NANG matapos si Cherry sa pag-ihi ay dumeretso ang lakad nila papunta sa restaurant kung saan sila kakain,
Agad silang inalalayan ng manager na siyang sumalubong sa kanila sa entrance. Binilin niya kasi sa manager na kung pwede ay walang makakaalam na narito sila ngayon, lalo na't nasa mall pa sila,
Alam niya ding maraming gustong lumapit sa kaniya mula kanina pa, ngunit hinaharang iyon ng mga guards nila,
Nakapasok na sila VVIP room na pina reserve nila. Naroon na din ang mga pagkain kagaya nang binilin niya sa waiter,
"wow!" agad na bulalas ni Cherry nang makapasok sila, bahagya naman silang napangiti ni Samantha,
Pinaghila naman niya nang upoan si Samantha, ganoon din ang ginawa niya kay Cherry na siyang malaki ang ngiti sa kanilang dalawa,
Nagsimula na silang kumain at habang kumakain ay panay ang tanong ni Cherry sa mga bagay-bagay na tungkol sa eskwela habang si Edgar naman ay nanatiling tahimik at pinapakinggan at pinapakiramdaman ang paligid,
Natapos din ang pagkain nila, pareho niyang pinauna sa paglabas ng mall sina Cherry at Samantha samantalang siya naman ay nagpalusot na may bibilhin lang,
Nagbayad siya una sa restaurant pagkatapos ay naghiwalay na sila ng daan nina Samantha at Cherry.
Agad siyang nilapitan ng isang guard, at binalita sa kaniya ang mga napansin nito,
"there was a sniper pointing at you at your three o'clock, stay still, sir" kalmado na sabi ng guard niya.
Napalunok naman siya sa sobrang kaba, bagama't hindi niya pinahalata ang sobrang takot at kaba niya, hindi para sa kaligtasan niya ngunit para sa kaligtasan ng mga taong nasa paligid niya at lalo na kay Samantha at sa bata,
"no worries, sir. Papunta na si Bruno sa location kung nasaan yung sniper" ani nito,
"what about Samantha and Cherry?" tanong niya sa guard niya,
"they're fine sir, nasundan sila ng mga kasamahan ko" ani pa nito, tumango naman agad siya saka agad na naalarma nang biglang hinawakan nh guard ang ear piece na sout nito, tumango ito saka humarap sa kaniya,
"We're all clear. Nasa kamay na ni Bruno ang sniper" ani nito, tumango naman agad siya saka nagpaunang lumakad paalis,
Samantala ay may bigla namang sumalubong sa kaniya na babae na may dalang poster niya, siya iyon nasa sasakyan, lumalabas mula sa binatana.
"please! kahit pirma lang po!" sigaw na pagmamakaawa nito, lumapit naman ang guard niya sa kaniya saka sinubukang ilayo ang babae ngunit nang makaramdam ng awa ay agad niyang pinigilan ang guard at saka nakangiting kinuha ang poster at pinirmahan iyon,
Pumayag din siya na magpa litrato sa babaeng iyon, meron ding iilan na lumapit sa kaniya at nung dumami na nang dumami ang mga magpapapirma ay agad siyang hinila ni Bruno na naroon na pala sa likod niya,
Hinila siya nito paalis doon saka sila nagtatakbo papunta sa elevator ng mall.
"geez, that was close" bulalas niya saka bumuntong hininga at natawa nalang nang sinubukan ng mga fans na makapasok sa elevator na sinasakyan niya,
"anong that was close? yun na talaga sana yun. Dinumog ka na sana ng mga iyon" bulalas pa ni Bruno at nagulat siya nang bigla nitong pindotin muli ang elevator papunta sa pinanggalingan nila,
"wha—" akmang tanong niya kay Bruno na agad siyang inabotan ng isang paper bag,
"magbihis tayo, I'm sure bumaba ang mga fans mo para salubongin ka sa elevator" ani ni Bruno, agad naman siya nitong inabotan ng jogger at yellow na hoodie,
"the fuck? a jogger?" hindi makapaniwalang bulalas niya kay Bruno,
"why?" tanong nito habang nagbibihis din, ganoon na din ang ginawa ng isa pang guard na kasama nila,
"I—I hate jogger, Bruno. Bumabakat!" naiinis na sabi niya kay Bruno na napatitig sa kaniya saka umiling,
"we have no choice, just wear it!" ani pa ni Bruno sa kaniya saka muling pinindot ang babang button ng elevator nang akma itong bubukas,
"But, we need to be at the parking lot as soon as possible, Bruno. Samantha and the kid are there, it's not safe!" giit niya pa, nilingon naman siya ni Bruno,
"trust your papá's men. They are safe, wala akong natatanggap na dangerous signal" ani pa nito saka sinout ang hoodie na kulay green,
"the fuck, we look like a teletubbies" bulalas pa nung isang guard na tinawanan ng bahagya ni Bruno,
Napalunok naman siya saka walang choice kundi ang soutin ang jogger at hoodie na iyon, binigyan din siya ni Bruno ng cap,
Tapos na silang magbihis nang makarating silang muli sa baba, agad namang umatras ang mga fans niya, yumuko siya at nagpasalamat na hindi siya nakilala ng mga fans dahil hinayaan lang sila na umalis,
"nakaalis na yun!"
"hays! sayang naman!"
"huhuhu, ang papa Edgar ko!"
"shet naman, ang bagal niyo kasi tumakbo eh!"
Bulalas ng mga fans nila, napaismid naman siya saka napailing-iling. Bigla din siyang sinalubong ng isa pang guard na may dalang isang malaking pink na teddy bear at dalawang box ng chocolates,
"I've bought them all, sir" ani nito, pagtutukoy nito sa mga inutos niya bilhin nito,
"thanks" nakangiting pasasalamat niya saka agad na inayos pababa ang cap na sout saka naglakad palabas,
Si Bruno naman ay nagpaliwanag sa guards ng mall, kaduda-duda naman kasi talaga ang mga sout nila, naka hoodie at naka cap pa.
Deretso ang lakad niya papunta sa parking lot, sa di kalayoan ay nakita niya si Samantha na nakasandal sa sasakyan at magkakruss ang brasong nakatitig sa kung saan,
Nangunot naman ang noo niya dahil sa pagtataka kung saan ito nakatitig. Nang tuloyan na siyang makalapit ay saka lang niya nakita ang tinitingnan nito, it was a couple, laughing at each other and taking photos together,
"Hey," mahinang tawag niya dito, marahan naman itong bumaling sa kaniya saka bahagyang nagulat nang makita ang dala niya,
Mabilis namang lumabas si Cherry sa sasakyan at napangangha sa nakita. Nginitian niya si Cherry saka agad na tinuro ang malaking teddy bear na hawak nito,
"This is for me po?" nagniningning ang mga mata nito habang tinanong siya, napangiti siya saka tumango,
Agad nitong niyakap ang teddy bear saka agad na kinuha iyon mula sa kaniya.
Humarap si Cherry sa teacher niyang ngumiti din agad nang nilingon ito,
"teacher oh! he bought me a teddy bear po!" masayang sabi nito, ngumiti naman agad si Emily saka nakisaya sa bata,
Habang tinitingnan niya si Samantha ay mas lalo lang na dumadagdag ang kagustohan niyang makilala pa ang babaeng ito,
Nag ring naman ang cellphone ni Samantha kung kaya't kailangan nitong mag excuse muna sa kanilang dalawa ni Cherry para kausapin ang tumatawag,
Samantala ay pumasok naman si Cherry muli sa sasakyan na agad naman niyang inalalayan dahil sa nahirapan pa itong ipasok ang teddy bear sa passenger's seat,
"thank you po!" pasasalamat nito, ngumiti lang siya saka sinara ang pinto. Sakto namang natapos na si Samantha sa pagkausap ng kung sino sa kabilang linya,
"who was that?" tanong niya saka hinarap si Samantha,
"it was Cherry's mom, she said na susundoin niya na si Cherry, but I insist on taking Cherry home. Malapit lang naman dito" sagot nito, tumango naman siya saka binuksan ang driver's seat,
"Alright, just tell me the directions" ani niya saka nilagay ang dalawang paper bags ng chocolate sa ilalim ng driver's seat.
"what?" rinig niyang tanong ni Samantha dahilan para muli niyang ilabas ang kalahati niyang katawan sa sasakyan,
"what, what?" nagtatakang tanong niya kay Samantha na tumaas ang isang kilay,
"I mean, I'll send Cherry home. Magta-taxi nalang kami" ani pa nito saka akmang bubuksan ang passenger's seat na agad naman niyang pinigilan,
"No," agad na palag niya, nag-aalangan namang humarap sa kaniya si Samantha habang panay ang himas sa magkabilang braso na animong nilalamig,
"N-nakakahiya na kasi" ani pa nito, tumaas naman ang kilay niya saka marahan na nilapitan si Samantha at kinorner ito gamit ang magkabilang braso, pinatong niya ang magkabilang kamay sa sasakyan habang napapagitnaan nito si Samantha na hindi makatingin sa kaniya,
"are you sure na nahihiya ka? or umiiwas ka lang talaga?" tanong niya kay Samantha habang malalim itong tinitigan,
"A-ano?" nauutal na tanong nito sa kaniya na animong hindi makapaniwala sa tinanong niya,
"b-bakit naman ako mag-a-avoid s-sa'yo?" nauutal na tanong nito habang iniiwas ang paningin, napaismid naman siya saka muling nilapit ang mukha niya kay Samantha,
"Great," bulalas niya saka umayos ng tayo, "hindi ka naman pala umiiwas. Then, hop in. Kailangan na natin ihatid si Cherry" nakaismid na sabi niya, inis naman siyang tiningnan ni Samantha,
"tch, fine" animong walang choice na sabi nito sabay lakad at libot papunta sa passenger's seat,
Napatawa siya ng bahagya saka agad na sumakay sa driver's seat. Nang makapasok siya sa sasakyan ay akma niyang huhubadin ang hoodie na sout nang sumigaw si Samantha,
"what the hell are you trying to do, Sevida?!" pasigaw na tanong nito sa kaniya sabay tabon sa mukha gamit ang shoulder bag, nagulat naman siya dahil doon at natahimik,
"m-may kid oh! inosente ang student ko! please, kung ano'ng pinaplanong mong gawin, stop!" pasigaw na naman na sabi nito,
Edgar chuckled, then laugh afterwards. Nagtaka si Samantha dahil doon, inis siya nitong binalingan,
"Geez," natatawang sabi niya kay Samantha saka natatawang hinampas ang manibela ng sasakyan, "chill," natatawang dagdag niya,
"will you stop laughing?! you were trying to rape me in front of the kid!" inis na sigaw nito sa kaniya, lalo naman siyang natawa,
"geez, Samantha, chill," ani niya dito saka humarap, pinipigal ang tawa. "I was just trying to get off this freakin hoodie. I was wearing something under this hoodie" nakangiti, pigil tawa niyang sabi kay Samantha na napalunok at halatang napahiya,
"MARAMING SALAMAT talaga, teacher Emily" pasasalamat ng mommy ni Cherry matapos nilang ihatid si Cherry sa bahay nito,
Laking pasasalamat niya nang nakatulog pala si Cherry kanina habang nagsisigawan sila, noong oras na napagkamalan niyang manggagahasa si Edgar,
Nakatulog pala ito habang hawak ang malambot at malaki na teddy bear na binili ni Edgar para sa bata,
"Thank you po, sir" pasasalamat din nito kay Edgar, kakabalik lang ni Edgar mula sa paghatid kay Cherry sa second floor, kung nasaan ang kwarto ni Cherry,
Nasa sala kasi sila, naghihintay kay Edgar na kanina ay bitbit si Cherry na mahimbing ang tulog,
Ngumiti si Edgar sa mommy ni Cherry na siyang biglang yumakap kay Edgar. Nagulat naman silang pareho dahil doon,
Mukhang kilala ng mommy ni Cherry si Edgar.
"kung narito lang ang asawa ko ay tiyak na matutuwa iyon dahil sa narito ka. Idolo ka nun," banggit pa nito, kumalas naman ito sa yakap saka agad na naglakad papunta sa isang cabinet,
Nagkatinginan sila ni Edgar saka muling binalingan ang mommy ni Cherry na may kinuha mula sa drawer ng cabinet na iyon,
"ito yung mga litrato niya mula sa mga race mo, lagi siyang nagpapapicture kahit hindi ka nakatingin sa camera. Hindi daw kasi siya makalapit dahil sa mahigpit ang security mo" paliwanag pa nito, marahan namang kinuha ni Edgar ang mga litrato na binigay sa kaniya ng mommy ni Cherry,
Maging siya ay naki-chismis na din. Mga litrato nga ito na nasa likoran si Edgar. Nakangiti, hawak ang trophy at hindi nakatingin sa camera,
Ang huling litrato na naroon ay iyong araw na natalo si Edgar. Nasa litrato na nakasimangot si Edgar habang ang daddy naman ni Cherry ay nakangiti pa rin at naka thumbs up pa,
Binaliktad ni Edgar ang litrato at doon ay nabasa nila ang nakasulat doon,
"It's okay, Edgar-Boy! Life isn't about always winning things, sometimes, you have to lost something in able to see and find new things! Edgar! My best boy! still proud of you kiddo! I wish you could read this! Love you buddy!"
Napalunok siya sa nabasa dahil sa nanlambot ang puso niya nang mabasa iyon. Marahan siyang bumaling kay Edgar na napatitig sa likorang bahagi ng litrato na iyon,
Bigla naman siyang kinabahan nang marahan nitong inabot at binalik ang mga litrato sa mommy ni Cherry, kinabahan siya dahil baka ay hindi nito nagustohan ang nakasulat sa likoran ng litrato na iyon,
"would you mind? I'll just have to take something from the car..." mahinahon na paalam nito sa mommy ni Cherry, nagkatinginan sila ng mommy ni Cherry bago pa ito tumango,
Sumiplat muna ng tingin sa kaniya si Edgar bago ito tuloyang umalis at naglakad palabas,
"t-tingin niyo po ba hindi nagustohan ni Mr.Sevida ang mensahe ng asawa ko?" naluluhang tanong ng mommy ni Cherry sa kaniya, agad naman siyang umiling-iling at sinenyas ang kamay niya na hindi,
"Nagustohan niya po iyon," sagot niya bagama't hindi siya sigurado sa totoong naramdaman ni Edgar sa sulat na iyon,
"p-paano kayong nakasisiguro?" tanong nito, napalunok siya at tumingin muli sa pintong pinaglabasan ni Edgar saka muling bumaling sa mommy ni Cherry,
"he's an appreciative person" wala sa sariling bulalas niya, nataohan naman agad siya at napangiti sa mommy ni Cherry,
Sabay naman silang napalingon sa may pinto nang marinig ang mga yabag ni Edgar, napangangha naman agad siya nang makita kung ano ang dala nito,
Hanggang sa makarating si Edgar sa tabi niya ay hindi pa rin siya makapaniwala sa dinala nito,
"errr..." panimula ni Edgar, nakatitig siya ito sa dala nito, sa kinuha nito sa sasakyan niya, "this is my favorite helmet..." dagdag ni Edgar,
Tama, dala ni Edgar ang helmet na palagi nitong sout sa kahit saan mang race. Alam niya iyon dahil tagahanga siya ni Edgar, minsan din niyang tinanong sa internet kung magkano ang helmet na iyon at hindi maitatatangging mahal iyon, ilang libong dolyar ang ginastos nito dahil customized ang helmet na iyon,
Tiningnan niya ang mommy ni Cherry na naluluha at napatabon sa bibig dahil hindi ito makapaniwala sa dala ni Edgar,
"But, I have one condition bago ko ibigay ito" ani pa ni Edgar, gulat naman niyang nilingon si Edgar at maging ang mommy ni Cherry ay nagulat din,
"a-ano yun?" tanong ng mommy ni Cherry, maging siya ay naghintay sa isasagot ni Edgar,
"Can I have the photo?" tanong ni Edgar sa mommy ni Cherry, marahan siyang napangiti at nanlambot ang puso niya dahil don, "The last photo he has. The one that has notes in it" sabi pa nito,
Naluluha namang tumango ang mommy ni Cherry saka inabot agad kay Edgar ang litrato at si Edgar naman ay hinalikan muna ang paboritong helmet bago ito ibigay,
"please take care of it, I love that helmet so much." bilin pa ni Edgar, ngumiti naman ang mommy ni Cherry at maging siya din,
Matapos ang ilang usapan ay nagdesisyon silang umuwi na. Nilagay ni Edgar ang litrato sa compartment ng sasakyan, nang makapasok sila sasakyan ay binalot sila ng isang nakakailang na katahimikan,
"saan kita ihahatid, sa school ba?" kapagkuwan ay pagbasag ni Edgar sa katahimikan na bumabalot sa kanila,
"can I ask you a question?" tanong niya kay Edgar na takha siyang nilingon,
"yes," nagtatakang sagot nito sa kaniya,
"about kanina sa mall" pag-o-open up niya,
"yeah, we should definitely talk about that." ani pa nito, tumango naman siya, "...while we're on the road" dagdag na sabi nito, nagtaka naman siya,
"what? why?" tanong niya pa,
"so I couldn't kiss you." Sagot nito saka kumindat sa kaniya at pinaandar ang sasakyan, bahagya naman siyang natawa saka inayos ang seatbelt,
"so..." panimula niya habang inaayos ang seatbelt, "can I ask what happened between you and Rebecca?" tanong niya saka tinapos ang pagso-sout ng seatbelt,
Natahimik ng ilang segundo si Edgar bago ito nagdesisyon na sagotin ang tanong niya,
"it isn't really nice to dig up something from the past...but if you're curious, then fine" ani pa nito, napangiti siya saka tumingin sa harap,
Narinig niyang bumuntong hininga si Edgar saka nagsimula ng magkwento,
"we were young and naive...Rebecca and I were best friends. Of course, pareho kami ng hilig eh, magkaklase pa kami nun sa highschool. I had a crush on Rebecca and she said she felt the same way, we were flings, napag-usapan kasi namin na aral muna. But then, my brother Erlane, who was in America, came home. He was a racer too, kaya nagkasundo agad kami kahit na matagal pa bago namin nakilala ang isa't-isa. To make the story short, he met Rebecca and fell in love with her. I was mad at Erlane for being in love with my fling, Pero nawala lang yun nung sinabi ni Rebecca that I shouldn't be afraid, she said she'll only love me, and I was fool to believe. Many days later, I saw them...making out at the barn." mahaba at marahan na kwento ni Edgar, nagulat naman siya dahil sa nalaman,
Kahit na alam niya na may naka make-out si Rebecca na isang Sevida ay hindi niya alam na si Edgar ang nasaktan sa nangyaring iyon,
"Then, Rebecca admitted that she was in love with Erlane. Nag-away kami ng kapatid ko nun, at simula nun ay nagbago na ang trato namin sa isa't-isa. Nalaman ni Rebecca na nag-away kami kaya ay kinausap niya kaming dalawa kina mang Yoyon noon. Erlane made her choose kung sino sa aming dalawa ang pipiliin ni Rebecca. But she said that she'll choose no one, pinagbati niya kami at sinabi na magkikita kaming tatlo someday at doon na siya magde-desisyon kung sino sa amin ang pipiliin" tumawa siya sa huling sinabi, at kahit na tumatawa si Edgar ay halata ang pait sa tawa niyang iyon,
"So, that was the story" ani pa ni Edgar habang nagmamaneho,
"You're hurting" komento niya, nagsisismula naman niyang hindi paniwalaan ang sinabi nito kanina sa mall na hindi na nito mahal ang kaibigan niya, sa emosyon pa lang at sa paraan ng pagkakasabi ay halatang nasasaktan pa si Edgar,
"I am" deretsong sagot nito, napalunok naman si Samantha saka muntik nang maluha, tama, mahal niya pa rin si Rebecca...ang kaibigan niya,
"But not because of Rebecca" dagdag ni Edgar, napalingon siya sa binata na nginitian siya,
"I am hurting because I lost two important relationships in my life. I lost my best friend and my good relationship with my brother. I feel guilty because since then, Erlane lost his interest in race." malungkot na sabi nito, mapait na napangiti si Samantha nang lingonin siya ni Edgar,
"Pull over" bigla ay utos niya kay Edgar na agad namang nagtaka sa inutos niya, kahit nagtataka si Edgar ay tinabi nito ang sasakyan at takha siyang tiningnan,
Tinanggal niya ang seatbelt saka lumabas sa sasakyan, ganoon din ang ginawa ni Edgar. Nakangiti siyang humarap sa magandang tanawin na nasa harap niya,
" 'you see that view?" tanong niya kay Edgar na nasa tabi niya na,
"did we just pull over so you could admire that view?" natatawang tanong nito sa kaniya, tumango naman agad siya saka sumandal sa sasakyan at magkakruss ang brasong tintigan ang magandang tanawin,
Maraming bulaklak at maaliwalas ang hangin. Alam niyang daan ito papunta kina mang Yoyon, nakikita niya palagi ang flower field na ito ngunit wala siyang oras para tingnan ang tanawin na ito,
"Tingin mo ba...the flowers will just bloom without dying? do you think that all those flowers just bloomed and you think that walang na-die sa mga bulaklak na iyan?" sunod-sunod at makahulogang tanong niya kay Edgar na agad namang sumagot,
"Of course, may namamatay," agad na sagot nito, "pero dahil may namatay na bulaklak ay may nabuhay ding iba," dagdag pa nito,
"exactly" agad na sabi niya sabay lingon kay Edgar, "everything happens for a reason, Edgar. Kagaya nung sabi ng daddy ni Cherry. Sometimes, you have to lose something to discover new things. Kung hindi kayo nag-away ng kapatid mo, you wouldn't be able to appreciate the relationship you have with him" paliwanag niya, natahimik naman si Edgar at napatitig sa kaniya,
"I'm happy, that you've finally moved on from Rebecca—"
"and that's thanks to you" singit nito, natahimik naman siya at biglang kinabahan,
"you're right" nakangiting sabi nito saka nagbaba ng tingin, marahan nitong kinuha ang mga kamay ni Samantha at hinimas iyon,
"Edgar..." kinakabahan niyang tawag sa binata, nagbaba din siya ng tingin sa kamay nitong nakahawak sa kamay niya,
"If I haven't lost my relationship to Rebecca...then I wouldn't be able to meet an amazing, conyo, and bubbly person, and it's you. I lost something and found new thing, and that new thing is you, Samantha" biglang sabi nito,
Nag angat siya ng tingin kay Edgar na siyang ngumiti sa kaniya at hinawakan ang pisngi niya,
"I'm not good at this. It's been a decade since my last relationship...after Rebecca...wala na" natatawang sabi nito,
"but, Samantha. Let me show you how much I like you. I want to know you more, I want to be by your side, Samantha. I like you so much" dere-deretsong sabi nito,
"fuck" mura nito, nagtaka naman agad siya "this is so corny" natatawang sabi ni Edgar, nini-nerbyos. Natawa naman agad siya at agad na hinawakan ang kamay ni Edgar dahilan para kumalma ito,
Nagtitigan sila ng ilang segundo bago siya tumingkayad para mahalikan si Edgar sa labi, ramdam niyang nagulat si Edgar dahil doon kapagkuwan ay hinawakan nito ang pisngi niya at nagsimulang halikan siya pabalik,
Nang matapos ang kanilang marahan at malamyos na halikan ay saka niya hinawakan ang magkabilang pisngi ni Edgar sabay sabi;
"I like you too, Edgar. A lot" nakangiting sabi niya bago siya tumingkayad muli at hinalikan ang binata na agad naman tumugon sa halik niyang iyon,
-to be continued...