Riki’s pov
“riki mag paalam kana sa mga kaibigan mo” sabi ni mama habang kachat ko si taeri
“bakit po?”
“uuwi na tayo, bukas na flight natin”
“b-bukas po?”
“oo kaya mag paalam kana sa mga naging kaibigan ko dito ah”
“bakit po? I mean ang bilis naman yata”
“1 month lang kasi visa natin, Don't worry makikita mo rin ulit sila”
”s-sige po, pero ma ano oras flight natin?”
“madaling araw”
~~
“bakit ba tayo nandito?” taeri said
“dito tayo unang nagkakilala diba”
“oh ano naman?”
“a-ano kasi...”
“ano? Tsaka bat di mo sinama si seyeon”
“actually ikaw kasi una kong naging close so i think...”
“oh?”
“ikaw yung special friend sakin dito”
Kinuha ko sa bulsa ko yng couple necklace
“ibibigay ko to sayo, ingatan mo yan remembrance yan”
“a-ako? S-sigurado ka?”
Tumango ako at ngumiti
“taeri uuwi na kasi kami sa japan”
Nakita ko sa mata nya na nagulat sya sa nasabi ko
“ang bilis naman yata haha”
“ayun nga eh”
“kailan flight nyo?”
“bukas... Bukas ng madaling araw”
Natahimik sya sa sinabi ko, maya maya may nakikita akong naiipong luha sa mata nya pati ako nakakaramdam ng pag iyak
Wala akong ibang ginawa kundi niyakap sya
“noona mamimiss kita”
“hindi kana babalik?"
“hindi ako sure”
“riki... Bumalik ka, wag mokong iwan”
Naiyak ako sa sinabi nya
“ayoko din naman na magkahiwalay tayo, but always remember noona... That... you're the special person to me”
Niyakap nya ko ng mahigpit, narinig kong umiyak sya
“i’m sorry noona”
“riki...”
Kumalas ako sa pag yakap sa kanya at sinuot ko sa kanya yung kwintas, pinakita ko sakanga na suot ko yung kwintas
“ingatan mo yan, napakahalaga nyan”
Tumango sya, hinawaka ko mukha mya para punasan mga luha nyang tumutulo at muli nya akong niyakap
“noona, don't be sad haha magkikita rin tayo”
“anong don't be sad ka jan, umiiyak kanga din, at tsaka paano kung ito yung huli nating pag kikita?”
“no, special ka sakin kaya may chance na makapag kita ulit tayo”
“mamimiss kita ng sobra riki”
“me too”
Kumalas sya sa pag yakap nya sakin
“good bye noona..., Sabihin mo kay seyeon na uuwi nako sa japan”
“riki...”
“bye”
Umalis nako sa harap nya at nag patuloy sa pag iyak ko
“i will miss you lim taeri...”