ხომიცით ხშირად ადამიანები ,სხვებში მხოლოდ გარეგნობას ხედავენ,და რას იტყვით მათ რეალურ შინაგან სამყაროზე?....
კიდევ უფრო გასაგებად რომ გითხრთ ,ხშირად ხომ ვაშლი რომელიც გარედან ლამაზია ,გულში ჭიანი აღმოჩნდბა ხოლმე...
და რას ფიქრობთ ჯონგუკზე,როგორია ის რეალურად?
შიგნიდან და არა მხოლოდ გარედან..
ჯონგუკი ისევ იმ სახში იყო სადაც ჯიმინი ყავდა ,საიდანაც ის გაუშვა,
როდესაც იუნგიმ და ნამჯუნმა გაიგეს ის ამბავი რომ მან ჯიმინი ასე უბრალოდ გაუშვა ,..ეს იყო გაკვირვება ,აღელვება ,რაღაც ახალის მოლოდინი რადგან ჯონგუკს ორივე კარგად იცნობდა და იცოდნენ რომ ,მათი მეგობარი რომელიც ცხოვრებს ორმოცდათი წელი მეწყვილეს ეძებდა ასე უბრალოდ გაუშვებდა მას?
აქ რაღაც ისე ვერ იყო,იცოდნენ რომ რაღც აირეოდა ახლო მომავალში თუმცა რა?
მეორე მხრივ ჯონგუკი სულელი არ იყო ,უკვე ქონდა ჩაფიქრებული რაღაც,თანაც უკვე გარკვია ვინ იყო მისი მეწყვილე ,და მადლობელი იყო მამამისის რომ ჯიმინის ოჯახი მისი დამსახურებით ხვალ ,მათან ხელშეკრულებას გაფორმებდა და ერთად ივახშმებდნენ,და კიდევ შეხვდებოდა მის მეწყვილეს,ამდენ წლიანი ძებნის და ცხოვრენის მერე ჯონგუკი სულელი არ იყო, რათქმაუნდა არ გააუშვებდა, მას ისე რომ არ ცოდნოდა ჯიმინი ვინ იყო და გარანტია რომარ ქონოდა რომ მომავალში აუცილებლად ნახავდა.
თუ ომეგა მის არ აირჩევდა ის უბრალოდ არ მიცემდა ჯიმინს არჩევანის საშვალებას,და იმას აიღებდა რაც ამდენი ხანია უნდა ,თავად ჯიმინს.
თუმცა რას გეგმავდა კონკრეტულად ჯონგუკი იუნგიმ და ნამჯუნმა დიდხნიანი ხვეწნის მერეც ვერ გაიგეს,ასე რომ ვალდებული იყვნენ ხვალინდელ საღამოს დალოდებოდნე,და უბრლოდ იმის იმედზე ყოფილიყვნენ რომ ეს რაიმე მორიგი სიგიჟე არ იქნებოდა.
იუნგი კი გულში ლოცულობდა რომ მისი ვარაუდი მართალი არ აღმოჩენილიყო და ეს სისულელე არ ჩაედინა ჯონგუკს.
აღმოსავკეთის რეზერვაცია.
არეულობა ,დაბნეულობა აი რას გრძნობდა ახლა ჯიმინი .
მაგრამ სადღაც გულის სიღმეში იმედ გაცრუებასაც გძნობდა ,მისი მეწყვილის გამო ,ასე რომ არ არეულიყო ყველაფერი ,მას რომ მისი ალფის ხმით არ ეიძულებინა იმ სახში გაყოლა,ახლა მის მიმართ შიში არ ექნებოდა და ბედნიერიც იქნებოდა მეწყვილესთან შეხვედრით,და რაიცის ჯონგუკი რომარ გაბრაზებულიყო და იქედან არ გამოეგდო იქნებ რის გაკეთებას აპირებდა მისთვის?....
ასეთ ფიქრებში გართულმა თითქმის ჩაიძინა როდესაც ,ოთახში თეჰიონო ჰოსოკი და ჯინი შემოვიდნენ ,ამათაც რა ექნათ ჯიმინი ისე გაქრა ვეეც იპოვეს მერე რამოდენიმე სათის მერე დაბრუნდა ოთახი ჩაიკეტა და არცეთ დალლაპარაებია ,ნერვიულობდნენ.
-გეყოს ჯიმინ...იქნებ გვითხრა რა მოხდა რამე დაგემართა ვინმემ რამე დაგიშავა? ხომ იცი შენ გამო
მთბსაც გადავდგამთ შენ ოღონდ თქვი...თეჰიონი უფრო და უფრო ცხარდებოდა ყველა სიტყვაზე.
-თეჰიონი მართალია ჯიმინ..მამაშენი და მამმიკო ომეგაც ძლივს დავარწმუნეთ და მოვატყუეთ რომ ვიღაც დხვა მეგობართან იყავი,ჩვენ კი არც მე არც ჯინმა და თეჰინმა არ ვიცოდით შენი ადგილ სამყოფელი...
სამივე მათგანი მომლოდინედ ელოდა როდის დაიწყებდა საუბარს ჯიმინი ის კი უბრალოდ დუმდა მერე კი ყველაფრის მოყოლა დაიწყო .
-მეწყვილე ის..ვიპოვე და მთელი ამ სათების მანძილზე მასთან ვიყავი,დაა..ჯიმინი ცოტა ხნით ფიქრობდა უნდოდა სწორად შერჩია სიტყვები.
-რამე და გიშავა?შეგეხო?პირველი რაც კითხა ეს იყო თეჰიიონმა ჯიმინს...ჯინი და ჰოსოკი პასუხის მოლოდინში აშკარაად დაძაბულები იყვნენ ?
-არა მან ამ...უბრალოდ მაიძულა მას გავყოლოოდი ,თუმცა ფიზიკურად არ შემხებია,და არ ვიცი ამ ის მგონი დიდი ხანია მეძებს...მის სახში ვყავდი ჩაეტილი ეს რამოდენიმე სათი ,თუმცა არ ვიცი რატომ ვგრძნობ ამხელა იმედ გაცრუებას ჰოსოკ,თჰიონ,ჯინ ,მე უბრალოდ რაღაც სხვა წარმომედგინა,და ის ფიქრები რომ მას შეძლო რამე დაეშავებინა ჩემთვის უბრაოდ ცუდად მხდის .
შეილება კარგად არა თუმცა ,მაინც ესმოდათ მეგობრებს ჯიმინი რასაც გულისხმობდა.
-მისმინე ჯიმინ ,არ მგონია რამის დაშავება დომებოდა შენთვის ,ის თუ შენი ალფა იყო....მაგრამ მოდი ააზე ხვალ გავაგრძელოთ კარგი მანდამაინც კარგ მდგომარეობაში არ ხარ ახლა .
ჯინი მართალი იყო ახლა ცოტა უნდა დაესვენა ,ხვალ კი წინ ვახშამი ელოდათ ,სადაც ღმერთმა იცის რა მოელოდათ?.........