"ေနာင္ ဒီေန႔ကအလုပ္ကိုင္မဟုတ္ဘူးလား...
ဘာလို႔ဒါဝတ္ခိုင္းတာလဲ?.."
နီလာနဲ႔ေက်ာ္ေဇာတို႔ရဲ႕မဂၤလာေဆာင္အလုပ္ကိုင္ေန႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔နဲ႔ေနာင္တို႔သြားဖို႔ျပင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
"အဲ့တာဘာျဖစ္လို႔လဲ? က်ဳပ္ေပးတာဝတ္စမ္းပါ.."
စပို႔ရွပ္အျဖဴကို ေအာက္ကပုဆိုးအနက္ကြက္နဲ႔ တြဲဝတ္ကာ ထိုင္ေနတဲ့ရွင္းသန္႔က္႔က မရိုးမယြျဖစ္ေနသည္။ ေနာင္ကလည္းသူနဲ႔ဆင္တူ စပို႔ရွပ္အျဖဴတစ္ထည္လဲေနတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"coupleလား..."
ရွင္းသန္႔စကားမ္႔စကားမဆံုးလိုက္ မ်က္နွာေပၚေရာက္လာတဲ့ေနာင့္အက်ႌေၾကာင့္ အက်ႌကိုဆြဲဖယ္လိုက္ၿပီး ထပ္ေမးဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
"စကားမ်ားမေနနဲ႔ အခ်ိန္မရွိဘူး သြားရေအာင္.."
"အင္းပါ.."
ေနာင္ကအခန္းထဲကအရင္ထြက္သြားတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔က္႔က အခန္းထဲကျပတင္းေပါက္ကိုပိတ္လိုက္ၿပီး အျပင္ကိုထြက္လာသည္။ ေနာင္ကလည္း တစ္အိမ္လံုးတံခါးေတြကိုေသခ်ာပိတ္ေနသည္။
့"ေနာင္ မီးေတြပိတ္ၿပီးၿပီလား.."
"အင္း ပိတ္ၿပီးၿပီ...
အဝမွာပိတ္ရပ္မေနနဲ႔ ျမန္ျမန္ထြက္.."
"အင္းအင္း.."
ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း ဖိနပ္ကိုအျမန္စီးလိုက္ၿပီး အျပင္ကိုထြက္လိုက္သည္။ အရင္စီးေနက်က်န္းမာေရးဖိနပ္အစား ရွင္းသန္႔ေျခေထာက္ေအာက္မွာေရာက္ေနတာ ကတၱီပါအစိမ္းေလးျဖစ္ေနသည္။
"သြားမယ္ သြားမယ္.."
ၿခံတံခါးပိတ္ၿပီး ထြက္သြားတဲ့ေနာင္အေနာက္ ရွင္းသန္႔အျမန္လိုက္ေနရသည္။
"ေနာင္ ဒါ နီလာတုိ႔အိမ္သြားတဲ့လမ္းဟုတ္လို႔လား.."
"မဟုတ္ဘူး.."
"အဲ့တာဆို ဘယ္ကိုသြားေနတာလဲ?.."
"က်ဳပ္ၿခံကို..."
"ေၾသာ္....
အျဖဴဝတ္လာတာကို ေနာင္ကၿခံထဲမွာဘာသြားလုပ္မလို႔လဲ?...
အစြန္းေတြေပကုန္မွျဖင့္..."
"စကားမ်ားလြန္းတယ္ ရာရွင္းသန္႔ရာ...
ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး လိုက္လာလို႔မရဘူးလား.."
ေနာင့္အေျပာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ပါးစပ္ပိတ္သြားသည္။ ေနာင္ကၿခံထဲမွာဘာကိစၥမ်ားရွိလို႔လဲမသိဘူး။ အေတြးေတြနဲ႔ပဲ ရွင္းသန္႔္႔ ေနာင့္ေဘးကေနကပ္ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။
ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး၁ေယာက္က တံခါးဖြင့္ေပးလာသည္။
"သူလား ကိုေနာင္.."
"အင္း.."
ေနာင့္ကိုေမးေငါ့ၿပီးေမးလာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း အေယာင္ေယာင္အနနနဲ႔ပဲေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
"ကိုစည္သူေရာက္ၿပီလား.."
"ေရာက္ၿပီ ကိုေနာင္..
ကိုေက်ာ္ေဇာတို႔လည္းေရာက္ၿပီ.."
"ေအးေအး.."
ကိုေက်ာ္ေဇာကဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲမသိဘူး...
ေနာင္တို႔ေျပာေနတဲ့စကားေတြကိုနားမလည္တာမို႔ ရွင္းသန္႔ေခါင္းတကုတ္ကုတ္နဲ႔ပဲ လိုက္လာခဲ့သည္။
"ကိုရွင္းသန္႔တို႔ေရာက္လာၿပီေပါ့.."
"အင္း နီလာ...
နီလာက ဒီကိုဘာကိစၥနဲ႔.."
"ေနာင္ေနာင္ နင္ကိုရွင္းသန္႔ကိုဘာမွေျပာမထားဘူးလား.."
"ဒီေရာက္လည္းသိမွာပဲကို.."
ေနာင္တို႔ဘာေတြေျပာေနတာလဲ?...
နွင္းဆီပန္းအျဖဴေတြကိုပန္းအိုးအႀကီးႀကီးေတြမွာထိုးထားတယ္ဆိုေတာ့ နီလာတို႔မဂၤလာေဆာင္မ႑ပ္ကပန္းအိုးေတြကိုဒီမွာခ်ထားတာလားမသိဘူး...
"ကိုစည္သူက တဲထဲမွာေစာင့္ေနတယ္..
နင္လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေလ.."
"ေအး နင္တို႔သြားေတာ့.."
"ေအးပါ ေအးပါ.."
"ေနာင္ နီလာနဲ႔ဘာေတြေျပာေနတာလဲ?.."
ရွင္းသန္႔ေမးေတာ့ ေနာင္ကသက္ျပင္းကိုခ်ၿပီး နႈတ္ခမ္းကိုလ်ွာသပ္ကာ တစ္ခုခုကိုေျပာဖို႔ျပင္ေနသည္။
"ရာရွင္းသန္႔္႔..."
ေနာင္က သူ႔နာမည္ကိုေခၚၿပီး ေခြၽးေတြျပန္ေနသည္။
"က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုတရားဝင္လက္ထပ္ခ်င္တယ္.."
"ဟင္..."
ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔မ်က္လံုးမ်ားျပဴးကာ အခ်ိန္ေတြရပ္တန္႔သြားသလိုခံစားသြားရသည္။
"ရာရွင္းသန္႔္႔ ခင္ဗ်ားလက္ခံမွာလား..."
"ေနာင္ အခုဘာေျပာလိုက္တာလဲ?.."
"က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုတရားဝင္လက္ထပ္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာေနတာ ဘာေတြေၾကာင္ေနတာလဲ?..."
"ဟို ေနာင္က ကိုယ့္ကိုမွမခ်စ္ဘဲ..."
"မခ်စ္ဘဲလက္မထပ္လို႔မရဘူးလား..
အခ်ိန္မရွိဘူး ရာရွင္းသန္႔္႔ က်ဳပ္ကိုအေျဖျမန္ျမန္ေပး...
ဘာလဲ? ခင္ဗ်ားကလက္မခံဘူးလား.."
"မဟုတ္ပါဘူး လက္ခံပါတယ္...
ကိုယ္ေနာင္နဲ႔လက္ထပ္ခ်င္တယ္..."
ဒီအခ်ိန္မွာ ရွင္းသန္႔အေပ်ာ္ဆံုးျဖစ္ေနသည္။ ေနာင္ကသူ႔ကိုဒီလိုမ်ိဳးေျပာလိမ့္မယ္လို႔ သူတကယ္မထင္ထားခဲ့ေပ။
"အင္း.."
ေနာင္ လက္စြပ္ဘူးထဲက လက္စြပ္တစ္ကြင္းကိုယူကာ ရွင္းသန္႔လ္႔လက္သန္းႂကြယ္မွာစြပ္ေပးလိုက္သည္။
"ေနာင္ ဒါက..."
"လက္ထပ္လက္စြပ္ေလ...
လာ ဟို ကိုစည္သူေစာင့္ေနတယ္..."
"ေနဦး ေနာင္...
ဟုိ ကိုယ္လည္းေနာင့္ကိုလက္စြပ္ဝတ္ေပးခ်င္တယ္.."
ရွင္းသန္႔က ေနာင့္လက္ကိုဆြဲၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"အင္း.."
ေနာင္က လက္ခံလိုက္တာမို႔ ရွင္းသန္႔လည္း ေနာင့္လက္သန္းႂကြယ္မွာလက္စြပ္ဝတ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးသည္နွင့္ ေနာင္က သူ႔လက္ကိုကိုင္ကာ နီလာတို႔ရွိတဲ့ေနရာကိုေလ်ွာက္လာသည္။
"ကဲ ေရာက္လာၿပီေပါ့.."
"ေစာင့္ရတာၾကာသြားလား ကိုစည္သူ.."
"ရပါတယ္ကြာ ထုိင္ၾက..."
ကိုစည္သူက သူတို႔ေရွ႕မွာ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္၂ေစာင္ကိုခ်ေပးလာသည္။
၂ေယာက္သားမ်က္နွာကိုၿပိဳင္တူၾကည့္မိၾကၿပီး ၿပံဳးလိုက္သည္။ အသိသက္ေသအေနနဲ႔ နီလာနဲ႔ေက်ာ္ေဇာကိုေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။
"မင္းက ငါတို႔ထက္အရင္ေစာသြားၿပီေပါ့..."
အေရွ႕ကစာခ်ဳပ္၂ေစာင္ကိုၾကည့္ၿပီး ရွင္းသန္႔ေပ်ာ္ေနသည္။ လံုးဝမထင္ထားတာေတာ့ သူတကယ္ကိုအံ့ၾသၿပီးေပ်ာ္႐ႊင္ရသည္။ ေနာင္ပ သူ႔ကိုsupriseတိုက္လိုက္တာပဲ...
"ကဲ အခုအခ်ိန္ၾကၿပီဆိုေတာ့ နမ္းၾကပါ.."
နီလာအစျပဳၿပီးေျပာလာေတာ့ အကုန္လံုးက သူတို႔ဆီမွာမ်က္လံုးေရာက္ေနသည္။ ေနာင္နမ္းလာရင္ သူ႔ဘက္ကလက္ခံမွာျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ဘက္ကေနေတာ့ စၿပီးမနမ္းရဲေပ။
"နမ္းၾကပါဆိုတာကို တစ္ေယာက္မ်က္နွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကေသးတယ္.."
"အြန္!..."
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကတာေၾကာင့္ ေက်ာ္ေဇာစိတ္မရွည္စြာ ေခါင္း၂လံုးကိုကိုင္ၿပီး နႈတ္ခမ္းခ်င္းထိေပးလိုက္သည္။ မထင္ထားတာေၾကာင့္ ေနာင္ေရာရွင္းသန္႔ေရာ မ်က္လံုးမ်ားျပဴးၿပီး နႈတ္ခမ္းထိလ်က္သားခ်ည္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနသည္။ ေဘးကလက္ခုပ္တီးသံေတြၾကားေပမယ့္ ရွင္းသန္႔မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ေနာင္တစ္ေယာက္ကိုသာျမင္ေနသည္။
ဒီလူသားဟာ သူ႔အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔တင္ ရွင္းသန္႔ေပ်ာ္လြန္းလို႔ထခုန္မိမတတ္ပင္။
ခ်စ္တယ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ ေနာင္.....
______________________________
"ေဟ့ ရွင္းသန္႔္႔ ျပန္လာၿပီလား.."
ရွင္းသန္႔္႔ မဂၤလာေဆာင္ကျပန္လာရင္း မျဖဴတို႔အိမ္ေရွ႕ကေရာက္ေတာ့ မျဖဴလွမ္းေမးလာသည္။
"ဟုတ္ မျဖဴ...
ကြၽန္ေတာ္ပဲျပန္လာတာ ေနာင္ေတာ့က်န္ခဲ့တယ္..."
"ေအးေပါ့ ေအးေပါ့..
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ ၿပီးတဲ့အထိလုပ္ေပးေနမွာေပါ့.."
"ဟုတ္.."
မျဖဴက အနားသို႔ေလ်ွာက္လာၿပီး ေမးလာသည္။
"လက္စြပ္ေလးကလွလိုက္တာ ရွင္းသန္႔ရယ္..
မနက္ ထမင္းထည့္ေပးေတာ့ ေနာင့္လက္မွာေတြ႕လိုက္တယ္ ဆင္တူလား.."
"ဟုတ္ မေန႔ကကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးၿပီးၿပီ...
ၿပီးေတာ့ ဒါကcouple rings.."
"ေၾသာ္ သိၿပီ သိၿပီ...
ေနာင္ေနာင္တို႔မ်ားေနာ္ လ်ွိထားတာ.."
"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး..."
အရင္ေခါင္းကုတ္ရင္ ညာဖက္လက္နဲ႔ကုတ္ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ဘက္နဲ႔သာရွင္းသန္႔ကုတ္ျဖစ္ေနသည္။ ရွင္းသန္႔ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး မျဖဴလည္းၿပံဳးေနမိသည္။
"ေအးပါ ေအးပါ ငါ့ေမာင္ေလးေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုအစ္မဝမ္းသာပါတယ္.."
"ဟုတ္ အဲ့တာဆို ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ေအးေအး..."
ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း မျဖဴကိုနႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။ ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း တမနက္လံုးပင္ပန္းတာေၾကာင့္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အိပ္လိုက္သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေနာင္ေနာင္ မင္းၾကားၿပီးၿပီလာ...
ကိုလွေမာင္တို႔လင္မယားေလ ကေလးရၿပီတဲ့.."
့"မင္းေျပာျပန္ၿပီလား...
ဒီတခါေရာ ဘာဂ်င္းေတြထည့္ဦးမလို႔လဲ?.."
"တကယ္ေျပာတာကြ...
ငါတို႔အဲ့ညက တကယ္ေဆးထည့္လိုက္တာကြ မင္းျပန္သြားၿပီမွ...
တကယ္ေျပာတာ ဘုရားစူးကြာ...
အဲ့ေဆးကိုေသာက္လိုက္ ၿပီးရင္ကြာ အတူေနတဲ့အခ်ိန္မွာဆရာေပးတဲ့အေဆာင္ကိုအိတ္ကပ္ထဲထည့္ထားရမယ္ အဲ့တာဆိုတစ္လျပည့္တာနဲ႔တကယ္ကိုယ္ဝန္ရတယ္.."
ေအာင္ခန္႔စကားကိုေနာင္မယံုေပမယ့္ အတည္ႀကီးေျပာေနတာေၾကာင့္ ေခါင္းသာညိတ္ျပလိုက္သည္။ ေအာင္ခန္႔က ပခံုးကိုဖက္ၿပီး အရက္ခြက္ကိုအတင္းတိုက္ေလသည္။ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနာင္အိမ္ျပန္ခ်င္ေနေပမယ့္လည္း သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ပြဲဆိုေတာ့ ညဥ့္နက္တဲ့အထိေနေနရသည္။
ေသာက္ရင္းေသာက္ရင္း ေနာင္မူးလာသည္။ မူးလာရင္ သူမ်ားေတြလိုမရစ္တတ္ေပမယ့္လည္း ေနာင္အိမ္ကိုျပန္ခ်င္ေနသည္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ ငါျပန္ေတာ့မယ္ကြာ ေအ့!.."
"ျပန္ေတာ့မလို႔လား...
ေနပါဦး.."
"ညဥ့္နက္ေနၿပီ ျပန္ေတာ့မယ္ ေအ့!..."
"ေနဦး ေနဦး.."
ျပန္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ေနာင့္ကိုလက္ကေနဆြဲၿပီး အိတ္ကပ္ထဲကို ေအာင္ခန္႔ပစၥည္းတစ္ခုထည့္လိုက္သည္။ ေနာင္လည္း အေရးထားမေနေတာ့ဘဲ ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ပဲထြက္လာခဲ့သည္။
အိမ္သို႔ေရာက္သည္နွင့္ ေနာင့္စိတ္ေတြအရိုင္းဆန္လာသည္။ ေနာင္တစ္ေယာက္မရိုးမယြျဖစ္လာကာ တံခါးမ်ားျပန္ပိတ္ၿပီး အခန္းထဲဝင္လိုက္သည္။ ရွင္းသန္႔က္႔ကအိပ္ေမာက်ေနသည္ထင္ နိုးမလာေပ။ ေနာင္ေမွာင္ေမွာင္ထဲေလ်ွာက္သြားၿပီး ပစ္လွဲလိုက္သည္က...
"ေမေမ့! ေၾသာ္ ေနာင္ရယ္ လန္႔လို္က္တာ...
ျပန္ေရာက္ၿပီလား.."
"အင္း....
ရာရွင္းသန္႔္႔ ခင္ဗ်ားအိပ္ေနတာလား.."
"အင္း ခဏေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ...
ေနာင့္ကိုဘယ္သူလိုက္ပို႔ေပးလဲ?.."
"တစ္ေယာက္ထဲျပန္လာတာ..."
"ေၾသာ္ အဝတ္အစားလဲဦးမလား..."
"ဟင့္အင္း က်ဳပ္ပူေနတယ္..
ခင္ဗ်ား တစ္ခုခုလုပ္ေပး.."
"ဟမ္..."
ကိုယ္ေပၚကေနမဖယ္ေပးဘဲေျပာလာတဲ့ ေနာင္ေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔မွာေနာင့္ကိုယ္ႀကီးကိုမနည္းတြန္းထားရသည္။
"ေနာင္ဖယ္ေပးေလ ေနာင္ဖယ္ေပးမွကိုယ္တစ္ခုခုလုပ္ေပးလို႔ရမွာေပါ့.."
"မထလည္းျဖစ္တယ္.."
"ဟင္.."
အက်ႌေက်ာေအာက္လ်ဳွိဝင္လာတဲ့လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေနာင္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာကို ရွင္းသန္႔သိလိုက္ၿပီ။
"ေနာင္ မလုပ္နဲ႔..
ကိုယ့္ဘာသာျဖဳတ္မယ္.."
ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ထားတာမို႔ လေရာင္ေၾကာင့္အနည္းငယ္ေတာ့ျမင္ေနရေပမယ့္ သဲသဲကြဲကြဲေတာ့မဟုတ္ေပ။ ၾကယ္ေစ့ေတြအတင္းဆြဲျဖဳတ္ေနတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေနာင့္ကိုတားလိုက္ၿပီးကိုယ့္ဘာသာပဲျဖဳတ္လိုက္ရသည္။ ေနာင့္အက်ႌကိုလည္း သူရွက္ရွက္နဲ႔ပဲၾကယ္ေစ့ျဖဳတ္ေပးလိုက္ရသည္။
"က်ဳပ္ကိုခ်စ္လား.."
"ဘာလို႔ေမးတာလဲ?.."
"ၾကားခ်င္လို႔ေပါ့ အေျဖကိုၾကားရၿပီးမွက်ဳပ္ေရွ႕ဆက္မွာ.."
"ဟက္!.."
ရွင္းသန္႔တို႔အ္႔တို႔အတူေနတုိင္း ေနာင္ဒီလိုမ်ိဳးေမးတတ္သည္။ ဘာလို႔ေမးသလဲဆိုတာ ရွင္းသန္႔လ္႔လည္းမသိ။
"ခ်စ္တယ္ ေနာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္.."
"အင္း..."
ရွင္းသန္႔အေျဖကိုေက်နပ္သြားလို႔ထင္ ေနာင္စတင္ၿပီးနမ္းလာသည္။ ေနာင္ကအစပိုင္းမွာ ႏူးညံ့ေပမယ့္ တျဖည္ျဖည္းအရိုင္းဆန္လာသည္။ ရင္ဘက္တေလ်ွာက္စုပ္ယူနမ္းေနသည္က ဆူးကနဲ။ ေက်ာျပင္တေလ်ွာက္ပြတ္သပ္ေနတဲ့ေနာင့္လက္တို႔ေၾကာင့္ ရင္အစံုကနိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႔ပင္။
တျဖည္းျဖည္းတိုးဝင္လာတဲ့ေအာက္ပိုင္းကနာက်မႈေၾကာင့္ နာက်င္မႈကိုေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ရာ ရံဖန္ရံခါ ေနာင့္ပခံုးကိုကိုက္မိသည္။ ေနာင္ေပးတဲ့နာက်င္မႈျဖစ္တာမို႔ ရွင္းသန္႔္႔ ေနာင့္အက်ႌစကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေအာက္နႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ ေနာင္ေပးတဲ့အခ်စ္အမွတ္အသားေတြကို ၿပီးဆံုးသည္တိုင္ ခံယူေနမိသည္။
____________________________________________________
တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးယဥ္ယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
5.7.2021
💙Chel💙