"Yani şu an siz sevgilisiniz." diyen Uzay ile "Bu kadar demek yetmez mi Uzay? Saat on bire geliyor ve sen bunu yüzüncü kez diyorsun." dedim.
Uzay "Haklısın." diye mırıldandıktan sonra Alp'e döndü ve "Seninle baş başa konuşalım." dedi.
"Ne o? Abicilik mi oynayacaksın?" diye sordum gülerek.
"Abi olarak gözünü korkutmalıyım." diyen Uzay'ın üzerine Nurefşan "Abi!" dedi.
Uzay, Nurefşan'a cevap vermeden ayağa kalkan Alp'i peşinde sürükleyerek odadan çıktı.
"Abin sert olmaz, değil mi?" diye soran Nurefşan'a "Sen burada bekle. Ben konuşmalarını dinleyip geleyim." dedim.
Nurefşan heyecanla "Tamam." dediğinde salondan çıktım ve Uzayların girdiği mutfağın kapısının yanında içeriyi dinlemeye başladım.
"Şimdi Nurefşan'ın abisi olarak konuşacağım. Ona göre davran." diyen Uzay ile Alp "Tamam." dedi.
"Nurefşan benim bu Dünya'daki en değer verdiğim birkaç kişiden biri. Eğer onu üzecek tek bir hareket yaparsan seni bu Dünya'dan silerim. Beni anladın mı?" diye sordu Uzay.
"Anladım tabii. Şimdi Nurefşan'ın abisi misin yoksa benim dostum musun?" diye sordu Alp.
"Dostun." diyen Uzay ile Alp gülerek "Oğlum, benim sevgilinin abisi geldi. Nasihat falan çekti, neymiş kardeşini üzersem beni öldürürmüş. Kıza çok aşığım, onu zaten üzmem ama abisinin lafları o kadar güldürdü." diyordu ki Uzay "Lan!" dedi.
Alp daha çok gülerken gülmemek için kendimi tuttum.
"Beni ciddiye almazsan ağzını burnunu kırarım." diyen Uzay'a Alp "Tamam, ciddiye alıyorum." dedi. Sesinde hala dalga tınısı vardı.
"Sana bir şey söylemem gerekiyor." diyen Uzay ile Alp "Seni dinliyorum." dedi.
"Bildiğin gibi yarın Begüm ile boşanacağız ama onu gerçekten çok seviyorum." dedi Uzay.
Bu dediği beni gülümsetirken Alp "Boşanacağız için hiç üzgün gözükmüyorsun." dedi.
"Begüm'e bu gece evlenme teklifi edeceğim. Boşandıktan sonra geri evlenemezsiniz diye bir şey denmedi." diyen Uzay ile ne yapacağımı bilemedim.