ΕΚΤΟΡΑΣ POV
Έκτορας- Ακούω καμπανάκια στον ύπνο μου;
Μάρω- Ξύπνα Έκτορα, πήγε δύο! Έχουμε το τραπέζι της μαμάς.
Έκτορας-Ναι σιγά μην πήγε και εφτά.
Είπα και έβαλα το μαξιλάρι πάνω στο κεφάλι μου.
Μάρω-Μην κάνεις σαν την ανιψιά σου, νιάνιαρο!
Έκτορας-Α, να σου πω επειδή εσύ έκλεισες τα εκατό πριν, δεν σου φταίω. Εγώ είμαι ακόμα πολύ νέος και κούκλος!
Μάρω-Νέε και κούκλε σήκω,τώρα αλλιώς θα φωνάξω την ανιψιά σου και θα σου πω εγώ.
Γιώργος-Γιατί του φωνάζεις πάλι του μικρού;
Μάρω- Α, εσείς κάνετε κόμμα κάθε φορά όταν βρίσκεστε. Βέβαια εγώ φταίω που ήρθα να σε ξυπνήσω κι όλας.
Έκτορας-Την εξολοθρεύσαμε κι όλας;Τόσο εύκολα; Μπράβο μας!!!
Γιώργος-Χαχαχα μικρέ σήκω τώρα να ντυθείς και να φύγουμε.
Έκτορας-Τι ώρα είναι;Εσυ θα μου πείς την αλήθεια και το ξέρω!
Γιώργος-Πάντα με τουμπάρεις εμένα μικρέ!
Έκτορας-Είναι ταλέντο αυτό Γιωργάκη, έπρεπε να το ήξερες αυτό χρόνια τώρα!
Γιώργος-Η ώρα είναι δώδεκα, κοντέυει μία πρέπει να σηκώνεσαι σιγά-σιγά, στις δύο είναι το τραπέζι
Έκτορας-To ήξερα!! Ψέμματα έλεγες πάλι Μαργιό!!
Μάρω-Ακούω!!
Έκτορας-Ακούειιι!
Μάρω-Μην με κοριδεύεις ακόμα σε ακούω!!
Έκτορας-Βιονικό αυτί έχει η γυναίκα σου!
Γιώργος-Αδερφή σου είναι.
Έκτορας-Παίζεται..
Μάρω-Σας ακούω,να χααρώ εγω τους άντρες τις ζωής μου!!!
Γιώργος-Σήκω μικρέ, θα μας κυνηγάει αν συνεχίσουμε έτσι.
Έκτορας-Καλά με πείσατε σηκώνομαι!!
Γιώργος-Μπράβο μικρέ, περιμένουμε κάτω για πρωινό.
Πήραμε το πρωινό μας και ξεκινήσαμε για το σπίτι των γονιών μου οι τέσσερις μας. Όταν φτάσαμε εκεί κατέβηκαμε και στην πόρτα ήταν οι γονείς μας.
ΜΕΜ(Μαμά Έκτορα και Μάρως)-Αγάπες μου, καλώς ήρθατε. Έκτορά μου πόσο καιρό έχω να σε δω αγόρι μου μεγάλωσες.
Μάρω- Εμείς δεν σου λείψαμε;
ΜΕΜ-Φυσικά και μου λείψατε όλοι σας, απλά τον Έκτορά μου έχω να τον δω πολύ καιρό. Όπως όλοι μας
Μάρω- Διόρθωση πολλά χρόνια έχουμε να τον δούμε αλλά ας του το διαγράψουμε γιατί τον αγαπάμε!
Γιώργος- Φτάνει πια να μου πειράζετε τον μικρό άντε πάμε να φάμε, η ανιψιά σου Έκτορα πεθαίνει της πείνας!
Έκτορας- Από εμένα πήρε είμαι σίγουρος!!
Μάρω- Όπως και πολλά άλλα ας μην τα σχολιάσω αυτήν την στιγμή!
Έκτορας- Έχεις δίκιο είναι ιερή στιγμή! Ποτέ δεν διακόπτουμε το γεύμα μας για οτιδήποτε άσχετο.
Ανιψιά- Κανόνας!
Έκτορας- Μπράβο το κορίτσι μου!!
Μάρω- Αφού φάγαμε θα πάω να φέρω το γλυκό.
Έκτορας- Σούπερ!
Χαμογέλασα στην αδερφή μου αφού κάτσαμε με τον Γιώργο στο καθιστικό του πατρικού μου σπιτιού, όλοι μαζί, και ο πατέρας μου ,συζητώντας και γελώντας με την μικρή.
Έκτορας- Ευχαριστώ για το κομμάτι.
Είπα μόλις πήρα το κομμάτι γλυκό από την ανιψιά μου. Εκείνη τη στιγμή πριν προλάβει να απαντήσει κάτι, χτύπησε το τηλέφωνό μου από ένα άγνωστο νούμερο.
Έκτορας-Παρακαλώ; Εσύ...
Είπα και μου έπεσε το κινητό από τα χέρια. . . .