S K Y ' S P O V
"I know who you really are. So, why don't you just admit it?" I'm getting pissed off with this Alexel Kormian Gomez. I keep on asking him but he never said a word. Malapit ng maubos ang pasensya ko!
Alam ko naman na siya 'yun. Bakit hindi na lang niya kasi aminin?
"Fine. You won." he surrendered. Hinatak ko kasi siya dito sa warehouse kahit na gabing gabi na. Nung unang araw pa lang, naghinala na ako sa kanya. And now, I just confirmed that my conclusions were right.
"Why are you here? Akala ko ba ang sabi mo sapat na sa'yo na ako na ang sumubaybay kay Alex? Ano ba talaga ang koneksyon mo sa kanya? Bakit ba pilit kang lumalapit sa kanya? Tapatin mo nga ako pare!" sunud-sunod kong pagtatanong sa kanya.
He was the guy who helped me when Alex was kidnapped. Hindi lang sina Thelina ang nanghack ng mga computer programs ng mga Domzelle. Hindi lang ang mga tauhan namin ang sumagip kay Alex kundi ang mga pinadala niyang mga tauhan.
No one noticed about these thing all along. When the reports about Alex's parents' death was revealed in international television, I've encountered a call. A call from this man. He introduced himself as someone who owes a lot to the family and so he wants to extend his help and support to the heir and heiress. Siyempre hindi ko kaagad tinanggap ang tulong niya dahil baka masamang tao siya. Marami pa namang nagogoyo sa mga ganyang phone calls.
Pero never siyang tumigil. Araw-araw niya akong pinipilit na hayaan siya nito at ako ang maging tulay niya para sa pag-aabot tulong niya sa mga Cromello at Dela Vega. Pinaimbestigahan ko ang pagkatao niya sa mga tauhan ko. But there are only few things they have discovered. First, he is a powerful and wealthy man. Second, he comes from a well-known mafia. Lastly, he is a type of guy who is very genuine and trustworthy.
That's why, I decided to trust him but I never know why he is very concerned about our family and most especially about Alexandria. Maraming ideya ang pumapasok sa utak ko tulad na lang na baka stalker siya, spy o agent. At ngayon na kaharap ko na ang dating tao na nakakausap ko lang sa phone noon, heto na ang pagkakataon ko para malaman ang totoo niyang rason.
"I'm sorry but I can't tell you Sky." pumailing iling pa siya at saka nagpalabas ng malakas na buntong hininga, "I know how curious you are about my real intentions but trust me. I would never harm Alex. Wala akong balak na masama sa kanya. Let me stay here. Alam kong mas delikado na ang kalagayan niya ngayon. At kahit na may hinire na siyang pitong personal reapers, wala tayong katiyakan na matatapos na roon ang lahat ang pag-aalala tungkol sa kaligtasan niya." he was begging. This Axel is a mafioso and yet he is begging just to stay with Alex. And look, he knows everything.
Nang malaman ko na may pitong transferee ang sabay sabay na lumipat, nagkaroon na ako ng mga palaisipan kung ano ang pakay nila. Pero nang marinig ko mula sa mga heads kung gaano pinapabayaan ni Alex ang Dash na iyon sa pagsama sa kanya sa kung saan saan, doon ko napagtanto na baka isa itong personal reaper. Tradisyon na kasi sa pamilya namin na mag-hire ng mga personal reapers para sa mga tagapagmana kapag natotally claimed na nila ang mga positions nila. My cousins' mom, Queen Alexandra, had two reapers with her all the time before. One of them is currently Alex's personal driver. Hindi ko na alam ang nangyari doon sa isa.
'Yung araw na nagkakomprontahan ang mga heads at sina Alex, sinundan ko ang pinsan kong iyon hanggang sa tapat ng dorm building nila para i-confirm ito at tama nga ako ng hinala. Pinakilala niya rin sa akin si Dash at ang iba pa by their names. That day din, alam kong naging pabaya ako sa mga expressions ko. Bakit? Kasi nahuli ako ni Spade na kalmado about sa matter about these transferees. Kaunti na lang at alam kong quotang-quota na ako kay King. I need to be more careful. I'm loyal to him but I can't set my family's legacy aside.
"Axel, kailan ko pa malalaman?" mahinahon ko ng tanong sa kanya. Nakapanatag na ang mga balikat ko.
"Someday. And I'm telling 'ya, it is coming nearer and nearer." he replied then tinapik niya na ang balikat ko bago niya nilisan ang warehouse.
Then bakit hindi mo pa sabihin sa akin ngayon? Bakit kailangan mong itago kung sino ka ba talaga? Pero para kay Alex, aasahan ko ang pakikipagkoopera mo para maprotektahan siya.
A L E X ' S P O V
"Hi Alex! I'm back!" masiglang sabi ng isang babae na ngayon ay nakabackhug sa akin. Pinakalas ko muna siya sa pagkakayakap sa akin upang makita ko ng maayos ang mukha niya.
"Janessa! You're here!" at niyakap ko siya ng mahigpit. Sinuklian naman din niya ito. After ng ilang segundo ay kumalas na kaming dalawa upang tignan ang pinagbago ng isa't isa.
"Teka paanong nandito ka? And you're not carrying those nerdy vibes anymore." nginitian ko siya at mahinang sinuntok suntok pa ang braso niya bilang pangangantyaw.
"Don't call me Janessa here. Your brother told me that I can go back to Mhorfell but not as Janessa Riell Salvador, the teachers' pet but, Janice Domzelle, the owner of this academy." I was shocked from what she told me. Owner? How come?
"Sshhh! Young master Xander bought this school as my reward. Sabi din niya, mas magagawa din kitang masubaybayan kung nandito ako. After all, I'm still a secret agent of Mafia Dela Vega." bulong niya. Tinignan ko ulit ang itsura niya. She is wearing something like officewomen should be wearing. I'm sure walang nakapansin na kahit sinong estudyante na siya 'yung mahiyain at tahimik na babae nuon.
"Seriously, ilang tao ba ang nandito sa Mhorfell para protektahan ako?" I asked sarcastically. I mean, it's obvious that I'm being guarded. Kaya nga ako nag-hire ng pitong guards ko para hindi ko na kailangan ng batalyon na bodyguards mula sa kuya ko eh. Andiyan pa ang pinsan kong si Sky at pati ang mga heads, alam kong nanlilisik ang mga mata dahil sa pagsasama kay Dash sa tabi ko. Siguro akala nila, masamang tao si Dash.
"Oh wait! I think someone is calling me. Gotta go!" she cheerfully bidded her goodbye and left me. Bumalik na ako sa pag-aayos ng mga decorations dito sa venue ng junior-senior promenade namin. Pinapatulong kami kahit kaunti para naman daw hindi kami nakatunganga sa mga dorm rooms namin. Pumayag na rin kami dahil walang klase at ang pagtulong na daw namin ang project namin sa ibang subjects.
I don't know why they are rushing the preparations. Magtatapos pa lang naman ang January. Ilang araw na lang parating na ang mga naiimagine kong love letters sa locker ko at mga chocolates na ipapadala sa kwarto ko. Nitong mga araw kasi, nakakatanggap na ako. Ano pa kaya sa mismong araw ng mga puso? Ilang araw na rin na wala kaming kibuan ng mga heads. Well, except kay Sky na alam na kung sino ang pito at kay Spade na wala naman talagang paki. Sina Dereen naman, nakakausap pa nila sila pero ako, talagang hindi eh. Maghahanap na lang ako ng tamang tiyempo kung kailan ko sasabihin sa kanila.
"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!! HELP MEEEEEEEE!!!" isang malakas na sigaw na nanggagaling sa labas ang narinig sa buong venue.
Nasundan pa ito ng mga kaparehang kataga kaya naalarma naman ang lahat at nagsilabasan. Sinundan namin kung saan nanggagaling ang boses at napunta kami sa parteng kagubatan ng Mhorfell. And there we found the girl. Tinanong namin siya kung bakit siya umiiyak at kung bakit siya sumisigaw. Pero yumakap lang siya sa kaibigan niyang dumating, binaon ang ulo niya sa dibdib nito at itinuro sa amin ang katabi naming mga halamanan.
Naglakas loob akong siyasatin kung ano ang meron sa mga ito at napaatras na lang ako sa nakita ko. Bullshit! Kailan ba talaga sila titigil?
"Anong nangyayari dito?" Janice. She gasped when she was the corpse. Marami ang lumapit at napabalik din sa likod nang makita ang malamig na bangkay.
Hinubad ko ang jacket ko at itinaklob sa mukha ng wala ng buhay na janitor. Remember the janitor that I used to talk to before? He is now dead. And I therefore conclude that he was poisoned.
Dilat pa ang mga mata at may dugong umaagos mula sa bibig. Was he poisoned by someone or he decided to kill his self? But I can't understand, imposible namang magpakamatay si manong janitor. Pero wala rin akong naiisip na rason para patayin siya ng mga hayop na iyon.
Tumingin ako sa paligid ko at binusisi bawat parte ng pinangyarihan. Tsk. Masyadong malinis. Walang kahit anong puwedeng paghinalaan. Napakinggan ko naman na pumunta lang ang babaeng nakakita rito upang magcutting pero habang naglalakad daw siya at nakita niya ang janitor.
Nasa malalim pa akong pag-iisip nang umeksena si Janice. "All of you, bumalik muna kayo sa mga dorm niyo. Hangga't hindi pa nalilinis ang kaso na ito, walang palaboy laboy sa school grounds. As much as possible, wala na rin sanang pupunta sa lugar na ito at wala na rin sanang tatakas kapag lumagpas na sa curfew time." nagsibalikan na ang mga estudyante at pati ako ay pinabalik na rin.
Palabas na kami sa kagubatan nang mapansin ko si Kane na walang malay na hinahatak nina Collen at Alexis papunta sa field. Bakit nila tangay tangay ang isa sa mga reapers ko?
Tumakbo ako para habulin sila. "Bakit niyo siya dala?" hinarang ko silang dalawa.
"This guy is suspected to be the one who killed the janitor." Alexis said bluntly. At tinuloy na ulit nila ang panghahatak kay Kane. Nasaan na ang 'yung ibang bugok? Ba't nila hinayaan na kunin nila si Kane? Doon ko lang din napansin na wala sa tabi ko si Dash.
I called the six of them habang tinititigan ang wala pa ring malay na si Kane. Wala pa sa alas kwatrong dumating ang anim.
"Bakit niyo po kami pinatawag, young lady?" kwestiyon ni Keith.
"Don't tell me you don't know anything what happened to Kane? Dash, ikaw! Saan ka nagpunta?" ano bang ginagawa nila at parang wala silang kaalam alam?
Nagtinginan silang lahat at nagsiluhuran nang makita na ang inis sa mga mata ko. "Ang paalam lang po sa akin ni Kane, he'll sleep in the woods." pagsusumete ni Keith na pinakamalapit na kaibigan ni Kane.
Tumingin naman ako kay Dash na nakapikit pa. "And you?"
"Sinundan ko po ang killer, master." may eyes widen to what he answered. Kung ganoon pala, bakit si Kane ang hatak hatak nuong dalawa?
"Kane excused himself to Keith because I called him that someone is suspicious. That time nagpaalam po ako sa inyo na magrerestroom pero ang totoo po nuon, I want to clear the matter before it reaches you." Dash confessed.
"Alam mo ba ang ginawa mo Dash? Bakit hindi mo muna pinaalam sa akin bago kayo kumilos? I am your master and you should inform me about your actions first! Ngayon, anong nangyari sa killer?" tumataas na ang boses at nakikita ko na pinagpapawisan na ng malagkit ang mga ito. Naging pabaya sila. Oo at maaaring maliit na bagay lang ito dahil gusto lang nilang hindi ako mag-alala at hindi naman related ang pagkamatay sa akin pero dapat inisip nila na kahit kaunting butas ay hindi dapat nila hinahayaan.
"He ran away, ma'am." nakatungong sabi niya.
"Alam niyo ba na nang dahil sa pagkukulang niyo sa cooperation, si Kane ang pinagbibintangan ngayon ng mga heads bilang salarin?" with that mas lalong pa silang lumuhod at nagbow. Paulit ulit silang humihingi ng tawad sa akin samantalang nag-iisip na ako ng plano para malinis ang pangalan ng personal reaper ko. Probably, they will be holding a judging like event sa field para litisin si Kane. Kahit anong gawin namin, ang 10 Heads pa rin ang may hawak at kontrol sa mga estudyante dito. Maaaring owner na ng school si Janice pero wala pa ring nababago sa mga rules and regulations. Mananatiling nasa kamay pa rin ito ng mga gangsters at mga mafioso.
"Stand up. We need to go to the field." they stood up and have asking looks on their faces.
"We're going to save that idiot." I answered at kinuha ang baril ko na nakasukbit sa hita ko at ikinasa ito. I hope this will not lead to something bloody. In the end, their King will be the one who shall decide about this incident.
____________________________________________________________
A/N: Ginanahan lang mag-update dahil ang daming nag-comment sa chapter na inupdate ko kahapon :D Ipagpatuloy niyo lang po 'yan! Mukhang mauurong pa 'yung sinasabi ko sa inyong tao na mambibwisit sa inyo haha. Maging handa na lang kayo sa mga susunod na mangyayare ^^