Chanyeol inadına yapar gibi tekrar Baekhyun'un dudaklarına uzandığında Baekhyun onu sertçe itti. Chanyeol'u takmadan annesinin yanındaki çocuğa odaklandı.
Jungyong'u en son Daehyun'un cenazesinde görebilmişti o zamandan beri ne o yanına gelmişti ne de Baekhyun ona gitmişti. Ne zaman Jungyong'a baksa aklına Daehyun geliyordu, şimdi dahi oturup ağlamak dışında bir şey istemiyordu.
Aynı şey Chanyeol için de geçerliydi. Şu an oturup ağlamak istiyordu, odada dikilen tanımadığı adamın az çok kim olduğunu çıkarabiliyordu çünkü Baekhyun'un odasındaki resimlerde olan çocuğa çok benziyordu. Ve Baekhyun'un aniden kendisini umursamadan ona gitmesi Chanyeol'un canını fazlasıyla yakmıştı.
Bayan Byun gülümseyerek Baekhyun'u Jungyong'a iteklediğinde odadaki kimse Chanyeol'u takıyor gibi görünmüyordu.
"Söz vermiştin" Jungyong sessizliği bozarak söylediğinde Chanyeol'un kaşları çatıldı.
"Abimden sonra kimse olmayacaktı" Chanyeol Baekhyun'un cevabından korkuyordu ama aynı zamanda ona güveniyordu da. Baekhyun açıkça ondan hoşlandığını itiraf etmişti değil mi?
"B-ben.." Baekhyun mırıldandığında Jungyong kaşlarını kaldırdı.
"Z-zaten yok" Chanyeol bunu duymamayı tercih ederdi.
"O kim?" Baekhyun Jungyong'un işareti üzerine gözlerini Chanyeol'un üzerinde gezdirdi ardından tekrar önüne döndü.
"Sadece biri" Chanyeol için kesinlikle bu kadarı yeterdi. Bayan Byun'a eğildikten sonra sertçe kapıyı çarparak evden çıktı.
Gerçekten bunu nasıl tarif etmesi gerektiğini bilmiyordu, kendini aptal gibi hissediyordu. Kesinlikle Baekhyun'a kızmayacaktı. En başından beri umut etmesi aptalca değil miydi zaten? Baekhyun her zaman Daehyun'u sevecekti.
"Aynı şeyi yapıyorsun" Jungyong başını olumsuz anlamda sallarken Baekhyun annesinin umutsuz ifadesine baktı.
"Kim seninle olmak istese onun sana olan güvenini yok ediyorsun!"Jungyong Baekhyun'un annesinin özel isteği için gelmişti. Hiçbir zaman Baekhyun'u abisinin ölümünden sorumlu tutan biri değildi ve artık kısa olanın mutlu bir hayat yaşamasını istiyordu.
Jungyong sinirle Baekhyun'un odasına ilerlerken Baekhyun da onun peşinden koştu.
"Artık kurtul şunlardan!" Jungyong duvardaki resimler söküp yere atarken Baekhyun panikle onu durdurmaya çalışıyordu. Annesi Baekhyun'un ağladığı için sarsılan bedenini sıkıca tuttuğunda Jungyong da durdu.
"Abim seni aldattı. Senin yüzünden ölmedi, o gün bile başka biriyle randevusu vardı. Artık onu bırak." Jungyong odadan çıkmadan önce söyledi. Sadece bu kadarına dayanabilirdi.
Baekhyun annesiyle beraber yere çökerken omuzları sarsılıyordu. Biliyordu, sadece gerçeklerden kaçmak bir savunma yöntemiydi. Odasının duvarlarına göz gezdirdi. Fotoğrafların yarısı olmasa da bu Baekhyun'a eksik hissettirmiyordu ve emindi ki hepsini sökse bu ona özgür hissettirecekti.
"Hayatım ne kadar üzüldüğünü biliyorum ama Chanyeol'un canını yaktığını farkında mısın?" Bayan Byun'un sesi Baekhyun'un kendine gelmesini sağlamıştı.
Her zamanki gibi Chanyeol'u umursamamıştı ve onun gözlerine bakarak sen sıradan birisin demişti. Bu sefer Baekhyun kendini affettiremeyeceğinin farkındaydı. Tekrar hayatında değer verdiği birini daha kaybetmişti.
"A-anne..." Baekhyun annesine sarılırken Bayan Byun oğlunun sırtını okşadı.
"Sorun yok, seni affedecektir" Baekhyun kafasıyla onaylamazken gözlerini yumdu. Gerçekten, kendinden bile bıkmıştı.
*****
Chanyeol kapının yıkılıyormuş gibi çalınmasıyla yerinden sıçradı. Telefonu koltuğa atıp uyuşuk adımlarla kapıya giderken kapının arkasındaki sabırsız kişi bir kez daha sertçe kapıya vurmuştu.
"Ne v- Baekhyun?" Chanyeol yarı açık gözlerle kendisine bakan küçüğü tuttu. Kısa olan zor ayakta duruyormuş gibi görünüyordu.
"Huuuhuuuuu" Baekhyun kendi etrafında dönüp kollarını Chanyeol'a dolarken bağırdı. Chanyeol şaşkınca beline dolanan kollara baktı ve Baekhyun'un sevimli gözlerini görmek için başını eğdi.
"Aptal Byun yuyuyuyu" Baekhyun Chanyeol'un elini tutup hafifçe kendi kafasına vurduğunda Chanyeol ister istemez gülümsedi.
"Neden içki içiyorsun aptal Byun?" Chanyeol kısa olana uyarak sordu.
"Çünkü bu Byun çok aptal! Park seksi Yeol'a sıradan biri dedi" Chanyeol hatırladığı sahneyle yüzünü buruşturduğunda Baekhyun kafasını Chanyeol'un göğsüne dayadı.
"Yine de Park seksi Yeol'un kalbi aptal Byun için hızlanıyor" Baekhyun sevinçle söyledi. Kare gülümsemesi ağzına yerleşirken bütün ağırlığını neredeyse Chanyeol'a vermişti. Chanyeol gözlerini devirdi ve kısa olanı kollarının altından tutarak dik durmasını sağladı.
"Baekhyun belki de bunu yapmaktan vazgeçmeliyiz huh?" Chanyeol Baekhyun'un dudaklarından kaçmaya çalışırken zar zor söyledi. Bir gün önce Baekhyun için hiçbir öneminin olmadığını duyarken bugün Baekhyun'un bu şekilde davranması hem kafasını karıştırıyordu hem de canını yakıyordu.
"Bence dee huuuu" Baekhyun Chanyeol'u koltuğa iteklerken mırıldandı. Sonunda amacına ulaşıp Chanyeol'un koltuğa düşmesini sağladığında kendi de bedenini onun üstüne bıraktı.
"Baekhy- hey ne yapıyorsun? Baek?" Baekhyun kafasını Chanyeol'un göğsüne dayadığında Chanyeol kıpırdandı ama kısa olan hiçbir şekilde hareket etmiyordu. Bir kaç saniye sonra Chanyeol onun sızdığını anlayabilmişti.
İstemeden de olsa kıkırdadı ve kısa olanı kucağına aldı. Yatak odasına giderken Baekhyun'un minik dudaklarına bakmak dışında bir şey yapamamıştı. - Bu yüzden Baekhyun'un bacaklarına kapıya çarpmıştı ama neyse ki kısa olan uyanmamıştı - Baekhyun'u nazikçe yatağa bıraktı ve yanına uzandı.
Baekhyun uyurken gerçekten bir meleğe benziyordu.
"Ihmm B-bacon Yodayı seviyorhgjhdkjsj" Baekhyun uykusunda bir şeyler gevelerken Chanyeol kaşlarını kaldırdı.
"Ihmm" Baekhyun bacağını yanındaki devin üzerine attığında Chanyeol kıpırdamayı kesti.
Kısa olan kolunu Chanyeol'un beline sardı ve kafasını onun boyun girintisine yerleştirdi.
"Seni seviyorum" Sesi boğuk çıksa da Chanyeol bunu duyabilmişti. İnanıp inanmaması gerektiğini bilmiyordu ama Baekhyun şu an sarhoştu ve yalan söyleme ihtimali çok azdı.
Chanyeol yüzünü Baekhyun'un yüzüne karşı çevirdi ve dudaklarını minik dudaklara değdirdi. Sadece küçük bir baskı uygularken bile tekrardan Baekhyun'u kaybetmek istemediğinin farkındaydı.
Chanyeol gerçekten Baekhyun'u seviyordu, ne olursa olsun Baekhyun günün sonunda kendisine gelecekse Chanyeol onun hiç gitmemesini sağlayabilirdi.
Ve düşününce tekrar Baekhyun'un sarhoş olma planı Chanyeol'un planlarından daha çok işe yaramış görünüyordu.
*******
Luhan elindeki telefona bakarak gözlerini kırpıştırdı ve sakin kalmayı denedi. Gözleri hayal kırıklığıyla dolarken elleri titremeye başlamıştı. Telefonu masanın üzerine bırakıp ayakta duramayacağını anladığı için yatağa oturduğunda duştan çıkan Sehun'a baktı.
Sehun suratındaki büyük gülümseme eşliğinde Luhan'a yaklaştı ve dudaklarına büyük bir öpücük bıraktı.
"Harikasın bebeğim, gerçekten!" Luhan kendini gülümsemeye zorladı.
"Sehun, sen...beni seviyorsun değil mi?" Luhan sesini güçlü çıkarmaya çalışarak sorduğunda Sehun kafasını salladı.
"Seni tabi ki de seviyorum Lu. Buraya gel" Sehun Luhan'ı kucağına çektiğinde Luhan ona itaat etti ve Sehun'un kucağına oturdu. Parmakları sıkıca Sehun'un tişörtünü kavradığında Sehun kaşlarını çatarak Luhan'a baktı.
"Bir sorun mu var bebeğim?" Luhan bir bebek gibi kafasını salladı ve bedenini korunmak ister gibi iyice Sehun'a yaklaştırdı.
"O zaman n-neden bana yalan söylüyorsun? Y-yalan söylemekten başka bir şey yapmıyorsun!" Luhan'ın bedeni titremeye başladığında Sehun şaşkınca Luhan'a baktı ve kollarını onun bedeninin etrafına daha sıkı sardı.
"Neden bahsettiğini anlamıyorum. Ben sana neyi söylemedim Lu." Luhan omuz silkti ve kenara koyduğu telefonu eline alıp Sehun'a fırlattı. Sehun Luhan'ı kucağında tutmaya devam ederken telefonu aldı ve mesajlara girdi.
'Tümör hakkında konuşmamız gerek Sehun. En kısa zamanda hastaneye uğra'
Y/N: Ne acıtasyon yaptım ya bölümde T.T EXO'nun yeni şarkısı çıktı *-* First Love'ı acaba hangi üye yazdı? Hangisinin ilk aşkından bahsediyorlar, aşk hikayesinden. Herneyse umarım iyi olmuştur bölüm.