At မနက္ေစာေစာ;
"အားးးးအကိုေရးးလႊတ္ပါအံုးးအအိပ္ႀကမ္းလွပါလားးး"
"ဘာ!!!ငါ့မ်က္ကြင္း ေတြႀကည့္ တစ္ညလံုးးမင္းအအိပ္ႀကမ္းလို႔ ငါခဏအိပ္ရေသးတာ"
"ဟုတ္လားး ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ ဟီးး😁😁"
"ျပန္အိပ္အံုးမယ္ အိပ္ေရးးမဝေသးဘူးး"
"အင္း အင္းး ျပန္အိပ္ ဒီေန႔ ေလွမထြက္ဘူးးစားခ်ိန္ႀက ႏႈိးမယ္"
At 9:30AM;
"အကို အကို ထေတာ့"
"အင္း ငယ္ "
*အကိုက ဘယ္လိုႀကီးေခၚလိုက္တာလဲ ျပီးေတာ့ ေခၚေနႀကအတိုင္းပဲ လူမွားေခၚတာေနမွာ*
"အကို ထေတာ့ ဆို မ်က္နွာသစ္ ထမင္းစားရေအာင္"
"အင္း ငယ္"
"က်ဳပ္ကေဗဒါငယ္ ရယ္ေနာ္ မ်က္လံုးေလး ဖြင့္ႀကည့္"
"သိပါတယ္ကြာ အငယ့္ကို ေခၚတာပဲ "
'ေဗဒါ ေခါင္းေလး ပုတ္ျပီး မ်က္ႏွာ ထသစ္တာေပါ့'
"ဒီလူႀကီးက ဘာလဲမသိဘူး"
"အမေလးး ခါးနာလိုက္တာ ႀကမ္းျပင္က ေတာ္ေတာ္မာတာပဲ"
'သူပါလာတဲ႔ သြားတိုက္ေဆးနဲ႔တိုက္ျပီး မ်က္ႏွာသစ္ေနတာေပါ့'
"ျပီးခဲ႔ျပီလားး လာထိုင္ စားႀကရေအာင္"
"မသိရင္ အငယ္က ကိုယ့္မိန္းမအတိုင္းပဲ ေယာက္်ားစားဖို႔ျပင္ေပးး***"
ဒုတ္**
"အာ့ ငယ္ ဘာလို႔ ဇြန္းနဲ႔ထုတာလဲ ညစ္ပတ္လိုက္တာ"
'ေဗဒါက ဟင္းခ်ိဳထဲကဇြန္းထဲထုတာ ထြဋ္ေခါင္ ရင္ဘတ္သြားမွန္တာပါ့'
"ပါးစပ္စည္းမေစာင့္လို႔ အဲ႔ဇြန္းေကာက္ခဲ႔"
"ဟုတ္"
"ငါးခ်ဥ္ကေတာ့ က်ဳပ္စားမွာ အကိုက မ်ွစ္ရယ္ ငါးေျခာက္ဖုတ္ေလးနဲ႔ ဟင္းခ်ိဳရည္နဲ႔စား"
"အင္း စားမယ္ ငယ့္လက္ရာက တအားစားေကာင္းတာ"
"ေဗဒါလို႔ေခၚစမ္းပါ တ ငယ္ ငယ္နဲ႔"
"မသိဘူး ႏႈတ္က အဲ႔လိုပဲေခၚခ်င္ေနတာ"
"စား အကို "
ဒီလိုနဲ႔ ထြဋ္ေခါင္ ဒီပင္လယ္ဘက္ေရာက္ေနတာ တစ္လ ျပည့္ျပီပါ့ ေဗဒါငယ္နဲ႔လဲ ေတာ္ေတာ္ခင္ေနျပီပါ့
*ငယ္ နဲ႔ရွိခ်င္ ဘာလို႔ ရင္ခုန္လာတာလဲ မဟုတ္တာေတြမေတြးနဲ႔ ငယ္ သိရင္ အိမ္ေပၚက ေမာင္းခ်လိမ့္မယ္ ငယ္ ပင္လယ္ထဲသြားမွ ေရႊမိုးကလဲ ညိဳေနလိုက္တာ*
"ကိုထြဋ္ေခါင္ ကိုထြဋ္ေခါင္"
"ဘာလဲ ငတိုး ဘာလို႔ေျပးလာတာလဲ"
"ေဗဒါတို႔ ေလွ ေလဆင္နွာေမာင္းမိလို႔"
"ဘာ!!!"
"ဟာ ဆံုေအာင္နားမေထာင္ဘူးးေျပးေနတယ္ အခု ကမ္းမွာ ေရာက္ေနျပီေျပာမလို႔ကို"
"ဘာမွမျဖစ္ရဘူးးေနာ္ ငယ္ ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ လက္အုပ္ခ်ီဆုေတာင္းပါတယ္"
'ေခါင္ က လက္အုပ္ခ်ီျပီး ေကာင္းကင္ေမာ့ႀကည့္ရင္း ေျပးေနတာေပါ့'
"ဦးးေလးး ေဗဒါငယ္ေကာ ရွာေတြ႔လားး ေတြ႔ျပီလား"
'လူေတြ အံုေနရာ ေရာက္ျပီး ေမးလိုက္တာေပါ့'
"အကို!!အင့္*"
'ေခါင္က အကို ဆိုတဲ႔ အသံေလးလဲႀကားေကာ လူေတြရွိေနတာ ဂရုမစိုက္နိုင္ဘဲ ေျပးဖက္လိုက္တာပါ့'
"ဒီလူေလးက ေဗဒါကို အေတာ္ခင္တြယ္တာပဲ"
"ေဗဒါ အေဖာ္ရတာေပါ့ လူေကာင္းေလးပါ"
"ေက်းဇူးပါကြာ ဘာမွမျဖစ္လို႔ ကိုယ္တအားစိတ္ပူသြားတာ ေတာ္ေသးတာ ဆံုးရႈံးရျပီထင္တာ"
"လႊတ္ပါအံုးဗ်ာ ကမ္းနားနီးမွ ေလႏွာေမာင္းက တိုက္တာ ငါးေတြကေတာ့ လြင့္ကုန္တာ က်ဳပ္က ေရကူးတတ္ပါတယ္"
"ဘာေနေန ကိုယ္စိတ္ပူတယ္"
"ဘယ္လို သိလာတာလဲ ခင္ဗ်ားက"
"ငတိုး လာ ေျပာတာ"
"ဒီငတိုးက ဂဃနဏ မေျပာဘူးထင္ပါ့"
"ငါအရမ္းစိတ္ပူသြားတာ"
"ဟာ အကို ဖိနပ္လဲ မပါဘူး"
"ငါစိတ္ပူလြန္ျပီး ေျပးလာတာ စိတ္ထဲဘာမွမသိေတာ့ဘူးး"
"ခင္ဗ်ား ကေတာ့ဗ်ာ"
"ေဗဒါ ေလွေတြ သြားဆယ္ရေအာင္"
"အကို ျပန္ႏွင့္ ေရာ့ က်ဳပ္ဖိနပ္ စီးသြား သဲေတြက ပူမွာ"
"မိုး ေအးတယ္ေလကြာ ငယ့္ ဖိနပ္က အေသးေလးး"
"ယူသြားစမ္းပါ က်ဳပ္ေရခ်ိဳးဖို႔ ေရခပ္ျပီး ထမင္းခူးထားေပး"
"ခိုင္းစားတတ္တယ္ေပါ့ေလ"
"က်ဳပ္ ပါသာ ပင္လယ္ထဲခ်ိဳးေနႀကေလ အကိုပဲ ခတ္ေပးမယ္ပင္လယ္ထဲမခ်ိဳးနဲ႔ဆို ကိုယ့္စကားနဲ႔ကိုယ္ပဲ"
~မိန္းမ သေဘာအတိုင္းပဲ အာ့~
'ေဗဒါ နား အနား တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာကို ေျခေထာက္ကန္ထည့္တာပါ့'
"ဒီပါးစပ္က စည္းမရွိဘူးး"
"ကိုေလးး အဆင္ေျပလား ျဖဴက ခုမွေရာက္တာ"
"အင္း အဆင္ေျပတယ္ ကိုစိုးမင္း တို႔ကေတာ့ ငါးမ်ားတဲ႔ေန႔မွ ေလမိရတယ္လို႔"
"ကံက ေခ တာကို ကြာ အိျဖဴ ျပန္မယ္ေလ"
"ငယ္ သူကဘယ္သူလဲ"
"က်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္း ေဘးက သူ႔အကို"
*ငယ္ တဲ႔လား ကိုေလးးေတာ့ ေစာရိပ္နဲ႔ဆံုျပီပဲ အရင္က တူတယ္ထင္ေနတာ ဒီဘဝမွာေကာ ေပါင္းစပ္ရမွာလား ကိုေလး ဆုေတာင္းခဲ႔တာ ျပည့္ျပီပဲ ေစာရိပ္က ခ်မ္းသာတဲ႔သူျဖစ္ေနျပီ ဒီဘဝမွာလဲ အခ်စ္ေတြခိုင္မာပါေစ*
'တကယ္ေတာ့ အိျဖဴက သီရိလြင္ ဝင္စားတာပါ့ ေဗဒါငယ္ က ေစာခြန္း ဆိုတာ သိေနတာပါ့'
*ျဖဴ ကေတာ့ အျမဲတမ္း က်န္သူပါပဲေလ ကိုေလးကို အရင္သိခြင့္ ခင္ခြင့္ရတယ္ ျပီးရင္ ေစာရိပ္က ကိုေလးအခ်စ္ပိုင္ဆိုင္ရတယ္ *
"အဲ႔ေကာင္မေလးက ငယ့္ကို သေဘာက်ေနတာလား အျမဲ ဟင္းေတြ လာလာပို႔ေနတာ"
"က်ဳပ္က သေဘာမက်ပါဘူး ညီမေလးလိုပဲ"
"သေဘာက်လို႔လဲ မရပါဘူး"
"သြား ျပန္ေတာ့ဆို"
"ဂရုစိုက္ေနာ္"
"ေဗဒါ လာေဟ့"
"ဟုတ္ဦးႀကီး"
"ျမန္ျမန္ျပန္လာေနာ္ ~မိန္းမ~ေမာင္ေမ်ွာ္ေနမွာ~"
"ထပ္ ကန္ခံခ်င္တာလား သြားျပီ"
*ဟူးးးအကို နဲ႔အတူရွိေနရတာ ေရာဂါရတယ္ ရင္ထဲက တအားခုန္ေနတယ္ ခင္တာ တစ္လ ရွိေသးတာကို တအားမခင္နဲ႔ေဗဒါ သူက ဧည့္သည္ အခ်ိန္တန္ျပန္မွာ*
"လာပါေတာ့ အခါခါေပါ့ ေမ်ွာ္တဲ႔ ၄ နာရီ ထိုးျပီး ထိုးျပီ အဟီးးးးငါက မသိရင္ လင္ျပန္လာကို ႀကိဳေနတဲ႔ မိန္းမအတိုင္းးပဲ ဟားးဟားးရူးျပီ ထြဋ္ေခါင္ဦး"
"ဟုတ္တာေပါ့ ေမာင္ျပန္လာပါျပီ မိန္းမရဲ႕"
"ငယ္ ဟီးးးဟီးးး"
"ေမာင့္ မိန္းမေလးက ေမ်ွာ္ေနတာေပါ့ေလ ဟုတ္လား"
'လြယ္အိတ္ခ်ိတ္ရင္း ေျပာလိုက္တာပါ့"
"ဟုတ္တာေပါ့ ကိုယ့္ မိန္းမေလးရယ္"
"ဖယ္ ဖယ္ ေတာ့ ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္"
'ေခါင္က ေဗဒါအနားထလာျပီး နံရံလက္ေထာက္အေပၚက မိုးျပီး စေတာ့ ရွက္ျပီး ေရခ်ိဳးမယ့္ဆီသြားတာပါ့'
"ရွက္သြားတာလား ေမာင့္မိန္းမ"
"ယီးးးပဲ"
"ဟာ ဆဲတာေပါ့ ဟုတ္လားး အရိုင္းတံုးးေလး "
"အကိုက စေနတာကို"
"အိုးးငယ္ကအရင္ စတာပါေနာ္"
"ဘာေနေန ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ ထမင္းခူးထား"
"အဆင္သင့္ပါဗ်ာ ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ ပုဆိုးေတြစိုေနတာ"
"ဟုတ္"
"မာမီသာ သိရင္ ရင္က်ိဳးေတာ့မွာပဲ ဒါေပမယ့္ ငါေပ်ာ္တာပဲ ဒီခ်ိန္က ငယ့္ကို စခ်ိန္ပဲ"
'သူ႔လက္ဖဝါးေတြ လွန္ႀကည့္ျပီးေျပာေနတာေပါ့ အသားမာေတြတတ္ျပီး နီရဲေနတာေပါ့'
🎵တူႏွစ္ကိုယ္မနီးစပ္နိုင္ျပီ
ႏွစ္ကိုယ္တူမွန္းတဲ႔အနာဂတ္ခ်စ္တိုင္းျပည္
ထူေထာင္နိုင္ရန္စြန္႔စားမည္
သူငိုေနစဥ္ေနဝင္စခ်ဳပ္ညရီ
ေႏွးတံု႔ေလးကန္ေျခလွမ္းမ်ားစခဲ႔သည္
တေရြ႔ေရြ႔ ေရြ႕က်န္ရာကေလး ပ်ပ်ေဝးဆီ
တစ္ေန႔ေတာ့ အခ်စ္ေရႊလက္တြဲႏႊဲဆက္ဖို႔ျပန္ခဲ႔မည္🎵
*ငယ္ ကေတာ့ အျမဲ တစ္ပိုဒ္ဆီပဲဆိုေနတာ အကုန္ဆိုျပဆိုမျပဘူး*
ဂ်စ္ ဂ်စ္
"ကိုထြဋ္ေခါင္ဦး ေဗဒါငယ္က သရဲမေႀကာက္ဘူးးေနာ္ စမေနနဲ႔"
ဂ်စ္ ဂ်စ္
ျဗန္းးးးးး**
"အားးးးငယ္ စိုကုန္ျပီ"
'ေခါင္က ထန္းရြက္ကာျပီး ေဗဒါေရခ်ိဳးဖို႔ အိမ္အေနာက္ဘက္လုပ္ေပးထားတာေပါ့ အခုလဲ ထန္းရြက္ကို ဆြဲျပီးး စေနတာကို အထဲကေန ေဗဒါက ေရနဲ႔အေပၚေျမွာက္ပက္တာပါ့ စိုကုန္တာပါ့'
"ဟားးဟားးးးမွတ္ကေရာ သူမ်ားေရခ်ိဳးရင္အျမဲစေနတာ ထန္းရြက္ကို မဆြဲနဲ႔ဆိုတာ"
"ငယ္ ေစာန သီခ်င္းေလး အကုန္ဆိုျပပါလား"
"အကို က်ဳပ္ ပုဆိုး ယူေပးအံုးး ေမ့ခဲ႔ျပီ"
"ယူေပးရမွာေပါ့ မိန္းမက ရွက္ျပီး ေမ့ခဲ႔တာကို"
"ေရထပ္ ပက္ခံခ်င္တာလား သြားသြား ခ်မ္းလွျပီ"
"၃၀စကၠန္႔ ေစာင့္"
"စမွတ္ျပီ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 ****"
"ရျပီ ရျပီ ငယ္ ေရတြက္တာလဲ ျမန္လိုက္တာ"
"အကိုက ေတာ္တာကို ေပးေပး"
"အေအးပက္မယ္ ျမန္ျမန္လဲ ျပီးရင္ သီခ်င္းဆိုျပေနာ္"
"မဆိုပါဘူးး"
"ေစာနကေတာင္ ဆိုေသးတာေလ ငယ္က တစ္ခါဆို တစ္ပိုဒ္ပဲ ဆိုေနတာကို"
"အကုန္သာဆို က်ဳပ္ေလျဖတ္မာေပါ့ ဒီသီခ်င္းကအရွည္ႀကီးပဲ"
"ေမာင္က ေလဆက္ေပးမွာေပါ့"
ဂြက္**
"အာ့ ငယ္ အႀကီးကို ခြက္နဲ႔ေခါက္ရလား"
"တ ေမာင္ ေမာင္ နဲ႔ သူမ်ားေတြ သိရင္ တစ္မ်ိဳးထင္ေနမယ္ ေဘးလူေတြေျပာလာရင္ အိမ္ေပၚကဆင္း"
"အင္းပါ"
'ေခါင္ က အိမ္ထဲ ကုတ္ကုတ္ေလး ဝင္သြားတာပါ့ ေဗဒါ ထမင္းစားျပီး ၂နာရီထိ အခန္းထဲက ထြက္မလာဘူးပါ့'
*အကိုက ဘာျဖစ္သြားတာလဲပါ့ ငါ့အိမ္ မေနခ်င္ေတာ့လို႔လား အရင္လိုစကားလဲလာမေျပာဘူး သူ႔စကားေတြက ငါ့စိတ္ကို ယိမ္းယိုင္ေစတယ္ အကိုက ျမိဳ႕သား ကိုဝသုန္က ေျပာဖူးတယ္ အကိုက ယူရမယ့္သူရွိတယ္တဲ႔ေလ မတြယ္တာသင့္တာေတြ မတြယ္တာတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ ကြ်န္ေတာ့္ေပၚ ရိုးသားတဲ႔အကို႔ ကို ကြ်န္ေတာ္ မရိုးသားေနမိေနတာ အားနာလိုက္တာ*
*ငယ္ ေမာင့္ရဲ႕ငယ္ ေမာင္ ခ်စ္မိေနျပီ ေမာင္ခ်စ္မေနျပီ ငယ္ တကယ္စိတ္ဆိုးသြားတာလား မျဖစ္သင့္တဲ႔အခ်စ္ကိုေကာ ငယ္က လက္ခံပါ့မလား*
"အကို အကို ခဏ ထြက္ခဲ႔ပါအံုးး အိပ္ေနတာလား"
"မအိပ္ဘူး လာျပီ ငယ္"
"ထိုင္ အကို"
"ဘာေျပာ မလို႔လဲ ငယ္ ေျပာေလ"
"အကို ကြ်န္ေတာ့္ဆီ မေနခ်င္ေတာ့ခ်င္ အားမနာပါနဲ႔ ျပန္လို႔ရတယ္"
"ဟင္ ငယ္က မေနေစခ်င္ေတာ့လို႔လား"
"အကို မေနခ်င္ေတာ့ဘူးထင္လို႔ေလ ကြ်န္ေတာ္က တစ္ေယာက္ထဲေနသားက်ေနျပီ အားမနာပါနဲ႔"
"ကိုယ့္ကို ေသခ်ာႀကည့္စမ္း ငယ္ ကိုယ္က ထြက္သြားခ်င္တဲ႔ပံုေပါက္ေနလား ဟမ္ "
"မေပါက္ မေပါက္ပါဘူး"
'ငိုခ်င္တာကို ထိန္းထားတာပါ့ မ်က္လံုးကလဲ ေခါင္ ကိုမႀကည့္ဘူးပါ့ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြ သိကုန္မာမို႔ပါ့'
"မေပါက္ဘူးဆို ငယ္က မေနေစခ်င္ေတာ့တာ**"
"မဟုတ္ဘူးး ေနေစခ်င္ပါတယ္ အီးးဟီးးးးးး"
"ဟာ ငယ္ ဘာလို႔ ငိုရတာလဲ ေျပာ ေလ ကိုယ့္ကို ဘယ္နား ေနမေကာင္းလို႔လဲ ဟင္ "
'ထမင္းစားပြဲကေန မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနရာကေန ေခါင္ က ေဗဒါ ဘက္ သြားျပီး ပုခံုးေလးကိုင္ေမးေနတာေပါ့'
"အီးးဟီးးး မ မထြက္သြားဘူးဆို ဘာ အဟင့္ ဘာလို႔ ပစ္ထားတာလဲ အီးးဟီးးး"
"ဟားဟားး ကိုယ္ စကားမေျပာလို႔ ငိုေနတာေပါ့ေလ မငိုပါနဲ႔ အရင္က စြာေတးလန္ေလး ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ"
"ကြ်န္ေတာ္ အကို စကားလာအေျပာေစာင့္ေနတာ ဒီနားကေန မထဘဲ ၂နာရီ တိတိ ထိုင္ေနတာ အကိုက ထမလာဘူးး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔မေနခ်င္ေတာ့ဘူးထင္တာေပါ့"
"ငယ္ရာ"
*ဖြင့္ေျပာပါရေစ ငယ္ရယ္ မုန္းမယ္ဆိုလဲ ရပါတယ္ ႏွင္ထုတ္လဲ ခံပါ့မယ္*
"ျပန္မွာလားးဟင္"
"ငယ္"
"ဟုတ္"
"ခ်စ္တယ္"
"ဗ်ာ!!"
"ငယ့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ "
"မျဖစ္သင့္ဘူးး ဒါ အေနနီးလို႔ ျဖစ္တာ"
'ေခါင္ ေရွ႕ကေန မတ္တပ္ရပ္ျပီး ေျပးလိုက္တာပါ့'
"မဟုတ္ဘူးငယ္ အေနနီးတိုင္း ခ်စ္မယ္ဆို ဝသုန္မိုးက ကိုယ့္ခ်စ္သူျဖစ္ေနေလာက္ျပီ"
"ယူ ရမယ့္ သူရွိေနတယ္ဆို"
"က်စ္ ဒီေကာင္ကေတာ့ေလ လာ ျပန္ထိုင္ ေျပာျပမယ္ ကိုယ္က ဒီအရြယ္ထိ ဘယ္ေကာင္မေလး
္ေကာင္ေလးကိုမွ မခ်စ္ခဲ႔ဖူးဘူး ရင္လဲမခုန္ဖူးဘူး ေဗဒါငယ္ဆိုတဲ႔ ငယ့္ ကိုေတာ့ စေတြ႔ကတည္းက ရင္ခုန္တာ ငယ္နဲ႔က ေရွးေရစက္ရွိပံုပဲ စျမင္ကတည္းက ရင္းနီးေနသလိုပဲ လက္ထပ္ရမယ့္သူရွိေနပါေစ ကိုယ္က မင္းကိုပဲ လက္ထပ္မွာ "
"ဟာ ဘာ လက္ထပ္မွာ ခ်စ္သူေတာင္မျဖစ္ေသးဘူး"
"မျဖစ္ေသးဘူးဆို ေနာက္ျဖစ္လာမွာေပါ့ေလဟုတ္လားငယ္"
"မ မျဖစ္ပါဘူးး"
"ဒီေနရာ ကိုင္ႀကည့္ ခံစားမိလား ကိုယ့္ရင္ေတြ တအားခုန္ေနတာ"
"အရမ္းပဲ "
"ငယ့္ကို ခ်စ္လို႔"
"ကြ်န္ေတာ္ တို႔က ေယာက္်ားေလးေတြေလ"
"အခ်စ္မွာ ပညတ္ခ်က္မရွိပါဘူးး ကိုယ္က ငယ့္ကိုခ်စ္တယ္ ငယ္ကျပန္ခ်စ္တယ္ဆိုအဆင္ေျပေနျပီေလ"
"ကြ်န္ေတာ္က သူမ်ားပိုင္တာ လုယူမိမွာဆိုးတာ"
"ထြဋ္ေခါင္ဦးဆိုတဲ႔ ကိုယ္က ဘယ္သူမွ မပိုင္ဘူး ငယ္အေျဖေပးရင္ေတာ့ ငယ့္အပိုင္ေပါ့"
"စကားတတ္လိုက္တာ လူႀကီးရာ"
"ခ်စ္လားဟင္ ဟင္လို႔ ေျဖ ေနာ္ ေနာ္ ေနာ္"
"ဟာ အကို ကေလးမဟုတ္ဘဲ ခြ်ဲေနတယ္"
"ခုမွ 25ႏွစ္ပါကြာ ခ်စ္လားဟင္ "
"အတင္းကိုပဲ အကိုကေတာ့"
"ခ်စ္တာကို"
"ပတ္ဝန္းက်င္က အကို႔ကို လက္ညွိဳးထိုးမာေတြ မႀကိဳက္ဘူး အကိုက ပင္ျမင့္က ကြ်န္ေတာ္က ေျမစာေလ ဘာေျပာေျပာခံနိုင္တယ္"
"ေမာင့္ရဲ႕လူႀကီးေပါက္စေလးကေတာ့ မဆိုင္ရာေတြးေနတယ္ "
"ဘာ ေမာင္ လဲ "
"ငယ့္ ကို ခ်စ္တဲ႔ေမာင္"
"ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို ေျခြလြန္းတယ္ဗ်ာ"
"ဒါဆို ေႀကြသြားျပီေပါ့ေနာ္"
"အင္း"
"ဘာအင္းလဲ ေမာင္လိုခ်င္တဲ႔ အေျဖေျပာ"
"ခ်စ္တယ္လို႔"
"ဟားးဟားးးေပ်ာ္လိုက္တာကြာ ဒီကမ႓ာမွာ ေမာင္အေပ်ာ္ဆံုးးပဲ"
"အေမ့းးးးျပဳတ္က် ေတာ့မွာပဲ ဘာလို႔ ေဝွ႕ရမ္းေနတာလဲ"
"ေပ်ာ္လို႔ ခ်စ္တယ္ ငယ္"
"အင္း ငယ္ လဲ ခ်စ္တယ္ေမာင္"
ကဲတင္ေပးလိုက္ပါျပီေနာ္ Upမမွန္တာကိုလဲ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ ယဥ္ေလးက ေနမေကာင္းေနလို႔ပါေနာ္ ဒါဒါလးတို႔လဲ ဂရုစိုက္ပါ အျပင္ထြက္ခ်င္ Mask တပ္ပါ အမွားပါခ်င္ျပင္ဖတ္ေပးပါေနာ္ ခ်စ္တယ္💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
[Unicode]
At မနက်စောစော;
"အားးးးအကိုရေးးလွှတ်ပါအုံးးအအိပ်ကြမ်းလှပါလားးး"
"ဘာ!!!ငါ့မျက်ကွင်း တွေကြည့် တစ်ညလုံးးမင်းအအိပ်ကြမ်းလို့ ငါခဏအိပ်ရသေးတာ"
"ဟုတ်လားး ကန်တော့ ကန်တော့ ဟီးး😁😁"
"ပြန်အိပ်အုံးမယ် အိပ်ရေးးမဝသေးဘူးး"
"အင်း အင်းး ပြန်အိပ် ဒီနေ့ လှေမထွက်ဘူးးစားချိန်ကြ နှိုးမယ်"
At 9:30AM;
"အကို အကို ထတော့"
"အင်း ငယ် "
*အကိုက ဘယ်လိုကြီးခေါ်လိုက်တာလဲ ပြီးတော့ ခေါ်နေကြအတိုင်းပဲ လူမှားခေါ်တာနေမှာ*
"အကို ထတော့ ဆို မျက်နှာသစ် ထမင်းစားရအောင်"
"အင်း ငယ်"
"ကျုပ်ကဗေဒါငယ် ရယ်နော် မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကြည့်"
"သိပါတယ်ကွာ အငယ့်ကို ခေါ်တာပဲ "
'ဗေဒါ ခေါင်းလေး ပုတ်ပြီး မျက်နှာ ထသစ်တာပေါ့'
"ဒီလူကြီးက ဘာလဲမသိဘူး"
"အမလေးး ခါးနာလိုက်တာ ကြမ်းပြင်က တော်တော်မာတာပဲ"
'သူပါလာတဲ့ သွားတိုက်ဆေးနဲ့တိုက်ပြီး မျက်နှာသစ်နေတာပေါ့'
"ပြီးခဲ့ပြီလားး လာထိုင် စားကြရအောင်"
"မသိရင် အငယ်က ကိုယ့်မိန်းမအတိုင်းပဲ ယောက်ျားစားဖို့ပြင်ပေးး***"
ဒုတ်**
"အာ့ ငယ် ဘာလို့ ဇွန်းနဲ့ထုတာလဲ ညစ်ပတ်လိုက်တာ"
'ဗေဒါက ဟင်းချိုထဲကဇွန်းထဲထုတာ ထွဋ်ခေါင် ရင်ဘတ်သွားမှန်တာပါ့'
"ပါးစပ်စည်းမစောင့်လို့ အဲ့ဇွန်းကောက်ခဲ့"
"ဟုတ်"
"ငါးချဉ်ကတော့ ကျုပ်စားမှာ အကိုက မျှစ်ရယ် ငါးခြောက်ဖုတ်လေးနဲ့ ဟင်းချိုရည်နဲ့စား"
"အင်း စားမယ် ငယ့်လက်ရာက တအားစားကောင်းတာ"
"ဗေဒါလို့ခေါ်စမ်းပါ တ ငယ် ငယ်နဲ့"
"မသိဘူး နှုတ်က အဲ့လိုပဲခေါ်ချင်နေတာ"
"စား အကို "
ဒီလိုနဲ့ ထွဋ်ခေါင် ဒီပင်လယ်ဘက်ရောက်နေတာ တစ်လ ပြည့်ပြီပါ့ ဗေဒါငယ်နဲ့လဲ တော်တော်ခင်နေပြီပါ့
*ငယ် နဲ့ရှိချင် ဘာလို့ ရင်ခုန်လာတာလဲ မဟုတ်တာတွေမတွေးနဲ့ ငယ် သိရင် အိမ်ပေါ်က မောင်းချလိမ့်မယ် ငယ် ပင်လယ်ထဲသွားမှ ရွှေမိုးကလဲ ညိုနေလိုက်တာ*
"ကိုထွဋ်ခေါင် ကိုထွဋ်ခေါင်"
"ဘာလဲ ငတိုး ဘာလို့ပြေးလာတာလဲ"
"ဗေဒါတို့ လှေ လေဆင်နှာမောင်းမိလို့"
"ဘာ!!!"
"ဟာ ဆုံအောင်နားမထောင်ဘူးးပြေးနေတယ် အခု ကမ်းမှာ ရောက်နေပြီပြောမလို့ကို"
"ဘာမှမဖြစ်ရဘူးးနော် ငယ် ဘာမှမဖြစ်ပါစေနဲ့ ကျွန်တော် လက်အုပ်ချီဆုတောင်းပါတယ်"
'ခေါင် က လက်အုပ်ချီပြီး ကောင်းကင်မော့ကြည့်ရင်း ပြေးနေတာပေါ့'
"ဦးးလေးး ဗေဒါငယ်ကော ရှာတွေ့လားး တွေ့ပြီလား"
'လူတွေ အုံနေရာ ရောက်ပြီး မေးလိုက်တာပေါ့'
"အကို!!အင့်*"
'ခေါင်က အကို ဆိုတဲ့ အသံလေးလဲကြားကော လူတွေရှိနေတာ ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲ ပြေးဖက်လိုက်တာပါ့'
"ဒီလူလေးက ဗေဒါကို အတော်ခင်တွယ်တာပဲ"
"ဗေဒါ အဖော်ရတာပေါ့ လူကောင်းလေးပါ"
"ကျေးဇူးပါကွာ ဘာမှမဖြစ်လို့ ကိုယ်တအားစိတ်ပူသွားတာ တော်သေးတာ ဆုံးရှုံးရပြီထင်တာ"
"လွှတ်ပါအုံးဗျာ ကမ်းနားနီးမှ လေနှာမောင်းက တိုက်တာ ငါးတွေကတော့ လွင့်ကုန်တာ ကျုပ်က ရေကူးတတ်ပါတယ်"
"ဘာနေနေ ကိုယ်စိတ်ပူတယ်"
"ဘယ်လို သိလာတာလဲ ခင်ဗျားက"
"ငတိုး လာ ပြောတာ"
"ဒီငတိုးက ဂဃနဏ မပြောဘူးထင်ပါ့"
"ငါအရမ်းစိတ်ပူသွားတာ"
"ဟာ အကို ဖိနပ်လဲ မပါဘူး"
"ငါစိတ်ပူလွန်ပြီး ပြေးလာတာ စိတ်ထဲဘာမှမသိတော့ဘူးး"
"ခင်ဗျား ကတော့ဗျာ"
"ဗေဒါ လှေတွေ သွားဆယ်ရအောင်"
"အကို ပြန်နှင့် ရော့ ကျုပ်ဖိနပ် စီးသွား သဲတွေက ပူမှာ"
"မိုး အေးတယ်လေကွာ ငယ့် ဖိနပ်က အသေးလေးး"
"ယူသွားစမ်းပါ ကျုပ်ရေချိုးဖို့ ရေခပ်ပြီး ထမင်းခူးထားပေး"
"ခိုင်းစားတတ်တယ်ပေါ့လေ"
"ကျုပ် ပါသာ ပင်လယ်ထဲချိုးနေကြလေ အကိုပဲ ခတ်ပေးမယ်ပင်လယ်ထဲမချိုးနဲ့ဆို ကိုယ့်စကားနဲ့ကိုယ်ပဲ"
~မိန်းမ သဘောအတိုင်းပဲ အာ့~
'ဗေဒါ နား အနား တိုးတိုးလေးကပ်ပြောကို ခြေထောက်ကန်ထည့်တာပါ့'
"ဒီပါးစပ်က စည်းမရှိဘူးး"
"ကိုလေးး အဆင်ပြေလား ဖြူက ခုမှရောက်တာ"
"အင်း အဆင်ပြေတယ် ကိုစိုးမင်း တို့ကတော့ ငါးများတဲ့နေ့မှ လေမိရတယ်လို့"
"ကံက ခေ တာကို ကွာ အိဖြူ ပြန်မယ်လေ"
"ငယ် သူကဘယ်သူလဲ"
"ကျုပ် သူငယ်ချင်း ဘေးက သူ့အကို"
*ငယ် တဲ့လား ကိုလေးးတော့ စောရိပ်နဲ့ဆုံပြီပဲ အရင်က တူတယ်ထင်နေတာ ဒီဘဝမှာကော ပေါင်းစပ်ရမှာလား ကိုလေး ဆုတောင်းခဲ့တာ ပြည့်ပြီပဲ စောရိပ်က ချမ်းသာတဲ့သူဖြစ်နေပြီ ဒီဘဝမှာလဲ အချစ်တွေခိုင်မာပါစေ*
'တကယ်တော့ အိဖြူက သီရိလွင် ဝင်စားတာပါ့ ဗေဒါငယ် က စောခွန်း ဆိုတာ သိနေတာပါ့'
*ဖြူ ကတော့ အမြဲတမ်း ကျန်သူပါပဲလေ ကိုလေးကို အရင်သိခွင့် ခင်ခွင့်ရတယ် ပြီးရင် စောရိပ်က ကိုလေးအချစ်ပိုင်ဆိုင်ရတယ် *
"အဲ့ကောင်မလေးက ငယ့်ကို သဘောကျနေတာလား အမြဲ ဟင်းတွေ လာလာပို့နေတာ"
"ကျုပ်က သဘောမကျပါဘူး ညီမလေးလိုပဲ"
"သဘောကျလို့လဲ မရပါဘူး"
"သွား ပြန်တော့ဆို"
"ဂရုစိုက်နော်"
"ဗေဒါ လာဟေ့"
"ဟုတ်ဦးကြီး"
"မြန်မြန်ပြန်လာနော် ~မိန်းမ~မောင်မျှော်နေမှာ~"
"ထပ် ကန်ခံချင်တာလား သွားပြီ"
*ဟူးးးအကို နဲ့အတူရှိနေရတာ ရောဂါရတယ် ရင်ထဲက တအားခုန်နေတယ် ခင်တာ တစ်လ ရှိသေးတာကို တအားမခင်နဲ့ဗေဒါ သူက ဧည့်သည် အချိန်တန်ပြန်မှာ*
"လာပါတော့ အခါခါပေါ့ မျှော်တဲ့ ၄ နာရီ ထိုးပြီး ထိုးပြီ အဟီးးးးငါက မသိရင် လင်ပြန်လာကို ကြိုနေတဲ့ မိန်းမအတိုင်းးပဲ ဟားးဟားးရူးပြီ ထွဋ်ခေါင်ဦး"
"ဟုတ်တာပေါ့ မောင်ပြန်လာပါပြီ မိန်းမရဲ့"
"ငယ် ဟီးးးဟီးးး"
"မောင့် မိန်းမလေးက မျှော်နေတာပေါ့လေ ဟုတ်လား"
'လွယ်အိတ်ချိတ်ရင်း ပြောလိုက်တာပါ့"
"ဟုတ်တာပေါ့ ကိုယ့် မိန်းမလေးရယ်"
"ဖယ် ဖယ် တော့ ရေချိုးတော့မယ်"
'ခေါင်က ဗေဒါအနားထလာပြီး နံရံလက်ထောက်အပေါ်က မိုးပြီး စတော့ ရှက်ပြီး ရေချိုးမယ့်ဆီသွားတာပါ့'
"ရှက်သွားတာလား မောင့်မိန်းမ"
"ယီးးးပဲ"
"ဟာ ဆဲတာပေါ့ ဟုတ်လားး အရိုင်းတုံးးလေး "
"အကိုက စနေတာကို"
"အိုးးငယ်ကအရင် စတာပါနော်"
"ဘာနေနေ ရေချိုးတော့မယ် ထမင်းခူးထား"
"အဆင်သင့်ပါဗျာ ရေသွားချိုးတော့ ပုဆိုးတွေစိုနေတာ"
"ဟုတ်"
"မာမီသာ သိရင် ရင်ကျိုးတော့မှာပဲ ဒါပေမယ့် ငါပျော်တာပဲ ဒီချိန်က ငယ့်ကို စချိန်ပဲ"
'သူ့လက်ဖဝါးတွေ လှန်ကြည့်ပြီးပြောနေတာပေါ့ အသားမာတွေတတ်ပြီး နီရဲနေတာပေါ့'
🎵တူနှစ်ကိုယ်မနီးစပ်နိုင်ပြီ
နှစ်ကိုယ်တူမှန်းတဲ့အနာဂတ်ချစ်တိုင်းပြည်
ထူထောင်နိုင်ရန်စွန့်စားမည်
သူငိုနေစဉ်နေဝင်စချုပ်ညရီ
နှေးတုံ့လေးကန်ခြေလှမ်းများစခဲ့သည်
တရွေ့ရွေ့ ရွေ့ကျန်ရာကလေး ပျပျဝေးဆီ
တစ်နေ့တော့ အချစ်ရွှေလက်တွဲနွှဲဆက်ဖို့ပြန်ခဲ့မည်🎵
*ငယ် ကတော့ အမြဲ တစ်ပိုဒ်ဆီပဲဆိုနေတာ အကုန်ဆိုပြဆိုမပြဘူး*
ဂျစ် ဂျစ်
"ကိုထွဋ်ခေါင်ဦး ဗေဒါငယ်က သရဲမကြောက်ဘူးးနော် စမနေနဲ့"
ဂျစ် ဂျစ်
ဗြန်းးးးးး**
"အားးးးငယ် စိုကုန်ပြီ"
'ခေါင်က ထန်းရွက်ကာပြီး ဗေဒါရေချိုးဖို့ အိမ်အနောက်ဘက်လုပ်ပေးထားတာပေါ့ အခုလဲ ထန်းရွက်ကို ဆွဲပြီးး စနေတာကို အထဲကနေ ဗေဒါက ရေနဲ့အပေါ်မြှောက်ပက်တာပါ့ စိုကုန်တာပါ့'
"ဟားးဟားးးးမှတ်ကရော သူများရေချိုးရင်အမြဲစနေတာ ထန်းရွက်ကို မဆွဲနဲ့ဆိုတာ"
"ငယ် စောန သီချင်းလေး အကုန်ဆိုပြပါလား"
"အကို ကျုပ် ပုဆိုး ယူပေးအုံးး မေ့ခဲ့ပြီ"
"ယူပေးရမှာပေါ့ မိန်းမက ရှက်ပြီး မေ့ခဲ့တာကို"
"ရေထပ် ပက်ခံချင်တာလား သွားသွား ချမ်းလှပြီ"
"၃၀စက္ကန့် စောင့်"
"စမှတ်ပြီ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 ****"
"ရပြီ ရပြီ ငယ် ရေတွက်တာလဲ မြန်လိုက်တာ"
"အကိုက တော်တာကို ပေးပေး"
"အအေးပက်မယ် မြန်မြန်လဲ ပြီးရင် သီချင်းဆိုပြနော်"
"မဆိုပါဘူးး"
"စောနကတောင် ဆိုသေးတာလေ ငယ်က တစ်ခါဆို တစ်ပိုဒ်ပဲ ဆိုနေတာကို"
"အကုန်သာဆို ကျုပ်လေဖြတ်မာပေါ့ ဒီသီချင်းကအရှည်ကြီးပဲ"
"မောင်က လေဆက်ပေးမှာပေါ့"
ဂွက်**
"အာ့ ငယ် အကြီးကို ခွက်နဲ့ခေါက်ရလား"
"တ မောင် မောင် နဲ့ သူများတွေ သိရင် တစ်မျိုးထင်နေမယ် ဘေးလူတွေပြောလာရင် အိမ်ပေါ်ကဆင်း"
"အင်းပါ"
'ခေါင် က အိမ်ထဲ ကုတ်ကုတ်လေး ဝင်သွားတာပါ့ ဗေဒါ ထမင်းစားပြီး ၂နာရီထိ အခန်းထဲက ထွက်မလာဘူးပါ့'
*အကိုက ဘာဖြစ်သွားတာလဲပါ့ ငါ့အိမ် မနေချင်တော့လို့လား အရင်လိုစကားလဲလာမပြောဘူး သူ့စကားတွေက ငါ့စိတ်ကို ယိမ်းယိုင်စေတယ် အကိုက မြို့သား ကိုဝသုန်က ပြောဖူးတယ် အကိုက ယူရမယ့်သူရှိတယ်တဲ့လေ မတွယ်တာသင့်တာတွေ မတွယ်တာတာ အကောင်းဆုံးပါပဲ ကျွန်တော့်ပေါ် ရိုးသားတဲ့အကို့ ကို ကျွန်တော် မရိုးသားနေမိနေတာ အားနာလိုက်တာ*
*ငယ် မောင့်ရဲ့ငယ် မောင် ချစ်မိနေပြီ မောင်ချစ်မနေပြီ ငယ် တကယ်စိတ်ဆိုးသွားတာလား မဖြစ်သင့်တဲ့အချစ်ကိုကော ငယ်က လက်ခံပါ့မလား*
"အကို အကို ခဏ ထွက်ခဲ့ပါအုံးး အိပ်နေတာလား"
"မအိပ်ဘူး လာပြီ ငယ်"
"ထိုင် အကို"
"ဘာပြော မလို့လဲ ငယ် ပြောလေ"
"အကို ကျွန်တော့်ဆီ မနေချင်တော့ချင် အားမနာပါနဲ့ ပြန်လို့ရတယ်"
"ဟင် ငယ်က မနေစေချင်တော့လို့လား"
"အကို မနေချင်တော့ဘူးထင်လို့လေ ကျွန်တော်က တစ်ယောက်ထဲနေသားကျနေပြီ အားမနာပါနဲ့"
"ကိုယ့်ကို သေချာကြည့်စမ်း ငယ် ကိုယ်က ထွက်သွားချင်တဲ့ပုံပေါက်နေလား ဟမ် "
"မပေါက် မပေါက်ပါဘူး"
'ငိုချင်တာကို ထိန်းထားတာပါ့ မျက်လုံးကလဲ ခေါင် ကိုမကြည့်ဘူးပါ့ သူ့ခံစားချက်တွေ သိကုန်မာမို့ပါ့'
"မပေါက်ဘူးဆို ငယ်က မနေစေချင်တော့တာ**"
"မဟုတ်ဘူးး နေစေချင်ပါတယ် အီးးဟီးးးးးး"
"ဟာ ငယ် ဘာလို့ ငိုရတာလဲ ပြော လေ ကိုယ့်ကို ဘယ်နား နေမကောင်းလို့လဲ ဟင် "
'ထမင်းစားပွဲကနေ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေရာကနေ ခေါင် က ဗေဒါ ဘက် သွားပြီး ပုခုံးလေးကိုင်မေးနေတာပေါ့'
"အီးးဟီးးး မ မထွက်သွားဘူးဆို ဘာ အဟင့် ဘာလို့ ပစ်ထားတာလဲ အီးးဟီးးး"
"ဟားဟားး ကိုယ် စကားမပြောလို့ ငိုနေတာပေါ့လေ မငိုပါနဲ့ အရင်က စွာတေးလန်လေး ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ"
"ကျွန်တော် အကို စကားလာအပြောစောင့်နေတာ ဒီနားကနေ မထဘဲ ၂နာရီ တိတိ ထိုင်နေတာ အကိုက ထမလာဘူးး ကျွန်တော်နဲ့မနေချင်တော့ဘူးထင်တာပေါ့"
"ငယ်ရာ"
*ဖွင့်ပြောပါရစေ ငယ်ရယ် မုန်းမယ်ဆိုလဲ ရပါတယ် နှင်ထုတ်လဲ ခံပါ့မယ်*
"ပြန်မှာလားးဟင်"
"ငယ်"
"ဟုတ်"
"ချစ်တယ်"
"ဗျာ!!"
"ငယ့်ကို ချစ်တယ်လို့ "
"မဖြစ်သင့်ဘူးး ဒါ အနေနီးလို့ ဖြစ်တာ"
'ခေါင် ရှေ့ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ပြေးလိုက်တာပါ့'
"မဟုတ်ဘူးငယ် အနေနီးတိုင်း ချစ်မယ်ဆို ဝသုန်မိုးက ကိုယ့်ချစ်သူဖြစ်နေလောက်ပြီ"
"ယူ ရမယ့် သူရှိနေတယ်ဆို"
"ကျစ် ဒီကောင်ကတော့လေ လာ ပြန်ထိုင် ပြောပြမယ် ကိုယ်က ဒီအရွယ်ထိ ဘယ်ကောင်မလေး
်ကောင်လေးကိုမှ မချစ်ခဲ့ဖူးဘူး ရင်လဲမခုန်ဖူးဘူး ဗေဒါငယ်ဆိုတဲ့ ငယ့် ကိုတော့ စတွေ့ကတည်းက ရင်ခုန်တာ ငယ်နဲ့က ရှေးရေစက်ရှိပုံပဲ စမြင်ကတည်းက ရင်းနီးနေသလိုပဲ လက်ထပ်ရမယ့်သူရှိနေပါစေ ကိုယ်က မင်းကိုပဲ လက်ထပ်မှာ "
"ဟာ ဘာ လက်ထပ်မှာ ချစ်သူတောင်မဖြစ်သေးဘူး"
"မဖြစ်သေးဘူးဆို နောက်ဖြစ်လာမှာပေါ့လေဟုတ်လားငယ်"
"မ မဖြစ်ပါဘူးး"
"ဒီနေရာ ကိုင်ကြည့် ခံစားမိလား ကိုယ့်ရင်တွေ တအားခုန်နေတာ"
"အရမ်းပဲ "
"ငယ့်ကို ချစ်လို့"
"ကျွန်တော် တို့က ယောက်ျားလေးတွေလေ"
"အချစ်မှာ ပညတ်ချက်မရှိပါဘူးး ကိုယ်က ငယ့်ကိုချစ်တယ် ငယ်ကပြန်ချစ်တယ်ဆိုအဆင်ပြေနေပြီလေ"
"ကျွန်တော်က သူများပိုင်တာ လုယူမိမှာဆိုးတာ"
"ထွဋ်ခေါင်ဦးဆိုတဲ့ ကိုယ်က ဘယ်သူမှ မပိုင်ဘူး ငယ်အဖြေပေးရင်တော့ ငယ့်အပိုင်ပေါ့"
"စကားတတ်လိုက်တာ လူကြီးရာ"
"ချစ်လားဟင် ဟင်လို့ ဖြေ နော် နော် နော်"
"ဟာ အကို ကလေးမဟုတ်ဘဲ ချွဲနေတယ်"
"ခုမှ 25နှစ်ပါကွာ ချစ်လားဟင် "
"အတင်းကိုပဲ အကိုကတော့"
"ချစ်တာကို"
"ပတ်ဝန်းကျင်က အကို့ကို လက်ညှိုးထိုးမာတွေ မကြိုက်ဘူး အကိုက ပင်မြင့်က ကျွန်တော်က မြေစာလေ ဘာပြောပြောခံနိုင်တယ်"
"မောင့်ရဲ့လူကြီးပေါက်စလေးကတော့ မဆိုင်ရာတွေးနေတယ် "
"ဘာ မောင် လဲ "
"ငယ့် ကို ချစ်တဲ့မောင်"
"ခင်ဗျား ကျုပ်ကို ခြွေလွန်းတယ်ဗျာ"
"ဒါဆို ကြွေသွားပြီပေါ့နော်"
"အင်း"
"ဘာအင်းလဲ မောင်လိုချင်တဲ့ အဖြေပြော"
"ချစ်တယ်လို့"
"ဟားးဟားးးပျော်လိုက်တာကွာ ဒီကမ်ဘာမှာ မောင်အပျော်ဆုံးးပဲ"
"အမေ့းးးးပြုတ်ကျ တော့မှာပဲ ဘာလို့ ဝှေ့ရမ်းနေတာလဲ"
"ပျော်လို့ ချစ်တယ် ငယ်"
"အင်း ငယ် လဲ ချစ်တယ်မောင်"
ကဲတင်ပေးလိုက်ပါပြီနော် Upမမှန်တာကိုလဲ ခွင့်လွှတ်ပါလို့ ယဉ်လေးက နေမကောင်းနေလို့ပါနော် ဒါဒါလးတို့လဲ ဂရုစိုက်ပါ အပြင်ထွက်ချင် Mask တပ်ပါ အမှားပါချင်ပြင်ဖတ်ပေးပါနော် ချစ်တယ်💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖