Tyrone is currently sitting on his bed early in the morning, he has his laptop table on while doing his plates. Ginawa niyang patungan iyon dahil gusto niyang manatili muna sa kama niya.
He is so focused on his plates kaya hindi na siya nakakain ng agahan, he is just there sitting on his bed and doing his plates. Typical Engineering student...
Natigil ang ginagawa ni Tyrone dahil sa ingay na narinig niya, his phone is ringin at ang caller ID ng tumatawag ay alam na alam niya.
It's Cole, the number one lunatic. He answers his phone and leans on the headboard of the bed.
"Yow, Martinez!". Masiglang bungad ng kaibigan, ganito talaga si Cole.
Parang lasing kahit umaga naman, tsk.
"What do you want?". Simple niyang tugon sa kaibigan. Tumawa ang nasa kabilang linya na nagpairita sakaniya.
"Don't waste my time, Hartmond. I'm gonna drop this call if you don't go straight to the point". His voice is full of authority and that made Cole spill the tea.
"Chill naman tayo dyan, Engineer. Nagaaya yung dalawang magkapatid, same club at 6PM tonight". Mukhang walwalan nanaman ito, sambit ni Tyrone sa kaniyang isipan.
He wants to chill as well at least for this day kaya pumayag na lamang siya sa imbitasyon ng kaibigan.
"Count me in, lunatic". Seryoso pa din niyang pagtugon.
Ano nga bang aasahan mo?
Nakipag-usap ka sa isang Tyrone Chase Bentley Martinez at maghahangad ka ng mahabang tugon? Asa ka!
Narinig niya ang mahinang tawa ni Cole sa kabilang linya.
"You never ditch our drinking session, buddy. Subok yan, see yah later, bro!".
Yes, Cole is right. He never ditches his friends dahil ito na lang ang meron siya.
His dreams, his goals, his properties, and his friends, yun na lang ang mga natira.
"I won't so don't bother me from now on, lunatic". Itanggi man niya, alam niya sa loob-loob niya na si Cole ay isa sa mga taong tinanggap siya noong mga oras na walang-wala siya.
He isn't the type of friend na pag maayos ang kalagayan mo lang nariyan, he is there with him through ups and downs.
He dropped the call and back to business, he continued doing his plates and did not notices the time.
Ganun kaseryoso magtrabaho ang isang Tyrone Martinez, tularan!
On the other hand, Cassandra is having lunch with her parents. Siya at ang mga magulang niya lamang ang nasa loob ng dining room, nasa labas ng silid ang mayordoma at iba pang katulong nila ngunit hindi niya maitatanggi ang hindi magandang pakiramdam sa loob ng silid.
She couldn't breathe properly because of the atmosphere inside the room, her dad cleared his throat and looks at her.
"How's your study?". Walang kabuhay-buhay na tanong ng ama.
"It was great, dad". I am doing good, for the sake of you to notice me.
Nais niyang idagdag ang mga katagang iyan pero pinigilan niya ang sarili.
Her mom is quiet as usual, pag narito ang kuya niya ay may gana ito pero kapag wala.
Wala ding buhay ang ina, sanay naman na siya na wala ng talab ang presensya niya sa ina. It hurts but who is she to complain?
Sabi nga nila, anak lang nila ako.
"You should do better, hinayaan ka naming magaral at magtuloy sa kursong medisina kahit wala na ang kapatid mo dahil mapilit ka". Mataray na sambit ng ina.
Ayan nanaman sila, kelan ba naging sapat ang lahat ng ginawa ko sa paningin nila?
Tumango na lamang siya at tumugon.
"Yes, mom. I will be better". I will be better kung ayan ang gusto niyo, kung diyan niyo ako mamahalin bilang ako. She lacks words to utter.
"And why are you tutoring, huh?". Nanlaki ang mga mata niya, paano nila nalaman?
"You think you can fool us? Nalaman namin na may lalaki ring napapadalas dito".
It was Tyrone but he went there just 3 times because of their tutoring session, magdadala ng lesson plan o para sa tutoring session lang.
"Just make sure na hindi masasayang ang pinaghirapan namin ng daddy mo para mabigyan ka ng maayos at marangyang buhay, you should think before you act. You are a woman for Pete's sake".
"Huwag na huwag ka ring magpapabuntis ng maaga kung hindi lumayas ka na lang rito sa bahay, I know you don't want that".
Her tears flow from her eyes and she looks at her parents, her heart couldn't bear the pain.
"Ganun na lang ba kababa ang tingin ninyo sa akin? I am doing all of this to survive and to not depend on your money anymore but why do you need to make me feel so worthless and unworthy of your love?!".
She burst into tears while stating her side, hindi na niya kinaya ang pagtatago ng nadarama.
"Huwag po kayong magalala dahil wala sa plano ko ang mag-anak ng maaga dahil may pangarap ako at may respeto ako sa sarili ko, kahit isang beses lang naman, ma. Just appreciate me, just for once".
Umiiyak pa din niyang sambit sa mga magulang lalo na sa kaniyang ina, her parents were shocked at her sudden outburst, she couldn't hold it anymore.
Pakiramdam niya ay sasabog na lang siya dahil sa bigat na dinadala.
Nagpaalam siya sa mga ito at lumabas na ng kanilang bahay, pinatakbo niya ang kotse niya, she promises na hindi siya iiyak sa harap ng mga ito but why does she need to be vulnerable in front of them?
Bakit nanaman ba?
Tyrone went to the club at exactly 6PM, he saw his friends on the couch, so he approached them. Nakita niya na lumingon sakaniya ang mga ito at nagingay nang makalapit siya.
"Eyyy! Smoking hot, Engineer!". Natatawang bungad sakaniya ni Hiro.
Umiling na lamang siya at umupo sa tabi nito. He is just wearing his grey shirt at may suot na itim na jacket, he is wearing faded jeans and his favorite shoes.
Wala namang bago, ganun naman siya lagi manamit.
"Loko". Napailing siya ng biglang sumingit si Cole sa usapan.
"Thank me, lunatics! Dahil sa akin ay pumunta yan". Pagmamayabang pa nito. As if I joined here just for him, lunatic.
"Engineer's face says otherwise, dude". Panunudyo ni Grey kay Cole na masama na ang mukha.
"He! Kung wala ako, wala yan dito". Nagsitawanan sila sa pagmamaktol ng binata.
"Such a baby, Hartmond". Umiiling pa niyang sambit.
"Ang sabihin mo childish, pare". Pangangantyaw pa ni Hiro na talaga namang kinainis ni Cole.
"Ayy basta, bahala kayo". Uminom ito sa baso niya at humalukipkip.
They all had their first shots, siya lang pala dahil mukhang nauna sakaniya ang mga ito.
"So, how's life, Ty?". Hiro asked.
How's life? Alive but not actually living.
He sipped on his drink and answered his friend. "It's plain, as usual".
Maikli niyang tugon, Cole butted in the conversation with his craziness.
"Walang kulay~ Ang buhayy~ Kawawa naman si Tyrone Martinez~". Pagkanta nito.
Really? Please remind me again why does he belong in my group of friends?
Nagsitawanan ang mga kasama niya at napailing na lamang siya, typical Cole.
"Hindi ba binibigyang kulay ni Ms. Cutie Thomasian mo?". Pangaasar ni Grey sakaniya, buhay pa pala itong loko.
"Sorry kayo, walang love life yan. Mahina!". Natatawa pang dagdag ng kapatid nitong si Hiro.
"I'm not weak, wala lang talaga sa plano". Wala na sa plano dahil sinubukan naman niyang isama sa plano iyon noon but it did not turn out very good, nasira lang siya.
"Wag kang mang-asar diyan Grey, ikaw nga ehh waley na". Pangaasar nanaman ni Cole.
Wala na nga ang kislap sa mga mata ng kaibigan, he is a man but he knows when someone is happy or miserable.
And judging from Grey's appearance, he is not just miserable, he is barely living.
"Hindi lang kasi lahat ng bagay pwede nating hawakan ng matagal, para lang mainit na kaserola yan. Kapag hinawakan mo, it is either you get hurt or the other way around and, in my case, we both got hurt kaya mas mabuti ng hayaan ko muna siyang magpahinga".
They pity their friend because he gave up a treasure just to free that from pain, just to free Jairah from being judged and being hurt.
Natahimik silang lahat, nangibabaw ang ingay sa loob ng club at naghari ang katahimikan sa table nila. These dudes, all of us went through something. At hindi pa kami lahat nakakaraos, they knew it very well.
"It's too chaotic, bro. Kaya tama lang na magpahinga muna kayo and after resting, fight for each other once again". Hiro said to his brother.
Mukha lang loko-loko ang mga ito but when it comes to family and friends, don't mess with them.
Yes, all of them look like walking heartbreakers, but they have their own story to tell and a journey to share.
Cole suddenly stood up and shout.
"Para tayong patay mga loko! Nasa club tayo so let's enjoy, tiyaka na ang mga problema natin. Let's be free!!".
They all agree and start drinking once again.
Bigla na lamang siyang kinalabit ni Hiro at may nginunguso nanaman at ituturo ang isang dalaga na nasa counter, mukhang naparami na ng inom.
"Your cutie Thomasian is wasted, bro". What?!
It is Cassandra? Shoot! This is bad.
He excuses himself from the gentlemen and approaches Cassandra, she is messed up.
Ang maayos na tirintas ng buhok kanina, ngayon ay gulo-gulo na. Namumula ang pisngi ng dalaga at mukhang marami na ngang nainom.
Napatingin siya sa bartender at tinanong ito. "How many bottles did she drink, in total?".
Walang emosyon niyang tanong.
"Naku sir, hindi ko na mabilang pero puro hard ang inoorder ni ma'am. Girlfriend niyo po ba siya?".
He doesn't know why but he nodded at the bartender.
"Yes, uhmm... I am her boyfriend. May I know where are her things?".
Maikli niyang tanong sa binata na nasa harap niya. Itinuro lang nito ang katabing upuan ng dalaga at nginitian siya.
"Thank you". Bumaling ang tingin niya sa dalaga na pilit pang inaabot and isang shot glass na puno ng alak.
"Gimme that! I need moree!!". Malakas na sambit nito.
Inagaw ni Tyrone sa kamay niya ang baso at ininom lahat ng laman nun. "Sheesh... You are wasted, woman".
Nagangat ng tingin ito sakaniya at inirapan siya, he found it cute because her cheeks look so red and squishy.
"Tyrone? Anong ginagawa mo dito? Bakit mo ininom yann?". Inis na sambit nito sakaniya.
"At anong you're wasted ka diyan? I am perfectly fine!".
Perfectly fine but she looks like she will pass out any minute from now, he chuckled bitterly.
"You aren't fine, woman. Stand up, you drunkard". Suplado nitong sambit sa dalaga.
Pumapalag ang dalaga noong inaakay siya patayo ni Tyrone.
"I can manage!! Leave me". Sa totoo lang, rinding-rindi na siya sa ingay ng dalaga pero wala siyang magagawa.
Baka mapano pa ito kapag iniwan niya rito na magisa.
"Zip it, Cass. You are wasted so let me". Seryoso niyang sambit sa dalaga dahil nagpupumiglas pa din ito at bugbog na siya.
He has no choice but to carry her on his shoulder.
Nakapants ang dalaga kaya safe naman siya kahit ganito ang pagkakabuhat niya, he was like carrying a sack of rice. Nagkakakawag ang dalaga which irritates him.
"Stop moving or else ihuhulog kita rito". Pagbabanta niya kaya natigil ang paglilikot nito.
"Just leave me, I can handle it". Mahina nitong angal.
Tsk, I won't carry you if you can handle it.
Lumapit siya sa couch na kinalalagyan ng mga kaibigan niya at tumayo sa harap nuon, his friends laugh at him.
"Ayownn! Kaya pala biglang nawala". Natatawang panunudyo ni Hiro sakaniya.
"Excuse me, guys. This drunkard woman needs to go home". Pagpapaalam niya sa mga ito, narinig niya ang pagkontra ni Cassandra sa balikat niya.
"I am not drunk! Sasapakin kita!". Ang ingay, kainis.
Natawa lang lalo ang mga kaibigan niya at ngumisi sakaniya.
"Mukhang may katapat ka na, pare". Naiiling na pangaasar sakaniya ni Grey.
"Sige na, mauna na kayo. Ingatan mo yan si Cutie Thomasian mo". Hindi ba alam ni Tyrone bakit nagpaalam pa siya sa mga kaibigan niya, it's like he regretted his decision.
Tumango na lamang siya at tumalikod na, nagkakakaway pa ang babaeng buhat niya.
"Bye sainyoo!! Ingatt kayo!". She's still caring even if she's drunk.
"They will go home safe; don't you worry about those lunatics". Mahina niyang sambit sa dalaga habang naglalakad pa din palabas.
Hanggang nasa parking lot na sila ng club, nagsisisipa pa rin si Cassandra. Dahil nasasaktan siya sa pagsipa nito, he has no choice but to put her down.
Nang maibaba niya ito, nagpupumilit ang dalaga na kaya niya ang sarili.
"I can go home, thank you". Pasuray-suray pa itong naglalakad palayo.
Gosh! This woman will be the death of me.
He carries her bridal style and opens the passenger seat, inalalayan niya ang ulo nito dahil baka mauntog pa pag nakapasok na sa loob ng kotse.
Mabuti naman at hindi na ito nagpupumiglas kaya naipasok niya ito ng maayos sa kotse niya at nasuotan ng seatblet, this woman is the true definition of wasted.
Mabilis siyang pumasok sa kotse niya at nagsuot na din ng seatbelt, this woman can handle herself pero hindi siya pababayaan ni Tyrone lalo na nakainom siya.
She may be strong enough but he won't let her be harmed.
"I will bring you home, wasted woman". Suplado niyang sambit sa dalaga at binuhay na ang makina ng kotse niya.
Biglang hinatak ng dalaga ang laylayan ng jacket niya kaya napatingin siya rito.
"Don't, wag mo akong iuwi duon, please. Wag na muna duon". It was his first time seeing this woman beg and he doesn't like it.
So, he has no choice but to bring this wasted woman to his house, hindi niya alam bakit niya dinala ito sa bahay niya but all he knew was he wants her to feel safe at least by his side.
"Okay then, I will bring you to my house in the meantime".
Mahina niyang sambit pero dinig naman ng dalaga. She opens her eyes and answers him.
"Thank you, Tyrone".
"No need to thank me".
Tahimik na nagmamaneho si Tyrone but he heard Cassandra blabbering things.
"Kainis naman kasi... Bakit sa lahat naman ng tao sakin pa dumapo itong kamalasang ito?".
Lumingon si Tyrone sa gawi ng dalaga at laking gulat niya ng nakita ang maliliit na luha ng dalaga na umaagos sa mukha nito.
This crying Cassandra is so new to him, she is always happy and energetic so he was shocked to see this side of her.
He remains silent and lets her cry.
"Ginagawa ko naman lahat, I am doing my best, trying to get their attention. Lahat naman ng awards nasa akin na pati honors kinuha ko na din but why don't I feel satisfied?".
"Bakit parang wala pa din akong halaga sa paningin nila? Why do I need to suffer this unbearable pain? A-am I bad? W-what did I do to deserve this pain?".
Humahagulgol na si Cassandra ngayon, she couldn't take it anymore.
Her broken pieces were always gathered by her pero kahit na anong buo niya sa wasak na niyang pagkatao, nasisira at nagigiba pa din ito.
"Bakit ba ang baba ng tingin ng mga tao sa akin? Bakit ba kasi hindi na lang ako yung nawala? She should be here living her best life! Dapat ako na lang yung nawala!".
Mas tumindi pa ang iyak ni Cassandra at rinig na rinig iyon sa buong kotse ni Tyrone, he couldn't take it anymore so he stops the car at the side of the busy road and leans towards Cassandra.
"I beg to disagree, young lady. You are not bad and you will never be, you are an angel and you deserve to be treated right".
He wipes her tears and held her puffy cheeks that were the result of her crying.
"I a-am not an a-angel, I don't deserve this life, Tyrone! My sister does!". Umiiyak nanaman siya habang hawak pa din ng binata ang mukha niya.
He can feel her sorrow, ramdam niya sa mga palad niya na nakadampi sa mukha ng dalaga ang sakit at pagdurusa nito. Her voice cracks every time she mentions this "her and sister".
"You don't deserve to be treated less than how above treats you, baby". He gently caresses her cheeks, humihikbi pa din ang dalaga pero hindi na kasing lakas kanina.
Tyrone's presence brings comfort to her, it gives her peace. Kahit na nakainom siya, she can feel the warmth in his voice.
--------------------------------------------------
Oopss... Bitin muna mga dzai 😊
Where to find a Tyrone? Choz
Love lots! Thank you for reading this update <3
-KC