Nurefşan ile odasında otururken içeri Uzay girince gülümsedim.
Uzay, Nurefşan'a baktı ve "Abicim bizi biraz yalnız bırakır mısın?" diye sordu.
"Tabii abi." diyerek odadan çıkan Nurefşan'ın ardından Uzay kapıyı kapattı.
"Lan sen niye beni ortaya attın? Suç ikimizin suçu!" diye bağırdı.
Onu umursamadan sakince "Suç ikimizin ama akıllı olan benim." dedim.
"O yalanlar neydi? Neymiş moralin kötüymüş, baban şiddet uyguluyormuş, annen sizi umursamıyormuş, ben sana evlenmeyi teklif etmişim!"
Oturduğum yerden kalktım ve "Ailem hakkındakiler doğru. Şirketi babam bana devretti mi sanıyorsun? Bana onca yaptıklarından sonra elinden zorla aldım!" diye bağırdım.
Uzay bunu beklemiyor olacak ki donakalmıştı.
"Belki o kuş beynin alkolden dolayı çalışmıyor olabilir ama benim gibi bir orusbu ile yatarken vücudumdaki yaraları fark etmen lazımdı." dedim sinirle.
"Orusbu mu?" diye soran Uzay'a "Arkamdan öyle demiyor muydun?" diye sordum.
Uzay konuşmasını duyduğumu anlarken "Babam her gün bana bir fiske vururken hiçbir zaman yüzüme ya da görülen bir tarafıma vurmadı. Niye mi? Çevredeki insanlara harika bir aile tablosu göstermek için! Herkes bizi harika bir aile sanıyordu. Biz kameralara kendimizi öyle gösteriyorduk. Babamın uyguladığı şiddetin sonucunda kaç kırık, çatlak, zedelenme gibi sonuçlar ile hastaneye yattım biliyor musun? Tabii bilmiyorsun! Herkes sakar olduğumu, düşüp durduğumu sandı!" diye bağırdım.
Uzay hiçbir şey demezken sinirden titreyen sesimle devam ettim.
"Hani eve ilk geldiğimizde o silah kapma hareketleri ne diye sormuştun ya... Karşıma babam gibi bir herif çıkarsa diye aldım onca eğitimi. Kendimi savunabileyim diye. Şunu da bil Uzay Karaay, eğer canımı yakacak en ufak bir şey yaparsan sana en ağır şekilde cevap veririm!"
Zaten aldığım eğitimler sonrası bu adam öldürme gibi kirli işleri babamın elinden aynı şirkette olduğu gibi zorla almıştım.
Uzay hiçbir şey demiyorken odadan çıktım ve koridorda gördüğüm banyoya girdim. Sakinleşmem lazımdı.