The little king of the vampire

Oleh StarElla85

96.3K 5.8K 678

Vampireနဲ့လူသားတစ်ယောက်ကဘယ်လောက်ထိချစ်နိုင်သွားလဲဆိုတာဒီficလေးမှာတွေ့ရမှာပါ... #ဤဝတ္တုပါအကြောင်းအရာများသည်မည်... Lebih Banyak

❤Intro❤
❤TLKOTV-1❤
❤TLKOTV-2❤
❤TLKOTV-3❤
❤TLKOTV-4❤
❤TLKOTV-5❤
❤TLKOTV-6❤
❤TLKOTV-7❤
❤TLKOTV-8❤
❤TLKOTV-9❤
❤TLKOTV-10❤
❤TLKOTV-11❤
❤TLKOV-12❤
❤TLKOTV-13❤
❤TLKOTV-14❤
❤TLKOTV-15❤
❤TLKOTV-16❤
❤TLKOTV-17❤
❤TLKOTV-18❤
❤TLKOTV-19❤
❤TLKOTV-20❤
❤TLKOTV-22❤
❤TLKOTV-23❤
❤TLKOTV-24❤
❤TLKOTV-25❤
❤TLKOTV-26❤
❤TLKOTV-27❤
❤TLKOTV-28❤
❤TLKOTV-29❤
❤TLKOTV-30❤
❤️TLKOTV-31❤️
Final[Uni]
Final[Zawgyi]

❤TLKOTV-21❤

1.6K 143 25
Oleh StarElla85

Uni
.....

"ချယ်ရီသီး၂လုံးပဲလားBabyလေးရဲ့"

"နောက်မှအများကြီးတောင်းမယ်လေခုတော့နှစ်လုံးပဲတောင်းဦးမယ်..တစ်လုံးကကိုကို့အတွက်နောက်တစ်လုံးကBabyအတွက်"

"ကိုကို့အတွက်ပါတွေးပေးလို့ကျေးဇူးပါBaby"

တကယ်ပါဘယ်အရာမဆိုကိုကိုအတွက်တွေးပေးတဲ့Babyလေးကဘုရားပေးတဲ့ဆုလာဘ်လေး

"Babyနဲ့ကိုကို့ကြားမှာကျေးဇူးတွေဘာတွေရှိလို့လားကိုကိုရဲ့..နောက်တစ်ခါကျေးဇူးဆိုတဲ့စကားကြီးမပြောနဲ့နော်"

"အင်းပါBabyလေးရဲ့...Babyလေးကိုပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရတာကိုကိုအရမ်းကံကောင်းတာပဲ..ပြွတ်"

ဘုရားကပေးတဲ့ဆုလာဘ်လေးရဲ့ခေါင်းလုံးလုံးလေးအားနူးညံ့ခြင်းအပြည့်နဲ့မွှေးကြူလိုက်လေသည်။

"ကိုကို~Babyခေါင်းမလျှော်ရသေးဘူး"

ဒီကိုကိုဟာလေခေါင်းမလျှော်သေးပါဘူးဆိုအရမ်းပဲ

"ခေါင်းမလျှော်ရသေးလည်းBabyလေးကအမြဲတည်းမွှေးနေတော့ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

VEEအားမနမ်းရန်တွန်းနေတဲ့လက်သေးသေးလေးအားယူကာနမ်းလိုက်ပြီးပြောလိုက်လေသည်။

"ကိုကိုဟာလေပိုကိုပိုလွန်းတယ်"

"ကဲဒီနှစ်ယောက်ငါ့အပင်ရှေ့မှာလာroနေတော့ငါကချယ်ရီသီးပေးရမှာလားမပေးရတော့ဘူးလား"

VEEတို့ရပ်နေတဲ့ချယ်ရီပင်ကနေအနီရောင်ဂါဝန်ဝတ်ထားပြီးကျောထိရှည်တဲ့ဆံနွယ်တွေကိုတစ်ဝက်သာထုံးထားပြီးကျန်တစ်ဝက်ကိုဖြန့်ချထားတဲ့မိန်းမလှလေးပေါ်လာလေသည်။

"ကိုကို...!"

ရုတ်တရပ်ကြီးပေါ်လာတာကြောင့်Vaselလေးလန့်သွားကာသူ့ကိုကိုနောက်ပြေးပုန်းတော့သည်။
နဂိုကဆိုလန့်ရင်အမေတတတ်တဲ့ကလေးလေးကအခုတော့ကိုယ့်အတွက်နာမ်စားလေးကိုတလိုက်တာကြောင့်VEEအတိုင်းထက်အလွန်ပျော်သွားရလေသည်။

"VEEနင့်Babyလေးကလန့်တာတောင်ချစ်စရာလေးနော်..ငါ့ကိုပေးပါလား"

*မမလှလှလေးနဲ့ကိုကိုကရင်းနှီးတာလား*

"Diarနင့်ကြောင့်ငါ့Babyလန့်သွားတာကိုမတောင်းပန်ပဲဘာတွေလာပြောနေတာလဲ..နောက်တစ်ခါငါ့Babyလေးကိုပေးပါလို့တောင်းရဲတောင်းကြည့်..ချယ်ရီဥယျာဥ်မှာတောင်မနေရဖြစ်သွားမယ်"

"Vaselလေးအဲ့စိတ်ပုတ်ကောင်ကိုဘယ်လိုများချစ်မိသွားသလဲဟယ်"

"ကိုကိုကစိတ်မပုတ်ပါဘူးဗျ"

VEEနောက်မှာပုန်းနေရာကနေထွက်လာပြီးVEEအားစိတ်ပုတ်ကောင်လို့ပြောနေတဲ့Diarကိုမျက်မှောင်လေးကြုံပြီးသူ့ကိုကို့ကစိတ်မပုတ်ကြောင်းပြန်ပြောနေလေရဲ့။

"အား....VEEရေနင့်ကောင်လေးကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ"

"ကိုကိုဒီမမလှလှကဘယ်သူလဲဟင်"

VEEရဲ့လက်အားလှုပ်ရမ်းကာမေးနေတဲ့Babyလေးကတော်တော်သိချင်နေတဲ့ပုံစံ

"ဟက်...စပ်စုလေး..သူက"

"ခဏ...ခဏနေဦး"

VEEသူ့Babyလေးကိုရှင်းပြဖို့ပဲရှိသေးတယ်Diarကပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့လက်ကာပြပြီးမယုံနိုင်တဲ့ပုံစံနဲ့ခဏနေရန်ထပြောလေသည်။

"Vaselလေးကမမကိုဘယ်..ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ"

"..."

VaselလေးDiarဘာကိုဆိုလိုချင်မှန်းနားမလည်တာကြောင့်မျက်လုံးပြူးပြူးလေးနဲ့သူ့ကိုကိုအားဘာလဲဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့မော့ကြည့်လေသည်။

VEEလည်းDiarဘာပြောချင်မှန်းနားမလည်တာကြောင့်သူ့ကိုပြူးတူးပြဲတဲလေးကြည့်နေတဲ့Babyကိုခေါင်းသာခါပြလိုက်လေသည်။

"အာ..ခုနကခေါ်လိုက်တာလေ..မမထပ်ကြားချင်လို့ပြန်ခေါ်ပေးပါလားVaselလေး"

Diarလည်းမျက်လုံးချင်းစကားပြောနေကြတဲ့ရှေ့ကစုံတွဲရဲ့အလယ်အားဝင်ရပ်လိုက်ပြီးVaselလေးအားပြောလိုက်လေသည်။

"အော်..မမလှလှလေးကိုပြောတာလား"

Vaselလေးသူပြောတာမှန်ရဲ့လားဆိုတဲ့အကြည့်လေးနဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီးDiarအားပြန်ပြောလိုက်သည်။

"အေး!ဟုတ်တယ်.."

Diarတစ်ယောက်ကြားချင်တာကိုကြားလိုက်ရတာကြောင့်ပျော်ပြီးထအော်လိုက်တာVaselလေးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးပါတုန်သွားရသည်။

"ကျစ်!!Diarနင့်ကြောင့်ငါ့ကလေးလေးလန့်နေရပေါင်းများပြီနော်"

အလယ်မှာဝင်နေတဲ့Diarအားဘေးကိုတွန်းလိုက်ပြီးVEEနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရပ်နေတဲ့Vaselလေးအားလက်ကနေဆွဲလိုက်ပြီးသူ့နားရောက်စေကာရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ထားလိုက်လေသည်။

ဒီအသည်းယားစရာကလေးလေးနဲ့တစ်စက္ကန့်လေးတောင်မဝေးချင်တာဒီလူကြီးမှားလား..

"VEEနင်ကလည်းနေကောင်းခါစမို့ပဲ...ဘာမှန်းမသိဘူး...Vaselလေးမမနောက်လိုက်ခဲ့"

Vaselလေးရဲ့လက်အားဆွဲလိုက်ပြီးတစ်နေရာခေါ်သွားဖို့လုပ်နေတော့

"ဘယ်ကိုခေါ်နေတာလဲမလိုက်ရဘူး"

Diarရဲ့လက်အားပုတ်ထုတ်လိုက်ကာVaselလေးရဲ့လက်အားသူ့လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီးသူဝတ်ထားတဲ့အကျီ်အိတ်ကပ်ထဲထည့်လိုက်သည်။

"ကျစ်...VEEငါခဏပဲငါ့အိမ်တော်ကိုခေါ်သွားမှာ..ငါVaselလေးကိုဘာမှမလုပ်ဘူးစိတ်ချ"

VEEသူ့ရင်ခွင်ထဲကBabyလေးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့သွားချင်လို့ခွင့်ပြုပါဆိုတဲ့အဓိပ္ပာယ်တွေပါနေတဲ့မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့မော့ကြည့်နေတဲ့Babyလေးကိုတွေ့ရတာကြောင့်

"အဲ့တာဆိုငါပါလိုက်မယ်Babyတစ်ယောက်တည်းငါစိတ်မချဘူး"

"ငါ့အိမ်တော်ကVampireတွေဝင်လို့မရဘူးဆိုတာနင်မေ့နေတာလား"

"အဲ့တာဆိုမသွားရဘူးငါစိတ်မချဘူး"

"ဟာ!VEEနင့်ကလေးလေးကိုလည်းကြည့်ဦး..သူလိုက်ချင်နေတယ်လေ..ဘာကိုစိတ်မချဖြစ်နေတာလဲ..ငါတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကို"

"နင့်ကိုပိုစိတ်မချတာ"

"ကိုကိုကလည်း...Babyလိုက်ကြည့်ချင်လို့လေနော်..မကြာပါဘူးခဏလေးပဲလေနော်..."

VEEရဲ့ပုခုံးပေါ်ခေါင်းလေးတင်လိုက်ပြီးလက်မောင်းအားလက်သေးသေးလေးနှစ်ဖက်ဖြင့်တွဲခိုထားကာမျက်လုံးလေးပေကလပ်ပေကလပ်ဖြင့်မော့ကြည့်နေပြီးချွဲနေလေပြီ။နှုတ်ခမ်းလေးကဆူထားသေး။ဒီကလေးလေးဒီလူကိုအချစ်ပိုအောင်များတမင်တကာပြုစားနေရောလား။

*ဒီနေရာမှာတင်ဖက်နမ်းလိုက်ရင်အရှက်သည်းပြီးထငိုမလားပဲ*

"ဟက်"

VEEသူ့အတွေးထဲကBabyလေးအားမြင်ယောင်လာပြီးအသည်းယားလာတာကြောင့်"ဟက်"ကနဲရီမိသွားလေသည်။

"ကိုကိုကရီတယ်ဆိုတော့..သွားခိုင်းဝာာပေါ့နော်..ဟုတ်တယ်မလား"

"အဲ့လိုလိုရာဆွဲတွေးလို့ရသလားBaby"

"ဟွန့်"

တွဲထားတဲ့VEEရဲ့လက်မောင်းအားတွန်းထုတ်လိုက်ပြီးVEEကိုကျောပေးရပ်ကာသူစိတ်ဆိုးနေကြောင်းအချက်ပြနေလေသည်။

"အဲ..အဲ..စိတ်တော့မဆိုးလိုက်ပါနဲ့Babyလေးရယ်...10မိနစ်..10မိနစ်သွားခိုင်းမယ်လေ..ရလား"

"ရေး.....အဲ့တာကြောင့်ကိုကို့ကိုချစ်နေရတာ..မွ"

သွားခိုင်းမယ်လည်းဆိုရောချက်ချင်းလူကိုလာနမ်းတဲ့အလည်လေး

"Babyလေးကစိတ်ဆိုးနေတာဟုတ်ဘူးလား"

"ဘယ်သူလဲ..ဘယ်သူစိတ်ဆိုးတာလဲ"

ဟိုရှာဒီရှာနဲ့စိတ်ဆိုးနေတာဘယ်သူလဲပြန်ငြင်းနေတဲ့Babyလေးကိုကြည့်ပြီးအသည်းယားရပြန်ပြီ။

"ဟား..ဟား..ဘယ်ကောင်လေးလဲမသိပါဘူး..ခုနကစိတ်ဆိုးနေတာ..ဟား..ဟား"

VEEရဲ့အရယ်အပြုံးတွေကVaselလေးကြောင့်သာဖြစ်တည်လာရတာ။ခုလည်းကြည့် တခြားသူရှေ့မှာ အားပါးတရရီမိပြန်ပြ

"၁၀မိနစ်ပဲရမှာနော်Baby"

"အင်းပါကိုကိုရဲ့စိတ်ချ...စိတ်ချ"

"အဲ့တာဆိုငါတို့သွားပြီနော်"

Diarတစ်ယောက်VEEကိုနှုတ်ဆက်ပြီးတာနဲ့သူ့လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့မှော်ကြိမ်လုံးကိုဝှေ့လိုက်တာကြောင့်DiarကောVaselလေးပါပျောက်သွားလေသည်။

"မမရဲ့စံအိမ်ကနေကြိုဆိုပါတယ်Vaselလေး"

"ဝါး...မမစံအိမ်ကလှလိုက်တာချယ်ရီပန်းတွေအားကြီးပဲ"

စံအိမ်ရှေ့မှာချိတ်ဆွဲထားတဲ့ချယ်ရီပန်းတွေနဲ့သီထားတဲ့ပန်းကုံးရှည်ကိုကိုင်ပြီးပြောလိုက်လေသည်။

"မမကတကယ်တော့နတ်မိမယ်လေ..ပြစ်ဒဏ်တစ်ခုကြောင့်ကောင်းကင်ဘုံကနေဆင်းလာရတာ"

"အော်.."

Diarပြောနေတဲ့အကြောင်းကိုVaselလေးစိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေတာကြောင့်

"Vaselလေးစံအိမ်ထဲအရင်ဝင်ကြမယ်လေ..အထဲရောက်မှအေးအေးဆေးဆေးပြောပြမယ်"

"ကိုကိုကအချိန်10မိနစ်ပဲပေးလိုက်တော့"

"ဘာမှမဖြစ်ဘူးထားလိုက်..လာ..စံအိမ်ထဲဝင်"

"ဟုတ်"

စံအိမ်ကိုသွားတဲ့လမ်းတလျှောက်လုံးကိုပန်းရောင်ချယ်ရီပွင့်ဖက်တွေနေရာလွတ်မကျန်ခင်းထားလေသည်။သစ်ပင်တွေအကုန်ကလည်းချယ်ရီပင်တွေချည်းပဲ။တကယ့်ကိုနေချင်စရာလေးပဲ။

"Vaselလေးထိုင်လေ..."

Vaselလေးလမ်းတစ်လျှောက်လုံးဟိုငေးဒီငေးလုပ်နေတာနဲ့စံအိမ်ထဲရောက်လို့ရောက်နေပြီမှန်းတောင်မသိလိုက်။

"ဟုတ်မမ"

Vaselလေးထိုင်ခုံပေါ်မှာထိုင်လိုက်တော့နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကိုရလိုက်တာကြောင့်ထိုင်ခုံကိုကြည့်လိုက်တော့ထိုင်ခုံကိုချယ်ရီပန်းတွေနဲ့ချည်းလုပ်ထားတာကိုတွေ့ရတယ်။

*မဟုတ်လောက်ပါဘူး..ထိုင်ခုံဆို သစ်သားတို့၊သံတို့တော့ရှိရမှာပေါ့..ပန်းတွေနဲ့ပဲလုပ်လို့မှမရတာ*

Vaselလေးကြောင်တောင်တောင်ရုပ်လေးနဲ့ခါးကိုင်းကာထိုင်ခုံထောက်တိုင်တွေကိုဟိုစမ်းဒီစမ်းလုပ်ကြည့်နေသည်။

"Vaselလေးဘာတွေစမ်းနေတာလဲ..."

Diarရှေ့မှာခါးလေးကိုင်းပြီးထိုင်ခုံထောက်တိုင်တွေကိုဟိုစမ်းဒီစမ်းလုပ်နေတဲ့Vaselလေးကြောင့်မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"မမဒီထိုင်ခုံတွေက.."

"ဟုတ်တယ်လေ...အဲ့ထိုင်ခုံတွေကိုချယ်ရီပွင့်ဖတ်နဲ့ပဲလုပ်ထားတာ...ဘာသစ်သားဘာသံမှမပါဘူး"

"အဲ့လိုလုပ်လို့ရတာလား"

လက်လုံးပြူးပြူးလေးနဲ့မေးလာတာကြောင့်

"ဟက်..ဟက်..ဟက်..အစွမ်းနဲ့ဆိုအကုန်လုပ်လို့ရတယ်Vaselလေးရဲ့...ရုပ်လေးကကြည့်ပါဦး..ချစ်စရာလေးအဲ့တာကြောင့်VEEကသည်းသည်းလှုပ်ဖြစ်နေတာနေမယ်..ဟက်..ဟက်"

"သည်းသည်းလှုပ်မဖြစ်ပါဘူးမမရဲ့"

"မဖြစ်ဘူးထဲထားပါတော့ရှင်"

"မမနဲ့ကိုကိုကဘယ်လိုသိကြတာလဲ"

"အော်ဟုတ်သားပဲမမဆက်ပြောပြမယ်"

"....."

"ကောင်းကင်ဘုံကနေနယ်နှင်ဒဏ်ပေးခံရတော့မမလည်းဘယ်သွားလို့ဘယ်လာရမလဲမသိဖြစ်နေတာပေါ့..အဲ့တာနဲ့ဒီတောင်ကိုရောက်လာခဲ့တာ..မမကနဂိုတည်းကချယ်ရီသီးဆိုအရမ်းကြိုက်တော့

*Flash back*

"ဟင်း...ဗိုက်ဆာလိုက်တာ"

18နှစ်အရွယ်နတ်မိမယ်လေးDiarတစ်ယောက်ဗိုက်ကိုလက်နဲ့ပွတ်ရင်းဟိုကြည့်ဒီကြည့်ဖြင့်စားစရာလိုက်ရှာနေမိသည်။

"ဝါး...ဟိုမှာချယ်ရီတွေအားကြီးပဲ..ဗိုက်ဆာနေတာနဲ့အတော်ပဲ"

ရှေ့မှာတွေ့ရတဲ့ချယ်ရီပင်တွေပြွတ်ခဲနေတဲ့တောင်တစ်တောင်ဆီသို့ ဝမ်းသာအားရ ပြေးသွားတော့သည်။

အလေ့ကျပေါက်နေတဲ့ချယ်ရီသီးတွေကိုခူးဆွပ်ပြီးတမင်ခွေထိုင်ရင်း အသီးတွေကိုပေါင်ပေါ်တင်ကာအားရပါးရစားတော့သည်။

"အင်း~ကောင်းလိုက်တာ"

"မင်းကဘယ်သူလဲ...ဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ!"

"ဟင်"

Diarစားနေတုန်းအထက်စီးဆန်တဲ့အသံမာမာတစ်ခုကြားလိုက်ရတာကြောင့်စားလက်စဖြင့်သာမော့ကြည့်လိုက်လေသည်။

"ဘာလာဟင်နေတာလဲ!မင်းဘယ်သူလဲ..အစောင့်တွေ! သူ့ကိုဖမ်းစမ်း"

မျက်နှာကြောတင်းပြီးပြောနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့နောက်လိုက်တွေထင်ပုံရတဲ့လူနှစ်ယောက်ကDiarကိုလာချုပ်တော့..

"လွှတ်..လွှတ်စမ်းနင်တို့ကများရာရာစစငါ့လိုနတ်မိမယ်ကိုလွှတ်စမ်း"

ဘာမပြောညာမပြောနဲ့လာချုပ်တဲ့လူတွေကိုမတ်တပ်ရပ်ပြီးတွန်းထုတ်နေတော့သည်။မိန်းကလေးတစ်ယောက်အားနဲ့ယောကျာ်းနှစ်ယောက်အားဆိုတော့ဘယ်လိုတွန်းတွန်းတုတ်တုတ်မျှမလှုပ်

"သားVEEဘာဖြစ်နေတာလဲ"

အသက်လတ်ပိုင်းဦးလေးကြီးတစ်ယောက်ကမျက်နှာကြောတင်းနေတဲ့ကောင်လေးကိုလာခေါ်တယ်။ကြည့်ရတာသူ့သားနေမယ်...

"ဖေဖေသူကသားတို့Vampireနန်းတော်ပိုင်တဲ့နေရာကိုကျူးကျော်လာလို့"

*ဘုရားရေ...Vampireနန်းတော်တဲ့လား..ငါတော့သေပြီ*

"ဟို..ဟို..ဦးလေးသမီးကနတ်မိမယ်တစ်ယောက်ပါ"

"နတ်မိမယ်ကကောင်းကင်ဘုံမှာရှိရမှာမဟုတ်ဘူးလား"

*ဒီလူကြီးလည်းသူ့သားအတိုင်းပဲအသံကြီးကိုခက်ထန်လို့*

"ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့်နယ်နှင်ဒဏ်ခံရလို့..လျှောက်သွားနေရင်းဗိုက်အရမ်းဆာတာနဲ့ချယ်သီးတွေစားလိုက်မိတာပါ"

"အဲဒါဆို..အခုသွားဖို့နေရာကောရှိလား"

"မ..မရှိပါဘူးဦးလေး"

Diarခေါင်းငုံ့ပြီးဝမ်းနည်းစွာပြောလိုက်လေသည်။

"ဟင်း~မိန်းမပျိုတစ်ယောက်လျှောက်သွားနေတာမသင့်တော်ဘူး..ဒီတော့..ဒီချယ်ရီဥယျာဥ်ကိုစောင့်ရှောက်ရင်းနေစေ"

"တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..ဦးလေး..ကျေးဇူးပါ"

"သားVEEနဲ့လည်းအရွယ်တူလောက်ပဲဆိုတော့သားကစားဖော်ရတာပေါ့"

"ဟုတ်ဦးလေး..သမီးနမည်Diarပါ..နောက်အရေးကြုံရင်သမီးပြန်ကူညီပါ့မယ်"

"ဟုတ်ပြီ"

"VEEငါတို့ခင်ကြရအောင်"

"......"

အချေကိုယ်တော်ကတော့Diarကိုလှည့်တောင်မကြည့်ဘဲကျောခိုင်းထွက်သွားလေပြီ။

*မာနကလည်းကြီးပါ့...*

*Flash back end*

"အဲ့လိုနဲ့မမလည်းဒီမှာနေဖြစ်သွားတာVaselလေးရေ"

"အော်...အဲ့တာဆိုကိုကိုနဲ့ဆော့ခဲ့ကြမှာပေါ့..ကိုကိုငယ်ငယ်ကချစ်စရာလေးနေမှာပဲ"

"ဘယ်ကသာ...သူ့ဘာသာကျင့်စဥ်ကျင့်နေတာအမြဲ..ငယ်ငယ်တည်းကမျက်ခွက်ကြီးကတည်နေတာ"

VEEအတင်းကိုမျက်နှာကြီးမဲ့ရွဲ့ပြီးအားရပါးရပြောနေလေရဲ့။

"ကိုကိုကမျက်နှာမတည်ပါဘူးမမရဲ့"

"အဲ့တာVaselလေးနဲ့မှပါ...ဒင်းကသူ့မိဘတွေနဲ့တောင်တည်တည်ကြီး"

"ဟီး..ဟီး..ဒါနဲ့လေ..ချယ်ရီသီးတွေကသူ့အလိုလိုမရှိတော့တာလဲ"

"ဘာကိုလဲဟင်"

"ဟိုဟာလေ..ချယ်ရီသီးကိုလက်ဖြန့်ပြီးတောင်းမှရတာလေ"

"မမသိပြီအဲ့တာကဒီတိုင်းအပုတ်မြန်နေလို့..မမအစွမ်းနဲ့လုပ်ထားတာ"

"အာ..အဲ့လိုကို"

"မမVaselလေးကိုဒီခေါ်လိုက်တာအကြောင်းရှိတယ်"

"ဟင်..ဘာအကြောင်းလဲဟင်"

*ပြူးကြောင်ကြောင်လေးနဲ့ပြန်မေးနေပြန်ပြီ...အဲ့ရုပ်လေးကိုအသည်းတွေယားလိုက်တာ*

"VEEတို့မိသားစုကမမကိုကူညီထားတာကြောင့်မမလည်းပြန်ကူညီရမဲ့အချိန်ရောက်ပြီ..."

"......"

ပြူးကြောင်ကြောင်လေးနဲ့ဘာတွေပြောနေတာလဲဆိုတာကိုဦးနှောက်သေးသေးလေးနဲ့စဥ်းစားနေပြန်ပြီ။

"အစောင့်တစ်ယောက်...ငါ့အိပ်ခန်းထဲကချယ်ရီသီး3လုံးယူလာခဲ့"

"ဟုတ်သခင်မ"

"Vaselလေးခဏစောင့်နော်..."

"ဟုတ်မမ"

"Vaselလေးအသက်ဘယ်နနှစ်ရှိပြီလဲ"

"23ပါဗျ...မမကော"

"မမကVaselလေးကိုကိုထက်လပိုင်းပဲငယ်တာကလေးရဲ့"

"အော်..အဲ့တာဆိုမမက32လား..ကိုကိုနဲ့တူတူပဲဆိုတော့"

"အင်းဟုတ်တယ်ဘယ်လိုပဲမမကနုတယ်မလား"

"နုတာပေါ့...စတွေ့တွေ့ချင်းတုန်းကအသက်23လောက်ပဲရှိအုံးမယ်ထင်တာ"

"ဟက်..ဟက်..ကျေနပ်တယ်..ဟက်"

"သခင်မဒီမှာပါ"

Diarရဲ့အခိုင်းအစေတစ်ယောက်ကဒူးထောက်ပြီးချယ်ရီပွင့်ဖတ်ဗန်းထဲတင်ထားတဲ့ချယ်ရီသီး3လုံးလာပေးလေသည်။

"သွားလို့ရပြီ"

"ဟုတ်"

"Vaselလေးဒီချယ်ရီသီး3လုံးထဲတစ်လုံးကိုရွေးလိုက်...အရွေးမှန်ဖို့တော့လိုတယ်.."

"......"

"Vaselလေး3ရက်ဆက်တိုက်ဒူးထောက်ရမယ်မလား...ပြီးတော့VEEနဲ့ထိလိုက်တိုင်းပူလောင်ခြင်းဆိုတဲ့ဒဏ်ကိုခံစားနေရတယ်မလား"

"ဟုတ်..ဟုတ်..မမဘယ်လိုသိတာလဲဟင်"

"မမကနတ်မိမယ်ပဲကိုမသိတာမရှိဘူးငယ်လေးရဲ့..."

"ခုဒီအသီးတွေနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲဟင်"

"မမရှင်းပြမယ်နော်...အသီးသုံးလုံးထဲမှာ တစ်လုံးကအဲ့အပြစ်ဒဏ်နဲ့ပူတာကိုအကုန်ဖြေဖျောက်ပေးလိမ့်မယ်...နောက်တစ်လုံးကအပူဒဏ်ကိုတော့ဖျောက်ပေးလိမ့်မယ်ဒါပေမဲ့ဒီညတစ်ညတော့ဒူးထောက်ရမယ်...နောက်ဆုံးအလုံးကကျတော့ ဗလာလိုပုံစံမျိုးပဲ..အဲ့တာမရွေးမိအောင်လုပ်နော်Vaselလေး"

"ဟုတ်မမ"

"ကဲ..ရွေးပေတော့"

"....."

Vaselလေးအခုချိန်မှာစဥ်းစားရအရမ်းခက်နေလေသည်။ပထမတစ်လုံးကိုကိုင်လိုက်ချလိုက်ဒုတိယတစ်လုံးကိုကိုင်လိုက်ချလိုက်နဲ့သုံးလုံးထဲကဘာကိုရွေးလို့ရွေးရမှန်းမသိဖြစ်နေလေသည်။

"ဟူး~~ကိုကိုBabyကိုလမ်းပြပေးပါ"

မျက်လုံးလေးမှိတ်လိုက်ပြီးမျက်လုံးထဲမှာသူ့ကိုကိုပုံရိပ်ကိုပုံဖော်လိုက်ပြီးသစ်သီးတစ်လုံးကိုယူလိုက်လေသည်။

"မမ..ကျွန်တော်ဒါယူမယ်"

မျက်လုံးပြန်ဖွင့်လိုက်ပြီးလက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့အသီးတစ်လုံးကိုDiarအားပေးလိုက်လေသည်။

"စားလိုက်Vaselလေး"

"ဟုတ်"

Vaselလေးတစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်တော့အသီးကချက်ချင်းဆိုသလိုရွှေရောင်ပြောင်းသွားလေသည်။Vaselလေးလည်းလန့်ပြီးအသီးကိုခုံပေါ်ချလိုက်မိလေသည်။

"မမ..ဘာ..ဘာဖြစ်တာလဲဟင်"

"အသီးကရွှေရောင်ဖြစ်သွားတယ်ဆိုတော့..ဟင်း~~ငယ်လေးဒုတိယတစ်လုံးကိုရွေးမိတာဒီညတစ်ညတော့ဒုက္ခခံလိုက်ပါဦးကလေးငယ်ရယ်"

"ရပါတယ်မမရဲ့တစ်ရက်တည်းပဲကို..စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့နော်..."

Diarမျက်နှာငြိုးသွားတာကြောင့်ဝမ်းမနည်းဖို့ပြောနေလေရဲ့..တကယ်စိတ်ထားဖြူစင်တဲ့ကလေးလေး။

"ဒါပေမဲ့.."

"ရပါတယ်ဆိုမမကလည်း..မပူတော့တာကိုပဲတော်တော်ဝမ်းသာနေပြီကို..ဟီး..ဟီး"

"အင်းပါ..အင်းပါ..စိတ်ထားဖြူစင်တဲ့ကလေးလေးရယ်.."

"မမပြန်ကြတော့မလားဟင်...ဆယ်မိနစ်တောင်ကျော်နေပြီလားမသိဘူး"

"အမယ်..လွမ်းနေပြီပေါ့"

"မ..မဟုတ်ပါဘူးမမကလည်း"

မောင်အရှက်သည်းလေးတစ်ယောက်ကတော့ရှက်ပြီးမျက်နှာလေးနီပြီးခေါင်းငုံ့သွားလေပြီ

"ဟက်..ဟက်..မမကစတာပါငယ်လေးရဲ့..ကြည့်ပါဦး..ရှက်နေတာလေးများချစ်စရာလေး..ဟက်..VEEဆီကိုမပြန်နဲ့တော့မမနဲ့ပဲနေတော့"

"ခစ်..ခစ်..ခစ်"

"ကဲ..ကဲ..ပြန်ကြမယ်နော်..ခုလောက်ဆိုVEEတစ်ယောက်အပင်ရှေ့မှာနာရီတစ်ကြည့်ကြည့်နဲ့ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်နေလောက်ပြီ"

"ဟုတ်လောက်တယ်..ဟုတ်လောက်တယ်"

"မမလက်ကိုသေချာကိုင်ထားနော်"

"ဟုတ်"

Diarခန္တာကိုယ်ကိုတစ်ပတ်ပက်လိုက်တော့ချက်ချင်းဆိုသလိုVEEရှိရာသစ်ပင်ရှေ့ကိုရောက်သွားလေသည်။

"Diar..!ဘာလို့အဲ့လောက်ကြာနေရတာလဲ"

Diarတို့ပေါ်လာတာနဲ့တမ်းအော်တဲ့ကိုကိုရယ်ပါ

"အာ...မမကိုမဆူပါနဲ့..Babyကနေချင်သေးတယ်လို့ပြောလို့ပါ...ကိုကိုဆူချင်ရင်Babyကိုပဲဆူပါနဲ့"

ဘယ်လက်မလေးကိုညာလက်မလေးနဲ့ပွတ်ပြီးမျက်နှာလေးအောက်ချကာဆူခံရမှာကြောက်နေတဲ့ပုံလေးကVEEကိုရူးစေတယ်..

"ကိုကိုကBabyလေးကိုဆူစရာလားအချစ်ကလေး..ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲလာပါဦး...လွမ်းနေပြီဖတ်ထားပရေစ"

VEEလက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းပေးတော့ချက်ချင်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာချွဲနေလေသည်။

"Babyကကိုကို့ကိုလွမ်းနေတာ"

တင်းကြပ်နေအောင်ဖတ်ထားပြီးအရမ်းလွမ်းနေတဲ့အကြောင်းကိုနှုတ်ခမ်းဆူဆူလေးနဲ့ပြောပြနေလေရဲ့...

"ခုနကအဆူခံရမှာကြောက်နေတဲ့Babyလေးဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်"

"ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲမှာလေ"

"ဟား..ဟား..ဒီကလေးလေးကတော့ကိုကို့ကိုခြွေတယ်ကွာ..အချွဲလေး"

အရမ်းချွဲနေတဲ့Vaselလေးရဲ့နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုအသည်းတယားယားဖြင့်ဖွဖွလေးလိမ်ဆွဲလိုက်လေသည်။

"နာတယ်လေ"

သူ့နှာခေါင်းလေးအားသူပြန်ပွတ်ကာနာကြောင်းနေလေသည်။

"ဟုတ်ပါရဲ့နှာခေါင်းလေးကနီတာရဲလေးတောင်ဖြစ်နေပြီ...အုံဖွ..အုံဖွ"

"ဟင်း~VEEနင်ငါ့ကိုဘယ်အငြိုးတွေကြောင့်ခုလိုရက်စက်ရတာလဲဟယ်"

Diarတစ်ယောက်လက်ပိုက်ရင်းVEEကိုမျက်နှာကြီးမဲ့ရွဲ့ကာပြောလိုက်သည်။

"ငါဘာလုပ်လို့လဲ."

"အသံကခုနနဲ့များတခြားစီနော်...နင်ငါ့ရှေ့လာroပြနေတာလေ...ဟွန့်မပြောချင်ဘူး..Vaselလေးနော်သူ့ကိုကိုရှေ့ရောက်တော့မမကိုတောင်ရှိတယ်မထင်တော့ဘူး"

"အဲ့လိုမျိုးမဟုတ်ရပါဘူးမမရဲ့..ဟီး"

VEEရဲ့ရင်ခွင်ထဲကထွက်ပြီးDiarအားပြုံးပြကာပြောနေတဲ့ပုံလေးကမြင်တဲ့လူတိုင်းကိုအသည်းယားစေတယ်...

"ဘာမှရှင်းပြစရာမလိုဘူးBaby...လာရင်ခွင်ထဲပြန်ဝင်"

"အမလေး...နန်းတော်ရောက်မှပဲရင်ခွင်ထဲသွင်းပါတော့ရှင်...ကျွန်မမောင်လေးVaselကိုလက်ဆောင်လေးပေးချင်လို့ပါရှင့်"

"မြန်မြန်လုပ်..."

"အေးပါ"

VEEကိုရန်ပြန်တွေ့ပြီးDiarလက်ဖဝါးဖြန့်လိုက်တာ့လက်ဖဝါးပေါ်မှာချယ်ရီပွင့်ဖတ်တွေနဲ့လုပ်ထားတဲ့ခြင်းတောင်းလေးပေါ်လာသည်။ခြင်းအထဲမှာချယ်ရီသီးတွေအပြည့်...

"ရော့...ငယ်လေးများမျာစားနော်"

"ဟုတ်မမ"

Diarလှမ်းပေးတဲ့ခြင်းကိုVaselလေးလှမ်းယူလိုက်တော့

"Baby..Baby..ကိုကို့ကိုပေး..အလေးကြီးပဲလက်လေးတွေနာမယ်"

Vaselလေးလက်ထဲရောက်တော့မဲ့ခြင်းတောင်းကိုလမ်းတစ်ဝက်မှာVEEဖြတ်လုသွားလေသည်။

"နင်ဟာလေပိုကိုပိုတယ်"

"ဒါကလိုတောင်လိုနေသေးတယ်...ဒါနဲ့ငါနင့်ကိုမေးပါဦးမယ်..ငါ့Babyကိုဘယ်လိုတွေခေါ်နေတာလဲ"

"ဘာဖြစ်လဲငါ့ထက်ငယ်လို့ငယ်လေးခေါ်တာပဲဘာဖြစ်လဲ"

"မခေါ်နဲ့ဆိုမခေါ်နဲ့!!!နောက်ပြီးငါ့Babyကိုပစ္စည်းတွေသယ်ခိုင်းတာဒါနောက်ဆုံးဖြစ်ပါစေ"

"နင်.."

"တော်ပြီ..တော်ပြီ..ကိုကိုလည်းတော်ပြီမမလည်းတော်ပြီနော်..ကိုကိုကလည်းBabyကအားရှိပါတယ်ဗျဒီမှာကြည့်"

ရန်ဖြစ်နေတဲ့နှစ်ယောက်ကိုကြားထဲကဝင်ဖြန်ဖြေပေးနေရင်းသူအားရှိကြောင်းကိုလည်းလက်မောင်းကွေးပြီးထွက်မလာတဲ့လက်မောင်းကြွက်သားကိုအတင်းညှစ်ပြနေတာတကယ့်ကလေးလေး...

"ဟင်!Babyလက်ခုံကဘာဖြစ်တာလဲ"

လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ခြင်းကိုDiarဆီထိုးထည့်ပေးလိုက်ပြီးBabyလေးရဲ့လက်ခုံအားစိုးရိမ်တကြီးကြည့်ကာမေးလိုက်သည်။

"ကိုကိုမေးတာဖြေလေBabyရဲ့..ဒီအမည်းရောင်အသည်းတစ်ခြမ်းကဘာဖြစ်တာလဲလို့!!"

"အင့်....အီးဟီး..ကိုကိုကBabyကိုအော်တယ်..အင့်...ကိုကို့ကိုခေါ်တော့ဘူး...အီးဟီး"

Vaselလေးကိုကိုနဲ့တွေ့ဆုံရကတည်းကကိုကို့ဆီကအော်တာတစ်ခါမှမခံဖူးတာကြောင့်ရင်ထဲဝမ်းနည်းခြင်းတွေကလှိုက်တက်လာပြီးငိုချလိုက်တော့သည်။

"မ..မဟုတ်ပါဘူးBabyလေးရယ်..မငိုပါနဲ့နော်..ကိုကိုအရမ်းစိတ်ပူသွားလို့ပါကလေးငယ်ရယ်..မငိုပါနဲ့Babyရယ်...ကိုကို့ရင်ထဲရူးမတက်ပူလောင်ရလို့ပါကလေးလေးရယ်...မောနေမယ်လေနော်...ကိုကို့ကိုချစ်ရင်တိတ်တော့နော်..."

VEEစိုးရိမ်လွန်ပြီးအသံမာသွားတာကြောင့်ဝမ်းနည်းကာငိုနေတဲ့Babyလေးကိုတင်းကြပ်အောင်ဖတ်ထားပြီးချော့နေရှာသည်။သူ့ကိုယ်သူလည်းအပြစ်တင်နေရင်းနဲ့ပေါ့...

"အင့်...အင့်...နောက်အဲ့လိုမအော်ပါနဲ့နော်..အင့်...အင့်"

"အင်းပါ...မအော်ဘူးနော်...လုံးဝမအော်တော့မှာမို့တိတ်တော့လေနော်"

"Vaselလေးမငိုနဲ့တော့နော်...Vaselလေးကိုကိုကအစိုးရိမ်လွန်သွားလို့ပါ"

Diarတစ်ယောက်VEEသူ့ဆီပစ်ပေးလိုက်တဲ့ခြင်းထောင်းလေးပိုက်ပြီးVaselလေးကိုနှစ်သိမ့်ပေးနေရသည်။

"အင့်....ငိုရတာမောသွားပြီ...အင့်...Babyအိပ်ချင်တယ်"

ငိုလို့ဝသွားတော့ရှိုက်သံလေးတွေထွက်ပြီးမျက်လုံးလေးပွတ်ကာအိပ်ချင်ကြောင်းပြောနေလေပြီ။

"Diarဒီနေရာမှာအိပ်လို့ရမဲ့နေရာဖန်ဆင်းပေး"

"အော်...အင်း..အင်း..ရော့..ခြင်းတောင်းလေးတော့ကိုင်ထား

ခြင်းတောင်းကိုVEEဆီပြန်ပေးလိုက်ပြီးလက်ကိုလေထဲဝဲလိုက်တော့အိပ်စရာကုတင်တွေခေါင်းအုံးတွေအပြည့်အစုံပေါ်လာလေသည်။

"Vaselလေးဒီမှာအိပ်လို့ရတယ်နော်...နေလည်းမထိုးဘူး..စောင်တွေပါရှိတယ်"

"ဟုတ်မမ..ဟွား..."

ငိုပြီးရင်အိပ်တတ်တဲ့အကျင့်ရှိတာကြောင့်...စကားတွေထွေထွေထူးထူးပြောမနေတော့ဘဲကုတင်ပေါ်တက်စောင်ခြုံကာချက်ချင်းဆိုသလိုအိပ်ပျော်သွားလေသည်။

"Diar...Babyကိုအပြင်သံတွေမကြားရအောင်လုပ်ပေး"

"အင်း..အင်း.."

"...."

"ရပြီ.."

"နင်အမှန်တိုင်းပြော"

"ငါကဘာပြောရမှာလဲ...ဘာလဲ"

Diarပုခုံးနှစ်ဖက်တွန့်ပြရင်းသူဘာမှမသိတဲ့ပုံစံနဲ့ငြင်းနေတော့သည်။

"ကျစ်..ငါ့ကိုမလိမ်နဲ့..ငါကBabyရဲ့ခင်ပွန်းတစ်ယောက်အနေနဲ့..Babyရဲ့အခက်အခဲတွေကိုသိခွင့်ရှိတယ်"

"ဘာအခက်အခဲလဲ..Vaselလေးမှာအခက်အခဲမရှိပါဘူး"

"ကျေးဇူးပြုပြီး..ကျေးဇူးပြုပြီး..ငါ့ကိုမလိမ်ပါနဲ့"

"ဟင်း~~ငါစိတ်တွေညစ်တယ်..နင်သိသွားလည်းနင်ကူညီနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"

"ဘာမို့လဲ"

Diarဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြလိုက်တော့VEEသူ့ကလေးလေးအတွက်တော်တော်လေးစိတ်ပူသွားရသည်။

"ဒါပေမဲ့နင်အရမ်းကြီးလည်းစိတ်မပူပါနဲ့..ငါအသီးရွေးခိုင်းတော့Vaselလေးကတစ်ညပဲဒူးထောက်ရမယ်ဆိုတဲ့ဟာရလို့တစ်ညပဲဒူးထောက်ရမှာပါ..လက်ကတော့အမာရွတ်လိုဖြစ်သွားမှာ"

"ငါ..ငါ..တော်တော်အသုံးမကျတာပဲနော်..ငါBabyလေးအတွက်ဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ဘူး"

"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူးဟာ...ဖြစ်ချိန်တန်လို့ဖြစ်တာပါ"

"ငါ့ကိုယ်ငါဒဏ်ခတ်မယ်!!"

"နင်ဘာတွေလျှောက်လုပ်ဦးမို့လဲ"

"နင်Babyနိုးလာရင်နန်းတော်ကိုလာပို့ပေးလို့ရမလား"

"နင်ကကော..."

"ငါ့ကိုယ်ငါဒဏ်ခတ်မယ်လို့ပြောတယ်မလား...ငါသွားပြီ"

ကုတင်ပေါ်မှာလှဲအိပ်နေတဲ့Babyလေးကိုငြိုးငယ်စွာနဲ့တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးစိတ်ထဲ၌

*ကိုကို့အတွက်ကြီးမားတဲ့အပြစ်ဒဏ်ကBabyလေးနဲ့စကားမပြောတာပဲ...အဲ့ထက်ကြီးလေးတဲ့အပြစ်ဒဏ်ဆိုတာမရှိတော့ဘူး...ကိုကိုကလေBabyလေနဲ့စကားမပြောရရင်ရင်ထဲအရမ်းပူလောင်ပြီးမနေတတ်ဘူးကလေးလေးရဲ့...ကိုကိုရင်အကွဲခံပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြစ်ဒဏ်ပေးပါ့မယ်*

Vaselလေးကိုမျက်လုံးနဲ့စကားပြောပြီးမြင်းပျံရထားလုံးဆီထွက်သွားလေသည်။

"ဟင်း~VEEဘာလုပ်ဦးမှာလဲမသိပါဘူး..Vaselလေးနိုးရင်တော့သူ့ကိုကို့ကိုမေးနေတော့မှာပဲ"

...........
#ဒီficလေးကိုReviewလေးတွေပေးထားတာတွေ့တယ်ရယ်...ဘယ်လိုပျော်လို့ပျော်မှန်းကိုမသိတာ...တစ်ခြားငယ်လေးတို့လည်းVEEနဲ့Vaselလေးတို့အတွက်Reviewမရေးပေးချင်ဘူးလားဟင်😔
အကယ်၍Reviewလေးတွေရေးပေးရင်လည်းသာသာ့ကိုမန်းရှင်းကြပါဦးနော်😁
#Vote and CMလေးပေးခဲ့ကြဦးနော်ငယ်လေးတို့❤

Zawgyi
..........

"ခ်ယ္ရီသီး၂လုံးပဲလားBabyေလးရဲ႕"

"ေနာက္မွအမ်ားႀကီးေတာင္းမယ္ေလခုေတာ့ႏွစ္လုံးပဲေတာင္းဦးမယ္..တစ္လုံးကကိုကို႔အတြက္ေနာက္တစ္လုံးကBabyအတြက္"

"ကိုကို႔အတြက္ပါေတြးေပးလို႔ေက်းဇူးပါBaby"

တကယ္ပါဘယ္အရာမဆိုကိုကိုအတြက္ေတြးေပးတဲ့Babyေလးကဘုရားေပးတဲ့ဆုလာဘ္ေလး

"Babyနဲ႔ကိုကို႔ၾကားမွာေက်းဇူးေတြဘာေတြရွိလို႔လားကိုကိုရဲ႕..ေနာက္တစ္ခါေက်းဇူးဆိုတဲ့စကားႀကီးမေျပာနဲ႔ေနာ္"

"အင္းပါBabyေလးရဲ႕...Babyေလးကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတာကိုကိုအရမ္းကံေကာင္းတာပဲ..ႁပြတ္"

ဘုရားကေပးတဲ့ဆုလာဘ္ေလးရဲ႕ေခါင္းလုံးလုံးေလးအားႏူးညံ့ျခင္းအျပည့္နဲ႔ေမႊးၾကဴလိုက္ေလသည္။

"ကိုကို~Babyေခါင္းမေလွ်ာ္ရေသးဘူး"

ဒီကိုကိုဟာေလေခါင္းမေလွ်ာ္ေသးပါဘူးဆိုအရမ္းပဲ

"ေခါင္းမေလွ်ာ္ရေသးလည္းBabyေလးကအၿမဲတည္းေမႊးေနေတာ့ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

VEEအားမနမ္းရန္တြန္းေနတဲ့လက္ေသးေသးေလးအားယူကာနမ္းလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္ေလသည္။

"ကိုကိုဟာေလပိုကိုပိုလြန္းတယ္"

"ကဲဒီႏွစ္ေယာက္ငါ့အပင္ေရွ႕မွာလာroေနေတာ့ငါကခ်ယ္ရီသီးေပးရမွာလားမေပးရေတာ့ဘူးလား"

VEEတို႔ရပ္ေနတဲ့ခ်ယ္ရီပင္ကေနအနီေရာင္ဂါဝန္ဝတ္ထားၿပီးေက်ာထိရွည္တဲ့ဆံႏြယ္ေတြကိုတစ္ဝက္သာထုံးထားၿပီးက်န္တစ္ဝက္ကိုျဖန္႔ခ်ထားတဲ့မိန္းမလွေလးေပၚလာေလသည္။

"ကိုကို...!"

႐ုတ္တရပ္ႀကီးေပၚလာတာေၾကာင့္Vaselေလးလန္႔သြားကာသူ႔ကိုကိုေနာက္ေျပးပုန္းေတာ့သည္။
နဂိုကဆိုလန္႔ရင္အေမတတတ္တဲ့ကေလးေလးကအခုေတာ့ကိုယ့္အတြက္နာမ္စားေလးကိုတလိုက္တာေၾကာင့္VEEအတိုင္းထက္အလြန္ေပ်ာ္သြားရေလသည္။

"VEEနင့္Babyေလးကလန္႔တာေတာင္ခ်စ္စရာေလးေနာ္..ငါ့ကိုေပးပါလား"

*မမလွလွေလးနဲ႔ကိုကိုကရင္းႏွီးတာလား*

"Diarနင့္ေၾကာင့္ငါ့Babyလန္႔သြားတာကိုမေတာင္းပန္ပဲဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ..ေနာက္တစ္ခါငါ့Babyေလးကိုေပးပါလို႔ေတာင္းရဲေတာင္းၾကည့္..ခ်ယ္ရီဥယ်ာဥ္မွာေတာင္မေနရျဖစ္သြားမယ္"

"Vaselေလးအဲ့စိတ္ပုတ္ေကာင္ကိုဘယ္လိုမ်ားခ်စ္မိသြားသလဲဟယ္"

"ကိုကိုကစိတ္မပုတ္ပါဘူးဗ်"

VEEေနာက္မွာပုန္းေနရာကေနထြက္လာၿပီးVEEအားစိတ္ပုတ္ေကာင္လို႔ေျပာေနတဲ့Diarကိုမ်က္ေမွာင္ေလးႀကဳံၿပီးသူ႔ကိုကို႔ကစိတ္မပုတ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာေနေလရဲ႕။

"အား....VEEေရနင့္ေကာင္ေလးကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ"

"ကိုကိုဒီမမလွလွကဘယ္သူလဲဟင္"

VEEရဲ႕လက္အားလႈပ္ရမ္းကာေမးေနတဲ့Babyေလးကေတာ္ေတာ္သိခ်င္ေနတဲ့ပုံစံ

"ဟက္...စပ္စုေလး..သူက"

"ခဏ...ခဏေနဦး"

VEEသူ႔Babyေလးကိုရွင္းျပဖို႔ပဲရွိေသးတယ္Diarကပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔လက္ကာျပၿပီးမယုံႏိုင္တဲ့ပုံစံနဲ႔ခဏေနရန္ထေျပာေလသည္။

"Vaselေလးကမမကိုဘယ္..ဘယ္လိုေခၚလိုက္တာ"

"..."

VaselေလးDiarဘာကိုဆိုလိုခ်င္မွန္းနားမလည္တာေၾကာင့္မ်က္လုံးျပဴးျပဴးေလးနဲ႔သူ႔ကိုကိုအားဘာလဲဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ေမာ့ၾကည့္ေလသည္။

VEEလည္းDiarဘာေျပာခ်င္မွန္းနားမလည္တာေၾကာင့္သူ႔ကိုျပဴးတူးၿပဲတဲေလးၾကည့္ေနတဲ့Babyကိုေခါင္းသာခါျပလိုက္ေလသည္။

"အာ..ခုနကေခၚလိုက္တာေလ..မမထပ္ၾကားခ်င္လို႔ျပန္ေခၚေပးပါလားVaselေလး"

Diarလည္းမ်က္လုံးခ်င္းစကားေျပာေနၾကတဲ့ေရွ႕ကစုံတြဲရဲ႕အလယ္အားဝင္ရပ္လိုက္ၿပီးVaselေလးအားေျပာလိုက္ေလသည္။

"ေအာ္..မမလွလွေလးကိုေျပာတာလား"

Vaselေလးသူေျပာတာမွန္ရဲ႕လားဆိုတဲ့အၾကည့္ေလးနဲ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ၿပီးDiarအားျပန္ေျပာလိုက္သည္။

"ေအး!ဟုတ္တယ္.."

Diarတစ္ေယာက္ၾကားခ်င္တာကိုၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ေပ်ာ္ၿပီးထေအာ္လိုက္တာVaselေလးရဲ႕ကိုယ္လုံးေလးပါတုန္သြားရသည္။

"က်စ္!!Diarနင့္ေၾကာင့္ငါ့ကေလးေလးလန္႔ေနရေပါင္းမ်ားၿပီေနာ္"

အလယ္မွာဝင္ေနတဲ့Diarအားေဘးကိုတြန္းလိုက္ၿပီးVEEနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရပ္ေနတဲ့Vaselေလးအားလက္ကေနဆြဲလိုက္ၿပီးသူ႔နားေရာက္ေစကာရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ထားလိုက္ေလသည္။

ဒီအသည္းယားစရာကေလးေလးနဲ႔တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္မေဝးခ်င္တာဒီလူႀကီးမွားလား..

"VEEနင္ကလည္းေနေကာင္းခါစမို႔ပဲ...ဘာမွန္းမသိဘူး...Vaselေလးမမေနာက္လိုက္ခဲ့"

Vaselေလးရဲ႕လက္အားဆြဲလိုက္ၿပီးတစ္ေနရာေခၚသြားဖို႔လုပ္ေနေတာ့

"ဘယ္ကိုေခၚေနတာလဲမလိုက္ရဘူး"

Diarရဲ႕လက္အားပုတ္ထုတ္လိုက္ကာVaselေလးရဲ႕လက္အားသူ႔လက္နဲ႔ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီးသူဝတ္ထားတဲ့အက်ီ္အိတ္ကပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။

"က်စ္...VEEငါခဏပဲငါ့အိမ္ေတာ္ကိုေခၚသြားမွာ..ငါVaselေလးကိုဘာမွမလုပ္ဘူးစိတ္ခ်"

VEEသူ႔ရင္ခြင္ထဲကBabyေလးကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့သြားခ်င္လို႔ခြင့္ျပဳပါဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ေတြပါေနတဲ့မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့Babyေလးကိုေတြ႕ရတာေၾကာင့္

"အဲ့တာဆိုငါပါလိုက္မယ္Babyတစ္ေယာက္တည္းငါစိတ္မခ်ဘူး"

"ငါ့အိမ္ေတာ္ကVampireေတြဝင္လို႔မရဘူးဆိုတာနင္ေမ့ေနတာလား"

"အဲ့တာဆိုမသြားရဘူးငါစိတ္မခ်ဘူး"

"ဟာ!VEEနင့္ကေလးေလးကိုလည္းၾကည့္ဦး..သူလိုက္ခ်င္ေနတယ္ေလ..ဘာကိုစိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာလဲ..ငါတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာကို"

"နင့္ကိုပိုစိတ္မခ်တာ"

"ကိုကိုကလည္း...Babyလိုက္ၾကည့္ခ်င္လို႔ေလေနာ္..မၾကာပါဘူးခဏေလးပဲေလေနာ္..."

VEEရဲ႕ပုခုံးေပၚေခါင္းေလးတင္လိုက္ၿပီးလက္ေမာင္းအားလက္ေသးေသးေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္တြဲခိုထားကာမ်က္လုံးေလးေပကလပ္ေပကလပ္ျဖင့္ေမာ့ၾကည့္ေနၿပီးခြၽဲေနေလၿပီ။ႏႈတ္ခမ္းေလးကဆူထားေသး။ဒီကေလးေလးဒီလူကိုအခ်စ္ပိုေအာင္မ်ားတမင္တကာျပဳစားေနေရာလား။

*ဒီေနရာမွာတင္ဖက္နမ္းလိုက္ရင္အရွက္သည္းၿပီးထငိုမလားပဲ*

"ဟက္"

VEEသူ႔အေတြးထဲကBabyေလးအားျမင္ေယာင္လာၿပီးအသည္းယားလာတာေၾကာင့္"ဟက္"ကနဲရီမိသြားေလသည္။

"ကိုကိုကရီတယ္ဆိုေတာ့..သြားခိုင္းဝာာေပါ့ေနာ္..ဟုတ္တယ္မလား"

"အဲ့လိုလိုရာဆြဲေတြးလို႔ရသလားBaby"

"ဟြန္႔"

တြဲထားတဲ့VEEရဲ႕လက္ေမာင္းအားတြန္းထုတ္လိုက္ၿပီးVEEကိုေက်ာေပးရပ္ကာသူစိတ္ဆိုးေနေၾကာင္းအခ်က္ျပေနေလသည္။

"အဲ..အဲ..စိတ္ေတာ့မဆိုးလိုက္ပါနဲ႔Babyေလးရယ္...10မိနစ္..10မိနစ္သြားခိုင္းမယ္ေလ..ရလား"

"ေရး.....အဲ့တာေၾကာင့္ကိုကို႔ကိုခ်စ္ေနရတာ..မြ"

သြားခိုင္းမယ္လည္းဆိုေရာခ်က္ခ်င္းလူကိုလာနမ္းတဲ့အလည္ေလး

"Babyေလးကစိတ္ဆိုးေနတာဟုတ္ဘူးလား"

"ဘယ္သူလဲ..ဘယ္သူစိတ္ဆိုးတာလဲ"

ဟိုရွာဒီရွာနဲ႔စိတ္ဆိုးေနတာဘယ္သူလဲျပန္ျငင္းေနတဲ့Babyေလးကိုၾကည့္ၿပီးအသည္းယားရျပန္ၿပီ။

"ဟား..ဟား..ဘယ္ေကာင္ေလးလဲမသိပါဘူး..ခုနကစိတ္ဆိုးေနတာ..ဟား..ဟား"

VEEရဲ႕အရယ္အၿပဳံးေတြကVaselေလးေၾကာင့္သာျဖစ္တည္လာရတာ။ခုလည္းၾကည့္ တျခားသူေရွ႕မွာ အားပါးတရရီမိျပန္ျပ

"၁၀မိနစ္ပဲရမွာေနာ္Baby"

"အင္းပါကိုကိုရဲ႕စိတ္ခ်...စိတ္ခ်"

"အဲ့တာဆိုငါတို႔သြားၿပီေနာ္"

Diarတစ္ေယာက္VEEကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔သူ႔လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ေမွာ္ႀကိမ္လုံးကိုေဝွ႔လိုက္တာေၾကာင့္DiarေကာVaselေလးပါေပ်ာက္သြားေလသည္။

"မမရဲ႕စံအိမ္ကေနႀကိဳဆိုပါတယ္Vaselေလး"

"ဝါး...မမစံအိမ္ကလွလိုက္တာခ်ယ္ရီပန္းေတြအားႀကီးပဲ"

စံအိမ္ေရွ႕မွာခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ခ်ယ္ရီပန္းေတြနဲ႔သီထားတဲ့ပန္းကုံးရွည္ကိုကိုင္ၿပီးေျပာလိုက္ေလသည္။

"မမကတကယ္ေတာ့နတ္မိမယ္ေလ..ျပစ္ဒဏ္တစ္ခုေၾကာင့္ေကာင္းကင္ဘုံကေနဆင္းလာရတာ"

"ေအာ္.."

Diarေျပာေနတဲ့အေၾကာင္းကိုVaselေလးစိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနတာေၾကာင့္

"Vaselေလးစံအိမ္ထဲအရင္ဝင္ၾကမယ္ေလ..အထဲေရာက္မွေအးေအးေဆးေဆးေျပာျပမယ္"

"ကိုကိုကအခ်ိန္10မိနစ္ပဲေပးလိုက္ေတာ့"

"ဘာမွမျဖစ္ဘူးထားလိုက္..လာ..စံအိမ္ထဲဝင္"

"ဟုတ္"

စံအိမ္ကိုသြားတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္လုံးကိုပန္းေရာင္ခ်ယ္ရီပြင့္ဖက္ေတြေနရာလြတ္မက်န္ခင္းထားေလသည္။သစ္ပင္ေတြအကုန္ကလည္းခ်ယ္ရီပင္ေတြခ်ည္းပဲ။တကယ့္ကိုေနခ်င္စရာေလးပဲ။

"Vaselေလးထိုင္ေလ..."

Vaselေလးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးဟိုေငးဒီေငးလုပ္ေနတာနဲ႔စံအိမ္ထဲေရာက္လို႔ေရာက္ေနၿပီမွန္းေတာင္မသိလိုက္။

"ဟုတ္မမ"

Vaselေလးထိုင္ခုံေပၚမွာထိုင္လိုက္ေတာ့ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ႕ကိုရလိုက္တာေၾကာင့္ထိုင္ခုံကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ထိုင္ခုံကိုခ်ယ္ရီပန္းေတြနဲ႔ခ်ည္းလုပ္ထားတာကိုေတြ႕ရတယ္။

*မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး..ထိုင္ခုံဆို သစ္သားတို႔၊သံတို႔ေတာ့ရွိရမွာေပါ့..ပန္းေတြနဲ႔ပဲလုပ္လို႔မွမရတာ*

Vaselေလးေၾကာင္ေတာင္ေတာင္႐ုပ္ေလးနဲ႔ခါးကိုင္းကာထိုင္ခုံေထာက္တိုင္ေတြကိုဟိုစမ္းဒီစမ္းလုပ္ၾကည့္ေနသည္။

"Vaselေလးဘာေတြစမ္းေနတာလဲ..."

Diarေရွ႕မွာခါးေလးကိုင္းၿပီးထိုင္ခုံေထာက္တိုင္ေတြကိုဟိုစမ္းဒီစမ္းလုပ္ေနတဲ့Vaselေလးေၾကာင့္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

"မမဒီထိုင္ခုံေတြက.."

"ဟုတ္တယ္ေလ...အဲ့ထိုင္ခုံေတြကိုခ်ယ္ရီပြင့္ဖတ္နဲ႔ပဲလုပ္ထားတာ...ဘာသစ္သားဘာသံမွမပါဘူး"

"အဲ့လိုလုပ္လို႔ရတာလား"

လက္လုံးျပဴးျပဴးေလးနဲ႔ေမးလာတာေၾကာင့္

"ဟက္..ဟက္..ဟက္..အစြမ္းနဲ႔ဆိုအကုန္လုပ္လို႔ရတယ္Vaselေလးရဲ႕...႐ုပ္ေလးကၾကည့္ပါဦး..ခ်စ္စရာေလးအဲ့တာေၾကာင့္VEEကသည္းသည္းလႈပ္ျဖစ္ေနတာေနမယ္..ဟက္..ဟက္"

"သည္းသည္းလႈပ္မျဖစ္ပါဘူးမမရဲ႕"

"မျဖစ္ဘူးထဲထားပါေတာ့ရွင္"

"မမနဲ႔ကိုကိုကဘယ္လိုသိၾကတာလဲ"

"ေအာ္ဟုတ္သားပဲမမဆက္ေျပာျပမယ္"

"....."

"ေကာင္းကင္ဘုံကေနနယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးခံရေတာ့မမလည္းဘယ္သြားလို႔ဘယ္လာရမလဲမသိျဖစ္ေနတာေပါ့..အဲ့တာနဲ႔ဒီေတာင္ကိုေရာက္လာခဲ့တာ..မမကနဂိုတည္းကခ်ယ္ရီသီးဆိုအရမ္းႀကိဳက္ေတာ့

*Flash back*

"ဟင္း...ဗိုက္ဆာလိုက္တာ"

18ႏွစ္အ႐ြယ္နတ္မိမယ္ေလးDiarတစ္ေယာက္ဗိုက္ကိုလက္နဲ႔ပြတ္ရင္းဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ျဖင့္စားစရာလိုက္ရွာေနမိသည္။

"ဝါး...ဟိုမွာခ်ယ္ရီေတြအားႀကီးပဲ..ဗိုက္ဆာေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ"

ေရွ႕မွာေတြ႕ရတဲ့ခ်ယ္ရီပင္ေတြႁပြတ္ခဲေနတဲ့ေတာင္တစ္ေတာင္ဆီသို႔ ဝမ္းသာအားရ ေျပးသြားေတာ့သည္။

အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ခ်ယ္ရီသီးေတြကိုခူးဆြပ္ၿပီးတမင္ေခြထိုင္ရင္း အသီးေတြကိုေပါင္ေပၚတင္ကာအားရပါးရစားေတာ့သည္။

"အင္း~ေကာင္းလိုက္တာ"

"မင္းကဘယ္သူလဲ...ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ!"

"ဟင္"

Diarစားေနတုန္းအထက္စီးဆန္တဲ့အသံမာမာတစ္ခုၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္စားလက္စျဖင့္သာေမာ့ၾကည့္လိုက္ေလသည္။

"ဘာလာဟင္ေနတာလဲ!မင္းဘယ္သူလဲ..အေစာင့္ေတြ! သူ႔ကိုဖမ္းစမ္း"

မ်က္ႏွာေၾကာတင္းၿပီးေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြထင္ပုံရတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကDiarကိုလာခ်ဳပ္ေတာ့..

"လႊတ္..လႊတ္စမ္းနင္တို႔ကမ်ားရာရာစစငါ့လိုနတ္မိမယ္ကိုလႊတ္စမ္း"

ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔လာခ်ဳပ္တဲ့လူေတြကိုမတ္တပ္ရပ္ၿပီးတြန္းထုတ္ေနေတာ့သည္။မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အားနဲ႔ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္အားဆိုေတာ့ဘယ္လိုတြန္းတြန္းတုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္

"သားVEEဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

အသက္လတ္ပိုင္းဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ကမ်က္ႏွာေၾကာတင္းေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုလာေခၚတယ္။ၾကည့္ရတာသူ႔သားေနမယ္...

"ေဖေဖသူကသားတို႔Vampireနန္းေတာ္ပိုင္တဲ့ေနရာကိုက်ဴးေက်ာ္လာလို႔"

*ဘုရားေရ...Vampireနန္းေတာ္တဲ့လား..ငါေတာ့ေသၿပီ*

"ဟို..ဟို..ဦးေလးသမီးကနတ္မိမယ္တစ္ေယာက္ပါ"

"နတ္မိမယ္ကေကာင္းကင္ဘုံမွာရွိရမွာမဟုတ္ဘူးလား"

*ဒီလူႀကီးလည္းသူ႔သားအတိုင္းပဲအသံႀကီးကိုခက္ထန္လို႔*

"ဟုတ္..ဟုတ္ပါတယ္..ဒါေပမဲ့အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္နယ္ႏွင္ဒဏ္ခံရလို႔..ေလွ်ာက္သြားေနရင္းဗိုက္အရမ္းဆာတာနဲ႔ခ်ယ္သီးေတြစားလိုက္မိတာပါ"

"အဲဒါဆို..အခုသြားဖို႔ေနရာေကာရွိလား"

"မ..မရွိပါဘူးဦးေလး"

Diarေခါင္းငုံ႔ၿပီးဝမ္းနည္းစြာေျပာလိုက္ေလသည္။

"ဟင္း~မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ေလွ်ာက္သြားေနတာမသင့္ေတာ္ဘူး..ဒီေတာ့..ဒီခ်ယ္ရီဥယ်ာဥ္ကိုေစာင့္ေရွာက္ရင္းေနေစ"

"တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ဦးေလး..ေက်းဇူးပါ"

"သားVEEနဲ႔လည္းအ႐ြယ္တူေလာက္ပဲဆိုေတာ့သားကစားေဖာ္ရတာေပါ့"

"ဟုတ္ဦးေလး..သမီးနမည္Diarပါ..ေနာက္အေရးႀကဳံရင္သမီးျပန္ကူညီပါ့မယ္"

"ဟုတ္ၿပီ"

"VEEငါတို႔ခင္ၾကရေအာင္"

"......"

အေခ်ကိုယ္ေတာ္ကေတာ့Diarကိုလွည့္ေတာင္မၾကည့္ဘဲေက်ာခိုင္းထြက္သြားေလၿပီ။

*မာနကလည္းႀကီးပါ့...*

*Flash back end*

"အဲ့လိုနဲ႔မမလည္းဒီမွာေနျဖစ္သြားတာVaselေလးေရ"

"ေအာ္...အဲ့တာဆိုကိုကိုနဲ႔ေဆာ့ခဲ့ၾကမွာေပါ့..ကိုကိုငယ္ငယ္ကခ်စ္စရာေလးေနမွာပဲ"

"ဘယ္ကသာ...သူ႔ဘာသာက်င့္စဥ္က်င့္ေနတာအၿမဲ..ငယ္ငယ္တည္းကမ်က္ခြက္ႀကီးကတည္ေနတာ"

VEEအတင္းကိုမ်က္ႏွာႀကီးမဲ့႐ြဲ႕ၿပီးအားရပါးရေျပာေနေလရဲ႕။

"ကိုကိုကမ်က္ႏွာမတည္ပါဘူးမမရဲ႕"

"အဲ့တာVaselေလးနဲ႔မွပါ...ဒင္းကသူ႔မိဘေတြနဲ႔ေတာင္တည္တည္ႀကီး"

"ဟီး..ဟီး..ဒါနဲ႔ေလ..ခ်ယ္ရီသီးေတြကသူ႔အလိုလိုမရွိေတာ့တာလဲ"

"ဘာကိုလဲဟင္"

"ဟိုဟာေလ..ခ်ယ္ရီသီးကိုလက္ျဖန္႔ၿပီးေတာင္းမွရတာေလ"

"မမသိၿပီအဲ့တာကဒီတိုင္းအပုတ္ျမန္ေနလို႔..မမအစြမ္းနဲ႔လုပ္ထားတာ"

"အာ..အဲ့လိုကို"

"မမVaselေလးကိုဒီေခၚလိုက္တာအေၾကာင္းရွိတယ္"

"ဟင္..ဘာအေၾကာင္းလဲဟင္"

*ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးနဲ႔ျပန္ေမးေနျပန္ၿပီ...အဲ့႐ုပ္ေလးကိုအသည္းေတြယားလိုက္တာ*

"VEEတို႔မိသားစုကမမကိုကူညီထားတာေၾကာင့္မမလည္းျပန္ကူညီရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ..."

"......"

ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးနဲ႔ဘာေတြေျပာေနတာလဲဆိုတာကိုဦးေႏွာက္ေသးေသးေလးနဲ႔စဥ္းစားေနျပန္ၿပီ။

"အေစာင့္တစ္ေယာက္...ငါ့အိပ္ခန္းထဲကခ်ယ္ရီသီး3လုံးယူလာခဲ့"

"ဟုတ္သခင္မ"

"Vaselေလးခဏေစာင့္ေနာ္..."

"ဟုတ္မမ"

"Vaselေလးအသက္ဘယ္နႏွစ္ရွိၿပီလဲ"

"23ပါဗ်...မမေကာ"

"မမကVaselေလးကိုကိုထက္လပိုင္းပဲငယ္တာကေလးရဲ႕"

"ေအာ္..အဲ့တာဆိုမမက32လား..ကိုကိုနဲ႔တူတူပဲဆိုေတာ့"

"အင္းဟုတ္တယ္ဘယ္လိုပဲမမကႏုတယ္မလား"

"ႏုတာေပါ့...စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းတုန္းကအသက္23ေလာက္ပဲရွိအုံးမယ္ထင္တာ"

"ဟက္..ဟက္..ေက်နပ္တယ္..ဟက္"

"သခင္မဒီမွာပါ"

Diarရဲ႕အခိုင္းအေစတစ္ေယာက္ကဒူးေထာက္ၿပီးခ်ယ္ရီပြင့္ဖတ္ဗန္းထဲတင္ထားတဲ့ခ်ယ္ရီသီး3လုံးလာေပးေလသည္။

"သြားလို႔ရၿပီ"

"ဟုတ္"

"Vaselေလးဒီခ်ယ္ရီသီး3လုံးထဲတစ္လုံးကိုေ႐ြးလိုက္...အေ႐ြးမွန္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္.."

"......"

"Vaselေလး3ရက္ဆက္တိုက္ဒူးေထာက္ရမယ္မလား...ၿပီးေတာ့VEEနဲ႔ထိလိုက္တိုင္းပူေလာင္ျခင္းဆိုတဲ့ဒဏ္ကိုခံစားေနရတယ္မလား"

"ဟုတ္..ဟုတ္..မမဘယ္လိုသိတာလဲဟင္"

"မမကနတ္မိမယ္ပဲကိုမသိတာမရွိဘူးငယ္ေလးရဲ႕..."

"ခုဒီအသီးေတြနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲဟင္"

"မမရွင္းျပမယ္ေနာ္...အသီးသုံးလုံးထဲမွာ တစ္လုံးကအဲ့အျပစ္ဒဏ္နဲ႔ပူတာကိုအကုန္ေျဖေဖ်ာက္ေပးလိမ့္မယ္...ေနာက္တစ္လုံးကအပူဒဏ္ကိုေတာ့ေဖ်ာက္ေပးလိမ့္မယ္ဒါေပမဲ့ဒီညတစ္ညေတာ့ဒူးေထာက္ရမယ္...ေနာက္ဆုံးအလုံးကက်ေတာ့ ဗလာလိုပုံစံမ်ိဳးပဲ..အဲ့တာမေ႐ြးမိေအာင္လုပ္ေနာ္Vaselေလး"

"ဟုတ္မမ"

"ကဲ..ေ႐ြးေပေတာ့"

"....."

Vaselေလးအခုခ်ိန္မွာစဥ္းစားရအရမ္းခက္ေနေလသည္။ပထမတစ္လုံးကိုကိုင္လိုက္ခ်လိုက္ဒုတိယတစ္လုံးကိုကိုင္လိုက္ခ်လိုက္နဲ႔သုံးလုံးထဲကဘာကိုေ႐ြးလို႔ေ႐ြးရမွန္းမသိျဖစ္ေနေလသည္။

"ဟူး~~ကိုကိုBabyကိုလမ္းျပေပးပါ"

မ်က္လုံးေလးမွိတ္လိုက္ၿပီးမ်က္လုံးထဲမွာသူ႔ကိုကိုပုံရိပ္ကိုပုံေဖာ္လိုက္ၿပီးသစ္သီးတစ္လုံးကိုယူလိုက္ေလသည္။

"မမ..ကြၽန္ေတာ္ဒါယူမယ္"

မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္လိုက္ၿပီးလက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့အသီးတစ္လုံးကိုDiarအားေပးလိုက္ေလသည္။

"စားလိုက္Vaselေလး"

"ဟုတ္"

Vaselေလးတစ္ကိုက္ကိုက္လိုက္ေတာ့အသီးကခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေ႐ႊေရာင္ေျပာင္းသြားေလသည္။Vaselေလးလည္းလန္႔ၿပီးအသီးကိုခုံေပၚခ်လိုက္မိေလသည္။

"မမ..ဘာ..ဘာျဖစ္တာလဲဟင္"

"အသီးကေ႐ႊေရာင္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုေတာ့..ဟင္း~~ငယ္ေလးဒုတိယတစ္လုံးကိုေ႐ြးမိတာဒီညတစ္ညေတာ့ဒုကၡခံလိုက္ပါဦးကေလးငယ္ရယ္"

"ရပါတယ္မမရဲ႕တစ္ရက္တည္းပဲကို..စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္..."

Diarမ်က္ႏွာၿငိဳးသြားတာေၾကာင့္ဝမ္းမနည္းဖို႔ေျပာေနေလရဲ႕..တကယ္စိတ္ထားျဖဴစင္တဲ့ကေလးေလး။

"ဒါေပမဲ့.."

"ရပါတယ္ဆိုမမကလည္း..မပူေတာ့တာကိုပဲေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာေနၿပီကို..ဟီး..ဟီး"

"အင္းပါ..အင္းပါ..စိတ္ထားျဖဴစင္တဲ့ကေလးေလးရယ္.."

"မမျပန္ၾကေတာ့မလားဟင္...ဆယ္မိနစ္ေတာင္ေက်ာ္ေနၿပီလားမသိဘူး"

"အမယ္..လြမ္းေနၿပီေပါ့"

"မ..မဟုတ္ပါဘူးမမကလည္း"

ေမာင္အရွက္သည္းေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ရွက္ၿပီးမ်က္ႏွာေလးနီၿပီးေခါင္းငုံ႔သြားေလၿပီ

"ဟက္..ဟက္..မမကစတာပါငယ္ေလးရဲ႕..ၾကည့္ပါဦး..ရွက္ေနတာေလးမ်ားခ်စ္စရာေလး..ဟက္..VEEဆီကိုမျပန္နဲ႔ေတာ့မမနဲ႔ပဲေနေတာ့"

"ခစ္..ခစ္..ခစ္"

"ကဲ..ကဲ..ျပန္ၾကမယ္ေနာ္..ခုေလာက္ဆိုVEEတစ္ေယာက္အပင္ေရွ႕မွာနာရီတစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနေလာက္ၿပီ"

"ဟုတ္ေလာက္တယ္..ဟုတ္ေလာက္တယ္"

"မမလက္ကိုေသခ်ာကိုင္ထားေနာ္"

"ဟုတ္"

Diarခႏၲာကိုယ္ကိုတစ္ပတ္ပက္လိုက္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုVEEရွိရာသစ္ပင္ေရွ႕ကိုေရာက္သြားေလသည္။

"Diar..!ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ၾကာေနရတာလဲ"

Diarတို႔ေပၚလာတာနဲ႔တမ္းေအာ္တဲ့ကိုကိုရယ္ပါ

"အာ...မမကိုမဆူပါနဲ႔..Babyကေနခ်င္ေသးတယ္လို႔ေျပာလို႔ပါ...ကိုကိုဆူခ်င္ရင္Babyကိုပဲဆူပါနဲ႔"

ဘယ္လက္မေလးကိုညာလက္မေလးနဲ႔ပြတ္ၿပီးမ်က္ႏွာေလးေအာက္ခ်ကာဆူခံရမွာေၾကာက္ေနတဲ့ပုံေလးကVEEကို႐ူးေစတယ္..

"ကိုကိုကBabyေလးကိုဆူစရာလားအခ်စ္ကေလး..ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲလာပါဦး...လြမ္းေနၿပီဖတ္ထားပေရစ"

VEEလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန္႔တန္းေပးေတာ့ခ်က္ခ်င္းရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာခြၽဲေနေလသည္။

"Babyကကိုကို႔ကိုလြမ္းေနတာ"

တင္းၾကပ္ေနေအာင္ဖတ္ထားၿပီးအရမ္းလြမ္းေနတဲ့အေၾကာင္းကိုႏႈတ္ခမ္းဆူဆူေလးနဲ႔ေျပာျပေနေလရဲ႕...

"ခုနကအဆူခံရမွာေၾကာက္ေနတဲ့Babyေလးဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္"

"ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲမွာေလ"

"ဟား..ဟား..ဒီကေလးေလးကေတာ့ကိုကို႔ကိုေႁခြတယ္ကြာ..အခြၽဲေလး"

အရမ္းခြၽဲေနတဲ့Vaselေလးရဲ႕ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးကိုအသည္းတယားယားျဖင့္ဖြဖြေလးလိမ္ဆြဲလိုက္ေလသည္။

"နာတယ္ေလ"

သူ႔ႏွာေခါင္းေလးအားသူျပန္ပြတ္ကာနာေၾကာင္းေနေလသည္။

"ဟုတ္ပါရဲ႕ႏွာေခါင္းေလးကနီတာရဲေလးေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ...အုံဖြ..အုံဖြ"

"ဟင္း~VEEနင္ငါ့ကိုဘယ္အၿငိဳးေတြေၾကာင့္ခုလိုရက္စက္ရတာလဲဟယ္"

Diarတစ္ေယာက္လက္ပိုက္ရင္းVEEကိုမ်က္ႏွာႀကီးမဲ့႐ြဲ႕ကာေျပာလိုက္သည္။

"ငါဘာလုပ္လို႔လဲ."

"အသံကခုနနဲ႔မ်ားတျခားစီေနာ္...နင္ငါ့ေရွ႕လာroျပေနတာေလ...ဟြန္႔မေျပာခ်င္ဘူး..Vaselေလးေနာ္သူ႔ကိုကိုေရွ႕ေရာက္ေတာ့မမကိုေတာင္ရွိတယ္မထင္ေတာ့ဘူး"

"အဲ့လိုမ်ိဳးမဟုတ္ရပါဘူးမမရဲ႕..ဟီး"

VEEရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကထြက္ၿပီးDiarအားၿပဳံးျပကာေျပာေနတဲ့ပုံေလးကျမင္တဲ့လူတိုင္းကိုအသည္းယားေစတယ္...

"ဘာမွရွင္းျပစရာမလိုဘူးBaby...လာရင္ခြင္ထဲျပန္ဝင္"

"အမေလး...နန္းေတာ္ေရာက္မွပဲရင္ခြင္ထဲသြင္းပါေတာ့ရွင္...ကြၽန္မေမာင္ေလးVaselကိုလက္ေဆာင္ေလးေပးခ်င္လို႔ပါရွင့္"

"ျမန္ျမန္လုပ္..."

"ေအးပါ"

VEEကိုရန္ျပန္ေတြ႕ၿပီးDiarလက္ဖဝါးျဖန္႔လိုက္တာ့လက္ဖဝါးေပၚမွာခ်ယ္ရီပြင့္ဖတ္ေတြနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ျခင္းေတာင္းေလးေပၚလာသည္။ျခင္းအထဲမွာခ်ယ္ရီသီးေတြအျပည့္...

"ေရာ့...ငယ္ေလးမ်ားမ်ာစားေနာ္"

"ဟုတ္မမ"

Diarလွမ္းေပးတဲ့ျခင္းကိုVaselေလးလွမ္းယူလိုက္ေတာ့

"Baby..Baby..ကိုကို႔ကိုေပး..အေလးႀကီးပဲလက္ေလးေတြနာမယ္"

Vaselေလးလက္ထဲေရာက္ေတာ့မဲ့ျခင္းေတာင္းကိုလမ္းတစ္ဝက္မွာVEEျဖတ္လုသြားေလသည္။

"နင္ဟာေလပိုကိုပိုတယ္"

"ဒါကလိုေတာင္လိုေနေသးတယ္...ဒါနဲ႔ငါနင့္ကိုေမးပါဦးမယ္..ငါ့Babyကိုဘယ္လိုေတြေခၚေနတာလဲ"

"ဘာျဖစ္လဲငါ့ထက္ငယ္လို႔ငယ္ေလးေခၚတာပဲဘာျဖစ္လဲ"

"မေခၚနဲ႔ဆိုမေခၚနဲ႔!!!ေနာက္ၿပီးငါ့Babyကိုပစၥည္းေတြသယ္ခိုင္းတာဒါေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစ"

"နင္.."

"ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ..ကိုကိုလည္းေတာ္ၿပီမမလည္းေတာ္ၿပီေနာ္..ကိုကိုကလည္းBabyကအားရွိပါတယ္ဗ်ဒီမွာၾကည့္"

ရန္ျဖစ္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကားထဲကဝင္ျဖန္ေျဖေပးေနရင္းသူအားရွိေၾကာင္းကိုလည္းလက္ေမာင္းေကြးၿပီးထြက္မလာတဲ့လက္ေမာင္းႂကြက္သားကိုအတင္းညႇစ္ျပေနတာတကယ့္ကေလးေလး...

"ဟင္!Babyလက္ခုံကဘာျဖစ္တာလဲ"

လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ျခင္းကိုDiarဆီထိုးထည့္ေပးလိုက္ၿပီးBabyေလးရဲ႕လက္ခုံအားစိုးရိမ္တႀကီးၾကည့္ကာေမးလိုက္သည္။

"ကိုကိုေမးတာေျဖေလBabyရဲ႕..ဒီအမည္းေရာင္အသည္းတစ္ျခမ္းကဘာျဖစ္တာလဲလို႔!!"

"အင့္....အီးဟီး..ကိုကိုကBabyကိုေအာ္တယ္..အင့္...ကိုကို႔ကိုေခၚေတာ့ဘူး...အီးဟီး"

Vaselေလးကိုကိုနဲ႔ေတြ႕ဆုံရကတည္းကကိုကို႔ဆီကေအာ္တာတစ္ခါမွမခံဖူးတာေၾကာင့္ရင္ထဲဝမ္းနည္းျခင္းေတြကလႈိက္တက္လာၿပီးငိုခ်လိုက္ေတာ့သည္။

"မ..မဟုတ္ပါဘူးBabyေလးရယ္..မငိုပါနဲ႔ေနာ္..ကိုကိုအရမ္းစိတ္ပူသြားလို႔ပါကေလးငယ္ရယ္..မငိုပါနဲ႔Babyရယ္...ကိုကို႔ရင္ထဲ႐ူးမတက္ပူေလာင္ရလို႔ပါကေလးေလးရယ္...ေမာေနမယ္ေလေနာ္...ကိုကို႔ကိုခ်စ္ရင္တိတ္ေတာ့ေနာ္..."

VEEစိုးရိမ္လြန္ၿပီးအသံမာသြားတာေၾကာင့္ဝမ္းနည္းကာငိုေနတဲ့Babyေလးကိုတင္းၾကပ္ေအာင္ဖတ္ထားၿပီးေခ်ာ့ေနရွာသည္။သူ႔ကိုယ္သူလည္းအျပစ္တင္ေနရင္းနဲ႔ေပါ့...

"အင့္...အင့္...ေနာက္အဲ့လိုမေအာ္ပါနဲ႔ေနာ္..အင့္...အင့္"

"အင္းပါ...မေအာ္ဘူးေနာ္...လုံးဝမေအာ္ေတာ့မွာမို႔တိတ္ေတာ့ေလေနာ္"

"Vaselေလးမငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္...Vaselေလးကိုကိုကအစိုးရိမ္လြန္သြားလို႔ပါ"

Diarတစ္ေယာက္VEEသူ႔ဆီပစ္ေပးလိုက္တဲ့ျခင္းေထာင္းေလးပိုက္ၿပီးVaselေလးကိုႏွစ္သိမ့္ေပးေနရသည္။

"အင့္....ငိုရတာေမာသြားၿပီ...အင့္...Babyအိပ္ခ်င္တယ္"

ငိုလို႔ဝသြားေတာ့ရႈိက္သံေလးေတြထြက္ၿပီးမ်က္လုံးေလးပြတ္ကာအိပ္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာေနေလၿပီ။

"Diarဒီေနရာမွာအိပ္လို႔ရမဲ့ေနရာဖန္ဆင္းေပး"

"ေအာ္...အင္း..အင္း..ေရာ့..ျခင္းေတာင္းေလးေတာ့ကိုင္ထား

ျခင္းေတာင္းကိုVEEဆီျပန္ေပးလိုက္ၿပီးလက္ကိုေလထဲဝဲလိုက္ေတာ့အိပ္စရာကုတင္ေတြေခါင္းအုံးေတြအျပည့္အစုံေပၚလာေလသည္။

"Vaselေလးဒီမွာအိပ္လို႔ရတယ္ေနာ္...ေနလည္းမထိုးဘူး..ေစာင္ေတြပါရွိတယ္"

"ဟုတ္မမ..ဟြား..."

ငိုၿပီးရင္အိပ္တတ္တဲ့အက်င့္ရွိတာေၾကာင့္...စကားေတြေထြေထြထူးထူးေျပာမေနေတာ့ဘဲကုတင္ေပၚတက္ေစာင္ၿခဳံကာခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။

"Diar...Babyကိုအျပင္သံေတြမၾကားရေအာင္လုပ္ေပး"

"အင္း..အင္း.."

"...."

"ရၿပီ.."

"နင္အမွန္တိုင္းေျပာ"

"ငါကဘာေျပာရမွာလဲ...ဘာလဲ"

Diarပုခုံးႏွစ္ဖက္တြန္႔ျပရင္းသူဘာမွမသိတဲ့ပုံစံနဲ႔ျငင္းေနေတာ့သည္။

"က်စ္..ငါ့ကိုမလိမ္နဲ႔..ငါကBabyရဲ႕ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔..Babyရဲ႕အခက္အခဲေတြကိုသိခြင့္ရွိတယ္"

"ဘာအခက္အခဲလဲ..Vaselေလးမွာအခက္အခဲမရွိပါဘူး"

"ေက်းဇူးျပဳၿပီး..ေက်းဇူးျပဳၿပီး..ငါ့ကိုမလိမ္ပါနဲ႔"

"ဟင္း~~ငါစိတ္ေတြညစ္တယ္..နင္သိသြားလည္းနင္ကူညီႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"

"ဘာမို႔လဲ"

Diarျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေျပာျပလိုက္ေတာ့VEEသူ႔ကေလးေလးအတြက္ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ပူသြားရသည္။

"ဒါေပမဲ့နင္အရမ္းႀကီးလည္းစိတ္မပူပါနဲ႔..ငါအသီးေ႐ြးခိုင္းေတာ့Vaselေလးကတစ္ညပဲဒူးေထာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ဟာရလို႔တစ္ညပဲဒူးေထာက္ရမွာပါ..လက္ကေတာ့အမာ႐ြတ္လိုျဖစ္သြားမွာ"

"ငါ..ငါ..ေတာ္ေတာ္အသုံးမက်တာပဲေနာ္..ငါBabyေလးအတြက္ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး"

"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူးဟာ...ျဖစ္ခ်ိန္တန္လို႔ျဖစ္တာပါ"

"ငါ့ကိုယ္ငါဒဏ္ခတ္မယ္!!"

"နင္ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ဦးမို႔လဲ"

"နင္Babyႏိုးလာရင္နန္းေတာ္ကိုလာပို႔ေပးလို႔ရမလား"

"နင္ကေကာ..."

"ငါ့ကိုယ္ငါဒဏ္ခတ္မယ္လို႔ေျပာတယ္မလား...ငါသြားၿပီ"

ကုတင္ေပၚမွာလွဲအိပ္ေနတဲ့Babyေလးကိုၿငိဳးငယ္စြာနဲ႔တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးစိတ္ထဲ၌

*ကိုကို႔အတြက္ႀကီးမားတဲ့အျပစ္ဒဏ္ကBabyေလးနဲ႔စကားမေျပာတာပဲ...အဲ့ထက္ႀကီးေလးတဲ့အျပစ္ဒဏ္ဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး...ကိုကိုကေလBabyေလနဲ႔စကားမေျပာရရင္ရင္ထဲအရမ္းပူေလာင္ၿပီးမေနတတ္ဘူးကေလးေလးရဲ႕...ကိုကိုရင္အကြဲခံၿပီးကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပစ္ဒဏ္ေပးပါ့မယ္*

Vaselေလးကိုမ်က္လုံးနဲ႔စကားေျပာၿပီးျမင္းပ်ံရထားလုံးဆီထြက္သြားေလသည္။

"ဟင္း~VEEဘာလုပ္ဦးမွာလဲမသိပါဘူး..Vaselေလးႏိုးရင္ေတာ့သူ႔ကိုကို႔ကိုေမးေနေတာ့မွာပဲ"

...........
#ဒီficေလးကိုReviewေလးေတြေပးထားတာေတြ႕တယ္ရယ္...ဘယ္လိုေပ်ာ္လို႔ေပ်ာ္မွန္းကိုမသိတာ...တစ္ျခားငယ္ေလးတို႔လည္းVEEနဲ႔Vaselေလးတို႔အတြက္Reviewမေရးေပးခ်င္ဘူးလားဟင္😔
အကယ္၍Reviewေလးေတြေရးေပးရင္လည္းသာသာ့ကိုမန္းရွင္းၾကပါဦးေနာ္😁
#Vote and CMေလးေပးခဲ့ၾကဦးေနာ္ငယ္ေလးတို႔❤

Lanjutkan Membaca

Kamu Akan Menyukai Ini

12.4K 289 14
ခ်စ္တယ္လိပ္ျပာ ယံုပ့ရေစအဲ့စကားက္ု
116K 3.5K 19
Author - Vampire ရေးသားသော " Vampire ခြွေသောအနမ်းကြမ်း" intro ကို စာရေးသူက မရေးလို့ မတင်ပါဘူး ဖတ်ချင်တယ်ဆိုရင် ဖတ်ပေးကျပါ မင်မင်ရေးတဲ့ fic မဟုတ်ပါဘူ...
942K 138K 115
ကျန်းရှန်က အဆောက်အဉီးအမြင့်ကနေ ပြုတ်ကျသွားခဲ့တယ် သူ့ကိုယ်သူသေမယ်လို့ထင်နေပေမဲ့ တကယ်တမ်းသူ့ဂိဉာဉ်က တခြားကမ္ဘာတစ်ခုကို အချိန်ခရီးထွက်သွားတယ်။ ဒီထပ်ပို...
112K 3.8K 38
ကျွန်တော်ဘဝမှာဘာကိုမှမျှော်လင့်ချက်မထားတော့တာတော်တော်ကြာပြီးကိုကို။ဒါပေမဲ့ကိုကိုကိုတွေ့ပြီးထဲကကျွန်တော်ကို့ကို့အချစ်ကိုမျှော်လင့်ချက်ထားခဲ့တယ်။အဲ့မျှ...