9 Mayıs 2022
"Uçmak istiyorum" dedi kendini uçurumdan aşağı bırakırken.'
Soobin okuduğu manganın son cümlesini okuduğunda gözleri dolmaya başlamıştı. Dünya üzerinde en çok sevdiği çizgi roman final yapmıştı. Final o kadar üzücüydü ki duygu yoğunluğuyla yaşadığı siniri ellerinde toplayarak hızlıca masaya vurdu.
En çaresiz ve yalnız hissettiği anında tanıştığı bu güzel manga onun hayatında çok özel bir yere sahipti ve ne yazık ki mutsuz sonla bitmişti, bu da onu çok derinden etkilemişti, Ana karakter olan Hong Cha-Young onun aşık olduğu kurgusal karakterdi.
İşte Soobin böyleydi, gerçek insanlara güvenemez, onlarla konuşamazdı fakat bir manga karakterine aşık olabilirdi.
"Hong Cha-Young, sen de benim gibisin, hayatında hiç mutlu olamadın, birazcık bile mutlu olsan anında çok kötü şeyler yaşadın. Sen mutlu sonu hakediyordun." dedi ve gözlerini yavaşça kapattı. O anda gözünden bir damla yaş kitabın üstüne düştü.
****
Soobin'in gözünden:
"Ne oluyor? burası neresi?" Gözlerimi açtığım anda kendimi kocaman bir binanın önünde buldum.
Saniyeler önce odamda masama oturmuş manga okuyordum ve şu anda nerede olduğumu, neden takım elbise giydiğimi bilmiyordum. Kafayı mı yemiştim?
"Günaydın Choi Soobin-shi, neden kapının önünde dikiliyorsunuz?" dedi yanıma gelen genç yaştaki kadın.
"Nasıl yani?" dedim. Şu an gerçekten ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.
"Bugün başvuruların cvlerini kontrol etmeyecek miydiniz? geç kalacaksınız." dedi.
"Ne ne ne? Dalga mı geçiyorsun?" dedim. Genç kız bana suratını düşürerek baktı.
"Bu kadar şakacı olduğunuzu bilmiyordum." dedi ve hafifçe eğilerek yanımdan geçip gitti.
Yanıma gelip benimle konuşan kızdan sonra yanımdan geçen herkes bana selam vermeye başladı. Geçen kişiler arasından bir adamı durdurup yanıma çektim.
"Buyrun Soobin bey." dedi adam.
"Burada neler olduğunu açıklar mısın? Kim bu bana selam veren insanlar, ben neden takım elbise giyiyorum, neden buradayım?"
"Sabah sabah çok enerjiksiniz sanırım, E burası sizin şirketiniz Txt Ent. Şirkette olduğunuz için de takım elbise giymeniz çok normal, İnsanlar da patronuna selam veriyor." dedi.
"Yoksa Hae-Soo Noona bana şaka mı yapıyor?" dedim.
"Bence siz bize şaka yapıyorsunuz, yoksa hafızanızı falan mı kaybettiniz. Hadi gelin içeri girelim." dedi ve bana yolu işaret ederek yürümeye başladı.
Şirketin içine girdiğimde resepsiyonda çalışan herkes ayağa kalkıp bana bakarak eğildi. Onlara hafifçe selam verdim ve etrafıma bakındım.
Gözlerim yukarıda asılı olan pankartta kaldı.
"1 Haziran 2021 mi?" Tam olarak burada neler dönüyordu?
Hong Cha-Young:
10 Temmuz 2021
"Yeonjun-ah! uyandın mı? bugün birlikte yemeğe gidelim!" dedim.
"Tamam. 2'de evinin önünden alırım." dedi ve telefonu kapattı.
Yeonjunla iki senedir birlikteydik, o her zaman böyleydi, çok konuşmazdı, sevgi sözcükleri kullanmazdı, nadiren sarılır, çok öperdi, çok çabuk kıskanır, çok çabuk sinirlenirdi ve tabii sabah akşam sigara alkol içer beni de kullandırmaya çalışırdı. O böyle biriydi, ama iki yıl içinde ona alışmıştım. Arkadaşlarım aptal olduğumu söylüyordu ama ona olan sevgim karşı koyamadığım şeylerden biriydi.
Koşarak dolabımın önüne geçip koyu kahverengi takım elbisemi giydim ve makyaj masasına oturdum, uyanır uyanmaz saçımı yıkadığım için saç problemim yoktu.
Nude makyajımı yaptıktan sonra saçlarımı düzleştiriciden geçirdim. Yeonjun'un sevgililer gününde aldığı gucci el çantasına eşyalarımı koyup evden çıktım. Hazırlanana kadar çoktan saat ikiye gelmişti.
Binadan çıktığımda kaldırımın kenarındaki demirlere yaslanmış sigara içen Yeonjunu görüp el salladım. Elindeki sigarayı yere atıp yanıma yaklaştı ve yanağıma kısa bir öpücük bıraktı.
"Nereye gidiyoruz?" dedi.
"Geçen Beomgyu ile birlikte keşfettiğim bir restorant var, oraya gidebiliriz." dedim.
"Beomgyu ile birlikte mi? benim neden haberim yok?" dedi soğuk bir tavırla.
"Seni haber vermek için aramıştım fakat açmadın." dedim. Kafasını hafifçe salladı ve yola koyulduk.
—
Metrodan indiğimizde Yeonjunun vereceği tepkiye bakarak yavaşça elini tuttum. Kafasını bana çevirip yavaşça elimi bıraktı.
"Havalar sıcak." dedi ve yürümeye devam etti. Elimi bırakmasına sinirlendiğim için laf sayarak adımlarımı hızlandırdım, önüne geçip yürümeye devam ettim.
Kocaman bir şirketin yanından geçiyorduk ve şirketin dış görünüşü saniyeler içinde beni büyülemişti.
'Buraya başvurmuş muydum?' birkaç ay içinde yüzlerce şirkete başvurup red yediğim için artık başvurduğum şirketlerin adını hatırlayamıyordum bile.
'En iyisi buraya da başvurayım. Txt ent. sakın unutma Cha-Young'
Kafamı binaya doğru çevirmiş bakarken bir insana çarpmamla önüme dönüp çarptığım kişiye baktım.
"Çok üzgünüm!" dedim ve eğildim. O da bana gülümseyerek karşılık verdi. Önüme döndüğümde ona baktığım sırada gelen tanıdık hissi yüzünden dönüp tekrar bakmak zorunda kaldım, Yeonjun kadar uzundu, siyah saçları vardı ve takım elbiseliydi, bu şirkette mi çalışıyordu?
"Cha-Young! Kime bakıyorsun?" Yeonjunun seslenmesiyle gözlerimi karşımdaki yabancıdan çekerek Yeonjun'a çevirdim.
"Hiç." dedim.
"Tanıdık mı? ona bakıyordun?" dedi her zamanki gibi soğuk fakat sert bir tavırla.
"Hayır." dedim ve yürümeye devam ettik. Yürürken arkama bakma isteğimi bastıramadım ve tekrar kafamı çevirip arkaya baktım. O da dikilmiş bana bakıyordu, suratındaki şaşkınlık ifadesini anlayabilmiştim.
o sırada hiç beklemediğim bir şekilde ağzından çok tanıdık kelimeler döküldü.
"Hong Cha-Young?"
Ne?
Beni...tanıyor muydu?