"Marie, I have something for you!" masayang sabi ni lola.
Kakarating lang nila. Ito na nga ba ang sinasabi ko! Nakabihis na ako eh! May usapan pa naman kami ni Engineer ngayon na susunduin niya ako sa high way dahil pupunta kami sa Condo niya, ipagluluto niya daw ako at ipagbabake ko naman siya.
"Wow lola! thank you po!" Sabi ko at kinuha ito, iaakyat ko na sana ng nagsalita ulit si lola.
" Fit it Apo, so I can see." Lola said. Wow lola! color red bacona dress, talaga naman oh lola.
No choice ako pumunta nalang akong Restroom para isuot ang dress na binigay ni lola.
"Wow!" bungad ni mommy sa aking nasa kusina, manghang-mangha.
"Mi naman! punta na ho akong sala." Sabi ko.
"Sige anak, sunod ako." Sabi ni Mommy.
"Ohmay! Ang Apo ko!" Sabi ni lola at lumapit sa akin. "Bagay na bagay sayo Apo, pwedi mong pang-graduation." Masayang sabi ni lola.
"Salamat ho, la." Sagot ko nalang.
"Meron pa Apo, ito, at ito pa!" Nagagalak na sabi ni lola.
Lola naman andami dami! Di mo ba napansin may lakad ako lola? I'm gonna meet your future grandson in law. Char.
"Sige po, la." Sabi ko at kinuha nalang ang mga damit na binigay niya at bumalik sa restroom para isukat ang mga damit.
'Where are you?' Chat ni Rao.
'Nasa bahay plang, kakarating nla lola eh, hirap takasan andaming pinapasukat.' Reply ko.
'It's okay. I'll also be late, just for a moment. Take time with your grandparents.' he reply immediately.
'Owkie. Ingat ka Engineer.' papakilala mo pa ako kay mama. Itutuloy ko pa sana kaso, asa naman ako eh friends lang kami.
"Wow! you look so beautiful Apo!" Bungad ni lolo sa akin.
"Lolo naman." suway ko.
"Bagay na bagay sayo!" Sabi ni lola at lumapit sa akin para suklayin ang buhok ko.
"Uh, Excuse me lang po, may pupuntahan pa po kasi ako, pwedi po ba?" Sabi ko sa kanila.
"San punta mo Ija?" Tanong ni lolo.
"Uh, kila Eda lang ho lo," Sabi ko, totoo naman kila Eda ang punta ko ah, sa pinsan nga lang ni Eda hindi sa mismong bahay nila.
"Ah ganun ba ija! sige mag-iingat ka ah." Nagulat ako sa sinabi ni lola dahil sa tuwing umaalis ako minsan ayaw niya akong palabasin.
"Sige po, una na po ako. Pa, Mi, Lo una na ko." Paalam ko sa kanila at tinanguan lang nila ako.
"Saan punta mo?" Bungad ni Manang Rain sa akin na galing lang sa labas.
"Ah, Manang! Kila, Eda lang." Sabi ko.
"Marie anak, itong cookies na binake mo." Habol ni mommy sa akin at daladala ang paper bag na pinaglagyan ko ng cookies.
"Salamat ho, Mi." Sabi ko at humalik sa kaniya. "Una na ako bye!" at agad na pumuntang gate.
"Hatid na kita!" Sabi ni Manang Rain.
"Haanin Manang!" Sabi ko at tumakbo na papuntang highway. ( Huwag na ate)
Naglakad nalang ako ng diko na matanaw ang gate namin. Hinihingal kung tinawagan si Eda.
"Hi sis, good morning!" Bati ko sa kaniya.
"Good morning din sis! anong atin?! may bago kang chika?" Sagot ni Eda. Basta chika ang bilis!
"Ayun na nga sis, ili-legal na ako ng pinsan mo! pupunta akong Condo niya." Sabi ko sa masayang boses.
"Bruha! gumising ka nga oy! nasa Dream Land ka palang ata?!" Malakas na sabi ni Eda.
"Ayaw mong maniwala? abangan mo ako mamaya sa Condo niya." Pagmamayabang ko.
"Jusko! Lord! patawarin niyo po ang bruha kung kaibigan! mukang mag-kakasala nanaman!" Pagdadasal ni Eda.
"Oo talaga, kasi ang paalam ko sa kanila ay pupunta ako diyan sa bahay niyo." Sabi ko.
"Jusko! sinasabi ko na nga ba kaya tumawag!" Rinig kung sabi ni Eda sa kabilang liniya.
"Please, maganda kung kaibigan." Pagmamakaawa ko.
"Ano pa nga ba ang magagawa ko?! pangalan ko na ang sinabi mo sa kanila." Sabi niya at huminga ng malalim.
"Ang ganda, ganda mo talaga Edgara." Sabi ko.
"Wag mo akong bulahin dahil matagal ko ng alam yan!"
"So, pano ba yan? I'm going to meet my future boyfriend." Natatawang sabi ko.
"In your dreams! Sige na gumising ka na!" Sabi ni Eda.
"Gising na gising ako, Eda." Sagot ko.
"Ah, pinapakisamahan ka as a-" Sabi ni Eda, binitin pa talaga.
"Friend, siguro?" Dugtong ko.
"WHAHAHA friend sig-pppffff HAHA wawa naman ang bebe ko hanggang friend lang." Sabi ni Eda.
"Ano ba ginagawa mo?" Pag-iiba ko dahil medyo masakit yun ah.
"Kasama ko pinsan mo." Sagot niya.
"Huh? Sino?" Natatarantang sabi ko.
"Si Ethan." Natatawang sabi ni Eda. Nakita ko na rin ang kotse ni Rao.
"Bruha ka talaga, di boking ako?" Sabi ko at lumabas si Rao sa kotse niya.
"Hi!" Bungad ko sa kaniya at sabay kaway, kahit nasa tenga ko palang ang telepono ko.
He only give me a smile then he open his car door for me.
"Thank you." Sabi ko at pumasok na sa loob ng kotse niya.
Grabe ah! ang bango! kumalat na sa kotse niya ang pabango niya, panglalaking panglalaki talaga ang amoy. Nakakainlove! Akin ka nalang Engineer, char taken ka na pala.
"Baby, are you still there?" Nagulat ako sa sinabi ni Eda.
"Anong baby?" Tanong ko.
"Baby, I miss you." Pang-aasar pa lalo ni Eda.
"I miss you too." Pangsasabay ko sa trip niya.
"Baby, kailan ba kasi tayo magkikita? Miss na miss na kita." Malanding sabi ni Eda at kasabay nun ang pag-sstart ni Rao sa kotse niya. Diko man lang siya namalayang pumasok dahil sa bruhang kausap ko.
"Miss na miss na rin kita, wag kang mag-alala mag-kikita naman tayo sa monday eh." Sabi ko.
"Rao dahan-dahan!" Suway ko dahil halos lahat ng nasa unahan namin ay ino-overtake-an nya.
"Baby, hindi ka ba mag-fefellowship sa Sison?" Tanong ni Eda.
"Hindi muna baby, nung nakaraan diba sa Sison ako, Sa Udiao naman bukas. Miss na daw nila ako eh." Sagot ko.
"Ah ganun ba? Talagang sa Monday nalang talaga tayo magkikita, bebe?" Nahihimigan ko ang paglungkot sa boses ni Eda, pero alam kung panggap lang yun.
"Oo eh, ako rin maglelead ng Praising bukas." Sabi ko.
"Ah ganun ba baby, sige andito na pala kasama ko mamaya nalang ulit, bye I love you." Sabi ni Eda.
"K, bye I love you more." Sabi ko at pinatay na ang tawag.
"Ah, may cookies nga pala akong dala." Sabi ko kay Rao at inangat pa ang paper bag na pinaglagyanan.
Eeekkkk deadma. Nakatutok lang siya sa daan at masama ang tingin, may kasalanan ba sayo ang kalsada, Engineer? Makatingin ka parang gusto mong wasakin.
"Excuse me, I have cookies. Do you want?" Kinaway kaway ko pa ang container. Eeekkkk deadma parin.
Engineer, ano bang problema mo? Hindi mo ba ako naririnig? Engineer, may kasama ka kaya duhhh.
"Antahimik, promise." Sabi ko. Ayaw talagang pumansin. Ano bang problema niya sa daan?
"Engineer, ano bang iluluto mo sa akin? Mabait ba mama mo? Andun din ba papa mo? May kapatid ka ba?" Daldal ako ng daldal walang sumasagot.
"Nice talking in the air!" Inis na sabi ko dahil hindi talaga ako pinapansin. Nanahimik nalang ako dahil malapit naman na kami.
Manang Rain: 'Ayan mo?' text ni Manang Rain.( Asan ka?)
'Pupunta palang ako kila Eda Manang.' Reply ko.
Manang Rain: 'Agawid kan.'
'Apay ya Manang?' reply ko. ( Bakit kasi ate?)
Manang Rain: 'You liar!'
Nagulat ako sa huling text ni Manang Rain, galit ito panigurado.
Mamanag Rain: 'Magpapaalam ka na nga iba-iba pa. Nakita ko day ni Eda, si Ethan ang kasama hindi ikaw.
Sa sobrang gulat ko sa nabasa ko napayuko ako at napasampal ako sa ulo ko. "Patay."
"Hindi ka nag-paalam?" Sa gulat ko sa sinabi ni Rao napaupo ako ng maayos at napatingin sa kaniya. Sa wakas nagsalita ka narin!
"Nagpaalam ako!" Marie bat ka sumisigaw? halatang halata, pero nagpaalam naman talaga ako ah.
I heard Rao's chuckle. "What did you say?"
"Na, Ano,"
"Ano?" He ask and he look at me seriously.
"Pupunta ako kila Eda." Mahinang boses na sabi ko.
He shake his head, dismayodong dismayado, sa akin?
"Sorry." Nailabas nalang sa bunganga ko.
"Why didn't you tell them, where you were really going?" He ask.
"Baka di nila ako payagan." Sabi ko.
I heard his deep breath. "Okay, I'm sorry."
"Huh? nagsosorry ka ba kasi sa buong byahe di mo ako kinakausap?" Sabi ko.
He nod "Sino kausap mo kanina? boyfriend mo?"
"No. HAHA si Eda yun! Bakit selos ka?" Natatawang sabi ko.
He shake his head.
"Ugh, ang baby ko nagseselos." Sabi ko.
"But you lie." He said.
"Pupunta naman talaga ako kila Eda ah, sa pinsan nga lang ni Eda." Natatawang sabi ko.
"So your calling your friends a baby huh?" He said.
"Yeah, sometimes." I said.
"Then stop calling me baby." Seryosong sabi niya.
"Huh!? bakit naman? ayaw mo ba akong kaibigan? dahil sinungaling ako, sorry na Pastor di na mauulit, Promise!" Natatarantang sabi ko.
"No." He said in a serious tone, he shift to his seat and look at me.
"Then why?" I ask in worry.
"I know you were young when I first saw you, but I can't help it." Seryosong sabi ni Rao.
"Huh?" nalilitong sabi ko. Kinakabahan na.
"You just only fifteen then, and I was twenty." He said.
"What!? Im twenty-one now Engineer," Natatawang sabi ko.
"Marie your so beautiful, not only in out but also inside." Seryosong sabi ni Rao.
Hala! enebe weg keng geneyen. Mahuhulog ako niyan eh, marupok pa naman ako.
"Rao, ano bang sinasabi mo?" Nagtatakang tanong ko dahil ang gulo niya ngayon. Kanina ayaw mo akong pansinin tapos ngayon sinasabi mong maganda ako. He look up and close his eyes before letting a deep breath.
When he open his eyes he directly look at in my eyes.
"Marie now that you're twenty-one, Can I court you?" Seryosong sabi niya.
"Huh?" gulat na gulat na sabi ko.
Wait, anong sinabi niya? teka-teka, Oo aaminin kung crush ko siya, hinangaan ko siya, sinabi ko pang his gonna be my future boyfriend, pero waahhhh! he gonna court me, so it's means he like me. Ready na ba ako ulit?
"Marie, no pressure." Rao said.
"Can I court you?" He ask again because it took me a minutes to answer.
Father God, is this your will?
What should I answer? I like him anyway. I nod as my answer and give him a shyly smile.
He smile big that I see his beautiful perfect teeth's. He look up again and mouthed 'Thank you Lord'
"Pumayag lang ako, pero hindi pa kita sinasagot." Pagtataray ko.
"At least, you let me. Answered prayer anyway."He said and both us chuckle.