"You look so worried Marie, I will only introduce you to my mom." Sabi ni Engineer at hinawakan niya ang mga kamay kung nanlalamig dahil sa kaba.
Kakasundo lang sa akin ni Engineer, dahil sabi niyang ipapakilala niya raw ako sa mama niya. Nilelegal niya na talaga ako, HAHAchar nagawa ko pang mag-biro eh kabado na nga ako. Pero hindi naman yun biro, totoo namang ilelegal niya ako. Pero hindi ko pa naman siya sinasagot ah.
"Marie, calm down, don't worry I'm here." Seryosong sabi ni Engineer at hinawakan pa ako ng mahigpit.
"Thank you, Engineer. Im just nervous because I'm gonna really going to meet your mom, and I don't know her." Sabi kung kabado parin.
"Okay. If your still not ready, it's okay. we can meet my mom next time." Rao.
"No, uh, it's okay, siya lang ba ang nasa bahay niyo?" Sabi ko dahil seryoso siya sa sinabi niya.
"No. She's with the maid's and I think Ate Rejoice is there to." He answer and he started the engine of his car.
"Ilan ba kayong mag-kakapatid?" Tanong ko. Narealize na hindi ko pa nga talaga siya kilalang lubusan.
"Four. Ate Rejoice is the elder, and I'm the next, Rhanz and Rhamae are twins the younger." Pagkwekwento ni Rao.
Namangha ako ng may kapatid pala siyang kambal. Wait Rejoice, familiar ang name sa akin.
"Eh, si Papa mo?" Tanong ko ulit.
"He's in Isabella now. He quit managing our company cause he wanted to continue being Pastor." Rao said.
Mas lalo lang akong namangha. "Pastor din siya?!"
"Yeah."
"Like wow! may pinagmanahan ka pala! Eh mga kapatid mo anong trabaho?" Tanong ko ulit.
"Ate Rejoice is a RN and the twin still studying. Rhanz taking a Engineering, while Rhamae taking a Educational." He answer.
Patay! sabi ko na nga ba! Rejoice is his sister! Manghang-mangha man ngunit hindi ko ma-alis sa isip ko si Rejoice na kapatid siya ni Rao. Ex siya ni Jacob eh.
"We're here!" Masayang sabi ni Rao at pinagbuksan pa ako ng pinto.
"Thank you, Engineer.".
Inalalayan niya lang ako at sinunod ko nalang siya dahil hindi ko naman alam ang pasikot-sikot sa bahay nila. Ay wow! grabe! anlaki ng bahay nila! Sis ansarap tumira dito.
"Manang, si mama po?" Tanong ni Rao sa isang may edad ng babae.
"Nasa hapag na ijo, hinihintay ka." Sagot ng matanda at nginitian lang ako.
"Magandang tanghali po." Bati ko sa matanda.
"Ganun rin sayo ija, sige na Rao pumunta na kayong hapag, naghihintay ang mama mo." Sabi ng matanda at inalalayan ulit ako ni Rao.
"Oh my ijo, I miss you." Madramang sabi ng magandang babae, tumayo pa upang lumapit kay Rao at nang mayakap ito.
Siya ata ang mama ni Rao. Natigil siya sa paglalakad at unti unting nawala ang ngiti niya ng makita ako. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa at nagtagal ang tingin niya sa magkahawak naming kamay ni Rao.
"Rao, who's she?" Tanong ng mama niya na walang emosyon.
"Ma, this is Marie. The girl I'm talking about." Rao said while smiling.
"Uh, Magandang tanghali po ma'am." Nakangiting bati ko.
"Mhm. By the way ijo, hindi mo na makakapunta ang fiance mo dito, dahil busy pa ang lolo't lola niya sa negosyo nila." Pang-iiba ng Mama ni Rao.
Unti-unting nawawala ang ngiti ko sa labi dahil sa sinabi ng mama niya. Fiance? Bakit parang nasaksak ng pana ang puso ko ng marinig ko yun, sa mama niya pa talaga. Ito na ba ang sinasabi ng mag-pinsan? Maluluha na sana ako ng may biglang nagsalita.
"Mama, don't be rude. Hi! I'm Rejoice, Raowaqin older sister." Nilahad pa niya ang kamay niya sa akin.
"Mariella." Sabi ko at tinanggap ang kamay niya.
"Finally! It's nice to meet you Mariella! Come I cook a chicken adobo, that's your favorite, right? Rao told me." Nagulat ako sa sinabi ni Rejoice. Ganun sila ka-close na mag-kapatid nai-kwekwento pa ako.
"Ate!" suway ni Rao.
" Uh, opo." sagot ko nalang dahil hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sa kaniya.
"Call me ate, ate Rej, ate Rejoice. What ever you wanted, basta't ate ang itawag mo sa akin."
"Sige, ate." Ako.
"Good. Kain na tayo, nadasalan ko na ito kanina." Sabi ni ate Rej.
"Excuse me. I've lost my appetite." Sabi ng Mama niya at umalis sa hapag.
"Ah, Marie! tara kain na tayo. Hayaan mo na si mama tumatanda na kasi." Alo ni Ate Rej sa akin.
Tumango nalang ako at sinimulang kumain.
"Are you okay?" Bulong ni Rao sa akin.
"Yeah."
"Ehem-ehem," Parinig ni ate Rej at sabay kaming nagtawanang tatlo.
"Wag kasi kayong ganiyan, tatayo na nga lang. Pinapainggit niyo pa ako." Sabi ni Ate Rej.
Masaya naming tinapos ang tanghalian. Puro tawa, at lagi akong tinatanong ni Rao kung ayus lang ba ako at lagi ko naman siyang sinasagot ng Oo.
"Excuse me ah, Rao ikaw nang bahala kay Marie. Sorry guys my duty kasi ako." Malungkot na sabi ni Ate Rej nang nasa sala na nila kami.
"It's nice to meet you Mariella, hope to see you again." Pag-papaalam niya at nagulat ako ng nakipag-besohan pa siya at niyakap ako bago lumapit kay Rao at may binulong at umalis ng tuluyan.
"So, how's my love?" Rao ask me again.
"Fine." Sagot ko nasa tv parin ang tingin dahil pinapanood namin ay 'Valerian and the City of a thousand planets' Favorite ko pa naman yun.
Napabaling ako kay Rao nang nilipat niya ang tv.
"Rao!" suway ko.
"Your not listening to me." Parang batang sabi niya.
"Rao naman eh! tatakas na sila!" Sabi ko at nakipag-agaw sa remote.
"No." Sabi niya at tinaas pa niya ang remote.
Pinilit kung inabot ang remote at tumayo siyang natatawa para mas lalo ko itong di maabot pero tumalon talon ako para maabot ko parin ng bigla akong na-out of balance kaya naman naitulak ko si Rao upang makahiga sa sofa nila at nakapatong ako sa kaniya.
Nagulat ako sa nangyare, ganun din ata si Rao kaya hindi maka-react at tinitigan lang ako. Pinagsamantala ko ang pag-kakataon, mukang nanghihina din siya.
Ngumiti ako at inagaw ko ang remote sa kamay niya, pinaubaya niya naman agad. "Got it!" Sabi ko at umupo ng maayos.
Nilipat ko na agad at nanahimik ng umupo sa tabi niya upang makanood. Tumahimik ata siya? Binalingan ko siya at malayo ang tingin niya. Natawa ako ng may mapansin sa bandang baba.
"Rao, are you okay?" Tanong kung natatawa.
Unti unti niya akong binalingan. "Yeah, just don't do that again."
"Ikaw dapat ang di na gumawa nun, ikaw nag-simula eh." Sabi kong natatawa.
"O Jesus Christ!" Sabi niya at hinilamos ang mga kamay niya sa muka.
Natatawa ko lamang siyang pinagmasdan at natigil ng tumonog ang kaniyang cellphone.
"I just answer this one." Sabi niya at naglakad palabas.
"Finally." Nagulat ako ng tumabi sa akin ang mama ni Rao.
Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung ngingiti ba ako o magsasalita pero diko alam sasabihin ko.
I don't want to be rude just like she did to me a while ago. "Magandang tanghali po." Sabi ko ng nakangiti.
"How much do you want? Para umalis ka sa buhay ng anak ko." Sabi niyang hindi ko naintindihan.
"Po?"
"Oh come on! Alam kung pera lang ang habol mo sa anak ko." Mama ni Rao.
"Sorry, what do you mean ma'am?" I said.
"Na kaya mo pinapakisamahan ang anak ko dahil pera ang habol mo. Hindi mo ba alam na ikakasal na ang anak ko, at sa mayamang pamilya siya ikakasal. In short your an flirt dirty mistress." Sabi ng Mama ni Rao na puno ng pang mamaliit sa akin.
I want to cry, to what she said but I need to be strong because that's not true. Im not a flirt dirty mistress.
"Excuse me ma'am, pero nililigawan po ako ng maayos ng anak niyo at hindi ko po alam na ikakasal na pala siya, hindi niya po sinabi sa akin." Sabi kung paluluha na.
"That's the point! nag-papaligaw ka na hindi mo pa lubusang kilala ang anak ko!" Dahilan niya.
Hindi ba kaya ka nag-papaligaw para makilala niyo pa ang isa't isa. Marie, mas matanda siya sayo, mama siya ni Rao, nandito ka sa bahay niya. Respeto. Respeto, pagpipigil ko.
Pinalis ko ang mga luha ko "Huwag ho kayong mag-alala ma'am... hindi ko po kailangan ang pera niyo, at aalis ho ako sa buhay ng anak niyo para hindi ako makasira ng relasyon at mas lalong hindi ako maging kabet." Sabi ko at kinuha ang mga gamit ko, umiiyak na lumabas.
Ako niligawan, ako pa ang malandi. And worst! really? dirty mistress! Muka ba akong dugyot na kabet? At kabet nga ba ako? No! Hindi! First of all hindi ko pa sinasagot si Rao! I'm not a dirty mistress.
But it's hurt. She insult me. Mas masakit dahil ang mga salitang iyon ay galing pa talaga sa ina ng mahal ko. Yes, I swear it, sa maliit na panahon natutunan kung mahalin si Rao. Minahal ko siya sa pag-katao niya. Lagi siyang nandiyan tuwing umiiyak ako at nasanay ata ako dahil ngayong umiiyak ako wala siya.
Pinaramdam niya ang pag-mamahal sa akin na kahit kailan di ko naramdaman sa pamilya ko. Pinahalagaan niya ako, he treated me like a bible. Na parang bible importante, dapat hindi binabasura, na dapat laging binabasa at lagi niya akong kinakamusta.
Nasanay akong andiyan siya, paano ako mag-aadjust ng wala siya? Pero ayaw ko namang siya ang mahirapan, ayaw kung pandirihan siya ng mga tao dahil dalawang babae ang pinupuntirya niya. He is a Pastor, he needs a respect not an accuse.
At ang tama ko lamang na magagawa ay lubayan siya. Tuloy parin na lumuluha ang mga mata ko ng di ko namalayang pinunta ako ng mga paa ko sa bahay nila Eda dahil malapit lang din ang bahay nila.
"Tao po!" Sigaw kung kaagad nabasag ang aking boses.
"Nako ija! anong nangyare sayo? pasok ka! Eda, si Marie!" Sunod sunod na sabi ng mama ni Eda, hindi alam ang gagawin.
"Hala! sis, anong nagyare!? Bakit ka umiiyak?" Nag-aalalang tanong ni Eda.
Nang tinanong ako ni Eda mas lalo akong napaiyak at niyakap si Eda upang humagulgol sa balikat niya.
"Dapat pala nakinig ako sayo... dapat... nakinig ako... sainyo..." Pag-iyak ko pa ng lalo.
"Sshh... tama na... andito ako..." Naiiyak na sabi ni Eda.
"Anak, tubig ka muna oh." Sabi ni Tita at inabot sa akin ang baso.
"Salamat Ma. Paki sabi nalang kila Annie at Jai na pumunta dito." Sabi ni Eda at agad kung sinuway.
"Wag.. huwag po tita... ayaw ko pong... malaman ng mga pinsan ko... baka sabihin kay papa... mas lalo lang pong kakabahan si papa..." Pigil kung humihikbi.
"Hindi nila malalaman Marie," Alo ni Eda.
Hindi ko na namalayan ang sumonod na pangyayari dahil humagulgol lang ako ng iyak sa balikat ni Eda ng namalayan kung sila Jai, Micah at Annie ay kasama na ni Eda na nagpapatahan sa akin.
"Pwedi ba namin malaman ang nangyare?" Nag-aalalang tanong ni Annie.
"ikakasal na pala si Rao... Bakit hindi...bakit... hindi niya sinabi... bakit... bakit niya ako... niligawan kung sa iba naman siya... magpapakasal... at masakit pa dun... sa iba... ko pa malalaman... sa mama niya pa talaga... sa mama niyang... pinagmuka akong pera... at malanding dugyot na kabet..." Pagkwekwento ko.
"Tita Lynn never change." Sabi ni Micah na di ko naintindihan.
"She's still the same, mapangmataas." Sabi naman ni Jai.
"Hindi lang siya mahiya asawa't anak niya Pastor, pero siya mismo naakit sa pera." Sabi naman ni Eda.
"Stop crying Marie, alam ba ni Rao ito?" Sabi ni Micah.
"Hindi, wag niyo ng sabihin... ayaw... ko...na...siyang...makita..." Umiiyak na sabi ko.
"Pero Marie," Sabi ni Annie.
"Please... para sa ikakabuti niya rin ito..." Sabi ko.
Narinig ko silang apat na sabay-sabay nagbuntong hininga at niyakap nila ako.
"Dito kami sis ah, mahal ka namin." Eda
Hindi ko na alam ang sumonod na nagyare dahil nagising na lang akong madilim na at nakakumot na. Nakapag-palit na rin ng pantulog. Nakatulog na pala ako, kami. Pag-baling ko sa kabila si Eda at sa kabila naman ay si Micah at Jai masarap ang tulog ng magpipinsan. Nasan kaya si Annie?
Napabalikwas ako ng bangon ng ma-alalang hindi ako nag-paalam kay Papa, baka mag-nerbyos siya, wala pa ako! Sa subrang gulo ko ata nagsing si Micah.
"Ayus ka na?" Tanong niya sa akin.
"Oo naman. Micah, hindi ako nakapag-paalam kay papa." Sabi ko.
Inilalayo sa kamustahan dahil pag may nangangamusta sa akin parang mas lalong sumsakit.
"Naitext na siya kanina ni Eda." Sagot niya. "Matulog ka na ulit maaga pa tayo bukas."
Tumango lamang ako at bago ulit humiga at bago matulog nag-dasal muna ako, na mawala na ang sakit.