"ရာရွင္းသန္႔္႔ က်ဳပ္နဲ႔ၿမိဳ႕ထဲလိုက္ခဲ့မလား.."
"ဟင္..."
ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ကိုယ့္နားကိုမယံုနိုင္ျဖစ္သြားရသည္။
"မလိုက္ခ်င္ဘူးလား..."
"လိုက္မယ္ လိုက္မယ္...
ကိုယ္လိုက္ခ်င္တယ္..."
"အင္း အဲ့တာဆိုလည္းအက်ႌသြားလဲေလ.."
"အင္းအင္း ကိုယ့္ကိုေစာင့္ဦးေနာ္.."
အက်ႌကိုအျမန္ခြၽတ္ၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားတဲ့ရာရွင္းသန္႔က္႔က အေတာ္ေလးေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုပင္။
"ေနာင္ကိုယ္ၿပီးၿပီ..."
အျပင္မထြက္တာ၃လေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ ရွင္းသန္႔တ္႔တစ္ေယာက္ တက္ႂကြတဲ့ၾကက္ဖျဖစ္ေနသည္။ ဆံပင္ကိုအုန္းဆီနဲ႔ေသခ်ာလွန္တင္ၿပီး ထြက္လာတဲ့ရာရွင္းသန္႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေနာင္ခဏမ်ွေၾကာင္ေနသည္။
"ေနာင္ ကိုယ္ၿပီးၿပီလို႔.."
"ဟမ္ အင္း အင္း...
သြားမယ္ေလ.."
ေနာင္ကလြယ္အိတ္ကိုလြယ္ၿပီး အေရွ႕ကေနထြက္သြားေလသည္။
"ေနာင္ဘာနဲ႔သြားမွာလဲ?.."
"က်ဳပ္တုတ္တုတ္နဲ႔ေပါ့..."
"ေၾသာ္ တုတ္တုတ္ကဘယ္မွာထားထားတာလဲ?.."
"စကားမ်ားလိုက္တာ က်ဳပ္ေနာက္ကလိုက္ခဲ့..."
"အင္းအင္း.."
ေျခလွမ္းအက်ယ္ႀကီးနဲ႔ထြက္သြားနဲ႔ေနာင့္အေနာက္ ရွင္းသန္႔အျမန္လိုက္ေနရသည္။ အေတာ္ေလးေလ်ွာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ၿခံတစ္ၿခံေရွ႕ကိုေရာက္လာခဲ့သည္။
"ဒါ က်ဳပ္ၿခံ...
ေနာက္တခါ ခင္ဗ်ားကိုၿခံထဲေခၚမယ္..."
"အင္း ေနာက္တစ္ခါကိုယ္လိုက္ခ်င္တယ္.."
"အင္းအင္း အဲ့တာဆိုတက္ေတာ့.."
"ဘယ္ကိုတက္ရမွာလဲ? အေနာက္မွာထိုင္ရမွာလား..."
"တစ္ေယာက္တည္းအေနာက္မွာထိုင္မလို႔လား..
က်ဳပ္ေဘးမွာလာထိုင္.."
"အင္း.."
ရွင္းသန္႔လည္းတခါမွမစီးဖူးတာေၾကာင့္ မရဲတရဲနဲ႔ပဲေနာင့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ေမေမ့!..."
ေနာင္ကစၿပီး ေမာင္းလိုက္တာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လ္႔လန္႔ၿပီး ေနာင့္လက္ကိုကိုင္ထားလိုက္သည္။
"ေသခ်ာကိုင္ထားေလ ျပဳတ္က်မယ္.."
"အင္းအင္း စီးရတာတမ်ိဳးပဲေနာ္..."
"ခင္ဗ်ားတို႔အိမ္က စီးတဲ့ကားနဲ႔ေတာ့ဘယ္တူပါ့မလဲ?..."
"မတူဘူး တုတ္တုတ္စီးရတာကိုပိုႀကိဳက္တယ္...
ေလဝင္တယ္ေနာ္ ႀကိဳက္လိုက္တာ...
ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဆံပင္ေတြေတာ့ပံုပ်က္ကုန္ၿပီ.."
ေနာင္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုနေထာင္ထားတဲ့ရွင္းသန္႔ဆံပင္ေတြက နဖူးေပၚက်ကာ နဖူးမွာအုန္းဆီေတြေပကုန္သည္။ ေဘးကလက္ကိုင္ကိုလည္း ကိုင္ထားတာမွတင္းလို႔ ျပဳတ္က်မွာေတာ့ေၾကာက္သည္။
ေဈးထဲေရာက္သည္နွင့္ ေနာင္က ေ႐ႊဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕မွာရပ္လိုက္သည္။
"ေအာက္ကိုဆင္းေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ?.."
"ေၾသာ္ အင္းအင္း..."
"ဘာလဲ? ခင္ဗ်ားမိဘအိမ္ျပန္ဖို႔စိတ္ကူးေနတာလား.."
"မဟုတ္ပါဘူး ေဈးထဲမေရာက္ဖူးလို႔ၾကည့္ေနတာ..."
"လာ လာ က်ဳပ္အထဲဝင္မလို႔..."
"အင္းအင္း.."
ေနာင္ကဆိုင္ထဲအရင္ဝင္သြားတာမို႔ ရွင္းသန္႔လည္းအေနာက္ကလိုက္လာခဲ့သည္။ ေနာင္က လက္စြပ္တစ္ကြင္းၿပီးတစ္ကြင္းထုတ္ျပေနတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လည္း အျခားဟာေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"ရာရွင္းသန္႔္႔ က်ဳပ္ကိုလာဝိုင္းၾကည့္ေပး.."
ေနာင္ကေခၚလို္က္တာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း ေနာင့္ေဘးကိုသြားလိုက္သည္။
"လွတယ္ ေနာင္...
ေနာင္ဝယ္တာလား ဘယ္သူဖို႔လဲ?..
ေၾသာ္..."
ေနာင္ေျပာဖို႔ပါးစပ္ဟလိုက္ရံုရွိေသး ေျပာလာတဲ့ရွင္းသန္႔စ္႔စကားေၾကာင့္ ေနာင္ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ပိတ္လိုက္သည္။
"နီလာနဲ႔ေက်ာ္ေဇာအတြက္ မဂၤလာလက္ဖြဲ႕လား...
လွတယ္ လွတယ္..."
"အင္း..ဒီ၂စံုထဲကဘယ္တစ္စံုကိုပိုႀကိဳက္လဲ?.."
ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း သူႀကိဳက္တဲ့၂ကြင္းလက္ညဳိွးထုိးျပလိုက္သည္။ ေနာင္ကလည္း ထို၂ကြင္းကိုယူၿပီး ပိုက္ဆံရွင္းေနသည္။ ၿပီးသည္နွင့္သူတို႔ေစ်းထဲပတ္ၾကသည္။
"ေနာင္ ကိုယ္ေရဆာေနၿပီ...
ဟုိအေအးေလးယ္တိုက္ပါလား.."
"ေသာက္ေလ ေရာ႕ပိုက္ဆံ..."
ေနာင္က ပိုက္ဆံေပးလိုက္တာမို႔ ရွင္းသန္႔လ္႔လည္း အေအး၂ခြက္သြားဝယ္လိုက္သည္။
"ေနာင္ အင့္...."
"က်ဳပ္လက္မအားဘူး ခင္ဗ်ားကိုင္ထား..."
"အင္းအင္း..."
ေနာင္ကအိတ္ေတြကိုင္ထားတာမို႔ ရွင္းသန္႔ကပဲ ေနာင့္ေသာက္လို႔ရေအာင္ ပိုက္နဲ႔ပါးစပ္ကိုေတ့ေပးလိုက္သည္။
"ရၿပီ အေရွ႕ကျမန္ျမန္သြား...
အေရွ႕ကဖက္ရွင္စတိုးကိုဝင္လိုက္..."
"အင္းအင္း.."
ေနာင္ေျပာတဲ့စတိုးကိုဝင္လိုက္ၿပီး ဆိုင္အဝမွာေနာင့္အလာကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ေနာင့္အထုတ္ေတြကိုလက္ဆင့္ကမ္းယူလိုက္ေတာ့ ေနာင္က ေယာက်္ားအက်ႌမ်ားကိုလိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"ရာရွင္းသန္႔ ဒါၾကည့္ေကာင္းလား.."
အနက္အကြက္လက္ရွည္ကိုေထာင္ျပလာတာမို႔ ရွင္းသန္႔လည္း လက္မေထာင္ျပလိုက္သည္။
"ၾကည့္ေကာင္းတယ္.."
"ဒါေရာ..."
ေနာက္ထပ္အျဖဴေရာင္စပို႔ရွပ္တစ္ထည္ျပလာတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
"တကယ္ၾကည့္ေကာင္းတယ္ အျဖဴေလး.."
"ၿပီးေရာ ၿပီးေရာ.."
ေနာင္ကေကာင္တာဘက္သြားၿပီး ေငြရွင္းေနသည္။
"ခုနက ယူထားတဲ့လည္ကတံုး၂ထည္နဲ႔ပုဆိုးပါထည့္ေပါင္းေပးပါ...
ဒီအက်ႌေတြေရာ.."
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္.."
ေနာင္ကသူ႔လြယ္အိတ္ေလးက ပိုက္ဆံေတြထုတ္ကာ ေငြရွင္းေနသည္။
"ေနာင္ နီလာတို႔မဂၤလာေဆာင္အတြက္လား.."
"အင္း.."
သူ႔ကိုလွည့္ေျပာၿပီး ပိုသည့္ေငြမ်ားကို လြယ္အိတ္ထဲျပန္ထည့္ေနသည္။ ေနာင့္ကိုၾကည္ၿပီး ရွင္းသန္႔ရယ္မိသည္။ မတတ္နိုင္တာလည္းမဟုတ္ ပိုက္ဆံအိတ္ဝယ္လိုရရဲ႕သားနဲ႔ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့လြယ္အိတ္အစုတ္ေလးကိုလြယ္ေနရတယ္လို႔...
တစ္မ်ိဳးေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ခါးပိုက္နႈိက္ရန္က ကင္းတာေပါ့...
ဘယ္သူကထင္မွာလဲ? ဒီလိုလြယ္အိတ္အစုတ္ေလးထဲမွာ ေငြေတြအမ်ားပါေနလိမ့္မယ္လို႔...
ကိုယ့္ရဲ႕ေနာင္ေလးက ဥာဏ္အရမ္းေကာင္းတယ္ ဟီး...
_______________________________
ညစာစားၿပီးကတည္းက ေက်ာရိုးမပါသလို ဗီရိုကိုမွီၿပီး TVၾကည့္ေနတဲ့ရွင္းသန္႔ကို ေနာင္မ်က္လံုးေထာင့္ကေနၾကည့္ေနသည္။ သူၾကည့္ေနက်ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမဟုတ္ေတာ့ ေနာင့္ကိုဘာမွမေျပာေပမယ့္ စိတ္မပါစြာၾကည့္ေနသည္။ တေနကုန္တေနခမ္းအားေနေတာ့ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲေတြၾကည့္သည္ထင္ ညဘက္က် ေနာင္လစ္တာနဲ႔ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲလာတဲ့channelကိုလွည့္တတ္သည္။
အရင္ေန႔ေတြက ဒီအခ်ိန္ဆိုေနာင္က ေက်ာ္ေဇာဆီဖုန္းဆက္ၿပီး အလုပ္ကိစၥေျပာတတ္သည္။ ဒီေန႔မွာေတာ့ အားေနတာမို႔ TVၾကည့္ေလသည္။
ေနာင္ၾကည့္ေနရင္း ရွင္းသန္႔ထလိုက္တာေတြ႕သည္မို႔ လွမ္းေမးလိုက္သည္။
"အဲ့တာဘယ္လဲ?.."
"ေရသြားေသာက္မလို႔.."
"ေရခဲေသတၱာထဲမွာဘာမွမရွိဘူးေနာ္ ေျပာျပတာ..."
"သိပါတယ္ ေရေသာက္ခ်င္လို႔.."
ဆင္ျခင္ေပးေနမွန္းေနာင္သိသည္။ ညတိုင္း ဒီအခ်ိန္ဆို သူမုန္႔တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုစားတတ္သည္။ ဒါကိုသိတာေၾကာင့္ ေနာင္ကလည္း သူျမင္သည့္ေနရာမွာ မုန္႔ကိုထားတတ္သည္။ ဒီေန႔ေတာ့ တမင္မထားထားေပ။
"ခင္ဗ်ားစားခ်င္ရင္ ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာျပဳတ္ထားတဲ့ၾကက္ဥ၂လံုးရွိတယ္..."
ၾကက္ဥဆိုတာနဲ႔ျပန္ထိုင္ခ်တဲ့ရွင္းသန္႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေနာင္ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုတင္းထားေနရသည္။
"ေရေသာက္မလို႔ဆို..."
"မဆာေတာ့ဘူး..."
"ဘာလဲ? ၾကက္ဥမစားခ်င္လို႔လား...
ေဟ့ ေတာၾကက္ဥကအားရွိသလို ေဈးကလည္းႀကီးမွႀကီး စားခ်င္လြန္းလို႔ေတာင္မစားရဘူး...
ခင္ဗ်ားကိုစားေစခ်င္လို႔ေကြၽးတာ..."
"မႀကိဳက္မွမႀကိဳက္တာ..."
"ဒီလိုလုပ္ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တဲ့ကိုရီးယားကားလွည့္ေပးမယ္...
ၾကက္ဥသြားယူစား..."
"ကိုရီးယားကားက မနက္ျဖန္ျပန္ၾကည့္လို႔ရတယ္.."
ဆိုလိုတာက သူၾကက္ဥမစားနိုင္ဘူးဆိုတဲ့သေဘာ...
ၾကက္ဥဆိုတာမ်ိဳးက ဒီေန႔ျပဳတ္ထားလည္း မနက္ျဖန္မသိုးမွန္းသိေပမယ့္ ေနာင္ ရွင္းသန္႔ကုိစားေစခ်င္သည္။ လူေလးကေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔မို႔ အားရွိေအာင္ေကြၽးျခင္းျဖစ္သည္။
"အဟမ္း က်ဳပ္ေပါင္ေပၚမွာေခါင္းအံုးၿပီးၾကည့္ရမယ္ဆိုရင္ေရာ...
ခင္ဗ်ားအိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ေတာင္ အခန္းထဲကိုေပြ႕ခ်ီသြားေပမယ္ ဘယ္လိုလဲ?.."
ေပါင္ကိုပုတ္ျပၿပီးေနာင္ေျပာလိုက္ေတာ့ ရွင္းသန္႔ကက လွည့္ၾကည့္လာသည္။ ခုနကမ်က္နွာနွင့္ေတာ့မတူ...
"ကိုရီးယားကားလွည့္ေပးမွာလား..."
"အင္း လွည့္ေပးမယ္...
ဒါေပမယ့္ေနာ္ ၂လံုးလံုးစားရမယ္.."
"အင္းအင္း..."
အျမန္ကုန္းထၿပီး မီးဖိုေဆာင္ထဲသြားတဲ့ရွင္းသန္႔ကိုၾကည့္ၿပီးေနာင္ရယ္လိုက္သည္။
ခဏၾကာေတာ့ ၾကက္ဥ၂လံုးကိုင္ၿပီးေနာင့္အနားလာထိုင္သည္။
ၾကက္ဥကို လက္နဲ႔စုပ္လိုက္ေတာ့ အခြံေတြကကြဲအက္လာသည္။ အလြယ္တကူခြာလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္ခါးနီးမွ ရွင္းသန္႔တံေတြးကိုအရင္ၿမိဳခ်လိုက္သည္။
ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေတာၾကက္ဥကငံုးဥသာပဲရွိတာ တစ္လုတ္စာပဲရွိတယ္ ရာရွင္းသန္႔ႀ္႔ႀကိတ္မွိတ္ၿပီးျမဳိခ်လိုက္....
တစ္လံုးလံုးကိုပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။
"ဝါးေနာ္ ၿမိဳမခ်နဲ႔ဦး..."
"အြန္း.."
မပီမသနဲ႔ျပန္ေျပာလာၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလာသည္။ ေနာက္တစ္လံုးကိုလည္း အခြံခြာလိုက္ၿပီးပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။
၂လံုးေျမာက္ဆိုေတာ့ ပထမအလံုးေလာက္ဘာမွမျဖစ္သလိုပဲ..
"ကုန္သြားၿပီ ဟီး..."
"အခြံေတြကိုအမႈိက္ပံုးေတြထည့္ ေရသြားေသာက္လိုက္ဦး..."
"အင္းအင္း..."
အခြံေတြကိုေကာက္သြားၿပီး အမႈိက္ပံုထဲကိုထည့္လိုက္ၿပီး ေရကိုအျမန္ေသာက္ကာ ေနာင့္အနားျပန္ထိုင္လာသည္။ မသိရင္ ကေလးက်ေနတာပဲ လုပ္ေနပံုက...
"ဒီမွာလာအိပ္..."
"အင္း..."
ေနာင္ေျပာလိုက္သည္နွင့္ ရွင္းသန္႔ေခါင္းက ေနာင့္ေပါင္ေပၚေရာက္လာသည္။ ဒီအခ်ိန္ဟာ ရွင္းသန္႔အ္႔အတြက္အေက်နပ္ဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေနာင္ေပါင္ေပၚမွာေခါင္းတင္ၿပီးလွဲေနရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဇိမ္ရွိလိုက္သလဲ?..
အိမ္မွာလွဲခဲ့တဲ့ဆိုဖာေတြ ဒီေလာက္ထိႏူးညံ့မႈမရွိဘူး...
ရွင္းသန္႔TVကိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ကို အျမင္ေတြကိုေဝဝါးလာကာ အိပ္ခ်င္လာသည္။ ငိုက္ရင္း ငိုက္ရင္းနဲ႔ ရွင္းသန္႔အိပ္မက္ကမာၻထဲေရာက္သြားေလသည္။
ရွင္းသန္႔္႔ မ်က္လံုးစင္းေနကတည္းက ေနာင္ၾကည့္ေနတာ တျဖည္းျဖည္းပြင့္လာလိုက္ ျပန္မွိတ္သြားလိုက္နဲ႔ ၾကည့္ရတာ အားယူၿပီးTVကိုၾကည့္ခ်င္ေနသည္။ ကမာၻ႕အေလးဆံုးအရာကိုထမ္းထားရေတာ့လည္း ဘယ္ခံနိုင္ပါေတာ့မလဲ?..
"ကြၽတ္ကြၽတ္ ကြၽတ္ကြၽတ္.."
ေခါင္းTVရွိတဲ့ဖက္လွည့္ထားရာကေန ေနာင့္ဗိုက္ရွိရာကိုမ်က္နွာလွည့္လာသည္။ ေနာင္လည္း အသာေခါင္းကိုထိန္းကိုင္လိုက္ၿပီး ျပန္အိပ္ေစလိုက္သည္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ရွင္းသန္႔ကိုအခန္းထဲပို႔ေပးလိုက္လို႔ရေပမယ့္လည္း ေနာင္ကေတာ့ မပို႔ဘဲ ဒီတိုင္းအိပ္ေစၿပီး သူၾကည့္ခ်င္တဲ့channelကိုတစ္ခုၿပီးတစ္ခုလွည့္ေနသည္။ မ်က္လံုးကTVၾကည့္ေနေပမယ့္လည္း လက္ထဲမွာေတာ့ ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ကာ ျခင္မကိုက္ေအာင္ ခပ္ေပးေနသည္။
___________________________________________________________
အဟမ္း အဟမ္း 😁
4.7.2021
💙Chel💙