ប្រមាណជាងមួយសប្ដាហ៍ក្រោយមកគ្រូពេទ្យក៏ធ្វើការអនុញ្ញាតអោយពួកគេបានចេញពីមន្ទីរពេទ្យបន្ទាប់ពីប្រាកដចិត្តថាសុខភាពAppaនឹងអាល្អិតថេវ៉ុនមិនអី ថេយ៉ុងគេក៏មិនចង់នៅទីនេះប៉ុន្មានដែរ ទើបគេសុំនាយចេញថ្ងៃនេះតែម្ដង ហើយនាយក៏យល់ព្រម
៚ ភូមិគ្រឹះត្រកូល ចន ៚
~ងុឺត~~ ឡានក៏បានឈប់ចតក្បែរភូមិគ្រឹះ ថេយ៉ុងបីអាល្អិតដែលកំពុងតែគេងលង់លក់ចូលទៅក្នុងភូមិគ្រឹះស្កឹមស្កៃមួយនេះ ។
« អ្នកប្រុស » មីនអារហ័សចំកោងខ្នងអោនគំនាបកាយតូចបន្តិច សឹមងើបមុខញញឹមឡើងហាក់ត្រេកអរជាខ្លាំង តែក៏ប្រទាក់ភ្នែកទៅនឹងសមាជិកថ្មីដែលកំពុងលង់លក់ក្នុងរង្វង់ដៃអ្នកជាAppaរបស់គេ
« គេឈ្មោះថាថេវ៉ុនណា បងស្រី » ថេយ៉ុងតបទៅមីនអាក្រោយឃើញនាងសម្លឹងមើលកាយល្អិតនោះ
« មីនអា យកឥវ៉ាន់ទៅទុកក្នុងបន្ទប់ »
« ចាស៎ អ្នកប្រុស » នាងលូកដៃទៅយកឥវ៉ាន់ពីនាយ មុននឹងដើរឡើងទៅបន្ទប់របស់ពួកគេទាំងពីរ
« ឯងបីគេយូរយ៉ាងនេះ ប្រាកដជាចុកដៃហើយ ចាំខ្ញុំជាអ្នកបីគេម្ដងចុះ »
« មិនអីទេ គេកំពុងតែគេងលក់ ខ្លាចថាអាចនឹងភ្ញាក់ » ថេយ៉ុងងាកមកនិយាយជាមួយនាយវិញ
« បើអ៊ីចឹង ឡើងទៅខាងលើទៅ »
« ចាំខ្ញុំមើលគេចុះ ឯងទៅងូតទឹកសិនទៅ »
« បាទ៎ » ថេយ៉ុងទម្លាក់អាល្អិតថេវ៉ុនទៅលើពូកយឺត សឹមដើរទៅយកកន្សែងពោះគោហួសបន្តទៅបន្ទប់ទឹក ដោយបន្សល់ទុកអោយជុងហ្គុកនៅអង្គុយមើលអាល្អិតដែលកំពុងតែគេងលើពូក
« អ្ហាយ៎...!!! » ថេយ៉ុងស្រែកភ្ញាក់មួយវ៉ាស បង្វែរការចាប់អារម្មណ៍របស់នាយមាឌធំភ្លែត
៚ តុក តុក ៚
« ឯងកើតអីឬ?? » ជុងហ្គុកសួរឡើងទាំងក្ដីបារម្ភ តើខាងក្នុងមានរឿងអីឬ??តើគេកើតអីឬ? នាយចង់តែទម្លុះចូលទៅខាងក្នុងភ្លាមៗទេ ចង់ដឹងថាគេមានរឿងអីអោយប្រាកដ ។
« ខ្ញុំមិនអីទេ » ថេយ៉ុងងើបឡើងឈរច្រត់ដៃនឹងឡាបូលាងដៃយឺតៗ ព្រោះខ្លាចរអិលដួលម្ដងទៀត មិញនេះដោយសារតែគេឈោងយកកន្សែងមិនប្រយ័ត្នទើបបណ្ដាលអោយរអិលដួល សំណាងហើយដែលមិនបែកក្បាលនោះ
« បើអ៊ីចឹង ឆាប់ចេញមក » ឮសម្លេងសម្រែកគេដល់ថ្នាក់នេះហើយ គេមិចនឹងជឿសម្ដីថាមិនអីរបស់ថេយ៉ុងនោះ
~ក្រាក~~
« អម្បាញ់មិញត្រូវអីខ្លះ?? » មិនទាន់ទាំងដើរមកខាងក្រៅស្រួលបួលផង ថេយ៉ុងក៏ត្រូវនាយជម្រិតសួរបាត់ទៅហើយ
« អឺ គឺ... រអិលដួល!!! »
« សុំមើលដៃបន្តិច » នាយថាហើយក៏លាត់ដៃអាវរបស់ថេយ៉ុងពិនិត្យមើលពីម្ខាងទៅម្ខាងឆ្លាស់គ្នាដោយមិនចាំការអនុញ្ញាតរបស់សាមុីខ្លួន
« ចុះជើង ដងខ្លួនទាំងអស់ ត្រូវតែមើល ,ឯងដោះអាវឃ្លុំចេញទៅ » ជុងហ្គុកតបឡើង គេពិនិត្យមើលដៃទាំងសងខាងអស់ហើយមុននឹងប្រាកដថាវាគ្មានស្នាមជាំក្រហម តែយ៉ាងណាគេក៏នៅតែមិនទាន់ប្រាកដនៅឡើយ ព្រោះអាចថាមានកន្លែងផ្សេងរងគ្រោះជាងនេះដូចជា ស្មា ដៃ ជើង ត្រគាក អ៊ីចឹងហើយត្រូវតែពិនិត្យ
« ដោះធ្វើអី?? » ថេយ៉ុងលើកដៃទាំងសងខាងអោបខ្លួនប្រាណជាប់ សឹមនិយាយទៅសួរនាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះបើហ៊ានតែដោះចេញប្រាកដជាស្រាតននលគោកហើយ
« មើលរបួស ក្រែងមានស្នាមជាំ »
« គ្រាន់តែរអិលបន្តិចប៉ុណ្នោះ ខ្ញុំគិតថាមិនមានស្នាមអីទេ លោកកុំបារម្ភអី ខ្ញុំទៅមើលកូនវិញ » ថេយ៉ុងថាហើយក៏បោះជំហានហួសពីនាយសម្ដៅទៅរកកាយតូចដែលកំពុងតែគេងលើពូកវិញ ទាំងក្នុងចិត្តលួចបន្ធូរភាពតាងតឹនចេញបន្តិច ព្រោះមិញគេក៏មានអារម្មណ៍ថាភ័យដែរ
ថេយ៉ុងអោនមុខទៅមើលអាល្អិតបន្តិច ជុងហ្គុកឃើញបែបនេះស្រាប់តែបើកភ្នែកធំៗឡើងមក ខំសម្លឹងទៅមើលដើមទ្រូងរាបស្មើរដែលបាំងដោយអាវឃ្លុំរបស់ថេយ៉ុងមិនដាក់ភ្នែក ។
« លោ-លោក កើតអីឬ?? » ថេយ៉ុងងើបមុខឡើងបន្តិច សឹមនិយាយជាមួយនាយវិញ ព្រោះឃើញគេរាងភ្លឹកនឹងអ្វីម្យ៉ាង
« គ្មានអីទេ ខ្ញុំទៅបន្ទប់ការងារសិនហើយ » ថេយ៉ុងរហ័សស៊កដៃខ្ទប់ដើមទ្រូងខ្លួនភ្លាមៗហាក់ដឹងថាគេកំពុងគិតអីព្រោះគេបានឃើញក្រសែភ្នែកនាយសម្លឹងមើលវាមិនដាក់ ជុងហ្គុកក្រោយក៏ប្រែជាងើបចេញពីការភ្លឹកបន្តិច ព្រោះតែគេយកដៃបិទលែងអោយមើលទៀត សឹមនិយាយទៅរកគេធ្វើដូចធម្មតា ថេយ៉ុងក៏ងក់ក្បាលតិចៗ
« ចំជាឆ្កួតមែន!!! » ជុងហ្គុកបើកទ្វារដើរចេញមកខាងក្រៅ សឹមជេរប្រទេចខ្លួនឯងព្រមជាមួយនឹងការហួសចិត្ត ចេះចេញគំនិតឡប់បែបនេះចេញទៅកើត តែក្នុងចិត្តក៏លួចភ័យបន្តិចដែរព្រោះខ្លាចថេយ៉ុងថាខ្លួនរោគចិត្ត
#ពេលល្ងាច
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការញុំាអាហាររួចរាល់ហើយ ថេយ៉ុងក៏ត្រូវយកកែវទឹកដោះគោអោយនាយដូចសព្វមួយដង ។
« អ្នកនាង?? » ថេយ៉ុងដែលទើបនឹងដើរចេញពីបន្ទប់ជុងហ្គុកក៏តបឡើងក្រោយឃើញនាងក្រមុំជូលីមកពីណាមិនដឹង គេសឹងតែភ្លេចមុខនាងទៅហើយ ព្រោះរយៈ4ខែមកនេះ គេមិនសូវជានៅទីនេះប៉ុន្មានទេ ហើយម្យ៉ាងពេលដែលគេមកម្ដងណាគឺមិនដែលឃើញនាងនៅទីនេះដូចគ្នា ។
« ??? » ថេយ៉ុងហាក់ជ្រួញចញ្ចើមមិនយល់មួយរំពេច ខំនិយាយរាក់ទាក់ជាមួយហើយ នៅមិននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់មករកខ្លួនទៀត តែបែរជាដើរហួសគេធ្វើប្រងើយទៅវិញ ។
« ក្រោកហើយ?? សឺត!!! » ថេយ៉ុងលោរមុខទៅថើបថ្ពាល់រលោងសម៉ត់របស់ថេវ៉ុនបន្តិច មុននឹងដើរទៅយកកំប៉ុងទឹកដោះគោមកកាន់នឹងដៃ រួចដើរត្រឡប់មករកគេវិញ ព្រោះបើគេភ្ញាក់អាចជាយំទារវាក៏ថាបាន តែមើលចុះគេបែរជាស្ងាត់មាត់មិនយំទារទៅវិញ ប្រហែលជាអឹមកាលពីកាលពីក្បាលល្ងាចឆ្អែតហើយ ។
« សឺត!! Appa ងងុយគេងហើយ ថេវ៉ុនកាលណាគេងបន្ត?? » ថេយ៉ុងទម្រេតខ្លួនបែរមករកអាល្អិតកំហូចដែលកំពុងតែខ្វាដៃខ្វាជើងតាមចរិតលក្ខណៈរបស់ក្មេងរពឹស តែក្រោយឮAppaខ្លួននិយាយបែបនេះ អាល្អិតក៏ប្រែជាស្ងៀម លែងហ៊ានកម្រើកដៃជើងតទៅទៀត
« ស្ងាត់បែបនេះ ព្រមគេងជាមួយAppaទៀតហើយឬ?? » ថេយ៉ុងថាហើយក៏ទាញខ្នើយក្បែរនោះមកកើយ ទាញអាល្អិតមកកៀកកិតនឹងខ្លួនដោយមិនភ្លេចអោបគេរួចបិទភ្នែកសំងំគេងលង់លក់ព្រមនឹងអាល្អិតថេវ៉ុន ។
ជុងហ្គុកបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការងាក្រុមហ៊ុនហើយរួចរាល់ នាយក៏ដើរទៅរកបន្ទប់ដែលមានថេយ៉ុងនិងថេវ៉ុនកំពុងតែគេង ។ ស្នាមញញឹមក៏របើកឡើងលើផ្ទៃមុខនាយសង្ហារក្រោយឃើញពួកគេកំពុងតែគេងយ៉ាងលង់លក់លើគ្រែ
« សឺត!!! » ជុងហ្គុកទាញភួយមកដណ្ដប់កាយតូចច្រឡឹងដែលកំពុងតែគេងអង្គុញជើងស្រឡូនទាំងគូ សឹមនាយឡើងមកគេងរួមគ្នាដោយមានអាល្អិតនៅកណ្ដាលរួចថើបថ្ពាល់ថេវ៉ុនបន្តិច ដោយមិនភ្លេចក្រលាសភ្នែកទៅមើលមនុស្សធំដែលគេងក្បែរនោះ ។
————
រងចាំភាគបន្ត.......