Enjoy Reading!!!
Chris' POV.
Tinatahak namin ngayon ang daan papuntang venue at dahil na rin sa kagustuhan ni Nathan na sumabay ako sa kanya.Wala akong nagawa kundi ang sundin siya lalo na't wala naman akong magagawang tumanggi sa alok niya dahil iniwan naman na ako ng mga kaibigan ko.
Nawala ang kaisa-isang pag-asa ko ng makita kong pati si Cedric ay iniwan din ako.
Nakakainis lang dahil kanina pa nakangiti itong lalake na 'to na akala mo nanalo ng lotto.Kong hindi niya lang hawak ang alas ay dapat matagal na akong umiwas sa kanya.
Nawala ang pagmumuni-muni ko nang magsalita siya.
"Are you hungry?" Tanong niya kaya napatingin ako sa kanya.
"Ahm,naiihi lang ako." Sagot ko.
"Hanap lang ako ng Convenience Store para bumili ng pagkain natin at para makapag-cr ka na rin." Sabi niya habang palinga-linga sa paligid kong may madaanan ba kaming store.
I nod at him saka binalik ang tingin ko sa labas.
Medyo natagalan kaming makahanap dahil nasa gitna kami ng kawalan at tanging makikita mo lang ay mga malalagong puno.Sampung minuto bago namin madaanan ang Gas Station na katabi naman ang Convenience Store.
"We're here." Sabi niya kaya agad akong bumaba.Tinakbo ko ang sa loob ang store sabay tanong sa cashier kong saan ang cr.
"This way po ma'am." Sabi ni Ate.Sa sobrang pagkapuno ng panubigan ko ay hinayaan ko nalang ang sinabi niya at agad na pumasok sa cr.
Matapos kong ilabas lahat ay lumabas na ako.Nakita kong namimili ng Junkfood si Nathan.Napansin ko din na pinagtitinginan siya ng mga babaing namimili at si Ate cashier.Siguro hindi napansin ni Nathan na pinagtitinginan siya dahil busy sa pagpili ng Junkfood.
Lalapitan ko ba siya o hintayin ko nalang siya sa kotse?
Baka kasi anong isipin ng mga tao dito eh.
Sige na nga,sa kotse ko nalang siya hihintayin mukhang matatagalan pa naman ata siya.
Lalabas na sana ako ng marinig ko ang pagtawag niya sakin.At sa dami ng pwedi niyang itawag sakin ay yun pa yung pinaka-ayaw ko.
"Babe!!" Tawag niya sakin kaya napahinto ako at nahiya na din dahil biglang nagsitinginan ang mga babae sakin.
Kahit sobrang nakakahiya ay tumingin ako sa pwesto niya at pilit na ngumiti dahil baka magalit pa sakin at maparusahan pa ako.
"Are you just gonna stand there?" Tanong niya habang nakangiti.
Lumapit ako sa kanya at hindi ko inaasahan nang bigla niya akong kabigin at halikan sa labi.Literal na nanlaki ang mata ko sa ginawa niya.I even heard the girls gasped.
He move his lips at inabot kami ng ilang segundo bago niya ako pakawalan.Napatungo nalang ako sa hiya.
"What do you want?You choose or even buy all you want." Sabi niya.
I look at him at agad na ibinaling sa mga pagkain na nasa gilid namin dahil kakaiba ang ngiting nakikita ko sa mukha niya.
Kumuha nalang ako ng kahit anong nakikita ko nang hindi tinitingnan kong magkano o ano ang flavor.Basta nalang ako humugot doon.
Narinig ko namang tumawa siya ng mahina pero di ko nalang pinansin.
Matapos kaming bumili ay lumapit kami sa counter para magbayad.Siya na ang nagbayad dahil di rin naman niya ako pinayagan.Nasa gilid lang niya ako.Pansin ko ang tingin ni Ate sa kanya pero parang walang pakialamm itong lalaking 'to.
Bigla niyang hinawakan ang kamay ko at pinagsiklop ang mga daliri namin kaya napahinto si Ate at tumingin sa kamay namin.
"A-ahm,are you couple?If you don't mind me asking?" Tanong bigla ni ate kaya tumingin kami pareho sa kanya.
Iiling na sana ako nang bigla akong unahan ni Nathan.
"Yes.Actually he's my fiancê.We're getting married next year." Sagot niya kaya nanlaki ang mata ko pati na din si ate.
Pinagsasabi ng lalake na 'to?Kong ginagawa niya lang ito para tigilan siya ng mga babae- pwes hindi nakakatuwa.
Hindi ko ma-pin point kong seryoso ba siya habang sinasabi ang mga yun o dahil ayaw niya lang lapitan siya ng mga babae.
Aaminin kong kinabahan ako doon pero isinawalang bahala ko nalang yun.Marahil nga ginawa niya lang iyon para tantanan siya mga mga babae.
"C-can i take a picture and auto-graph?Please?" Nahihiyang sabi ni Ate.
Akala ko ay tatanggi si Nathan pero he smile at her at tumango.
Phew.Buti naman.Kahit alam kong pakitang-tao lang yan masaya pa din ako.
Isa pa,i badly wanted him to let go of my hand dahil kanina pa namamawis.
Inabot kami ng minuto sa loob dahil sabay-sabay nagsilapitan ang mga tao para lang magpa-picture sa kanya.
Kalahating oras bago kami makarating sa venue.Nauna na ako sa kanya.Papasok palang ako nang bigla akong salubungin ng mga kaibigan ko.
"Chris!My god we're so sorry for leaving you kanina kasi naman si ma'am pinasakay na kaming lahat." Paghinge ng sorry ni Alexa.
Nginitian ko sila.
"It's okay,pinasabay naman ako ni Nathan eh." Sagot ko.
And speaking of Nathan,nasa sasakyan pa siya dahil kukunin niya pa daw yung dala niya.Sabay sana kaming pumasok pero biglang may tumawag sa kanya kaya nauna nalang ako at ayaw ko din naman makiusisa pa.
Bigla nalang nila ako hinablot papasok sa loob.
"Tara puntahan natin si Cedric." Sabi ni Alexa.Nagpatianod nalang ako sa kanila.
Pagkapasok namin sa loob ay may mangilan-ngilan na naglalakad sa loob ng hotel at yung iba naman ay todo kuha ng mga picture dahil sa ganda ng tanawin sa labas.Makikita mo din na puro ito kakahoyan tapos sa likod naman nito ay malawak na dagat.Makikita mo lahat dahil sa taas ng pinagtayuan ng hotel na ito.
Malapit na din lumubog ang araw.Marahil yung iba ay nagpapahinga na.Perfect tourist ito kong tutuosin.Hindi mo pa man nalilibot ay alam mong malawak ang pwestong ito.Maihahalintulad mo ito sa bagyo o tagaytay.Malamig din ang klima sa lugar na 'to kaya buti nalang pinilit ako ni Kuya magdala ng makakapal ng damit at jacket.
Nakarating kami sa malawak na pool area ng hotel at nakita ko si Cedric na nagpapalipad ng drone.
Lumapit kami sa kanya pero parang hindi niya kami napansin kaya ginulat siya ni Rose.
"Oh?Andito na pala kayo." Sabi niya at tumingin siya sakin. "Chris?God,i thought something bad happened to you?" Nag-aalalang tanong niya.
"Actually kanina pa yan tanong ng tanong at nag-aalala long nasaan ka na ba daw o baka may nangyaring masama sayo." Natatawang sabi ni Michelle.
Napakamot nalang ng ulo si Cedric kaya natawa ako.Ang kyut niya kasi tingnan.
Tinukso pa siya ng tatlo habang ako tawa lang ng tawa kasi makikita mo ang pamumula ng mukha ni Cedric.
"Masama na bang mag-alala sa kaibigan?" Tanong ni Cedric.
"Oh bakit?Kaibigan mo din naman kami ah bakit hindi man lang namin maramdaman ang pag-aalala mo?" Tanong ni Alexa.
"Tsaka kong kaibigan mo talaga kami bakit parang kay Chris ka lang sweet?" Sabi naman ni Michelle.
"At ito pa,pag nakikisuyo ako sayo ini-snob mo lang ako pero samantalang kay Chris kahig di siya magsabi kusa ka nalang gagalaw.Tha is so unpair." Pabebeng sabi naman ni Rose.
"Unfair yun beh huh?Wag lang puro pa-cute dahil alam naman namin yun pero aral-aral din pag may time." Sabi ni Michelle kaya lalo kaming nagsitawanan.
Ang saya ko ngayon sobra.
"By the way,asan yun mga gamit niyo?Naka-aasign na ba kayo sa kanya-kanya niyong kwarto?" Tanong ko sa kanila.
"Oh,if you're looking for your things nasa kwarto ko.Pwede mo nalang puntahan dun or pwedi namang share nalang tayo dun." Sabi ni Cedric.
Papayag na sana ako pero naalala ko yung sinabi ni Nathan sakin na share daw kami ng kwarto.
"Sus,wag kang papayag dyan may ka room-mate na yan.Tsaka sabi ni Ma'am na dalawa lang sa isang kwarto." Singit ni Rose.
Sasabihin ko ba sa kanila?Baka kasi magalit sila sakin pag-sinabi ko.
"Ikaw Chris,may ka room-mate ka na ba?Kanina kasi nung dumating kami dito ay in-assign agad kami sa magiging kwarto at ka room-ate namin.Ok na ang lahat pero kayo nalang dalawa ni Nathan ang wala so ibig sabihin nun ay kayo ang magiging room-mate." Sabi ni Michelle.
I look at them.Ang akala ko ay galit sila pero pansin ko ang lungkot at panghihinayang nila sa mukha nila.
Alam kong ayaw nilang nakikitang magkasama kami ni Nathan dahil nga sa nangyare at ayaw kong ma-dissapoint sila.Gaya nga ng sabi ko,sila ang tumulong sakin na makapag-move on kay Nathan.
Lumapit si Alexa sakin at hinimas ang likod ko.
"I'm sorry dahil wala kaming magawa para tulungan kang iwasan si Nathan.I know na ayaw mong makasama siya lalo na kami pero wala na tayong magagawa." Sabi niya kaya nginitian ko siya pati na sina Cedric.
Kahit ako man ay gustong kong lumayo kay Nathan pero alam kong malabo.Ang ayaw ko lang naman na malaman nila na nagkikita pa din kami ni Nathan ng patago at hinahayaan ko lang dahil tiyak na magagalit talaga sila sakin.
Hindi ko magawang layuan si Nathan dahil natatakot na baka isang araw,kalat at pinag-pipistahan na ang video namin.Alam kong walang pakialam si Nathan sa image niya kahit sikat na sikat siya pero ako?Ayaw ko naman na tapak-tapakan lang ako ng ibang tao at dignidad ko dahil lang doon.
Kahit mag-demanda ako sa huli,ako pa din ang talo.Mayaman sila at makapangyarihan kaya anong laban ko dun?
Kasalanan niya man ang lahat pero mababaliktad pa din ang sitwasyon.Ako pa din ang gugulpihin ng mga tao lalo na yung mga taga-suporta niya.Sakin nila isisi ang lahat.
Kaya hanggat maaari,lulugar ako.Magpapaka-martyr.Magpapa-alipin at sunod-sunoran para sa kanya at ikatatahimik ng lahat.
"Wala yun sakin." Tipid kong sabi.
"Pasok na tayo sa loob dahil madilim na.Baka pagalitan pa tayo ni Ma'am." Sabi ni Michelle.
"Kong gusto mo,sakin ka nalang muna tuman-"
"No need." Sabi ng boses sa likod namin kaya napatingin kaming lahat sa kanya.
"Nathan?" Bulong ko.
He look at me habang magkasalubong ang kilay.Wala na din yung maleta niya marahil ay naipasok niya na sa kwarto niya.Pansin ko din ang pawis niyang damit at katawan dahil kumikintab ito sa ilaw.
Nag-work out ba 'to?Pero bakit ganun pa din ang suot niya kanina?
"Where have you been?Kanina pa kita hinahanap nandito ka lang pala." Galit na sabi niya.
Ibig sabihin nun ay pawis siya kakahanap sakin?Hindi ako nakasagot agad dahil sa takot.Nasa harap niya din yung mga kaibigan ko baka maghinala sila sakin.
"H-hindi mo naman kailangan hanapin ako." Utal kong sabi pero ganun pa din ang ekspresyon niya.
Please wag ka na munang magsalita sa harap ng mga kaibigan ko.Ayaw kong malaman nila.
Narinig kong tumawa siya ng mahina kaya lalo akong kinabahan.Wala talaga siyang pag-aalinlangan eh noh?
"Why are you getting mad?Ang pag kakaalam ko,magka-room mate lang kayo hindi magjowa." Sabi ni Cedric.
Nathan smirk.Tumingin siya sakin kaya napa-iling ako.
Please Don't Tell Them.
"I guess that you didn't tell them the truth huh?" Sabi ni Nathan.
"What is he mean by that Chris?Are you hiding something?" Tanong ni Alexa.Nangangatong na ang mga kamay ko at pinagpapawisan na din ako.
I don't what to say.Hayop na Nathan na 'to.Plano pa niya akong patayin sa kaba.
"May hindi ka ba sinasabi samin Chris?" Tanong naman ni Michelle.
I look at the ground dahil ayaw kong tumingin sa kanila.I don't wanna see their faces wearing dissapoinment.
"Guys don't pressure him." Sabi ni Rose.
Sasabihin ko na ba?Pero ayaw kong magalit sila sakin.
Pero kong hanggang dito nalang talaga ang pagsisinungaling ko ay aaminin ko na.
Unti-unti akong tumingin sa kanila habang pinipigilan kong wag lumuha.
"A-ang totoo niyan kasi....mata-" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang may biglang sumigaw.
"Magsitulog na kayo dahil maaga pa tayo magsisimula sa activity!" Sigaw ng coordinator kasama niy ang prinsipal.
Agad kaming pumasok sa loob.Hindi ako kinibo nina Alexa at Michelle.Tahimik naman si Cedric at hindi ko alam kong ano ang iniisip.Si Rose naman ay panay himas sa likod ko.
I dissapoint them.I know they're mad at me.Kaya bukas na bukas din ay sasabihin ko na sa kanila at hihinge ako ng sorry.
Sabay kaming pumasok sa Elevator.Naunang bumaba sa 5th floor si Rose.Kasunod naman na floor ay sina Michelle at Alexa.Ang akala ko ay hindi nila ako papansinin pero bigla nila akong niyakap at huminge ng sorry dahil sa pangpe-pressure nila sakin which i was thank for.
I thought they're mad at me pero nakunsensya lang daw pala sila sakin kaya nahiya silang kausapin ako.Kitakits nalang daw bukas.
It Just the three of us who left inside which i find awkward lalo na't pinapagitnaan nila ako.Wala ni isa saamin ang nagsalita.Dahil hanggang 10th floor ang hotel na 'to ay medyo natagalan bago kami makalabas.
Nagpapasalamat din ako dahil mukhang iisang floor lang ang kwarto namin.
Pero akala ko lang pala.
9th floor na-assign si Cedric kaya bigo ako.Bago lumabas si Cedric ay hindi ko inaasahang yakapin niya ako at halikan sa ulo.
"Good night.I hope you can sleep well.See you tomorrow." Sabi niya bago ako pakawalan.
Hindi pa din nag-sink in sakin ang ginawa niya kaya tulala ako.
Sa tagal na namin ni Cedric na magkaibigan ay minsan hindi ko siya nakitaan ng ganito ka-sweet na action ngayon lang.
Ginulo niya ang buhok ko habang nakangiti.Tumingin ako sa kanya at ginantihan din ang ngiti niya.
Sa mga oras na 'to,feeling ko ay kami lang dalawa ang nandito.Everything change into a slowmo.I even see a heart flying surround him.Hindi ko alam pero biglang tumibok ng sobrang lakas ang puso ko.Pansin ko din na sobrang gwapo ni Cedric habang tinititigan ko siya.
God,i think i'm falling inlove with him.
Tulala pa din ako ako hanggang sa nawala na siya sa paningin ko.
Bigla nalang akong bumalik sa ulirat ko nang bigla akong hatakin ni Nathan palabas ng elevator.Mahigpig din ang hawak niya sa pulsuhan ko.Sobrang sakit at bilis ng lakad niya.
"N-nathan you're hurting me." Sabi ko sa kanya habang pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya.
Parang wala siyang naririnig at derestso lang siya sa paglalakad.
Nilibot ko ang tingin ko sa paligid.Nakita ko sa tarangkahan ng kwarto na na V.I.P. ang nakasulat.So ibig sabihin nun ay nasa Special Room kami?
Narinig ko ang tunog ng pinto hudyat na nabuksan na ang nasabing kwarto.
"Get in." Ma-otoridad na sabi niya pero hindi ako sumunod dahil sa takot na baka ano na namang gawin niya sakin.
"I said get inside before i lost my patient and drag you in." Ulit na sabi niya kaya tumalima ako agad.
Kabado-bente akong pumasok sa loob.Kasabay ng pag-ilaw ang pagsara ng pinto.Nanatili ako sa kinatatayuan ko at rinig ko ang mabigat ng yapak ni Nathan sa likod papunta sakin.
Nangangatog ang mga tubod ang kamay ko.I'm sweating like hell.I can't move nor speak basta na-blanko ako lahat.
Bigla niya akong pinaharap sa kanya.
"What did i tell you before?" Tanong niya sakin habang nakahawak sa balikat ko."ANSWER ME SLUT!!!" sigaw niya sakin sabay sampal ng sobrang lakas na halos matanggal na ang mga ngipin ko.
Bumagsak ako sahig.
Bigla akong naiyak dahil sa sakit.Umiiling ako habang gumagapang palayo sa kanya.Unti-unti siyang lumapit sakin hanggang sa sabunutan ako.
"You're losing my patient Chris.Didn't i told you to stay away from that shit?But you didn't listen.Hindi ka nakinig at nagawa mo pang lumandi sa harap ko mismo." Mababang boses na sabi niya pero nakakatakot.
Tanging iyak lang ginawa ko.
"I badly want to fuck you hard until you lost your breath but i'll save it.We have an activity tomorrow so you better behave there or else." Sabi niya.
Bigla akong nanghina dahil siguro sa lakas ng impact ng pagsampal sakin ni Nathan.Naramdaman ko nalang ang pag-angat ko sa sahig.
Hindi ko magawang kumilos kaya pati pag bihis ay siya na ang gumawa.Pilitin ko mang umayaw pero sadyang mahina talaga ang katawan ko.Puting long-sleeve ang sinuot niya sakin dahil hindi ko nakuha ang gamit ko kay Cedric.
Naramdaman ko ang labi niya sa noo ko.Naiyak ako kaya tumagilid ako bg higa.Naramdaman ko ang paglubog ng kama at pagpulupot ng mga bisig niya sakin.He hug me tight and kiss my back.
"Just do what i want Chris and we're good.Don't make it hard for your self.I don't want to hurt you but you choose it.Para pag naging asawa kita ay magiging maayos ang pagsasama natin." Malambing na sabi niya habang ako ay iyak lang ng iyak.
Paulit-ulit na naririnig ko sa isip ko ang huling sinabi niya.
Hindi maari.Hindi ako papayag.
Sorry guys dahil sa tagal ng update ko,medyo busy lang talaga ako.
Vote!!!
Comment!!!