"ေနာင္ အဲ့တာေက်ာ္ေဇာဆိုင္ကယ္မဟုတ္လား...
ဘာလို႔ယူထားတာလဲ?.."
"ဟိုဘက္႐ြာသြားစရာရွိလို႔...
ဆီကုန္ခါနီးၿပီေလ သြားဝယ္ထားခ်င္လို႔.."
"ေၾသာ္...
ကိုယ္လည္းလိုက္ခ်င္လို႔ ရမလား.."
ရွင္းသန္႔ ေနာင္ေခၚသည္ျဖစ္ေစ မေခၚသည္ျဖစ္ေစ အရဲစြန္႔ၿပီးေမးလိုက္သည္။
"လိုက္ခ်င္လိုက္ခဲ့ေလ...
ခင္ဗ်ားလည္းတေနကုန္တေနခမ္းဗီရိုနားမွာထိုင္ၿပီးTVၾကည့္ေနေတာ့ စိတ္ေတြဘယ္လန္းဆန္းပါ့မလဲ?..
လိုက္ခဲ့.."
ေနာင္ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာရွင္းသန္႔ကေတာ့ လိုက္ဖို႔အသင့္ျဖစ္ေနသည္။
"အျပန္က် ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းဆီဝင္တာေပါ့.."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ေနာင္ရယ္.."
"ေဒါက္!.."
ရွင္းသန္႔စကားမ္႔စကားမဆံုးခင္ ေလထက္အလ်င္နဖူးေပၚေရာက္လာတဲ့လက္သီးဆုပ္ေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔န္႔နဖူးကိုပြတ္လိုက္သည္။
"၁လျပည့္ရင္ ေဆးရံုကိုလာခဲ့ပါလို႔ ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းမွာသြားတယ္ေလ...
ဒီေန႔ပဲ၁လျပည့္ၿပီကို.."
"ေၾသာ္ ဟုတ္သား..."
အဲ့ေန႔က နႏၵသူ႔ကိုမွာသြားခဲ့တာပဲ ၁လျပည့္ရင္ေဆးရံုကိုလာခဲ့ပါဆိုၿပီး သူေမ့ေနခဲ့တာ...
ေနပါဦး သူ႔ကိုမွာခဲ့တာကိုဘာလို႔ေနာင္ကသိေနရတာလဲ?..
အဲ့ေန႔က ေနာင္အခန္းထဲကထြက္သြားတဲ့ဟာကို...
"ဟုတ္သားလုပ္မေနနဲ႔...
ဒီေခါင္းေလးကဘာမွမွတ္မထားဘူး.."
"ကိုယ္တကယ္ေမ့သြားလို႔ပါ...
ရဲသြားၿပီလားမသိဘူး.."
ရွင္းသန္႔နဖူးကိုပြတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ရဲလည္းမရဲဘဲနဲ႔ ျပၾကည့္ပါဦး.."
ေနာင္ကရွင္းသန္႔လက္ကိုဖယ္ကာ နဖူးကိုၾကည့္ေနသည္။
"ဥဳံဖြ မနာေတာ့ဘူး...
ဒီေခါင္းေလးထဲကမွတ္ဥာဏ္ေတြလည္းနိုးထပါေတာ့ အကုန္လံုးကိုေမ့မေနပါနဲ႔ေတာ့.."
နဖူးကိုဖြဖြေလးနမ္းၿပီး ေနာင္က ဂါထာ႐ြတ္သလိုေျပာလာသည္။
"ေနာင္ကလည္း ေျပာေတာ့မယ္.."
"ေနာင္ကလည္းလုပ္မေနနဲ႔...
ဗီရုိေပၚမွာဦးထုပ္တစ္လံုးတင္ထားတယ္ သြားေဆာင္းခ်ည္.."
"ေနအရမ္းမပူပါဘူး ဒီတိုင္းသြားလည္းျဖစ္ပါတယ္.."
"ေနမပူဘူးဆိုၿပီးဦးထုပ္မေဆာင္းလို႔ဘယ္ရမလဲ? ခင္ဗ်ားကေရာဂါမထူရွာဘူးဆိုေတာ့ သြားေဆာင္းခ်ည္..."
"အင္းပါ.."
ရွင္းသန္႔ ဦးထုပ္သြားယူေဆာင္းလိုက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္လိုက္သည္။
"ေဘးတေစာင္းပဲစီး...
အကယ္၍က်ဳပ္ေမာင္းလို႔ဆိုင္ကယ္ယိုင္သြားတာျဖစ္ျဖစ္ လဲမလိုျဖစ္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားခုန္ဆင္းလိုက္ၾကားလား..."
"ေနာင္က ဆိုင္ကယ္စီးမကြၽမ္းဘူးလား.."
"မကြၽမ္းတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..
တုတ္တုတ္ဝယ္လိုက္ကတည္းက သိပ္မစီးျဖစ္ေတာ့တာ...
အၿမဲေက်ာ္ေဇာတို႔ေနာက္ကပဲလိုက္စီးေနက်...
က်ဳပ္ထိန္းၿပီးေမာင္းမွာပါ စိတ္ခ် ခင္ဗ်ားနဲ႔ကေလးကိုထိခိုက္ေစမယ့္အလုပ္မ်ိဳးက်ဳပ္မလုပ္ဘူး.."
"အင္းပါ.."
ၿခံတံခါးကိုေသခ်ာပိတ္ၿပီး ေနာင္တို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ ႐ြာျပင္ကိုေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ စိမ္းစိုေနတဲ့လယ္ကြင္းေတြၾကည့္ၿပီး ရွင္းသန္႔ေလကိုဝဝရွဴလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွာလန္းဆန္းသြားသလိုခံစားရသည္။ ကြန္ကရစ္လမ္းခင္းျဖစ္ကာ ေဘးမွာလည္း စိမ္းစိမ္းစိုစိုအပင္ေလးမ်ားကိုစီတန္းၿပီးစိုက္ထားေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔စိတ္ထဲၾကည္ႏူးမိသည္။
ဒီလိုလွပေနရာမ်ိဳးမွာ သူဟာ ေနာင္နဲ႔၂ေယာက္တည္း ဆိုင္ကယ္အတူစီးေနရသည္လား..
ေနာင္ပခံုးေပၚလက္တစ္ဖက္ကိုဖြဖြတင္ၿပီး က်န္တစ္ဖက္ကိုေျမႇာက္ကာ ေလကိုဝဝရွဴသြင္းလိုက္သည္။
"ေဟ့ ျပဳတ္က်မယ္ ပခံုးကိုေသခ်ာကိုင္ထား.."
"ေနာင္ဘာေျပာတာလဲ? ကိုယ္မၾကားရဘူး.."
"ပခံုးကိုေသခ်ာကိုင္ထားလို႔.."
"ေၾသာ္ အင္းအင္း.."
ရွင္းသန္႔လည္း ေနာင္ပခံုးကိုလက္၂ဖက္လံုးျဖင့္ ေသခ်ာကိုင္ထားလိုက္သည္။
တျဖည္းျဖည္း႐ြာတစ္႐ြာကိုေက်ာ္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ေဆးရံုကိုေက်ာ္လာၿပီး ႐ြာထဲကိုဝင္လိုက္သည္။ ေနာင္က သူဝယ္မယ့္ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္လိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ားဒီမွာပဲေစာင့္ေန...
က်ဳပ္ဝယ္ၿပီးတာနဲ႔ျပန္လာခဲ့မယ္.."
"အင္းအင္း.."
ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း ေနာင္ေျပာသည့္အတိုင္းဆိုင္ေရွ႕မွာပဲေစာင့္ေနလိုက္သည္။ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ေစာင့္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေနာင္ျပန္ထြက္လာသည္။ ဆိုင္အဝင္ဝေရာက္ေတာ့ ေနာင္ထြက္မလာေသးဘဲ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔စကားေျပာေနသည္။
ဘယ္ကမိန္းကေလးလည္းမသိဘူး...
ရွင္းသန္႔စိတ္ထဲ သဝန္တိုစိတ္ေလးျဖစ္လာသည္။ ဘယ္သူမို႔လို႔ ဒီေလာက္အၾကာႀကီးရပ္ေျပာေနလဲမသိဘူး...
ခဏၾကာေတာ့ ေနာင္ေရာက္လာသည္။ ရွင္းသန္႔ေနာင့္ကိုမ်က္နွာလႊဲၿပီးရပ္ေနလိုက္သည္။
"ဒီဖက္လွည့္ဦး အင္း ခင္ဗ်ားနဲ႔လိုက္သားပဲ.."
ေခါင္းေပၚေရာက္လာတဲ့ခေမာက္အႀကီးတစ္ခုေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ေရခ်ိဳးရင္ေဆာင္းဖို႔ေလ...
ခေမာက္ကိုခင္ဗ်ားကိုင္ထားခ်ည္ သြားမယ္.."
"အင္း.."
ခုနက မိန္းကေလးကဘယ္သူဆိုတာ ေနာင္သူ႔ကိုမေျပာျပဘူး...
အသိဆိုလည္း သူ႔ကိုနည္းနည္းပါးပါးေျပာျပသင့္သည္။
"ခုနတုန္းကေကာင္မေလးက က်ဳပ္တို႔ေက်ာင္းတက္တုန္းကသူငယ္ခ်င္းေလ...
ဒီ႐ြာသူ...
က်ဳပ္တို႔႐ြာမွာကကိုးတန္းဆယ္တန္းမရွိဘူး အဲ့ေတာ့ဒီ႐ြာမွာလာတက္ရတာ.."
"ေၾသာ္.."
ရွင္းသန္႔မ်က္နွာေလးျပန္ၿပံဳးသြားသည္။ အစကတည္းက အဲ့လိုေျပာလိုက္ရင္ၿပီးေနတာပဲကို...
မွန္ထဲမွာျမင္ေနရတဲ့ၿပံဳးေနတဲ့မ်က္နွာေလးေၾကာင့္ အေရွ႕ကေမာင္းေနသူကလည္းၿပံဳးေနသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဒီအားေဆးကိုေသာက္ ကေလးအတြက္ေရာမင္းအတြက္ေရာေကာင္းတယ္.."
"အင္း.."
"ဘယ္လိုလဲ? ေနရထိုင္ရတာေရာအဆင္ေျပလား.."
"အင္း အဆင္ေျပပါတယ္...
အရမ္းႀကီးမထြက္ေသးေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး.."
"အင္းေပါ့...
ဟုိေကာင္ကေရာဂရုစိုက္ရဲ႕လား..."
"ဂရုစိုက္ပါတယ္...
ေနာင္ကမင္းထင္ေနသလိုမေကာင္းတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.."
"ငါကဘာထင္ေနလို႔လဲ?.."
နႏၵျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ ရွင္းသန္႔အသံတိတ္သြားသည္။
"ဒီထိေရာက္ေအာင္လိုက္ပို႔ေပးတယ္ဆိုေတာ့ မဆိုးေတာ့မဆိုးပါဘူး...
ဒါနဲ႔ သူကဘာလို႔အထဲမဝင္တာလဲ?..."
နႏၵဆိုင္ကယ္ေဘးမွာရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ေနာင့္ကိုၾကည့္ၿပီးေမးလာသည္။
"မသိဘူးေလ ခင္ဗ်ားပဲဝင္က်ဳပ္ဒီမွာေစာင့္ေနမယ္လို႔ေတာ့ေျပာတာပဲ.."
"ေၾသာ္...
၂လဆိုေတာ့ အရမ္းေလးတဲ့အရာမ်ဳိးေတြမမနဲ႔ေတာ့ ၾကားလား...
ေတာ္ရံုကိစၥေတြကို ဟိုေကာင့္ကိုသာခိုင္း.."
"အင္းပါ.."
နႏၵလည္းမွာစရာရွိတာမွာၿပီး ေနာင္ဆိုင္ကယ္ရပ္ထားတဲ့ေနရာထိေရာက္ေအာင္ လိုက္ပို႔ေပးသည္။
"ငါလည္း ေနာက္ေန႔လာခဲ့ဦးမယ္.."
"အင္းအင္း ငါတို႔သြားၿပီေနာ္.."
"ေအး.."
နႏၵကိုနႈတ္ဆက္ၿပီး ရွင္းသန္႔တို႔ၿပန္လာခဲ့သည္။
"ေနာင္ ဟိုၿခံက မလကာၿခံလား...
ေနာင့္ၿခံေဘးကေလ.."
"ဟုတ္တယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?.."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး.."
ေျပာၿပီး အသံတိတ္သြားတာေၾကာင့္ ေနာင္မွန္ထဲကေနၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရာရွင္းသန္႔က နွာခမ္းကိုလ်ွာသပ္ေနတာေတြ႕ရသည္။
"ခင္ဗ်ားစားခ်င္လို႔လား.."
"အင္း အႀကီးႀကီးေတြပဲ စားခ်င္လိုက္တာ.."
"၁လံုးေလာက္ပဲရမယ္ေနာ္.."
"အင္းပါ.."
ဆိုင္ကယ္ကိုခဏရပ္ေပးၿပီး ေနာင္ကဆင္းဝယ္ေပးသည္။ အခုလိုမ်ိဳးသူအလိုကိုအၿမဲလိုက္ေပးရင္ေကာင္းမွာပဲလို ရွင္းသန္႔ေတြးေနမိသည္။
________________________
ေန႔လယ္ကအျပင္ထြက္ထားတာဆိုေတာ့ ရွင္းသန္႔တို႔ညဘက္ေရာက္မွ ေျခေထာက္ေတြေညာင္းေနသည္။ ဘယ္လိုပဲအိပ္အိပ္ အိပ္လို႔မရတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လွိမ့္ေနသည္။ ေဘးကေနာင့္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာင္အိပ္ေမာက်ေနသည္။
အားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေက်ာေတာင္ခ်မ္းသည္။ မေနနိုင္ေတာ့ သူကုန္ထလိုက္သည္။
"ေနာင္ ေနာင္ ေနာင္ ခဏေလာက္ထပါဦး...
ေနာင္ ေနာင္..."
"ဟာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?...
ဘာလို႔အသည္းအသန္နွိုးေနတာလဲ?..."
ရုတ္တရက္ကုန္းထၿပီးေအာ္လာတဲ့ေနာင့္အသံေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔အ္႔အသံတိတ္သြားသည္။
"ဟင့္ ဟင့္ ႐ႊတ္ ဟင့္ ဟင့္ ႐ႊတ္.."
ရုတ္တရက္ထငိုလာတဲ့ရွင္းသန္႔ေၾကာင့္ ေနာင္လည္းေၾကာင္သြားရသည္။ မီးကိုအျမန္သြားဖြင့္လိုက္ေတာ့ မ်က္နွာကိုဒူးေပၚအပ္ၿပီးငိုေနတာေၾကာင့္ ေနာင္လည္းဘာလုပ္ရမလဲမသိျဖစ္ေနသည္။
"သရဲကပ္ေနတာလား...
ရုတ္တရက္ႀကီးထငိုေနတာ.."
"ဟင့္ ဟင့္ ႐ႊတ္..."
ေနာင္ ဘုရားစင္ေပၚကေရမန္းဘူးကိုအျမန္သြားယူၿပီး ဖန္ခြက္ထဲထည့္ကာ ရွင္းသန္႔ဆီကိုယူသြားလိုက္သည္။
"ရာရွင္းသန္႔္႔ ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္ေနတာလဲ?..."
ရွင္းသန္႔ျပန္မေျဖ။
"တကယ္ပဲသရဲကပ္ေနတာလား...
လူကအိပ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ က်စ္.."
"ေနာင့္ကိုဘယ္သူကမအိပ္ခိုင္းလို႔လဲ?...
အိပ္ေပါ့ ကိုယ္ဘာျဖစ္ျဖစ္ေနာင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ ႐ႊတ္..."
သူ႔ကိုဒီလိုျပန္ေျပာနိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ဒါသရဲကပ္ေနတာမဟုတ္ေတာ့ဘူး...
"ခင္ဗ်ားကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ?.."
ရွင္းသန္႔ျပန္မေျဖဘဲ ငိုၿမဲငိုေနသည္။
"နႈိးတုန္းကနႈိးၿပီးေတာ့ အခုနိုးလာေတာ့မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ဆိုေတာ့ က်ဳပ္ကဘယ္လိုလုပ္ေပးရမွာလဲ?..
ကဲ ေျပာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?..."
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး.."
ေနာင္ စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆံုးေလ်ွာ႔ထားလိုက္သည္။
"ဒီေရေလးကိုေသာက္လိုက္...
ၿပီးရင္ခင္ဗ်ားျဖစ္ခ်င္တာကိုေျပာ.."
ေနာင္တိုက္လိုက္ေတာ့ ရွင္းသန္႔ေသာက္ေလသည္။
"ကဲ ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္လို႔လဲ?.."
"႐ႊတ္ ေျခေထာက္ေတြနာလို႔ အိပ္မရဘူး.."
"ဟုတ္ၿပီ က်ဳပ္ေဆးလိမ္းေပးမယ္...
အဲ့တာဆို ရလား.."
"႐ႊတ္ အြန္း..."
ေနာင္လည္း လိမ္းေဆးဘူးကိုသြားယူၿပီး ရွင္းသန္႔ေျခေထာက္ကိုလိမ္းၿပီးနွိပ္ေပးလိုက္သည္။ တျဖည္းျဖည္းအငိုရပ္သြားတာေၾကာင့္ ေနာင္အခုမွသက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့သည္။
"အဆင္ေျပၿပီလား..."
"အင္း.."
"အဲ့တာဆို အိပ္ေတာ့...
ဘာမွလည္းမဟုတ္ဘဲငိုေနတယ္..."
ေနာင္က မီးပိတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚျပန္တက္လာသည္။
"ေနာင္ ေနာင့္ေဘးနားကိုတိုးအိပ္လို႔ရမလား.."
ရွင္းသန္႔စကားမဆံုးလိုက္ ပခံုးေပၚသို႔ေရာက္လာတဲ့လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ၿပံဳးလိုက္သည္။ ေနာင္ရင္ခြင္ထဲမွာျဖစ္လို႔ထင္တယ္ ရွင္းသန္႔အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
_______________________________________________________________
နႏၵက သူ႔အိမ္လာတုန္းက တလျပည့္ရင္လာခဲ့ပါဆိုၿပီးမွာခဲ့တာပါ..
သူ႔အိမ္ေရာက္ၿပီးေနာက္တလကိုဆိုလိုတာပါ..
ရွင္းသန္႔ရဲ႕ကိုယ္ဝန္က၂လရွိပါၿပီ...
(မရွင္းမွာစိုးလို႔ပါ..)
ၿပီးေတာ့ ရာရွင္းသန္႔ငိုတယ္ဆိုတာက ခြၽဲၿပီးငိုတာမဟုတ္ပါဘူး..
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ဆိုေတာ့ အားငယ္တတ္တဲ့အခ်ိန္လည္းရွိပါတယ္..
အားကိုးတႀကီးေနာင့္ကိုနႈိးလိုက္တာကို ေနာင္က ေအာ္လိုက္ေတာ့ ဝမ္းနည္းၿပီးငိုတာပါ...
ၿပီးေတာ့ ေနာင္..
ေနာင္ေအာ္တယ္ဆိုတာလည္း စိတ္မရွည္လို႔ဘာညာမဟုတ္ပါဘူး...
အိပ္ေမာက်ေနတဲ့အခ်ိန္ လာနႈိးရင္ စိတ္ဆိုးတတ္က်ပါတယ္ အဲ့ေတာ့ေအာ္မိသြားတာပါ
(ေျပာခ်င္တာက ၂ေယာက္လံုးမမွားဘူး ခ်ယ္ပဲမွားတာပါ🙂😅)
13.7.2021
💙Chel💙