Settings: October 2015, 4PM, Cavite Memorial High School Jelo and Kokoy are both in Grade10
----
Kokoy was sitting under the friendship tree, busy writing a song...
Kokoy: Pangakong 'di kita bibitawan...Dadalhin kita sa walang hanggan? Hawakan mo ang aking kamay...Isasama ka sa... Waaah nasan na ba si Moks??? Araw-araw pa kitang liligawan...Di alintana ang ....
Jelo: Ite-text at tatawagan...
Kokoy: Ay oo mas ok.
Jelo: Huy!
Kokoy: Ay gagi ikaw pala yun. Kala ko may anghel na bumulong sakin.
Jelo: Luh. Do I sound like an angel?
Kokoy: Uhmm...Minsan... pero mas madalas devil.
Jelo: Ay g*go ka. Bawiin ko yung lyrics. May mga gusto pa naman akong ipalit sa iba mong words. Dadalhin sa walang hanggan. Haha seriously?
Kokoy: Ang yabang mo. Kaya nga kita hinhintay eh.
Jelo: Para ba yan sa Music Fest?
Kokoy: Oo. May praktis dapat kami ng basketball eh. Pinilit ako ni Sir Julius na magcompose.
Jelo: Akin na nga...
Jelo grabbed Kokoy's notes and edited some of the lyrics.
Kokoy: Yun oh. Si Mr. Editor-in-chief hahaha
Jelo: Ayan na. Try mo kantahin.
Kokoy: 🎶🎵Araw-araw pa kitang liligawan, Ite-text at tatawagan... mamahalin kita ng tunay, lalambingin kita habambuhay...🎵🎶Ikaw lang ang dahilan ng paggising ko...Umaraw man umulan andito lang ako para sa'yo.... Lagi-lagi....🎶🎵
Galing mo Moks! Saktong sakto eh. Okay yun ah itetext at tatawagan. Bat diko naisip yun?
Jelo: Kaya nga. Yun nga lagi mong ginagawa sakin.
Koy:Ha?
Jelo: I mean...sa mga chicks mong nilalandi dito sa school.
Koy: Naku..mukhang mamakarinig nanaman ako ng sermon sa best friend ko. Uwi na nga tayo.
Jelo: Mabuti pa nga.
****End of flashback****
Kokoy: 1st song presentation ko yon. Napaka memorable. Kaya nung sinabi ng manager ko na stop na ko sa pag song cover and it's time to have my own music, hinalungkat ko yung box... natin.
Jelo: Oh so dimo pa pala tinatapon. Kala ko pati yun binalewala mo na.
Koy: Hindi ah...Never ko naman binalewala yung friendship natin... kahit na binalewala ko yung nararamdaman mo non para sakin.
Jelo: Wow, really? Bringing that up?
Koy: No.no. What I mean is.
Jelo: Alam mo, medyo gumagabi na. I need to finish my story. Nice meeting you again. Bye.
Koy: Hala.. Jelo.. Okay ka lang? Sorry. Dito ka muna.
Jelo: Okay lang ako. It's just getting late.
Koy: Uhmm..okay.. see you around ?
Jelo didn't reply. He walked out of Kokoy's room.
KOKOY'S POV
It's the 3rd time I tried coming here hoping na makikita ko si Jelo. Oo ang weird. Pwede ko naman syang i-DM sa twitter.I could have ask Pearl for his number. I have all the means to reach him pero...It's the sign that I've been waiting for.Well he's the one who taught me that and before I found it corny.Grade 9 recognition ceremony kami naging close. He was so sad na hindi dumating yung parents niya kasi 2nd honor lang siya.Like WTF? Ako nga 5th lang pero tuwang tuwa na mga magulang ko.
FLASHBACK April 1, 2014 Cavite MHS' Gymnasium Moving Up Ceremony
M.C. : 5th honors, Ronald de Santos Jr.
Papa Ronald: Yeees yess! Anak ko to. Jr ko to! Captain ball na, 5th honor pa.
Kokoy: Pa, wag ka na sumigaw dyan. Nakakahiya.
Papa R: Sobrang proud lang nak. Kaya nga umuwi ako dito eh. Ngayon ka nalang uli nagka honor.
Mama Chenie: Syempre kundi ko pukpukin yang si Kokoy magreview kahit pagod sa praktis nya ay nako.
MC: 2nd Honors... Elijah M. Canlas
Mama C: Ay bakit walang parents yun? Sinong kasama non?
Kokoy: Kuya nyang Grade 10.
Mama C: Sayang. Abroad ba parents nyan?
Koy: Hindi... baka disappointed kasi 1st time nyang hindi maging 1st.
The ceremony ended... Kokoy went to the comfort room and while peeing, he heard someone crying.
Koy: Hello? Ah...okay ka lang?
Jelo: Umalis ka nga. Ok lang ako.
Koy: Wait Jelo?
J: Oo bakit?
K: Oh.. sorry pre. Ahm.. pero feeling ko alam ko bakit ka umiiyak.
J: So?
K: Alam mo pre kaya konti kaibigan mo. Or meron ba? Kasi ganyan ka makipag usap.
J: What do you mean?
K: Tara labas ka dyan. Willing ako makipag kwentuhan at makinig.
It's the 1st time that Jelo was told of these things. He opened the door but he forgot something. Kokoy noticed it and he laughed out really loud.
K: Hahahaha! Pre! Bakit naman yellow yan?
J: Ha??? Ay sh*t!
Jelo zipped his pants.
J: Tumigil ka na nga. Anong problema mo sa yellow boxers? Bench kaya yan.
K: Ahh sorry sorry. Yung ate ko kasi mahilig sa yellow.
J: So porket mahilig ate mo sa yellow iniisip mo pang babae na yon?
K: Medyo. Pero hayaan mo na. Ok forget it. Sorry.
J: Diba andyan parents mo?
K: Hala oo nga. Teka. Lika lika.
J: Saan?
K: Basta sumunod ka nalang sakin.
K: Ma, Pa! Sunod nalang ako sa bahay. Niyaya ako nito ni Jelo sa kanila.
Mama C: Sige bunso. Wag magpalate ha.
K: Opo.
J: Niyaya kita? Bakit? May handa kami?
Kuya London: Andito ka lang pala. Lika na uwi na tayo Jelo.
K: Ay kuya. Niyaya ako ni Jelo sa inyo. Okay lang?
Kuya L: Niyaya mo Jelo?
J: Ahhh...oo kuya. Para naman may bisita ako kahit isa lang.
Kuya L: Pano mo nalamang nay handa?
J: Uhmm... hinulaan ko lang. Tara na.