Papunta na kami ngayon sa bahay ng taong nagbanta samin. Tahimik lang kaming tatlo sa byahe. Wala dito si ate Shiela at kuya Jerome dahil nasa kabilang kotse sila. Sa pagbanggit pa lang ng pangalan niya ay naalala ko na naman ang nangyari kanina.
Right, that scene. Hindi ko maiwasan na bumuntong hininga ulit. What happened a while ago put a bit of pressure on me. I can't believe that was her 'brilliant' idea.
It was obvious she didn't think thoroughly about her plan pero hindi ako makapaniwala na parang hindi man lang siya nagdalawang isip na gawin ito without calculating what the consequences will be.
"Ate,"
"Hmm?" She hummed while her arms were resting on my nape.
"Are you sure this would work?"
"Of course, no need to worry about it. Wala kang hindi mo alam tungkol sa kanya diba? Afterall, you two are bestfriends." She said smiling. Parang sigurado siya na gagana talaga, not that I doubt her. It's just that we're almost in adult level, baka magtaka at magdalawang isip na paniwalaan nila kami.
I'm not saying that her plan is childish.
"That's not a thing here, ate."
"Shush child, kaya 'to. Kung tatayo tayo do'n ay mag-iisip nalang tayo ng habambuhay kung ano ang magiging plano. Kung anong meron ay go agad tayo."
Bumusangot ang mukha ko. She's right. I don't know what to think right now, I didn't expect this to happened. In this kind of state of mine, I can't think straight. Nap-pressure ako kaya walang may pumapasok na ideya sa isip ko kung paano ako makalayas sa mga mata nila na walang problema.
Now that I need some help, I'll let this problem of mine handle by her for now. Nang makapasok kami sa grocery store ay hinanap namin sila.
"Mabuti nandito ka na," or more like, they found us.
"What kind of brand sa snacks? Random lang ba?" Tanong ni Marvin habang hindi niya mapigilan na tignan ang katabi ko. Sunod na nakakita samin ay si Azra at Shiana na may dalang shopping cart.
"Rosel, nandito na lahat ng nasa listahan,"
"Except sa snacks,"
"That's what I said beh."
"Uhm guys," napakamot ako saking batok.
"Ang tagal mo naman Rosie," lumingon ako at nakita si Kylie na bagong dating. Napunta ang tingin niya sa babaeng naka-akbay sakin.
"Anong meron?" She asked. Dahil nandito naman silang lahat ay sisimulan ko ng gawin ang plano ni ate Shiela.
"I'm sorry guys, I can't make it with you to the party." Sumalubong ang mga kilay nila, marahil nagtataka.
"What? Bakit? Tinutulungan ka naman na namin sa grocery ah?"
"Hello sa inyo! Sadly, hindi makakasama si Rosella. I'm one of her sister's friend by the way."
"Bakit po?"
"Because I'm one of her sister's co-workers, malapit na ang bakasyon and our boss decided that all of his employees needs a fun vacay. Sinabi niya rin na invited ang pamilya namin so Riley decided na sasama itong kapatid niya." Nakangiting paliwanag niya sabay tulak ng katawan ko sa kanya kaya naman lalo kaming dumikit sa isa't isa.
I still can't believe that she knows that I have a sister. Mas magugulat pa ako lalo kapag may alam siya na kahit anong impormasyon tungkol kay ate.
"Ngayon po ba 'yun?"
"No, nagm-meeting pa sila ngayon kung saang location pagbabakasyunan namin pero patapos na rin naman. I need this girl today dahil birthday ngayon ng isa pa naming kaibigan. She invited her nalang kasi naalala ni Riley na wala siyang kasama do'n sa apartment nila so ayun."
"Awww, ano ba 'yan."
"Sayang naman bebs," they all pouted except Kylie.
"Wait, hindi ba't tinext mo kanina si ate Riley na may pupuntahan ka Rosel? Tumawag siya while we're on the way to the party, you mentioned it right?" Kylie asked. Hindi agad makasalita ang babaeng katabi ko. Naestatwa yata dahil sa sinabi ni Kylie. Ito ang gusto kong sabihin sa kanya kanina pero hindi niya kasi sinabi ang plano niya, nag-assume nalang siya agad.
Hahanap ng hahanap ng paraan si Kylie para lang makasama ako, that's her.
"No time for dilly-dally! Arat agad okay?!" She said that a while ago keeping her plan from me kaya naman hindi ako makakuha ng timing na sabihin ito sa kanya dahil akala niya ay nag-aalala ako tungkol sa plano niya.
That's one thing but also, may sasabihin rin ako nung oras na yun but she always interrupt me, saying that I don't need to worry. Pero ngayon, kita mo lang hindi na siya makasalita.
I'm also at fault in a slightest bit dahil hindi ko sinabi sa kanila ang tungkol sa plano ko kung paano ako nakarating dito. But do I have to explain that to them? Hindi naman sila nagtanong pa. Ang mahalaga ay nakarating ako, it's just unfortunate na hindi papayag ang grupo na may makaka-agaw sakin.
"Y-Yeah but I didn't exactly tell her that it was a party of someone I know. Sinabi ko lang sa kanya na may pupuntahan ako and maybe she thought that it was not as important u-unlike her plans for me. Also, maybe this is why tinawagan niya ako para mag-grocery kasi mas importante ito sa kanya."
I heard ate Shiela sighed in relief. See? Mabuti nalang kahit na medyo magulo ang sitwasyon ko ngayon ay nakaisip pa ako ng matinong palusot. 'Yan kasi, hindi pa ako pinakinggan kanina.
Kylie pouted in a chidish way she could.
"Rosella naman eh! Tsk."
"I'm sorry Kylie, guys."
"Okay lang samin Rosel pero kay Kylie, hindi talaga."
"Let it go Kylie bebs. Hindi mo ba narinig ang quote na 'family matters the most'?"
"Pero kasi,"
"Hindi ka ba nagsasawa sa pagmumukha ni Rosella? Like oh my gosh girl, araw-araw naman natin siya nakikita at nakakasama sa school. Kaloka ka."
"Marvin's right, maybe some other time nalang."
"Surely next time ay makakasama na satin si Rosella if something comes up." I sighed. Hearing them saying those words is making me feel in grief.
"Tapusin na natin ang pag-grocery." Ang huli naming ginawa ay kumuha ng mga snacks. Hindi ko alam kung magiging masaya si ate sa ginawa kong 'to. I think magagalit talaga siya kasi imbes na i-save ko ang allowance ko ay pina-grocery ko. Well, atleast nakakabusog ng tyan ang binili ko.
"Thanks for the help and," I slighty bowed my head.
"Sorry kung hindi ako makakasama." Kailangan na naming binilisan dahil baka naiinip na ang tatlo do'n sa kakahintay samin.
"No worries, what are friends for." Tinaas ko na ang ulo ko.
"But Mev and the others,"
"Kami ng bahala magpaliwanag sa kanila," Kylie said and sighed.
"It would be more fun if you're there."
"Oa mo Lie girl, as if naman hindi na kayo ulit magkikita pa." Marvin joked but for me, I took it seriously. You can't guess what might happen, maybe in the near future ay magiging totoo ang sinabi ni Marvin. Just sayin'.
We bid our goodbyes and parts our own ways.
"Why didn't you tell it to me from the first place?!" Bulyaw agad sakin ni ate Shiela pagkalabas namin sa mall.
"I tried countless times ate but you're always interrupting me that I shouldn't be worried, which is kinda true but that's not what I'm going to say to you."
"Sana pinilit mo akong pakinggan ka huhu! Mabuti nalang at may naging palusot ka agad." Mukha nadepressed yata dahil sa nangyari.
"Not my fault." I said raising both of my hands while laughing a bit.
"Oo na, psh!" She crossed her arms and stomped her feet like little girl in rage. Hindi ko mapigilan na mapatawa dahil sa reaction niya.
"You two took long enough," bumalik ang pagbusangot sa mukha ko ng narinig kong magsalita si gurang. Nandito na pala kami sa parking lot.
Hindi ko siya pinansin saka nilagay ko na sa trunk ang groceries na binili ko.
Napakamot ng ulo si ate Shiela. "Sorry boss, medyo naging complicated ang nangyari doon sa loob."
"It's good that you're here now. Jerome, you ready?" Nang mabanggit niya ang pangalan ni kuya Jerome ay tumingin ako sa gawi niya. Nagthumbs-up lang siya bilang sagot.
What the? What is he wearing? It's like nagtatrabaho siya sa isang fast food chain dahil sa suot niyang uniform. Napatigil ako ng mapagtanto ko ang gusto nilang mangyari.
Wait a sec....
"Are you planning to do a wrong-room-number-delivery action?" Tanong ko habang nakapamewang. Tumunog ang kamay niya, saying that I hit the bullseye.
"Yup. Until the culprit open his condo door, that's our cue to cuff him and make him talk." I rolled my eyes. They have the most cliché plan to apprehand the culprit.
"That's a super mega plain and common plan."
"But it still works, it will never gets old. Don't you underestimate the world of plain and common. Like they said, simplicity is beauty." Tinignan ko siya ng ilang sandali, hindi makapaniwala sa kanya while he just winked at me. I just rolled my eyes.
Huminto ang kotse sa isang malaking building. Mas malaki pa 'to kesa sa tinitirhan ni gurang. What the? Mayaman ang lalaking 'yun?
"Sigurado po kayo na nasa tamang address tayo?" Tanong ni Tyrone habang nakatingin sa isang malawak na building.
"Well what do you expect? He's working a dirty work and maybe as big as this building is his wage. And oh,"
May kinuha siya mula sa glove compartment at inabot samin ang dalawang itim na mask.
"You're going to wear this kapag nakapasok tayo sa loob ng condo niya. We need to make sure there's no hidden camera installed inside before we can slam that man." Paliwanag niya at tumango kaming dalawa ni Tyrone.
Umikot kami sa building at pumasok kami sa parking lot na nasa ibaba lang nito.
Tahimik lang kaming bumaba at gano'n rin sila sa kabilang kotse. Bago nauna si kuya Jerome ay tumango siya samin. Although I don't have a clue what their plan is, if you're observant and not too naïve you can directly assume and know it based on their actions.
Nang makapasok kami sa ground floor ay luminga-linga ako sa paligid. Being alert is a must, especially we're in a plan to do something anonymous.
Pinauna lang namin ng ilang hakbang si kuya Jerome samin pero sabay kaming pumasok sa elevator sabay pindot niya ng 15th floor. Nag-usap si ate Shiela at gurang, maybe this is part of their plan blending in the crowd.
Ilang floor pa bumukas ang elevator hanggang sa nakarating na nga kami sa floor kung saan nakatira ang suspect. Tinignan ko ang hallway kung may nakalagay na CCTV sa magkabilang dulo nito.
Tumingin ako kay gurang at sakto namang nahuli ko siyang nakatingin na sakin. Sininyesan ko siya gamit ang mga mata ko, giving him a hint. Lumingon siya at alam kong nakita niya ang isang CCTV nakalagay sa itaas ng entrance ng elevator.
Humarap na siya at bumulong. "We already know about the CCTV. Every floor in this building has one located above the entrance of the elevator. But thankfully, hindi tayo makukunan dahil nasa gitna ang kwarto niya, hindi ito kita ng CCTV sa Emergency Exit." Napatango ako sa sinabi niya.
Alam na niya pala, ibig sabihin ay pinuntahan talaga nila kung nasaan ito nagtatago. Dahil kami lang naman ang taong nandidito ay kinuha na namin ang pagkakataon na gawin ang plano nila.
We positioned ourselves on each side of the door. Katabi naming dalawa si gurang habang sa kabila naman ay si ate Shiela. On the other hand, kuya Jerome is going to act that the culprit ordered something from his imaginary fast food chain.
To describe 'something', I mean he ordered pizza specifically. Tyrone and I wear our mask as kuya Jerome presses the doorbell. Bumukas ang pinto pero maliit lang ang buka nito and also, I heard some clacking. I think there's a chain lock attached to his door.
"What?" I was surprised when I heard his voice. Ang bata niya pa pala. Mukhang nasa mid 20's palang siya. In my head, I imagined him like sir Eugene or kuya Jerome.
"Pizza delivery sir,"
"What are you talking about? Hindi ako nag-oder ng pizza."
"But sir, it's in the address."
"What address?"
"It says, Deluxe Hotel, floor 15, room 541, delivery for Mr. Geronimo." Saad ni kuya Jerome habang nakatingin sa isang papel. Ilang minuto naging tahimik ang paligid when the man decided to open his door.
This is it.
"Magkano b-" agad na umaksyon ang dalawa. Ate Shiela covered his mouth firmly while sir Eugene grab his arms tightly. Agad kaming pumasok nung tinulak nila papasok ang lalaki at nilock ko ang pinto. Nilagyan ng duck tape ni ate Shiela ang bibig nito habang hinahawakan siya ni gurang.
Pumipiglas pa siya at gustong makawala pero nilagyan na siya ng handcuffs ni gurang. While the two of them doing their job, the three of us search the place if there's some hidden camera installed.
Mabilis akong naghanap at napansin ko ang isang stuff toy kaya dali-dali ko itong kinuha and torn it apart like a paper.
Kinabahan ako kasi totoo ang sinabi ni gurang.
There are hidden cameras.
Hinulog ko ito at tinapakan ng paulit-ulit.
A plain move, I see. Tumingin ako sa gawi ni Tyrone at tinapakan niya rin ito ng maigi.
"Are you guys done?" Lumingon ako kay kuya Jerome at tumango naman ako.
"How many did you find?"
"Isa sakin,"
"Isa rin," lumapit na kami kay gurang. Ngayon ay nakaupo na ang suspect- they silenced him and tied him up tightly to the chair.
"Four hidden cameras installed." I gasped. Ang dami na no'n. Did he knew that we're coming kaya nagpalagay siya?
"Are you sure there's no more?"
"Positive," humarap na siya sa lalaki na ngayon ay masama ang tingin samin. Kinuha na ni gurang ang mask niya kaya naman sinunod rin namin siya. Now that we're completely safe, there's no need to hide our faces.
"Scream and I'll kill you." Panakot nito sa kanya at mabilis na kinuha ang duck tape nito as the man groaned in pain.
Shit, that hurts like hell. Pakiramdam ko ay naramdaman ko ang sakit nito.
"Hah, what an old trick." Sabi niya na nakangisi.
"If you knew about it, why let your guard down?"
"Pardon me for not being alert pero hindi ako magsasali- *PAK!*"
Isang malakas na sampal ang ginawad ni ate Shiela sa kanya. Unti-unti namula ang pisngi nito at nakikita na ang paghurma ng kamay niya sa makinis niyang balat.
"Pinanganak ka bang bobo? Nagsasalita ka na tapos sasabihin mo hindi ka magsasalita?" Dahan-dahan humarap ang lalaki sa kanya.
"Fvck," sabay tingin kay gurang.
"You,"
*PAK!*
"Potangina mo rin." Hindi ko alam kung magugulat ako o hindi. This is the first I saw her in rampage. Her lips is so foul when she get serious.
"Rosella, Tyrone," halos sabay namin binuksan ang dala naming bag at kinuha ang maliit na box. Lumapit kami sa kanila at binigay ito kay gurang.
"Rosella?" Tumingin siya sakin, nagtataka ang mukha.
"You're the 'Rosella'?" What is he talking about? What's with the emphasis?
"You should focus on us," patapon na binigay niya ito sa lalaki.
"Ano 'to?"
"Maang-maangan ka pa." Hindi niya pinansin ang sinabi ni ate Shiela.
"These photos are taken by a pro." Nakatuon lang ang atensyon niya sa mga litrato ko.
"Wow ah, pinupuri ang sariling gawa. Wala ka ng hiya sa sarili mo."
Agad na tumingla ang ulo niya. "What?" Natatawang tanong nito. Nakatanggap ulit siya ng sampal.
"Pota, malaki ba ang problema mo sakin baba-" hindi na natapos ang sasabihin niya ng mariin na pinisil ni ate Shiela ang pisngi nito.
"Bobo ka ba? Siyempre galit ako sayo. Sino ang hindi magagalit sa ginawa mo?" Nanggigil siya, halata sa tono ng boses niya. Marahas na niyang pinakawalan ito.
"Alien language ba ginagamit niyo?"
"Still not going to admit it?" The man just rolled his eyes. He still has the guts to be cocky even though he's surrounded.
"Hindi ko alam ang sinasabi niyo, wala akong kinalaman sa mga litratong 'yan."
"Then how about this one?" Sabay pakita ni gurang ang edited na picture ni Tyrone. Hindi siya nagsalita bagkus ay tinitigan niya lang ito. The bored look on his face makes me irritate. Natatakam akong suntukan siya.
"So this, you did this?" Hindi siya sumagot at nakaiwas lang ang tingin niya.
"Talk," galit na ang tono niya. Parang nanggigigil din siyang suntukin ang lalaking 'to.
"This is just all bullcrap. I'm not going to tell anything,"
"Oh you will. Jerome,"
Lumayo silang dalawa sa lalaki at si kuya Jerome naman ang lumapit. May dala siyang bottled water at... taser?
Binuksan niya ang bottled water at binuhos niya ito sa lalaki ng ubos. Sunod niyang ginawa ay in-on niya ang taser.
"Do what you want with me, I'm not telling anything." Sabi niya habang nakangisi. The man in our side didn't hesitate to electrify him. Limang segundo ang tagal nito and all he did was groan in pain, nagpipigil siya na sumigaw.
"Ikaw," sabi niya habang nakayuko.
"Are you going to tell us now?" Jerome asked him na naging dahilan ng pagkatingala ng ulo niya.
"You're Rosella Escobardo right?" Tanong niya habang hinihingal. Lumapit ako sa kanya, hindi na ako nagulat dahil siya nga ang nagbanta samin ni Tyrone.
"You know me?"
"Rosella, don't listen to him."
"How can I not know you?" He sneered. Hindi ko mapigilang mapayukom ng kamao.
"Anong alam mo tungkol sakin?"
"You... have the ability to-" bago pa niya matapos ang sasabihin niya ay inagaw ko ang taser mula kay Jerome saka siya kinuryente.
Hindi pwede na alam niya ang tungkol sa abilidad ko. Hindi pwede na malaman ni Tyrone ang tungkol sa sekreto ko. I trust him pero hindi ito sapat na sabihin ko sa kanya ang tungkol sakin. I don't want any ordinary people to know about my peculiarity, nor even with those people who are just like me.
"Shut your bullshit,"
"Rosella," hinawakan ako sa braso ni Tyrone at pinalayo sa lalaki kaya naman natigil ang ginagawa ko. Pumiglas ako at tagumpay na nakawala sa hawak niya.
"You're lying,"
"Oh yeah?" Sana mamatay siya sa kakahingal niya.
"You have a secret. A secret that only this guy," sabay lihis ng tingin niya kay Tyrone.
"Don't know."
Hindi ako lumingon sa kanya, ayaw kong tumingin. Alam kong magtatanong siya kung ano ang ibig sabihin ng sinasabi ng lalaking ito.
Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang tungkol 'yun sakin. Wala akong pinagsabihan na kahit sino and yet, someone knows it. He's lying, what he said was just full of crap.
Iniingatan ko na walang may nakakaalam sa abilidad ko. All these years, I kept my mouth shut pero papaanong ang lalaking 'to ay alam niya? Sir Eugene, hindi ko alam kung alam niya ang tungkol do'n.
Wait, what did he just say?
Agad nanlalaki ang mga mata ko ng napagtanto ko ang sinabi ko. Ngayon lang ito pumasok sa isip ko. Pabalik-balik ang tingin ko sa dalawang kasama ni gurang.
"A... Alam niyo?" Hindi sila nagsalita, ni hindi nila ako pinukalan ng tingin kahit sandali man lang. Bigla tumibok ng mabilis ang puso ko. Ewan ko pero nakakaramdam ako ng takot.
T-They knew? They knew about my ability?
Aksidente akong tumingin sa mata ng lalaki. My vision slowly began to blur, my head start to hurt. Napahawak ako saking ulo.
No, not again. In a time like this?
"Rosella," kahit nagsisimulang magblur ang paningin ko nakita kong lumapit si gurang sakin at hinawakan ako ng mariin sa magkabilang balikat.
"Rosella listen to me. We're not enemies, we're here to help you. K-Kailangan ko lang sabihin sa kanila ang tungkol s-sayo because that's how we can assist you."
"A-Ahh!" Pumipintig ng mabilis ang sintido ko.
"R-Rosella?"
"It's happening again," Tyrone?
"Happening what?"
"Lend her a seat." Hinila niya ako papunta sa couch at dahan-dahan na pinaupo.
"What's happening to her?"
"She's seeing visions of someone else's death, her ability is getting stronger."
Why their voices are all so clogged? It's like there's something hurdling in my ear. It's all chaotic, I don't know what to do.
"Master! I'm telling the truth!" I should've immediately avoided our eye contact, now I'm seeing his death. But it's not clear, it's all glitchy.
"M-Master, maawa kayo sakin. Y-Yes! I said something to them but only s-small details!"
May kinakausap siyang lalaki pero hindi ko maipaliwanag kung bakit hindi siya tumitingin sa mukha habang kinakausap niya ito.
The man he addressed as Master was wearing a black suit with a blood red necktie.
"Small, you say?" Tumango agad ang lalaki, being scared in his presence. Nakaktakot ang presensya niya. Ilang minutong katahimikan ang yumanig. But then...
"Clean him." His voice was full of authority. Just hearing him makes my skin crawl from fear. No, this is not fear. This is just a mere fear, his voice is horrifying. It's throaty and at the same time, guttural.
"N-No! Please! Master! Don't do this sir!-"
One of his Master's men sliced his neck, he was finished. I can feel his blood dripping down in his body. Wala na siya kaya naman tumgilid ang ulo niya but still I can see him.
The one he called Master stopped his tracks in front of the door at marahan na lumingon sa direksyon ko.
"I'll see you again... Rose."