CHAPTER 3
KANINA PA nakatayo si Xylyx sa labas ng opisina niya at ilang segundo na siyang nakatitig sa desk ni Sanie dahil wala doon ang dalaga.
"Where the hell is she?" Tanong niya sa sarili saka pumasok sa loob ng opisina niya saka deretsong tinungo ang mesa saka naupo sa swivel chair niya. Kinuha niya ang cellphone sa bulsa sa suot niyang slacks saka tinawagan ang dalaga. After two rings, Sanie answer. "Where are you?"
"Good morning, Sir Xylyx." Masayang bati nito at mukhang maganda pa ang gising kaya naman lalong kumunot ang nuo niya. "Napatawag ka?"
"Where the hell are you, Sanie?" Ulit niyang tanong rito. "You're late. Mas nauna pa ako sayo dito sa office."
"Nakalimutan ko palang sabihin sayo na hindi ako makakapasok." Anito na ikinalaki ng mga mata niya. The fuck? "I want to take a day off. Thank you, Sir Xylyx. Goodluck."
"What the fuck are you--"
"Naayos ko na rin sa table mo ang mga kailangan mong pirmahan at basahin. Yung ibang papers nasa second drawer mo. Just call Janice if tapos mo na lahat at siya magbibigay niyan sa bawat department." Mahabang wika nito pero ni isa wala naman siyang naiintindihan. Ang tanging nasa isip niya lang ay magta-trabaho siya ng mag-isa. Walang tutulong sa kanya. "Understand, Sir Xylyx? Good. Goodluck, bye."
Rinig niya ang malakas nitong pagtawa bago nito binaba ang tawag. He's gonna work his ass off while his secretary is resting?! Fucking unfair.
Agad siyang napatingin sa cellphone niya nang tumunog iyon. Its a message from Sanie.
From Sanie:
That's what i feel everytime you're absent. Goodluck.
Hindi niya maalis ang paningin sa message na iyon ng dalaga. He's the boss so he can be absent everytime he wants, right? And its not his fault if he woke up feeling lazy and don't want to go to work.
"Fuck this shit." Habang hawak ang sariling sentido, kinontak niya ang kaibigan para humingi ng tulog. He need this fucker this time. In just one ring, Niko answer. "I need your help."
"Mukhang totoo ang sinabi ni Adiene, you'll need my help soon. And that's today." Natatawang wika nito na ikinainis lang niya. If this fucker knows how much he wants to kill him, sigurado siyang hinding-hindi na ito magpapakita pa sa kanya. "How can i help you, buddy?"
"Come to my office now." Aniya saka muling tinignan ang mga tambak na papeles sa mesa niya. "Get your ass here."
Pinatay na niya ang tawag at sinimulan ng basahin at pirmahan ang ibang papeles. Ano bang nagawa niyang kasalanan noon at grabeng parusa naman ang natanggap niya ngayong araw.
Minutes later, the door of his office open showing his most annoying friend. May ngiti ito sa labi habang naglalakad palapit sa kanya.
"You said you need my help, yeah?" Nakangiting wika nito nang makalapit ito sa table niya at naupo sa visitor's chair. "What kind of help is it?"
"I need your help with this." Aniya at iminuwestra ang kamay sa nagkalat na mga papeles sa mesa niya. "I want you to help me read all of this shit and tell me if anything is wrong. You're also a businessman, though, so i know you can help me."
"Buddy, seriously, alam mo naman kung gaano ako katamad, right?" Anito habang nakatingin sa mga papeles niyang nagkalat. "Well, maybe i can help you, but in one condition."
Napatitig siya rito dahil sa kakaibang ngiti nito. He wants help, right? Hindi naman siguro malaki hihingin nitong kapalit.
He sigh. "Fine. What is it?"
"Let me talk to Sanie. If you let me talk to her, then i'll help you." Wika nito na ikinairita niya para rito. "You don't even need my help, then its okay."
"Fuck you, Stanford." Inis niyang ani. Bumaba ang paningin niya sa mga papeles na nasa ibabaw ng kanyang table. He sigh again. "Fine. But don't you ever touch her, deal?"
"Deal." Anito at nakipagkamay.
Nag-umpisa na silang basahin isa-isa ang mga papeles. Hindi niya alam kung ilang minuto na ba silang nagbabasa dahil nananakit na ang mga mata niya. But he need to finish this. After this, he's going somewhere.
"Why don't you just confess, man?" Biglang tanong nito na ikinabigla niya at napatingin rito pero tutok lang ang ito sa binabasa. Hindi na lang siya sumagot at binalik ang atensyon sa ginagawa sa isiping baka naka-earphone ito at may kausap. "Have you try to confess?"
Napatingin na naman siya rito at ngayon ay nalaman na niyang siya pala ang tinatanong nito.
"What do you mean?" Tanong niya rito kahit alam naman niya kung ano tinutukoy nito. "What are you talking about, man?"
"Lyx, you've been keeping your feelings for three years. Don't you think it's time to make a move?" Seryoso ang tono nito at wala siyang makita sa mukha nito na nagbibiro lang ito. "Ikaw bahala, baka mamaya bago mo pa siya makuha, nakuha na siya ng iba."
"Shut up." Aniya at nagkunwaring walang pakialam sa sinasabi nito. He bit his lower lip to stop himself from asking, but he failed. "You think she likes me too?"
"That's why I'm suggesting you to confess."
"But what if she doesn't like me at all?" Tanong niya. Hindi naman siya duwag dati na umamin sa babaeng nagugustuhan niya pero ngayon, he's scared that maybe she doesn't like him at all. "Shit."
"You're chicken now?" Natatawang wika nito at pinanliitan niya lang ito ng mata. "You're just gonna confess. Wala namang nakakatakot."
"Easy for you to say. Pano wala ka namang nagugustuhan ngayon." He tsked then he sigh. Wala pa sa isip niya na umamin pero dahil sa sinabi ni Niko bigla siyang kinabahan na baka nga makuha pa ng iba ang babaeng gusto niya. "I'll try to confess later."
"I'll bet you can't do it." Anito na mababakas sa mukha ang pagpipigil nito ng sariling tawa.
"Shut it, Niko." He hissed him then continue what he was doing but his mind is flying somewhere.
What if Niko is right? What if someone might steal the girl he like? What will he do?
SANIE WAS energetically dancing while singing the song Still Into You by Paramore as she cleaning the whole sala. She just love this song so bad.
She's living here at her condo for three years. This condo was given to her by her boss Xylyx. She's thankful that Xylyx gave her a condo to live in.
She was busy vacuuming the floor when the doorbell of her condo rang. Pinatay niya ang music na nanggagaling sa speaker saka tinungo ang pinto at pinagbuksan ang tao sa labas.
"Jay." Nangingiting tawag niya sa kaibigan. "Akala ko hindi ka na makakapunta e."
"Pwede ba naman yon." Mahina itong natawa saka pumasok sa loob ng condo niya. "Minsan ka na lang magkaroon ng day off tapos hindi pa tayo magba-bonding."
"Paano naman kasi kaninang tanghali pa kita tinawagan, ngayong hapon ka lang dumating." Wika niya at inayos ang sofa saka ito pinaupo. "Bakit kasi ngayon ka lang?"
"Dapat kanina pa ko, kaso may problema sa trabaho kaya tumulong na ko." Sagot nito habang inaalis ang suot nitong necktie and suit. "Buti na nga pinayagan ako ni sir na agahan mag off kasi tumulong naman ako mag troubleshoot."
"Hintayin mo ko dito ha." Aniya habang nakatayo sa harap nito, nakapamewang. "Iinit ko na lang yung pagkain na niluto ko kanina."
Tumango lang ito at siya naman ay nagtungo sa kusina at nagtimpla ng juice para sa kaibigan at ininit na rin niya pagkain. Habang hinihinyna uminit, hinatid niya muna ang tinimpla niyang juice sa kaibigan. Naabutan niya itong nakahiga sa mahabang sofa habang nakatutok ang atensyon sa cellphone.
Mahina lang siyang natawa. Tuwing day off kasi nito ay lagi itong nandito sa condo niya para lang makipagbonding sa kanya kaya feel at home na rin ito dito.
"Oh, jucie mo, señorito." Natatawang aniya saka nilapag sa wooden center table ang juice. Natawa din ito sa sinabi niya. "Ano na naman yang ginagawa mo at tutok na naman yang mata mo sa cellphone?"
"Nothing." Sagot nito at bumangon mula sa pagkakahiga at ininom ang juice. "Gusto kong bumili ng bagong damit kaya naghahanap ako sa online."
"Bakit sa online pa, pwede ka namang pumunta sa mall don ka bumili."
"Tinatamad akong pumunta sa mall." Inubos nito ang laman ng juice saka nahiga ulit sa sofa. "Mas mahal pa yung mga tinda sa mall kesa online."
Naiiling na lang siyang tumayo saka bumalik sa kusina at tinapos ang pag-iinit ng pagkain at nag-ayos ng makakainan sa mesa. She was busy preparing the meal when suddenly the doorbell of her condo rang two times.
May bisita pa ba siya maliban kay Jay?
"Jay, pasuyo naman ng pinto!" Sigaw niya para marinig ng kaibigan. Pinagpatuloy niya ang pag-aayos ng hapagkainan. She was humming while preparing the table. It took her a couple of minutes to finish what she was doing. "Come on, Jay, kain na."
Kumunot ang nuo niya nang hindi man lang sumagot ang kaibigan. Lumabas siya ng kusina at tinungo ang sala. Nanlaki ang mga mata niya nang makita kung sino ang katitigan ng kaibigan niya sa labas ng pintuan.
Anong ginagawa ng lalaking 'to dito?
BUMABA NG sasakyan niya si Xylyx na mababakas ang pagod sa mukha. Katatapos niya lang tapusin lahat ng trabaho niya and now, he's standing outside the building where Sanie's condo located. He's the one who give this condo to her.
Simula mabigay niya ito sa dalaga hindi na siya nagtungo rito. Well, not until now. He heave a deep sigh before stepping in inside the building. Tinungo niya ang elevator saka hinintay iyong bumukas.
And when it open, he step inside and push the button where Sanie's unit is located. Seconds later, nakarating din siya sa palapag kung nasaan ang unit ng dalaga.
Hindi naman malayo sa elevator ang unit ng dalaga. Limang pinto lang ang madadaanan bago makarating sa unit nito. Pinindot niya ng dalawang beses ang doorbell at hinintay na bumukas iyon.
Ilang saglit pa ay bumukas na ang pinto at bumungad sa kanya ang isang lalaki na sa tingin niya ay kaedad niya lang. He's a good looking man but he knows he's more handsome than this guy.
"Who are you?" Kunot ang nuong tanong niya rito.
"I'm Jayaen Martinez." Pakilala nito sabay lahad ng kamay. Inabot niya ang kamay nito at nakipagkamay. "You're Xylyx Soreman, right?"
He nod. "Yeah."
"Its nice to finally meet you in person." Wika nito saka binitawan ang kamay niya. "Are you looking for Sanie?"
"Is she here?" He asked without taking his cold eyes at Jayaen.
"Oh, she's just cooking some food for me." Sagot nito na may makahulugang tingin.
They just stared at each other for a couple of minutes, he guess, until a familiar voice filled his ears.
"Sir Xylyx." Sanie call him so his eyes settle on her. "Anong ginagawa mo rito?"
"I came here to talk to you." Sagot niya at binaling ang atensyon kay Jayaen na nakatingin lang sa kanila. "But i can see that you're busy with this guy."
"Halika muna sa loob." Anyaya nito sa kanya. He nod and enter the unit. "Kilala mo na rin siguro si Jayaen, he's my–"
"Her boyfriend." Napahinto siya sa paglalakad dahil sa sinabing iyon ng lalaki. "I'm her boyfriend, in case you need to know."
"Jayaen." Sanie hissed the guy named Jayaen. "Siraulo ka talaga. Kumain na tayo."
"Kayo na lang, aalis na ko." Wika ni Jayaen saka may kinuha sa sofa saka nilapitan si Sanie just to kiss Sanie's forehead. And that made his blood boil instantly. Halata sa mukha ng dalaga ang pagkabigla dahil sa ginawa nito. "Goodbye. Have fun."
Nang makalabas ang binata, he instantly ask, "still not in mind getting into a relationship, i see."
"He's not my boyfriend." Pagtanggi nito and he is not convince. He gave her an unconvinced look. "Really? Jayaen is bisexual. He never fall in love for women like me. Lalaki lang nais non."
"Do you mean, he's a gay?" Kunot ang nuong wika niya nakaramdam ng kaunting pandidiri dahil nakipagkamay pa rito. He never touches a gay for fuck's sake. "The fuck."
"Bisexual lang. He's not a gay." Pagtatama nito sa sinabi niya. "He can fall to women too but he prefer to fall in love with men."
Not a gay but prefer to fall in love with men? Is that even possible for a bisexual like Jayaen?
A/N: Late update, i know hahaha. Ito lang muna ngayon. Subukan kong bumawi bukas hehe.