Veera,
"What!? Dad no.! You already know that I can protect myself.!" galit kong tugon matapos nyang sabihin na kailangan ko ng bodyguard the hell of that.
"Yeah I know that young lady" he answered
"Yun naman pala then why do you need to hire a man that will guard me? You also know that I don't want to be with someone na bibigyan lang ako ng sakit ng ulo" malamig na tugon ko dito.
"My decision is final, and don't forget that I'm still your father so give some respect." He said full of power. Then I guess I don't really have a choice.
"Fine do what you want but I'll make sure he'll taste hell" cold kong sagot then go to my room.
Damn that bodyguard, why do I need to have that if I can protect myself. I'm not a child anymore. I'm already 17 but still they treat me like a 7 year old kid. Damn this life.
Wala akong ginawa buong maghapon kundi magkulong dito sa kwarto, our maid just gave me food here. Linggo ngayon at bukas ay simula na ng klase. I'm a first year senior high school student. And I think dahil sa bagay na'to kung bakit tuluyan na akong mawawalan ng kalayaan.
Alas tres na ng hapon ng maisipan kong bumaba. Nadatnan ko si dad na nakaupo sa sala kaya dumeretso ako sa kusina para kumuha ng tubig at uminom. After that bumalik ako sa kwarto para magpalit ng damit. Pagkatapos ay bumaba na ulit ako.
Pagbaba ko ay nandon parin sya at nagbabasa ng mga paper works nya. Hindi ko na lang sya pinansin at naglakad patungo sa pintuan palabas. Ngunit nakakailang hakbang pa lang ako ng magsalita ito tsk.
"Where are you going?" Tanong nito
"I don't know" maikli kong sagot
"Remember what I said to you. And don't do stupid things outside." He said na para bang gagawa ako ng masama.
Hindi ko sya sinagot at nag wave lang sa kanya. Tinatamad na kasi akong magsalita. Ito na ang huling araw na makakalakad ako nang mag-isa because for sure tomorrow will become hell dahil meron ng asungot na laging bubuntot sakin.
Badtrip!.
Naglakad ako patungong park tutal malapit lang naman ito sa bahay namin. Naupo ako sa isa sa mga bench at tahimik na pinanood ang mga batang naglalaro habang nakabantay ang kanilang mga magulang. How I wish kagaya rin ng sa kanila ang kabataan ko.
Habang nakaupo ay may biglang tumabi sa akin na bata. And I think nasa seven na sya. Umupo sya sa tabi ko na may dalang dalawang lollipop. Tsk child is always a childish. But I remember my childhood life when I'm just exactly at his age but not like this cause he's childish.
"Ate why are you alone?" Biglang tanong nya sakin at ang lakas ng loob nya para kausapin ako.
"Nothing" Cold kong sagot sa kanya pero sa halip na matakot ay ngumiti lang siya. Tss hanep na bata.
"Your so cold ate but it's okay" Nakangiting sabi nya.
"I'm Josh and I think I'm lost because I can't see my kuya" Dagdag pa na sabi niya pero kahit na ganon hindi pa rin sya naiyak. Kung ibang bata ito baka kanina pa tulo ang sipon nito dahil sa kakaiyak.
"How did you lost? Where's your Kuya?" Tanong ko sa kanya at mas lalo namang lumawak ang ngiti niya.
"I don't know but for sure he is looking for me now so I must stayed in this place for him to easily find me." He said and he's smart because he already know what to do. Siguro samahan ko na lang muna ang batang 'to dito hanggang sa dumating ang kuya nya.
"Okay then we'll wait for him" I said to Josh and then turned my sitting position. Ngayon ay magkatalikuran na kami ni Josh, sya ay nakaharap sa ibang mga batang naglalaro habang ako ay sa likod nakaharap.
"Wow! really ate?" He said ng may malawak na ngiti kaya tinanguan ko lang siya at sinuot ang hoodie ng jacket ko.
"Ahm ate can I ask what is your name?" ngiting asong tanong nya.
"Era" I shortly said
"Wow ate y-" Josh didn't finish what he was saying because there is someone calling his name and I think he's brother already here.
"Joossshhhh!!"
"Joshhhhh where are you?!"
"I think your kuya is already here so I'm going now." I said to him saka ako tumayo.
"Thank you ate Era and this is for you" He lastly said while smiling sabay abot nang isang lollipop so I just nod at him then already head my way back home.
Pumasok agad ako sa aking kuwarto matapos kong umuwi galing sa park. I went to my study table at napansin ko ang isang folder and bag. I'm sure galing 'to kay dad, kinuha ko ang folder at umupo sa tapat ng study table.
"Einar University" mahinang basa ko nang mabuklat ko ang unang page ng folder. Ito pala ang school na papasukan ko bukas. It says that it have a Senior High School and makakasama namin ang mga College students. It's not literary makakasama cause the building of all senior high which is 11 and 12 is on the same building, while the College have two huge building and it's located at the right side of the campus.
Hindi ko na tinuloy ang pagbabasa cause i know that It's all about the university. I checked the bag and open it then I found my things for school, a pen, notebooks and etc. meron din naman akong stocks dito but binilhan pa rin nya ako.
Napansin ko ang isang hindi kalakihang papel sa loob ng bag ko so i grab it only to found out that this is my schedule. I have three classes in the morning and two classes in the afternoon. Hindi ko na rin pinagpatuloy pa ang pag-babasa nito at inayos ko na lamang ang lahat ng aking mga gamit para bukas at nahiga na.
*****
Maaga akong gumising ngayong araw sapagkat ito ang unang araw ng klase para sa taong ito. Ang ayaw ko sa lahat ay ang nahuhuli ako sa unang araw ayos na sakin kung bukas ako mahuli huwag lang ngayon. I know it's weird but i don't care.
Mabilis akong kumilos para maligo at mag-bihis ng school uniform. I like their uniform it's nice. I'm pretty sure na walang mag-nanakawan ng uniform sa school na papasukan ko.
Napatawa ako ng mahina,.!
Paano nga bang mag-kakaroon ng nakawan ng mga school uniform sa nasabing paaralan kung makikita mo sa ilalim ng logo ng bawat coat ang last name and ang first letter ng pangalan ng owner.
'Lozano, V' ito ang nakalagay sa ibabang bahagi ng logo sa coat ko na nasa left part of my chest. Matapos kong magbihis ay nagtungo na ako sa ibaba dala ang bag ko.
My dad greet me nang makarating ako sa kusina. Nag-uumpisa na syang kumain so na-upo na rin ako and do the same.
"What do you think about their school uniform? Do you like it?" patukoy nito sa uniform na suot ko.
"Yeah it's nice" maikli kong sagot at nagpatuloy na sa pagkain. Umiinom ako ng tubig nang may biglang bumusina sa labas ng aming bahay.
"He's here." nagtataka akong tumingin kay dad.
Sinong dumating?
Napansin ata niya ang nalilitong si ako kaya umayos siya ng upo. Akala ko ay sasabihin na niya kung sino pero ang magaling kong ama ay kinindatan lamang ako!
Walastik yan.!
I immediately look at the door nang bumukas ito at pumasok ang isang gwapong model este isa palang unggoy na asungot.
Matangkad siya, baby face and pag sinabi kong baby face malaki ang posibilidad na isip bata 'to, but ang naka-agaw ng atensyon ko ay ang mapuputi nitong ngipin na kulang na lang ay mahiya ang toothpaste sa kaniya.
Ang lawak kasi ng pagkakangiti ng gago.
"Good morning Mr. Laxamana and Ms. Laxama-"
"Stop!" I cut him off bago niya pa matapos ang pagtawag sa akin. Masama ko siyang tiningnan at agad namang nawala ang napaka-ganda niyang ngiti.
What the hell?
How did he even know our clan names?
I look at my dad,
"Explain." one word but full of authority.
"WAHAHAHAHA!" napamaang ako ng bigla itong tumawa na parang isang mangkukulam wtf. kailangan ko na bang idala sa mental si dad.? Pansin ko kasi lumalala na siya lately.
Napasulyap ako sa lalaking nakatayo pa rin sa harap namin at kulang na lang ay isunod ko siya sa pagdala kay dad sa mental, para kasi siyang sira ulong nakanganga habang nakatingin kay dad.
" Oh, I'm sorry haha." nakatawang sambit pa rin ni dad, hindi na ata siya titigil sa pag tawa.
I look at him at sa pag kakataong ito ay seryoso na talaga ako. Gusto ko lang naman malaman kung sino at saan galing ang unggoy na nasa harap ko ngayon.
" He is Jaspher..," tumingin ako saglit sa unggoy na Jaspher pala ang pangalan at nandun na naman ang malapad niyang ngiti.
Tss pag kita sinapak ewan ko lang kung maka ngiti ka pa.
"... And he's the one that I hired to be your bodyguard." agad akong napatingin ulit kay dad dahil sa sinabi niya at pinanlakihan siya ng mata, wala na akong pake kung mag muka man akong kwago ngayon kase naman...,,
Bodyguard!?? Etong unggoy na to bodyguard ko!??
asan hustisya!???
Nag pabalik-balik ang tingin ko kay dad at sa unggoy na hanggang ngayon ay nakangiti pa rin..
Mabungi ka sana!
Huminto ang tingin ko kay dad. "S-seryoso ka na diyan?"
Agad namang nag yes si dad at parang pinag- bagsakan ako ng langit at lupa. Napa upo na lamang ako at napahilot sa aking sintido. Nawalan na rin ako ng ganang kumain.
" Dad tanggap ko naman na, tanggap ko na bibigyan mo ko ng bodyguard kahit hindi naman na kailangan but..." tiningnan ko si dad ng maluha-luha ang mata.
" ... sana kumuha kayo ng matino-tino dahil ako pa yata ang mag mumukhang bodyguard sa aming dalawa ng unggoy na'to na dinaig pa ang model ng Close Up na toothpaste..!" sunod sunod na sambit ko sa kanya with matching turo pa sa unggoy na ngayon ay nakabusangot na.
Dahil sa mga sinabi ko muli siyang napatawa ng todo. Napabusangot naman ang unggoy na nasa harap ko. Sa ganitong lagay mukang hindi ko na kailangan pang ipalasap sa kanya ang impyerno.
F*ck parang ako pa ang mag babantay sa unggoy na'to eh.
" Don't worry anak pffttt, haha. Kilala ko na 'tong batang 'to meron siyang kakayahan at nagtitiwala ako sa kaniya." paninigurado niya pa sa'kin at lumapit sa unggoy. Tinapik tapik pa niya ang balikat nito at ginantihan naman siya nito ng ngiti.
" Kai Jaspher Lee at your service Ms. Laxa-.." tinignan ko ulit sya ng masama kaya agad siyang napatigil. Binigyan ko ng makahulugang tingin si dad.
" Call her Ms. Lozano, Don't ever call her Ms. Laxamana." dinig kong sambit ni dad. Inaayos ko na kase ang bag ko.
" I'm sorry po ma'am, Ms. Lozano ako po si Kai Jaspher Lee , and you're in good hands." I just nod at him even though he's now smiling.
" Dad I need to go, I don't want to be late." Humalik ako sa pisngi niya at binitbit na ang bag ko.
"Jasper will be with you so be safe,.." Binigyan ko si dad ng tipid na ngiti at saglit na napatingin sa unggoy. Ngayon ko lamang napansin na nakasuot din siya ng school uniform kaya medyo nagulat pa ako at alam kong sa Einar University din ang school na papasukan nito.
Nakita ko kasi kagabi ang itsura ng uniform ng mga lalaki sa school ng EU. It's a simple white long sleeve na pinatungan ng caot na katulad ng sa akin and sa pang ibaba naman is a black pants.
"Lee, J" Nakita kong nakalagay on the left side of he's chest na nasa ibabang bahagi naman ng logo nang naturang university.
"... Jaspher please huwag mong hayaan na mapahamak ang anak ko." binalingan siya ni unggoy at agad na nag salute dito.
" Mag tiwala po kayo Mr. Laxamana, hindi ko po siya pababayaan." Hindi ba to nangangalay ngumiti? Kanina pa kasi sya ganyan.
Hanep.!
Hindi ko na hinintay ang unggoy at sumakay na lamang sa kotse. May pinag uusapan pa yata sila ni dad. Pag ako talaga na-late inuuntog ko 'tong unggoy na'to sa pader.
After 2 minutes natapos din sila, nag madali ng sumakay si unggoy sa driver seat at pina-andar na ang kotse.
Finally...
THANKS FOR READING BEYBE! ♡
VOTE, COMMENT, and SHARE! ♡
(•ө•)♡