I was awake but pretended to be still asleep as the savage caressed my hair gently. Nakikiramdam ako sa sarili kong puso na kahit kasisikat pa lamang ng umaga pero malakas nang tumatambol. The morning greeted me with memories of last night and that didn't help at all to let my heart be at ease this early. Hindi ko tuloy alam kung ano ang uunahin kong isipin: kung ano pang nangyari sumunod nu'n, o kung paano ako nakarating rito sa cuarto niya, o kung ba't ako nakahiga rito sa kama niya at nakaakap sa katawan niya. Kung ano man ang mapiga kong sagot sa tatlong iyon, iisa at iisa pa rin ang kababagsakan nu'n.
I had sex. I made out with Maginoo, with Joaquin, with the son of my foster father, the mayor.
Umangat ako ng tingin nang maramdaman ko pa rin ang malambing na haplos niya. Sumalubong agad sa paningin ko ang mga mala-uling niyang mata na maaamo. Seryosong nakatingin sa akin si Gino na para bang alam niyang hindi naman na talaga ako tulog. Umukit ang ismid sa labi niya makalipas ng ilang segundo at doon, lalong dumagundong ang tibok ng puso ko.
"Good morning." bati niya sa pamilyar na baritono.
Gino's voice was deep and sexy that it made me wonder if he was always like this every morning. Umarangkada na tuloy ang malanding utak ko kung ganito ba ang dadatnan ko sa kaniya pag nagsama na kami sa iisang bubong. That I would always wake up in his arms and first thing I would hear was his voice.
Ugh, Rhiannon. Nangyari lang ang sa kagabi tapos nag-isip na agad ng future. Such a virgin of me.
"G-good morning." bati ko na lang din at napagpasyahan nang bumangon.
I noticed I was wearing his shirt. Malaki ang damit niya sa akin at para na akong nagsuot ng mga karaniwan kong oversized t-shirt. I knew it was his because compared to mine, this shirt had a masculine print.
Hindi pa man din ako nakakatagal sa pagkakaupo pero agad ding napadaing nang humapdi ang balakang ko. Nawala na nga kaunti sa isip ko ang nangyari pero nagbalik agad nang maisip ko kung bakit. I was sore down there because Gino kept pounding me like an animal in heat last night. Nawala na sa isip ko iyon kagabi na mananakit nga ito at hinayaan siyang yanigin ako ng todo. Hindi ko na nga rin inintindi kung masisira ba namin ang vanity ko.
Gino said he wanted us to do it on my favorite spot of my room. Para raw hindi ko siya makalimutan. Para raw maisip ko siya pag nandu'n ako. Para raw memorable. Judging from my current situation, I cannot hardly forget that night at all even when I'm not at my own vanity.
Na-scam ako ng damuhong ito!
"Bakit?" Tanong sa akin ng damuho at dumikit nang siguro mapansin ngang nahihirapan ako. He was top naked and his leaned moreno chest showcased.
Nagtanong pa? Nagtanong pa!
"I feel sore," sabi ko sa kaniya habang hinahaplos ko ang sariling balakang gamit ang kanang palad, pero natigilan nang mapansin ang makinang na alahas sa kaliwa kong palapulsuhan.
I blinked three times before finding myself staring at the familiar jewelry. Inilapit ko pa iyon sa akin at inangat ng kaunti para inspeksyunin. Bracelet na may initials ng R sa kaliwa at F naman sa kanan habang sa pagitan ng dalawang letra ay isang maliit na diamond. Inikot ko ng kaunti ang nakasuot na alahas sa akin at nanginang ang bato nang tumapat sa sinag ng araw. I turned silent. I suddenly remember myself that time I was about to turn seventeen. I was with Ava in my room and we were both looking at this online site of Tiffany & Co.,. Nasabi ko noon sa kaniya na reregaluhan ko nga ang sarili ko ng bracelet pero mahal kasi kaya kailangan ko munang pag-ipunan sa sarili kong allowance. Hindi ko nga lang nasunod kasi magastos ako dati. Hindi ko rin naman mahiling kay Papa dahil panigurado ako pag nakita niyang pambabae iyon, hi-hindi-an niya ako.
I immediately wandered my eyes on the four corners of this room. Then, my eyes spotted a blue case that was lying on the top of Gino's nightstand. Nakabukas man ang kahon pero kitang-kita ko ang pangalan ng brand sa gitna. Nangarera agad ang puso ko.
Oh, my god.
"Nakuwento sakin ni 'va nu'ng nakaraan na gusto mo raw 'yung bracelet na 'yan."
Napabaling ako kay Gino. Nakatingin rin siya sa akin at parang alam niya kung ano ang tumatakbo sa isip ko.
"I was told it was last year. Hindi ko alam kung gusto mo pa n'yan pero sana magustuhan mo," sabi ni Gino at sinserong ngumiti sa harap ko.
Hindi ko alam ang sasabihin sa kaniya. Hindi ko na nga ito naalala at kung hindi ko pa makikita, hindi ko pa matatandaan. But I appreciated it. So much. My heart was hammering like crazy that it felt like there's a big lump on my throat. Warm tears began forming on the sides of my eyes and before it even started to fall, I rushed into Gino and hugged him so tight.
What did I even do to be loved by this guy? Maldita ako, salbahe, magaspang ang ugali, lahat na. Pero ayan siya, tanggap at mahal na mahal ako kahit ganu'n. Binili niya pa itong bracelet na hirap na hirap akong pag-ipunan noon. Oh!
Gino cupped both of my cheeks. Iniharap niya ako sa kaniya at maski umiiyak, nakita ko ang mga mata niya na masaya at tila rin maluluha.
"Hindi mo ba gusto?" Tanong ni Gino. I sensed a slight fear in his voice and though my lips were trembling, I shook my head. Hindi niya lang alam na kahit pa bracelet na gawa sa Santan ang ibigay niya tatanggapin ko pa rin.
"You're making me fall for you harder each day. Nakakainis ka na," banta ko ng kaunti sa kaniya kasi sa mga ginagawa niyang ito tuluyan na kong hindi makakaahon, at kung dumating man ang araw na maging masalimuot ang relasyon namin hindi ko maisip kung saan ako pupulutin.
Nakahawak pa rin siya sa magkabilang pisngi ko nang mapansin ko ang pagseryoso ng mga mala-uling niyang mata. He leaned in to me closer. Then, Gino whispered.
"Then fall. Sabay tayo."
He kissed me on that fine morning; on the top of his bed; in his room. Humiling ako sa sandaling iyon na sana ganito na lang kami parati, na sana walang problemang dadaan sa aming dalawa. Sana. Hindi rin nagtagal sa akin ang dampi ng labi ni Gino dahil nakarinig kami ng katok sa pintuan.
"Gino," boses ni Papa.
Nagkatinginan kami pareho at agad, naramdaman ko ang panglalamig ng mga kamay ko. Nakarinig uli kami ng katok at kasunod ang boses uli ni Papa.
"Hijo, bangon na. Magpapahanda na ko ng almusal kanila manang."
Nakatitig lang ako roon sa doorknob. Naghihintay kung iikot ba iyon kung sakaling buksan ni Papa. Hindi naman basta-bastang pumapasok ng cuarto si Papa at tiwala naman akong ni-lock iyon ni Gino kaso natatakot pa rin ako.
Paano kung maabutan niya kaming dalawa rito?
"Gino, gising na. Sumunod ka na ro'n sa hapag." ulit ni Papa.
Narinig ko ang papalayong lakad niya at para akong natanggalan ng kung anong mabigat sa dibdib. Hindi nga lang nagtagal iyon kasi narinig ko uli ang boses ni Papa kaso roon naman sa cuarto ko.
"Rhiannon? Rhiannon, gising na r'yan. Pupunta pa tayo sa tito mo mamaya," Papa called from outside and this time, Gino got off on his bed and rushed towards his door.
"Gino!" suway kong mahina nang buksan niya ang pinto at dumungaw sa labas.
He was only wearing his boxers! Hindi naman iyon papansinin ni Papa pero kung lapitan siya nito at masilip akong nasa kama niya, hindi ko na alam!
"Pa! Pa, sige na. Mauna ka na sa baba. Gigisingin ko na lang si Rhian," tawag ni Gino.
"O-oh sige, hijo. Bumaba na kayo agad ha? Hindi na masarap ang almusal pag malamig na," rinig kong tila nagulat na si Papa – gaya ko.
"Oo, Pa." sagot ni Gino bago niya tuluyang isarado ang pinto ng cuarto.
Nakalapit na siya sa akin pero nakatulala pa rin ako sa kaniya. Nabingi yata ako sa mga narinig ko kanina. Umalon ang kutson ng kama niya nang umupo si Gino sa gilid. Bumaling siya sa akin at umangat ang mga kilay niya.
"Bakit?" Tanong niya. Gino sounded like he's used of asking that question.
"You just called him your father," sagot kong parang hindi pa rin makapaniwala.
Napalamlam ang mga mata ni Gino. Bumuga siya ng hangin at pagkatapos, inunat niya ang isang kamay at inanyayahan akong lumapit. Nagpatianod naman ako at nahuli ko na lamang ang sariling katabi niyang nakaupo sa gilid.
Nakaakbay ang kaliwa niyang braso sa akin habang ang isa naman nakahawak sa kaliwang kamay ko. Nakapatong ang magkahawak na kamay namin sa isang mabalbong binti niya. I was that near that I whiffed a hint of his man scent. Naalala ko tuloy kung paano ko siya yakapin ng mahigpit kagabi habang kinakalampag ako kasi ganu'n ang amoy ng katawan niya nu'n. Napamulahan ako.
"Magkaiba tayo ng pananaw sa sitwasyon natin, mahal. Ikaw, gusto mong ibalik 'yung para sakin; at ako, gusto kong manatili 'yun sayo."
Pinisil niya ang kamay ko at umismid muna sa akin. Then, he continued.
"Pero nitong mga nakaraang araw naisip ko, parang tama ka nga. Tanggapin ko dapat kung sino ako. Nung una, nagdadalawang-isip pa ako pero nang mangyari satin 'yung kagabi, nakapagdesisyon na ko. That I should accept myself being a Fuego. For you."
He intertwined our fingers this time and after that, he kissed me on the top of my hand. Nakatitig siya sa akin nu'n bago niya ibaba ang paningin sa suot kong alahas.
"Lagi mong susuotin 'yan, mahal. That bracelet will serve as a promise. Pangako ko sayong kailangan tuparin na balang araw ibibigay ko sayo ang pangalan namin. That you will always be Rhiannon Fuego; my Rhiannon Fuego."
Napatingin na rin ako sa bracelet at para bang may humaplos na mainit sa puso ko. Nangingilid ang mga luha ko pero alam kong hindi ako naiiyak. Natutuwa lang ako. I always carry that family name with pride everywhere I go, every people I encounter. Mali man ang perception ko roon dati, na kaya ipinagmamalaki ko ang pangalan namin dahil alam kong makapangyarihan kami, pero alam ko sa sarili na mahal na mahal ko ang pamilyang ito.
I smiled as the initials of R & F on this jewelry dawned on me. Hindi ko rin ito naisip kanina kasi nadala ako sa emosyon ko nang makita ito sa akin. But now I know.
Rhiannon Fuego. His Rhiannon Fuego.
"Hindi mo naman kailangang gumastos, Gino. Ok naman sakin kahit ano. Mahal 'tong ganto." Hindi pa rin kasi ako makapaniwala na binilhan niya ako nito. I remember this bracelet costs over forty last year. Paano pa ngayong isang taon na ang nakalipas?
But the savage just smiled at me like it was nothing.
"Mas mahal kita," sabi niya.
I sighed. "Gino, na-appreciate ko 'to pero last na 'to, okay? Hindi ko na kailangan ng mga layaw sa buhay. I've been there. Ikaw nagsisimula pa lang. Matutuwa ako lalo kung bumili ka ng mga gusto mo – iyong mga hindi mo magawang bilhin dati."
"Mahal, monthsary gift ko 'yan." Palusot niya. But something in his voice sounded like he strongly disagrees with my statement. Bumuntung-hininga ako.
Matigas ka talaga, Maginoo.
"Hindi pa ko nakakabili ng gift ko sayo." I was busy this past week that I barely had enough time to think of anything for him. Hahanap pa lang sana ako sa mall pero naunahan niya na akong magregalo. His birthday will be in a few days, too.
Nakaakbay pa rin siya sa akin nang higitin niya ako kaya lalong nagkadikit ang mga katawan namin ni Gino. Nakayuko ako pero napaangat rin ang ulo nang malambing niyang hinawakan ang baba ko para iharap sa kaniya.
"Hindi mo na kailangang bumili. You already gave me the bestest of gift last night. Wala na kong hihilingin pang iba sa kaarawan ko ngayon," sabi niya.
Napakunot ang noo ko. Hindi ba't sa Tuesday pa ang birthday niya?
Napansin yata ni Gino ang reaksyon ko. Natawa siya.
"Birthday ko ngayon, mahal." ulit niya na para bang hindi pa sapat sa akin ang narinig kanina.
"But your birthday will be on Tuesday pa?" I got piqued. Gino's grin grew wider like I didn't even know what I was saying.
"Birthday 'yun ni Gino kasi 'yun ang araw na nakita ako ni Nanay pero ang totoong birthday ko ngayon, bilang si Joaquin. Hindi lang tayo maghahanda ngayon kasi ngayon rin ang death anniversary ni tito. Si Papa na rin nagsabi na sa Martes na lang nga ganapin ang sakin." paliwanag niya.
Naintindihan ko naman agad. Naalala ko rin agad 'yung banggit ni Papa kanina na pupunta nga kami kay Tito Jovan mamaya. Napatakip ako ng bibig.
Oh, my god.
"Happy Birthday, Joaquin!" I joyfully hugged him. Calling him by his real name for the very first time felt so foreign. But I don't care. Whatever his name is, Maginoo or Joaquin, he will always be the one my heart will want over and over.
Naligo na kami ng sabay sa cr ng cuarto niya. Hindi dapat kami magsasabay at pinauna ko na talaga siya, pero ang damuho mas gusto niyang maligo na kami pareho. Para raw tipid sa tubig. Nagpatianod rin naman ang marupok kong sarili.
It was pretty much expected that something would happen between us inside. Gino & I were both naked and the shower heater gave us a nice warm water to bathe in and make ourselves in heat. I've lose count to how many times he made me moan and scream his name over and over in the four corners of his comfort room. Our wet bodies made that make out session so easy. Gino even came so much that it made me wonder if something really happened between us last night. Parang hindi nauubusan ng katas ang damuho.
Naupo ako sa stool ng vanity ko. Nauna nang bumaba si Gino roon para hindi magalit sa amin si Papa. I stared at my own mirror and immediately saw two red love bites on my neck. Natandaan kong iisa pa lang iyon kagabi pero pagkatapos ng nangyari kanina sa banyo naging dalawa na. Nakakaloka. Hindi ko alam kung matatakpan ba ito ng concealer at hindi pa man din ako nakakapagsimula nang maalala ko kung paano ako umungol ng umungol rito sa counter.
Ugh! Maginoo!
"That bracelet looks nice on you, Rhiannon. Kailan mo binili 'yan?" Papa said during our breakfast. Pansin ko nang kanina niya pa nakita itong suot ko pero sa kalagitnaan lang ng pagkain namin niya binanggit.
"Uhm, regalo po sakin 'to, Pa." I smiled.
"Nino? Nung suitor mo?" tanong uli niya.
I threw Gino a quick glance. He was looking at me, too. Hindi naman kami pinagdudahan roon ni Papa kasi sanay na siya sa mga pahaging namin ng mga tingin. Siguro sa pananaw niya para lang akong nakababatang kapatid na nagtatago ng sikreto kay Gino, tapos si Gino naman na isang nakatatandang kapatid na nakikiusyoso.
Bumalik ako ng tingin kay Papa. "Boyfriend ko na po, Pa."
From my peripheral vision, I saw Gino smirked.
"Oh, kayo na pala pero hindi mo pa pinapakilala samin rito?" Hindi naman galit ang tono ni Papa pero napalakas ng kaunti ang boses niya.
"Natatakot po kasi ako sa inyo, Pa." makahulugan kong ani.
"Bakit naman?"
"Magagalit po kasi kayo." I told and Papa just laughed at it like it was an easy matter.
"Rhiannon, ngayon ba nagalit ako? Hindi naman, ah. Papuntahin mo 'yang nobyo mo rito at nang makilala namin ng kuya mo. Tama ba, Gino?" Bumaling si Papa sa isa.
"Hm! Dapat nili-legal 'yan, Pa." Tumango si Gino. Tumingin uli sa akin na para bang nang-iinis kasi alam na alam kong gusto niya iyon. Umirap lang ako.
Hindi ko na lang inintindi ang mga sinasabi ng mag-ama at nagpatuloy na sa pagkain ng agahan ko.