ဒီရက်တွေအတွင်းမှာ ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက်ပျာယာခတ်နေရတယ်။
သားတော်လေးကိုနေ့စဥ်ထိန်းကျောင်းရတာ လွယ်ကူတဲ့တာဝန်မဟုတ်ပေ။ ဘယ်လိုပဲ မိမိကမွေးထားတဲ့သူဖြစ်ပါစေ ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ သူရင်းနှီးကျွမ်းကျင်ရာတော့မဟုတ်ပေ။
မနက်စောစော ရှောင်းကျန့်အိပ်ယာပင်မနိုးသေးဘူး သားငယ်ကဗိုက်ဆာလို့ နိုးလာပြီလေ။
အရှင်ကသူ့ရင်ခွင်ထဲ အိပ်မောကျနေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကိုအသာလေးမလို့ ထထိုင်လိုက်တယ်။ အဲ့နောက်ကုတင်ဘေးက သစ်သားပုခတ်လေးထဲ အသံပြုနေပါတဲ့ သားတော်လေးကို ချီကာ ချော့မြူနေတယ်။
"ဗိုက်ဆာနေပြန်ပြီလား သားတော် ပါးပါးက မနိုးသေးဘူးလေ ဒီဗိုက်လေးက ဆာနိုင်လွန်းတယ်ကွာ"
"ခစ်ခစ်"
အရှင်က သူ့နှာဖျားလေးကို သားတော်ရဲ့ဝမ်းဗိုက်ပေါ်ပွတ်ဆွဲရင်းစတော့ ကလေးကတခစ်ခစ်ရယ်တယ်။
"အယ် ရယ်တယ်ပေါ့လေ ခမည်းတော်ကိုကြောက်ဘူးလား ဟင်"
"ခစ်ခစ်"
သားအဖနှစ်ယောက် ကလူကျီဆယ်သံကြောင့် ရှောင်းကျန့်လည်းနိုးလာတော့သည်။
"အရှင်"
"ဟင် ကြင်ယာတော် နိုးလာပြီလား"
"သားတော်ရော နို့ဆာနေတယ်မလား ကျွန်တော့်ကိုပေး"
"အင်း နို့စို့ရတော့မယ်တဲ့ သားတော်လေးကမစို့ချင်ပါဘူးနော် ဟုတ်တယ်မလား"
"အဲ့အဲ့"
သူ့အဖေစကားလက်မခံဘဲ တုံ့ပြန်ချင်ပုံရကာ မျက်ခုံးလေးတွေပင် ကျုံ့လာသလို...
"ရွှတ် လူလည်လေးကွာ ဘယ်သူ့သားတော်လေးပါလိမ့်"
အရှင်ကတရှုံ့ရှုံ့နမ်းရင်းစတော့ တခစ်ခစ်ရယ်နေသည်။ ရှောင်းကျန့် သားအဖနှစ်ယောက်ရဲ့ပုံရိပ်ကိုကြည့်နေရင်း ရင်ထဲလှိုက်တက်လာတဲ့ ကြည်နူးမှုက ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်ပါပေ။
သူ့မှာ ဒီလိုချစ်ပေးမယ့် ခမည်းတော်မရှိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကိုအရမ်းချစ်ပေးတဲ့ ခင်ပွန်းရှိခဲ့တယ်။ သူအရမ်းချစ်ပေးရမယ့် သူ့ကလေးကိုဂရုစိုက်ကာကွယ်ချစ်ပေးမယ့် သူ့အမျိုးသားရှိတယ်။ အခုသူ့မှာ ကိုယ်ပိုင်မိသားစုလေးရှိနေပြီ ။ သူဒီဘဝကိုအရမ်းကိုမှ နှစ်သက်တယ်။
ရှောင်းကျန့် အတွေးလွန်နေတုန်း သူ့နဖူးဆီကအနွေးဓာတ်ကြောင့် အသိပြန်ဝင်လာရသည်။
"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ရှောင်း သားတော်က နို့ဆာနေပြီလေ"
ရှောင်းကျန့် အရှင့်ရင်ခွင်ထဲက သားတော်ကိုကြည့်မိတော့ နို့မတိုက်ဘဲငိုင်နေတဲ့ မိမိကြောင့် မျက်နှာလေးတောင်မဲ့နေလေပြီ။
"ခစ်ခစ် ခဏလေးစောင့်ရတာပါ သားတော်လေးရယ် ဘာလို့မဲ့ရှုံ့နေရတာလဲ"
ရှောင်းကျန့်က သားတော်ကို သူ့ဆီလွှဲယူပြီး နို့တိုက်ရန်ပြင်လိုက်တယ်။
အရှင်က သူ့ဆံပင်စတွေကိုသပ်ရင် သူ့ဘေးမှာဝင်ထိုင်တယ်။
နောက်အရှင့်ရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ သူ့ကိုယ်လေးကိုနှစ်မြုပ်လိုက်တယ်။
"အိပ်ချင်အိပ်လိုက်အုံးလေ အစောကြီးရှိသေးတယ်"
"အင်းးးးး"
ဒီလိုနဲ့အရှင်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ရှောင်းကျန့်ကအိပ် ရှောင်းကျန့်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ သားတော်က နို့စို့ရင်း အိပ်ပျော်လျက်ရှိသည်။
ဒီမြင်ကွင်းက နန်းတော်မှာ တစ်ဆယ့်လေးနှစ်တာလောက်ထိ ရှိနေမယ့် မြင်ကွင်းမျိုးဖြစ်သည်။
×××××××××××××××
ကြင်ယာတော်ရှန်းက ဒီနေ့ပြစ်ဒဏ်ကနေလွတ်မြောက်လာပြီဖြစ်သည်။
"ဟွန့် ငါ အထဲမှာရှိနေတုန်း ဟိုအကုသိုလ်လေးမွေးလာပြီပေါ့"
"စကားပြောဆင်ခြင်ပါ ကြင်ယာတော်ရှန်း ဒီကလေးကို အရှင်ကသိပ်ချစ်တာပါ တစ်ယောက်ယောက်များကြားသွားရင်"
"တစ်ယောက်ယောက် ကြားသွားတော့ဘာဖြစ်လဲ ငါကလည်း ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့လေ ငါ့ကိုအရှင်ကသတ်ရက်ပါ့မလား အဟွန့်"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စကားပြောဆင်ခြင်ပါ သားဇောနဲ့အဖေက အရာရာကိုဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းမရှိလောက်ဘူး"
"ကျိုးကုန်းကုန်း ဘယ်တုန်းကအဲ့လောက်ကြောက်တတ်သွားရတာလဲ ငါကလေးမွေးပြီးရင် အဲ့ကလေးက အရှင့်အချစ်ဆုံးဖြစ်လာမှာ ငါ့ကလေးကပဲ နန်းမွေဆက်ခံရမှာ"
"ကြင်ယာတော်ရှန်းက ယောကျာ်းလေးမွေးမယ်ဆိုတာသေချာပြီလား"
"နင် ရာရာစစ ငါ့စကားတွေကို ကန့်လန့်တိုက်ရဲတယ်ပေါ့"
"ကြင်ယာတော် ကောင်းဖို့အတွက်ပြောပြနေတာပါ ကျွန်တော်မျိုးမကို စိတ်ဆိုးရင်လည်းမတတ်နိုင်ပါဘူး အရှင်က ခုချိန်ထိ ကြင်ယာတော်ရှန်းကို အဆောင်ယောင်တွေပြန်ပေးဖို့ အမိန့်မပေးထားသေးပါဘူး"
"ဘာာာ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ညီလာခံအဆောင်တော်တွင်
ညီလာခံကျင်းပနေတုန်း တံခါးစောင့်ဆီကနေ အကြောင်းကြားမှုတစ်ခုရောက်လာသည်။
"ဝင်ခဲ့ခိုင်းလိုက်"
အရှင့်အသံကတည်ကြည်နေပြီး သေချာနားထောင်ရင် စိတ်မရှည်မှုတွေကိုတွေ့ရမှာပင်။
ညီလာခံ တံခါးပွင့်သွားတာနဲ့ အနည်းငယ်ကပိုကရိုဝတ်စုံနဲ့ သနားစဖွယ်ဖြစ်နေသော မိန်းမပျိုတစ်ယောက်ကဝင်လာလေသည်။
သူမကတော့ ကြင်ယာတော်ရှန်းပင်။
"အရှင် ကျွန်တော်မျိုးမကိုဘယ်လိုများ ရက်စက်ရက်တာလဲ အရှင့်ရဲ့မိဖုရားကိုစော်ကားမိလို့ဆိုပြီး ရေခဲနန်းတော်မှာအပြစ်ဒဏ်လည်း ခံယူပြီးပြီကို ဘာကြောင့်များမကျေနပ်နိုင်သေးရတာလဲ"
"ကိုယ်တော်က မင်းကိုဘာများလုပ်ခဲ့လို့တုန်း"
သူမက မျက်နှာကိုပိုငယ်လိုက်ကာ မျက်ရည်တွေဒလဟော စီးကျလာပြီး
"အရှင်က အရင်ရာထူးအဆောင်ယောင်တွေကိုတောင် ပြန်မပေးသေးဘူးလေ ကျွန်တော်မျိုးမကလည်း အရှင့်ရဲ့ကိုယ်ဝန်ကိုလွယ်ထားရသူပါ စကားလေးတစ်ခွန်းမှားမိတာနဲ့ပဲ အရှင့်ရင်သွေးရဲ့မိခင်ကို ဒီလိုအပြစ်ပေးရက်တော့မှာလား"
သူမရဲ့စကားတွေကြား အမတ်မင်းတွေက သူမကိုသနားကရုဏာပိုနေကြသည်။ ထိုထဲမှာ မပါဝင်သူက အမတ်ချုပ်ကြီးပင် သူမကသူ့သမီးနှစ်ယောက်လုံးကို စော်ကားထားသည်လေ။
"ကြင်ယာတော်ရှန်းက မိဖုရားတွေကို စော်ကားခဲ့တာတော့အမှန်ပဲလေ ဘာလို့များအပြစ်ပေးမှုအတွက် အရှင့်ကိုပြန်အပြစ်တင်နေရတာလဲ"
ကြင်ယာတော်ရှန်းက သူမရဲ့သရုပ်ဆောင်ကောင်းမှုအတွက် ဂုဏ်ယူနေတုန်း မြေခွေးအိုကြီးရဲ့စကားကြောင့် မျက်နှာမဲ့မိသွားသည်။
"အမတ်ချုပ်ကြီးက ဘာကိုပြောချင်တာလဲ ကျွန်မကကိုယ်ဝန်သည်တစ်ယောက်ပါ မိဖုရားတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား"
"ဒါဆို မိဖုရားတွေကလီဆယ်ပြီးတိုင်တယ်လို့ပြောချင်တာပေါ့ ကြင်ယာတော်ရှန်းက တဖြည်းဖြည်းနဲ ရဲတင်းလာလိုက်တာ အရှင့်ရဲ့ရှေ့မှာတောင် လိမ်လည်ရဲလာပြီ"
"အမတ်ချုပ်ကြီးက အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့တောင် ယှဥ်ပြိုင်ရန်ဖြစ်နေတယ်ပေါ့ ဒီလိုဆို အမတ်ချုပ်ကြီးရဲ့သမီးတွေကရော ကြင်ယာတော်ရှန်းကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်တာကိုမကျေနပ်လို့ မဟုတ်တာတွေပြောနေကြတာရော မဖြစ်နိုင်ဘူးလား"
"မင်းကများ မိဖုရားတွေကို ရိုးစွပ်လို့"
ကြင်ယာတော်ရှန်း သူမမပြောမီ ဝင်ပြောလိုက်တဲ့ အတိုင်ပင်ခံအမတ်ကြောင့် မာနထောင်လွှားတဲ့အပြုံးမျိုးပြုံးလိုက်မိသည်။ အရှင်က မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်သွားပြီး အရာအားလုံးကို နားလည်သွားသလိုကြည့်လာသည်။
"ကဲ တော်ကြတော့ ကြင်ယာတော်ရှန်းကို အရင်အဆောင်ယောင်တွေပြန်ပေးလိုက် ဒါမယ့် ကိုယ်လုပ်တော်တွေကို ခေါ်ခိုင်းတာတွေအနိုင်ကျင့်တာတွေထပ်မလုပ်နဲ့ နောက်တစ်ခါထပ်ကြားရင် ကိုယ်တော့်ကိုအပြစ်မဆိုနဲ့"
သူမအရမ်းကျေနပ်နေတာမျိုးမဟုတ်ပေမယ့် အရှင့်ရဲ့ဒေါသကိုတောကြောက်ရသေးသည်မို့
"အမိန့်တော်အတိုင်းပါ အရှင်"
သူမကထွက်မသွားမီ အတိုင်ပင်ခံအမတ်ကြီးဘက်ကိုအမည်ဖော်မရတဲ့အပြုံးမျိုးပြုံးပြသွားပြီး အမတ်ချုပ်ကြီးကိုတော့ သရော်လှောင်ပြောင်တဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်ပေးလိုက်သည်။ အမတ်ချုပ်ကြီးက ဒေါသထွက်နေပေမယ့် ဘာမှတော့မလုပ်နိုင်သေးပေ။
'မင်းကလေးမွေးပြီးရင်မလွယ်ဘူးမှတ် မဟုတ်ဘူး ကလေးမွေးခွင့်ရရင်ကို ကံကောင်းနေပြီပဲ'
အမတ်ချုပ်ကြီးရဲ့မျက်နှာထက်က လူယုတ်မာပြုံးကြောင့် အတိုင်ပင်ခံအမတ်ကြီးတစ်ယောက်စိတ်ပူမိသွားသည်။
"ကဲ ဒီနေ့ ညီလာခံကတော့ ဒီလောက်ပဲ မနက်ဖြန် အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စဆွေးနွေးစရာရှိတယ် ဘယ်သူမှမပျက်ကွက်စေနဲ့"
အရှင်ကပြောပြီးတာနဲ့ သူ့ရဲ့သားတော်လေးနဲ့ ကြင်ယာတော်ရှိရာအဆောင်ဆီကိုထွက်ခွာသွားတော့သည်။
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ငပျင်းမလေး YoYo##
ဒီရက္ေတြအတြင္းမွာ ေရွာင္းက်န့္တစ္ေယာက္ပ်ာယာခတ္ေနရတယ္။
သားေတာ္ေလးကိုေန႕စဥ္ထိန္းေက်ာင္းရတာ လြယ္ကူတဲ့တာဝန္မဟုတ္ေပ။ ဘယ္လိုပဲ မိမိကေမြးထားတဲ့သူျဖစ္ပါေစ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ သူရင္းႏွီးကြၽမ္းက်င္ရာေတာ့မဟုတ္ေပ။
မနက္ေစာေစာ ေရွာင္းက်န့္အိပ္ယာပင္မနိုးေသးဘူး သားငယ္ကဗိုက္ဆာလို႔ နိုးလာၿပီေလ။
အရွင္ကသူ႕ရင္ခြင္ထဲ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ကိုအသာေလးမလို႔ ထထိုင္လိုက္တယ္။ အဲ့ေနာက္ကုတင္ေဘးက သစ္သားပုခတ္ေလးထဲ အသံျပဳေနပါတဲ့ သားေတာ္ေလးကို ခ်ီကာ ေခ်ာ့ျမဴေနတယ္။
"ဗိုက္ဆာေနျပန္ၿပီလား သားေတာ္ ပါးပါးက မနိုးေသးဘူးေလ ဒီဗိုက္ေလးက ဆာနိုင္လြန္းတယ္ကြာ"
"ခစ္ခစ္"
အရွင္က သူ႕ႏွာဖ်ားေလးကို သားေတာ္ရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ေပၚပြတ္ဆြဲရင္းစေတာ့ ကေလးကတခစ္ခစ္ရယ္တယ္။
"အယ္ ရယ္တယ္ေပါ့ေလ ခမည္းေတာ္ကိုေၾကာက္ဘူးလား ဟင္"
"ခစ္ခစ္"
သားအဖႏွစ္ေယာက္ ကလူက်ီဆယ္သံေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္လည္းနိုးလာေတာ့သည္။
"အရွင္"
"ဟင္ ၾကင္ယာေတာ္ နိုးလာၿပီလား"
"သားေတာ္ေရာ နို႔ဆာေနတယ္မလား ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပး"
"အင္း နို႔စို႔ရေတာ့မယ္တဲ့ သားေတာ္ေလးကမစို႔ခ်င္ပါဘူးေနာ္ ဟုတ္တယ္မလား"
"အဲ့အဲ့"
သူ႕အေဖစကားလက္မခံဘဲ တုံ႕ျပန္ခ်င္ပုံရကာ မ်က္ခုံးေလးေတြပင္ က်ဳံ႕လာသလို...
"႐ႊတ္ လူလည္ေလးကြာ ဘယ္သူ႕သားေတာ္ေလးပါလိမ့္"
အရွင္ကတရႈံ႕ရႈံ႕နမ္းရင္းစေတာ့ တခစ္ခစ္ရယ္ေနသည္။ ေရွာင္းက်န့္ သားအဖႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပုံရိပ္ကိုၾကည့္ေနရင္း ရင္ထဲလွိုက္တက္လာတဲ့ ၾကည္ႏူးမႈက ဘာနဲ႕မွ မလဲနိုင္ပါေပ။
သူ႕မွာ ဒီလိုခ်စ္ေပးမယ့္ ခမည္းေတာ္မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္ေပးတဲ့ ခင္ပြန္းရွိခဲ့တယ္။ သူအရမ္းခ်စ္ေပးရမယ့္ သူ႕ကေလးကိုဂ႐ုစိုက္ကာကြယ္ခ်စ္ေပးမယ့္ သူ႕အမ်ိဳးသားရွိတယ္။ အခုသူ႕မွာ ကိုယ္ပိုင္မိသားစုေလးရွိေနၿပီ ။ သူဒီဘဝကိုအရမ္းကိုမွ ႏွစ္သက္တယ္။
ေရွာင္းက်န့္ အေတြးလြန္ေနတုန္း သူ႕နဖူးဆီကအႏြေးဓာတ္ေၾကာင့္ အသိျပန္ဝင္လာရသည္။
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ေရွာင္း သားေတာ္က နို႔ဆာေနၿပီေလ"
ေရွာင္းက်န့္ အရွင့္ရင္ခြင္ထဲက သားေတာ္ကိုၾကည့္မိေတာ့ နို႔မတိုက္ဘဲငိုင္ေနတဲ့ မိမိေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးေတာင္မဲ့ေနေလၿပီ။
"ခစ္ခစ္ ခဏေလးေစာင့္ရတာပါ သားေတာ္ေလးရယ္ ဘာလို႔မဲ့ရႈံ႕ေနရတာလဲ"
ေရွာင္းက်န့္က သားေတာ္ကို သူ႕ဆီလႊဲယူၿပီး နို႔တိုက္ရန္ျပင္လိုက္တယ္။
အရွင္က သူ႕ဆံပင္စေတြကိုသပ္ရင္ သူ႕ေဘးမွာဝင္ထိုင္တယ္။
ေနာက္အရွင့္ရဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ သူ႕ကိုယ္ေလးကိုႏွစ္ျမဳပ္လိုက္တယ္။
"အိပ္ခ်င္အိပ္လိုက္အုံးေလ အေစာႀကီးရွိေသးတယ္"
"အင္းးးးး"
ဒီလိုနဲ႕အရွင္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေရွာင္းက်န့္ကအိပ္ ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ သားေတာ္က နို႔စို႔ရင္း အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ရွိသည္။
ဒီျမင္ကြင္းက နန္းေတာ္မွာ တစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္တာေလာက္ထိ ရွိေနမယ့္ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။
×××××××××××××××
ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းက ဒီေန႕ျပစ္ဒဏ္ကေနလြတ္ေျမာက္လာၿပီျဖစ္သည္။
"ဟြန့္ ငါ အထဲမွာရွိေနတုန္း ဟိုအကုသိုလ္ေလးေမြးလာၿပီေပါ့"
"စကားေျပာဆင္ျခင္ပါ ၾကင္ယာေတာ္ရွန္း ဒီကေလးကို အရွင္ကသိပ္ခ်စ္တာပါ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားၾကားသြားရင္"
"တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကားသြားေတာ့ဘာျဖစ္လဲ ငါကလည္း ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႕ေလ ငါ့ကိုအရွင္ကသတ္ရက္ပါ့မလား အဟြန့္"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စကားေျပာဆင္ျခင္ပါ သားေဇာနဲ႕အေဖက အရာရာကိုဆင္ျခင္နိုင္စြမ္းမရွိေလာက္ဘူး"
"က်ိဳးကုန္းကုန္း ဘယ္တုန္းကအဲ့ေလာက္ေၾကာက္တတ္သြားရတာလဲ ငါကေလးေမြးၿပီးရင္ အဲ့ကေလးက အရွင့္အခ်စ္ဆုံးျဖစ္လာမွာ ငါ့ကေလးကပဲ နန္းေမြဆက္ခံရမွာ"
"ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းက ေယာက်ာ္းေလးေမြးမယ္ဆိုတာေသခ်ာၿပီလား"
"နင္ ရာရာစစ ငါ့စကားေတြကို ကန့္လန့္တိုက္ရဲတယ္ေပါ့"
"ၾကင္ယာေတာ္ ေကာင္းဖို႔အတြက္ေျပာျပေနတာပါ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမကို စိတ္ဆိုးရင္လည္းမတတ္နိုင္ပါဘူး အရွင္က ခုခ်ိန္ထိ ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းကို အေဆာင္ေယာင္ေတြျပန္ေပးဖို႔ အမိန့္မေပးထားေသးပါဘူး"
"ဘာာာ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ညီလာခံအေဆာင္ေတာ္တြင္
ညီလာခံက်င္းပေနတုန္း တံခါးေစာင့္ဆီကေန အေၾကာင္းၾကားမႈတစ္ခုေရာက္လာသည္။
"ဝင္ခဲ့ခိုင္းလိုက္"
အရွင့္အသံကတည္ၾကည္ေနၿပီး ေသခ်ာနားေထာင္ရင္ စိတ္မရွည္မႈေတြကိုေတြ႕ရမွာပင္။
ညီလာခံ တံခါးပြင့္သြားတာနဲ႕ အနည္းငယ္ကပိုကရိုဝတ္စုံနဲ႕ သနားစဖြယ္ျဖစ္ေနေသာ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ကဝင္လာေလသည္။
သူမကေတာ့ ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းပင္။
"အရွင္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမကိုဘယ္လိုမ်ား ရက္စက္ရက္တာလဲ အရွင့္ရဲ႕မိဖုရားကိုေစာ္ကားမိလို႔ဆိုၿပီး ေရခဲနန္းေတာ္မွာအျပစ္ဒဏ္လည္း ခံယူၿပီးၿပီကို ဘာေၾကာင့္မ်ားမေက်နပ္နိုင္ေသးရတာလဲ"
"ကိုယ္ေတာ္က မင္းကိုဘာမ်ားလုပ္ခဲ့လို႔တုန္း"
သူမက မ်က္ႏွာကိုပိုငယ္လိုက္ကာ မ်က္ရည္ေတြဒလေဟာ စီးက်လာၿပီး
"အရွင္က အရင္ရာထူးအေဆာင္ေယာင္ေတြကိုေတာင္ ျပန္မေပးေသးဘူးေလ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမကလည္း အရွင့္ရဲ႕ကိုယ္ဝန္ကိုလြယ္ထားရသူပါ စကားေလးတစ္ခြန္းမွားမိတာနဲ႕ပဲ အရွင့္ရင္ေသြးရဲ႕မိခင္ကို ဒီလိုအျပစ္ေပးရက္ေတာ့မွာလား"
သူမရဲ႕စကားေတြၾကား အမတ္မင္းေတြက သူမကိုသနားက႐ုဏာပိုေနၾကသည္။ ထိုထဲမွာ မပါဝင္သူက အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးပင္ သူမကသူ႕သမီးႏွစ္ေယာက္လုံးကို ေစာ္ကားထားသည္ေလ။
"ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းက မိဖုရားေတြကို ေစာ္ကားခဲ့တာေတာ့အမွန္ပဲေလ ဘာလို႔မ်ားအျပစ္ေပးမႈအတြက္ အရွင့္ကိုျပန္အျပစ္တင္ေနရတာလဲ"
ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းက သူမရဲ႕သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းမႈအတြက္ ဂုဏ္ယူေနတုန္း ေျမေခြးအိုႀကီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမဲ့မိသြားသည္။
"အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ ကြၽန္မကကိုယ္ဝန္သည္တစ္ေယာက္ပါ မိဖုရားေတြနဲ႕ ရန္ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား"
"ဒါဆို မိဖုရားေတြကလီဆယ္ၿပီးတိုင္တယ္လို႔ေျပာခ်င္တာေပါ့ ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းက တျဖည္းျဖည္းနဲ ရဲတင္းလာလိုက္တာ အရွင့္ရဲ႕ေရွ႕မွာေတာင္ လိမ္လည္ရဲလာၿပီ"
"အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႕ေတာင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့ ဒီလိုဆို အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕သမီးေတြကေရာ ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တာကိုမေက်နပ္လို႔ မဟုတ္တာေတြေျပာေနၾကတာေရာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလား"
"မင္းကမ်ား မိဖုရားေတြကို ရိုးစြပ္လို႔"
ၾကင္ယာေတာ္ရွန္း သူမမေျပာမီ ဝင္ေျပာလိုက္တဲ့ အတိုင္ပင္ခံအမတ္ေၾကာင့္ မာနေထာင္လႊားတဲ့အၿပဳံးမ်ိဳးၿပဳံးလိုက္မိသည္။ အရွင္က မ်က္ခုံးတစ္ခ်က္ပင့္သြားၿပီး အရာအားလုံးကို နားလည္သြားသလိုၾကည့္လာသည္။
"ကဲ ေတာ္ၾကေတာ့ ၾကင္ယာေတာ္ရွန္းကို အရင္အေဆာင္ေယာင္ေတြျပန္ေပးလိုက္ ဒါမယ့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြကို ေခၚခိုင္းတာေတြအနိုင္က်င့္တာေတြထပ္မလုပ္နဲ႕ ေနာက္တစ္ခါထပ္ၾကားရင္ ကိုယ္ေတာ့္ကိုအျပစ္မဆိုနဲ႕"
သူမအရမ္းေက်နပ္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ အရွင့္ရဲ႕ေဒါသကိုေတာေၾကာက္ရေသးသည္မို႔
"အမိန့္ေတာ္အတိုင္းပါ အရွင္"
သူမကထြက္မသြားမီ အတိုင္ပင္ခံအမတ္ႀကီးဘက္ကိုအမည္ေဖာ္မရတဲ့အၿပဳံးမ်ိဳးၿပဳံးျပသြားၿပီး အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုေတာ့ သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္တဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႕ ၾကည့္ေပးလိုက္သည္။ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ေဒါသထြက္ေနေပမယ့္ ဘာမွေတာ့မလုပ္နိုင္ေသးေပ။
'မင္းကေလးေမြးၿပီးရင္မလြယ္ဘူးမွတ္ မဟုတ္ဘူး ကေလးေမြးခြင့္ရရင္ကို ကံေကာင္းေနၿပီပဲ'
အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕မ်က္ႏွာထက္က လူယုတ္မာၿပဳံးေၾကာင့္ အတိုင္ပင္ခံအမတ္ႀကီးတစ္ေယာက္စိတ္ပူမိသြားသည္။
"ကဲ ဒီေန႕ ညီလာခံကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ မနက္ျဖန္ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေဆြးႏြေးစရာရွိတယ္ ဘယ္သူမွမပ်က္ကြက္ေစနဲ႕"
အရွင္ကေျပာၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ရဲ႕သားေတာ္ေလးနဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ရွိရာအေဆာင္ဆီကိုထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ငပ်င္းမေလး YoYo##