*ေက်းကြၽန္*
🍑 Zawgyi
ကြ်န္ေတာ္ဆိုင္သြားရေတာ့မယ္...
ကြ်န္ေတာ္ကအခ်ိန္ေနာက္က်ရင္သိပ္မုန္းလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကအခ်ိန္တိတိ
က်က်နဲ႔မနက္ေစာေစာထျပီးဆိုင္သြား
သည္
ညေနအိမ္ျပန္လာေတာ့ျခံအဝပဲေရာက္
ေသးတယ္ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ေခၚသံျကားလို႔လွည့္ျကည့္လိုက္ေတာ့taehyung
ေလးျဖစ္ေနသည္
''အဲ႔ဒါဘယ္ကျပန္လာတာလဲjimin shi''
''အလုပ္ကျပန္လာတာ''
မ်က္နွာေျကာတင္းတဲ႔taehyungကို
မ်က္နွာမာမာနဲ႔ပဲျပန္ေျဖလိုက္တဲ႔jimin
''မင္းေလသံကမာလွခ်ည္လား...အလုပ္
ရွင္ကိုဘယ္လိုဆက္ဆံရမလဲမင္းမသိဖူးလား''
''ဒီမွာကြ်န္ေတာ္ခမ်ားဆီမွာအလုပ္
လုပ္ေနတာမဟုတ္သလို ကြ်န္ေတာ္က
ခမ်ားရဲ႕အလုပ္သမားလည္းမဟုတ္ဖူး''
''မင္း!......''
''တလက္စတည္းေျပာရအံုးမယ္...
ကြ်န္ေတာ္ကခမ်ားထက္အသက္ျကီး
တယ္ေနာက္တခါအေျပာအဆိုဆင္ျခင္ပါ''
taehyungေလးေျပာမဲ႔စကားမဆံုးေသး
ခင္မွာကြ်န္ေတာ္စကားျဖတ္ေျပာလိုက္
သည္......
taehyungတေယာက္ျခံအဝမွာက်န္ခဲ႔၍အေတာ္ေဒါသအထြတ္ေရာက္
ခဲ႔သည္......
သူ႔လိုသူေဌးသားကိုမည္သူမွျပန္မေျပာ
ရဲေပ ဒါေပမဲ႔jiminေျပာလိုက္ေတာ့
taehyungေဒါသေတြကပူေလာင္တဲ႔မီးေတာင့္လိုခက္ထန္သည္
သူေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားသည္
ကြ်န္ေတာ္သိခဲ႔တဲ႔taehyungေလးမဟုတ္
ေတာ့ဖူး ဟိုအရင္ကျဖဴစင္တဲ႔အျပံဳးေလး
ေတြသူ႔ဆီမွာမေတြ႕ရေတာ့ဖူး
အားငယ္တတ္တဲ႔jiminတစ္ေယာက္
ငယ္ငယ္တည္းကတစ္ေယာက္တည္းေနခဲ႔ရေတာ့ခံစားခ်က္ေတြဝမ္းနည္းခ်က္ေတြ
ျမိဳသိပ္တတ္လာတယ္jiminသည္
ခံစားခ်က္ေတြကိုတည္ျငိမ္တဲ႔မ်က္နွာထားနဲ႔ဖုံးကြယ္ထားေလ့ရွိသည္
ဒါေျကာင့္ဘယ္သူမွjiminဧ။္စိတ္ေတြကို
ခန္႔မွန္းလို႔မရေပ
ဂါယြန္းကေတာ့jiminရဲ႕အရင္းနွီးဆံုးအမတေယာက္လိုျဖစ္လို႔တခါတေလ
အရမ္းစိတ္ညစ္ရင္jimin အမဂါယြန္းကို
စိတ္ညစ္တာေတြေျပာျပေလ့ရွိတယ္
_______________________
ညဘက္ထမင္းစားေသာက္ျပီးသား
ပန္းကန္ေတြကိုေဆးေနတဲ႔jimin...
အိမ္ျကီးထဲမွာညေန၆နာရီဆိုတာနဲ႔
အလုပ္သမားေတြအကုန္အလုပ္တန္းလ်ားျပန္ျကရတယ္ ဒါေျကာင့္ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ႔အလုပ္ေတြကိုjiminပဲလုပ္ရသည္
ကြ်န္ေတာ္ပန္းကန္ေဆးေနတဲ႔အခ်ိန္
အေနာက္ကေျခသံျကားလို႔လွည့္ျကည့္
ေတာ့taehyungေလးျဖစ္ေနသည္
သူကြ်န္ေတာ့္ကိုနင္းေျခပစ္ခ်င္တဲ႔
အျကည့္ေတြနဲ႕စူးစူးရွရွျကည့္ေနသည္
ျကည့္ရတာညေနကျခံအဝကကိစၥေျကာင့္နဲ႔တူပါရဲ႕......
''ဒီမွာမင္းနဲ႔ရွင္းစရာရွိတယ္''
''ကြ်န္ေတာ္ခမ်ားနဲ႔ဘာမွရွင္းစရာမရွိဖူး''
taehyungလိုသူေဌးသားတစ္ေယာက္
ရဲ႕စကားမနာခံတဲ႔jiminကိုtaehyung
အံ႔ျသမိသလိုေဒါသလည္းျဖစ္မိသည္
''မင္းေသခ်င္ေနတာလား!!''
ကြ်န္ေတာ္taehyungေလးစကားကို
ဂရုမစိုက္ဘဲပန္းကန္ဆက္ေဆးေနသည္
သူစကားကိုဂရုမစိုက္လို႔ကြ်န္ေတာ့္
လက္ေမာင္းကိုဆြဲျပီးသူ႔ဘက္ကိုလွည့္
လိုက္တယ္
''ခမ်ား က်ဳပ္အသားကိုမထိနဲ႔''
ကြ်န္ေတာ္ေအာ္ေျပာေတာ့taehyung
ေလး အျပံဳးေတြကညစ္သက္သက္နဲ႔ရယ္
''ဟက္ ဘာေတြမာန္တတ္ေနတာတုန္း
ငါ့အိမ္မွာေနျပီးငါ့ကိုေစာ္ကားေနတာ
မင္းကိုအိမ္ေပၚကဆင္းသြားေအာင္လုပ္ျပမယ္ျကည့္ေန''
ကြ်န္ေတာ့ကိုလက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးျပီး
ေျပာကာထြက္သြားဖို႔လုပ္တဲ႔
taehyungေလးကိုကြ်န္ေတာ္တားလိုက္
သည္
''ခနေလး...ခမ်ားအိမ္မွာေနတယ္ဆိုတာ
ခမ်ားအေဖေနခိုင္းတာ...က်ဳပ္မိဘေတြဆံုးတာခမ်ားအေဖကအလုပ္ရွင္အေနနဲ႔
တာဝန္ယူတဲ႔သေဘာနဲ႔ကြ်န္ေတာ့္ကိုဒီအိမ္
မွာေနခိုင္းတာ ျပီးေတာ့ခမ်ားက်ဳပ္ကို
လာျပီးေတာ့အိမ္ေပၚႏွင္ခ်မယ္ဆိုျပီးလာ
ျခိမ္းေျခာက္မေနနဲ႔က်ဳပ္စိတ္မဝင္စားဖူး''
ဒီတစ္ခါလည္းကြ်န္ေတာ့္ဘက္ကပဲအရင္
ထြက္လာခဲ႔သည္......taehyungေလး
စကားေတြကိုကြ်န္ေတာ္ေတာ္ေတာ္သည္း
ခံခဲ႔သည္ ဘာလို႔မ်ားသူကြ်န္ေတာ့္ကိုရန္
လိုေနလဲကြ်န္ေတာ္နားမလည္နိုင္ဖူး
'ဟက္...ျကိုက္သြားျပီ မင္းကိုငါ့ေလွာင္
အိမ္ထဲကငွက္ေလးတစ္ေကာင္ျဖစ္ေအာင္
လုပ္ျပမယ္ ငါ့ကိုျပန္ေျပာရဲတဲ႔မင္းပါးစပ္
ေတြကငါfuckလို႔ ေအာ္ျပီးငါ့ကိုေတာင္း
ပန္ရမယ့္ပါးစပ္ျဖစ္လာေစရမယ္'
____________________
စိတ္ခ်ပါtaehyungေလး ကိုကိုလည္း
ဒီအိမ္မွာမေနခ်င္ပါဖူး ကိုကိုထြက္သြားမွာပါ...ကိုကိုပိုက္ဆံစုေနတယ္ တကယ္လို့ကိုယ္ပိုင္တိုက္ခန္းေလးငွားနိုင္ေလာက္တဲ႔
အေျခေနေရာက္ရင္ ကိုကိုဒီအိမ္ကိုလွည့္
ေတာင္မျကည့္ဘဲထြက္သြားေပးပါ့မယ္
____________________
''သားjimin ခနလာအံုး''
ဦးေလးစာဖတ္ခန္းထဲကကြ်န္ေတာ့္ကို
လွမ္းေခၚသည္......ကြ်န္ေတာ္သြားေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာစရာရွိလိို႔ပါတဲ႔
''ထိုင္ေလသား''
''ဟုတ္ကဲ႔ ''
''ဦးေလးသားကိုေျပာမယ့္စကားကို
သားမျငင္းဖို႔ေမွ်ာ္လင့္တယ္''
''ဟုတ္ကဲ႔ ေျပာပါဦးေလးဘာမ်ားလဲ ''
''သားကိုဦးေလးတို႔ကုမၸဏီမွာအလုပ္ဝင္
ေစခ်င္တယ္''
ဦေလးစကားကိုကြ်န္ေတာ္ျငင္းဆန္ခ်င္
သည္...ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့
taehyungေလးေျကာင့္ပင္ သူ႔အိမ္မွာေနတာေတာင္သူမျကိုက္တာ ကုမၸဏီမွာပါ
ကြ်န္ေတာ္ဝင္စြက္ဖက္မည္ဆိုtaehyung
ေလးနဲ႔ထပ္ျပီးစကားမ်ားရေပမည္
''ဦးေလးတို႔လင္မယားနွစ္ေယာက္က
ေနာက္အပတ္က်ရင္ႏိုင္ငံျခားကကုမၸဏီမွာသြားဦးစီးရမယ္...
ဒါေျကာင့္ဒီမွာက်န္ခဲ႔တဲ႔အလုပ္ကိစၥေတြကိုtaehyungကိုလြဲေပးခဲ႔ေပမဲ႔
သားလည္းသူ႕စိတ္ကိုသိတဲ႔အတိုင္းပဲ
စိတ္ျမန္လက္ျမန္ဆိုေတာ့ကုမၸဏီကို
ဦးေလးသိပ္စိတ္မခ်ဖူးရယ္...ဒါေျကာင့္သားကိုဦးေလးတို႔ကုမၸဏီမွာလူယံု
တစ္ေယာက္အျဖစ္ခန္႔ထားခ်င္လို႔ပါ''
ဦးေလးစကားေျကာင့္ကြ်န္ေတာ္ပိုလို႔ပင္
ျငင္းရခက္သည္......
''ဦးေလး ကြ်န္ေတာ့္ကိုယံုတာလား''
ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့ဦးေလးကြ်န္ေတာ့္
ကိုေခါင္းညိမ့္ျပတယ္
''ဟုတ္တယ္ သားကိုဦးေလးယံုတယ္
သားစိတ္ဓါတ္ကိုလည္းဦေလးသိတယ္
သားလက္ခံတယ္မလား''
''ဒါ...ဒါေပမဲ႔ taehyungေလးက
ကြ်န္ေတာ့္ကိုသေဘာမက်ဖူးထင္တယ္''
''taehyungကိုစိတ္ထဲမထားနဲ႔သူ႔ကို
ဦးေလးတာဝန္ထား''
ဦေလးကတယံုတျကည္နဲ႔ေျပာေနေတာ့
လည္းကြ်န္ေတာ္မျငင္းနိုင္ေပ
ဦေလးေက်းဇူးေတြကြ်န္ေတာ့္အေပၚရွိ
သည္မလား ဒါေျကာင့္ကြ်န္ေတာ္လက္ခံလိုက္သည္
''ဒါဆိုဦေလးအဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါ
ကြ်န္ေတာ္လက္ခံပါတယ္''
ကြ်န္ေတာ္လက္ခံတယ္လည္းဆိုေရာ
ပါးခ်ိဳင့္ျကီးနစ္ဝင္ေအာင္ျပံဳးလိုက္တယ္
ေက်းဇူးရွင္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားရတာကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္းေက်နပ္မိပါသည္
ထိုအခ်ိန္စာဖတ္ခန္းထဲကို
taehyungေလး ဝင္လာတယ္
''ေအာ္ သားလာထိုင္ေလ''
taehyung jiminေဘးကခံုတြင္ဝင္ထိုင္
လိုက္သည္
''ဘာကိစၥရွိလို႔ေခၚလိုက္တာလဲ''
''ေအာ္ သားကိုေျပာမလို႔ jiminကမနက္
ျဖန္ကစျပီးအေဖတို႔ကုမၸဏီမွာအလုပ္ဝင္
ေတာ့မွာအဲ႔ဒါ''
''ဘာ သူကကြ်န္ေတာ္ကုမၸဏီမွာအလုပ္
ဝင္မွာ ဟလား သူ႔မွာဘာအရည္ခ်င္းရွိလို႔
ကုမၸဏီမွာအလုပ္ဝင္ရတာလဲ''
အေဖျဖစ္သူကိုစကားဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္မေပးဘဲ ေျပာခ်င္ရာေတြေျပာေနတဲ႔
taehyug......
''သားtaehyung ဒါအေဖ့ကုမၸဏီပါ
အေဖျကိုက္သလိုဆံုးျဖတ္မယ္ ဒါေျကာင့္သားေနာက္ေန႔ကစျပီးကုမၸဏီသြားရင္
jiminကိုပါေခၚသြား ျပီးေတာ့jiminက
တကယ္ေတာ္တဲ႔သူတေယာက္ဆိုတာသားသိသင့္တယ္''
''ဒယ္ဒီ......''
''ေတာ္ေတာ့သား...အေဖေျပာတာကို
လြန္ဆန္ဖို႔မျကိုးစားနဲ႔''
အေဖစကားကိုေတာ့taehyungလြန္ဆန္
၍မရေပ......
''ဦးေလး ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ့္ဘာကိုယ္သြားပါ့မယ္ ''
jimin namjoonကိုတရိုတေသနဲ႔ေျပာလိုက္တာကိုtaehyungခပ္ေစာင္းေစာင္းနဲ႔jiminကိုျကည့္လိုက္တယ္
''သြားေကာင္းတယ္ မင္းဘာသာမင္းသြား''
''ဟိတ္ သားtaehyung ပါးစပ္ပိတ္ေန''
taehyungဝင္ေျပာေတာ့namjoon taehyungကိုေအာ္လိုက္သည္
''သား jimin ဦးေလးစကားနားေထာင္ပါ
taehyungနဲ႔ပဲအတူသြားရမယ္''
''ဟုတ္ကဲ႔ ဦးေလး''
namjoonေျပာလိုက္သည့္ပံုေျကာင့္
taehyungကစကားနားမေထာင္တဲ႔ပံုစံမ်ိဳး
ျဖစ္သြားသည္
_________________________
ဒီလိုနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ဒီေန႔ဦေလးတို႔ကုမၸဏီမွာ
အလုပ္စဆင္းရေတာ့မယ္ ကြ်န္ေတာ္
အခန္းထဲကထြက္လာေတာ့ဧည့္ခန္းထဲမွာေျခခ်ိတ္ျပီးထိုင္ေနတဲ႔taehyungေလး
ကြ်န္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့taehyungေလး
ခ်က္ခ်င္းလွည့္ထြက္သြားျပီးကားေပၚတတ္
လိုက္တယ္ ကြ်န္ေတာ္လည္းအလိုက္သင့္ပဲကားေပၚတတ္လိုက္သည္
''ငါမင္းဒရိုက္ဘာမဟုတ္ဖူး ''
taehyungေလးကအဲ႔လိုေျပာေတာ့
ကြ်န္ေတာ္အေရွ႕ခန္းကိုဝင္ထိုင္လိုက္
သည္......
အိမ္ကေနကုမၸဏီကိုကားေမာင္းထြက္လာတဲ႔လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ကားအတြင္း
တိတ္ဆိတ္လ်က္ပင္
ဦေလးေက်းဇူးေျကာင့္ကုမၸဏီမွာ
ကြ်န္ေတာ္ဒုမန္ေနဂ်ာေနရာရာရခဲ႔သည္
အလုပ္လုပ္တာတစ္ပတ္ေလာက္ေက်ာ္ျပီ
ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္လို႔ဦးေလးကခ်ီးက်ဴးေပမဲ႔
taehyungေလးကေတာ့ကြ်န္ေတာ့္ကို
သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာအသံုးမက်တ ဲ႔ေကာင္ဟုသာအျမဲေခၚေဝၚေလ့ရွိတယ္
အဲ႔လိုေခၚေဝၚတိုင္းလည္းကြ်န္ေတာ္နဲ႔သူ
စကားမ်ားရသည္ ဒီတစ္ပတ္အတြင္းမွာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ရန္ျဖစ္ရသည္မွာအေခါက္
ေပါင္းမနည္းေပ
တစ္ပတ္ျကာေတာ့ဦေလးတို႔လင္မယား
နွစ္ေယာက္နိုင္ငံျခားသြားေတာ့မယ္တဲ႔
ကြ်န္ေတာ္စိတ္မေကာင္းဖူးရယ္ ကြ်န္ေတာ့္
မိဘေတြဆံုးျပီးထဲကဦးေလးနဲ႔အန္တီ့ကိုကြ်န္ေတာ့္မိဘနွစ္ပါးလိုသေဘာထားခဲ႔တာ.........
___________________________
''သား မ်က္နွာလည္းမေကာင္းပါလား
ဘာျဖစ္လို႔လဲ''
ကြ်န္ေတာ္ျခံေထာင့္ကခံုေလးမွာထိုင္ျပီး
ေတြးေနစဥ္ ဦးေလးေရာက္လာသည္
''ဘာ ဘာမွမျဖစ္ပါဖူး ဦးေလး''
''သား ဦးေလးကိုမလိမ္နဲ႔ သားတစ္ခုခု
ျဖစ္ေနတယ္''
''ဟို ဟိုေလ ကြ်န္ေတာ္ ဦေလးတို႕သြားမွာကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာ''
ကြ်န္ေတာ္အဲ႔လိုေျပာေတာ့ဦးေလးက
ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းေလးကိုကိုင္ကာ
''ဘာမွစိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ ဦးေလးတို႔
ျပန္လာမွာပဲကို''
''ဟလား ဦးေလးတို႔ဘယ္ေတာ့ေလာက္
ျပန္လာမွလဲ''
''ဟ ဟ jimin သားရယ္ ဦးေလးတို႔
သြားေတာင္မသြားရေသးဖူးေလျပန္လာဖို႔အေျကာင္းေမးေနတယ္''
''ဟီး ဟုတ္သားပဲေနာ္''
''ခန္႔မွန္းေျခဆိုရင္ဦးေလးတို႔ ၆လ၁နွစ္ေလာက္ျကာနိုင္သလို ၂ႏွစ္၃နွစ္လည္း
ျဖစ္သြားနိုင္တယ္''
''ဟား ေတာ္ေတာ္ကိုျကာမွာပဲ''
''ဟုတ္တယ္သားရဲ႕ ဒါေျကာင့္ဦးေလးတို႔
မရွိတဲ႔အခ်ိန္အတြင္းသားညီေလး
taehyungကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ''
''စိတ္ခ်...စိတ္ခ် ကြ်န္ေတာ္ေစာင့္ေရွာက္
ေပးပါမယ္ဂတိေပးတယ္''
ေျပာျပီးjiminလက္သန္းတိုတိုေလးကို
ေထာင္ျပေတာ့ namjoonလည္းလက္
သန္းထုတ္ကာjiminရဲ႕လက္ေလးမွာ
ခ်ိတ္လိုက္တယ္
ဒီျမင္ကြင္းကိုေနာက္ကြယ္ကtaehyung
ျကည့္ေနသည္
''ေအာ္ လက္စသတ္ေတာ့ ငါ့အေဖကို
ျမဴဆြယ္ေနတာေပါ့...အခုအေဖသြားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့အေဖကုမၸဏီကိုသူျခယ္
လွယ္ခ်င္လို႔ဒီလိုေတြမူယာမာယာမ်ားေနတာကိုး...မင္းထင္သလိုမျဖစ္ေစရဖူး
အေဖနဲ႔အေမသြားတာနဲ႔မင္းေနရာက
ဘယ္မွာလဲဆိုတာငါျပမယ္''
_________________________
ဦးေလးတို႔ထြက္သြားေတာ့ အိမ္ျကီး
တိတ္ဆိတ္သြားလိုက္တာ...အလုပ္
သမားေတြျပန္သြားေတာ့ပိုဆိုးတယ္
အိမ္ကေျခာက္ကပ္ကပ္ျကီးရယ္
ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေနက်အတိုင္းအိမ္တံခါး
ေတြအားလံုးလိုက္ပိတ္ျပီးအခန္းထဲဝင္ဖို႔
လုပ္တဲ႔အခ်ိန္......ကြ်န္ေတာ့္ကိုအေပၚထပ္ကိုလက္ကိုဆြဲကာေခၚသြားေနတဲ႔taehyungေလး
''ခမ်ား ခမ်ားဘာလုပ္တာလဲလႊတ္စမ္းပါ''
''မင္းေစာက္ပါးစပ္ပိတ္ျပီးငါနဲ႔လိုက္ခဲ႔''
taehyungအတင္းဆြဲသြားသည္မို႔
jiminရုန္းခ်ိန္မရဘဲပါသြားရသည္
အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့taehyungအခန္းထဲjiminကိုသြင္းျပီးတံခါးေလာ့ခ္ခ်လိုက္
သည္
့
''ခမ်ားဘာလုပ္တာလဲလို႔''
''ဟက္...ဘာလုပ္ရမွာလဲ မင္းကဘာလဲဆိုတာျပမို႔''
''.........ခမ်ားဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ''
''မင္းကပိုင္းလံုးေကာင္''
ကြ်န္ေတာ္taehyungေလး စကားကိုနားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ...သူ႔စကားတစ္ခြန္း
တည္းေျကာင့္ကြ်န္ေတာ္ဘယ္သူမွကို
ထုတ္မျပခဲ႔တဲ႔မ်က္ရည္ေတြဝဲတတ္လာ
သည္
''ဘာ....က်ဳပ္ကပိုင္းလံုးေကာင္ဟုတ္လား''
''အခုထိဟန္ေဆာင္တုန္းလား''
ကြ်န္ေတာ္ရပ္ေနတုန္းမွာပဲtaehyung
ေလး ကြ်န္ေတာ့္ကိုကုတင္ေပၚတြန္းခ်
လိုက္တယ္
ကုတင္ေပၚလဲက်သြားတဲ႔jiminအေပၚကို
အုပ္မိုးကာjiminလက္ေတြကိုခ်ဳပ္ထား
လိုက္သည္
''ခမ်ား ဘာလုပ္တာလဲ''
''ဘာလုပ္တာလဲသိခ်င္တာလား
ခနေနရင္သိရမယ္ ဟ ဟ ဟ ''
ံကြ်န္ေတာ္ကိုtaehyungေလး ဘာလုပ္
မွာလဲဟင္
ဘာမွမသိရွာတဲ႔jiminတေယာက္
ေျကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးနဲ႔ပင္
jiminရဲ႕အက်ီ ၤျကယ္သီးကိုတစ္လံုးခ်င္း
ျဖဳတ္ေနတဲ႔taehyung မ်က္နွာမွာရစ္
သက္သက္အျပံဳးနဲ႔ပင္
''ခမ်ား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ကြ်န္ေတာ့္
အက်ီ ၤေတြကိုဘာလို႔ခြ်တ္ေနတာလဲ''
ျကယ္သီးတစ္လံုးခ်င္းစီပြင့္သြားတဲ႔အဆံုးမွာေပၚလာတဲ႔ရင္ဘတ္ျဖဴျဖဴေလးရယ္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ဝမ္းဗိုက္ေလးရယ္ကိုအမဲျဖတ္ေတာ့မယ့္အတိုင္းျကည့္ေနတဲ႔taehyung
taehyungလက္ေတြကjiminေဘာင္းဘီ
ေတြကိုဆက္ခြ်တ္ေနတယ္...ေဘာင္းဘီ
ခြ်တ္လိုက္ေတာ့underwearတစ္ထည္
သာက်န္ေတာ့တဲ႔jimin......ထိုunderwearေလးေပၚအနည္းငယ္
မို႔ေမာက္ေနတဲ႔jiminအရာေျကာင့္
taehyung ကိုယ့္ေအာက္ကိုငုတ္ျကည့္
ေတာ့ေဘာင္းဘီထဲကထိုးထိုးေထာင္
ေထာင္ျဖစ္ေနတဲ႔taehyungရဲ႕အရာ......
''အဟင့္......ဘာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ
taehyung ငါ့ကိုလႊတ္ေပး''
taehyungဆက္ျပီးunderwearကို
ခြ်တ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ taehyungရင္ဘတ္
ကိုjiminေဆာင့္ကန္လိုက္ျပီး လက္ကခ်ီထားတဲ႔ျကိဳးေတြကိုျဖည္ေနတယ္
''အား !! jimin''
jiminကိုျပန္လဲခ်ျပီးလက္ေတြကိုခုနက
ထက္တင္းတင္းခ်ီလိုက္သည္
underwearကိုဆြဲခြ်တ္လိုက္ခ်ိန္
jiminအရာေျကာင့္taehyungစိတ္ေတြ
ထိန္းမရေတာ့ေပ
''wow....''
taehyungအက်ီ
ၤေတြခြ်တ္ျပီးေဘာင္းဘီခြ်တ္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္
ေထာင္ထြက္လာတဲ႔အရာကအလြန္ပင္
တင္းမာေနျပီျဖစ္သည္
နွစ္ေယာက္လံုးမိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖစ္
သြားတဲ႔အခ်ိန္jiminခါးေပၚတတ္ခြလိုက္
သည္...jiminအေကာင္ေပါက္ကိုကိုင္ကာ
ျပင္းျပင္းပြတ္ဆြဲေနတာေျကာင့္jiminခါးပင္ေကာ့ရသည္
''ခမ်ားဘာလုပ္ေနတာလဲ ေယာက္က်ား
အခ်င္းခ်င္းကိုခမ်ားရူးေနလား''
jiminစကားကိုဂရုမစိုက္ဘဲ
အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေနသည္
ျပီးတာနဲ႔ခႏၶာကိုယ္အစအဆံုးကိုအရသာ
ခံလ်က္ ျကည့္ျပီးတာနဲ႔taehyungရဲ႕
ထိုးေထာင္ေနတဲ႔အေကာင္ကိုjiminကို
ေပါင္ကားေစကာအေနာက္ေပါက္နဲ႔
ေတ့ျပီးထိုးထည့္ေတာ့ ထည့္လို႔မရေပ
ဒါေျကာင့္taehyungရဲ႕လက္ညိဳးရွည္
တစ္ေခ်ာင္းကိုအရင္ထိုးသြင္းလိုက္တယ္
''အ့ အား နာတယ္ taehyungခမ်ား
လူေရာဟုတ္ရဲ႕လား ေယာက္က်ားခ်င္း
ဒီလိုလုပ္စရာလား အ့ အား''
''ငါလူဟုတ္မဟုတ္မင္းသိရမယ္ခနေစာင့္''
ခပ္ျမန္ေလးလႈပ္ရွားေပးျပီး လက္ေနာက္
တစ္ေခ်ာင္းကိုထိုးထည့္လိုက္တယ္......
လက္သံုးေခ်ာင္းေလာက္ျမန္ျမန္အသြင္းထုတ္လုပ္ေတာ့ပြင့္သြားတဲ႔နီရဲရဲအေပါက္
ေလး......
taehyungအရာကိုအဝမွာျပန္ေတ့ျပီ
ထိုးထည့္တယ္...အစိမ္းသက္သက္ထိုး
ထည့္တာေျကာင့္အလြန္ပင္နာက်င္၍
jiminမ်က္ရည္မ်ားနဲ႔လူးလြန္႔ေနသည္
''အားးးးး နာတယ္ taehyungရပ္ေပးပါ''
taehyungရဲ႕အရာကတဝက္ပဲဝင္ေသး
သည္......
''wow...ေႏြးလိုက္တာ မင္းကလူပ်ိဳ
စစ္ေလးပဲ.........မင္း ပါကင္ေလးကိုငါကစေတြ႔ထဲကဖြင့္ခ်င္ေနတာ''
အဆံုးထိမဝင္ေသးတဲ႔အရာကိုတစ္ခု
လံုးေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့jiminခါးေကာ့သြားသည္
''အား ဟင့္ နာတယ္ နာတယ္ ''
''ပထမတစ္ခ်ီေတာင္မျပီးေသးဖူး
မ်က္ျဖဴစိုက္ေနျပီလား ဟက္''
taehyungအေကာင္ကိုjiminထဲသြင္းထားလ်က္jiminေပၚကိုအုပ္မိုးကာ
jiminရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဖိခ်လိုက္သည္
jiminႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလာထိေတာ့မ်က္နွာကိုဟိုဖက္လွည့္ဒီဖက္လွည့္နဲ႔ရုန္းေနသည္
ကိုtaehyung jiminေမးရိုးကိုညစ္ကာ
တည့္တည့္အေနထားျပန္ထားျပီးႏႈတ္ခမ္းထူထူတို႔ကိုအငမ္းမရစုပ္ယူေနသည္
jiminရဲ႕လွ်ာကိုပါဆြဲယူစုပ္နမ္းေနသည္
jiminအသက္ရႈျကပ္ျပီးမ်က္ျဖဴစိုက္ေန
ေတာ့မွနမ္းတာကိုရပ္လိုက္တဲ့taehyung
လည္းပင္းဆီတစ္ဖန္ေရာက္သြားတဲ႔အနမ္း
ေတြကနီရဲျပီးအကြက္ထေနတဲ႔အထိကိုက္
လိုက္စုပ္လိုက္လုပ္ေနသည္
ကြ်န္ေတာ္ရုန္းရလြန္းလို႔အားပင္ကုန္ခမ္း
ေနျပီ လက္ေတြလည္းပြန္းပဲကုန္လို႔
အေတာ္ပင္နာက်င္ေနျပီ......
ဘာလို႔မ်ားဒီလိုေယာက္က်ားခ်င္းက်မွ
ဆက္ဆံခံရတာလဲ အဟင့္......
jiminရဲ႕ပြင့္ခ်ပ္ေတြဆီေရာက္လာတဲ႔taehyungႏႈတ္ခမ္းေတြ ပြင့္ခ်ပ္နွစ္ခုလံုးကိုသြားရာထင္ေအာင္တမင္ကိုက္
လိုက္သည္
ျပီးတာနဲ႔ေအာက္မွသြင္းထားအေကာင္
ေပါက္ကအတြင္းသားထဲမွာေတာ္ေတာ္
ကိုျကီးလာျပီမို႔ jiminခါးကိုကိုင္ကာ
ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႔ေဆာင့္သြင္းသည္
''အ့ အား ကြ်န္ေတာ္နာေနျပီ ရပ္ပါေတာ့''
''အခုက်မင္းဘာမွမလုပ္နိုင္ေတာ့ဖူးမလား စကားျကီးစကားက်ယ္နိုင္တဲ႔ေကာင္''
အခ်က္နွစ္ဆယ္ေလာက္ေဆာင့္ျပီး
taehyungသူ႔အေကာင္ကိုျပန္ထုတ္
လိုက္ခ်ိန္jiminခႏၶာကိုယ္မွလႊတ္ထြက္
သြားေတာ့မွjiminနာက်င္တာသက္သာ
ျပီးပါးစပ္ေလးဟစိဟစိနဲ႔အေမာေျဖစဥ္......
''အ့...အြန္႔......''
jiminပါးစပ္ထဲကိုtaehyung dickကိုထိုးထည့္လိုက္တယ္ jiminရဲ႕ပါးစပ္ေသး
ေသးေလးမွအျပည့္ျဖစ္ေနတဲ႔အရာ......
ပါးစပ္ထဲမွာခပ္ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားလိုက္ေတာ့
taehyungထဲမွအရည္ျကည္ေတြjimin
ပါးစပ္ထဲျပည့္ကုန္သည္နွင့္taehyung
ပထမအျကိမ္ျပီးစီးသြားသည္......
ညီွစို႔စို႔အနံ႔နဲ႔ခြ်ဲပ်စ္ပ်စ္အရည္ျကည္
ေတြေျကာင့္jiminအန္ခ်င္လာျပီး
အန္ဖို႔လုပ္သည္ကိုjiminပါးစပ္ကိုပိတ္
ထားသည္......ပါးစပ္ကိုအတင္းဖိထား
ေတာ့အရည္ေတြကႏႈတ္ခမ္းေဘးမွစီး
က်ေနသည္
''ျမိဳခ်လိုက္ မျမိဳခ်မခ်င္းမင္းပါးစပ္မဖြင့္ေပးဖူး''
jiminမလြဲသာတဲ႔အဆံုးအရည္ေတြကိုျမိဳခ်လိုက္သည္ ထိုအခ်ိန္မွပါးစပ္ဖြင့္ေပး
တဲ႔taehyung......
''အဟြတ္...အဟြတ္...အဟြတ္''
''ကဲေနာက္တခ်ီစမယ္......''
taehyungေျပာေတာ့jiminဝိုင္းစက္စက္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔အျပဴးသားျကည့္ကာ
ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ခါလိုက္သည္
''ဟင့္အင္း မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ေတာင္းပန္ပါတယ္''
ကြ်န္ေတာ္လိင္ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး
ေယာက္က်ားတစ္ေယာကိဆီမွာရပ္ေပးဖို႔ေတာင္းပန္ေနရသည္ကိုကြ်န္ေတာ္
တကယ္ရွက္မိသည္
jiminေျပာတာကိုနားမေထာင္ဘဲ
ေနာက္တာခါထိုးထည့္ျပန္တယ္
ဒီတစ္ခါပထမထက္ေဆာင့္ခ်က္ကပိုျမန္
လာတယ္ ဒီတစ္ခါေတာ့၁၀ခ်က္ေလာက္နဲ႔
ျပီးသြားတဲ႔taehyung jiminေပါင္ေပၚကို
အရည္ျကည္ေတြပန္းခ်လိုက္တယ္
''ဟား ႏွေျမာစရာအရည္ေလးေတြ
သြားပါျပီ''
taehyung တစ္ခ်က္ျကည့္ေတာ့jimin
အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ......
''ဟက္ ပထမဦးဆံုးအျကိမ္မို႔သက္ညွာေပးလိုက္တာ''
ေျပာျပီးjiminေပါင္ကိုကားကာ
အေနာက္ေပါက္ေလးကိုငုတ္ျကည့္သည္
အေပါက္ေလးကနီစို႔စို႔သာျဖစ္ေနတယ္
''ဘာမွလည္းမျဖစ္ပါဖူး ''
taehyung jiminေဘးတြင္ဝင္လဲကာ
jiminကိုသူ႔အနားဆြဲလိုက္ျပီးjiminရဲ႕
တင္ပါးလံုးလံုးေလးေတြကိုစုပ္နယ္ျပီး
jiminမ်က္နွာအစိတ္ပိုင္းတစ္ခုစီတိုင္းကို
ရမၼစိတ္ပါ ပါျကည့္ေနတယ္
အိမ္ကိုစေရာက္တည္းကjimin
ကိုယ္လံုးေလးကိုမ်က္စိက်ေနတဲ႔taehyungတေယာက္ အေဖနဲ႔အေမ
ရွိလို႔ဆႏၵေတြခ်ဳပ္ထိန္းထားသည္ အခု
အေဖနဲ႔အေမနိုင္ငံျခားလည္းသြားေရာသူ႔ဆႏၵေတြကိုသူျဖည့္ဆည္းလိုက္သည္
ငါဘယ္ေလာက္ထိန္းထားရလဲမင္းသိလား
မင္းခႏၶာကိုယ္ကိုငါထိေတြ႔ခ်င္တာ
စေတြ႕တဲ႔ေန႔တည္းက......အခုေတာ့မင္းရဲ႕အတြင္သားေလးကိုငါစြဲလမ္းေနျပီ
jimin shiii........
_____________________
*ကျေးကျွန်*
🍑 Unicode
ကျွန်တော်ဆိုင်သွားရတော့မယ်...
ကျွန်တော်ကအချိန်နောက်ကျရင်သိပ်မုန်းလို့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကအချိန်တိတိ
ကျကျနဲ့မနက်စောစောထပြီးဆိုင်သွား
သည်
ညနေအိမ်ပြန်လာတော့ခြံအဝပဲရောက်
သေးတယ်ကျွန်တော့်နာမည်ခေါ်သံကြားလို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့taehyung
လေးဖြစ်နေသည်
''အဲ့ဒါဘယ်ကပြန်လာတာလဲjimin shi''
''အလုပ်ကပြန်လာတာ''
မျက်နှာကြောတင်းတဲ့taehyungကို
မျက်နှာမာမာနဲ့ပဲပြန်ဖြေလိုက်တဲ့jimin
''မင်းလေသံကမာလှချည်လား...အလုပ်
ရှင်ကိုဘယ်လိုဆက်ဆံရမလဲမင်းမသိဖူးလား''
''ဒီမှာကျွန်တော်ခများဆီမှာအလုပ်
လုပ်နေတာမဟုတ်သလို ကျွန်တော်က
ခများရဲ့အလုပ်သမားလည်းမဟုတ်ဖူး''
''မင်း!......''
''တလက်စတည်းပြောရအုံးမယ်...
ကျွန်တော်ကခများထက်အသက်ကြီး
တယ်နောက်တခါအပြောအဆိုဆင်ခြင်ပါ''
taehyungလေးပြောမဲ့စကားမဆုံးသေး
ခင်မှာကျွန်တော်စကားဖြတ်ပြောလိုက်
သည်......
taehyungတယောက်ခြံအဝမှာကျန်ခဲ့၍အတော်ဒေါသအထွတ်ရောက်
ခဲ့သည်......
သူ့လိုသူဌေးသားကိုမည်သူမှပြန်မပြော
ရဲပေ ဒါပေမဲ့jiminပြောလိုက်တော့
taehyungဒေါသတွေကပူလောင်တဲ့မီးတောင့်လိုခက်ထန်သည်
သူတော်တော်ပြောင်းလဲသွားသည်
ကျွန်တော်သိခဲ့တဲ့taehyungလေးမဟုတ်
တော့ဖူး ဟိုအရင်ကဖြူစင်တဲ့အပြုံးလေး
တွေသူ့ဆီမှာမတွေ့ရတော့ဖူး
အားငယ်တတ်တဲ့jiminတစ်ယောက်
ငယ်ငယ်တည်းကတစ်ယောက်တည်းနေခဲ့ရတော့ခံစားချက်တွေဝမ်းနည်းချက်တွေ
မြိုသိပ်တတ်လာတယ်jiminသည်
ခံစားချက်တွေကိုတည်ငြိမ်တဲ့မျက်နှာထားနဲ့ဖုံးကွယ်ထားလေ့ရှိသည်
ဒါကြောင့်ဘယ်သူမှjiminဧ။်စိတ်တွေကို
ခန့်မှန်းလို့မရပေ
ဂါယွန်းကတော့jiminရဲ့အရင်းနှီးဆုံးအမတယောက်လိုဖြစ်လို့တခါတလေ
အရမ်းစိတ်ညစ်ရင်jimin အမဂါယွန်းကို
စိတ်ညစ်တာတွေပြောပြလေ့ရှိတယ်
_______________________
ညဘက်ထမင်းစားသောက်ပြီးသား
ပန်းကန်တွေကိုဆေးနေတဲ့jimin...
အိမ်ကြီးထဲမှာညနေ၆နာရီဆိုတာနဲ့
အလုပ်သမားတွေအကုန်အလုပ်တန်းလျားပြန်ကြရတယ် ဒါကြောင့်နောက်ဆုံးကျန်တဲ့အလုပ်တွေကိုjiminပဲလုပ်ရသည်
ကျွန်တော်ပန်းကန်ဆေးနေတဲ့အချိန်
အနောက်ကခြေသံကြားလို့လှည့်ကြည့်
တော့taehyungလေးဖြစ်နေသည်
သူကျွန်တော့်ကိုနင်းခြေပစ်ချင်တဲ့
အကြည့်တွေနဲ့စူးစူးရှရှကြည့်နေသည်
ကြည့်ရတာညနေကခြံအဝကကိစ္စကြောင့်နဲ့တူပါရဲ့......
''ဒီမှာမင်းနဲ့ရှင်းစရာရှိတယ်''
''ကျွန်တော်ခများနဲ့ဘာမှရှင်းစရာမရှိဖူး''
taehyungလိုသူဌေးသားတစ်ယောက်
ရဲ့စကားမနာခံတဲ့jiminကိုtaehyung
အံ့သြမိသလိုဒေါသလည်းဖြစ်မိသည်
''မင်းသေချင်နေတာလား!!''
ကျွန်တော်taehyungလေးစကားကို
ဂရုမစိုက်ဘဲပန်းကန်ဆက်ဆေးနေသည်
သူစကားကိုဂရုမစိုက်လို့ကျွန်တော့်
လက်မောင်းကိုဆွဲပြီးသူ့ဘက်ကိုလှည့်
လိုက်တယ်
''ခများ ကျုပ်အသားကိုမထိနဲ့''
ကျွန်တော်အော်ပြောတော့taehyung
လေး အပြုံးတွေကညစ်သက်သက်နဲ့ရယ်
''ဟက် ဘာတွေမာန်တတ်နေတာတုန်း
ငါ့အိမ်မှာနေပြီးငါ့ကိုစော်ကားနေတာ
မင်းကိုအိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားအောင်လုပ်ပြမယ်ကြည့်နေ''
ကျွန်တော့ကိုလက်ညိုးငေါက်ငေါက်ထိုးပြီး
ပြောကာထွက်သွားဖို့လုပ်တဲ့
taehyungလေးကိုကျွန်တော်တားလိုက်
သည်
''ခနလေး...ခများအိမ်မှာနေတယ်ဆိုတာ
ခများအဖေနေခိုင်းတာ...ကျုပ်မိဘတွေဆုံးတာခများအဖေကအလုပ်ရှင်အနေနဲ့
တာဝန်ယူတဲ့သဘောနဲ့ကျွန်တော့်ကိုဒီအိမ်
မှာနေခိုင်းတာ ပြီးတော့ခများကျုပ်ကို
လာပြီးတော့အိမ်ပေါ်နှင်ချမယ်ဆိုပြီးလာ
ခြိမ်းခြောက်မနေနဲ့ကျုပ်စိတ်မဝင်စားဖူး''
ဒီတစ်ခါလည်းကျွန်တော့်ဘက်ကပဲအရင်
ထွက်လာခဲ့သည်......taehyungလေး
စကားတွေကိုကျွန်တော်တော်တော်သည်း
ခံခဲ့သည် ဘာလို့များသူကျွန်တော့်ကိုရန်
လိုနေလဲကျွန်တော်နားမလည်နိုင်ဖူး
'ဟက်...ကြိုက်သွားပြီ မင်းကိုငါ့လှောင်
အိမ်ထဲကငှက်လေးတစ်ကောင်ဖြစ်အောင်
လုပ်ပြမယ် ငါ့ကိုပြန်ပြောရဲတဲ့မင်းပါးစပ်
တွေကငါfuckလို့ အော်ပြီးငါ့ကိုတောင်း
ပန်ရမယ့်ပါးစပ်ဖြစ်လာစေရမယ်'
____________________
စိတ်ချပါtaehyungလေး ကိုကိုလည်း
ဒီအိမ်မှာမနေချင်ပါဖူး ကိုကိုထွက်သွားမှာပါ...ကိုကိုပိုက်ဆံစုနေတယ် တကယ်လို့ကိုယ်ပိုင်တိုက်ခန်းလေးငှားနိုင်လောက်တဲ့
အခြေနေရောက်ရင် ကိုကိုဒီအိမ်ကိုလှည့်
တောင်မကြည့်ဘဲထွက်သွားပေးပါ့မယ်
____________________
''သားjimin ခနလာအုံး''
ဦးလေးစာဖတ်ခန်းထဲကကျွန်တော့်ကို
လှမ်းခေါ်သည်......ကျွန်တော်သွားတော့
ကျွန်တော့်ကိုပြောစရာရှိလို့ပါတဲ့
''ထိုင်လေသား''
''ဟုတ်ကဲ့ ''
''ဦးလေးသားကိုပြောမယ့်စကားကို
သားမငြင်းဖို့မျှော်လင့်တယ်''
''ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါဦးလေးဘာများလဲ ''
''သားကိုဦးလေးတို့ကုမ္ပဏီမှာအလုပ်ဝင်
စေချင်တယ်''
ဦလေးစကားကိုကျွန်တော်ငြင်းဆန်ချင်
သည်...ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့
taehyungလေးကြောင့်ပင် သူ့အိမ်မှာနေတာတောင်သူမကြိုက်တာ ကုမ္ပဏီမှာပါ
ကျွန်တော်ဝင်စွက်ဖက်မည်ဆိုtaehyung
လေးနဲ့ထပ်ပြီးစကားများရပေမည်
''ဦးလေးတို့လင်မယားနှစ်ယောက်က
နောက်အပတ်ကျရင်နိုင်ငံခြားကကုမ္ပဏီမှာသွားဦးစီးရမယ်...
ဒါကြောင့်ဒီမှာကျန်ခဲ့တဲ့အလုပ်ကိစ္စတွေကိုtaehyungကိုလွဲပေးခဲ့ပေမဲ့
သားလည်းသူ့စိတ်ကိုသိတဲ့အတိုင်းပဲ
စိတ်မြန်လက်မြန်ဆိုတော့ကုမ္ပဏီကို
ဦးလေးသိပ်စိတ်မချဖူးရယ်...ဒါကြောင့်သားကိုဦးလေးတို့ကုမ္ပဏီမှာလူယုံ
တစ်ယောက်အဖြစ်ခန့်ထားချင်လို့ပါ''
ဦးလေးစကားကြောင့်ကျွန်တော်ပိုလို့ပင်
ငြင်းရခက်သည်......
''ဦးလေး ကျွန်တော့်ကိုယုံတာလား''
ကျွန်တော်မေးတော့ဦးလေးကျွန်တော့်
ကိုခေါင်းညိမ့်ပြတယ်
''ဟုတ်တယ် သားကိုဦးလေးယုံတယ်
သားစိတ်ဓါတ်ကိုလည်းဦလေးသိတယ်
သားလက်ခံတယ်မလား''
''ဒါ...ဒါပေမဲ့ taehyungလေးက
ကျွန်တော့်ကိုသဘောမကျဖူးထင်တယ်''
''taehyungကိုစိတ်ထဲမထားနဲ့သူ့ကို
ဦးလေးတာဝန်ထား''
ဦလေးကတယုံတကြည်နဲ့ပြောနေတော့
လည်းကျွန်တော်မငြင်းနိုင်ပေ
ဦလေးကျေးဇူးတွေကျွန်တော့်အပေါ်ရှိ
သည်မလား ဒါကြောင့်ကျွန်တော်လက်ခံလိုက်သည်
''ဒါဆိုဦလေးအဆင်ပြေသလိုလုပ်ပါ
ကျွန်တော်လက်ခံပါတယ်''
ကျွန်တော်လက်ခံတယ်လည်းဆိုရော
ပါးချိုင့်ကြီးနစ်ဝင်အောင်ပြုံးလိုက်တယ်
ကျေးဇူးရှင်ကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားရတာကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်းကျေနပ်မိပါသည်
ထိုအချိန်စာဖတ်ခန်းထဲကို
taehyungလေး ဝင်လာတယ်
''အော် သားလာထိုင်လေ''
taehyung jiminဘေးကခုံတွင်ဝင်ထိုင်
လိုက်သည်
''ဘာကိစ္စရှိလို့ခေါ်လိုက်တာလဲ''
''အော် သားကိုပြောမလို့ jiminကမနက်
ဖြန်ကစပြီးအဖေတို့ကုမ္ပဏီမှာအလုပ်ဝင်
တော့မှာအဲ့ဒါ''
''ဘာ သူကကျွန်တော်ကုမ္ပဏီမှာအလုပ်
ဝင်မှာ ဟလား သူ့မှာဘာအရည်ချင်းရှိလို့
ကုမ္ပဏီမှာအလုပ်ဝင်ရတာလဲ''
အဖေဖြစ်သူကိုစကားဆုံးအောင်ပြောခွင့်မပေးဘဲ ပြောချင်ရာတွေပြောနေတဲ့
taehyug......
''သားtaehyung ဒါအဖေ့ကုမ္ပဏီပါ
အဖေကြိုက်သလိုဆုံးဖြတ်မယ် ဒါကြောင့်သားနောက်နေ့ကစပြီးကုမ္ပဏီသွားရင်
jiminကိုပါခေါ်သွား ပြီးတော့jiminက
တကယ်တော်တဲ့သူတယောက်ဆိုတာသားသိသင့်တယ်''
''ဒယ်ဒီ......''
''တော်တော့သား...အဖေပြောတာကို
လွန်ဆန်ဖို့မကြိုးစားနဲ့''
အဖေစကားကိုတော့taehyungလွန်ဆန်
၍မရပေ......
''ဦးလေး ကျွန်တော့်ကိုယ့်ဘာကိုယ်သွားပါ့မယ် ''
jimin namjoonကိုတရိုတသေနဲ့ပြောလိုက်တာကိုtaehyungခပ်စောင်းစောင်းနဲ့jiminကိုကြည့်လိုက်တယ်
''သွားကောင်းတယ် မင်းဘာသာမင်းသွား''
''ဟိတ် သားtaehyung ပါးစပ်ပိတ်နေ''
taehyungဝင်ပြောတော့namjoon taehyungကိုအော်လိုက်သည်
''သား jimin ဦးလေးစကားနားထောင်ပါ
taehyungနဲ့ပဲအတူသွားရမယ်''
''ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး''
namjoonပြောလိုက်သည့်ပုံကြောင့်
taehyungကစကားနားမထောင်တဲ့ပုံစံမျိုး
ဖြစ်သွားသည်
_________________________
ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော်ဒီနေ့ဦလေးတို့ကုမ္ပဏီမှာ
အလုပ်စဆင်းရတော့မယ် ကျွန်တော်
အခန်းထဲကထွက်လာတော့ဧည့်ခန်းထဲမှာခြေချိတ်ပြီးထိုင်နေတဲ့taehyungလေး
ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့taehyungလေး
ချက်ချင်းလှည့်ထွက်သွားပြီးကားပေါ်တတ်
လိုက်တယ် ကျွန်တော်လည်းအလိုက်သင့်ပဲကားပေါ်တတ်လိုက်သည်
''ငါမင်းဒရိုက်ဘာမဟုတ်ဖူး ''
taehyungလေးကအဲ့လိုပြောတော့
ကျွန်တော်အရှေ့ခန်းကိုဝင်ထိုင်လိုက်
သည်......
အိမ်ကနေကုမ္ပဏီကိုကားမောင်းထွက်လာတဲ့လမ်းတစ်လျှောက်လုံး ကားအတွင်း
တိတ်ဆိတ်လျက်ပင်
ဦလေးကျေးဇူးကြောင့်ကုမ္ပဏီမှာ
ကျွန်တော်ဒုမန်နေဂျာနေရာရာရခဲ့သည်
အလုပ်လုပ်တာတစ်ပတ်လောက်ကျော်ပြီ
ကျွန်တော် တော်လို့ဦးလေးကချီးကျူးပေမဲ့
taehyungလေးကတော့ကျွန်တော့်ကို
သူ့ပါးစပ်ထဲမှာအသုံးမကျတဲ့ကောင်ဟုသာအမြဲခေါ်ဝေါ်လေ့ရှိတယ်
အဲ့လိုခေါ်ဝေါ်တိုင်းလည်းကျွန်တော်နဲ့သူ
စကားများရသည် ဒီတစ်ပတ်အတွင်းမှာ
ကျွန်တော်တို့ရန်ဖြစ်ရသည်မှာအခေါက်
ပေါင်းမနည်းပေ
တစ်ပတ်ကြာတော့ဦလေးတို့လင်မယား
နှစ်ယောက်နိုင်ငံခြားသွားတော့မယ်တဲ့
ကျွန်တော်စိတ်မကောင်းဖူးရယ် ကျွန်တော့်
မိဘတွေဆုံးပြီးထဲကဦးလေးနဲ့အန်တီ့ကိုကျွန်တော့်မိဘနှစ်ပါးလိုသဘောထားခဲ့တာ.........
___________________________
''သား မျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား
ဘာဖြစ်လို့လဲ''
ကျွန်တော်ခြံထောင့်ကခုံလေးမှာထိုင်ပြီး
တွေးနေစဉ် ဦးလေးရောက်လာသည်
''ဘာ ဘာမှမဖြစ်ပါဖူး ဦးလေး''
''သား ဦးလေးကိုမလိမ်နဲ့ သားတစ်ခုခု
ဖြစ်နေတယ်''
''ဟို ဟိုလေ ကျွန်တော် ဦလေးတို့သွားမှာကို စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ''
ကျွန်တော်အဲ့လိုပြောတော့ဦးလေးက
ကျွန်တော်ခေါင်းလေးကိုကိုင်ကာ
''ဘာမှစိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့ ဦးလေးတို့
ပြန်လာမှာပဲကို''
''ဟလား ဦးလေးတို့ဘယ်တော့လောက်
ပြန်လာမှလဲ''
''ဟ ဟ jimin သားရယ် ဦးလေးတို့
သွားတောင်မသွားရသေးဖူးလေပြန်လာဖို့အကြောင်းမေးနေတယ်''
''ဟီး ဟုတ်သားပဲနော်''
''ခန့်မှန်းခြေဆိုရင်ဦးလေးတို့ ၆လ၁နှစ်လောက်ကြာနိုင်သလို ၂နှစ်၃နှစ်လည်း
ဖြစ်သွားနိုင်တယ်''
''ဟား တော်တော်ကိုကြာမှာပဲ''
''ဟုတ်တယ်သားရဲ့ ဒါကြောင့်ဦးလေးတို့
မရှိတဲ့အချိန်အတွင်းသားညီလေး
taehyungကိုစောင့်ရှောက်ပေးပါ''
''စိတ်ချ...စိတ်ချ ကျွန်တော်စောင့်ရှောက်
ပေးပါမယ်ဂတိပေးတယ်''
ပြောပြီးjiminလက်သန်းတိုတိုလေးကို
ထောင်ပြတော့ namjoonလည်းလက်
သန်းထုတ်ကာjiminရဲ့လက်လေးမှာ
ချိတ်လိုက်တယ်
ဒီမြင်ကွင်းကိုနောက်ကွယ်ကtaehyung
ကြည့်နေသည်
''အော် လက်စသတ်တော့ ငါ့အဖေကို
မြူဆွယ်နေတာပေါ့...အခုအဖေသွားတော့မယ်ဆိုတော့အဖေကုမ္ပဏီကိုသူခြယ်
လှယ်ချင်လို့ဒီလိုတွေမူယာမာယာများနေတာကိုး...မင်းထင်သလိုမဖြစ်စေရဖူး
အဖေနဲ့အမေသွားတာနဲ့မင်းနေရာက
ဘယ်မှာလဲဆိုတာငါပြမယ်''
_________________________
ဦးလေးတို့ထွက်သွားတော့ အိမ်ကြီး
တိတ်ဆိတ်သွားလိုက်တာ...အလုပ်
သမားတွေပြန်သွားတော့ပိုဆိုးတယ်
အိမ်ကခြောက်ကပ်ကပ်ကြီးရယ်
ကျွန်တော်လုပ်နေကျအတိုင်းအိမ်တံခါး
တွေအားလုံးလိုက်ပိတ်ပြီးအခန်းထဲဝင်ဖို့
လုပ်တဲ့အချိန်......ကျွန်တော့်ကိုအပေါ်ထပ်ကိုလက်ကိုဆွဲကာခေါ်သွားနေတဲ့taehyungလေး
''ခများ ခများဘာလုပ်တာလဲလွှတ်စမ်းပါ''
''မင်းစောက်ပါးစပ်ပိတ်ပြီးငါနဲ့လိုက်ခဲ့''
taehyungအတင်းဆွဲသွားသည်မို့
jiminရုန်းချိန်မရဘဲပါသွားရသည်
အပေါ်ထပ်ရောက်တော့taehyungအခန်းထဲjiminကိုသွင်းပြီးတံခါးလော့ခ်ချလိုက်
သည်
့
''ခများဘာလုပ်တာလဲလို့''
''ဟက်...ဘာလုပ်ရမှာလဲ မင်းကဘာလဲဆိုတာပြမို့''
''.........ခများဘာတွေလာပြောနေတာလဲ''
''မင်းကပိုင်းလုံးကောင်''
ကျွန်တော်taehyungလေး စကားကိုနားမလည်နိုင်တော့ပေ...သူ့စကားတစ်ခွန်း
တည်းကြောင့်ကျွန်တော်ဘယ်သူမှကို
ထုတ်မပြခဲ့တဲ့မျက်ရည်တွေဝဲတတ်လာ
သည်
''ဘာ....ကျုပ်ကပိုင်းလုံးကောင်ဟုတ်လား''
''အခုထိဟန်ဆောင်တုန်းလား''
ကျွန်တော်ရပ်နေတုန်းမှာပဲtaehyung
လေး ကျွန်တော့်ကိုကုတင်ပေါ်တွန်းချ
လိုက်တယ်
ကုတင်ပေါ်လဲကျသွားတဲ့jiminအပေါ်ကို
အုပ်မိုးကာjiminလက်တွေကိုချုပ်ထား
လိုက်သည်
''ခများ ဘာလုပ်တာလဲ''
''ဘာလုပ်တာလဲသိချင်တာလား
ခနနေရင်သိရမယ် ဟ ဟ ဟ ''
ံကျွန်တော်ကိုtaehyungလေး ဘာလုပ်
မှာလဲဟင်
ဘာမှမသိရှာတဲ့jiminတယောက်
ကြောင်တောင်တောင်လေးနဲ့ပင်
jiminရဲ့အကျီ င်္ကြယ်သီးကိုတစ်လုံးချင်း
ဖြုတ်နေတဲ့taehyung မျက်နှာမှာရစ်
သက်သက်အပြုံးနဲ့ပင်
''ခများ ဘာလုပ်နေတာလဲ ကျွန်တော့်
အကျီ င်္တွေကိုဘာလို့ချွတ်နေတာလဲ''
ကြယ်သီးတစ်လုံးချင်းစီပွင့်သွားတဲ့အဆုံးမှာပေါ်လာတဲ့ရင်ဘတ်ဖြူဖြူလေးရယ် ပြားချပ်ချပ်ဝမ်းဗိုက်လေးရယ်ကိုအမဲဖြတ်တော့မယ့်အတိုင်းကြည့်နေတဲ့taehyung
taehyungလက်တွေကjiminဘောင်းဘီ
တွေကိုဆက်ချွတ်နေတယ်...ဘောင်းဘီ
ချွတ်လိုက်တော့underwearတစ်ထည်
သာကျန်တော့တဲ့jimin......ထိုunderwearလေးပေါ်အနည်းငယ်
မို့မောက်နေတဲ့jiminအရာကြောင့်
taehyung ကိုယ့်အောက်ကိုငုတ်ကြည့်
တော့ဘောင်းဘီထဲကထိုးထိုးထောင်
ထောင်ဖြစ်နေတဲ့taehyungရဲ့အရာ......
''အဟင့်......ဘာ ဘာလုပ်နေတာလဲ
taehyung ငါ့ကိုလွှတ်ပေး''
taehyungဆက်ပြီuးnderwearကို
ချွတ်ဖို့လုပ်တော့ taehyungရင်ဘတ်
ကိုjiminဆောင့်ကန်လိုက်ပြီး လက်ကချီထားတဲ့ကြိုးတွေကိုဖြည်နေတယ်
''အား !! jimin''
jiminကိုပြန်လဲချပြီးလက်တွေကိုခုနက
ထက်တင်းတင်းချီလိုက်သည်
underwearကိုဆွဲချွတ်လိုက်ချိန်
jiminအရာကြောင့်taehyungစိတ်တွေ
ထိန်းမရတော့ပေ
''wow....''
taehyungအကျီ
င်္တွေချွတ်ပြီးဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တဲ့အချိန်
ထောင်ထွက်လာတဲ့အရာကအလွန်ပင်
တင်းမာနေပြီဖြစ်သည်
နှစ်ယောက်လုံးမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်
သွားတဲ့အချိန်jiminခါးပေါ်တတ်ခွလိုက်
သည်...jiminအကောင်ပေါက်ကိုကိုင်ကာ
ပြင်းပြင်းပွတ်ဆွဲနေတာကြောင့်jiminခါးပင်ကော့ရသည်
''ခများဘာလုပ်နေတာလဲ ယောက်ကျား
အချင်းချင်းကိုခများရူးနေလား''
jiminစကားကိုဂရုမစိုက်ဘဲ
အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲနေသည်
ပြီးတာနဲ့ခန္ဓာကိုယ်အစအဆုံးကိုအရသာ
ခံလျက် ကြည့်ပြီးတာနဲ့taehyungရဲ့
ထိုးထောင်နေတဲ့အကောင်ကိုjiminကို
ပေါင်ကားစေကာအနောက်ပေါက်နဲ့
တေ့ပြီးထိုးထည့်တော့ ထည့်လို့မရပေ
ဒါကြောင့်taehyungရဲ့လက်ညိုးရှည်
တစ်ချောင်းကိုအရင်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်
''အ့ အား နာတယ် taehyungခများ
လူရောဟုတ်ရဲ့လား ယောက်ကျားချင်း
ဒီလိုလုပ်စရာလား အ့ အား''
''ငါလူဟုတ်မဟုတ်မင်းသိရမယ်ခနစောင့်''
ခပ်မြန်လေးလှုပ်ရှားပေးပြီး လက်နောက်
တစ်ချောင်းကိုထိုးထည့်လိုက်တယ်......
လက်သုံးချောင်းလောက်မြန်မြန်အသွင်းထုတ်လုပ်တော့ပွင့်သွားတဲ့နီရဲရဲအပေါက်
လေး......
taehyungအရာကိုအဝမှာပြန်တေ့ပြီ
ထိုးထည့်တယ်...အစိမ်းသက်သက်ထိုး
ထည့်တာကြောင့်အလွန်ပင်နာကျင်၍
jiminမျက်ရည်များနဲ့လူးလွန့်နေသည်
''အားးးးး နာတယ် taehyungရပ်ပေးပါ''
taehyungရဲ့အရာကတဝက်ပဲဝင်သေး
သည်......
''wow...နွေးလိုက်တာ မင်းကလူပျို
စစ်လေးပဲ.........မင်း ပါကင်လေးကိုငါကစတွေ့ထဲကဖွင့်ချင်နေတာ''
အဆုံးထိမဝင်သေးတဲ့အရာကိုတစ်ခု
လုံးဆောင့်ချလိုက်တော့jiminခါးကော့သွားသည်
''အား ဟင့် နာတယ် နာတယ် ''
''ပထမတစ်ချီတောင်မပြီးသေးဖူး
မျက်ဖြူစိုက်နေပြီလား ဟက်''
taehyungအကောင်ကိုjiminထဲသွင်းထားလျက်jiminပေါ်ကိုအုပ်မိုးကာ
jiminရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုဖိချလိုက်သည်
jiminနှုတ်ခမ်းတွေကိုလာထိတော့မျက်နှာကိုဟိုဖက်လှည့်ဒီဖက်လှည့်နဲ့ရုန်းနေသည်
ကိုtaehyung jiminမေးရိုးကိုညစ်ကာ
တည့်တည့်အနေထားပြန်ထားပြီးနှုတ်ခမ်းထူထူတို့ကိုအငမ်းမရစုပ်ယူနေသည်
jiminရဲ့လျှာကိုပါဆွဲယူစုပ်နမ်းနေသည်
jiminအသက်ရှုကြပ်ပြီးမျက်ဖြူစိုက်နေ
တော့မှနမ်းတာကိုရပ်လိုက်တဲ့taehyung
လည်းပင်းဆီတစ်ဖန်ရောက်သွားတဲ့အနမ်း
တွေကနီရဲပြီးအကွက်ထနေတဲ့အထိကိုက်
လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်
ကျွန်တော်ရုန်းရလွန်းလို့အားပင်ကုန်ခမ်း
နေပြီ လက်တွေလည်းပွန်းပဲကုန်လို့
အတော်ပင်နာကျင်နေပြီ......
ဘာလို့များဒီလိုယောက်ကျားချင်းကျမှ
ဆက်ဆံခံရတာလဲ အဟင့်......
jiminရဲ့ပွင့်ချပ်တွေဆီရောက်လာတဲ့taehyungနှုတ်ခမ်းတွေ ပွင့်ချပ်နှစ်ခုလုံးကိုသွားရာထင်အောင်တမင်ကိုက်
လိုက်သည်
ပြီးတာနဲ့အောက်မှသွင်းထားအကောင်
ပေါက်ကအတွင်းသားထဲမှာတော်တော်
ကိုကြီးလာပြီမို့ jiminခါးကိုကိုင်ကာ
ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်သွင်းသည်
''အ့ အား ကျွန်တော်နာနေပြီ ရပ်ပါတော့''
''အခုကျမင်းဘာမှမလုပ်နိုင်တော့ဖူးမလား စကားကြီးစကားကျယ်နိုင်တဲ့ကောင်''
အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆောင့်ပြီး
taehyungသူ့အကောင်ကိုပြန်ထုတ်
လိုက်ချိန်jiminခန္ဓာကိုယ်မှလွှတ်ထွက်
သွားတော့မှjiminနာကျင်တာသက်သာ
ပြီးပါးစပ်လေးဟစိဟစိနဲ့အမောဖြေစဉ်......
''အ့...အွန့်......''
jiminပါးစပ်ထဲကိုtaehyung dickကိုထိုးထည့်လိုက်တယ် jiminရဲ့ပါးစပ်သေး
သေးလေးမှအပြည့်ဖြစ်နေတဲ့အရာ......
ပါးစပ်ထဲမှာခပ်မြန်မြန်လှုပ်ရှားလိုက်တော့
taehyungထဲမှအရည်ကြည်တွေjimin
ပါးစပ်ထဲပြည့်ကုန်သည်နှင့်taehyung
ပထမအကြိမ်ပြီးစီးသွားသည်......
ညှီစို့စို့အနံ့နဲ့ချွဲပျစ်ပျစ်အရည်ကြည်
တွေကြောင့်jiminအန်ချင်လာပြီး
အန်ဖို့လုပ်သည်ကိုjiminပါးစပ်ကိုပိတ်
ထားသည်......ပါးစပ်ကိုအတင်းဖိထား
တော့အရည်တွေကနှုတ်ခမ်းဘေးမှစီး
ကျနေသည်
''မြိုချလိုက် မမြိုချမချင်းမင်းပါးစပ်မဖွင့်ပေးဖူး''
jiminမလွဲသာတဲ့အဆုံးအရည်တွေကိုမြိုချလိုက်သည် ထိုအချိန်မှပါးစပ်ဖွင့်ပေး
တဲ့taehyung......
''အဟွတ်...အဟွတ်...အဟွတ်''
''ကဲနောက်တချီစမယ်......''
taehyungပြောတော့jiminဝိုင်းစက်စက်မျက်ဝန်းတွေနဲ့အပြူးသားကြည့်ကာ
ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ခါလိုက်သည်
''ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့တော့တောင်းပန်ပါတယ်''
ကျွန်တော်လိင်ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီး
ယောက်ကျားတစ်ယောကိဆီမှာရပ်ပေးဖို့တောင်းပန်နေရသည်ကိုကျွန်တော်
တကယ်ရှက်မိသည်
jiminပြောတာကိုနားမထောင်ဘဲ
နောက်တာခါထိုးထည့်ပြန်တယ်
ဒီတစ်ခါပထမထက်ဆောင့်ချက်ကပိုမြန်
လာတယ် ဒီတစ်ခါတော့၁၀ချက်လောက်နဲ့
ပြီးသွားတဲ့taehyung jiminပေါင်ပေါ်ကို
အရည်ကြည်တွေပန်းချလိုက်တယ်
''ဟား နှမြောစရာအရည်လေးတွေ
သွားပါပြီ''
taehyung တစ်ချက်ကြည့်တော့jimin
အိပ်ပျော်နေပြီ......
''ဟက် ပထမဦးဆုံးအကြိမ်မို့သက်ညှာပေးလိုက်တာ''
ပြောပြီးjiminပေါင်ကိုကားကာ
အနောက်ပေါက်လေးကိုငုတ်ကြည့်သည်
အပေါက်လေးကနီစို့စို့သာဖြစ်နေတယ်
''ဘာမှလည်းမဖြစ်ပါဖူး ''
taehyung jiminဘေးတွင်ဝင်လဲကာ
jiminကိုသူ့အနားဆွဲလိုက်ပြီးjiminရဲ့
တင်ပါးလုံးလုံးလေးတွေကိုစုပ်နယ်ပြီး
jiminမျက်နှာအစိတ်ပိုင်းတစ်ခုစီတိုင်းကို
ရမ္မစိတ်ပါ ပါကြည့်နေတယ်
အိမ်ကိုစရောက်တည်းကjimin
ကိုယ်လုံးလေးကိုမျက်စိကျနေတဲ့taehyungတယောက် အဖေနဲ့အမေ
ရှိလို့ဆန္ဒတွေချုပ်ထိန်းထားသည် အခု
အဖေနဲ့အမေနိုင်ငံခြားလည်းသွားရောသူ့ဆန္ဒတွေကိုသူဖြည့်ဆည်းလိုက်သည်
ငါဘယ်လောက်ထိန်းထားရလဲမင်းသိလား
မင်းခန္ဓာကိုယ်ကိုငါထိတွေ့ချင်တာ
စတွေ့တဲ့နေ့တည်းက......အခုတော့မင်းရဲ့အတွင်သားလေးကိုငါစွဲလမ်းနေပြီ
jimin shiii........
_____________________