"ကိုကို...."
ရီေဝေဝအၾကၫ့္ေတြနဲ႔Jimmyရဲ့မ်က္ဝန္းေတြက Tommyျမင္ကြင္းထဲမွာ အရမ္းကိုဆြဲေဆာင္မႈရိွေနတယ္... အသက္20ျပၫ့္ၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့ဒီေကာင္ေလးက ညို႔ခ်က္မ်ားစြာနဲ႔သူ႔အေပၚဖမ္းစားႏိုင္လြန္းတယ္...ဒီေကာင္ေလးရဲ့အၾကၫ့္ေတြ အထိအေတြ့ေတြ အရာအားလံုးကႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး...
"ကိုကို... ဘာေတြေတြးေနတာလဲ..."
"ႁပြတ္စ္😚 အရမ္းခ်စ္တယ္Jimေလး..."
"😊 ကိုကို႔ကိုလည္းအရမ္းခ်စ္တယ္..."
အရင္တုန္းကလိုမ်ိဳးအခုလည္း ကိုကို႔ကိုကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ေရွာက္မယ္... ကိုကို႔အနားကိုဘယ္သူမွမကပ္ႏိုင္ေအာင္ကြၽန္ေတာ္လုပ္မယ္...ကိုကိုကကြၽန္ေတာ့္အပိုင္... ဘယ္သူမွလက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မထိေစရဘူး.... View မင္းကကိုကို့အေနာက္ကိုလူလႊတ္ထားတယ္မလား... ဒါဆိုလည္းငါတို႔ခ်စ္ရည္လူးေနတာေတြကိုတစ္ဝႀကီးၾကၫ့္လိုက္ပါဦး... မင္းလူပါလာမွာငါသိလို႔ အခန္းတံခါးကိုlockမခ်ထားခဲ့တာ ဟင့္... မင္းကိုမင္းလည္လွပီထင္မေနနဲ႔...
"ႁပြတ္စ္..😚 ဒီႏူတ္ခမ္းေလးကိုအရမ္းလြမ္းေနတာ... ေမႊးလိုက္တာ... လည္ပင္းကcarnationနံ႔ေလး..."
ခ်ိဳင္းလိမ္းရတဲ့carnationကို ကိုကိုကေတာ့တမူထူးျခားစြာ အက်ီမွာပဲသုတ္လိမ္းေလ့ရိွပီး လည္ပင္းသားေတြကိုတို႔ထိတတ္တယ္ ဒါေၾကာင့္လည္းကိုကို႔ကိုဖက္ထားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာဆို ကြၽန္ေတာ့ဆီမွာပါအနံ႔ေလးေတြစြဲၿငိလာတတ္တယ္...
"ယားတယ္Jimေလး... အင့္...."
လည္ပင္းသားေလးကိုဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့ အင့္ခနဲအသံေလးနဲ႔အတူခါးေလးေကာ့တက္သြားတဲ့Tommy... အေၾကာင္းကေတာ့Jimရဲ့လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြက Tomရဲ့အက်ီေအာက္လ်ိႈဝင္ကာ ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကိုစိတ္ႀကိဳက္ကစားေနေလပီ... Tommyရဲ့ရင္ၫႊန႔္ရိုးေလးကိုခပ္ဖြဖြေလးဆြဲကိုက္ပီး ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကိုဖိေခ်လိုက္ေတာ့.. ကိုယ္လံုးေလးကလြန႔္လူးလို႔ငါးေလးေတြအတိုင္းေပါ့...
"Jim... ဟင္း..."
"ကိုကိုအက်ီခြၽတ္လိုက္...ကိုကို႔ရဲ့ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္တယ္...."
Jimေျပာေတာ့ခ်က္ခ်င္းထထိုင္ပီးအက်ီခြၽတ္ေပးလိုက္တဲ့Tom... နံရံကိုမွီပီးရင္ဘတ္ေလးကိုေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့
Jimတစ္ေယာက္သျကားလံုးစုတ္သလို Tomရဲ့ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြအားငံုခဲထားေတာ့သည္...လ်ွာေလးနဲ႔ထိုးလိုက္ ကိုက္လိုက္ စုပ္လိုက္နဲ႔ ပါးစပ္ကအလုပ္မပ်က္သလို လက္ေတြကလည္းTomရဲ့ေဘာင္းဘီထဲနယ္ကြၽံလို႔အငယ္ေကာင္အားတို႔ထိကစားေနေလရဲ့...
"ဟင္းး...Jim... "
"ႁပြတ္စ္...😚 ကိုကိုကကြၽန္ေတာ့အပိုင္ေနာ္..."
"အင္းး...ကိုယ့္ကိုJimmyပိုင္တယ္... ဟင္းး..."
"ခ်စ္တယ္ကိုကို..."
ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာပီးေနာက္ေတာ့Tommyရဲ့ေဘာင္းဘီတို႔အားအတြင္းခံပါမက်န္ေအာင္ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္... သူကိုယ္တိုင္လည္းအဝတ္စားေတြကိုခြၽတ္ပစ္ကာ Tomရဲ့ေဘးကိုဝင္လွဲလိုက္ပီး Tomကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲဖက္ထားလိုက္တယ္...
"တစ္ေစာင္းေနလို႔အဆင္ေျပတယ္မလား ကိုကို..."
"အင္းး..."
Tommyကိုအေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ထားလိုက္ပီး Tommyရဲ့အငယ္ေကာင္ကိုေရ႔ွတိုးေနာက္ဆုတ္ျဖင့္သာယာမႈေပးေနသည္... Jimmyသူ႔ရဲ့အငယ္ေကာင္ကိုလည္း Tomရဲ့မက္မြန္သီးေလးႏွစ္လံုးၾကားကိုၫွပ္ကာပြတ္တိုက္ေနသည္... အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့Tommyအငယ္ေကာင္ကႀကီးထြားလာပီး ျဖဴပ်စ္ပ်စ္အရည္ၾကည္တို႔ကိုစြန႔္ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္...
"ကိုကို... ကြၽန္ေတာ္စေတာ့မယ္ေနာ္..."
"ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္ နံရံကိုမွီလိုက္..."
Jimmyနံရံကိုမွီပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ Tomက Jimmyရဲ့အငယ္ေကာင္ကိုပါးစပ္ထဲငံုလိုက္ေတာ့တယ္... အရင္လိုအခ်ိန္ေတြမွာTommyအခုလိုလုပ္ရင္Jimတားလိမ့္မယ္...အခုေတာ့Viewရဲ့ေနာက္လိုက္က သူတို႔နဲ႔အတူရိွေနတယ္ဆိုတာသိတာေၾကာင့္ Tommyကိုပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္းျပတဲ့အေနနဲ႔... မတားပဲTommyစိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခိုင္းလိုက္သည္...
ကိုကို႔ကိုအထင္ေသးေစခ်င္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုမွမပါပါဘူး ဒီတိုင္းကြၽန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့အရာဆိုတာသိေစခ်င္တာ... ဒါေပမယ့္Viewလိုမိန္းမကလည္း ကိုကို႔ကိုအထင္ေသးမယ့္အထဲမပါဘူး သူပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္လိုသေဘာထားေနတာ...
Tommyကိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့သူလုပ္ေပးတာကိုျငိမ္ေနလို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ဟန္ျပေနသည္... ပါးစပ္ကJimmyရဲ့အငယ္ေကာင္အားျပဳစုေပးေနပီး လက္ကသူ႔ရဲ့တြင္းေလးကို ကိုယ္တိုင္ခ်ဲ့ကာေနသည္... တြင္းေလးဆီကအရည္ၾကည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ Jimmyအေပၚခြထိုင္လိုက္ပီး Jimရဲ့အငယ္ေကာင္ကိုကိုင္ကာ သူ႔ရဲ့တြင္းဝေလးမွာေတ့လို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးထၫ့္ေနေလရဲ့...
"အရမ္းလွတယ္...ကိုကို႔ရဲ့အခုပံုစံေလးကအရမ္းsexyက်တယ္..."
"Jim...😓"
မ်က္ႏွာေလးကပန္းေရာင္သန္းလာကာ Jimရဲ့ရင္ဘတ္အားလက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ ဖြဖြေလးထုေနတဲ့Tomရယ္ပါ...
"အတည္ေျပာတာ...ကိုကိုအရမ္းလွတယ္..."
"အင့္..."
ေျပာရင္းမက္မြန္သီးေလးနွစ္လံုးကိုဆြဲမၿပီးေအာက္ကေနေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့ Tomခမ်ာ အင့္ပဲအသံထြက္ႏိုင္ေတာ့တယ္...
"Jim.... ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေလကြာ..."
ျငဴတူတူအသံေလးနဲ႔ သံရွည္စြဲကာေျပာလာျပန္တဲ့Tommyေၾကာင့္ Jimmyရဲ့ေသြးသားေတြေယာက္ယတ္ခတ္ကုန္တယ္... တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့Tommyပံုစံေၾကာင့္Jimmyမွာပါးစပ္အေဟာင္းသားေလး...
"ဘာေတြေငးေနတာလဲ...😓"
"ကိုကိုက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္.. ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ျပဳစားႏိုင္ရတာလဲ..."
"Jimေလးကသာကိုယ့္ဆီမွာၿပိဳလဲေနတာပါ..."
"ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္ကကိုကိုနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္အရာရာမွာၿပိဳလဲေနပီးသား... ကိုကိုနဲ႔...ကိုကိုနဲ႔မွကြၽန္ေတာ္ကအခ်စ္မွာၿပိဳလဲက်ခဲ့တာ..."
"ကိုယ္လည္းJimေလးနဲ႔မွ... ဟာ့..."
"ကြၽန္ေတာ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး... ကိုကို႔ကိုအခုပဲသိမ္းပိုက္ခ်င္ေနပီ..."
"ဒါဆိုလည္းဆက္လုပ္ေလ... ေနရခက္တယ္..."
ႏူတ္ခမ္းေလးအားတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ပီးသူ႔အေပၚမွာခြထားတဲ့Tommyရဲ့ကိုယ္ေလးကိုသိမ္းက်ံဳးပီးေပြ့လိုက္တယ္... မတ္တပ္ထလိုက္ပီးေနာက္မွာေတာ့ ေပြ့လ်က္ပဲနံရံမွာကပ္လိုက္ပီး....
"အသစ္အဆန္းေလးေတြ လုပ္ၾကၫ့္ရေအာင္ကိုကို..."
"အင္းး... Jimေလးသေဘာ..."
ထိုညေနခင္းကHotelခန္းေလးထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵေတြနဲ႔အတူ... ေအာ္သံေတြညည္းသံေတြက အခန္းထဲမွာထပ္ရိွေနတဲ့လူကို ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္လိုထြက္သြားေစခဲ့လဲမသိခဲ့ေပ...
"ေတာက္...."
ေတာက္ေခါက္သံနဲ႔အတူ ဖုန္းကိုပါပစ္ခြဲလိုက္တဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္...
"Jimmy..Jimmy...ဒီေလာက္လုပ္ထားတာကို မမွတ္ေသးဘူးပဲ အဲ့ေန့ကအေသသတ္လိုက္ရမွာ..."
"မမေလး...ကြၽန္ေတာ္လတ္စတုန္းေပးရမလား..."
"မလိုဘူး... သူ႔ကိုငါကိုယ္တိုင္အေသသတ္မယ္..."
Tommyကငါပိုင္တာ မင္းဆီကေနမရရေအာင္ျပန္ယူျပမယ္... Tommyကလိင္စိတ္တိမ္းၫြတ္ေနတဲ့သူျဖစ္လည္းကိစၥမရိွဘူး သူသာယာေအာင္ငါနည္းလမ္းမ်ိဳးစံုသံုးလို႔ရတယ္... သူသာငါ့အနားကိုေရာက္လာရင္ရပီ...(ဆိုလိုတာက Tommyကေယာက်ားေလးနဲ႔ဆက္ဆံရတာကိုသေဘာက်တဲ့သူဆိုရင္ သူအဲ့လိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္လို႔ေျပာတာပါ အတုနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္သာယာေအာင္ေပါ့)
သူမကဒီလိုအခ်စ္ရူးပါ...Tommyကိုမွရူးေနခဲ့တဲ့အခ်စ္ရူး... သူမေနွာင့္ယွက္ခံခဲ့ရခ်ိန္ကူညီေပးခဲ့တဲ့Tommyအားခ်စ္ခဲ့မိျခင္းမွာအခ်စ္နဲ႔အတူမိုက္ရူးရဲဆန္မႈ လိုခ်င္တပ္မက္မႈေတြပါလာခဲ့တယ္... သူမက Mafiaတစ္ေယာက္ရဲ့သမီးျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ သူမကိုလိုခ်င္ခဲ့သူမရိွခဲ့သလို သူမဘက္ကလိုခ်င္ခဲ့တဲ့သူဆိုတာလည္းမရိွခဲ့ဘူး... ဖခင္ျဖစ္သူရဲ့ျပႆနာေတြၾကားသူမဟာေျမစာပင္ေလးတစ္ပင္ျဖစ္ခဲ့ေလသေလာ... သူမကိုရင္းႏွီးစြာဆက္ဆံေပးခဲ့တဲ့Tommyနဲ႔ေတြ့ဆံုခဲ့ခါမွ Tommyအားအရူးတစ္ေယာက္လို လိုခ်င္တပ္မက္ခဲ့တာ သူမအမွားေလသေလာ...
*****
"Boun... ပစၥည္းေတြစံုပီလား..."
Bounလို႔အေခၚခံေနရေပမယ့္ Jossတစ္ေယာက္တကယ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တာ... ဒီလိုအေခၚခံရျခင္းမွာတပ္မက္မႈေတြအမ်ားႀကီးပါေနခဲ့တာ ကိုယ္တိုင္သိေနခဲ့ေပမယ့္ ဒီတပ္မက္မႈေတြၾကားသူမရုန္းထြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး...
"အင္း... အကုန္စံုပီ... ေအာက္မွာUncleေစာင့္ေနတယ္.."
"Uncle...🙄 ဘယ္သူလဲUncleက..."
"Premအေဖေလ..."
Bounကိုတကယ္နားမလည္ႏိုင္ဘူး သူအတိတ္ေမ့ေနတာလား အခုထိငါ့ကိုPremလို႔ေခၚေနပီး Porကိုလည္းUncleတဲ့... ငါမမွားဘူးဆိုရင္Porကို သူအၿမဲတမ္း 'ဦး'လို႔ပဲေခၚခဲ့တာ... တစ္ခုခုေတာ့မွားေနပီ... ဘာေတြမွားေနတာလဲ...အားး... ခုလိုစဥ္းစားတိုင္းေခါင္းကဘာလို႔မူးလာရတာလဲ...
"Porက ငါတို႔ကိုလက္ခံလိုက္ပီလား... ထပ္မခြဲေတာ့ဘူးလား..."
"အင္း မခြဲေတာ့ဘူး မင္းကိုျပန္ေတြ့တည္းက အဆံုးရႈံးမခံႏိုင္လို႔ လက္ခံလိုက္တာ..."
"ဒါဆို မင္းနဲ႔မခြဲရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္..."
"အင္းး... ႁပြတ္စ္..."
မင္းစိတ္မရိွဘူးဆိုရင္ မင္းရဲ့ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြကိုနမ္းခ်င္တယ္ အခုေတာ့နဖူးေလးကိုပဲအရင္ထိေတြ့မယ္... ပီးေတာ့မင္းBounကိုဘယ္ေတာ့မွသတိမရေစဖို႔ဆုေတာင္းေနမိတယ္... အခ်စ္နဲ႔စစ္မွာမတရားတာမရိွဘူးတဲ့ ငါမင္းကိုခ်စ္မိတာငါမမွားဘူးမလား...
(ခ်စ္မိတာကမမွားပါဘူး မခ်စ္သင့္တဲ့သူကိုမွခ်စ္ခဲ့မိတာေလးကပဲမွားခဲ့တာ ခ်စ္ဖို႔ကေတာ့လြယ္လြယ္ေလးပါပဲ ဒါေပမယ့္ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကလည္း ကိုယ့္အေပၚထပ္တူျပန္ခ်စ္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္... အခ်စ္မွာႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္မညီမ်ွရင္ ဒါဟာအခ်စ္လို႔မေခၚဘူး...)
"သြားၾကမယ္ေလBoun..."
"အင္းး..."
ေဆးရံုကေနအျပင္ကိုေရာက္လာေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္နဲ႔အတူBounပါ ပါလာခဲ့တယ္... ပီးေတာ့Bounရဲ့မ်က္ဝန္းေတြက လက္ခ်င္းတြဲပီးထြက္လာတဲ့Jossနဲ႔Premကိုၾကၫ့္ပီး မ်က္ရည္မက်ရံုေလး... Bounကိုေဘးကၾကၫ့္ေနရတဲ့ေက်ာင္းအုပ္မွာလဲ Bounတားထား၍သာဘာမွမေျပာပဲၿငိမ္ေနျခင္းသာ...
အဲ့တစ္ေယာက္ကဘာလို႔ပါလာရျပန္တာလဲ...Porနဲ႔ေရာဘယ္အခ်ိန္ကသိသြားတာပါလိမ့္...ဟုတ္သားပဲBounသူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့သိမွာေပါ့ ငါကလဲေလသူ႔ကိုေတြ့ရင္အျပစ္ပဲျမင္ေနေတာ့တာပဲ...
"Por... "
"ေနေကာင္းသြားပီလားသား...Porကိုစိတ္ဆိုးေနေသးလား..."
"Porကတကယ္ပဲလက္ခံတာလား..."
"ဒါေပါ့သားရဲ့... ဒါေပမယ့္..."
"ဒါေပမယ့္ ဘာလဲ..."
"Bounနဲ႔အတူေနလို႔မရဘူး... Bounကသပ္သပ္ေနရမယ္..."
Premတစ္ခ်က္စဉ္းစားလိုက္ပီးမွ....
"ရတယ္ေလ... အတူမေနရင္ရပီမလား..."
"အင္းး... အဲ့ေတာ့...မင္းကကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္ေတာ့..."
"ဟုတ္ကဲ့ Uncle..."
ဦး ဒီေလာက္ပဲကူညီလို႔ရမယ္သားBoun... ဒါက ဦးအျပစ္ေတြအတြက္သင္ပုန္းေခ်လို႔မရေသးမွန္းလည္းသိပါတယ္... ဦး ကူညီလို႔ရသမ်ွကိုေတာ့ကူညီေပးေနမွာပါ... Boun... ဦး သားေလးကိုခ်စ္ေပးလို႔တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
"သူကဘာလို႔လိုက္မွာလဲ Por..."
"Bounက... အင္း...Jossကမင္းကိုစာသင္ေပးမယ့္ဆရာအသစ္..."
Bounကေျပာေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆိုပီးေတာ့ အခုPorနဲ႔အရင္သိေနတာလား...
"ဒါဆိုလည္းေက်ာင္းတက္မွေခၚေလ..."
"Porအလုပ္ေတြမွာကူညီဖို႔ ေစာေစာေခၚထားတာ..."
"ပီးေရာပီးေရာ အိမ္ပဲအျမန္ျပန္မယ္... "
ဒီလိုနဲ႔Jossတစ္ေယာက္Premအိမ္လိုက္ဖို႔အႀကံေတြပ်က္သြားပီး...ေက်ာင္းအုပ္ကေတာ့သူ႔ရဲ့စီစဉ္မႈကိုPremသေဘာတူသၫ့္အတြက္စိတ္ေအးသြားရသည္.....
"ေနာက္ဆံုးေတာ့အိမ္ျပန္ေရာက္ပီ... "
"အထဲဝင္ေလအဆိုးေလး ကိုယ္အိတ္ေတြယူခဲ့မယ္..."
"အင္းBoun... "
ေနပါဦး ငါဘယ္လိုေခၚလိုက္မိတာပါလိမ့္...
"အာ... ေဆာရီးJoss..."
"ရပါတယ္... အထဲကိုဝင္ေတာ့ေလ..."
"အင္းး..."
သူနဲ႔ျပန္ပီးအေနနီးလာရင္ ငါ့ကိုျပန္မွတ္မိေလာက္မယ္ထင္ပါတယ္... အဆိုးေလးေရ ကိုယ့္ကိုျပန္မွတ္မိေစဖို႔ ကိုယ္ႀကိဳးစားေအာင္မင္းကလမ္းဖြင့္ေပးလိုက္တာပဲ ေက်းဇူးပါကိုယ္မင္းကိုလက္ေလ်ာ့မိေတာ့မလို႔...
"သားBoun... အဆင္ေျပရဲ့လား..."
"ေျပပါတယ္ ဦးး... "
"ဘာမွစိတ္မညစ္နဲ႔ သူသားကိုျပန္မွတ္မိလာမွာပါ တစ္ခုခုဆို ဦးကိုေျပာ... "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦး... အထဲဝင္ၾကရေအာင္ေလ..."
"ေကာင္းၿပီ..."
Bounအခန္းဝေရာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးစူပုတ္ပီး သူ႔ကိုၾကၫ့္ေနတဲ့Premေၾကာင့္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္...အထဲပဲဆက္ဝင္ရမလို ျပန္ပဲထြက္ရမလိုနဲ႔...
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ မဝင္ပဲနဲ႔..."
"ဟင္..."
"အထဲဝင္ခိုင္းေနတာေလ မင္းကငါနဲ႔တူတူေနမွာလား..."
"ဟင္... အင္းး..."
"Porကလုပ္ျပန္ပီ သူစိမ္းနဲ႔အတူေနခိုင္းရတယ္လို႔..."
"မင္းအဆင္မေျပရင္ ငါအခန္းေျပာင္း..."
"ထားလိုက္ေတာ့...အစ္ကိုကလည္းမင္းနဲ႔အတူေနမွာမဟုတ္ဘူး..."
"အင္းး... ဒါဆိုငါ မင္းစားဖို႔တစ္ခုခုလုပ္ေပးမယ္ေနာ္"
"ဟီးး... ဟုတ္သားပဲ ဗိုက္ဆာေနတာ..."
တကယ္ပါကြာ ဘယ္လိုေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ အရင္လိုသာဆိုမင္းရဲ့ပါးေလးေတြကို ငါဆြဲကိုက္ပီးေလာက္ပီ... အသည္းယားလို႔ဆိုပီးမင္းကိုရင္ခြင္ထဲထၫ့္ပီးဖ်စ္ၫွစ္ေနေလာက္ပီ... အခုေတာ့...ဟူးးး....
Bounတစ္ေယာက္အိတ္ေတြကိုေနရာခ်ပီး အျပင္ကိုျပန္ထြက္ေတာ့Premရဲ့အနားကေနကပ္ပီး အေနာက္ဘက္ကေနပုခံုးစပ္ေလးကိုမသိမသာခိုးနမ္းခဲ့သည္...
ၾကက္သီးထလိုက္တာ...ငါဘာျဖစ္သြားတာလဲ...သူအနားကျဖတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ... ရင္းႏွီးေနတဲ့ခံစားခ်က္... ပီးေတာ့ဘာလို႔ ငါ့ႏွလံုးသားကထခုန္လာရတာလဲ... မဟုတ္ဘူး... ဒီလိုရင္ခုန္တာကBounနဲ႔အတူရိွမွခုန္ရမွာ... စဉ္းစားၾကၫ့္မွေဆးရံုမွာBounနဲ႔ရိွေနခဲ့တဲ့တစ္ေလ်ွာက္လံုး ငါရင္မခုန္ခဲ့ဖူးပဲ...
"စားလို႔ရပီေနာ္ အဆိုးေလး..."
"ေနဦး မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲ"
"ဟမ္...ဘာကို..."
"ထားလိုက္ေတာ့ ဘယ္မွာလဲစားဖို႔..."
"ဒီမွာပါဗ်..."
ငါႀကိဳက္တတ္တဲ့ဟာကိုဘယ္လိုမ်ားသိေနရတာလဲ Bounေျပာျပလိုက္တာမ်ားလား... လုပ္ထားတာစားခ်င္စရာႀကီး စပါကတီကိုေရာသူကဘယ္လိုခ်က္တတ္တာလဲ...ထားပါ အေရးႀကီးတာငါအခုစားရဖို႔ပဲ...
Premခရင္းနဲ႔တစ္ခ်က္ခပ္စားပီး Bounကိုခ်ီးက်ူးမလို႔ေမာ့ျကၫ့္လိုက္ေတာ့ သူစားေနတာကိုၿပံဳးပီးၾကၫ့္ေနတဲ့Bounနဲ႔အၾကၫ့္တို႔သြားဆံုမိတယ္....
သူ႔အၿပံဳးေတြကေတာက္ပလိုက္တာ အၾကၫ့္ေတြကလည္းေအးခ်မ္းေနတယ္...သူ႔ရဲ့ေရႊဝါေရာင္ဆံႏြယ္ရွည္ေလးေတြ ေသခ်ာၾကၫ့္မွသူကအေတာ္ေလးၾကၫ့္ေကာင္းတဲ့လူပဲ မဟုတ္ဘူးၾကၫ့္ေကာင္းတာထက္အမ်ားႀကီးပိုတယ္... ငါ့ႏွလံုးကရုတ္တရက္ႀကီးဘာျဖစ္တာလဲ... ဟင့္အင္းမခုန္ရဘူး... Bounမဟုတ္တဲ့ေယာက်ားတစ္ေယာက္ကိုမင္းရင္ခုန္လို႔မရဘူး မင္းမွာပိုင္ရွင္ရိွတယ္....
"ဘာလို႔လဲ စားမေကာင္းဘူးလား..."
"မ...မဟုတ္ပါဘူး... နဲနဲပူလာလို႔..."
"ဟင္... မွန္းစမ္း... ကိုယ္လည္းမပူပါဘူး... အာ...ေဆာရီးေနာ္..."
Premရဲ့ပါးနဲ႔နဖူးကိုစိတ္ႀကိဳက္ထိေတြ့ေနပီးမွ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးၾကၫ့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ Bounသတိျပန္ဝင္လာရသည္...
"ရ...ရပါတယ္... Jossအတြက္ကေရာ..."
"ကိုယ္ မင္းတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပဲလုပ္လိုက္တာ"
"အမ်ားႀကီးပဲ ငါတစ္ေယာက္တည္းမကုန္ဘူး တူတူစားမယ္ေလ...မင္းမရြံဘူးဆိုရင္ေပါ့"
"မဟုတ္ပါဘူး ငါကမင္းအတြက္အဆင္မေျပမွာပဲစိုးတာ"
"ရတယ္ ခရင္းတစ္ေခ်ာင္းထပ္ယူလိုက္"
"အင္းး...."
ႏွစ္ေယာက္သားေခါက္ဆြဲကိုတူတူခပ္စားလိုက္တဲ့အခ်ိန္ တစ္မ်ွင္တည္းကိုတူတူစားမိေတာ့ ဟိုဘက္အစြန္ဒီဘက္အစြန္မွာ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုကတူညီစြာ...ႏွစ္ေယာက္သားအၾကၫ့္ခ်င္းဆံုေနပီးမွ Bounဘက္ကတျဖည္းျဖည္းေရ႔ွကိုတိုးလာခဲ့တယ္... ႏွစ္ခမ္းႏွစ္ခုထိလုဆဲအေျခအေနမွာ....
🎶အတိတ္ကေန့တစ္ေန့မွာမ်ား တို႔ေတြဆံုခဲ့ဖူးသလား...🎶
"Hello Boun... ' အင္းး...အခုစားေနတာ...' ပီးရင္လား... ငါအိပ္မလို႔...' အင္း ဒါပဲ..."
"Bounဆက္တာလား..."
"အင္းး... ငါေမးစရာရိွတယ္..."
"ေမးေလ..."
"မင္းကPorနဲ႔အရင္သိတာလား Bounနဲ႔အရင္သိတာလား... "
"ဦးနဲ႔အရင္သိတာ... ပီးမွBounနဲ႔သိတာ..."
"ဪ... အင္းး... ဗိုက္ဝပီငါသြားအိပ္ေတာ့မယ္..."
"အင္း...ရတယ္ ပန္းကန္ထားလိုက္ ငါေဆးလိုက္မယ္..."
လြဲမွားေနတာေတြရိွတယ္အမ်ားႀကီးပဲ... ဘာေတြမွားေနလည္းငါသိဖို႔လိုတယ္... စဉ္းစားလိုက္ရင္လည္းေခါင္းေတြမူးလာလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ... ဟူးး... Jossရဲ့မ်က္ဝန္းေတြကသိပ္ကိုေလးနက္လြန္းတယ္... ဝမ္းနည္းရိပ္ေတြသန္းေနပီးျမတ္ႏိုးမႈေတြကိုလည္းျမင္ေနရတယ္ ပီးေတာ့အဲ့ဒီ့မ်က္ဝန္းေတြကငါ့ကိုနာက်င္ေစတယ္ ဘာလို႔လဲ...Bounမဟုတ္တဲ့တျခားလူတစ္ေယာက္အေပၚမွာမွ ငါကဘာလို႔စိတ္လႈပ္ရွားလြယ္ေနရတာလဲ... ငါBounကိုမခ်စ္ေတာ့တာလား...မျဖစ္ႏိုင္တာ...မဟုတ္ဘူး ျဖစ္ကိုမျဖစ္သင့္တာ...
Bounအခန္းထဲဝင္လာခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုျမင္ေတာ့ ေျခသံကိုဖြကာေကာင္ေလးရဲ့အနားကိုေလ်ွာက္လာခဲ့လိုက္သည္... အိပ္ေမာက်ပီးေဟာက္သံေလးတစ္စြန္းတစ္စထြက္လာတဲ့အသံၾကားမွPremရဲ့ေဘးနားကပ္ထိုင္လိုက္ပီး လက္ကိုဖြဖြဆုပ္ကိုင္မိသည္...
"ခနေလာက္ပဲေစာင့္ပါ ကိုယ္မင္းျပန္မွတ္မိလာေအာင္ႀကိဳးစားမွာမို႔...Jossအေပၚအရမ္းမလိုက္ေလ်ာေပးပါနဲ႔... မင္းရဲ့အသားမေျပာနဲ႔ဆံစေလးေတြကိုေတာင္ တစ္ပါးလူထိတာမႀကိဳက္တာမို႔ အခုလိုလႊတ္ေပးထားျခင္းကကိုယ့္ကိုအဆမ်ားစြာနာက်င္ေစတယ္Babe... အင္းး...ဒီနာမ္စားေလးကအခုခ်ိန္မွာကိုယ့္အတြက္မသံုးသင့္ေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ့... ဘာေတြပဲျဖစ္လာပါေစကိုယ္ကမင္းကိုအသက္ထက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာမင္းသိပါေစ ကိုယ့္ရဲ့အဆိုးေလး...."
Bounစိတ္လိုလက္ရ Premရဲ့ဆံစေလးေတြကိုပြတ္သပ္ေပးရင္း စကားေတြေျပာေနခဲ့သည္... သူမသိခဲ့သည္ကသူ႔ရဲ့ထိေတြ့မႈေတြနဲ႔စကားသံေတြကို မသိဟန္ေဆာင္ကာအိပ္ေမာက်ေနေယာင္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးရိွခဲ့သည္ဆိုတာပင္... ထိုစကားတို႔ၾကားပီးခ်ိန္မွာေတာ့Premတစ္ေယာက္စိတ္ရႈပ္လာတာမို႔ အတင္းဇြတ္မိွတ္ကာအိပ္ခဲ့ရသည္... သူ႔ရဲ့ညာဘက္လက္ေလးကေတာ့ Jossလို႔သူသိထားတဲ့Bounရဲ့လက္ေလးထဲမွာဆုပ္ကိုင္ထားျခင္းခံထားရေလရဲ့....
#ဟယ္လို အသဲတို႔ေရ... Updateေလးေမ်ွာ္ေနၾကရဲ့လားဟင္ အရင္လိုReadေတြမတက္ေတာ့ေပမယ့္ ဒိFicေလးကိုေတာ့အဆံုးသတ္ထိရေအာင္ေရးမွာပါ မၾကာခင္endingမယ္ေနာ္ ဂရုစိုက္ၾကပါကိုယ့္အသဲေတြေရာဂါကဆိုးလာတာမို႔ အကုန္လံုးကိုစိတ္ပူရပါတယ္...
#unicode
"ကိုကို...."
ရီဝေဝေအကြည့်တွေနဲ့Jimmyရဲ့မျက်ဝန်းတွေက Tommyမြင်ကွင်းထဲမှာ အရမ်းကိုဆွဲဆောင်မှုရှိနေတယ်... အသက်20ပြည့်ပြီးပြီဖြစ်တဲ့ဒီကောင်လေးက ညို့ချက်များစွာနဲ့သူ့အပေါ်ဖမ်းစားနိုင်လွန်းတယ်...ဒီကောင်လေးရဲ့အကြည့်တွေ အထိအတွေ့တွေ အရာအားလုံးကနူးနူးညံ့ညံ့လေး...
"ကိုကို... ဘာတွေတွေးနေတာလဲ..."
"ပြွတ်စ်😚 အရမ်းချစ်တယ်Jimလေး..."
"😊 ကိုကို့ကိုလည်းအရမ်းချစ်တယ်..."
အရင်တုန်းကလိုမျိုးအခုလည်း ကိုကို့ကိုကျွန်တော်စောင့်ရှောက်မယ်... ကိုကို့အနားကိုဘယ်သူမှမကပ်နိုင်အောင်ကျွန်တော်လုပ်မယ်...ကိုကိုကကျွန်တော့်အပိုင်... ဘယ်သူမှလက်ဖျားနဲ့တောင်မထိစေရဘူး.... View မင်းကကိုကို့အနောက်ကိုလူလွှတ်ထားတယ်မလား... ဒါဆိုလည်းငါတို့ချစ်ရည်လူးနေတာတွေကိုတစ်ဝကြီးကြည့်လိုက်ပါဦး... မင်းလူပါလာမှာငါသိလို့ အခန်းတံခါးကိုlockမချထားခဲ့တာ ဟင့်... မင်းကိုမင်းလည်လှပီထင်မနေနဲ့...
"ပြွတ်စ်..😚 ဒီနူတ်ခမ်းလေးကိုအရမ်းလွမ်းနေတာ... မွှေးလိုက်တာ... လည်ပင်းကcarnationနံ့လေး..."
ချိုင်းလိမ်းရတဲ့carnationကို ကိုကိုကတော့တမူထူးခြားစွာ အကျီမှာပဲသုတ်လိမ်းလေ့ရှိပီး လည်ပင်းသားတွေကိုတို့ထိတတ်တယ် ဒါကြောင့်လည်းကိုကို့ကိုဖက်ထားတဲ့အခါမျိုးမှာဆို ကျွန်တော့ဆီမှာပါအနံ့လေးတွေစွဲငြိလာတတ်တယ်...
"ယားတယ်Jimလေး... အင့်...."
လည်ပင်းသားလေးကိုဆွဲစုပ်လိုက်တော့ အင့်ခနဲအသံလေးနဲ့အတူခါးလေးကော့တက်သွားတဲ့Tommy... အကြောင်းကတော့Jimရဲ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တွေက Tomရဲ့အကျီအောက်လျှိုဝင်ကာ ချယ်ရီသီးလေးတွေကိုစိတ်ကြိုက်ကစားနေလေပီ... Tommyရဲ့ရင်ညွှန့်ရိုးလေးကိုခပ်ဖွဖွလေးဆွဲကိုက်ပီး ချယ်ရီသီးလေးတွေကိုဖိခေျလိုက်တော့.. ကိုယ်လုံးလေးကလွန့်လူးလို့ငါးလေးတွေအတိုင်းပေါ့...
"Jim... ဟင်း..."
"ကိုကိုအကျီချွတ်လိုက်...ကိုကို့ရဲ့ချယ်ရီသီးလေးတွေကို ကျွန်တော်လိုချင်တယ်...."
Jimပြောတော့ချက်ချင်းထထိုင်ပီးအကျီချွတ်ပေးလိုက်တဲ့Tom... နံရံကိုမှီပီးရင်ဘတ်လေးကိုကော့ပေးလိုက်တော့
Jimတစ်ယောက်သကြားလုံးစုတ်သလို Tomရဲ့ချယ်ရီသီးလေးတွေအားငုံခဲထားတော့သည်...လျှာလေးနဲ့ထိုးလိုက် ကိုက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကအလုပ်မပျက်သလို လက်တွေကလည်းTomရဲ့ဘောင်းဘီထဲနယ်ကျွံလို့အငယ်ကောင်အားတို့ထိကစားနေလေရဲ့...
"ဟင်းး...Jim... "
"ပြွတ်စ်...😚 ကိုကိုကကျွန်တော့အပိုင်နော်..."
"အင်းး...ကိုယ့်ကိုJimmyပိုင်တယ်... ဟင်းး..."
"ချစ်တယ်ကိုကို..."
ချစ်တယ်လို့ပြောပီးနောက်တော့Tommyရဲ့ဘောင်းဘီတို့အားအတွင်းခံပါမကျန်အောင်ချွတ်ပစ်လိုက်တော့တယ်... သူကိုယ်တိုင်လည်းအဝတ်စားတွေကိုချွတ်ပစ်ကာ Tomရဲ့ဘေးကိုဝင်လှဲလိုက်ပီး Tomကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်...
"တစ်စောင်းနေလို့အဆင်ပြေတယ်မလား ကိုကို..."
"အင်းး..."
Tommyကိုအနောက်ကနေသိုင်းဖက်ထားလိုက်ပီး Tommyရဲ့အငယ်ကောင်ကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဖြင့်သာယာမှုပေးနေသည်... Jimmyသူ့ရဲ့အငယ်ကောင်ကိုလည်း Tomရဲ့မက်မွန်သီးလေးနှစ်လုံးကြားကိုညှပ်ကာပွတ်တိုက်နေသည်... အချိန်အနည်းငယ်ကြာတော့Tommyအငယ်ကောင်ကကြီးထွားလာပီး ဖြူပျစ်ပျစ်အရည်ကြည်တို့ကိုစွန့်ထုတ်လိုက်တော့သည်...
"ကိုကို... ကျွန်တော်စတော့မယ်နော်..."
"ကိုယ်လုပ်ပေးမယ် နံရံကိုမှီလိုက်..."
Jimmyနံရံကိုမှီပီးတဲ့အချိန်မှာ Tomက Jimmyရဲ့အငယ်ကောင်ကိုပါးစပ်ထဲငုံလိုက်တော့တယ်... အရင်လိုအချိန်တွေမှာTommyအခုလိုလုပ်ရင်Jimတားလိမ့်မယ်...အခုတော့Viewရဲ့နောက်လိုက်က သူတို့နဲ့အတူရှိနေတယ်ဆိုတာသိတာကြောင့် Tommyကိုပိုင်ဆိုင်ကြောင်းပြတဲ့အနေနဲ့... မတားပဲTommyစိတ်ကြိုက်လုပ်ခိုင်းလိုက်သည်...
ကိုကို့ကိုအထင်သေးစေချင်တဲ့ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုမှမပါပါဘူး ဒီတိုင်းကျွန်တော်ပိုင်ဆိုင်တဲ့အရာဆိုတာသိစေချင်တာ... ဒါပေမယ့်Viewလိုမိန်းမကလည်း ကိုကို့ကိုအထင်သေးမယ့်အထဲမပါဘူး သူပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လိုသဘောထားနေတာ...
Tommyကိုကြည့်လိုက်တော့သူလုပ်ပေးတာကိုငြိမ်နေလို့ ပျော်နေတဲ့ဟန်ပြနေသည်... ပါးစပ်ကJimmyရဲ့အငယ်ကောင်အားပြုစုပေးနေပီး လက်ကသူ့ရဲ့တွင်းလေးကို ကိုယ်တိုင်ချဲ့ကာနေသည်... တွင်းလေးဆီကအရည်ကြည်လေးတွေစိမ့်ထွက်လာချိန်မှာတော့ Jimmyအပေါ်ခွထိုင်လိုက်ပီး Jimရဲ့အငယ်ကောင်ကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့တွင်းဝလေးမှာတေ့လို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်နေလေရဲ့...
"အရမ်းလှတယ်...ကိုကို့ရဲ့အခုပုံစံလေးကအရမ်းsexyကျတယ်..."
"Jim...😓"
မျက်နှာလေးကပန်းရောင်သန်းလာကာ Jimရဲ့ရင်ဘတ်အားလက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ဖွဖွလေးထုနေတဲ့Tomရယ်ပါ...
"အတည်ပြောတာ...ကိုကိုအရမ်းလှတယ်..."
"အင့်..."
ပြောရင်းမက်မွန်သီးလေးနှစ်လုံးကိုဆွဲမပြီးအောက်ကနေဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ Tomခမျာ အင့်ပဲအသံထွက်နိုင်တော့တယ်...
"Jim.... ဖြည်းဖြည်းလုပ်လေကွာ..."
ငြူတူတူအသံလေးနဲ့ သံရှည်စွဲကာပြောလာပြန်တဲ့Tommyကြောင့် Jimmyရဲ့သွေးသားတွေယောက်ယတ်ခတ်ကုန်တယ်... တစ်ခါမှမမြင်ဖူးတဲ့Tommyပုံစံကြောင့်Jimmyမှာပါးစပ်အဟောင်းသားလေး...
"ဘာတွေငေးနေတာလဲ...😓"
"ကိုကိုက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်.. ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်ပြုစားနိုင်ရတာလဲ..."
"Jimလေးကသာကိုယ့်ဆီမှာပြိုလဲနေတာပါ..."
"ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်ကကိုကိုနဲ့ပတ်သတ်လာရင်အရာရာမှာပြိုလဲနေပီးသား... ကိုကိုနဲ့...ကိုကိုနဲ့မှကျွန်တော်ကအချစ်မှာပြိုလဲကျခဲ့တာ..."
"ကိုယ်လည်းJimလေးနဲ့မှ... ဟာ့..."
"ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘူး... ကိုကို့ကိုအခုပဲသိမ်းပိုက်ချင်နေပီ..."
"ဒါဆိုလည်းဆက်လုပ်လေ... နေရခက်တယ်..."
နူတ်ခမ်းလေးအားတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပီးသူ့အပေါ်မှာခွထားတဲ့Tommyရဲ့ကိုယ်လေးကိုသိမ်းကျုံးပီးပွေ့လိုက်တယ်... မတ်တပ်ထလိုက်ပီးနောက်မှာတော့ ပွေ့လျက်ပဲနံရံမှာကပ်လိုက်ပီး....
"အသစ်အဆန်းလေးတွေ လုပ်ကြည့်ရအောင်ကိုကို..."
"အင်းး... Jimလေးသဘော..."
ထိုညနေခင်းကHotelခန်းလေးထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပြင်းပြတဲ့ဆန္ဒတွေနဲ့အတူ... အော်သံတွေညည်းသံတွေက အခန်းထဲမှာထပ်ရှိနေတဲ့လူကို ဘယ်အချိန်ဘယ်လိုထွက်သွားစေခဲ့လဲမသိခဲ့ပေ...
"တောက်...."
တောက်ခေါက်သံနဲ့အတူ ဖုန်းကိုပါပစ်ခွဲလိုက်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်...
"Jimmy..Jimmy...ဒီလောက်လုပ်ထားတာကို မမှတ်သေးဘူးပဲ အဲ့နေ့ကအသေသတ်လိုက်ရမှာ..."
"မမလေး...ကျွန်တော်လတ်စတုန်းပေးရမလား..."
"မလိုဘူး... သူ့ကိုငါကိုယ်တိုင်အသေသတ်မယ်..."
Tommyကငါပိုင်တာ မင်းဆီကနေမရရအောင်ပြန်ယူပြမယ်... Tommyကလိင်စိတ်တိမ်းညွတ်နေတဲ့သူဖြစ်လည်းကိစ္စမရှိဘူး သူသာယာအောင်ငါနည်းလမ်းမျိုးစုံသုံးလို့ရတယ်... သူသာငါ့အနားကိုရောက်လာရင်ရပီ...(ဆိုလိုတာက Tommyကယောကျားလေးနဲ့ဆက်ဆံရတာကိုသဘောကျတဲ့သူဆိုရင် သူအဲ့လိုဖြစ်အောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ပြောတာပါ အတုနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ်သာယာအောင်ပေါ့)
သူမကဒီလိုအချစ်ရူးပါ...Tommyကိုမှရူးနေခဲ့တဲ့အချစ်ရူး... သူမနှောင့်ယှက်ခံခဲ့ရချိန်ကူညီပေးခဲ့တဲ့Tommyအားချစ်ခဲ့မိခြင်းမှာအချစ်နဲ့အတူမိုက်ရူးရဲဆန်မှု လိုချင်တပ်မက်မှုတွေပါလာခဲ့တယ်... သူမက Mafiaတစ်ယောက်ရဲ့သမီးဖြစ်တဲ့အလျောက် သူမကိုလိုချင်ခဲ့သူမရှိခဲ့သလို သူမဘက်ကလိုချင်ခဲ့တဲ့သူဆိုတာလည်းမရှိခဲ့ဘူး... ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ပြဿနာတွေကြားသူမဟာမြေစာပင်လေးတစ်ပင်ဖြစ်ခဲ့လေသလော... သူမကိုရင်းနှီးစွာဆက်ဆံပေးခဲ့တဲ့Tommyနဲ့တွေ့ဆုံခဲ့ခါမှ Tommyအားအရူးတစ်ယောက်လို လိုချင်တပ်မက်ခဲ့တာ သူမအမှားလေသလော...
*****
"Boun... ပစ္စည်းတွေစုံပီလား..."
Bounလို့အခေါ်ခံနေရပေမယ့် Jossတစ်ယောက်တကယ်ပျော်နေခဲ့တာ... ဒီလိုအခေါ်ခံရခြင်းမှာတပ်မက်မှုတွေအများကြီးပါနေခဲ့တာ ကိုယ်တိုင်သိနေခဲ့ပေမယ့် ဒီတပ်မက်မှုတွေကြားသူမရုန်းထွက်နိုင်ခဲ့ဘူး...
"အင်း... အကုန်စုံပီ... အောက်မှာUncleစောင့်နေတယ်.."
"Uncle...🙄 ဘယ်သူလဲUncleက..."
"Premအဖေလေ..."
Bounကိုတကယ်နားမလည်နိုင်ဘူး သူအတိတ်မေ့နေတာလား အခုထိငါ့ကိုPremလို့ခေါ်နေပီး Porကိုလည်းUncleတဲ့... ငါမမှားဘူးဆိုရင်Porကို သူအမြဲတမ်း 'ဦး'လို့ပဲခေါ်ခဲ့တာ... တစ်ခုခုတော့မှားနေပီ... ဘာတွေမှားနေတာလဲ...အားး... ခုလိုစဉ်းစားတိုင်းခေါင်းကဘာလို့မူးလာရတာလဲ...
"Porက ငါတို့ကိုလက်ခံလိုက်ပီလား... ထပ်မခွဲတော့ဘူးလား..."
"အင်း မခွဲတော့ဘူး မင်းကိုပြန်တွေ့တည်းက အဆုံးရှုံးမခံနိုင်လို့ လက်ခံလိုက်တာ..."
"ဒါဆို မင်းနဲ့မခွဲရတော့ဘူးပေါ့နော်..."
"အင်းး... ပြွတ်စ်..."
မင်းစိတ်မရှိဘူးဆိုရင် မင်းရဲ့နူတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုနမ်းချင်တယ် အခုတော့နဖူးလေးကိုပဲအရင်ထိတွေ့မယ်... ပီးတော့မင်းBounကိုဘယ်တော့မှသတိမရစေဖို့ဆုတောင်းနေမိတယ်... အချစ်နဲ့စစ်မှာမတရားတာမရှိဘူးတဲ့ ငါမင်းကိုချစ်မိတာငါမမှားဘူးမလား...
(ချစ်မိတာကမမှားပါဘူး မချစ်သင့်တဲ့သူကိုမှချစ်ခဲ့မိတာလေးကပဲမှားခဲ့တာ ချစ်ဖို့ကတော့လွယ်လွယ်လေးပါပဲ ဒါပေမယ့်ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကလည်း ကိုယ့်အပေါ်ထပ်တူပြန်ချစ်ဖို့တော့လိုတယ်... အချစ်မှာနှစ်ဦးနှစ်ဖက်မညီမျှရင် ဒါဟာအချစ်လို့မခေါ်ဘူး...)
"သွားကြမယ်လေBoun..."
"အင်းး..."
ဆေးရုံကနေအပြင်ကိုရောက်လာတော့ ကျောင်းအုပ်နဲ့အတူBounပါ ပါလာခဲ့တယ်... ပီးတော့Bounရဲ့မျက်ဝန်းတွေက လက်ချင်းတွဲပီးထွက်လာတဲ့Jossနဲ့Premကိုကြည့်ပီး မျက်ရည်မကျရုံလေး... Bounကိုဘေးကကြည့်နေရတဲ့ကျောင်းအုပ်မှာလဲ Bounတားထား၍သာဘာမှမပြောပဲငြိမ်နေခြင်းသာ...
အဲ့တစ်ယောက်ကဘာလို့ပါလာရပြန်တာလဲ...Porနဲ့ရောဘယ်အချိန်ကသိသွားတာပါလိမ့်...ဟုတ်သားပဲBounသူငယ်ချင်းဆိုတော့သိမှာပေါ့ ငါကလဲလေသူ့ကိုတွေ့ရင်အပြစ်ပဲမြင်နေတော့တာပဲ...
"Por... "
"နေကောင်းသွားပီလားသား...Porကိုစိတ်ဆိုးနေသေးလား..."
"Porကတကယ်ပဲလက်ခံတာလား..."
"ဒါပေါ့သားရဲ့... ဒါပေမယ့်..."
"ဒါပေမယ့် ဘာလဲ..."
"Bounနဲ့အတူနေလို့မရဘူး... Bounကသပ်သပ်နေရမယ်..."
Premတစ်ချက်စဉ်းစားလိုက်ပီးမှ....
"ရတယ်လေ... အတူမနေရင်ရပီမလား..."
"အင်းး... အဲ့တော့...မင်းကကိုယ့်နေရာကိုယ်ပြန်တော့..."
"ဟုတ်ကဲ့ Uncle..."
ဦး ဒီလောက်ပဲကူညီလို့ရမယ်သားBoun... ဒါက ဦးအပြစ်တွေအတွက်သင်ပုန်းချေလို့မရသေးမှန်းလည်းသိပါတယ်... ဦး ကူညီလို့ရသမျှကိုတော့ကူညီပေးနေမှာပါ... Boun... ဦး သားလေးကိုချစ်ပေးလို့တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...
"သူကဘာလို့လိုက်မှာလဲ Por..."
"Bounက... အင်း...Jossကမင်းကိုစာသင်ပေးမယ့်ဆရာအသစ်..."
Bounကပြောတော့သူ့သူငယ်ချင်းဆိုပီးတော့ အခုPorနဲ့အရင်သိနေတာလား...
"ဒါဆိုလည်းကျောင်းတက်မှခေါ်လေ..."
"Porအလုပ်တွေမှာကူညီဖို့ စောစောခေါ်ထားတာ..."
"ပီးရောပီးရော အိမ်ပဲအမြန်ပြန်မယ်... "
ဒီလိုနဲ့Jossတစ်ယောက်Premအိမ်လိုက်ဖို့အကြံတွေပျက်သွားပီး...ကျောင်းအုပ်ကတော့သူ့ရဲ့စီစဉ်မှုကိုPremသဘောတူသည့်အတွက်စိတ်အေးသွားရသည်.....
"နောက်ဆုံးတော့အိမ်ပြန်ရောက်ပီ... "
"အထဲဝင်လေအဆိုးလေး ကိုယ်အိတ်တွေယူခဲ့မယ်..."
"အင်းBoun... "
နေပါဦး ငါဘယ်လိုခေါ်လိုက်မိတာပါလိမ့်...
"အာ... ဆောရီးJoss..."
"ရပါတယ်... အထဲကိုဝင်တော့လေ..."
"အင်းး..."
သူနဲ့ပြန်ပီးအနေနီးလာရင် ငါ့ကိုပြန်မှတ်မိလောက်မယ်ထင်ပါတယ်... အဆိုးလေးရေ ကိုယ့်ကိုပြန်မှတ်မိစေဖို့ ကိုယ်ကြိုးစားအောင်မင်းကလမ်းဖွင့်ပေးလိုက်တာပဲ ကျေးဇူးပါကိုယ်မင်းကိုလက်လျော့မိတော့မလို့...
"သားBoun... အဆင်ပြေရဲ့လား..."
"ပြေပါတယ် ဦးး... "
"ဘာမှစိတ်မညစ်နဲ့ သူသားကိုပြန်မှတ်မိလာမှာပါ တစ်ခုခုဆို ဦးကိုပြော... "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦး... အထဲဝင်ကြရအောင်လေ..."
"ကောင်းပြီ..."
Bounအခန်းဝရောက်တော့ မျက်နှာကြီးစူပုတ်ပီး သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့Premကြောင့်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်...အထဲပဲဆက်ဝင်ရမလို ပြန်ပဲထွက်ရမလိုနဲ့...
"ဘာလုပ်နေတာလဲ မဝင်ပဲနဲ့..."
"ဟင်..."
"အထဲဝင်ခိုင်းနေတာလေ မင်းကငါနဲ့တူတူနေမှာလား..."
"ဟင်... အင်းး..."
"Porကလုပ်ပြန်ပီ သူစိမ်းနဲ့အတူနေခိုင်းရတယ်လို့..."
"မင်းအဆင်မပြေရင် ငါအခန်းပြောင်း..."
"ထားလိုက်တော့...အစ်ကိုကလည်းမင်းနဲ့အတူနေမှာမဟုတ်ဘူး..."
"အင်းး... ဒါဆိုငါ မင်းစားဖို့တစ်ခုခုလုပ်ပေးမယ်နော်"
"ဟီးး... ဟုတ်သားပဲ ဗိုက်ဆာနေတာ..."
တကယ်ပါကွာ ဘယ်လိုတောင်ချစ်ဖို့ကောင်းနေရတာလဲ အရင်လိုသာဆိုမင်းရဲ့ပါးလေးတွေကို ငါဆွဲကိုက်ပီးလောက်ပီ... အသည်းယားလို့ဆိုပီးမင်းကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ပီးဖျစ်ညှစ်နေလောက်ပီ... အခုတော့...ဟူးးး....
Bounတစ်ယောက်အိတ်တွေကိုနေရာချပီး အပြင်ကိုပြန်ထွက်တော့Premရဲ့အနားကနေကပ်ပီး အနောက်ဘက်ကနေပုခုံးစပ်လေးကိုမသိမသာခိုးနမ်းခဲ့သည်...
ကြက်သီးထလိုက်တာ...ငါဘာဖြစ်သွားတာလဲ...သူအနားကဖြတ်သွားတဲ့အချိန်ရင်ထဲမှာတစ်မျိုးကြီးပဲ... ရင်းနှီးနေတဲ့ခံစားချက်... ပီးတော့ဘာလို့ ငါ့နှလုံးသားကထခုန်လာရတာလဲ... မဟုတ်ဘူး... ဒီလိုရင်ခုန်တာကBounနဲ့အတူရှိမှခုန်ရမှာ... စဉ်းစားကြည့်မှဆေးရုံမှာBounနဲ့ရှိနေခဲ့တဲ့တစ်လျှောက်လုံး ငါရင်မခုန်ခဲ့ဖူးပဲ...
"စားလို့ရပီနော် အဆိုးလေး..."
"နေဦး မင်းငါ့ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ"
"ဟမ်...ဘာကို..."
"ထားလိုက်တော့ ဘယ်မှာလဲစားဖို့..."
"ဒီမှာပါဗျ..."
ငါကြိုက်တတ်တဲ့ဟာကိုဘယ်လိုများသိနေရတာလဲ Bounပြောပြလိုက်တာများလား... လုပ်ထားတာစားချင်စရာကြီး စပါကတီကိုရောသူကဘယ်လိုချက်တတ်တာလဲ...ထားပါ အရေးကြီးတာငါအခုစားရဖို့ပဲ...
Premခရင်းနဲ့တစ်ချက်ခပ်စားပီး Bounကိုချီးကျူးမလို့မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူစားနေတာကိုပြုံးပီးကြည့်နေတဲ့Bounနဲ့အကြည့်တို့သွားဆုံမိတယ်....
သူ့အပြုံးတွေကတောက်ပလိုက်တာ အကြည့်တွေကလည်းအေးချမ်းနေတယ်...သူ့ရဲ့ရွှေဝါရောင်ဆံနွယ်ရှည်လေးတွေ သေချာကြည့်မှသူကအတော်လေးကြည့်ကောင်းတဲ့လူပဲ မဟုတ်ဘူးကြည့်ကောင်းတာထက်အများကြီးပိုတယ်... ငါ့နှလုံးကရုတ်တရက်ကြီးဘာဖြစ်တာလဲ... ဟင့်အင်းမခုန်ရဘူး... Bounမဟုတ်တဲ့ယောကျားတစ်ယောက်ကိုမင်းရင်ခုန်လို့မရဘူး မင်းမှာပိုင်ရှင်ရှိတယ်....
"ဘာလို့လဲ စားမကောင်းဘူးလား..."
"မ...မဟုတ်ပါဘူး... နဲနဲပူလာလို့..."
"ဟင်... မှန်းစမ်း... ကိုယ်လည်းမပူပါဘူး... အာ...ဆောရီးနော်..."
Premရဲ့ပါးနဲ့နဖူးကိုစိတ်ကြိုက်ထိတွေ့နေပီးမှ ပြူးကြောင်ကြောင်လေးကြည့်နေတဲ့ကောင်လေးကြောင့် Bounသတိပြန်ဝင်လာရသည်...
"ရ...ရပါတယ်... Jossအတွက်ကရော..."
"ကိုယ် မင်းတစ်ယောက်တည်းအတွက်ပဲလုပ်လိုက်တာ"
"အများကြီးပဲ ငါတစ်ယောက်တည်းမကုန်ဘူး တူတူစားမယ်လေ...မင်းမရွံဘူးဆိုရင်ပေါ့"
"မဟုတ်ပါဘူး ငါကမင်းအတွက်အဆင်မပြေမှာပဲစိုးတာ"
"ရတယ် ခရင်းတစ်ချောင်းထပ်ယူလိုက်"
"အင်းး...."
နှစ်ယောက်သားခေါက်ဆွဲကိုတူတူခပ်စားလိုက်တဲ့အချိန် တစ်မျှင်တည်းကိုတူတူစားမိတော့ ဟိုဘက်အစွန်ဒီဘက်အစွန်မှာ နူတ်ခမ်းနှစ်ခုကတူညီစွာ...နှစ်ယောက်သားအကြည့်ချင်းဆုံနေပီးမှ Bounဘက်ကတဖြည်းဖြည်းရှေ့ကိုတိုးလာခဲ့တယ်... နှစ်ခမ်းနှစ်ခုထိလုဆဲအခြေအနေမှာ....
🎶အတိတ်ကနေ့တစ်နေ့မှာများ တို့တွေဆုံခဲ့ဖူးသလား...🎶
"Hello Boun... ' အင်းး...အခုစားနေတာ...' ပီးရင်လား... ငါအိပ်မလို့...' အင်း ဒါပဲ..."
"Bounဆက်တာလား..."
"အင်းး... ငါမေးစရာရှိတယ်..."
"မေးလေ..."
"မင်းကPorနဲ့အရင်သိတာလား Bounနဲ့အရင်သိတာလား... "
"ဦးနဲ့အရင်သိတာ... ပီးမှBounနဲ့သိတာ..."
"ဪ... အင်းး... ဗိုက်ဝပီငါသွားအိပ်တော့မယ်..."
"အင်း...ရတယ် ပန်းကန်ထားလိုက် ငါဆေးလိုက်မယ်..."
လွဲမှားနေတာတွေရှိတယ်အများကြီးပဲ... ဘာတွေမှားနေလည်းငါသိဖို့လိုတယ်... စဉ်းစားလိုက်ရင်လည်းခေါင်းတွေမူးလာလို့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ... ဟူးး... Jossရဲ့မျက်ဝန်းတွေကသိပ်ကိုလေးနက်လွန်းတယ်... ဝမ်းနည်းရိပ်တွေသန်းနေပီးမြတ်နိုးမှုတွေကိုလည်းမြင်နေရတယ် ပီးတော့အဲ့ဒီ့မျက်ဝန်းတွေကငါ့ကိုနာကျင်စေတယ် ဘာလို့လဲ...Bounမဟုတ်တဲ့တခြားလူတစ်ယောက်အပေါ်မှာမှ ငါကဘာလို့စိတ်လှုပ်ရှားလွယ်နေရတာလဲ... ငါBounကိုမချစ်တော့တာလား...မဖြစ်နိုင်တာ...မဟုတ်ဘူး ဖြစ်ကိုမဖြစ်သင့်တာ...
Bounအခန်းထဲဝင်လာချိန်အိပ်ပျော်နေတဲ့ကောင်လေးကိုမြင်တော့ ခြေသံကိုဖွကာကောင်လေးရဲ့အနားကိုလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်... အိပ်မောကျပီးဟောက်သံလေးတစ်စွန်းတစ်စထွက်လာတဲ့အသံကြားမှPremရဲ့ဘေးနားကပ်ထိုင်လိုက်ပီး လက်ကိုဖွဖွဆုပ်ကိုင်မိသည်...
"ခနလောက်ပဲစောင့်ပါ ကိုယ်မင်းပြန်မှတ်မိလာအောင်ကြိုးစားမှာမို့...Jossအပေါ်အရမ်းမလိုက်လျောပေးပါနဲ့... မင်းရဲ့အသားမပြောနဲ့ဆံစလေးတွေကိုတောင် တစ်ပါးလူထိတာမကြိုက်တာမို့ အခုလိုလွှတ်ပေးထားခြင်းကကိုယ့်ကိုအဆများစွာနာကျင်စေတယ်Babe... အင်းး...ဒီနာမ်စားလေးကအခုချိန်မှာကိုယ့်အတွက်မသုံးသင့်တော့ဘူးထင်ပါရဲ့... ဘာတွေပဲဖြစ်လာပါစေကိုယ်ကမင်းကိုအသက်ထက်ချစ်တယ်ဆိုတာမင်းသိပါစေ ကိုယ့်ရဲ့အဆိုးလေး...."
Bounစိတ်လိုလက်ရ Premရဲ့ဆံစလေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးရင်း စကားတွေပြောနေခဲ့သည်... သူမသိခဲ့သည်ကသူ့ရဲ့ထိတွေ့မှုတွေနဲ့စကားသံတွေကို မသိဟန်ဆောင်ကာအိပ်မောကျနေယောင်ဆောင်ခဲ့တဲ့ကောင်လေးရှိခဲ့သည်ဆိုတာပင်... ထိုစကားတို့ကြားပီးချိန်မှာတော့Premတစ်ယောက်စိတ်ရှုပ်လာတာမို့ အတင်းဇွတ်မှိတ်ကာအိပ်ခဲ့ရသည်... သူ့ရဲ့ညာဘက်လက်လေးကတော့ Jossလို့သူသိထားတဲ့Bounရဲ့လက်လေးထဲမှာဆုပ်ကိုင်ထားခြင်းခံထားရလေရဲ့....
#ဟယ်လို အသဲတို့ရေ... Updateလေးမျှော်နေကြရဲ့လားဟင် အရင်လိုReadတွေမတက်တော့ပေမယ့် ဒိFicလေးကိုတော့အဆုံးသတ်ထိရအောင်ရေးမှာပါ မကြာခင်endingမယ်နော် ဂရုစိုက်ကြပါကိုယ့်အသဲတွေရောဂါကဆိုးလာတာမို့ အကုန်လုံးကိုစိတ်ပူရပါတယ်...