Adeliane 💬
Edhe sot si cdo dite tjeter mengjesi erdhi me rrengjet e Elises dhe Haronit dhe te berrtiturat e gjyshes, sepse teta Meri i kishte hapur lajmet e mbremshme me shpejte se era.
U nisa perseri von dhe lutesha qe mos ta takoja as sot pasanikun.
Sapo hyra te porta e shkolles drejtori Xhonatan filloj te me qortonte deri sa hyra ne klase, ku po me prisnin dhe te berrtiturat e presore Elenes.
Sapo u ula e rraskapitur ne banke, dera u hap me furi dhe brenda hyri rreshteti qe po vlonte si tenxhere me presion.
Prisja ndonje denim per vonesen, por fjalet qe me tha Ilsa pas, me ben te pertypesha nga frika.
- Hej Adele, ai incidenti me horrat mbrem...😒
- Cfare!! Ajo plakaruqa e beri teme thashethemesh brenda nates!? Po ai e mori...vesh😱!?- drejtova gishtin nga rreshteri i cili ishte perball meje dhe po me shikonte me inat.
- Ti hutaqe! Si mund te jesh kaq e hallakatur!? E di cfare mund te ndodhte nese zonja Meri nuk do i kishte larguar? Kush prej tyre guxoj te te prekte se do ia shkul krahet?🤬
- Mesa shoh ajo plaka e paska ekzagjeruar me thashethemet e mengjesit.🤦♀️ - thash une me ironi dhe klasa filloj te qeshte.
- Je e denuar hutaqe. Ti dhe keto tre kaleshet e tjera do coni librat te bibloteka e re👿!- drejtoj gishtin nga Oriana, Ilsa dhe Endi, te cila u ngriten menjeher nga frika.
- Por jane me shume se 500 libra😨?!
- Ateher mos humbisni kohe!🤨
Nje ore kaloje e lodhshme dhe librat dukeshin sikur nuk kishin fund.
- Mire ty Adele, por ne pse na denoje?😒
- Me pak ankesa, me shume libra Endi!😑
- Ate po bej Adele, plus dhe zoti Willson nuk ka arritur sot!🤔- tha ajo e zhgenjyer, por nje shikim vrases nga vajzat ia mbylli gojen.
- Mos u merzisni vajza sepse me mire qe nuk ia pash surratin😌!- thash une dhe sa ktheva koken pasaniku ishte perball meje.
- Edhe sot jeni denuar vajza?
- Fatkeqesisht zoti Willson!- thane te treja ne nje kohe, kurse une ktheva koken nga dritarja mos ti shikoja surratin.
- Permend qenin, bej gati shkopin!- thash une me ze te ulet dhe sa do largohesha, dy duar me mberthyen pas murit dhe librat rane ne toke.
- Dua te flas me ty presidente!
- Kurse une nuk dua, pasaniku dreqit!- po perpelitesha une te shpetoja, por ai me leshoje duart dhe me perqafoj pran vetes.
- Sa romantike!!
- Mbylleni gojen dhe me ndihmoni ju te treja!
- Na fal Adele por kemi shume libra te tjere!- thane ato dhe u larguan me vrap.
- Ju dezertore dhe cfare dreqin do ti pasaniku dreqit?- berrtita une dhe pasi me leshoje ,me zgjati nje zarf te bardhe brenda te cilit kishte para.
Ne ato momente nuk isha ndjere kurr me e fyer ne jeten time.
- Ka disa gjera qe nuk blihen dhe falja eshte nje prej tyre zoti Willson!- thash une duke ia hedhur zarfin ne fytyre.
- Nese nuk e blej dot faljen tende, ateher...ateher do te te blej ty, ti thjesht me thuaj cmimin!
- Mjafte tani zoti Willson!Bli ato qe duan te blihen, jo mua. Deri dje te urreja dhe te kisha inat per fjalet qe i the mamas sime dhe nje falje e sinqert e jotja kundrejt saj, mund te ishte nje rruge, por sot pasi te degjova cfare the me neveritet vetja edhe kur te shoh!- i berrtita une dhe pasi e gjuajta me shpull u largova me lotet varge ne fytyre.
- Zoti Aiden, pse po qante vajza!?
- Jam nje psikopat Daniel! Kesaj radhe e teprova vertet.
- Si do ti rregulloni punet ateher zoti Aiden?
- Neser do shkoj te shtepia e saj Daniel....do ti kerkoj falje si duhet!
U largova me shpejte nga shkolla me pretekstin se isha semur. Hyra ne dhome dhe lotet me binin rreke. Qendrova disa minuta dhe u ngrita sepse duhet te punoja te lokali i xhaxhi Andit.
Pas disa oresh mbarova me pastrimin dhe lokali u mbush plote. Isha familjarizuar me te gjithe, madje me te shumtet prej tyre i njihja qe kur isha shume e vogel, pasi dilja shpesh me babin.
Sapo dera e drunjte mbyllej brenda behej nje atmosfere e ngrohte dhe familjare me shakat e xhaxhi Andit, burrit 60 vjecar me sy te zinje dhe floke te shkurter te bardhe.
*********
Aiden💬
Pas zenkes me Adelen e nisa Danielin ne shtepi dhe duke ecur vertik si nje psikopat i penduar per cfare tha dhe beri , me ra ne sy nje lokal i vogel qe gumezhinte nga te qeshurat dhe shakat. Hyra brenda dhe deren ma hapi burri rreth 60 vjecar, ne dukje miqesor dhe shakaxhi.
- Hej ju pleq zevzek! Mos ma ngacmoni vogelushen time Adele mua!- berrtiti burri me emrin Andi dhe me vendosi tabakan me nje uiski dhe nje kafe qe do ta pinte ai.
- Ulu ti xhaxhi Andi se merrem une me porosit e tjera!- therriti Adele ne mes te disa pleqeve dhe plakave te moshuara, por ne dukje familjar dhe te afert me te.
- Ta kam lene ty ne dore Adele!
- Po shefi!- tha ajo dhe shkoj te merrte porosite e te tjereve, qe donin kafe vetem nga dora e Adeles.
- Dukeni i merzitur djalosh, shpresoj te te ndihmoj shoqeria ime?- me pyeti burri me emrin Andi pasi mori ne dore kafen.
- Faleminderit dhe me quani Aiden!- i thash une dhe po shikoja si i fiksuar cdo veprim te Adeles nga ai cep i vogel i padukshem nga syte e saj.
- Adele eshte me te vertet nje vajze e embel dhe e bukur apo jo!? Ka qe kur ishte 10 vjece qe punon ketu per te mbajtur familjen e saj, ndaj te gjithè ketu e duam shume. C'mund te presesh nga vajza e nje heroi tek e fundit!
- Me tregoni historine e saj ju lutem!?- i thash burrit duke e pare ne sy serioz. Ai mori fryme thelle dhe tundi koken.
- Ne rregull djalosh, por nuk eshte aq e lumtur!
- Do ta degjoje deri ne fund!- i thash une dhe pasi Adele u largua, ai u ul me mua ne nje tavoline tjeter ne mes te te gjitheve dhe filloj te tregonte.
*****
Ka ndodhur para 10 vitesh, kur Adeliane ishte vetem 8 vjece. Babai i saj Adeoni ishte pjese e skuadres sekrete te shpetimit dhe kapiteni. Fama e sherifit hero u perhap ne te gjithe Londrèn dhe ai vinte dite per dite ne kete lokal me skuadren dhe Adelen e vogel ne krahet e tij.
Njerzit gezoheshin shume kur e shikonin, por me shume kur luanin me vogelushen e embel, disa prej te cileve vine cdo dite per te pare Adelen e tyre te vogel teksa rritet...si ata pleqt e bezdisur te cepi. Disa vite me von Adeoni vdiq gjate ne shembje ndertesash per te shpetuar disa njerez te mbetur brenda dhe kur e morem vesh te gjithe u trishtuam, por zemra e vogelushes Adeliane nuk u sherua per nje kohe te gjate.
Pas vdekjes se Adeonit dhe lindjes se binjakeve Elise dhe Haron, kaluan dy vite dhe Adele nuk erdhi me ne lokal.
Skuadra shkonte shpesh per vizit, por Adele nuk ishte kurr ne shtepi. Familja e saj pesoje nje krize te madhe ekonomike, Maria nuk punonte dot per shkak te femijeve, Eva dhe Henri nuk kishin shume pension, ndaj qe 8 vjece Adeliane dilte te punonte pune te ndryshme dhe te renda per moshen e saj. Une, Hektori dhe shume te tjere ndihmuam, por kjo gje si pelqente Adeles. Gjithmon na i mbushte mendjen duke thene vetem nje fjali.
"Nuk kam nevoje per meshiren tuaj kur i fitoje keto leke duke punuar vet, nese doni te me ndihmoni, mos me shikoni me keqardhje, por me admirim dhe buzeqeshje "
Nje dite me erdhi ideja qe Adele te punonte te lokali im dhe kur te gjithe e moren vesh se do ta shikonin engjellin e vogel me shpesh u gezuan shume. Ajo pranoj dhe te gjithe ishim aq te lumtur. Ne fund te muajit i lija me shume para se rroga, por qe fatkeqesisht tepricen e parave e gjeja te banaku te nesermen me nje shenim qe na bente te gjithe per te qeshur.
"Je glle druri ne matematike xhaxhi Andi sepse ke dhene teper"
Nje dite pasi u largua nga puna ne lokal , une dhe Hektori e ndoqem nga pas fshehur dhe e pame te hynte ne nje fabrike te madhe peshku. U habitem pasi ajo pune nuk ishte per nje vajze 12 vjecare. Teksa e shikonim kur terhiqte arkat e renda dhe duart e saj te vogla priteshin dhe beheshin gjithe gjak nga litari na dhimbte zemra. Per 4 vite me radhe ne kete ferre dhe e morem vesh aq von se sa vuante ajo. Pasi mbaroje punen shkoje te varri i Adeonit ku u ul dhe nga xhepi nxori nje kuti kremi me te cilin lyente duart. I dhimbnin me shume se tregonte, por ata lot i fshihte pas nje buzeqeshje te hidhur.
Menduam se kjo ishte me e keqa derisa ngriti bluzen dhe pame kurrizin e saj qe kullonte gjak. Kishte te cara thike ne te dhe nuk kishte dyshim qe do jete prere te ndonje nga makinerit e asaj fabrike te mallkuar.
Kurr nuk kisha qare ne jeten time me shume se ne ate nate. Kurr nuk kisha qare me shume se kur shikoja teksa me nje peshqire te lagur pastronte gjakun.
Pritem atje fshehur dhe sa me shume koha kalonte aq me shume njerez mblidheshin pas nesh dhe shikonin me lotet varge.
Qendruam derisa e zuri gjumi nga lodhja dhe e cuam ne spital.
Te nesermen nuk qau para nesh, nuk kerkoje falje qe na genjeu, por tha thjesht nje fjali te shkurter qe na la te gjithe te shtangur .
" Mos me falni qe ju genjeva, por vetem familjes sime mos i tregoni "
Per gjithe keto vite ajo ia doli te mbronte familjen e saj ,sikurse Adeoni na mbrojti ne!
*****
U ngrita nga tavolina dhe pasi pershendeta te gjithe, hipa ne makine dhe rregjistruesin e mbaja forte te shtrenguar ne dore. Atje kisha historine e Adelianes.
Trupi me dridhej sa here qe kujtoja cdo fjale te asaj historie dhe e vetmja gje per te cilen ky psikopat i mallkuar pendohet eshte se nuk isha pran saj, se linda ne nje vend large saj dhe se kurr nuk e dija qe Adeliane ekzistonte.
- Pse jeni kaq i trishtuar zoti Aiden?
- Sepse pas kesaj historie nuk e di nese kam guxim ta shoh me ne sy Adelen Daniel.
- Neser gjerat do rregullohen!
- Shpresoj Daniel, sepse nuk dua ta lendoj me shume vajzen e atij personi.
- Cfare doni te thoni zoti Aiden?
- Burri qe rrezikoj jeten per te me shpetuar mua dhe gjyshen 10 vite me pare ishte Adeon Mejer, babai i Adeles. Tani dua te fitoj jo vetem faljen, por dhe zemren e saj Daniel, tani nuk do heq dore prej saj dhe do ta bej gjithe jeten te lumtur vajzen e heroit tim dhe femren te cilen dua!
Pas ketyre fjaleve Danieli thjesht pohoje me koke dhe u largua, kurse une ngrita koken drejte qiellit dhe i premtova vetes dhe heroit tim se do ia fitoja zemren vajzes se tij.
******
Shpresoje shume tu pelqeje pjesa. Adeliane ka vuajtur me te vertet shume, por perseri eshte e forte dhe e palekundur.
Tani qe Aiden mesoje se ishte babai i Adeles ai qe e shpetoje ate dhe gjyshe Linen nga shembja e nderteses, nuk heq dore derisa ti kthej borxhin Adeonit duke e dashur dhe e mbrojtur vajzen e tij gjithe jeten.
blue__universe1 adelajda1 InaQershori AntigonaFataj Anastaglia31 bufi1234 aletsani_11 dhe gjithe te tjeret shpresoje tu pelqeje pjesa 😍😍