng sasakyan para sana ipagpahinga ang kaniyang ulo nang makita nang kaniyang dalawang mata ang sunroof doon, mabilis siyang kumilos at pinindot ang button na naroon, bumukas ang sunroof dahilan para mapangiti siya ng sobra dahil sa tuwa,
Tinanggal niya ang sout niyang tsinelas saka niya nilabas ang ulo sa sunroof na iyon, ngayong nakalabas na siya ay rinig niya na ang sigawan ng mga gang na naroon, murahan at hindi mawala-wala ang bantaan,
Nagbaba siya ng tingin sa kalsada, napalunok siya nang mapagtanto na may kataasan ang tatalonin niya, muli siyang nag-angat ng tingin saka siya kumuha ng lakas para akyatin ang bubong ng sasakyan na iyon,
Nang tuloyan siya makaakyat sa bubong at makaalis sa sasakyan ay nanginginig siya tumingin sa gawi nila Edgar na halos hindi yata maubosan ng kaaway, muli siyang napalunok sa takot dahil sa taas ng kaniyang tatalonin,
Muli niyang nilibot ang kaniyang paningin at ganoon nalang ang takot niya nang makitang may lalaki na nasa malayo, may hawak na kutsilyo ay dere-deretso ang lakad papunta sa gawi ni Edgar,
"no...no" bulalas niya saka siya naglakas ng loob na tumalon paalis sa bubong ng sasakyan,
Napaigik naman siya nang maramdaman na nabalian siya sa paa ngunit mas inaalala niya ang kaligtasan ni Edgar kung kaya't agad siyang tumayo at tumakbo papunta kay Edgar sabay sigaw,
"Edgar!" sigaw niya pa, natigil naman si Samantha sa pagtakbo nang biglang sumakit ang kaniyang paa, nadapa siya at napahawak sa paa niyang nanakit na,
Muli siyang tumingin sa gawi nina Edgar at saka siya muling humugot ng lakas para isigaw ang pangalan nito, "Edgar!!!" sigaw niyang muli saka pinilit ang sarili na tumayo,
Iika-ika siyang tumayo at tumakbo saka muling sumigaw, "Edgar!!" muling sigaw niya, sa wakas ay lumingon si Edgar sa gawi niya ngunit agad din itong umiwas nang may akmang susuntok dito,
Kahit nahihirapan siya ay pinilit niya ang sarili na bilisan ang pagtakbo, kahit na nahihirapan at nakakaramdam ng sakit sa paa ay mas lalo niya pang pinilit ang sarili na tumakbo papalapit kay Edgar,
Nilingon ni Samantha ang lalaki na may hawak ng kutsilyo, natigil siya nang mapagtanto na nawala ang lalaki,
Kinakabahan siyang lumingon-lingon, nararamdaman niya ang malamig na pawis na tumutulo mula sa noo niya, napalunok siya nang biglang nanayo ang balahibo niya, muli niyang nilingon si Edgar na nakikipagbakbakan pa din,
Lumunok siya at muling naglakad-takbo papunta sa gawi ni Edgar, matapos suntokin ang isang lalaki ay mabilis na pumunta si Edgar sa kaniya,
Bahagya siya napangiti nang makitang sina Bruno na ang tumatapos sa laban. Ngumiti silang pareho ni Edgar, bumagsak ang mga balikat niya sa pag-aakalang tapos na ang nangyayari doon,
Nang makalapit si Edgar sa kaniya ay agad silang nagyakapan, niyakap siya ni Edgar nang sobrang higpit. Habang siya naman ay napayakap din kay Edgar na animong ngayong gabi lang ang muli nilang pagkikita,
"I'm sorry..." bulalas ni Edgar, umiling-iling naman agad siya saka hinimas ang likod ng ulo ni Edgar,
"no, I should be the one who's sorry," emotional na sabi niya kay Edgar na kinalas ang yakap nila saka siya hinawakan sa pisngi, hinalikan ni Edgar ang kaniyang noo saka pinag-dikit ang noo nilang dalawa,
Marahan na hinimas-himas ni Edgar ang pisngi niya habang magkadikit ang noo nila, napalunok siya saka minulat ang kaniyang mga mata, Akma naman siyang magsasalita nang makita niya ang lalaki na may hawak na kutsilyo kanina, nasa likod na ito ni Edgar at umaaba na sasaksakin si Edgar,
Mabilis siyang gumalaw at tumakbo papunta sa likod ni Edgar para sana hindi masaksak si Edgar ngunit gumalaw din si Edgar para protektahan siya,
Napanganga si Samantha nang marinig niyang mismo ang tunog ng pagkakasaksak ng kutsilyo sa likod ni Edgar. Mabilis na tumulo ang mga luha niya nang makita kung papaanong ngumiti si Edgar sa kaniya,
"Hoy!!" rinig niyang sigaw ng kung sino, nakita niya namang tumakbo sumaksak kay Edgar.
Agad niyang sinalo si Edgar nang bumagsak ang katawan nito sa kaniya, napaupo si Samantha sa malamig na semento ng kalsada habang hawak ang katawan ni Edgar,
Tumulo ang luha sa mga mata niya habang marahan na nagbaba ng tingin sa likoran ni Edgar na siyang dumudugo na, marahan niyang nilapat ang kaniyang kamay sa sugat ni Edgar at nang makita ang napakaraming dugo ay bigla nalang siyang napahikbi, narinig naman niyang sumigaw si Bruno, sinasabing kumuha ng sasakyan,
"Edgar..." umiiyak na bulalas niya habang dahan-dahan na tinatapik ang pisngi ni Edgar na siyang wala ng malay, napalunok siya at agad na yinuyugyog si Edgar,
"Edgar...please..." tanging bulalas niya, habang sinusubukan na gisingin si Edgar.
Agad naman siyang nag-angat ng tingin nang mapansin ang isang sasakyan na huminto sa harap nila, mabilis na kumilos si Bruno at kinarga si Edgar habang siya naman ay tinulongan ding tumayo ng kung sino, tulala pa din siya at hindi siya halos makagalaw dahil sa nasaksihan,
"make it faster!" sigaw ni Bruno nang makasakay na sila sasasakyan, nasa backseat siya, kasama si Bruno na siyang ginawang unan ni Edgar ang legs, siya naman ay pinatong ang mga legs ni Edgar sa legs niya,
Wala siyang ibang ginawa kundi ang humikbi, hindi niya alam ang gagawin. Sa oras na ito ay wala siyang ibang sinisisi kundi ang sarili niya,
"I'm sorry...Edgar...I'm really really sorry..." tanging bulalas niya habang nakahawak sa legs ni Edgar, bigla namang nagsalita si Bruno,
"Please, Ms.Samantha, Don't blame yourself, you have nothing to do with this," ani pa ni Bruno, mabilis naman siyang umiling-iling saka lalong umiyak,
"this is my entire fault," umiiyak pang sabi niya,
Wala siyang ibang sisisihin kundi ang sarili niya, kung binigay niya nalang sana ang sasakyan sa mga gang na iyon ay sana hindi na nasaksak pa si Edgar, kung sana ay tiningnan niya kung sino ang caller, hindi na sana niya sinagot ang tawag na iyon nang sa ganoon ay hindi na siya puntahan pa ni Edgar,
Hindi matigil-tigil sa pag-agos ang luha sa mga mata niya dahil sa sobrang kaba at pag-aalala kay Edgar, kung may mangyari man na masama kay Edgar ay talagang hindi niya mapapatawad ang sarili niya,
-to be continued...