"Good morning!"
Nagugulat ko na iminulat ang mga mata ko ng marinig ko ang pamilyar na boses ni Gaviniel. Nagpanic at wala sa sariling napaupo kaagad ako at mahigpit na humawak sa kumot. Akmang lalapit pa sana siya sakin pero kaagad ko siyang sinmaan ng tingin.
Wala pa man din akong sinasabi ay tumawa na siya. Aba lokong to ah! Tawanan ba naman ako!
"Relax! I don't have anything did to you." Dahan dahan siyang umupo sa bandang paanan ng kama pagkatapos at malalim na bumuntong hininga.
Napalunok ako at hindi kaagad ganon na nakapagsalita. Palihim akong napakagat sa labi ko at mabilis na umiwas ng tingin na parang ganon ko nalang gustong magpakain sandali sa kinauupuan ko ngayon. Nakakahiya!
"Sorry.." Mahinang sabi ko.
"It's okay. Wala yon sakin but how's your sleep?" Ramdam ko ang tingin niya sakin but I decided to not look back on him. "Nakatulog ka naman ba ng maayos?"
"Well, I guess so?" Hindi siguradong sagot ko bago yumuko. "Nga pala, may...may nasabi ba ako na kung ano last night?"
"Hmm? It's only about your parents." Sabi niya pero hindi ako ganon kakumbinsado kaya mabilis ko na inangat ang paningin ko at deretso siyang tinignan. There I caught him struggling to stop his lips to forming a smile.
"Kung ganon, e bakit ganyan ka umakto?" Nagtataka ko na tinuro ang pagmumukha niya. My eyes widened suddenly when I remember some things about last night. Hindi ko man ganon na maalala ang lahat but I surely that I did it.
Napasabunot ako sa buhok ko at nagkandarapa na bumaba sa kama bago ako nagtatakbo papunta sa bathroom at nilock iyon. Humarap ako sa salamin at roon ay palihim akong nagpapadyak. Wala sa sariling nahampas ko nalang rin ang noo ko.
The fudge and bitch ass your doing Samantha! Did you just...Ah fuck!
Mas nainis lang ako ng marinig ko ang hagalpak ng tawa ni Gaviniel. Kaya kahit wala siya sa harapan ko ay masama akong napatingin sa pinto.
Hindi ko na tinagalan ang pagligo ko dahil ayoko paghintayin si Gaviniel. Paglabas ko I even thought about my clothes dahil naalala ko na wala nga pala akong dala na kahit na anong damit ko and to the fact that the only thing that I wore yesterday was my dress.
Gaviniel wasn't around so I already assume that he was went outside to buy food or to smell some fresh air. Bumuntong hininga lang ako at pagkatapos ay naupo sa kama bago yumuko. Napatingala rin kaagad ako ng marinig ko na tumunog at bumukas ang pintuan.
"Wear this." Nagugulat ko na tinignan si Gaviniel matapos niya ilapag ang paper bag sa tabi ko at umupo. Nakita ko na punasan niya pa ang noo niya pero mukhang napansin niya yata na nakatingin ako so that I already fixing myself and looking away. "Don't worry I'm not borrowed it to someone else. So wear it now so that I can take you home."
"Thank you." Tanging nasabi ko at mabilis ng tumayo para kunin ang paper bag at silipin ang laman niyon bago ko siya tinignan ulit. "Again, sorry talaga for what I did earlier I did not and it's no-"
"Sige na magbihis ka na. Ang dami pang sinasabi kalimutan mo na yon hindi naman yon malaking deal sakin." He cut me off. Tumango siya at mabilis na itinaas ang kanang kamay niya para iwasiwas iyon sakin.
Kaya sa huli wala na akong nagawa kung hindi ang mapangiwi nalang at ambaan siya ng pabirong sapak bago ako tumalikod at maglakad ulit pabalik sa bathroom.
"Ano kayang klaseng damit binili non?" Mahinang tanong ko sa sarili ko matapos ko mailapag ang paper bag sa ibabaw ng maliit na sink na nasa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko at wala sa sariling tipid na napangiti ng makita ko iyon.
It was a light brown simple sweater na sumakto sa kulay at katawan ko. I wonder how he know my size but I did not think to it seriously because there's something who already caught my attention. When I look at the mirror, I felt something in the pocket area, and there I saw my name that was embroid dikit dikit iyon at ang ganda. I thought it was the only thing that he buy for me pero may kasama pa pala iyon na maong pants.
Nilugay ko nalang din ang buhok ko at sandali na naglagay ng liptint. Sinuot ko na rin ulit ang sandals ko. Pagkalabas ko, Gaviniel was silently looking at the window magkakrus ang magkabila niyang mga braso at parang ganon nalang kalalim ang kanyang iniisip. His gaze slowly turned into a dark one. That's why I cleared my throat in purpose.
Napatingin siya kaagad sakin at kaagad na umayos ng tayo. Inalis niya na ang pagkakakrus ng kanyang mga braso bago niya ako pinasadahan ng tingin. Nang magsalubong ang tingin namin ay kaagad rin siyang ngumiti at naglakad papalapit sakin.
"You look good!" Pagpupuri niya sakin at basta nalang niyang inilagay sa ulo ko ang kamay niya. "So shall we go now?"
"Of course." Nginitian ko rin siya bago tumango.
I don't have any idea kung saan niya ako dadalhin bukod kasi sa hindi ganon ka familiar sakin ang lugar. Tulad ng usual na ginagawa namin kapag magkasama kami, we used to play random songs and we both jamming to it.
"Gav," Pagtawag ko sa pangalan niya.
"Hm?" Sagot niya. Naramdaman ko siya na tumingin sakin.
"Nagtataka lang ako," Napaayos ako ng upo at mabilis siya na tinignan. Nakita ko na tumaas rin kaagad ang kilay niya na parang nagtataka. "How did you know my shirt size?"
Tumawa siya at saglit na tumingin sakin after niya mag U-turn. "Your friend texted me and told it to me." Ngumisi pa siya kaya mas nabuhay tuloy sakin ang pagka kuryosidad. "Why? Do you think that am I stalking you?"
"Oy wala akong sinasabi ah? Ikaw nagsabi niyan." Inalis ko na ang paningin sa kanya at pagkatapos ay mabilis nalang akong tumingin sa labas ng bintana. "It's not a big deal naman yon sakin. I'm just curious that's why I suddenly asked you about it."
"Okay, as what you said." Pang aasar pa niya bago niya inalis ang paningin sakin.
After a few hours, we reached the place. It was a small expensive restaurant but still it has only a simple design. Pagpasok namin as usual nanibago ako dahil hindi ko inakala na ganon nalang namin kaagad makukuha ang atensyon ng lahat roon. Dahil sa kaba ay hindi ko naiwasan na mapahawak sa braso ni Gaviniel.
Naramdaman ko ang pagtingin niya sakin dahilan para mapalingon rin ako sa kanya. There, I saw his eyes full of curiousity already. Napalunok ako at hindi ganon na nakapagsalita. At para maintindihan niya, dahan dahan akong sumenyas dahilan para maialis niya sakin ang paningin at tumingin sa mga tao na nakatingin pa rin sa amin.
My eyes widened when I suddenly felt his hands on me. Napatingin tuloy agad ako roon. Binitawan niya lang iyon ng makarating na kami sa pwesto namin.
"Don't mind them. Ganyan lang siguro talaga ang mga tao dito." He whispered to me before he stand up at magpaalam sakin to order some food.
Tulad nga ng sinabi ni Gaviniel, hindi ko na sila pinansin pa at nilabas nalang ang phone ko to turned it on. Pero wala pa man ilang minuto ay naramdaman ko na ang sunod sunod na pagva vibrate niyon na ang karamihan ay galing sa gc namin.
Akmang babasahin ko na sana lahat ng iyon at bubuksan ng bigla nalang lumabas sa screen ang pangalan ni Papa kaya kaagad ko iyon na sinagot at nanahimik.
[Where are you now? Did Gaviniel taken you already here?] Kaagad na bungad niya sakin. Palihim ko na inilapag ang siko ko sa mesa at tinakpan ang mukha ko bago bumuntong hininga.
[Why you did not answer? Are you still there?] Dagdag pa niya.
Napalunok lang ako at hindi pa rin nagsalita. Nailipat ko na maging ang kamay ko sa noo ko pero kaagad lang akong natigilan at napaayos ng upo ng makita si Gaviniel na abala sa paglalapag ng mga pagkain na inorder niya. I thought also that he will not noticed me but then, when our eyes met, his gaze suddenly turned into a curious one.
"Papa," I whispered to him.
[Samantha, why did you not answering me and you still remain silent?]
Pabuntong hininga ko na inalis kay Gaviniel ang paningin ko bago tumingin sa kung saan. Marami pa na sinabi sakin si Papa ganon rin si Mama. They explain all the things that they did and the reason as well on why they don't have a time to attend to my graduation. Tinapos ko lang iyon at nakinig sa kanila bago ko tuluyan at mabilis na pinatay ang tawag.
"Still mad at them?" Tanong ni Gaviniel sakin.
Hindi ako nagsalita at basta nalang na nilapag sa ibabaw ng mesa ang phone ko bago siya tinignan. at dahan dahan na tumango. Sumimsim na rin ako ng kape sa tasa na nasa harapan ko.
"Hindi naman yon kaagad huhupa." Bored at tinatamad na sagot ko sa kanya.
Bumuntong hininga lang siya at pinagmasdan ako bago napailing. Ilang oras lang rin kami na nanatili roon at mabilis na umalis. Mabuti nalang rin at hindi na siya nagtanong pa muli tungkol sa pinag usapan namin ng mga magulang ko.
"So what's your plan right now?" Biglaang tanong nanaman niya.
"About career ba?" I asked him back and he just nodded. "I think, susulitin ko na muna ang magbakasyon for the meantime before sumabak na mag apply sa airlines."
"Well that's cool then." Ngumiti siya.
"How about you?"
"I think I'm started to review and ready myself for taking the board exam." Tipid na sabi niya habang daretso lang siyang nakatingin sa kalsada.
Tumingin ako sa kanya at tipid na napangiti at tumango tango. "Well, I know you can do it. You were passing that examination."
"I hope so." Lumingon din siya sakin sandali at pagkatapos ay ginulo ang aking buhok.
We never talk again into each other after that kaya habang nasa daan ay inabala ko nalang ang sarili ko na mag scroll sa social media hanggang sa hindi ko na namalayan ang oras na nahinto na kami sa tapat ng bahay.
I tried also to bend myself a little bit if there was in the backyard before I started to remove my seatbelt. I was about to went outside when I felt suddenly Gaviniel's hand into my shoulder kaya napatingin kaagad ako sa kanya.
"Don't be too harsh to your Mom and Dad. Talk to them properly." Biglang sabi niya habang daretso ng nakatingin ang mga mata niya sa mata ko.
Hindi ko alam pero hindi ako nagsalita at umiwas nalang kaagad ng tingin. Mabilis na rin akong bumaba sa sasakyan at naglakad papasok sa gate habang hinayaan ko ang kaliwang kamay ko na nakataas para magpaalam sa kanya. Narinig ko pa na tumawa siya pero hindi ko na siya muling nilingon pa at mas mabilis na akong naglakad papasok sa bahay.
Pagkatapos kong maisarado ang pintuan ay basta nalang rin akong sumandal roon saglit bago ako tuluyan na tumakbo paakyat papunta sa kwarto ko.
"Samantha,"
Halos mapapikit ako ng mariin at mapahinto sa paglalakad ng marinig ko ang boses ni Kuya Harvey. Hindi ako humarap at nanatili lang na nakatayo. I heard his footsteps moving towards on me but I only gulped.
"Congratulations to your Graduation!" Masiglang sabi niya sabay hawak sa balikat ko at naglakad siya papunta sa harapan ko. "What's with that look?"
Bumuntong hininga ako at napangiwi. "Kuya naman! Pinakaba mo ko doon! I thought you were going to be mad at me." Nilagpasan ko siya pagkatapos niyon at mabilis na umupo sa sala bago mariin na pumikit at ipatong ang isa kong kamay sa noo ko because until now I still felt a little bit dizzy.
Narinig ko na tumawa si Kuya Harvey at mabilis na umupo sa tabi ko. It looks like he doesn't have work right now dahil bukod kasi sa nakasuot lang siya ng simpleng white shirt, ay mukhang ngayon lang rin siya nagising.
"Mom and your Dad wasn't around. Also your Stepsister..what's her name again?" Biglang pag uusisa niya habang sinisilip ang mukha ko. Hindi ko alam kung nang aasar lang ba siya or he did that for purpose.
"Stephanie." I shrugged before leaning my back against the sofa. Pakiramdam ko hanggang ngayon inaantok pa rin ako even though I already met my 8 hours sleeping routine.
Mabilis akong napaupo at napabukas ng mata ko ng bigla ko nalang naalala yung diploma ko! Mabilis ko na kinuha ang phone ko at nag compose ng message kila Chandria at sa iba pa. Hindi ko na rin napigilan ang mapahawak sa noo ko.
I thought my brother was asking me about what's the matter but he did not. Instead, he only silently looking at me and observing all of my acts as if I'm not allowed to do wrong doing things.
"The fudge! can you all reply to me please?" Inis na bulong ko sa sarili ng makalipas ang ilang minuto ay wala pa ni isa sa kanilang ang nagreply.
"Did you already eat?" Dinig ko na tanong sakin ni Kiya Harvey dahilan para sa kanya muna mapunta ang atensyon ko. His now standing and about to walk in the kitchen. Nang mapatingin ako sa orasan ay doon ko lang narealize na it's already afternoon!
Grabe ang haba rin pala ng ibininyahe namin ni Gav. Sinundan ko lang siya ng tingin at mabilis na tumango tango. "Yup, nilibre ako ni Gav kanina."
"Ano naman kinain nyo?" Humarap siya ulit sakin matapos niyang sumandok ng kanin sa kaldero at kumuha ng ulam.
"Hindi ko alam yung mga pagkain na inorder niya kanina because it was a food in an expensive restaurant." Sabi ko sa kanya bago ako tuluyan na umayos ng higa sa sofa.
Naputol lang ang usapan namin ng maramdaman ko na mag vibrate ang phone ko kaya dali dali ko na binuksan at tinignan sunod sunod ang mga messages nila Aiofe. But I was only dissapointed when I saw their same texts and replies that my diploma was not on their hands. So in the end, I started to composed a text to Gav to asked him but suddenly his name popped up into my notifs kaya mabilis ko iyon na binasa.
From: Gav
Your almost forgot your diploma here in my condo.
I slowly licked my lips and letting a heavy sighed. Medyo kinabahan ako sa part na yon! I thought my diploma was already gone. The fuck are you doing Samantha? Can you please fix yourself?
Nag isip ako at nagsimulang magtipa ng ire reply sa kanya.
To: Gav
Thank you! I thought it was already missing! haha! but anyways can you please keep it for me for a while? I will pick it up there tomorrow morning.
After I sent it, I turned off the screen of my phone to take a nap dahil talagang inaantok pa ako.
The other day, hindi ko inakala na tatanghaliin na ako ng gising I can felt also the hotness of the sun on my face. Dahan dahan akong tumalikod kaagad sa kabilang side para abutin ang phone ko to see the time that was already 2 PM in the afternoon. Nabasa ko rin ang chats nila Gianna kaya mabilis na akong bumaba sa kama para mag ayos at mag asikaso.
Hindi tulad noon, nagsuot lang ako ng Red satin sleeveless top na pinares ko sa high waisted short jeans ko. But this time, I tie my hair in a bun at nagtira lang ako ng kaunting hibla sa magkabilang dulo to look myself presentable and comfortable as well. Sinuot ko rin ang white pearl earrings ko maging ang white nike rubber shoes ko.
"Ang ganda mo talaga kahit kailan Samantha!" Mahina at proud pa na bulong ko sa sarili ko bago ako lumabas ng kwarto.
"So where are you going?" Natigilan akong bigla ng eksaktong pagkasarado ko sa pinto ay nakita ko si Stephanie na ngayon ay nakatayo na sa harapan ko. She slowly looking at me from head to toe kaya habang palihim niyang itinaas ang gilid ng kanyang labi kaya kaagad ko rin siyang tinaasan ng kilay. Nagtataka.
Tumawa ako ng sarkastiko at mas umayos pa ng tayo. "Then why should I tell it to you? Ikaw ba ang nanay ko para kailangan sabihin at malaman mo kung saan ako pupunta?" Masungit at sarkastiko na tanong ko sa kanya. I was about to walk passed at her also after that but I stop when I heard her suddenly talking again.
"So you really don't want me to accept as your sister huh?" Sarkastiko niya rin na sabi.
"Of course!" Sagot ko sabay harap ko ulit sa kanya. "Sa tingin mo sino ba naman ang tatanggapin na kapatid ka kung ganyan ang ugali mo." Lumakad ako papalapit pa sa kanya kaunti bago bahagyang ngumiti. "Basura." Tumingin ako sa mga mata niya pa sandali bago ako tuluyan na tumalikod at naglakad ng mabilis papalabas.
Mabuti nalang rin at nag chat na sila Yvette sakin na naroon na sila sa condo ni Chandria kaya naman mabilis na akong kumilos pasakay sa kotse ko at binuksan ang makina. Nakita ko pa sa bintana na pinanunuod ako ni Stephanie habang may kausap siya sa telepono. Umiling nalang ako at ilang minuto pa ang pinalipas ko bago ko tuluyan na pinaandar ang sasakyan papalayo sa lugar na iyon.
Matapos ko maiparada ang sasakyan ko sa parking lot ay mabilis ko ng inilabas ulit ang phone ko para itext si Bea na sunduin ako since ayoko maglakad at pumasok roon ng ako lang mag isa. Sinimulan ko na rin kunin ang mga gamit ko at i double check lahat ng naroon bago ako tuluyan na bumaba at lumabas sa sasakyan ko. Eksakto rin na nakita ko na si Bea na papalapit sa gawi ko kaya patakbo akong lumapit na din sa kanya.
Wala pa man din siyang sinasabi ay kaagad ko na siyang niyakap ng mahigpit na para bang ang tagal ko na siyang hindi nakita kahit sa totoo lang ay weeks pa lang kaming nagkakahiwalay. Siguro nga ganon talaga kapag tunay na kaibigan. Matapos namin lumayo sa isa't-isa ay nginitian ko kaagad siya.
"Hindi mo naman ako miss niyan no?" Pagbibiro at Pang aasar na sabi ni Bea sakin sabay angkla niya ng kanang braso niya sa braso ko. Natitigilan tuloy akong tinignan siya and at the same time I couldn't explain how I'm so very proud of her despite of the things that she encounter.
"Hindi naman sakto lang." I smile at her before we walk together. Paglabas na paglabas pa lang din ng elevator ay kaagad ko ng naririnig ang ingay nila Aiofe sa hallway kaya mabilis akong napalingon kay Bea na nagkibit balikat lang at tumawa.
Tahimik niyang binuksan ang pinto kaya naman agad na akong pumasok at tumakbo papalapit kay Aiofe para tumabi. All the other girls also looking at me and started to walk towards on us kaya agad ko silang tinaasan ng kilay.
"Hula ko!" Panimula agad ni Chandria matapos niyang maupo sa upuan na kaharap ko lang at pinagkrus ang kanyang mga braso. Her eyes were only straight looking at me umurong pa siya ng kaunti ng hindi makuntento. "It's all about to your stepsister again no?" Pang iintriga niya.
"Pinagsasabi mo?" Inosenteng tanong ko sa kanya. "Tsaka bakit mo ko tinatanong tungkol sa kanya?"
Tinuro niya ang mga mata ko at pagkatapos ay bigla nalang siyang tumawa. "Yung mukha mo kasi sambakol nanaman."
"Sira ka! wag mo na nga akong pinapansin jan! Ang mabuti pa magsaya nalang tayo." Nilingon ko lahat sila isa isa at pagkatapos ay mabilis akong kumuha ng can beer para buksan. I really miss the taste of it.
Hindi rin nagtagal ay bigla akong napahinto sa iniinom ko ng eksakto akong mapalingon kay Yvette na tahimik lang na nakaupo at nakayuko habang nakahawak ang isa niyang kamay sa kanyang noo. Kaya wala sa sariling dinunggol ko si Aiofe na napalingon rin kaagad sakin.
She raised her brows and already waiting for me to speak but I did not instead, I only pointed Yvette just to asked what happened to her. She look also to Yvette after but then, I heard her letting a heavy sighed before slowly looking down.
Tahimik lang akong nakatingin at pinanuod siya na kunin ang phone niya and after a few more minutes, nagulat nalang ako ng bigla niya iyong ipakita sakin. Nangunot ang noo ko and at the same time nagulat ng makita ko ang bagong IG profile ni Yvette.
"Break a leg.." Maingat at mahinang bulong sakin ni Aiofe.
"What the..." Tanging nasabi ko at mabilis ko na ibinalik ulit kay Yvette ang paningin na ngayon ay nagpapakalunod na sa alak. Her phone was already on the floor also kaya kinuha na ni Chandria at siya na muna ang nagtabi.
"You know guys? I thought I already enough for him," Pagsasalita at pag iingay ni Yvette sa sandaling katahimikan na bumalot sa paligid namin. Inangat niya ang paningin sa amin that's why we already saw how much she hurt. Pulang pula na rin halos ang pisngi niya.
"Gago kasi pinsan mo Aiofe e." Inis na singhal kaagad ni Gianna matapos niyang tumayo at maglakad papalapit sa likuran ni Yvette. She hugged her after that and started to bubbling some words that we couldn't understand clearly because of the low tone.
"Hindi ko na yon kinakausap. Malay ko bang ganon ang gagawin niya kay Yvette." Angil na sagot ni Aiofe bago siya tumayo at maglakad papunta sa kung saan. Tahimik lang akong nakatingin sa kanila at napailing.
Yon lang ang sinabi ang bilis niya mapikon.
"Dapat kasi nag iiwan kayo ng pagmamahal sa sarili nyo." Panimula ko bago ko sila tinignan isa-isa at saglit na nilapag sa mesa ang hawak ko na can beer. Hindi naman ako nabigo dahil lahat ng atensyon nila ay napunta na sakin. "Pero ganito lang, para maintindihan niyo." Umayos pa ako sandali ng upo. "If you love someone, you should not give all the love just for him. What I should mean is that, love yourself and him as an equal. Walang lamangan. Para sa huli hindi ganyan ang kalabasan." Tinuro ko si Yvette at pagkatapos ay tipid ko sila na binigyan ng ngiti.
"Iba na talaga kapag beterano na sa pag-ibig no? Ang galing mag advise." Dinig ko na sabi ni Gianna kaya napalingon ako sa kanya. I saw how she started to shaking her head and after that clapping also her hands like an idiot!
Mapang asar talaga siya at loka loka kahit kailan!
"Buti pa ako ligtas sa ganyan." Kumento din agad ni Bea dahilan para sunod na mapunta sa kanya ang aming atensyon. Nang iangat niya ang paningin sa amin ay ganon nalang ang gulat niya. Nakita ko pa na mapalunok siya at mabilis na napaiwas ng tingin.
"Bea parang awa mo na wag kami." Pang aasar na sabi ni Chandria sa kanya matapos nitong kumuha ng pagkain. Sa sahig na siya umupo at roon nagsimulang kumain.
Gabi na ng matapos kami sa pagsasaya. I already think also kanina pa na hindi lahat kami makakauwi ng maayos because some of the girls are already wasted. Tulad na lang ni Yvette ng dahil sa alak ay kanina pa nagkakanta mag isa habang umiiyak.
Bea was drunki'n also but when I asked her if she was still okay she only nodded and say that she felt a little bit tipsy. I don't know why but Bea wasn't like this before because she doesn't like any alcoholic drinks. That's why I couldn't also know who the hell taught her to drink.
When I laid my eyes to Gianna who was silently laying her head to Chandria, I thought she was still awake but there she goes, already knocked out while her hand still holding a bottled of can beer. While Aiofe, me, and Chandria we're still condition normal.
Dahil sa nangangalay na rin si Chandria ay mabilis na kaming kumilos ni Aiofe para alalayan at kunin si Gianna sa kanya. Dinala na muna namin siya sa kwarto ni Chandria since she already been so drunk. Narinig pa namin na may sinasabi siya but we just chosen to pretend like we did not heard anything about it.
Pagkatapos niyon ay sinunod na naming kunin ni Aiofe si Bea. Tinabi nalang din namin siya kay Gianna since malawak naman ang kama ni Chandria. Yon nga lang dahil sa bigat nung dalawa ay napaupo nalang din bigla sa sahig si Aiofe. Walang paalam ay binuksan niya ang bintilador na naroon at basta nalang na tinapat sa kanya imbis na roon dapat sa dalawang natutulog.
"Natuto ng uminom si Bea ng alak ah?" Pambabasag ko sa katahimikan matapos ko ialis ang paningin ko kay Aiofe at lingunin ulit sila Gianna at Bea na ngayon ay pareho ng nakaharap sa magkabilang gilid habang mahimbing ng natutulog. Bea was hugging a pillow while Gianna was holding her both hands. "Tinuruan mo ba?"
"Of course not!" Agresibong sagot niya kaagad dahilan para bahagya akong matawa sa kanya. "Alam kong makulit ako as your friend but it's not my hobby to influence someone to drink alcohol." Seryoso biglang dagdag pa niya.
Nakangiwi akong tumingin at sinalubong ang tingin niya bago ako umiling. "Why so serious? I'm just joking girl." After that I letting a heavy sighed.
Nilabas ko na muna din ang phone ko para itext si Tyler na sunduin na si Gianna dito dahil ayoko ng mapalayo pa dahil ako na ang maghahatid kay Bea pauwi sa kanila. Kaso nga lang naramdaman ko na lumapit at nakiusisa kaagad si Aiofe sa likuran ko kaya sandali akong napatigil sa pagtitipa at nilingon siya.
"Chismosa ka nanaman," Nakangiwing tanong ko sabay taas ko ng phone ko at pakita sa kanya. "Pinasusundo ko lang si Gianna sa bebe niya."
"Pwede ako rin?" She asked playfully while raising her brows. Para siyang bata na nagpapaawa mabilhan ng candy.
Tumawa ako at pabiro siyang binatukan. "Why would you not texted him with yourself?"
"Kahit kailan ang sama sama mo sakin e no?" Reklamo niya sabay irap sakin. Tumayo na rin siya sunod at mabilis ng naglakad palabas. Napamaang ako ng marinig ko na ibagsak niya ang pintuan at napailing.
Hindi na ako lumabas at nanatili nalang rin muna sa loob ng kwarto para bantayan sila Gianna at Bea. Inabala ko ang sarili ko na mag scroll nalang din sa social media accounts ko. Pero makalipas lang ang ilang oras ay nagsawa na rin ako kaya pinatay ko na ang phone ko at tumayo na para sana sumilip sa bintana pero hindi na natuloy dahil may biglang kumatok sa pinto.
Lumakad ako papalapit doon at mabilis na binuksan. There I saw Tyler who was already went inside without talking and greeting me! Kaya napabuntong hininga nalang ako na sumunod sa kanya at hinayaan ng nakabukas ang pintuan. I was only standing there not so far from them. Tahimik lang akong pinanuod siyang buhatin si Gianna.
"Looks like your not in the mood ah?" Pabiro na sabi ko kay Tyler. He was now carrying Gianna and suddenly stopped in front of me. He glance at me and just giving me a small smile and shaking his head a little bit.
"It's nothing. By the way, Thank you for caring Gianna while I wasn't around." He look at Gianna again that's why I already walk towards on the door to guide him and to protect Gianna's head not to hit.
When we reach the living room, I thought Yvette was already done to her tantrums and dramas about her ex boyfriend but she's not. My eyes widened also when I saw more a lot of alcoholic drinks on the floor and even Chandria was trying to stopping her from drinking it, she acted like she didn't heard and care about it.
Napasapo nalang din ako sa noo ko ng kasunod niyon ay bigla nalang siyang dumuwal. Dahil roon, I did not had a chance to talk Tyler anymore since they already gone and out of the room. But I did not saw Aiofe around so I already assumed that she accompany Tyler up until to the parking lot.
"What the heck did you do Yvette?!" Inis na sabi ni Chandria matapos niyang tumayo because her shirt was already having a vomit stain. She pissed off walking but before she passing by, she stop in front of me and signalize Yvette to me.
I nodded at her and tapping her shoulder before I laid back my eyes to Yvette. "Sige na, go and take a bath. Ako ng bahala pagsasabihan ko." I gave her an assuring smile.
"Yon! Mabuti pa nga! Pagalitan mo. Sobra pala yan kung umibig." Pabiro pa niyang sabi ulit bago tuluyan na naglakad papunta sa kwarto niya.
I letting out a heavy sighed first before walking towards and sitting beside Yvette's place. Mabuti nalang rin at may instant tissue na naroon sa mesa kaya mabilis ko ng kinuha iyon at sinimulang linisin ang kalat na ginawa niya. I also spray the floor with alcohol so that it can't stop the smell of alcohol.
Inalalayan ko na rin siya na mahiga sa mahabang sofa at tinanggal maging ang sandals na suot niya. Kumuha rin ako ng isang planggana na may tubig para punasan siya. Sobrang pula na kasi ng pisngi niya at maga ng mga mata niya.
"Carter..."
Natigilan ako sa pagpupunas at tahimik siyang pinanuod. Wala sa sariling nag panic rin ako kaagad dahilan para kumuha ng tissue at punasan ang mga mata niyang tumutulo nanaman ng luha.
"Ssshhhh.... I'm here, Samantha's here so you don't need and should stop to cry." Pag aalo ko sa kanya. "Remember this, You should not waste your tears to someone like him who doesn't deserve it. Help yourself and learn to be brave."
Pilit ko na pinalalakas ang loob niya kahit na paulit ulit niyang binabanggit ang pangalan ng ex niya. I know what she felt right now and at the same time I couldn't blame her because she loves him but the way she love him was too much that it hurts her so much now.
And as her friend, their friend, I really hate and I don't wanted to see them crying because of some random asshole. Because for me, I only wanted them to be happy. Okay lang na ako nalang ang masaktan wag lang sila.
To be continued...