Artık bir çok şeyi unutup hayatımı güzel yaşamanın zamanı geldi.
İçim yanarken bana bakıp gülmesi zoruma gidiyor malesef. Canım dediğim insan canımı çok piş yakmıştı. Bide hiç utanmadan gülüyor yüzüme. Karşıma çıkacak yüzü yokken utanmadan arlanmadan yüzüme bakıp gülüyor du. Bu beni yıkıyordu. Sensiz yaşayamam diyen insan ben siz çok mutluydu. Asıl o bensiz yapabilir de ben onsuz yapamaz dım.
Beni yaktı, yıktı, kül etti, param parça etti aynı nar gibi.
" Dışım tüp içim param parça. "
Ben yaptığım hiç bir şey den pişman değilim. Çünkü hatalarım bana ders oldu bir daha yapmamam gerektiğini gösterdi.
O benim sadece hatam ben onu hata olarak görüyorum. Hatta en büyük ve tek hatam. Umarım onunla o hataları tekrar yaşamam. Çünkü bu beni gerçekten çok üzüyor.
Çok sevdim, gereğinden fazla değer gösterdim, çok cesaret etim ikimiz için, çok savaştım bir çok savaşta kaybettim ama yılmadım yıkılmadım. Çunkü kaybettiğim savaşlarda daha çok rakabet gösterdim. Ve bu sonda hangimiz kaybettik bence o, ben kazandım bu defa ama bazısında kaybettim. Beni sevdiğini söyledi, yine inandım ama sevmemiş, bana değer veriyor artık dedim hiç değer vermemiş, o benim dedim
HİÇ BENİM OLMAMIŞ. Bu sözlerimde kaybettim. Ama en büyük kaybı beyefendi. kendisi beni kaybetti. Ve tek duam var; Tabi bu benim için ona yaptığım dua, kendisine ise betuadır.
"YAŞATTIĞINI YAŞAMADAN ÖLME."