မူဂ်ီအယ္လ္
🌸pann
Part (2)
" ႏိုႏိုေရ.. သမီး ေဒါက္ ေဒါက္ "
အင္း.. ။
ေခၚသံၾကားေနရသလို ႐ွိေပမယ့္ ႏိုႏို ေစာင္ကိုပခံုးလံုတဲ့ထိဆြဲျခံဳကာ တစ္ဖက္လွည့္အိပ္လိုက္သည္.. ။
" ေဒါက္ ေဒါက္.. ႏိုႏို ႏိုႏိုေရ သမီး "
ဒီတစ္ခါေတာ့ ပိုၿပီးၾကည္လင္တဲ့အသံျပင္ ႏိုႏိုနဲ႔နီးကပ္လာတယ္လို႔လည္း ခံစားေနရသည္ ။
" ႏိုႏိုေရ.. "
" ႐ွင္ "
ဒီတစ္ခါေတာ့ ႏိုႏို အသံေလးျပန္တံု႔ျပန္လိုက္သည္ ။
" ထေတာ့ေလ သမီး.. ခဏေန ဘုန္းဘုန္းေတြႂကြလာေတာ့မယ္ "
" ဟုတ္ "
ပါးစပ္ကသာ ဟုတ္ႏိုင္ေပမယ့္ မ်က္လံုးကေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္ေနေသး.. ။
ခုထိ မ်က္လံုးေလးေတြမဖြင့္ႏိုင္ေသးဘူး.. ။
အေမကႏိုႏိုကိုစိတ္မခ်တဲ့ပံုနဲ႔ ထပ္ႏိႈးေဆာ္ျပန္သည္ ။
" ႏိုႏို.. သမီး ထေနာ္ အေမေနာက္တစ္ခါထပ္တက္လာျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး "
" ဟုတ္.. ကဲ့ "
ညႇင္းသဲ့သဲ့အသံေလးနဲ႔ သံ႐ွည္ဆြဲကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဟုတ္ကဲ့ရျပန္သည္.. ။
" ထ.. ထေတာ့ေနာ္ "
ကဲ.. ႏိုႏိုေရ ထေတာ့ဟ ။
" ဟုတ္ကဲ့.. ထၿပီ ေမေရ႕ "
ျပန္အသံေပးေတာ့မွ အေမကစိတ္ခ်သြားဟန္႐ွိပံုရေတာ့သည္.. ။
အခန္းေ႐ွ႕ကေနလည္းထြက္သြားတဲ့ေျခသံစစလည္း ၾကားလိုက္ရပါသည္ ။
ႏိုႏိုလည္း ဆက္အိပ္လို႔မျဖစ္ေသးတာမို႔ ေလးတိေလးတြဲေလးနဲ႔ ကုတင္မွဆင္းကာမ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ရသည္.. ။
မ်က္ႏွာကိုေရနဲ႔ထိေပးမွ မ်က္လံုးေလးကအခုမွအမွန္ကန္ကို ဖြင့္လို႔ရေတာ့တယ္ ။
တစ္ကိုယ္ရည္သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ၿပီးမွ ဗီဒိုထဲကဇာဂါဝန္ျဖဴ တစ္ထည္ထုတ္ဝတ္လိုက္သည္.. ။
ေခါင္းကိုလည္းေသခ်ာၿဖီးကာ ဘီးကုပ္ေလးနဲ႔ေ႐ွ႕ဆံပင္ေတြလွန္ကုပ္ၾကည့္လိုက္သည္.. ။
" ၾကည့္ရသိပ္မေကာင္းဘူးထင္တယ္.. "
ကိုယ့္မ်က္မွန္ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး ဘီးကုပ္ကိုခြၽတ္လိုက္ရျပန္သည္.. ။
ဆံပင္ကိုေျမႇာက္စီးရေအာင္လည္း ဂါဝန္ေလးဝတ္ထားေတာ့ ဆံပင္ကိုဒီတိုင္းေလးပဲခ်ထားခ်င္ျပန္သည္.. ။
ခ်ထားျပန္ေတာ့လည္း ႐ုိးေနသလို.. ေ႐ွ႕ဆံၿမိတ္ကမ်က္ႏွာကို အုပ္ခ်င္ေနသလို ။
ေခါင္းၿဖီးေလးယူၿပီး ေ႐ွ႕ဆံၿမိတ္ေတြစုၿဖီးသိမ္းကာ ေနာက္ကိုလွန္ခ်ၿပီးဖဲပြင့္ျဖဴ ကလစ္ေလးနဲ႔ညႇပ္ထားလိုက္သည္ .. ။
ေ႐ွ႕ဆံၿမိတ္သိမ္းျပန္ေတာ့ နဖူးကအေတာ္႐ွင္းေျပာင္သလိုခံစားရေနျပန္ေတာ့ ေခါင္းၿဖီးေလးနဲ႔ အသာဆံစေလးေတြ က်လာေအာင္ၿဖီးလိုက္သည္.. ။
ေနာက္ဆံုးလက္ေလးနဲ႔အသာပုပ္ခ်ရင္း ျပင္ဆင္မႈၿပီးၿပီ.. ။
သူမ်ားေတြလိုလိမ္းျခယ္ရေအာင္လည္း ေက်ာင္းသူမို႔ျခယ္သျပင္ဆင္တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုမွမ႐ွိေန..။
" ရပါၿပီ.. အ႐ုိးဆံုးသည္သာ အလွဆံုးျဖစ္တာပဲလို႔ေျပာတာပဲကို "
တီးတိုးေရရြတ္ရင္း မတ္တပ္ရပ္ကာဂါဝန္စေလးကိုဆြဲခ်ၿပီး မွန္ထဲတစ္ခါၾကည့္လိုက္သည္.. ။
ၿပီး ေပါ့ပါးဟန္နဲ႔ ေအာက္ထပ္ေလးကို သြက္သြက္လက္လက္ ေလးဆင္းသြားလိုက္သည္.. ။
" အေမ.. ႏိုႏို အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ "
" အေတာ္ပဲ.. ခဏေန ဘုန္းဘုန္းေတြႂကြလာေတာ့မယ္ သမီးအေဖသြားပင့္ေနၿပီ "
" ဟုတ္.. ႏိုႏို ဘာလုပ္ကူရမလဲ "
" အလုပ္ေတြေတာ့ ၿပီးေနၿပီ.. ခဏေန ဘုန္းဘုန္းတို႔ကို ဆြမ္းကပ္မွ ဟင္းပြဲေတြသယ္ကူေပး "
" ဟုတ္ကဲ့ "
ကြၽီ.. ။
" ေဟာ.. ကားသံၾကားတယ္ ေရာက္လာၾကၿပီထင္တယ္ "
အေမက ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ အိမ္ေ႐ွ႕ခပ္သြက္သြက္ေလး ထြက္သြားေတာ့ ႏိုႏိုလည္းေနာက္ကကပ္လိုက္သြားလိုက္သည္.. ။
အေဖက ကားေပၚကေနဆင္းၿပီးလို႔ေတာင္ ဘုန္းဘုန္းေတြကိုတံခါးဖြင့္ ေပးေနၿပီ.. ။
အေမကလည္း တံခါးဝမွာ ပုဆစ္တုတ္ေလးထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ျပင္ ေျခသုတ္တာေလးကိုအဆင္သင့္ကိုင္ထားၿပီးေနၿပီ.. ။
" ဘုန္းဘုန္း ခဏပါဗ်.. "
အေဖကလည္း ခြင့္တစ္ခ်က္ေတာင္းၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ေလး အိမ္ေပါက္ဝက အေမနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ပုဆစ္တုတ္ထိုင္ခ်ရင္းအေမ့လို ေျခသုတ္ဝတ္ေလးကိုင္လိုက္သည္.. ။
ၿပီး ဘုန္းဘုန္းေတြရဲ႕ေျခေထာက္ကို အေဖနဲ႔အေမ တ႐ုိတေသေလးသုတ္ေပးပါသည္.. ။
ႏိုႏိုကေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေၾကာင္ရပ္ရင္းမွ အိမ္ေပါက္ဝအလယ္မွာမားမားႀကီး ရပ္ေနမိတာမို႔ေထာင့္ဘက္ကပ္ကာ လက္အုပ္ေလးခ်ီလိုက္မိသည္ ။
" ႏိုႏို သမီး.. အေမ့ကို လုပ္ကူအံုး "
" ဟုတ္ကဲ့ "
ဘုန္းဘုန္းေတြကို အေဖကဧည့္ခန္းဘက္ႂကြဖို႔ဦးေဆာင္လမ္းျပသြားၿပီ.. ။
ႏိုႏိုနဲ႔အေမကေတာ့ ေနာက္ခန္းမွာဘုန္းဘုန္းဆြမ္းျပင္ေနရသည္.. ။
" ႏိုႏို သမီး.. ေျဖးေျဖးေလးသယ္သြားေနာ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
ၾကက္သား ဝက္သားဆီျပန္ ဟင္းႏွစ္ခြက္အျပည့္ကို လက္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီက ထိန္းကိုင္သယ္ရင္းအိမ္ေ႐ွ႕က တည္ခင္းထားတဲ့စားပြဲေပၚအသာေလးတင္လိုက္သည္.. ။
" ေနာက္က်သြားၿပီ မွတ္ေနတာ.. "
" ေနာက္မက်ပါဘူးဗ်ာ ကြက္တိပဲ.. လာ ထိုင္"
အေဖက အေဖ့ဧည့္သည္ေတြ ေရာက္လာလို႔ ဧည့္ဝတ္ျပဳေနသည္.. ။
ႏိုႏိုကေတာ့ ဂါဝန္ျဖဴ ေလးနဲ႔ လစ္ခနဲေနေအာင္ ေနာက္ေဖးဘက္ေျပးဝင္ရျပန္သည္.. ။
" ႏိုႏို ဟင္းရည္ေတြကအပူႀကီး.. တစ္ခြက္ပဲအရင္သယ္သြားလိုက္ "
" ....... "
အေမက သတိေပးေတာ့ ႏိုႏို ေနာက္ဟင္းအမယ္တစ္ခြက္ကို ထပ္မဆြဲေတာ့ဘဲဟင္းရည္ပန္းကန္ေလးသာ ထိန္းကိုင္သယ္လိုက္သည္.. ။
" သမီး ႏိုႏို.. သမီးအေမကို ျမန္ျမန္လုပ္လို႔ေျပာလိုက္အံုး "
အေဖက ႏိုႏို႔လက္ကအသာကုတ္ၿပီး တီးတိုးေျပာေတာ့ ႏိုႏိုေခါင္းေလးညိတ္ျပကာ ေနာက္ေဖးထဲေျပးဝင္ရျပန္သည္.. ။
" အေမ.. အေဖက ျမန္ျမန္လုပ္တဲ့ "
" ေအးေအး.. ႏိုႏိုုက ဟင္းခြက္ေလးေတြသယ္လိုက္ ထမင္းပန္းကန္ေတြက "
" မႏွင္း.. ဘာသယ္ကူရအံုးမလဲ "
" ဟယ္ ေရာက္လာၿပီလား.. ထမင္းပန္းကန္ေလးပဲသယ္ကူေပးေနာ္ "
အေမ့အသိေတြပါ ေနာက္ေဖးထဲဝင္လာၿပီး လုပ္ကူသယ္ကူေပးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းဆြမ္းဘုဥ္းပြဲစင္ေလးအျမန္ၿပီးသြားသည္.. ။
ဘုန္းဘုန္းေတြဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီး အခ်ိဳပြဲအေနနဲ႔မုန္႔ပြဲသေရစာနဲ႔ သစ္သီးဝလံ ေတြထပ္ၿပီးကပ္လိုက္သည္.. ။
" ကဲ.. သီလယူရေအာင္ "
အခ်ိဳပြဲေလးတည္းၿပီး တရားေလးစလိုက္ပါသည္.. ။
တရားနာၿပီးေတာ့ အေဖကဘုန္းဘုန္းေတြကိုျပန္လည္လိုက္ပို႔ေပးပါသည္.. ။
အေမနဲ႔ ႏိုႏိုကေတာ့ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ထမင္းပြဲေလးျပင္ရသည္ ။
ခဏေလာက္လူက်ခ်ိန္မို႔ ေျခေတာ့နည္းနည္း႐ႈပ္သား ။
ေတာ္ေသးတယ္.. ပန္းကန္ေဆးဖို႔အတြက္ လူေခၚထားေပးေသးလို႔ ။
မဟုတ္လို႔ကေတာ့ လက္မလည္ေလာက္ဘူး ။
" အေမ.. ႏိုႏို ခ်ိဳ႐ုိဆီဖုန္းဆက္ၾကည့္လိုက္အံုးမယ္ "
" ဪ ဟုတ္သား.. ခ်ိဳ႐ုိေလးေတာင္ အခုထိမေရာက္လာေသးဘူး သြားဆက္ၾကည့္ေလ "
" ......... "
အေမ့ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ အေပၚထပ္လစ္ခနဲ ေျပးတက္လိုက္သည္.. ။
ဖုန္းေခၚတာနဲ႔တန္းကိုင္တတ္တာေတာ့ သေဘာက်စရာပါ ။
" ခ်ိဳ႐ုိ.. မလာေသးဘူးလား "
" လာေနၿပီ လမ္းမွာ.. "
" ျမန္ျမန္လာခဲ့ေနာ္.. အေစာလာခဲ့ပါဆိုတာကို"
" ခုလည္း ေစာပါတယ္ဟဲ့.. အခုမွ ခြန္ခြဲပဲ႐ွိေသးတာ "
" ေအးပါ.. ျမန္ျမန္လာခဲ့ "
ဝရံတာဘက္ထြက္ၿပီး ဖုန္းေျပာေနတာ ေဘးဘက္ေတြသိပ္လွည့္မၾကည့္ျဖစ္လိုက္.. ။
ခုအတြင္းထဲျပန္ဝင္ဖို႔ ေျခလွမ္းေလးေရႊ႔မွ တစ္ဖက္အိမ္ကဝရံတာဘက္မွာ အနက္ေရာင္အစင္းကြက္ညအိပ္ဝတ္စံုနဲ႔ ေနာက္ေက်ာေပးကာ အေၾကာဆန္႔ေနတဲ့ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္..။
ဆံပင္ေတြကလည္း နည္းနည္း႐ႈပ္ပြေနသည္..။
ၾကည့္ရတာ ဘာမွထူးထူးျခားျခား ျမင္ကြင္းတစ္ခု မဟုတ္ေပမယ့္ ႏိုႏို အဲ့ေက်ာျပင္ကိုပဲ စိုက္ၾကည့္ေနမိတာ.. ။
" ႏိုႏိုေရ.. "
" ႐ွင္.. ေမ "
အေမေခၚလို႔ ခ်က္ခ်င္းအိမ္ထဲေျပးဝင္လိုက္ရျပန္သည္.. ။
ဗိုရမ္ အသံေလးတစ္သံၾကားလိုက္သလို ႐ွိသည္မို႔ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အျဖဴ ေရာင္အရိပ္ေလးသာျမင္လိုက္ရသည္.. ။
' ဪ.. ဟိုဘက္အိမ္က လူေတြေျပာင္းလာၿပီထင္တယ္ မေန႔ကေတာ့ အေမေျပာတာၾကားလိုက္သား ဒီေန႔ေဘးအိမ္ အိမ္တက္သြားရမယ္လို႔'
ဒီတိုင္း ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးလိုက္ၿပီး အေၾကာဆန္႔ျခင္းအလုပ္ကို အၿပီးသတ္ကာအိမ္ထဲျပန္ဝင္လိုက္သည္.. ။
.
မနက္စာကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ထမင္းဆီစမ္းနဲ႔ၾကက္ဥဟတ္ဘိြဳင္ေလးနဲ႔ ညိမ့္ေနလိုက္သည္.. ။
" အလုပ္သမားဆိုေတာ့ အေစာႀကီးဆာ႐ွာမွာေပါ့.. "
မနက္ခင္းကို ဒီလိုခနဲ႔သံနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္သူကဘယ္သူ႐ွိရမွာလဲ.. ။
ေျမႀကီးနဲ႔လက္ ပုတ္တာေတာင္လြဲခ်င္လြဲအံုးမယ္.. ။
ဒါေပမယ့္လည္း အေရထူေနတဲ့သူတစ္ေယာက္လို ဘာမွခံစားျပမေနဘဲ အရသာ႐ွိ႐ွိဆက္စားေနလိုက္သည္.. ။
ဒါကိုပဲအေဖတို႔ အသည္းေပါက္သြားပံုရတယ္..။
" ငါ့ကိုဆို ႐ွိလို႔႐ွိမွန္းေတာင္သိရဲ႕လားမသိဘူး..အေဖတစ္ေယာက္ကို ႐ုိေသျပလို႔႐ုိေသရမွန္းေရာသိရဲ႕လား မင္း "
ေျပာရင္း အသံက မာလာျပန္ၿပီ ။
" ငါ အေဖကြ အေဖ.. မင္းပေထြးမဟုတ္ဘူး"
စားေနရင္းေျပာလိုက္ခ်င္တယ္.. ။
သူမ်ားစားေနေသာက္ေနခ်ိန္ ဘယ္လိုစကားေျပာသင့္တယ္မေျပာသင့္ဘူးဆိုတာ အေဖျဖစ္ၿပီးမသိဘူးလားလို႔.. ။
ျပန္ေျပာရင္လည္း႐ုိင္းရာက်အံုးမယ္.. ။
" ေတာက္.. ငါကြာ "
ေတာက္ ေခါက္ေပမယ့္ လက္ေလးေတာ့ မပါလာပါ.. ။
အဟြန္႔.. ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရမလား ငိုရမလားအေဖ။
" ကဲ.. သားဖႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္လိုက္နဲ႔ ဆိုင္တာနဲ႔မနက္ေန႔လယ္ညမေရြးေတာ့ဘူး အခုလည္းဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ "
" မင္းသားကိုက ေသာက္ခ်ိဳးတစ္စက္ကေလးမွမေျပတာ.. "
ကိုယ့္ေယာက်ာ္းအက်င့္သိေနျပန္ေတာ့လည္း..
" ေတာ္တန္႐ုံ.. ေတြ႔ျမင္သမ်ွ လိုက္မေျပာေပါ့နဲ႔႐ွင္ "
" ဟ.. မင္းကပါ ငါ့အျပစ္လို႔ေျပာခ်င္ေနတာလား ဒီေကာင္လုပ္ပံုက်မွန္ေနလား "
ကိုသာထက္စကားေၾကာင့္ ေဒၚေကဇင္လည္း သက္ျပင္းဖြဖြေလးခိုးခ်ရသည္.. ။
' ဒီသားဖေတြနဲ႔လည္း ခက္တယ္ေနာ္.. '
" သား.. အေဖနဲ႔အေမ ဟိုဘက္အိမ္ အိမ္တက္ဖိတ္ထားလို႔သြားမလို႔ သားလည္းလိုက္မလား"
ဗိုရမ္ ေနာက္ဆံုးအက်န္ ေကာ္ဖီေလးလက္စသတ္လိုက္ၿပီး..
" ဂြန္း လိုသားကိုပဲ ပြဲထုတ္ပါ.. ေတာ္ၾကာ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ေနမွ အေဖတို္႔မ်က္ႏွာပ်က္ေနရပါအံုးမယ္ "
" ဟိုေကာင္.. "
ေဒါသနဲ႔ ေ႐ွ႕တိုးေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူက ၾကားထဲတကားကားဝင္လာေသးတယ္.. ။
ဟို မေအေဘး ေခြးသား.. အဲ ဟိုမေအေဘးကေတာ့ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဧည့္ခန္းဘက္ထြက္သြားၿပီ ။
" ေတာက္.. ေကဇင္ နင္ကတစ္ေမွာင့္ ၾကားထဲကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔နဲ႔ "
သားမႏိုင္ေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူအေပၚ ေဒါသေတြပံုခ်ရေတာ့သည္.. ။
" ကဲ ေတာ္ပါၿပီ သြားရေအာင္.. သား အေမတို႔ခဏသြားလိုက္အံုးမယ္ေနာ္ "
တီဗြီရမုေလးႏွိပ္ရင္း ဒီဘက္ေတာင္လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ ဘဲေခါင္းညိတ္ျပေနတာက.. ။
ေတာ္ေတာ္ေသာက္လုပ္႐ႈပ္ေနတာ.. ။
" ေအးေဟ့ ေအး.. ဂြန္း ျပန္လာမွပဲ ေနရာတကာ ဂြန္းပခံုးဖက္ၿပီးေခၚသြားေတာ့မယ္ မင္းကမယားပါသားဆိုေတာ့ပြဲမထုတ္ေတာ့ဘူး ေနခဲ့ေနခဲ့.. "
ေသာက္ျမင္ကတ္ကတ္နဲ႔ ေအာ္ေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူက ပခံုးစြန္းကိုႏွစ္ခ်က္ေလာက္႐ုိက္လာသည္.. ။
႐ုိက္ေပါ့.. ဒီေလာက္ကေတာ့ မျဖံဳတာ ။
ကိုယ္မျဖံဳသလို ဟိုမယားပါသားကလည္းျဖံဳပံုမရ... တီဗြီကိုပဲသည္းႀကီးမည္းႀကီးၾကည့္ျပေနတာ။
' ေကာင္းထက္ေရ.. ေကာင္းထက္ရ အဲ့ဘက္ၾကည့္မေနနဲ႔ မဟုတ္ရင္မင္းေသြးတက္ေသတာေတာင္ အဲ့ငနာဆိုတဲ့ေကာင္ကထိုင္ၾကည့္ေနအံုးမွာ '
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ဆံုးမၿပီး အိမ္ကေနထြက္လာလိုက္သည္.. ။
" ကြၽီ ဒံုး.. ဒံုး "
ဗိုရမ္ အေဖတို႔ျမင္ကြင္းကေန ေပ်ာက္တာနဲ႔ ေ႐ွ႕ကစားပြဲကိုကန္ပစ္လိုက္သည္.. ။
အေဖ့ပါးစပ္ကေန ဂြန္း ဂြန္း ဂြန္းနဲ႔.. ။
ဒီေကာင္က် ေခၚလိုက္တာနဲ႔ခ်စ္စဖြယ္ေလသံေလးနဲ႔..
ဟိုေကာင္ ။
ဒီေကာင္ ။
ေဟ့ေကာင္ ။
မင္း ။
ခ်က္ခ်င္း အျမႇီးေလးရမ္းၿပီး ေျပးခယခ်င္စရာေလသံ.. ။
ေတြးေလ ေဒါသထြက္ရေလပဲ.. ။
ေနရာတကာ စား စားျပန္ၿပီ.. ။
အိပ္အိပ္ျပန္ၿပီ.. ။
သြား သြားျပန္ၿပီ.. ။
လုပ္ လုပ္ျပန္ၿပီ.. ။
ဘယ္ေနရာမွသေဘာက်စရာမေတြ႔ဘူးထင္ပါ့..။
ေနရာတကာ လိုက္ေျပာလိုက္ခနဲ႔ လိုက္ႏိႈင္းေနတာ.. ။
ကြၽန္ေတာ္က အေဖ့ရဲ႕သားေရာ ဟုတ္ရဲ႕လားအေဖ.. ။
အဟက္.. ။
အေဖကသာ ငါမင္းပေထြးမဟုတ္ဘူးလို႔သာေျပာေနတာ.. ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အေဖ့ရဲ႕သားအရင္းမဟုတ္ဘူးလို႔ေတာင္ထင္မိတယ္ ။
မ်က္ႏွာကျပံဳးေနေပမယ့္ နာက်င္ေနတဲ့အျပံဳးဆိုတာဘယ္သူသိမွာလဲ.. ။
.
" ကြၽန္မတို႔က ေဘးအိမ္ကပါ ကြၽန္မနာမည္က ေကဇင္. ဒါကြၽန္မအမ်ိဳးသားကိုသာထက္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္႐ွင့္.. ကြၽန္မနာမည္က ႏွင္းအိခိုင္ ဟိုဝိုင္းမွာဧည့္ခံေနတဲ့သူက ကြၽန္မအမ်ိဳးသား ကိုျပည့္စံုထူး "
" ဪ ဟုတ္ကဲ့.. "
" ကိုျပည့္.. "
" ........... "
ေခၚတာနဲ႔ လွည့္ၾကည့္လာသည္.. ။
ဇနီးျဖစ္သူက လက္ရိပ္ျပေနေတာ့ ဒီဘက္ဝိုင္းစကားျဖတ္ကာ ဇနီး႐ွိရာဝိုင္းဘက္ထသြားလိုက္သည္ ။
" ဒါ ေဘးအိမ္ကလင္မယားတဲ့.. ဒီဘက္က ကိုသာထက္ ဒီဘက္ကေဒၚေကဇင္ "
" ဟုတ္ကဲ့.. ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ဗ် "
အခ်င္းခ်င္း မိတ္ဆက္ေနရင္း ကိုသာထက္က အျဖဴ ေရာင္ဂါဝန္နဲ႔ သခြားေရာင္ဂါဝန္ ဝတ္ထားတဲ့ကေလးႏွစ္ေယာက္ဆီအာ႐ုံေရာက္သြားသည္.. ။
" သမီးက ႏွစ္ေယာက္လားဗ်.. "
" အာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်.. အျဖဴ နဲ႔တစ္ေယာက္ကမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသမီးပါ ေဘးကသမီးသူငယ္ခ်င္း "
" နာမည္ေလးက ႏိုႏိုဆိုတာေလးလား.. "
" ဟာ ဟုတ္တယ္ဗ်.. သမီးနာမည္ေတာင္ သိေနတာလား "
" သူသိဆို မေန႔က သမီးႏိုႏိုက ကြၽန္မတို႔အိမ္ကို ဖိတ္စာလာပို႔တာေလ.. ေျပာပံုေလးကယဥ္ေက်းတဲ့ျပင္ ခ်စ္စရာေလးမို႔တဲ့ သမီးႏိုႏိုျပန္သြားတာနဲ႔ကြၽန္မကိုတဖြဖြေျပာေနတာ "
ကိုယ့္သမီးအေၾကာင္း ခ်ီးက်ဴ းခံရေတာ့လည္း မိဘေတြမ်က္ႏွာမွာ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရသည္.. ။
" အျမင္မေတာ္တာ႐ွိရင္လည္း ဝိုင္းဝန္းဆံုးမေပးပါအံုးဗ်.. "
" ကိုျပည့္စံုထူးရဲ႕သမီးက လိမ္မာၿပီးသားပါ.. အိမ္ကသားနဲ႔မ်ားကြာပါ့ "
ကိုယ္ကေျပာ႐ုံ႐ွိေသး ဇနီးျဖစ္သူကတံေတာင္ဆစ္နဲ႔တြတ္ထိုးေနၿပီ.. ။
ဘာလဲ.. ဟုတ္တာ မွန္တာေျပာတာ ဘယ္သူ႔ကိုဂ႐ုစိုက္ရမွာလဲ လို႔. ညစ္က်ယ္က်ယ္ေတာ့ေတြးမိသား ။
" အဟြင္း.. သား႐ွိတာလားဗ် "
နားလည္တဲ့သေဘာဟန္နဲ႔ ခပ္ဖြဖြျပံဳးကာ ေမးလာတဲ့ကိုျပည့္စံုထူးအေမးစကား.. ။
" ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ.. သားႏွစ္ေယာက္ပါ အႀကီးေကာင္က ဗိုရမ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ အငယ္ကဂြန္း ကိုးတန္း "
ႏိုႏို ထမင္းပြဲေတြလာခ်ေပးေတာ့ အမွတ္မထင္ၾကားလိုက္ရေသးသည္.. ။
အႀကီးေကာင္က ဗိုရမ္ ။
အငယ္ေကာင္က ဂြန္း တဲ့.. ။
မနက္ကဝရံတာမွာေတြ႔လိုက္ရတဲ့ေက်ာျပင္က ဘယ္သူျဖစ္ေလာက္မလဲ.. ။
" ဪ.. သားႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အားျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ "
" မေျပာတတ္ေသးပါဘူးဗ်ာ.. "
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘာအားလဲ.. အားျဖစ္ဖို႔ေနေနသာသာ က်ားတစ္ေကာင္ပါတယ္ဗ် လို႔ေျပာလိုက္ခ်င္တာ ။
မေကာင္းလို႔သာမဆုတ္သာမရြံ႕သာေျပာလိုက္ရတယ္.. ။
" သားႏွစ္ေယာက္လံုး အိမ္မွာ႐ွိေနတာကို တစ္ခါထဲေခၚခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး.. "
ႏိုႏို ထမင္းအုပ္ေလးကိုင္ကာ ထပ္ေရာက္လာျပန္တဲ့အေဖတို႔စကားဝိုင္းၾကား.. ။
" သားႀကီးေကာင္ပဲ႐ွိတာပါ.. အငယ္က ေဘာ္ဒါေဆာင္သြားေနတယ္ စာေမးပြဲေျဖၿပီးမွပဲေရာက္မွာ သားႀကီးကေတာ္တန္႐ုံပြဲမလိုက္တတ္လို႔ပါ "
ေဒၚေကဇင္ကေတာ့ အဆင္ေခ်ာေအာင္အျပံဳးေလးနဲ႔ေျပာလိုက္သည္.. ။
သူ႔အေဖေျဖရင္ ေဇာက္တိေဇာက္ကန္းေတြေျဖလာမွာစိုးလို႔ေလ.. ။
ဒါေတြေၾကာင့္လည္း သားနဲ႔မတည့္တာ ။
မတည့္သာမတည့္တာ.. အက်င့္စ႐ုိက္ေတြက်တစ္ထပ္တည္း တစ္ပံုတည္း ။
ဪ.. ငါေတြ႔လိုက္တာ သားႀကီးရဲ႕ေက်ာျပင္လား ။
ႏိုႏို ခပ္စစေလးေတြးမိလိုက္ေသးတာ ။
" အန္တီနဲ႔ဦးေလး သံုးေဆာင္ပါအံုး႐ွင့္.. "
" ဪ ေအေအး.. သမီးေလးက ဒီေန႔အျဖဴ ေရာင္ေလးနဲ႔ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနပါလား "
" ဒါေတာင္ ႏိုႏိုကအကင္းပဲ႐ွိေသးတာေနာ္.. နည္းနည္းေလးသာရႊိဳင္းလိုက္ရင္ ႏိုႏိုကိုမွတ္ေတာင္မိမွာမဟုတ္ဘူး "
" ဟဲ့ သမီး.. "
" ဟိဟိ.. ကန္ေတာ့ေနာ္ အန္တီနဲ႔ဦးေလး "
" ရပါတယ္ကြယ္.. သမီးလည္းေက်ာင္းတက္ေနတုန္းလား "
" ဟုတ္ကဲ့.. ဆယ္တန္းတက္ေနပါတယ္႐ွင့္"
" ဪ.. အိမ္က ဂြန္းထက္တစ္ႏွစ္ႀကီးတာပဲ"
" ........ "
ႏိုႏို ျပံဳးပဲျပံဳးေနလိုက္သည္.. ။
" စာေရာ လိုက္ႏိုင္ရဲ႕လား သမီး.. "
" စာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ေတာ့ သမီးကစိတ္ပူစရာေတာ့မလိုဘူးဗ်.. ေျပာစရာမလိုေအာင္ သူ႔သူေတာ့ စာေတြလုပ္ေနတာပဲ "
" ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္.. သမီး ႏိုႏို အိမ္ဘက္လည္းလာလည္ေနာ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး.. "
ႏိုႏို အျပံဳးေလးနဲ႔ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္.. ။
အဲ့ေန႔က အန္တီနဲ႔ဦးေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ႏိုႏိုတို႔မိသားစုေတြနဲ႔ အေတာ္ေလးခင္မင္ရင္းႏွီးျဖစ္ခဲ့သည္.. ။
.
မနက္ပိုင္း အိမ္ကိုဝိုင္းကူၿပီးတာနဲ႔ ေန႔လယ္က်မွပဲ႐ုိ႐ုိနဲ႔စာၾကည့္ျဖစ္သည္.. ။
" ႏိုႏို.. "
" ဟြန္ "
သခ်ၤာတြက္ေနရင္းနဲ႔ ေမာ့မၾကည့္ဘဲ ထူးလိုက္သည္.. ။
" ငါတို႔စာေမးပြဲေတာင္ နီးၿပီေနာ္.. "
" အြန္းေလ.. "
" ဘယ္ႏွရက္လိုေသးလဲ.. "
" အြန္.. ရက္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ "
" အမေလး.. count down ႀကီး တစ္ရက္တစ္ရက္ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြလႈပ္႐ွားၿပီးေၾကာက္သလိုလို႐ွိသား "
" ေၾကာက္ေန႐ုံနဲ႔မၿပီးေသးဘူးဟ.. ရက္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ဆိုတာ ပါးစပ္ေျပာသာရက္မ်ားတယ္ထင္ရတာ ဘာသာကေျခာက္ဘာသာရက္ကေျခာက္ဆယ္.. တစ္ဘာသာကိုဆယ္ရက္နဲ႔အၿပီးျဖတ္ႏိုင္ဖို႔လိုေသးတယ္ "
" ဟင္း.. အဲ့လိုေျပာတဲ့ခ်ိန္ပဲ ငါ့မွာစိတ္အားေတြတက္ႂကြလာတာ စာလုပ္ေနရင္ငါအိပ္လိုက္ရ..စားလိုက္ရ ဇာတ္ကားအဝၾကည့္လိုက္ရဆိုၿပီးစိတ္ေတြက ေဝဝါးသြားျပန္ေရာ "
" ............ "
ႏိုႏို နားလည္တဲ့အျပံဳးေလးနဲ႔ျပံဳးရင္း စာဆက္တြက္ေနလိုက္သည္.. ။
" ႏိုႏို.. ငါစကားေျပာေနတယ္ေလ "
ဒါ ခ်ိဳ႐ုိအက်င့္.. ။
သူနဲ႔စကားေျပာရင္ သူနဲ႔မ်က္လံုးခ်င္းဆံုမွ.. မဟုတ္ရင္လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေနရမွ ။
ႏိုႏိုလည္း အဆံုးသတ္တြက္ၿပီးေဘာ့ပင္ခ်လိုက္ရသည္.. ။
" ရက္ေျခာက္ဆယ္ေလးထဲ ႀကိဳးစားၿပီးရင္ ေ႐ွ႕ေလ်ွာက္လုပ္ခ်င္တာလုပ္လို႔ရၿပီပဲ.. နင္လုပ္ခ်င္တာေတြေအာင့္အီးထားလိုက္အံုး ဒီေတာင္ေက်ာ္ၿပီးရင္လုပ္ခ်င္တာသာလုပ္ခ်.. ငါမတားေတာ့ဘူး ဘာမွလည္းမေျပာဘူး "
" ဒါဆို ငါလုပ္ခ်င္တာအကုန္ နင္လည္းလုပ္ကူမလို႔လား.. "
" ဘာေတြလုပ္ခ်င္လို႔ငါပါ ပါလာရတာလဲ.. "
" ေလ်ွာက္လည္ၾကမယ္ေလ.. မုန္႔ေတြသြားစားမယ္ ႐ုပ္႐ွင္ေတြၾကည့္မယ္ အဝတ္ေတြလိုက္ဝယ္မယ္ "
" ........ "
ခ်ိဳ႐ုိက သူျဖစ္ခ်င္တာကို အားတက္သေရာေလးနဲ႔ ေျပာျပေနတာ..။
ႏိုႏိုလည္း ခ်ိဳ႐ုိရဲ႕အေပ်ာ္ေလးေတြမဖ်က္ဆီးခ်င္တာနဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေပးလိုက္သည္.. ။
" ဝူး.. ဘူး "
" ဟဲ့.. "
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့လမ္းၾကားထဲ ၾကားလိုက္ရတဲ့ကားသံျပင္းျပင္း.. ။
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနီေရာင္အရိပ္ေလးသာျမင္လိုက္ရတယ္.. ကားကိုယ္ထည္ကေတာ့ျမင္ေတာင္မျမင္လိုက္ရ ။
" ဟဲ့.. အဲ့ဒါ ဘယ္ကတုန္း ကားေမာင္းတာလည္းၾကမ္းလိုက္တာ "
" .......... "
ခ်ိဳ႐ုိေျပာသလိုလည္း ႏိုႏိုလည္းေျပာဖူးပါတယ္..။
" ႏိုႏို နင္သိလား.. "
" ဟိုဘက္ကအိမ္ကပဲ.. "
ႏိုႏို ေဘးအိမ္ဘက္ မ်က္စေလးပစ္ကာ ေျပာလိုက္သည္.. ။
" မနက္က နင္တို႔နဲ႔စကားေျပာေနတဲ့ အန္တီနဲ႔ဦးေလးလား.. "
" အြန္.. ဟုတ္တယ္ "
" ကားေျဖးေျဖးမေမာင္းဘူး.. လန္႔လိုက္တာ အန္တီနဲ႔ဦးေလး ကလည္းသူတို႔သားကိုမေျပာဘူးလားမသိဘူးေနာ္ "
" မသိပါဘူး.. "
" ဒါနဲ႔ အဲ့လူကိုေရာ သိလား.. "
အဲ့လူ ဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကိုေျပာမွန္း ႏိုႏိုသိပါသည္.. ။
" လူေတာ့ မသိဘူးဟ.. ျမင္လည္းမျမင္ဖူးဘူး မနက္ကအန္တီေျပာျပေနတာေတာ့ သားႀကီးဗိုရမ္တဲ့ "
" ဗိုရမ္.. "
" အြန္.. "
" သားႀကီးဆိုေတာ့ သားငယ္ေရာ႐ွိတာေပါ့.."
" ေျပာတာပဲ.. ခုေတာ့ ဒီမွာမ႐ွိေသးဘူးတဲ့ "
" အံမယ္.. ႏိုႏိုတို႔မ်ား ေဘးမွာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္႐ွိေနေတာ့ စာက်က္ရမပ်င္းေတာ့ဘူးေပါ့"
" ဟဲ့.. ဘာဆိုင္လဲ "
" စာက်က္ရပ်င္းတိုင္း ေဘးလွည့္ၾကည့္တာနဲ႔ အပ်င္းေျပေလးေတြေတြ႔ရလို႔ေလ.. "
" အ႐ူးလား.. ေပါက္ကရေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာ စာသာလုပ္စမ္းပါ ရက္ကေျခာက္ဆယ္ေနာ္ ေျခာက္ရာမဟုတ္ဘူး "
" ဟြန္႔.. ေျခာက္လန္႔ေနျပန္ၿပီ သိပါတယ္ "
ခ်ိဳ႐ုိက မ်က္ႏွာစူပုတ္ပုတ္ေလးနဲ႔ စာစလုပ္ေနၿပီ..။
ႏိုႏိုကေတာ့ ဟိုဘက္အိမ္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္မိလိုက္သည္.. ။
ဟိုဘက္အိမ္နဲ႔အတူ ေက်ာျပင္တစ္ခုက ကပ္ၿငိပါလာျပန္သည္.. ။
ဘာေၾကာင့္မ်ား မ်က္လံုးထဲဒီအရိပ္ကကပ္ၿငိေနမွန္းမသိ.. ။
ေခါင္းအသာရမ္းကာ အေတြးထဲထုတ္ရသည္..။
စာၾကည့္ရမယ္.. ။
စာလုပ္ရမယ္..။
စာထဲကိုစိတ္ေရာကိုယ္ပါႏွစ္ယူရသည္..။
တစ္ဘာသာကို ဆယ္ရက္နဲ႔ျဖတ္ရမယ္.. အခ်ိန္မ႐ွိဘူးငါ့မွာ ။
ႏိုႏို စာေတြပဲအာ႐ုံစိုက္လိုက္သည္..
.
" အေမ့.. "
" သား ဂြန္း.. "
သားငယ္ျပန္လာေတာ့ ေဒၚေကဇင္ ေျပးဖက္ႀကိဳလိုက္သည္.. ။
" ေမ့သားငယ္က အရပ္ႀကီးပါ႐ွည္ထြက္လာတာပဲ.. အရင္ကလိုေသးေသးပုပုမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
" ဘယ္လိုလဲ.. သားပိုေခ်ာလာတယ္မလား"
" အေဖနဲ႔တူမွေတာ့ ေခ်ာမွာေပါ့ကြ.. "
" ဟားဟား.. အေဖက သပ္သပ္ေခါင္းပံုျဖတ္စားတာပဲ "
ဂြန္း ျပန္လာလို႔ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာ႐ုံ႐ွိေသး ၾကားရတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ေနာက္ရင္းျပန္လွည့္ကာအေပၚျပန္တက္လိုက္သည္.. ။
ကြၽန္ေတာ္ ေျပာရင္ကြၽန္ေတာ့္အလြန္ျဖစ္အံုးမယ္ေနာ္.. အေဖ ။
" ဟားဟား... "
" ......... "
ေအာက္ထပ္ကရယ္သံေတြေၾကာင့္ ဗိုရမ္မဲ့ျပံဳးေလးျပံဳးလိုက္ေသးသည္.. ။
" ကိုကိုေရာ မ႐ွိဘူးလား အေမ.. "
" သား ကိုကိုက.. "
" မင္းကိုကိုကိုမ်ား အမွတ္တရေမးေနရေသးတယ္.. ဟိုကေကာင္ကျဖင့္ ကိုယ့္ညီျပန္လာတာေတာင္ထြက္လာမၾကည့္ဘူး အႀကီးမပီသဘူးေျပာရင္လည္းငါ့အလြန္ျဖစ္အံုးမယ္ "
" အိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ျဖစ္မွာပါ.. "
" ကာေျပာျပန္ၿပီ.. "
" ႐ွင္လည္း ထင္ရာထင္ရာဇြတ္မေျပာနဲ႔ေလ.."
" ငါေျပာတာ မဟုတ္လို႔လား.. "
" ေတာ္.. ႐ွင္မေျပာနဲ႔ေတာ့ သားငယ္နားခ်င္ရင္အေပၚတက္နားေတာ့ေနာ္ အေမအခန္းျပင္ထားေပးၿပီးၿပီ.. သားကိုကိုသူ႔အခန္းထဲမွာပဲ႐ွိလိမ့္မယ္ သားသြားေတြ႔လိုက္ေပါ့ "
" ဟုတ္ကဲ့... ဒါဆို သားတက္နားေတာ့မယ္ေနာ္"
" ေအေအး.. သား "
ဂြန္း ပစၥည္းေတြသယ္ကာ အေပၚထပ္ တက္ခဲ့လိုက္သည္.. ။
ပစၥည္း ေတြ အခန္းထဲ သြားခ်ထားၿပီး ကိုကို႔အခန္းဘက္ကူးသြားလိုက္သည္.. ။
" ကိုကို႔.. "
တံခါးမေခါက္ဘဲ တန္းတံခါးလည္းဖြင့္ ကိုကို႔ကိုလည္းေခၚရင္းအထဲဝင္သြားလိုက္သည္.. ။
ကိုကိုက အခန္းထဲမွာ ဂိမ္းေဆာ့ေနတာ.. ။
" ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ၿပီ.. "
" ......... "
" ကိုကို႔.. "
" ဟာ မင္းျပန္ေရာက္လာတာ ငါကဧည့္စာရင္းသြားတိုင္ေပးရမွာလား.. "
ဂိမ္းေဆာ့မပ်က္ဘဲ ေျပာေနတဲ့ကိုကို.. ။
" ကိုကို မသိဘူးထင္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ကလာေျပာတာကို.. "
" ဒီေလာက္ ေအာက္ထပ္မွာဆူညံပြက္ေလာ႐ုိက္ေနတာ ငါမသိဘဲေနမလား.. "
" ဒါမ်ား ကိုကိုရာ.. ေအာက္ဆင္းခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး "
အေဖက အာ့ဆို ကိုကို႔ကိုဆူမွာေျပာမွာကိုမဟုတ္ဘူး.. ။
" ဟြန္႔.. မယားပါသားက သူမ်ားမိသားစုေပ်ာ္ေနတာဝင္႐ႈပ္ရမွာလား "
" ေဟာ.. စလာျပန္ၿပီ "
မေက်နပ္လည္း မတတ္ႏိုင္.. ။
အဲ.. ကိုယ္လည္း ေက်နပ္ေပ်ာ္ေနတာမွ မဟုတ္တာ ။
" ကိုကိုကလည္း.. "
" ကိုကိုေတြ ကတ္ကတ္ေတြလုပ္မေနနဲ႔.. သြားေတာ့သြား "
" ဒီေန႔မွ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္တာကို.. "
" ေနာက္ေန႔ မင္း တန္းျပန္သြားမွာလား "
" ဟာဗ်ာ.. ျပန္စရာလား "
" ေအးေလ.. ေနာက္လည္းေတြ႔ရမွာကို အပိုလုပ္မေနနဲ႔ သြားေတာ့ "
ကိုကို ေျပာေနေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္ကိုကို႔အခန္းထဲကထြက္ေတာ့ အေဖနဲ႔တန္းတိုးၿပီ.. ။
" အေဖ.. "
" ဘုန္း.. "
အေဖက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေက်ာ္ၿပီး ကိုကို႔အခန္းတံခါးကိုအားျပင္းျပင္းနဲ႔တြန္းကာ ဝင္သြားျပန္ၿပီ..။
သက္ျပင္းေမာေလးခ်ခ်ိန္ေတာင္မရဘူး.. ကြၽန္ေတာ္လည္းလိုက္ဝင္ရသည္ ။
" မင္းဘာအခ်ိဳး ခ်ိဳးတာလဲ.. "
ကြၽတ္.. ။
ဗိုရမ္ ဖုန္းကိုေဘးပစ္ခ်လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာေသနဲ႔ထိုင္ေနလိုက္သည္ ။
" မင္းညီျပန္လာတာေတာင္ အစ္ကိုျဖစ္ၿပီး ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမ႐ွိဘူး.. ဒါညီအစ္ကိုတဲ့လား ညီျဖစ္သူကခရီးေရာက္ေရာက္ခ်င္း အစ္ကိုျဖစ္သူကိုေမးေဖာ္ရေသးတယ္ မင္းကေတာ့ဆင္းၿပီးလာၾကည့္ဖို႔ေနေနသာသာ အခန္းထဲ ေအာင္းေနတယ္.. ညီကမေနႏိုင္ေတာ့ အခန္းထဲလာႏႈတ္ဆက္တာေတာင္ႏွင္ထုတ္ေနတဲ့ မင္းလိုေကာင္မွာ မိသားစုစိတ္ဓာတ္ညီအစ္ကိုစိတ္ဓာတ္ဆိုတာေရာ ႐ွိရဲ႕လား "
" အေဖ.. ကိုကိုက "
" သားငယ္ အၿငိမ္ေနစမ္း.. "
ဗိုရမ္ ဟားတိုက္ရယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္.. ။
" မင္း ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္ေနႁပီ.. အသိစိတ္နည္းနည္းေလးေတာင္ မ႐ွိဘူး အငယ္ေလာက္ေတာင္မင္းေသြးမႏွီးဘူး အႀကီးျဖစ္ၿပီးဘယ္ေနရာအသံုးက်တာ႐ွိလဲ "
ဗိုရမ္ အေဖ့မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ေမာ့မၾကည့္.. ။
စကားတစ္ခြန္းမွလည္းျပန္မေျပာ.. ။
ဒါေပမယ့္မ်က္ႏွာေၾကာကတင္းမာၿပီး အံႀကိတ္ထားမိသည္ ။
" ေတာက္.. ေျပာလိုက္ရင္ မ်က္ႏွာက႐ွစ္ေခါက္ခ်ိဳး "
ကြၽတ္.. ။
ဗိုရမ္ ေငါက္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ထၿပီး အ႐ွိန္နဲ႔အခန္းျပင္ထြက္လိုက္သည္.. ။
" ဟိုေကာင္.. ငါစကားေျပာရင္ ထထထြက္သြားတဲ့မင္းေသာက္ခ်ိဳးမင္းျပင္ ေဟ့ေကာင္ရပ္စမ္း "
" ကိုကို႔ "
ကြၽန္ေတာ္ ေျခလွမ္းေတြပိုျမန္ပစ္ကာ ခပ္သြက္သြက္ထြက္လာလိုက္သည္.. ။
" ဟဲ့ ဟဲ့.. ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ သားႀကီး ဗိုရမ္ "
အေမေခၚေနလည္း လွည့္မၾကည့္ပါရေစနဲ႔..။
ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္မၾကည့္ဘဲ ေျခသုတ္တင္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္..
🌸pann
무지애...🍁
........................................................
pann စာျပန္မစစ္မိလို႔ အမွားပါရင္ နားလည္မႈနဲ႔ျပင္ဖတ္ေပးၾကပါေနာ္.. ။
စာသာေရးတင္ေနရတယ္.. ။
သိပ္ေတာ့မ်က္ႏွာမျပရဲ.. လိုအပ္ခ်က္ေတြတသီႀကီးနဲ႔မို႔ ။
အခ်ိန္ေတြေနာက္က်မယ္ေနာ္.. သင္တန္းေလးေတြတက္ေနေတာ့ ။
စာဖတ္သူေလးေတြေပ်ာက္ေနသလိုပဲေနာ္.. ေနမ်ားေကာင္းၾကရဲ႕လားမသိဘူး ။
က်န္းမာေရးအထူးဂ႐ုစိုက္ၾကပါေနာ္.. ။
အားမငယ္ပါနဲ႔ ။
စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔.. ။
စိတ္သက္သက္သာသာထားပါေနာ္.. ။
အခ်ိန္ေပးဖတ္ေပးၾကတဲ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ခ်င္းစီတိုင္းကိုလည္း ေက်းဇူး အမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ ေနာ္.. 🙏
pann ႀကိဳးစားေရးသြားပါမည္ 💪