« ថេយ៍អូនរួចរាល់ហើយឬ?? » ជុងហ្គុកស្រែកសួរថេយ៉ុងដែលនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក ព្រោះតែគេចូលយូរហើយនៅមិនទាន់ចេញមកវិញទៀត ។
« រួចហើយ » ថេយ៉ុងក៏បើកទ្វារបន្ទប់ដើរចេញមកខាងក្រៅ ។
« ប្រាកដហើយថារួចរាល់?? »
« អឹម »
« បើអ៊ីចឹង តោះទៅ » ពួកគេក៏នាំគ្នាដើរចេញពីបន្ទប់ ស្របពេលថេវ៉ុនក៏ចេញមកខាងក្រៅដូចគ្នា ។ ថេវ៉ុនក្រោយឃើញប៉ានិងAppaចេញមកបែបនេះ ខ្លួនក៏បោះជំហានមករកពួកគេទាំងញញឹម ។
« សប្បាយចិត្តទេ អាល្អិត Appa?? » ថេយ៉ុងបន្ទាបជង្គង់និយាយទៅរកអាល្អិតថេវ៉ុន គេក៏ងក់ក្បាល
« បាទ៎ »
« បើអ៊ីចឹង តោះពួកយើង ទៅៗ » ជុងហ្គុក
« អឹម »
ចំណាយពេលយូរម៉ោងគួរសមពួកគេទាំងបីក៏មកដល់ទឹកដីនៃប្រទេសថ្មី ។ ថេយ៉ុងក្នុងយន្ដហោះគិតតែពីសម្ងំគេងផ្អែកស្មានឹងជុងហ្គុករហូត ។
« ថេយ៍ មកដល់ហើយ ក្រោកឡើង »
« ហ្អឹម » ថេយ៉ុងសន្សឹមបើកភ្នែកតិច ងើបខ្លួនចេញពីស្មានាយសង្ហារ សម្លឹងមើលទៅខាងក្រៅឆ្លុះតាមកញ្ចក់ឃើញថាជាពេលល្ងាចព្រះអាទិត្យប្រែជាពណ៌លឿងទុំទៅហើយ ។
« មកដល់ហើយឬ?? ចុះឯណាថេវ៉ុន?? »
« គេគេងនៅក្នុងបន្ទប់ ចាំបងទៅយកគេមក »
« អឹម » ចប់សម្ដីជុងហ្គុកក៏ដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់គេងក៏ឃើញថាអាល្អិតកំពុងតែគេង ទើបគេមិនចង់ដាស់ក៏បីគេចេញមកខាងក្រៅ ។
[ Apartment ]
៚ ក្រាក ៚
ថេយ៉ុង និង ជុងហ្គុកដែលកំពុងតែមានអាល្អិតក្នុងរង្វង់ដៃ ដើរចូលក្នុងបន្ទប់ដែលជាApartment របស់នាយតែនាយមិនសូវបានមកទីនេះទេ បើមកក៏មកជាមួយអាល្អិតព្រោះដើម្បីនាំគេមកលេងលោកតាលោកយាយ ទើបតែលើកនេះទេមកថែមថេយ៉ុងម្នាក់ទៀត ។
នាយដាក់អាល្អិតថេវ៉ុនអោយគេងនឹងពូកទន់ៗ មុននឹងប្រាកដថាគេមិនភ្ញាក់ នាយក៏ដើរចេញពីបន្ទប់គេងវិញ ។
« សឺត!! អូនកំពុងធ្វើអី ថេយ៍?? »
« ផឹកទឹក »
« ទៅរកប៉ាម៉ាក់ជាមួយគ្នាទៅ ថេវ៉ុនគេគេងហើយ »
៚ រីង រីង ៚
« ថេយ៍ ជុង មកដល់យូរហើយឬ?? » លោកស្រីចនដើរមកបើកទ្វារ និយាយទៅរកពួកគេទាំងពីរ ។
« បាទ៎ ទើបតែអម្បាញ់មិញនេះទេ »
« ចូលខាងក្នុងសិនមក »
« ចុះអ្នកណាថេវ៉ុននោះ?? »
« គេកំពុងតែគេង ចាំគេភ្ញាក់ខ្ញុំនាំគេមកលេងម៉ាក់ចុះ »
« អឹម ម៉ាក់កំពុងធ្វើម្ហូប មិនគិតថាពួកកូនមកលឿនបែបនេះសោះ »
« ចាំខ្ញុំជួយម៉ាក់ចុះ » ថេយ៉ុងដែលអង្គុយសាឡុងក្បែរនាយសង្ហារស្រដីឡើង ព្រោះតែគេក៏ចេះខ្លះដែរពេលគេនៅជាមួយជេហី ។
« ចាស៎កូន »
« ប៉ានៅឯណា ម៉ាក់?? »
« សម្រាន្តនៅក្នុងបន្ទប់ឯណោះ »
« អ៊រ បាទ៎ »
« ជុងអង្គុយទីនេះសិនហើយ ម៉ាក់ទៅផ្ទះបាយសិន មោះ!!ថេយ៍ » លោកស្រីចនថាហើយក៏ងើបដើរទៅផ្ទះបាយ
៚ ពេលយប់ ផ្ទៃមេឃប្រែជាងងឹតខ្មៅស្រអាប់ រស្មីចែងចាំងយ៉ាងស្រទន់របស់ព្រះចន្ទមូលក្រឡង់បានបញ្ចាំងមកតាមកញ្ចក់តិចៗព្រៀលៗ បន្ទប់ដែលមានត្រឹមតែពន្លឺភ្លើងអំពូលរាត្រីដែលបញ្ចាំងនៅតុក្បែរក្បាលដំណេកជាជំនួយអោយភ្លឺបានបន្តិចតែប៉ុណ្នោះ ។
« អឹម អ្ហា...!!! អស្ចារ្យណាស់ ថេយ៍ » នាយសង្ហារងើយក.ថ្ងូរឡើង ច្រត់ដៃទៅក្រោយ សំងំយកក្ដីសុខស្រើបស្រាលដែលថេយ៉ុងប្រគល់អោយ ។
« ហ្អឹម » ថេយ៉ុងដែលបន្ទាបជង្គង់ប្រលែងលេងនឹងភាពរឹងមាំរបស់នាយក្រហឹមក្នុងបំពង់ក. ជុងហ្គុកលូកដៃអង្អែលសក់គេទាញផ្អឹប ថេយ៉ុងឯណេះស្ទើររខក់ទៅហើយ ។ នាយបន្តអង្អែលខាំបបូរមាត់ថ្ងូររហឹស រហូតដល់សារធាតុរំអិលខាប់ៗបញ្ចេញទៅក្នុងមាត់ថេយ៉ុង គេខំប្រឹងលេបវាចូលពោះមិនអោយសល់ទាំងបិទភ្នែកវេទនានឹងរ*ជា*វាជាខ្លាំង ។
« ល្អណាស់ អូនសម្លាញ់ អ្ហា...!!! » សម្លេងធំគ្រលរស្អកៗក៏បន្លឺឡើងទាំងមិនភ្លេចសរសើរគេព្រោះតែគេលេបវាអស់គ្មានសល់ ។
« អ្ហា....!!! លឿនជាងនេះ ល្អណាស់ សឺត អឹម....*!! » គេដកមាត់ចេញដៃភាពរឹងមាំរបស់នាយសង្ហារ ឡើងមកអង្គុយច្រកគាវស្រាក់ដៃម្ខាងនឹងក.នាយ ឯបាតដៃស្រឡូនមួយទៀតរបស់ថេយ៉ុងក៏អូសទម្លាក់មកកាន់ភាពរឹងមាំនាយរ៉ូតចុះរ៉ូតឡើង តែបន្ទាប់ពីឮនាយដាស់តឿន គេក៏ធ្វើចលនាកាន់តែញាប់ជាងមុនរឿយៗរហូតដល់នាយពេញចិត្តផ្អឹបបបូរមាត់មកខាំច្បូតបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់តូចក្លែបនោះដើម្បីជាការតបស្នង ។
« ហ្អឹម.... » អណ្ដាតបុិនប្រសប់ក៏ស៊កទៅលុកលុយររវាសរវើមរាក់ទាក់ពពាក់ពពូនគ្នាយ៉ាងល្មួត នាយសង្ហារលើកដៃទៅត្រដុសត្រដែលអង្អែលរាងកាយអាក្រាតតូចច្រឡឹងរបស់ថេយ៉ុងមុននឹងលើកក្រសោបថ្ពាល់គេ ទាញកញ្ចឹងក.គេធ្វើអោយបបូរមាត់របស់ពួកគេទាំងពីរប្រែជាស្និទ្ធស្នាលខ្លាំងលើសមុនទៅទៀត ។
« អឹម អាស...!!! » ថេយ៉ុងផ្ងើយក.បង្ហើរសម្លេងថ្ងូរចេញមក ក្រោយត្រូវបបូរមាត់នាយសង្ហារអោនមកឈ្មុះឈ្មុលកញ្ចឹងក. ប្រើច្រមុះស្រង់ក្លិនក្រអូបប្រហើរនៅត្រង់កន្លែងនោះ ។
« អ្ហា...!!! អូនចង់អោយបងឆ្កួតមែនទេ អ្ហា...!!! បងជិតចេញទៀតហើយ អា៎ » នាយដកមុខចេញពីការថើបបែរមកសម្លឹងរកគេនិយាយទាំងស្អកព្រោះតែថេយ៉ុងដាស់អារម្មណ៍គេណាស់ បើសិនជាគេនៅតែបន្តធ្វើចលនាបែបនេះទៀត អាប្អូនគេបញ្ចេញវាមកប្រឡាក់ពេញពូកមិនខាន ។
« អឹម អាសៗៗ... ជុង៎* អឹម » នាយសង្ហារក៏អោនទៅថើបបំបិទមាត់ថេយ៉ុងសារជាថ្មី នាយចាប់ចង្កេះថេយ៉ុងកម្រើកក្រលែងវាលើភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនតិចៗ
៚ ផ្លាប់ ផ្លាប់ៗៗ ៚
« អ្ហាក៎....!! អឹស... ជុង » បន្ទាប់ពីដឹងសារធាតុក្ដៅឧណ្ឌបានលូនចូលទៅសំងំក្នុងខ្លួន ថេយ៉ុងក៏ផ្ដាច់បបូរមាត់ថ្ងូរចេញមក បបូរមាត់សន្សឹមអោនទៅបឺតជញ្ជក់ ច្របាច់ចុងឈើរីរបស់ថេយ៉ុង ដៃរវាងក៏លូកស្ទាបត្រដុសអង្អែលសាច់គូ*ទន់ៗរបស់គេទាំងអារម្មណ៍ក្រឺតខ្នាញ់ ។
« អ្ហា...!!! លឿនជាងនេះអូនសម្លាញ់ ល្អណាស់ » នាយតឿនឡើង គេក៏ធ្វើតាម ដៃដែលអង្អែលសាច់គូ*ទ្រលុកទ្រលន់ ច្របាច់ចុងឈើរី ក៏ប្រែមកចាប់ចង្កេះគេជួយធ្វើចលនាអុកចង្កេះលើអាប្អូនគេ ថែមកម្លាំងសម្រុកបន្ថែម
« អឹស...អាសៗៗៗ.. » ថេយ៉ុងលើកដៃស្រាក់ក.នាយ អោនទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់គេផ្ដោះផ្ដង់គ្នាយ៉ាងស្និទ្ធរមួត
៚ ផ្លាប់ ផ្លាប់ៗៗៗ ៚
ថេយ៉ុងសន្សឹមដកត្រកៀកសាយចេញពីនាយ ផ្ដួលគេទៅលើពូកដោយមានគេជាអ្នកអង្គុយពីលើ
« អឹស អាសសៗៗៗ!!! » គេកាន់វាដាក់ចូលរន្ធចង្អៀតរបស់គេម្ដងទៀត ក្រលែងចង្កេះ លើកដៃទាំងគូច្រត់អង្អែលសាច់សប្រអប់ទ្រូងសាច់ដុំហាប់ណែនរបស់នាយចុះឡើង ដៃទំនេររបស់នាយសង្ហារមិនចេះនៅស្ងៀមក៏លូកទៅចាប់ត្រកៀករបស់គេលើកអុកធ្វើចលនាជ្រៅៗរហូតដល់វាកប់ទៅក្នុងរូងសម្ងាត់របស់ថេយ៉ុង
« អឹស អាសស៎ៗៗៗ »
៚ ផ្លាប់ ផ្លាប់ៗៗៗ ៚
« យកវាអោយអស់ដើម្បីកូនយើង អ្ហា...!!! »
« ហ្អឹម អាសៗ អូនដឹងហើយ... ជុង អឹស អាស៎ៗៗ... »
« គួរតែដល់វេនបងជាអ្នកគ្រប់គ្រងអូនម្ដងហើយ អ្ហា...!!! »
« អឹម » នាយសង្ហារក៏ចាប់ក្រឡាសខ្លួនថេយ៉ុងអោយគេងផ្ទាល់នឹងពូកម្ដង បាតដៃក្ដៅគគុកលូកទៅចាប់ដើមដៃគេទាំងគូជាប់ ចង្វាក់ចង្កេះក៏នៅតែបន្តសម្រុកបញ្ចូលខ្លាំងៗតាមចំណងដែលពួកគេមាន
៚ ផ្លាប់ ផ្លាប់ៗៗ ៚
សម្លេងលាន់រន្ថើនអោយរំងំពេញបន្ទប់គេង ។ ពួកគេក៏បន្តដឹកដៃគ្នាទៅកោះត្រើយក្ដីស្រណុកជាច្រើនលើកជាច្រើនសាររហូតដល់យប់ពាក់កណ្ដាលអាធាត្រក៏នៅមិនទាន់មានអ្នកណាទាន់គេងទេ ។
៚ ព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗ ៚
រាងកាយននលគោកទាំងពីរកំពុងតែគេងដណ្ដប់ភួយត្រឹមទ្រូង អោបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតស្ទើរតែលួតចូលគ្នាទៅហើយ ។
« ហ្អឹម » ថេយ៉ុងផ្អៀងខ្លួនខិតទៅជិតនាយបន្ថែមទៀត ច្រមុះស្រួសប៉ះគ្នា បបូរមាត់ខ្វះតែបន្តិចសាកតែមានអ្នកមួយហ៊ានហើបកម្រើកតែបន្តិច ច្បាស់ជាបានស្នាបថើបនាពេលព្រឹកព្រលឹមមិនខាន ។
ជុងហ្គុកបន្ដឹងដៃអោបថេយ៉ុងបន្ថែម ធ្វើអោយបបូរមាត់ក៏ផ្អឹបជួបគ្នាដោយហាមមិនបាន ។ ដៃស្រឡូនរបស់ថេយ៉ុងក៏រវាមលូកអង្អែលសាច់ដុំរបស់នាយទាំងញញឹម ។
ជុងហ្គុកជ្រួញចញ្ចើមកម្រើកត្របកភ្នែកឡើង ព្រោះតែដៃត្រជាក់ៗតូចៗស្រឡូនដូចបន្លាក្រូច របស់អ្នកម្ខាងស្ទាបអង្អែលផ្ដេសផ្ដាស ដៃម្ខាងក៏លូកបង្អាក់ដៃគេលើកមកថើបថើរតិចៗដើម្បីកុំអោយទំនេរហ៊ានលូកផ្ដេសផ្ដាសទៀត ។
« យ៉ា! គីម ថេយ៉ុង អូនធ្វើស្អីហ្នឹង?? » នាយសង្ហារប្រលែងការអោបចេញបន្តិចស្រដីឡើង ព្រោះតែជើងគេនៅមិនស្ងៀមទេក្រវាសចុះក្រវាសឡើងម្ដងគងគេម្ដងដាក់ចុះ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្នោះក្រវាសចំអាប្អូនគេដែលគ្មានអ្វីបិទបាំងទៀត ។
« ហ្អឹម » ថេយ៉ុងក៏ញញឹមឡើងសម្រូតខ្លួនចុះក្រោមចូលទៅក្នុងភួយបាត់សម្រោលធ្វើអោយនាយសង្ហារចងចញ្ចើមចូលគ្នា ព្រោះតែគេមមើរប្លែកៗ
« គីម ថេយ៉ុង អ្ហា...!! ឆាប់ចេញមកភ្លាម » ក្រោយដឹងថាមានដៃរវាមរបស់អ្នកខាងក្នុងលូកលាន់លេងនឹងអាប្អូនគេផ្ដេសផ្ដាស នាយក៏ស្រែកឡើងតែគេបែរជាស្ងាត់មិនតបត ទើបនាយបើកភួយបញ្ចេញរូបកាយអាក្រាតរបស់ពួកគេទាំងពីរ
« ថេយ៍!!! ដៃអូន » នាយសង្ហារងើបអង្គុយបន្តិច ថេយ៉ុងក៏កម្រើកត្របកភ្នែកឡើងមកងើយសម្លឹងមកគេវិញធ្វើភ្នែកភ្លឹសៗដាក់នាយ
« វ៉ាស ដៃអូន?? » ថេយ៉ុងភ្ញាក់ព្រឺតឃើញហើយក៏រហ័សដកដៃចេញភ្លែត ព្រោះតែអាយល់សប្តិឆ្កួតៗនោះហើយទើបគេមមើរធ្វើផ្ដេសផ្ដាសយ៉ាងនេះ ។
« អូនដាស់វាហើយត្រូវទទួលខុសត្រូវ »
« អាក៎ ជុង អត់ទេ....!! »
មិនទាន់នឹងស្រែកឃាត់ស្រួលបួលផង នាយក៏ទាញភួយគ្របខ្លួនអាក្រាតកាយទាំងពីរផុតចូលខាងក្នុងបាត់ទៅហើយ ។
—————
រងចាំភាគបន្ត.........