"Sino kaya sa mga wala pa ang male late this time?"
Kasakuluyan akong abala sa pag i scroll sa phone ko ng marinig ko ang boses ni Yvette. Ngayong araw na kasi gaganapin ang tour namin. Napamaang akong napatingin sa kanya at saglit na natigil sa ginagawa. Bukod kasi sa siya pa lang ang kasama ko, ang iba ay nag chat at nagtext sakin na otw na daw sila.
"Hmm? I think it was Gianna this time." Sabi ko sabay talikod ko sa kanya para ayusin ang mga iba ko pang mga gamit. Sa sobrang excited ko kasi kanina ay basta ko nalang silang isinalpak sa bag ko.
"Paano mo naman nasabi?" Nagtataka na tanong niya sakin. Tumayo siya at nag effort pa na lumipat ng upuan para lang masilip ang mukha ko. "Don't tell me she did it again?"
Nakangiwi ko na inangat muli ang paningin ko sa kanya at walang salita na tumango. Kumilos na rin ako para itago sunod ang phone ko para mamaya ay may magamit ako pang capture ng mga magagandang lugar na madaraanan namin.
"What the..." Halos hindi makapaniwala nanaman na reaksyon ni Yvette. Napatakip siya sa labi niya at para bang ganon nalang yon ulit kabago sa pandinig niya kahit na ang tagal naman na naming alam na ginagawa yon ni Gianna. "I thought she already quitting on it na anong nangyare?"
Bumuntong hininga ako. "I don't know." Bored na sabi ko.
Napalingon kami at natigil rin kaagad sa pag uusap ng eksaktong makita namin na sunod sunod na pumasok sila Aiofe, Chandria, at Bea na mga halatang ganon nalang din ka excited sa tour puwera lang kay Gianna na bahagyang nakapikit at nakalapat ang kamay sa kanyang noo.
Tumikhim ako at mabilis na umayos ng upo palihim ko na tinadyakan ang paa ni Yvette dahilan para mapaayos rin siya ng upo. Mabilis siya na humigop nalang rin agad sa kape na hawak hawak niya.
"Anong mga dinala n'yo dzai?" Masiglang dunggol kaagad ni Chandria kay Yvette bago niya kami tinignan isa isa. Pabiro pa siya na humiga sa balikat nito. "Sakin konti lang dinala ko 2 days lang naman daw kasi 'yon tama ba?"
"Puro damit lang dinala ko saka bikini." Nakangiting sabi ni Aiofe. "Nabalitaan ko kasi na pwede naman daw yatang maglaro doon."
"Anong maglaro? Saka ng ano?" Nagtataka naman siyang tinignan kaagad ni Bea. "Hindi ba kaya lang tayo pupunta roon dahil para sa educational purposes?"
"Oo nga, for educational purposes yon. Pero naisip n'yo ba na ang pangit kapag yon lang talaga at walang thrill and enjoyment na mangyayare?" Lumayo siya kaagad sa kinasasandalan niya bago niya inikot ang paningin sa amin isa isa. "Hindi di'ba? Hindi magiging sulit at memorable kapag ganon."
Palihim akong napakagat sa labi bago siya tinignan. "Okay, let's say na hindi ka mag eenjoy kapag walang ganon. Pero anong magagawa mo if yon lang ang nakalagay sa policy?"
Napatigil siya at ganon nalang kabilis na nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Hindi ko na siya ganon pa katagal rin na tinignan dahil tumunog na ang relo ko senyales na oras na namin para umalis. Di rin naman nagtagal ay nagsi asikaso na rin sila para ayusin ang mga gamit nila at mabilis na sumunod sakin papunta sa labas ng DLU dahil naroon na ang mga bus.
Pagpasok palang rin sa bus ay kaagad na akong humanap ng pwesto. Napangiti ako ng makita na wala pang masyadong nakaupo sa dulo kaya mabilis na akong naglakad papunta roon. Aiofe was also my seatmate in the end. We had a little few conversation about something but then, after that she was saying she wanted to take a nap so I let her. Sinabi ko na gigisingin ko nalang siya when we already arrived there.
Sa araw din na iyon I did not think that the boyfriend I had will suddenly breaking up on me. That asshole na Mark din ang pangalan. I cried that night but it was quick. Hindi naman kasi yon ganon ka gwapo kaya sapat na yung iyak ko na yon.
"Sam? hindi ba siya yung guy na nakasama natin nung time na ihahatid mo na kami nung araw na mashenglot ang lahat?" Palihim na dunggol sakin ni Bea. But her eyes wasn't on me nakatingin iyon sa kung saan kaya nagtataka ko iyon na sinundan. My eyes widened when I saw Gaviniel!
What the! Why he did not tell me about this? Saka isa pa, I thought it was only under to our course? Kaya bakit...bakit nandito rin sila?
"Sam? are you still with us?" Pitik sakin ni Chandria dahilan para bumalik ako sa katinuan. I look at her and there I saw her brows furrowed. "Ano ba iniisip mo?"
Kami nalang kasi ang kasalukuyan na naiwan sa table namin ng matapos ni Aiofe magpaalam para raw pumunta sandali sa kung saan. Habang sila Gianna at Yvette naman ay nagpaalam para bumalik sa loob ng hotel para balikan ang naiwan na camera ni Yvette.
"Wala no!" Umiling ako at mabilis na sumimsim sa wine ko. Inalis at iniwas ko na rin kaagad ang tingin ko sa gawi nila Gaviniel dahil sa takot ko na baka mapansin iyon ni Chandria. Mapang asar pa naman siya at ayoko mangyari yon.
"Talaga lang ah?" Tunog mapang asar na sabi pa niya ulit sakin. Hindi na ako nagsalita pa muli at sandali na iniwanan sila para kumuha ng pagkain since naubos na kaagad ang pagkain sa mesa namin.
Sa dami ng pagkain na nakalatag roon ay nahirapan akong pumili kung ano ba ang dapat ko na kainin. Bukod kasi sa karamihan ng naroon ay paborito ko, ang hirap din tanggihan ng mga iyon dahil sa ganda ng pagkakaluto. Nanlaki ang mga mata kong bigla ng maramdaman ko na may humawak nalang rin kaagad sa bewang ko. Akmang handa ko na sana rin siyang batukan ng matigilan ako at ibaba kaagad ang kamay ko.
"So you're also here." He said.
"Oo for educational purposes. Ito yung sinasabi ko sayo na tour namin nung nakaraan na magkasama tayo." I explained before I looked back to the other girls. Tinatantsa at binabantayan kung titingin ba sila sa gawi ko. I wasn't that ready to tell them about Gav. Even though we're only friends dahil iniiwasan ko ang magkaroon kami ng issue.
Nang ibalik ko ang paningin ko kay Gaviniel ay pasimpleng nakatingin na rin siya sa mga kaibigan ko habang iniinom at inuubos ang laman ng basong hawak niya. Naririnig ko na may binubulong siya na kung ano pa pero hindi ko naman iyon ganon na naintindihan dahil sa sobrang hina. Idagdag pa ang nakakaloko niyang ngiti sa kanyang labi.
"Nga pala, bakit hindi mo sinabi sakin na may pa tour din ang course nyo? Even though I know that it wasn't included into your course." Magkakrus na ang magkabila kong braso na tinitigan siya. "Malihim ka rin e no?"
Tumingin siya sakin pero hindi siya nagsalita. Ramdam ko na parang ganon nalang niya kaagad na binabasa ang mga mata ko pero natigil ako sa iniisip ko na iyon ng kasunod niyon ay maramdaman ko nalang na nakayakap at nakahawak na ako sa dibdib niya!
Bahagyang nanlaki ang mga mata ko at akmang itutulak siya palayo pero mas lalo lang niya yong hinigpitan. The reason why I furrowed my brows.
"All of your friend was now looking at our place." Bulong niya bigla sa tainga ko na siyang nakapagpalaki kaagad sa mga mata ko. "You said you don't want them to know me right?"
Dahan dahan at palihim ko na inangatan siya ng tingin. "It's not like that." Daretso akong tumitig sa mga mata niya bago ako bahagyang napaiwas ng tingin. "Natatakot lang ako na magkaroon ulit ng issue."
"Issue saan? Sa pagkakaibigan natin?" He laugh a bit before looking away also. Sa totoo lang rin, Nahihiya na ako sa postura naming dalawa because we're both hugging each other like were on the park!
I really wanted to pushed away him from me but because of my friends who was still looking on our place until now, Parang gusto ko nalang munang magpakain sandali sa lupa. Bukod sa napapansin ko na may mga iba ng napapatingin rin sa amin na mga kapwa namin studyante.
I did not know how minutes we did that because my phone suddenly rings after. Nang tignan at silipin ko it was Yvette who's now looking for me. Kaya ang ending pinauna ko ng bumalik muna si Gaviniel sa mga barkada at blockmates niya bago ako sumunod.
"Saan ka nanggaling? Bakit parang ang tagal mo naman yata roon? Mahaba ba pila?" Sunod sunod na tanong sakin ni Chandria ng makabalik ako. She was now alone drinking. Bea wasn't already there at mukhang nag gala gala na rin muna mag isa.
Umiling ako habang tipid na nginitian siya. "Hindi naman. I was just...just you know talking to someone. To my friend in high school."
Matagal siyang napatitig sakin. Mukhang inaalam at inoobserbahan ako kung nagsasabi ba talaga ako ng totoo. Sa huli ay tumango lang rin siya at nginitian ako.
We waited for the other girls to comeback to our place. Napalingon kaming bigla ni Chandria ng bigla nalang namin marinig ang maingay na daldalan ni Yvette at Gianna na kasalukuyan ngayong magka angkla ang mga braso sa isa't-isa habang hawak hawak ang isang maliit na litrato.
"Drake nanaman yan pustahan." Chandria suddenly commented. Hindi ko alam kung biro niya lang ba iyon o plano para asarin ulit si Yvette because of what happened earlier.
Yvette stop for a bit and looking at her with no emotions on her face. Kaya palihim ko ng dinunggol ang tagiliran ni Chandria. Ramdam ko pa ang paglingon niya sakin.
Patuloy lang kami sa pag aasaran sa isa't isa hanggang sa bigla nalang akong mapatingin sa gawi palabas kung saan eksaktong nakita ko si Aiofe na ngayon ay may kasama ng lalaki. Dinunggol ko agad si Chandria maging ang iba pa.
"Ano bang problema mo? Siko ka ng siko?" Nagtatakang lumingon sakin si Yvette ganon rin ang iba. Nakakunot ang mga noo nila at pawang inaantay ako na magsalita.
Napangiwi lang ako at inginuso sa kanila ang nakikita ng mga mata ko na kaagad rin naman nilang sinundan. I laugh a bit when I saw their priceless reaction lalo na si Bea na parang may inaasam na kung ano.
"Kaya naman pala nagpaalam dahil may kikitain ng boylet." Pagpaparinig din kaagad ni Bea sa tapat pa mismo ng tainga ko! Kaya nagugulat at masama ko siyang tinignan. "Inaano kita?"
Napakagat ako sa labi at mahinang nagsalita ng kung ano sa kanya. Binabalaan siya. Alam ko naman na ako talaga ang puntirya at trip niya dahil wala siyang magawa. Tumawa lang siya at saglit na pinisil ang pisngi ko katunayan na peace na kami.
Bumuntong hininga ako at ibinalik nalang rin kaagad ang paningin kila Aiofe na ngayon ay nakaharap roon sa lalaki. Parang may pinag uusapan sila pero saglit lang rin iyon dahilan para umayos na kaming lahat ng tayo at mapang asar lang siyang tinitignan papalapit sa amin.
Our day that night was so memorable but also having an awkward times. Because Gaviniel and his company ay naging kagrupo namin sa activity. Gaviniel also texted me that night saying that he want to see me but I told him that it's already late pero hindi niya ako tinigilan that's why in the end pumayag na rin ako.
Sinilip ko muna si Aiofe if she's already been deeply sleeping. I even touch her cheeks before I slowly went down to our bed. Nagsuot nalang rin ako ng jacket na my hood para mas safe bago ako dahan dahan na lumabas ng kwarto namin.
Pinili ko nalang na sa hagdanan bumaba since baka makita pa ako ng mga iba pa naming prof. Halos mahulog ako sa gulat ng maramdaman ko na tumunog nalang rin bigla ang phone ko dahilan para matakpan ko ang labi ko.
Paglabas ko ng phone ko, inis ko na sinagot iyon ng makitang si pangalan ni Gaviniel ang nakalagay sa screen.
"Gago ka!"
[Why? What did I do?] Nagtatakang sabi niya sa kabilang linya. Humihina ang ingay sa paligid niya so I know already that he was now also started to walk outside. Narinig ko pa ang boses nung kaibigan niya na parang inaasar siya.
"Siraulo ka ba? Muntikan lang naman akong mahulog sa hagdanan dahil sa sobrang gulat ko sa pagtunog ng phone ko." Sarkastiko na sabi ko at nagpatuloy na ulit sa paglalakad.
[So it's your fault not my fault.] Narinig ko na tumawa siya kaagad pagkatapos niyon dahilan para wala sa sariling mapakagat ako sa labi ko. Parang gusto ko na siya kaagad sapakin. [By the way where are you now?]
"Nandito na ako sa lobby papunta na." Hindi ko na siya inantay pa na magsalita ulit at mabilis na kaagad na binaba ang tawag.
Pagkatapos ay tinago ko na sa bulsa ng jacket ko ang phone ko at sunod ng sinuot ang hood sa ulo ko. Sumilip pa ako sa paligid kung may iba pa bang tao na nakatambay roon bago ako mabilis na lumakad papalapit at umupo sa bench.
Tahimik lang akong sinimulan na ikuyakoy ang mga paa ko habang inaantay siya.
"Sabi na e hindi mo talaga ako matitiis." Kaagad na bungad niya matapos niyang maupo at tumabi sakin. Napalingon ako sa kanya but his eyes wasn't on me dahil daretso iyong nakatingala at mga nakatingin sa madilim ng langit while his lips can't stop from smiling. His hands was also inside on his jacket pocket.
"Kaya kitang tiisin no!" Nakangiwi ko na inalis ang paningin ko sa kanya at tamad na sumandal sa kinauupuan ko. I felt also the coldness of wind already. Mabuti nalang talaga at nag jacket ako. "So ano na? Anong pag uusapan natin?"
"Ang tungkol sa atin." Wala sa sariling sabi niya.
"Ano?" Nagtataka ko siyang tinignan to see if I only misheard what he said. I even raised my brows to him.
"N-nothing.." He suddenly said before looking down. Humarap din siya kaagad sakin pagkatapos having a sweet smile on his lips. Mabilis akong lumayo sa kanya ng makita ko na akmang pipisilin nanaman niya ang pisngi ko. The reason why he laugh a bit. "Hay nako! Samantha, you're still the same and not change at all."
"Tss! Parang hindi ko naman kilala yang kamay mo kapag nadikit na sa pisngi ko." Masungit ko na sabi sa kanya. "Isa pa, bakit kailangan ko pa na baguhin ang sarili ko?" Tumawa ako ng sarkastiko. "Para ano? Para lang masabi nila na mabait ako? Hindi ko kailangan yon Gav. Dahil para sakin, kung tanggap nila ako dapat tanggap rin nila kung anong ugali ang meron ako."
"Ayon oh!" Siko niya sakin. Pabirong nang aasar. "Oo nandoon na tayo sa point na tama ang sinasabi mo pero sa tingin ko, mukhang mas okay siguro kung wag ka masyadong seryoso."
"Siraulo!" Binatukan ko siya at saglit na tumawa. "Alam mo kahit kailan ka talaga panira ka e."
"Pero aminin mo, napapasaya naman kita." He suddenly near towards on me and his lip rose up.
"Hindi kaya!" Napakagat ako sa labi ko bago ko tinulak ang mukha niya palayo sakin. "Yung totoo kasi, ano ba talagang pag uusapan natin?"
"Wala." Simpleng sagot niya at pagkatapos ay basta nalang siyang tumayo. Nagulat nalang rin ako ng kasunod niyon ay nakalahad na ang kamay niya sa harapan ko. "Tara?"
"Saan naman?" Inangat ko ang paningin sa kanya. "Isa pa, hindi mo ba nakikita yung oras?" Itinaas ko ang phone ko at pagkatapos ay ipinakita sa kanya ang relo ko. "Bak-"
"Relax! Mabilis lang tayo." He cut me off.
We went to the highest terrace of the hotel. Inisip ko kung ano ang gagawin namin roon pero yon pala ay para ipakita niya sakin ang ganda ng tanawin. Magkatabi lang kami at tahimik na sumandal sa railings. We talk again to other things before we decided to headed back to our respective rooms.
Simula rin nung nakilala na namin lahat ang isa't-isa ay madalas na kaming nagkakasama. Sabay kaming kumakain, gumagala dahil na rin sa nangyaring pagkakadevelopan nila Aiofe at nung kaibigan ni Gav na si Carlton. Sa kabila rin niyon ay ipinaalam ko na rin sa kanila ang matagal na naming pagkakakilanlan ni Gav.
For all those semester na nagkasama sama kami, hindi rin namin inaasahan na magkakaroon kami ng mga bago at panibagong kaibigan bago kami magtapos sa college. Kaso yon nga lang hindi ako ganon kasaya because of the fact that no one can supporting of me when my name suddenly called later.
"Malungkot ka nanaman," Akbay na bungad sakin ni Gav sabay silip niya sa mukha ko. Ako nanaman ang nakita niya dahil mukhang wala pa yata at nasa biyahe pa lang ang iba niyang mga kaibigan. "Hindi ba dapat maging masaya ka ngayon dahil ito na oh, we're now finally graduating."
"Oo nga dapat masaya ako. Pero paano kung malaman mo naman na walang darating para samahan ka sa graduation mo?" Bored at nakangiwi na sabi ko bago ko siya nilingon. "Palagi nalang puro trabaho ang inaasikaso nila." Reklamo ko.
"Baka naman importante lang iyon at baka mamaya nandito na rin sila." Sabi niya sakin at pagkatapos ay mabilis siyang naglakad para pumunta at huminto sa harapan ko. Hinawakan niya ang mukha ko dahilan para mapatingin ako ng daretso sa kanya. "Kaya wag ka ng malungkot. Kung sakali man na wala talaga sila at hindi pupunta, edi ako nalang ang mag che cheer sayo mamaya. Okay ba yon?" Ngumiti siya pagkatapos niyon at umayos ng tayo. "Gusto mo kahit may banner pa."
Bahagya akong nginitian at binatukan siya. "Baliw ka talaga! Ang sakin lang naman sana kahit ngayon lang mapaglaanan nila ako ng oras." Maiiyak ng sabi ko.
Inayos niya ang hibla ng buhok ko at pagkatapos ay inipit niya yon sa gilid ng tainga ko. Nagulat ako ng kasunod niyon ay naramdaman ko nalang kaagad ang kamay niya sa bewang ko at yakapin ako ng mahigpit.
Hinaplos haplos niya ang buhok ko at pagkatapos ay saglit niya akong hinila sa kung saan. Pero habang papunta kami roon ay mas lalo ko lang nararamdaman ang pagtulo ng mga luha ko. Na pakiramdam ko ay walang pamilya na nagmamahal sakin dahil maski si Kuya Harvey na kapatid ko, mukhang kinalimutan na ako.
Pagdating namin sa freedom park ni Gaviniel, kaagad niya akong inutusan na maupo sandali sa mga batong upuan na naroon. At kahit na humihikbi ako ay hindi ko naiwasang magtaka na tignan siya.
"Wag ka ng umiyak," He said. After that he sitting down beside on me. Tahimik ko lang siyang pinanuod na kunin nalang basta ang kamay ko dahil akala ko may gagawin lang siya roon. Pero laking gulat ko ng pagbitaw niya sa kamay ko ay may nakasabit ng bracelet roon.
Dahan dahan at mas nagtataka ko na tinignan si Gaviniel dahil roon. I really wanted to asked him about it but my mouth suddenly shut like there's a hindrance behind of it. Sa totoo lang, the bracelet that he gave on me was simple but elegant because of the fact that it has my name and the color of it was exactly suit on my skin type color.
Natigil lang ako sa kakatingin roon ng maramdaman ko ang kamay ni Gaviniel na abala ng pinupunasan ng dahan dahan ang mga mata ko gamit ang panyo niya. His aura right now was serious na para bang ganon nalang niya binabasa ang mga mata ko.
"Thank you for the bracelet." Tipid ko siya na nginitian bago mabilis na umiwas ng tingin at yumuko. Kinuha ko na rin sa kanya ang panyo para ako na ang magpatuloy sa pagpupunas. "But why you've given me such present gift like this?"
"Because that was bestfriends do right?" Ramdam ko na tumingin siya sakin. Pero saglit lang rin dahil tumayo na siya kaya mabilis ko ulit na inangat ang paningin sa kanya. "And if you didn't know, I have it also." Itinaas niya ang kanyang kaliwang kamay so that I can see also his bracelet na katulad ng sakin. Nakangisi pa siya.
After few more minutes, we already decided to go back to the court since anong oras na. Naghiwalay na muna rin kami ng pareho na naming natanaw ang kanya kanya naming mga kaibigan.
"Remember this, I'll cheer you later." Pahabol na bulong pa niya sakin sandali bago siya tumakbo papalayo sakin papunta sa mga kaibigan niya. Napamaang ako at napailing nalang.
Pagbalik ko naroon na eksakto sila Aiofe na mukhang kararating rating palang. She was with Yvette and the other girls. Bumuntong hininga muna ako at sandali na inayos ang sarili ko bago ako tuluyan na lumapit sa kanila.
"owemji! Samantha! You look great and extra beautiful today huh?" Bungad at masaya na bati kaagad sakin ni Chandria ng makita niya ako. Yumakap siya sakin at tulad ni Gaviniel kanina hinaplos haplos niya rin ang buhok ko. "Ngayon ka lang rin dumating?"
Ngumiti ako at niyakap din siya ng mahigpit bago ako umiling at lumayo sa kanya. "No. Kanina pa ako nandito, kaya lang ako natagalan sandali it's because Gaviniel gave me a present."
Hindi ko inaasahan na pagkatapos ko sabihin iyon ay bigla ko nalang makukuha agad ang atensyon nilang lahat. Even though Yvette who's only silently scrolling to her phone.
Chandria's lips suddenly formed an 'o' she even cover it with his both hands dahilan para tumatawa akong titigan siya. Napaka OA niya!
"Wag kang issue oy!" Pagbabala ko rin agad sa kanya.
"Oo nga naman parang hindi na kayo nasanay sa kanilang dalawa." Pagtatanggol at singit rin kaagad ni Gianna sakin. Nakangiti niyang iniakbay ang kamay niya sa braso ko bago niya bahagyang itinagilid ang ulo para silipin ako. "But by the way ano nga ba ang binigay niya sayo?"
Magiliw ko na itinaas ang kaliwa ko na kamay sa kanilang lahat para ipakita ang bracelet. Hindi ko alam pero bigla nalang ulit akong napapangiti kaagad kapag nakikita ko iyon. Bukod kasi sa simple lang ay nakaka attract din talaga ang disenyo niya.
Hanggang sa magsimula at magtapos ang ceremony ay hindi kami nagkahiwa hiwalay. Nagplano kasi sila na sabay sabay naming icelebrate ang pagtatapos namin since starting tomorrow wala na kaming aasikasuhin at po problemahin na mga requirements at kung ano ano pa about school works. Because of the fact that we're now going next to face the reality. Which is to find work.
Dahil sa wala at nag commute lang ako ngayong araw, wala na akong nagawa rin sa huli kung hindi ang sumabay kay Gaviniel since pinaalam niya na ako kila Gianna before they leave first to us. Punas punas ang luha ko ay tahimik ako na inalalayan ni Gaviniel pasakay sa sasakyan niya.
"Sinabi ko sayo hindi ba? wag ka ng umiyak?" Bumuntong hininga siya at saglit na pinatong ang kanan niyang siko sa dashboard bago niya sinilip ang mukha ko. "Look at your face, Akina na nga yang panyo."
"I'm sor-" Hindi ko na matuloy pa ang sasabihin ko dahil sa paghagulgol ko. Hindi na ako makapagsalita dahil rin sa kakaiyak ko.
Hinayaan ko siya na punasan ang mukha ko bago kami tuluyan na umalis para sumunod na kila Gianna sa isang exclusive na bar restaurant. Pagbaba namin at pag akyat sa room kaagad na akong nagpa order ng isang vodka. Since ang mga bigatin naman na kaibigang lalaki ni Gaviniel na ang sasagot sa iba pang alcoholic drinks.
"Dahan dahan lang ang inom Samantha masyado pang maaga." Rinig ko na sabi sakin ni Yvette. She was sitting a bit far from me katabi niya si Gianna who's now already busy talking to the man beside of him.
Ngumiti ako at inangat ang baso ko sa kanya. "Wala pa nga sa kalahati. Hindi pa nga puno." Pagbibirong reklamo ko at pagkatapos ay mabilis iyon na ininom. "grabe wala pa rin talagang pagbabago lasa nito e no? Masarap pa rin."
"But it doesn't mean that you treat it like water." Napalingon ako ng may umupo kaagad sa tabi ko.
"Ang bilis mo naman? Kumuha ka ng chips?" Tanong ko sa kanya.
Ngumiti siya at mabilis na itinulak sa harapan ko ang isang plato na naglalaman ng sandamakmak na chips. Akala ko tapos na pero laking gulat ko ng kasunod niyon ay may mga kanin at kung ano ano pa. Natitigilan at nagtataka ko tuloy siyang tinignan.
"Para sayo lahat yan." Tanging sabi niya at pagkatapos ay nagsalin na rin siya ng alak sa baso niya. Nawala lang ang paningin niya sakin nung kausapin siya ng isa niyang kaibigan.
Sa dami ng pagkain na binili niya para sakin, sa tingin ko parang hindi ko iyon mauubos lahat. Lalo na't sa alak lang ako nakapokus. Pero hindi rin, dahil sayang ang lahat ng iyon at ayoko naman na magalit sakin si Gaviniel lalo na't nag effort siyang bilhin ang lahat ng iyon sakin.
Kaya sa huli ay kaagad akong nagtaas ng kamay para makuha ang atensyon ng waiter para ipabalot nalang lahat ng iyon. Nagtataka kong nasalubong rin kaagad ang paningin ni Gaviniel pero kaagad ko na siyang inunahan at sinabi na baka hindi ko maubos dahilan para tahimik nalang rin siyang tumango.
Sa kakaalok alok sakin ng alak nila Aiofe at ng iba pa, hindi ko na rin ganon pa na malaman kung ano ang mga iyon dahil ang alam ko nalang sa ngayon ay ang pagsakit ng ulo ko. Mahigpit akong napahawak roon at mariin na napapikit. I even heard also the loudness of Gianna, Yvette, and Chandria na kung ano ano na ang lumalabas sa bibig at pinagsasabi. While Bea was now already knocked out while holding her glass and Aiofe was a little bit tipsy but she know how to handle it.
"Are you okay?" Seryosong bulong niya sakin. "You want me to drive you home?"
Mabilis ko na kinaway sa kanya ang mga kamay ko bago ko inangat ang paningin ko para tignan siya. I really don't know what am I doing already! But I suddenly caught myself putting my arms around to his neck and pull him closer to me.
Sunod ay naramdaman ko nalang na parang maiiyak nanaman ako that's why I hugged him tighter. Doon ay mariin ko na ipinikit ang mga mata ko.
"Ganon ba ako kawalang kwenta?" Wala sa sariling tanong ko sa kanya. Ramdam ko na ang tama ng alak.
"Syempre hindi," Rinig kong bulong niya sakin sabay silip sa mukha ko. "Malungkot ka lang kaya mo naiisip yung mga bagay na ganon. Pero ang totoo, you're family loves you more than anybody else."
Alam ko na ginagawa niya lang naman iyon para pagaanin ang loob ko dahil sa pagtatampo ko kila mama at papa pero bakit pakiramdam ko parang ayaw yon tanggapin ng kalooban ko? Na mas sinisigaw pa rin niyon ay wala na talagang oras para sakin ang mga magulang ko?
Tumawa ako ng sarkastiko. "Imposible! Kung mahal talaga nila ako bilang anak, dapat binakante man lang nila yung araw na to para sakin. Para sakin...na ginawa ang lahat para lang makarating sa dulo.." Pahina ng pahina na sabi ko.
Hindi na siya nagsalita pa muli at narinig ko nalang na bumuntong hininga. Sa huli, hindi ko na rin nakontrol pa ang sarili ko at nakisali na sa pag iingay nila Gianna hanggang sa hindi ko na namalayan na hinatak at binuhat na ako ni Gaviniel papunta sa parking lot.
Naramdaman ko na ibinaba niya ako sa shutgon seat at marahan na nilagyan ng seatbelt bago niya sinara ang pinto bago humarap sa mga kaibigan niya na may mga sari sarili ring bitbit. Mukhang may pinag usapan pa sila sandali bago siya umikot at umupo sa driver's seat. Pagka start niya ng makina ay saglit ko pang naramdaman ang tingin niya sakin bago siya tuluyan na nagmaneho.
I thought we already on the way to our house para ihatid niya ako, but then I was a little bit curious when I saw that the way we travelling right now wasn't the way going to our house. I don't have any idea also because the way wasn't familiar on me. Hindi na rin ako makapagsalita pa dahil sa hilo na nararamdaman ko kaya pinili ko nalang na manahimik since nakausap niya kanina sa phone si mama at papa.
"Saan mo ba ako dadalhin? Inaantok na ako." Pagod ng sabi ko at akmang pumikit.
"Hulaan mo." Mapang asar na sabi niya habang nagda drive.
"Saan nga?" inis ng sabi ko. Lasing ng talaga.
Pero wala na akong sagot pa na nakuha mula sa kanya kaya natulog na ako ng tuluyan. Nagising nalang ako ng bahagya maramdaman ko na wala na ako sa shutgon seat at nakahiga na sa isang malaking kama.
"Have a Sweetdreams my happiness." Nakangiting sabi sakin ni Gaviniel bago siya tumayo at lumapit sa tabi ko bago niya pinatay ang ilaw ng lampshade at naglakad papalabas dahilan para mapapikit na ulit ako at muling makatulog.
To be continued...