CHAPTER 22
NAKANGITI SI Sanie sa harap ng salamin habang inaayos ang sarili. Today is the day they're going to their province. She's so excited to see her family. Its been a while.
Halos dalawang taon na siyang hindi nakakauwi sa kanila dahil busy rin siya sa trabaho. Kung noon ay buwan-buwan nakakauwi siya sa kanila kahit pa may trabaho na siya, pero paglipas ng isang taon nawalan na siya ng oras dahil sa daming trabaho at dahil na rin sa nag-iipon siya noon.
At ngayon, makakauwi na ulit siya sa kanila. Kung kaya niya man pabilisin ang oras ay gagawin niya para makasama niya na ang pamilya niya pero dapat siyang maghintay.
Nang matapos siya sa salamin lumabas na siya ng kwarto at naabutan si Xylyx na komportableng nakaupo sa mahabang sofa habang nanonood.
Yes, talagang dito ito natulog. At ang nakakagulat pa ay ready na ang mga gamit na dadalhin nito. Shocking.
"Hoy, señorito, tumayo ka na riyan." Aniya at nilapitan ito at siya na mismo ang nagpatay ng tv. "Hindi ba sumasakit ang puwitan mo kasi kanina ka pa nakaupo?"
"Honey, I'm used to it. Baka nakakalimutan mong buong araw akong nakaupo sa opisina." Anito saka tumayo at humarap sa kanya. She can smell his manly scent again. "So, aalis na tayo?"
"Syempre. Mahaba pa ang byahe 'no." Sagot niya. Tinanggal niya lahat ng mga nakasaksak para makasigurado siya. Siniguro niya rin na nakasara lahat ng bintana. Kahit matataas na building ngayon napapasok na rin ng magnanakaw. Kailangan niyang maging sigurado sa lahat. "Halika na. Hintayin natin sa parking si Lucas."
"Wala pa ba siya?" Tanong nito. Tinignan niya ito at hindi na nagulat nang makita na wala na naman itong emosyon sa mukha. "He's not a VIP after all."
"Bakit ba ang sungit mo pagdating kay Lucas?" Kunot nuong tanong niya. "Mabait naman siya e. Hindi ko alam kung asar ka ba sa kanya o trip mo lang."
"Because he's annoying." Anito. Annoying ka rin naman pero hindi ko sinabi. Tsk. "I know I'm annoying too, pero nakakainis pala kapag mas may nakakainis pa sakin."
She laugh at that. "Now you know."
"Know what?"
"Na nakakainis ka at kung gaano nakakainis ang mga taong tulad mo." Sagot niya habang tumatawa. Nang makalabas sila ng unit niya, inilock niya ng mabuti ang pinto. "Pero seryoso, wala namang nakakainis kay Lucas bukod na lang sa bigla-bigla siyang susulpot kung saan-saan."
"That's what i meant." Wika nito at napabuntong hininga. "Yun ang nakakainis sa kanya. Kung nasaan ka susulpot din siya. Para siyang stalker."
"Hoy, huwag kang ganyan kay Lucas." Aniya. Nagsimula na ulit silang maglakad papuntang elevator. "Subukan mo kasing kaibiganin si Lucas para malaman mong mabait siya."
"We're not compatible." He said. Nakarating sila sa elevator at hinintay iyong bumukas. "Besides, i have enough reason to not be friends with that guy."
"And what reason is that?" Taas kilay niyang tanong. "Valid reason ba yan?"
"For me, yes, its a valid reason." Sagot nito. Mukhang seryoso ito ngayon dahil wala siyang nakikita na biro sa mukha nito. "I don't like him. That's my reason."
"Tsk, i know you'll like him soon." Siguradong wika niya saka ngumisi. "Alam mo, bagay kayong dalawa. Yung mga nakikita ko sa mga bl videos or series, pareho silang gwapo."
"What the actual shit are you talking about?" Tanong nito na bakas sa mukha ang pagkairita. She laugh. "Its not funny. Hindi ako bisexual para mahulog sa kapwa ko lalaki."
"Sus, ganyan din yung mga bida sa bl e. Sa una ayaw pero bandang huli mahuhulog din naman pala." Wika niya at sabay silang pumasok sa loob ng elevator nang bumulas ang pinto. "Saka hindi naman ako nanonood nun e. Nakikita ko lang yun kay Jayaen kaya minsan no choice ako kundi manood na lang din. Pero aaminin ko na nakakakilig sila."
"Kadiri ang ganon." Anito at napabuntong hininga. "Sanie, I'm not bisexual. Babae ang gusto ko hindi lalaki. Kung bisexual ako hindi dapat ako nakikipagtalik sayo."
Napatahimik naman siya. What he just said is true. Dapat hindi ito nakikipagtalik sa kanya. Pero hindi ba meron din namang bisexual na nahuhulog din sa babae tapos makikipagtalik? May ganon ba?
"M-may mga bisexual namang g-ganon." Hindi na siya makatingin rito dahil nakakaramdam na siya ng hiya. Bakit kasi nag-open siya ng topic about sa ganito? "Huwag na nga lang natin 'to pag-usapan."
"Good idea." Pagsang-ayon nito sa kanya. Binalot sila ng katahimikan hanggang makarating sila lobby at makarating sa kotse nito. "Where's Lucas?"
"Malapit na raw siya." Wika niya nang mabasa niya ang bagong dating na mensahe galing kay Lucas. "Hintayin na lang natin."
Xylyx tsk. "Do we even have a choice?"
Napailing-iling siya sa inasal nito. Mukhang hindi na niya hihintayin ang panahon na magugustuhan nito si Lucas. Wala talaga itong pinapakitang interes na makipagkaibigan sa binata.
Hindi na ako aasa.
Minutes later, nakita niya ang kotse ni Lucas na nagpari sa tabi ng sasakyan nila. Finally.
"Sorry ngayon lang ako. Masyadong traffic sa dinaanan ko, I can't find a way to get here on time." Wika nito habang napapakamot sa sariling batok. "Did you wait too long?"
"Hindi naman." Aniya at ngumiti. "Halika na, baka abutin tayo ng hapon sa daan."
"Lalagay ko lang 'to sa likod." Wika ni Xylyx at binuhat isa-isa ang mga gamit nila. "Get inside the car."
Napabuntong hininga siya. Mukhang ayaw rin siya nitong ipakausap kay Lucas. Her heart is staring to assume again.
Wala na siyang nagawa kundi ang sumakay rin sa sasakyan. Nagpaalam siya kay Lucas bago sumakay sa sasakyan.
Isang minuto ang lumipas at hindi pa rin sumasakay sa sasakyan si Xylyx na ikinakunot ng nuo niya. Tumingin siya sa labas at nakita ang dalawa na mukhang nakikipag-staring contest.
She roll down the window. "Hoy, tara na. Mamaya na yang staring contest niyo baka gabihin tayo."
They both look at her and nod. Umayos siya ng pagkakaupo saka tinaas ang bintana. Hindi na talaga siya aasa na magkakasundo ang dalawang iyon.
NANG MAILAGAY lahat ni Xylyx ng dala nila ng dalaga sa likod ng sasakyan, agad naman niyang nilapitan si Lucas na hindi pa umaalis sa kinatatayuan at nakatitig lang sa sasakyan niya kung saan nakasakay si Sanie. And that made his blood boil in annoyance.
Naglakad siya palapit rito saka ito kinuwelyuhan. He make sure that annoyance for this guy is written all over his handsome face.
"Stop staring at my woman." Aniya na may madilim na aura. Lucas smirk making him more irritated than he is. "Don't you dare smirk at me you, annoying ass."
"Why? Scared that i might steal your girl?" Nakangising wika nito. Hinawakan nito ang kamay niyang nakahawak pa rin sa kwelyo nito at may pwersa iyong hinawi. "Don't be. This a fight over Sanie, and i won't let you win. Stealing a girl is my specialty."
"You fucker." Nagtatagis ang bagang na wika niya. Kumuyom ang kamay niya at pinantayan ang titig nito. "Remember this, annoying ass, I won't let you steal Sanie away from me. She's mine. I got her first."
"Pare, pagdating sa babae walang first come for serve. Its about winning their heart." Lucas said. Hindi pa rin naalis ang ngisi nito sa labi at mas lalo na siyang naiinis. "And i intend to win. Pasensyahin tayo kung ako ang pipiliin ni Sanie. Lets be frank, I'm more handsome than you, I'm also rich. I'm gentleman and I'm charismatic than you, man. For me, you're just an eggshell that I'll crack using my hand."
"Huwag kang magsalita ng tapos, annoying ass." Wika niya. Pinakalma niya ang sarili sa pamamagitan ng pangisi. He put both of his hands inside his pocket and stared at him with a blank face but his smirk never leaves his lip. "Hindi basehan ang itsura dito. I know Sanie ver well than you. He doesn't give a shit about looks. She's more into attitude. And i think already surpass that stage. I'm already in Sanie's system."
A smirk in Lucas's lip faded and he just stared at him with unreadable emotion in his eyes.
"Hoy, tara na. Mamaya na yang staring contest niyo baka gabihin tayo." Pareho silang napalingon kay Sanie na nakalitaw ang ulo sa bintana ng sasakyan. He nod so as Lucas.
Tinaas ng dalaga ang bintana at binalik niya ang titig kay Lucas na nakatitig na rin pala sa kanya.
"No funny business with my woman, annoying ass." Wika niya. He knows that his face is covered with his dark aura but he doesn't give a crap. "If you touch appropriately, I will not hesitate to cut off your arms."
Nang masabi niya iyon ay naglakad na siya patungo sa sasakyan niya at sumakay.
"Ano bang pinag-uusapan niyo at nakikipag-staring contest ka dun?" Tanong ni Sanie nang makasakay siya. "Ako ba pinag-aagawan niyo?"
"Its a man-to-man matter." Yun ang sinabi niya at pinaandar na ang sasakyan. He look at the rearview mirror and saw Lucas's car following his. Remember what i told you, annoying ass.
------
ANTAGONIST'S THOUGHT
NO ONE knows my plan. And i intend to not expose it. Kung may makakaalam ng plano ko, sigurado akong masisira ang lahat at maari pa akong mapahamak.
I've been planning this the whole time. I'm so happy that no one notices it. Kailangan kong maghanap ng tamang tyempo.
Get ready of what's ahead to you, Sanie Reyes.
------
INIUNAT NI Sanie ang katawan habang nasa kalagitnaan sila ng byahe. Every minute she'll look at the back to see if Lucas is still following them.
"Get some rest." Wika ni Xylyx. Tinignan niya ito at nakasentro lang ang atensyon nito sa daan. "Malayo pa ang byahe."
"Gusto kong makita kung nasa tamang daan ba tayo." Nakangusong wika niya at tumingin sa labas ng bintana. "Baka mamaya naliligaw na pala tayo."
"What's the purpose of this map kung hindi ka naman pala magtitiwala sakin?" Tanong nito habang nakaturo sa cellphone na nagtururo ng daan patungo sa probinsya nila. "So, you should sleep. Hindi ka nakatulog ng maayos kagabi, right?"
Napairap siya sa hangin para itago ang pamumula ng pisngi niya. Paano ba naman kasi siya makakatulog kung buong gabi ay minamanyak siya nito?
She wants to sleep early last night but Xylyx didn't let her. Masyado itong energetic kagabi kaya pati siya dinamay sa kamanyakan.
Well, he was right though. Kailangan niya rin matulog dahil sa wala nga naman siyang sapat na tulog.
This is all your fault, dumbass.
Inilapat niya ang likod sa sandalan ng upuan at ipinakit ang mga mata. Dahil na rin siguro sa pagod niya ay agad siyang nakatulog.
NAKAFOCUS ANG mga mata ni Xylyx sa daan nang biglang tumunog ang cellphone niya. He brought two phone, ang isa ay para sa map at ang isa naman ay para sa communication.
Kinuha niya ang cellphone na nakalagay dashboard at sinagot ang tawag. He put the call in loudspeaker. "Xylyx speaking."
"What's up, man." Its Bryce. Ano na naman ang kailangan nito sa kanya? "Where are you? Hindi ka umuwi sa bahay mo kagabi tapos pinuntahan ka namin kanina sa opisina mo pero wala ka din."
"Papunta kami ngayon sa probinsya nila Sanie." Sagot niya at napabuntong hininga. "What do you want by the way?"
"Walang pasabi na pupunta kayo sa probinsya edi sana sumama kami para nakabakasyon din kami." Wika nito. As if naman na hahayaan niya ang mga ito na sumama. "By the way, i want to tell you something."
"Ano naman yun?" He ask. Tumingin siya sa gawi ni Sanie at nakitang mahimbing itong natutulog. Agad niyang binalik ang tingin sa daan. "Sabihin mo na, nagmamaneho ako."
"Kailan ba kayo babalik?" Tanong nito. Kumunot naman ang nuo niya. Hindi pa nga sila nakakarating sa probinsya ng dalaga tanong agad nito kung kailan sila uuwi? "Baka naman hindi kanna bumalik."
"Come on, Bryce. Get to the point." Iritadong wika niya at napailing-iling. Ang pa kasi nitong sinasabi. "Dalian."
"Yusarin is back, man."
---------
Yusarin alert!!