Gabrielle Shaina Garcia - journalist, kaibigan ni Charm, kabaliktaran ni Charm.
Gab's P.O.V.
Huling araw na ng burol nina Tita at hanggang ngayon di parin napunta si Charm dito...last time na pumunta siya dito hinimatay sya. Si manang ang nag-aasikaso ng mga nakikitamay sa burol. Alam kong masakit para kay Charm ang nangyari. Alam ko yun dahil nawalan din ako ng magulang..tanging Lola ko ang nag-alaga sakin.
Masakit mawalan ng magulang..parang pinapatay ka ng paulit-ulit.
Ilang araw na syang nagkukulong sa kanyang kwarto...nakaupo sa kama..tulala..yakap yakap ang picture nilang buong pamilya...umiiyak.
Sa tuwing nakikita ko syang ganun..di ko maiwasang sisihin ang sarili ko..siguro kung sinabay ko si Charm hindi sana mangyayari to..sana buhay pa sina Tita..sana hindi sila nag-alala...sana hindi nawala si Charm. Masakit para sakin ang makita syang umiiyak..kahit sa pagtulog umiiyak parin sya. Sa ngayon alam ko hindi nya pa matanggap pero..alam matatanggap nya rin.
•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
∆Charm's P.O.V.∆
Hanggang ngayon hindi parin matanggap ang nangyari. Sa tuwing naalala ko ang mga ginagawa namin noong buhay pa sila kusang tumutulo ang mga luha sa mga mata ko. Sobrang sakit noong una kong narinig na wala na sila.
<FLASHBACK>
Nagising ako na nasa tapat ng pinto ng bahay namin. Napakislot ako ng makaramdam ng hapdi sa pagitan ng mga hita ko. Paika-ika akong naglakad papasok..didiretso na sana ako pataas ng bigla kong makasalubong si Manang Rosa nakasuot sya ng itim na damit.
"Nakuh!..ija!..anong nangyari sayo?"nag-aalalang tanong ni Manang at inalalayan ako paupo sa sofa.
"Ok lang po ako."nakangiti kong sabi.
"Hinanap ka namin kagabi..ano bang nangyari sayo?..at bigla kang nawala."tanong ni manang at naupo din sa tabi ko.
"Si mommy nasan po?"paglilihis ko sa usapan...iling lang ang sagot nya.
"Si daddy po?"tanong ko ulit pero iling lang ulit ang naging sagot nya na pinagtaka ko.
"Yung mommy mo...at yung daddy mo.."kinakabahan ako dahil kapag tinatanong ko sya agad syang nasagot pero ngayon...pakiramdam ko may hindi magandang nangyari. Hinawakan ni manang ang mga kamay ko at tumingin sa aking mga mata.
"N-nasan po sila."kinakabahan kong tanong..parang may bumabara sa lalamunan nang makita ko ang awa at pag-aalala sa mga mata nya.
"Wag kang mabibigla anak...pero kasi...ang mga magulang mo...wala na sila."malungkot nyang sabi. Napatayo ako ng sabihin nya yun..pinipigilan kong wag umiyak...baka kasi binibiro lang ako ni Manang.
"A-no?..Nagbibiro lang kayo diba?..hindi yan totoo diba?"nakangiti kong tanong at nagpilit ng tawa habang si manang pilit na inaabot ang kamay ko.
"Totoo yon anak..wala na sila..kagabi naaksidente sila habang hinahanap ka."naiiyak na sabi ni manang. Doon na ako tuluyang bumagsak at nagunahang tumulo ang mga luha ko.
"H-hindi..HINDI TOTOO YAN!..HINDI TOTOO YAN!"naiyak kong sigaw. Pilit akong pinapatahan ni manang habang yakap yakap ako at hinahagod ang likod ko..pilit akong pinapatahan ni manang habang paulit-ulit kong sinasabi ang mga salitang "hindi totoo yan" umiyak lang ako sa mga bisig ni manang hanggang sa di ko namamalayan nakatulog na ako.
_________
A/n: short update For Today💜