NANG MATAPOS silang mananghalian ay bumabyahe na sila papunta sa mansion nila Samantha, sa gitna ng byahe ay bigla siyang kinausap ni Samantha,
"you know what? I think it's not a good idea to say sorry to my parents for now, maybe they'll get galit and they will think that you are courting me," mahinahon na sabi ni Samantha,
Napalingon naman siya kay Samantha saka muling binalik ang tingin sa daan.
"Am I not courting you?" nakangiting tanong niya kay Samantha na halatang nagulat sa sinabi niya, napalingon siya dito muli saka siya natawa,
"Don't tell me that you've forgotten that I'm courting you," natatawang biro niya kay Samantha na natawa din,
"I know...but I think now is not the right time to tell them..." nag-aalangang sabi ni Samantha,
"why?" tanong niya kay Samantha saka hininto ang sasakyan nang mag stop sign ang traffic light, "dapat nga sa kanila ako unang nagpaalam eh," ani niya kay Samantha saka nginitian ito,
Napansin naman niya ang pagkabalisa ni Samantha. Tumikhim ito saka nag-aalangang tumingin sa kaniya,
"Actually...there's one thing I should tell you" ani pa nito, napatitig siya kay Samantha saka hinintay itong magsalita,
"what is it?" tanong niya nang mapansin na nag-aalangan itong sabihin ang kung ano mang sasabihin sana nito,
"I think we should stop seeing each other," ani nito, nawala naman ang ngiti niya sa mukha at napalitan ito ng pagtataka,
"what?" hindi makapaniwalang tanong niya kay Samantha na napalunok lang at napaiwas ng tingin, "what happened?" takhang tanong niya kay Samantha,
Ang totoo ay natakot siya sa sinabi ni Samantha. Ayaw niyang mangyari iyon,
"did I do something that upsets you?" tanong niya kay Samantha na umiling-iling lang, hindi ito makatingin sa kaniya,
"No," tipid na sagot nito, lalo namang nangunot ang noo niya,
"or is it Rebecca? did she say something to you?" tanong niya pang muli kay Samantha na umiling-iling muli,
"Rebecca has nothing to do with this," sagot naman nito, humarap naman siya kay Samantha habang ang isang kamay ay nakahawak pa sa steering wheel,
"then what happened, Samantha?" hindi mapigilang tanong ni Edgar kay Samantha na hindi makatingin sa kaniya,
"what did I do?" tanong na naman niya, humarap sa kaniya si Samantha saka siya kinausap,
"there's nothing wrong with you, Edgar. It's about me," ani ni Samantha, nangunot naman lalo ang noo niya,
"Samantha..." hindi niya na natapos ang iba pa niyang sasabihin, napatingin siya sa harapan saka pinaandar ang sasakyan nang marinig niya ang busina mula sa sasakyan na nasa likod,
"I don't understand," agad na sabi niya habang nagmamaneho, "why? bakit tayo titigil, Samantha?" tanong niya kay Samantha na bumuntong hininga lang,
"at least give me an acceptable reason, nang matahimik ako," dagdag pa niya,
"I don't deserve you," tanging sabi nito dahilan para mainis siya,
"what?" tanging bulalas niya, "You don't deserve me? what kind of reason is that, Samantha?"
"Marami namang ibang girls out there that are way better than me, There are girls that are not conyo mag salita, there are girls na nag-p-pray sa pitong gods just to have you, Edgar. So let's just stop this,"
"but they're not you, why are you even pushing me away? what happened?" naiinis nang tanong niya kay Samantha na hindi naman makasagot,
"I don't get your point, Samantha. You're telling me that you don't deserve me and your forcing me to court other girls, I don't really get it," naiinis na sabi niya habang nagmamaneho pa din,
"Sabi ko nga that I don't deserve you diba?" pag-uulit na naman nito, nag-umigting naman agad ang panga niya dahil sa galit,
"and how can you tell that you don't deserve me? huh?" tanong niya kay Samantha,
"because I have a very terrible past, Edgar!" pasigaw na sagot nito,
"so what?!" inis na din na tanong niya kay Samantha, "so what if you have a terrible past, Samantha? I don't care about your past!"
"you have no idea what my past is, kapag nga siguro nalaman mo na, lalayoan mo na ako, so it's better to stop this while it's still early, Edgar." agad naman na tugon nito,
Nanahimik nalang si Edgar at hindi na nagsalita pa, ayaw niyang masigawasan si Samantha dahil sa sobrang inis at galit, ayaw niyang may masabi siyang hindi maganda kay Samantha kaya ay nanahimik nalang siya at kumalma
Nagpatuloy lang siya sa pagmamaneho at nanahimik, sinusubukan niyang isipin kung ano'ng meron at bakit naging ganito si Samantha,
Hindi nagtagal ay nakarating na sila sa harap ng mansion ng mga Cazarza, tinigil niya ang sasakyan,
"thank you for everything—"
"Don't thank me yet," agad na singit niya sa iba pang sasabihin ni Samantha. "I didn't agree about stopping it, hindi ako pumayag na ihinto ang panliligaw ko sa'yo kaya save that thank you for later," ani niya pa kay Samantha,
"but you really have to understand, Edgar."
"How can I understand you, Samantha?" agad na tanong niya kay Samantha saka hinarap ito, "You're not even telling me what exactly is going on, now you're telling me that I have to understand you?"
"Edgar..." tawag nito sa kaniya, inis siyang sumandal sa sandalan ng upoan saka bumuga ng marahas na hangin,
"You can leave," utos niya kay Samantha, hindi niya na tiningnan ito, ang huli nalang niyang narinig ay ang pagsara ng pinto ng sasakyan,
Nang makita niyang pumasok na si Samantha sa loob ay agad niyang pinaharurot ang sasakyan paalis.
Naiinis at nagagalit siya dahil sa biglaang desisyon ni Samantha. Alam niyang dapat miyang respetohin ang bagay na iyon ngunit hindi niya magawa dahil sa hindi niya alam ang dahilan kung bakit gusto nitong tumigil siya,
Muli siyang bumuntong hininga saka niya hininto ang sasakyan niya. Kinuha niya ang cellphone at agad na tinawagan si Bruno,
"cancel it," agad na sabi niya kay Bruno, pagtutukoy niya sa hinanda niyang surprise date sana para kay Samantha,
"Sir?" nagtatakang tanong ni Bruno, bumuntong hininga siya saka napapikit nalang sa sobrang inis,
"I said cancel it," paglilinaw niya, "bayaran mo parin yung nag-organize, kung ayaw mong masayang...makipag-date ka nalang," tanging paliwanag niya kay Bruno saka niya binaba ang tawag,
Napasandal siya at napabuga ng marahas na hangin. Hindi niya alam kung ano'ng gagawin niya, napaisip siya sa kung ano'ng maaaring dahilan kung bakit naging ganoon si Samantha ngunit wala naman siyang maisip,
Bigla namang may pumasok na ideya sa isip niya. Agad niyang pinaandar ang sasakyan niya saka ekspertong tinawagan si Bruno,
"sir?"
"meet me at Efren's village at exactly 8 pm." agad na sabi niya, pagtutukoy sa village kung saan nakatayo ang mansion ng mga Cazarza,
"alright, sir. Copy that" agad na sabi ni Bruno, tumango naman siya saka nagpatuloy sa pinaharurot ang sasakyan paalis,
He needs to go back at mang Yoyon's track. He needs to practice for now, but he has a plan for tonight, may gagawin siya pagkatapos ng practice nila,
WHEN Samantha went inside their house, she found herself in tears when she felt loneliness,
Walang tao sa bahay nila, napakatahimik ng bahay at kahit isang kasamabahay ay wala. Binalot siya ng matinding lungkot dahil sa sobrang tahimik ng kanilang bahay,
Marahan siyang naglakad papunta sa couch at nanghihina siyang umupo doon, nanakit ang mga lalamunan niya sa kakapigil na di humikbi ngunit dahil naghahalo-halo na ang kaniyang emosyon ay tuloyan na siyang naiyak,
Nasasaktan siya sa isiping hindi man lang siya hinanap ng mga magulang niya. Naiiyak siya sa katotohanang kahit kailan ay hindi siya minahal ng kaniyang mga magulang,
Pinahid niya ang kaniyang mga luha at saka siya bahagyang nagulat nang bigla niyang marinig na magsalita ang kaniyang kasambahay na si Nilda,
"miss? hala!" bulalas nito nang makita siyang umiyak, ngumuso naman siya saka agad na niyakap si Nilda nang makalapit ito sa kaniya,
"miss...okay lang yan, nandito na ako," bulalas sa kaniya ni Nilda, tumango siya at mas niyakap pa si Nilda.
Umiyak siya ng umiyak kay Nilda hanggang sa mapagod siya. Pareho silang nakasandal ang likod sa couch at nakatitig lang sa wall ng kanilang bahay,
"hindi man lang ba nila ako hinanap?" tanong niya kay Nilda saka suminghot-singhot,
"Maaga kasi silang umaalis sa bahay, miss, sobrang late na din kung umuwi," ani sa kaniya ni Nilda, marahan siyang tumango saka nagbaba ng tingin sa kamay na naglalaro
"pero meron pa ako ng isang problem..." sabi niya sa mababang boses,
"ano po iyon miss?" tanong ni Nilda sakanya, buntong hininga siya saka marahan na tumingin sa kasambahay,
"I rejected Edgar Sevida," nalulungkot na sabi niya kay Nilda, bahagya namang nagulat si Nilda,
"miss??" hindi makapaniwala ang tawag sa kanya ni Nilda, "hindi ka naman niligawan non, miss" dagdag na sabi nito,
"he did," ani niya pa, matagal pa bago muling magsalita si Nilda,
"miss...alam kong gwapo si Mr. Edgar pero impossible ang sinasabi mo, miss" ani pa nito sa kanya
"he court me nga kasi..." animong, nagdadabog na sabi niya, hindi na siya umimik at hinayaan na lang si Nilda hindi paniwalaan ang kanyang sinabi
Ngunit ilang segundo lang ang lumipas ay biglang tumayo si Nilda, napatingin siya dito dahil sa gulat, si Nilda naman ay napatabon sa sariling bibig dahil sa gulat,
"totooo???" hindi makapaniwalang tanong ni Nilda sa kaniya, marahan naman siyang tumango saka bumuntong hininga kasabay ng pagbaba ng tingin niya sa mga kamay,
"bakit mo ni-reject?!" hindi makapaniwalang tanong ni Nilda sa kaniya, napatingala siya saka napapikit,
"I think...I think he won't accept me when alam niya na ang truth about sa akin," malungkot na sabi niya kay Nilda na umupo ulit sa tabi niya,
"p-pero tinanong mo ba?" tanong nito sa kaniya, umiling naman agad siya,
"I'm scared to tell him the truth...ayoko dumating sa point na hulog na hulog na ako sa kaniya ay doon ko pa masasabi...at alam ko na iiwan niya ako kapag nalaman niya iyon," giit niya pa kay Nilda na bumuntong hininga at hinawakan ang kamay niya,
"eh miss, hindi mo naman kasi kasalanan yun eh...saka...feel ko naman mabait yung Sevida na yun kahit na sinasabi ng iba na black sheep siya ng pamilya,"
"He is," agad na sabi niya, napangiti naman siya habang iniisip si Edgar, "mabait siya, he's very expressive with his feelings."
"miss..." tawag sa kaniya ni Nilda, marahan siyang napalingon dito saka siya napayakap, "pwede mo namang hindi patigilin eh, alam ko naman na mahirap para sa'yo ang i-open up ang tungkol sa past mo, lalo na sa kaniya, pero kapag hindi ka niya natanggap dahil sa past mo...kawalan niya na yun, hindi sayo,"
"pero hindi ako naging honest sa kaniya..." agad na tugon niya, bumuntong hininga si Nilda saka tinapik-tapik ang balikat niya,
"yun lang, kaso, hindi naman siya pwede mag reklamo na hindi mo sinabi sa kaniya ang totoo kasi nanliligaw pa naman siya sa'yo, unless kung boyfriend mo na siya tapos hindi mo sinabi sa kaniya," seryosong sabi ni Nilda sa kaniya, natahimik si Samantha saka marahan na napatango,
"Magpahinga ka muna kaya miss? tapos paggising mo ipagluluto kita," ani ni Nilda, ngumiti siya saka tumango kay Nilda,
"Sige, maraming salamat sa'yo Nilda" nakangiting sabi niya sa katulong na agad naman siyang tinangoan, pinauna niya ng alis si Nilda upang hindi nito makita ang pahirapan na paglakad niya,
Marahan siyang tumayo at lunakad, ininda niya ang sakit hanggang sa makarating siya sa kwarto niya. Pasalampak siyang nahiga sa kama at hindi na inabot ng oras at agad siyang nakatulog,
Nagising naman siya dahil sa ingay ng phone niya. Inaantok niyang tiningnan kung sino iyon at agad niyang sinagot nang makitang si Rebecca ang tumatawag,
"hmm?" tugon niya saka hiniga ang ulo niya sa kama,
"Come here, Zoe's broken hearted," sabi ni Rebecca, nanlaki naman agad ang mga mata niya, akmang magtatanong naman siya nang maunahan siya ni Rebecca,
"Mamaya ka na magtanong, pumunta ka nalang dito," ani pa ni Rebecca, bumangon naman siya saka umupo sa kama,
"Alright, I'll be there, maliligo lang ako," ani niya kay Rebecca at binaba ang tawag.
Agad siyang kumilos at naligo, matapos niyang maligo ay nagbihis siya ng satin dress, nagsout din siya ng make-up at saka flat na fairy sandals,
Bagama't masakit gumalaw ay makakaya naman niya, gusto niya din pumunta sa bar dahil sa gusto niyang mawala ang sakit sa ginawa niya kay Edgar,
Matapos ang lahat-lahat ay agad siyang bumaba, dahil sa marahan na paglakad niya at sa matunog na fairy sandals niya ay nalaman agad ni Nilda na gising na siya,
"miss, naglulut—ay wow," agad na bulalas nito nang makita ang sout niya, bahagya naman siyang natawa saka ngumiti kay Nilda,
"My best friend is broken hearted, I have to be with her" ani niya kay Nilda, ngumiti naman si Nilda sa kaniya,
"Niluluto ko pa ang bulalo eh," ani ni Nilda, tumango lang siya saka humarap kay Nilda at ngumiti,
"that's okay, pag-uwi ko nalang ako kakain, hindi naman ako magtatagal don, may lakad din kasi ako bukas," ani niya pa kay Nilda na tumango lang,
"Sige, miss, ingat ka doon," ani pa ni Nilda, tumango siya saka agad na nagpaalam kay Nilda.
Nang makarating siya sa garahe nila ay agad niyang pinatunog ang Red Ferrari niya, sumakay siya doon saka pinainit muna ang makina nun,
Inayos niya ang seatbelt niya saka sinara ang pinto, kinuha niya din ang lip gloss mula sa bag niya saka siya nag-apply non, binalik niya din sa bag ang lip gloss saka agad na pinaandar ang sasakyan palabas ng garahe,
Nang makalabas siya sa garahe ay agad siyang napatingin sa sensor ng gate at saka niya binaba ang bintana ng kotse at bahagyang lumabas doon, bumukas ang gate at saka naman siya humarurot palabas doon,
Mabilis na nakarating doon si Samantha. Pinarada niya ang sasakyan sa parking lot at lumabas doon, alam niyang agaw tingin ang sout niya ngunit wala siyang pakealam, gusto niya lang ay makapasok sa bar na iyon,
Nang makapasok siya sa bar ay agad niyang nakita si Rebecca na siyang winagayway ang flashlight, doon ay nakita niya ang kaibigan na umiinom na ng wine, napailing nalang siya saka naglakad papalapit doon, Umupo siya sa harap ni Rebecca na siyang gilid naman ni Zoe na umiinom na, napatingin naman sa kaniya si Rebecca at napailing-iling
"seriously, Zoe?! you'll spend a dollar for this kind of bar?? the hell! meron naman sa kanto ah?" reak ni Rebecca kay Zoe,
"Talagang nagpunta ka lang dito para ipag drama si Asmel? gumastos ka talaga ng dolyar para pagluksaan yung unggoy na 'yun?!" galit na tanong ni Rebecca sa kaniya, sumingit naman siya
"anong drama nito sa life?" tanong ni Samantha sa kaniya, si Rebecca naman ang sumagot,
"ayan, naglalasing" inis na tugon nito sa kaniya,
"buti naman at pinapasok ka? hindi ka ba napagkamalang, kinder?" nanunuksong tanong niya kay Zoe na ngumuso lang,
"grabe kayo! bakit hindi niyo nalang ako samahan magluksa sa panget na 'yun?!" inis na tanong ni Zoe sa kanila saka sumandal sa sandalan ng couch,
"girl, paano kami makaka-relate eh never pa sa buhay namin kami nagka boyfriend? haleeer? high standards to no!" pagsisinunghaling niya, tama, hindi alam ng mga best friend niya kahit na mag best friend sila,
"sabi mo naman diba na hinihintay mo nalang siyang hiwalayan ka? eh hiniwalayan ka naman niya ah? ano yan?" tanong niya kay Zoe, napabangon si Zoe saka nagsalin muli sa baso
"okay lang sana kung ganoon eh" naiiyak na sabi ni Zoe, agad naman lumipat sa tabi ni Zoe si Rebecca,
"kaso..Sam...nakabuntis ng ibang babae eh," umiiyak na talagang sabi niya sa kaniya dahilan para magulat siya, napatabon siya sa bibig niya dahil sa gulat,
"ano yun?? jugjugan habang wala ako? ha? pakasaya sa iba habang akong umiiyak mag-isa?! ano?! ha! punyemas naman oh!!" umiiyak na namang sabi nito, lumapit naman agad siya kay Zoe para pakalmahin ito,
"sorry hindi ko alam" paghingi niya ng tawad, napayakap naman si Zoe sa kanilang dalawa ni Rebecca,
Ilang oras lang ay kumalas ito sa yakap nilang dalawa saka tumayo,
"oh? san ang punta mo?" tanong ni Rebecca sa kaibigan, suminghot-singhot ito saka tinuro ang restroom
"CR lang ako," ani ni Zoe sa kanila, nagtaka naman siya nang makitang lumingo-lingo ito, nalaman naman agad niya na shades ang hinahanap nito, umismid siya saka nilabas ang cap niya,
"wala akong shades, pero may cap ako, ito nalang" aya ni Sam sa kaibigan na napatango saka kinuha ang cap na inabot niya,
Nang makaalis si Zoe ay napatingin siya kay Rebecca na seryoso siyang tiningnan,
"what happened to Edgar?" tanong ni Rebecca sa kaniya, nagulat naman siya dahil doon,
"w-what?" nauutal na tanong niya kay Rebecca na seryoso siyang tiningnan,
"he was very mad earlier. Hindi namin siya makausap ng maayos, he's like that when he's either broken hearted or mad," ani ni Rebecca, napalunok naman siya saka nagsalin ng wine sa baso,
"Ang alam ko lang nanliligaw pa lang siya sa'yo, did you rejected him?" tanong ni Rebecca sa kaniya, natigil siya at napatitig sa kawalan,
"I...I did," mahinang sabi niya kay Rebecca,
"why?" tanong ni Rebecca sa kaniya, "is it because of me?" tanong ni Rebecca,
"well, sort of,"
"you shouldn't have done that," ani pa ni Rebecca saka nagsalin ng wine sa sariling baso, "He deserves more than anything in this world, Samantha. Whatever is stoping you...don't let that stop you from what you love to do, hindi ko siya kinakampihan, in fact wala akong kinakampihan. It's just that, you both deserve each other...I know you and I know him," ani pa ni Rebecca,
Tumango nalang siya dahil sa hindi niya maikuwento ang bagay na iyon kay Rebecca.
"what's stopping you by the way?" tanong ni Rebecca, bahagya siyang nataranta saka niya ininom ang wine,
"It's—" natigil siya sa pagsasalita dahil sa sigawan, agad naman silang napatingin sa gawing iyon, nagtaka sila ni Rebecca ngunit hindi na sila nakiusyoso, dumating naman si Zoe na galing sa restroom,
"rinig ko may nagkakagulo daw dun...ano yun?" tanong ni Rebecca kay Zoe na umismid lang,
"away babae" simpleng sagot ni Zoe dahilan para mapaismid silang tatlo,
"what about we dance in the middle of that crowd, babe Zoe? magwala ka girl, feel free to express your emotions there!" suhestiyon niya, sumang-ayon naman si Rebecca,
"true! tapos bukas..punta tayo sa isang lugar kung saan pwede mo isigaw ang lahaaaaaat ng nararamdaman mo Zoe. Promise, worth it yun, doon nga ako kay Erlane eh" ani ni Rebecca, sabay naman silang napaismid dahil doon,
"ilang taon na nakalilipas Rebecca, siya pa rin?" tanong niya kay Rebecca at binigyan ito ng makahulogang tingin, umismid at tumayo ito
Hinila naman ni Rebecca si Zoe saka agad siyang sinabihan na killjoy at bitter, Napailing-iling nalang siya saka agad na napatingin sa cellphone na wala man lang kahit na isa na mensahe,
Hindi nagtagal ay unti-unti nang nalasing si Samantha dahil sa wine. Ilang segundo lang ay narinig niyang kumanta si Zoe dahilan para mapangiti siya at nakaramdam ng pagka-proud dahil sa pagkaganda-ganda ng boses nito,
Hindi din nagtagal ay nagdesisyon silang umuwi na, tipsy siya at kailangan niya ng umuwi. Si Zoe naman ay nagpaiwan dahil sa nakipag-usap pa ito sa manager, si Rebecca naman ay nagmamadaling umuwi, sumakay siya sa sasakyan niya saka pinaharurot ito pauwi,
Nang makauwi naman siya ay nakita niyang may hinanda si Nilda sa mesa. Ngumiti siya saka lumapit doon, inamoy niya ang pagkain at bahagyang nagulat nang biglang tumunog ang cellphone niya,
Tiningnan niya ang cellphone ay nakita niya ang mensahe ay nagulat siya nang makitang galing iyon kay Edgar. Nangunot ang noo niya saka niya binuksan ang mensahe,
Fr: Edgar.
Check your room.
Nangunot ang noo niya dahil sa mensahe, dahil sa kyuryosidad ay marahan siyang naglakad papunta doon sa hagdanan, nang makarating siya sa kwarto niya ay bigla siyang nakaramdam ng kaba, ilang beses siyang bumuntong hininga bago buksan ang pinto,
Lalong nangunot ang noo niya nang makitang sobrang dilim ng kwarto niya. Naisip niya na baka ay niloloko lang siya ni Edgar, naglakad siya papunta sa switch at akmang pipindotin ito nang bigla nalang may yumakap sa kaniya mula sa likod,
"Samantha..." mahinang bulong ni Edgar sa tenga niya, nanayo ang mga balahibo niya at napatalon pa siya sa gulat,
Pumasok ang mainit na palad ni Edgar sa sout niyang silk dress, at dahil backless ang sout niya ay madali lang nitong natonton ang beywang niya,
"did you wore this things in the bar?" mahinang tanong sa kaniya ni Edgar na bumabaybay ang kamay pataas-baba ng kaniyang katawan,
Napapikit siya at mariin na napakagat sa kaniyang labi, tumango siya sa tanong ni Edgar at hindi pa man siya nakakapagsalita ay agad siyang tinulak ni Edgar sa dingding, humarap siya at agad siya nitong kinulong sa magkabilang braso na siyang nakasandal sa wall, kino-corner siya,
Napalunok siya dahil sa sobrang seryoso ng mukha ni Edgar. Ngunit nagulat siya nang tumaas ang kamay nito para hawakan siya sa balikat,
"you shouldn't wear something like this when you're alone...Samantha" mahinang sabi nito, napalunok siya at napatitig kay Edgar,
"I was with my friends," sagot niya, "what are you even doing here?" tanong niya kay Edgar tumingin sa mga mata niya,
"To confirm something," sagot nito, nangunot naman ang noo niya saka mas lalong diniin ang sarili sa dingding,
"confirm what?" tapang-tapangan niyang tanong kay Edgar na umismid, hinawakan siya ni Edgar sa beywang dahilan para mabilis niyang tanggalin iyon ngunit dahil sa lakas ni Edgar ay hindi niya iyon magawang ialis,
"Tell me, Samantha" ani nito, napalunok siya dahil sa lalim ng boses at tingin nito sa kaniya,
"you won't like it when I tell you the truth, Edgar. Lalayoan mo lang ako," ani niya pa sabay tulak kay Edgar at lakad papunta sa kama, agad naman siyang hinila pabalik ni Edgar at muli siyang hinawakan sa beywang kasabay ng paghaplos nito sa pisngi niya,
"I won't and I can't. Hindi ko kaya layoan ka, Samantha. Whatever your past is, I'll accept it. Wala akong pakealam sa nakaraan mo dahil mas gusto kong bumuo ng kinabukasan kasama ka," malambing na sabi nito,
Namou naman agad ang luha sa mga mata niya saka agad na napayakap kay Edgar...This is the time...that she'll tell him the truth...nang sa ganoon ay layoan na siya nito ay hindi na manggugulo pa,
-to be continued...