'Anger'
Nanlamig ang aking mga palad dahil sa narinig kong tanong ni Zein sa akin.
Natatakot ako ngayon pa lang sa kung anong tamang salita na dapat kong sabihin upang hindi ko masaktan ang damdamin ng mga anak ko. Hindi ko alam kung paano ko sisimulan, I didn't even know how to formulate a word right now without my twins getting hurt.
Tumikhim ako at binitawan ang hawak kong kutsara at tinidor bago uminom ng tubig saka bumaling kay Zein na nakatingin sa akin habang hinihintay ang aking sagot.
“baby... your daddy? well hindi ko k-kasi pwedeng sabihin ang dahilan kung bakit wala ang daddy nyo. Napaka kumplikado ng sitwasyon namin anak.” napanatili ko pang kalmado ang aking boses kahit na sa loob loob ko’y kabado at nanginginig ako. I want to give myself an award for not bursting into tears because of what I am saying and I am going to say more to Zein.
“but mom! I want to know where’s dad and what's the reasons why he's not here!”
Nagulat ako sa biglang pagsigaw ni Zein. Hindi ko pa sya nakitang galit na sumigaw, ngayon pa lamang. Ngayon pa lamang niya tinanong ang tungkol sa ama nila at ngayon lang din siya sumabog ng ganito, hindi ko alam ang gagawin ko.
“baby calm down, okay?” pagpapahinahon ko rito
“no mommy! I want to see daddy—” naputol ang sasabihin ni Zeinna dahil sa lakas ng paghampas ni Iceus sa hapagkainan. I was left speechless because of that while looking at my only son.
“enough Zein! pwede ba? Don't look for him! 'wag mong hahanapin ang taong wala naman dito! wag mong hahanapin ang taong hindi naman nag alaga, nag mahal at nag aruga satin! If he loves us he should be here with us, but where is he?! nowhere to be found and we didn't even know him!” galit na sigaw ni Iceus
Nakakagulat ang pagsabog nya sa galit ngunit mas naka gugulat ang mga salitang kanyang binitawan, my son thinks like that. My Iceus is mad and I didn't even know that he is thinking like that.
Galit na lumabas si Iceus sa dining area. Napabaling ako kay Zein, shocked was written all over her face naiintindihan ko sya sapagkat ito ang unang pagkakataong sinigawan sya ng kuya nya.
“b-baby”tawag ko rito
Tiningnan nya ako lamang ako, unshed tears was on her eyes and she then stormed out of the dining area.
“damn it” buong frustration kung saad saka napahilamos sa mga palad.
Dad sighed kaya tumingin ako sa kanya.
“I’m sorry dad, our dinner was ruined” paghingi ko ng paumanhin, nanginginig pa rin ang mga palad ko dahil sa naging usapan.
“its okay but Ianna fix your problem with your children. I am worried because of how they reacted, talk to them and make it clear.”
Alam kong seryoso si dad dahil tinawag nya ko sa pangalang Ianna, isa lang ang ibig sabihin nun, seryoso sya o galit.
Umalis si dad sa pagkaka upo at lumabas na rin sa dining area. Mom sighed and hug me.
“baby, I know your mind is now in fog. Alam kong naguguluhan ka sa kung anong dapat gawin at dapat sabihin sa mga anak mo, naiintindihan kita roon anak dahil alam kong hindi mo lang gustong masaktan ang mga anak mo.”
Habang sinasabi ni mommy iyun ay naka yakap lamang sa kanya habang umiiyak dahil sa kaguluhan sa isip ko.
“I don't know what's the right words to say mom. I was shocked because of the behavior of my twins. Lalong lalo na ang mga binitawang salita ni Iceus. I-I didn't know...” halos pabulong na saad ko ang huling binitawang salita.
Hindi ko alam, nababagabag ako sa mga salitang binitawan ni Iceus, ang boses nya kanina ay puno ng poot. Hindi ko alam na may sama sya nang loob na itinatago para sa ama. Sa amang hindi niya nakilala ngunit kamukhang-kamukha niya.
Oo nga’t sinaktan o nasaktan ako dahil sa ama nila ngunit hindi ko naman nanaising may sama ng loob ang mga anak ko para kay Zeus. Hindi dahil sa concern ako para kay Zeus kundi dahil hindi ko gustong may itinatanim na sama ng loob ang mga anak ko para sa isang tao.
Hindi maganda para sa atin ang magtanim ng galit dahil mas lalo lang nitong ipinasasama tayo.
“anak kahit ako ay nagulat rin mas nakakabuti sigurong kausapin mo ng masinsinan ang mga anak mo para hindi sila maguluhan.”
Tumango nalang ako sa sinaad ni mom, mas mabuti ngang kausapin ko ang kambal.
Ilang minuto pa ang lumipas ay umalis na rin si mommy.
Bumuntong hininga ako at lumabas sa dining area saka pumunta sa ikalawang palapag ng mansion kung nasaan ang kwarto ng kambal. I shouldn't let myself become weak, for my twins I need to be strong.
KUMATOK muna ako sa pintuan bago dahan dahan iyung binuksan saka ako pumasok.
Bumaling sa akin si Iceus na nakaupo sa kanyang kama habang nagbabasa ng libro, bumuntong hininga nalang sya saka isinarado ang kanyang librong binabasa.
Namataan ko naman na nakahiga si Zein sa kanyang kama.
Lumapit ako sa kama ni Zein at umupo, hinaplos ko ang kanyang buhok. Nararamdaman kong gising pa ito at nagtutulog-tulugan lamang. Ngumiti ako ng pilit habang pinagmamasdan ang anak ko.
“baby? please don't be mad at mommy. Ang totoo ay hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang tanong mo sa akin kanina hindi ko kasi alam ang tamang isasagot ko doon. Napaka kumplikado anak... natatakot akong masaktan kayo...dahil na rin nasaktan ako noon at ayaw ko lang maramdaman nyo iyun.. pero anak kahit wala naman si daddy andito ako...mahal na mahal ko kayo.” mahabang lintaya ko
Umiiyak na bumangon sa pagkakahiga si Zein.
“I-Im sorry *sob* mom.. I'm really sorry” hinging tawad nito saka ako niyakap, my heart melted when I saw how sorry she is.
Hinagod ko ang kanyang likod
“its ok baby, I understand. I definitely do.” bulong ko
Bumitaw sya sa pagkakayap s aakin bumaling naman ako kay Iceus.
“Iceus hindi ko alam na may itinatanim ka pa lang galit sa ama mo” pagsisimula ko rito
“pero Iceus anak hindi magandang magtanim ng sama ng loob sa kapwa mo, sa ama mo. Kahit ano pang mangyari hindi iyun maganda dahil kung hahayaan nating lamunin tayo ng galit at sama ng loob ay tayo lang ang masisira.” pangangaral ko
Nakakatawa dahil pinapangaralan ko ang anak kong 'wag magtanim ng sama ng loob at galit sa kapwa samantalang ako’y puro galit at sama ng loob ang nararamdaman sa isang tao.
Iceus closed his eyes and sighed before he stand up and hug me.
“I’m sorry mom, I love you. I hope you know how much we love you, we're lucky to have you and you are more than enough.”
Ang sinaad ni Iceus ang nagpakirot sa puso ko, hindi dahil sa masakit kundi dahil masaya. I have never felt this happiness to the point that my heart ache. I love them so much.
I smiled at my son, my son who look exactly like my ex husband, his father. “mahal ko rin kayo anak” bulong ko
INAYOS ko ang pagkakahiga ni Zein sa kama at kinumutan sya.
“good night mom” saad ni Zein bago ipinikit ang mga mata, halata ang pagod sa Mukha nito.
“ goodnight, my princess” saad ko bago hinalikan sya sa noo
Lumapit ako sa kinahihigaan ni Iceus, inayos ko ang pagkaka kumot nya bago sya hinalikan sa noo
“good night mom” inaantok nitong saad bago tuluyang ipinikit ang talukap ng kanyang mga mata.
“goodnight, my Iceus” I whispered.
Lumapit na ako sa pintuan ngunit bago ako lumabas ay pinatay ko muna ang switch ng kanilang ilaw.
Pagod na humiga ako sa kama saka bumuntong hiningang tumitig sa kisame.
Zeus.
Hindi ko ineexpect na ngayong gabi pala ang araw na hahanapin ka ng isa sa kambal.
Kahit anong pilit kong limutin at burahin ka sa buhay namin ay hindi ko magawa gawa.
Siguro nga ay hindi ko talaga maiaalis ang sa mga bata ang pangungulila nila sa ama.
Ngunit kahit ganun gagawin ko ang lahat para hindi ka na nila muling hanapin pa Zeus. Hindi ka kailangan sa buhay ng mga anak ko Zeus.
Matagal ka nang nawalan ng karapatan sa mga anak ko. Ako lang ang may karapatan sa anak ko. I'll never let you know about them because the moment I left that house I already promise to myself that I would never let you meet your twins.