"Babe ပင္ပန္းေနၿပီးလား ကိုယ္ေလးေတာ့နဲနဲေႏြးေနေသးတယ္ ကိုယ္ေျပာတယ္မလား မလိုက္ခဲ့ပါနဲ႔ဆို "
" ဘာမဖစ္ပါဘူး Darling ရဲ႕ Babe လဲဒီအိမ္ႀကီးအေၾကာင္းသိခ်င္လို႔ပါ "
ၿခံေစာင့္အဖိုးဆီသြားဖို႔ Babe ကိုေျပာျပလိုက္ေတာ့ သူလဲလိုက္ခ်င္ပါတယ္တဲ့ ေလ ေနမေကာင္းလို႔မလိုက္ပါနဲ႔ဆိုလဲ မရ တစ္ကယ္ေျပာရခက္တဲ့ Babe ေလး
" ကဲ ေျမးေလးတို႔ ျပန္ၾကေတာ့ေလ ညေနေစာင္းေနၿပီးမလား "
" ဟုတ္ကဲ့ အဖိုးကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ေတာ့မွာပါ "
ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ အဖိုးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ၾကသည္
" Babe အေႏြးထည္ကိုလံုလံုၿခံဳၿခံဳဝတ္ထားေနာ္ ေအးေနမယ္ "
" ဟုတ္ Darling "
ကြၽန္ေတာ္လဲ Darling ကမ္းေပးလာတဲ့ အေႏြးထည္ေလးကိုေကာက္ဝတ္လိုက္ကာ
"Darling အမွန္တစ္ကယ္ဆို သရဲေတြဝိဥာဥ္ေတြက ထင္ထားသေလာက္လဲေၾကာက္ဖို႔မေကာင္းပါဘူးေနာ္ အဖိုးေျပာျပတာကိုၾကားၿပီး Babe သူတို႔ကိုသနားမိတယ္ "
" ဒါေပါ့ Babe ရဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက် အကူညီေတာင္းခ်င္လို႔လူေတြကိုလိုက္ေျခာက္ေနေပမဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက်ေတာ့လဲ လူေတြကိုသက္သက္လိုက္ၿပီး ဒုကၡေပး ေနတဲ့ ဝိဥာဥ္ေတြလဲ ရိွတာေပါ့ "
" Darling ဒါဆို ေဝ့ရင္းနဲ႔လန္က်န္႔ကေရာ ဘယ္လိုဝိဥာဥ္မ်ဳိးဖစ္မလဲဟင္ "
" ကိုယ့္အထင္ၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ သူတို႔ကကိုယ္တို႔ဆီက အကူညီလိုခ်င္ေနပံုရတယ္ "
" Darling ကဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ "
" ဟိုေန႔ညက Babe မွတ္မိေသးလား ကိုယ္တို႔ ေပါင္ၾကားကေန ေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီးၾကည့္ခဲ့တာေလ အဲ့ေန႔က ကိုယ္ေတြ႕ခဲ့တယ္"
"ဗ်ာ "
"ဟုတ္တယ္ Babe ရဲ႕ Babe ေၾကာက္မွာဆိုးလို႔ ကိုယ္ဘာမေျပာဘဲေနခဲ့တာ သူ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲက ဝမ္းနည္းတဲ့ အရိပ္ေယာင္ေတြကိုေတြ႕ေနရတယ္ "
" Darling ရိွရင္ Babe မေၾကာက္ပါဘူး "
ဒီလိုနဲ႔ ေျပာရင္းဆို္ရင္း အိမ္သို႔ေရာက္လာသည္ Darling ေျပာတဲ့အတိုင္းဆို သူတို႔အကူညီေတာင္းခံခ်င္လို႔လုပ္ေနတာ ဖစ္ရမည္ ကြၽန္ေတာ့္ ေျခလွမ္းေတြ
အိမ္ထဲကို စလွမ္းလိုက္တာနဲ႔ လူက ေအးစိမ့္စိမ့္ဖစ္လာခဲ့သည္ သူတို႔အေၾကာင္းကိုၾကားၿပီးေတာ့ လူကအရင္ကေလာက္မေၾကာက္ေပမဲ့ က်က္သီးေမႊးညႇင္းေတြက ထေနဆဲ
" Babe ကိုယ္ေရခ်ဳိးအုန္းမယ္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနေနာ္ "
" ဟုတ္ Darling Babe ေအာက္မွာထမင္းစားဖို႔ျပင္လိုက္အုန္းမယ္ "
ကြၽန္ေတာ္လဲ မီးဖိုအခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ ႀကီးေမက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ စားဖို႔ျပင္ဆင္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဝင္ၿပီး ကူေပးဖို႔လုပ္ေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို ႐ုတ္တရက္လာကိုင္လိုက္ေသာႀကီးေမ
" ႀကီးေမ ဘာဖစ္လို႔လဲ "
ကြၽန္ေတာ္ ေမးေနေပမဲ့ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ႀကီးေမေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေၾကာင္သြားမိသည္
" ႀကီးေမ ကြၽန္ေတာ္ေခၚတာၾကားရဲ႕လား "
ကြၽန္ေတာ္ထပ္ခါျပန္ေျပာေသာ္လည္းႀကီးေမဆီက ဘာအသံမွ မတံု႔ျပန္ခဲ့ေပ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို သူ႕ရဲ႕ ေအးစက္တဲ့လက္တစ္ဖက္နဲ႔ တင္းက်ပ္စြာကိုင္ထားသည္
ေဘစင္က ေရကလဲ တစ္စက္ တစ္စက္နဲ ့ အသံျမည္ေလာက္တဲ့အထိ က်ေနခဲ့သည္
ေတာက္ ေတာက္ ေတာက္
" ႀကီးေမ ကြၽန္ေတာ့္လက္နာေနၿပီး လႊတ္ ေပးပါ အ့ "
ကြၽန္ေတာ့္လက္နာလာေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္ေနေပမဲ့လဲ ကြၽန္ေတာ္ထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ႀကီးေမက ႀကီးေမမဟုတ္ဘဲ တစ္ျခား႐ုပ္အသြင္ေျပာင္းသြားက
" ကူညီပါ "
စကားတစ္ခြန္းကိုသာ ေျပာၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ သည္
ထိုသူရဲ႕ ပံုစံၾကည့္ရတာ ေဝ့ရင္းလား လန္က်န္႔လားဆိုတာ မခန္႔မွန္းတတ္ေပ သူ႕ကိုေတြ႕လိုက္ခ်ိန္ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္ေနမဲ့အစား
ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းနည္းၿပီး ၾကည့္ေနမိသည္
" အစ္ကိုေလး ဒီကိုဘယ္လိုဖစ္ၿပီးေရာက္ေနတာလဲ ႀကီးေမလဲ ဘာလုပ္ေနမွန္းကို္မသိပါဘုူး အသက္ကႀကီးေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး "
ႀကီးေမမမွတ္မိတာမဆန္းပါဘူးေလ သူကဝင္ပူးခံရတဲ့သူကို ခဏၾကာေတာ့ Darling အေပၚကေနဆင္းလာခဲ့ၾကသည္
ကြၽန္ေတာ္လဲနီရဲေနတဲ့လက္ကို အေနာက္မွာဖြက္ထားလိုက္ျပီး Darling ကိုၿပံဳးျပလိုက္သည္
" Babe လာေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ အဲ့မွာ "
" ဘာမလုပ္ပါဘူး Darling ဒီမွာေလ ႀကီးေမကိုကူရင္ေကာင္းမလားလို ့ "
" Babe ကလဲကြာ ေနမေကာင္းတာကိုေအးေအးေဆးေဆးမေနဘဲ ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ မသိဘူး လာ ကိုယ့္ေပၚလာထိုင္ ခံုက ေအးတယ္ ကိုယ့္ေပၚမွာ ထိုင္ရင္ေႏြးတယ္ေလ "
" ဟြန္႔ အပိုေတြသိပ့္လုပ္ တာပဲ "
"Babe အတြက္အပိုဆိုတာမရိွပါဘူး လိုသာလိုေနေသးတယ္ "
"မြ အရမ္းခ်စ္တယ္ Darling "
ကြၽန္ေတာ္လဲ Darling ကိုအနမ္းေပးၿပီး Darling ကကြၽန္ေတာ့္ကိုထမင္းခြံ႕ေကြၽးလိုက္ ကြၽန္ေတာ္က Darlingကိုျပန္ခြံ႕ေကြၽးလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားခဲ့ရေလသည္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ထမင္းစားၿပီး Babe က ကြၽန္ေတာ့္ကိုစကားဆိုလာသည္
" Darling ေလွကားေထာင့္နားကအခန္းကိုသိလား "
" သိတယ္ေလ Babe ရဲ႕ဘာဖစ္လို္႔လဲ "
" အဲ့အခန္းကတစ္ခုခုေတာ့ထူးဆန္း ေနတယ္လို႔မထင္ဘူးလား Babe စိတ္ထင္ေျပာရရင္ အဲ့ဒီအခန္းက ေဝ့ရင္းနဲ ့ လန္က်န္႔တို႔နဲ႔ ပတ္သက္ေနမွာေသခ်ာတယ္ "
" ကိုယ္လဲေသခ်ာမသိဘူး Babe က ဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ "
" Babe တို္ ့ ေလ အဲ့အခန္းထဲသြားျပီး သူတို႔နဲ႔ ဆက္သြယ္ၾကည့္ရင္ေရာ"
"Babe ကမေၾကာက္ဘူးလား "
"ေၾကာက္ေတာ့ေၾကာက္ေပမဲ့ သိခ်င္တယ္ "
Babe ကစိတ္အားထက္သန္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲမတားမိ
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကလဲ သိခ်င္သည္ သူတို ့ ရဲ႕ ဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းစံုကိုေပါ့
ကြၽန္ေတာ္လဲ Babe လက္ကိုကိုင္ၿပီး ထိုအခန္းရိွရာကို တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတက္သြားသည္
အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ စိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်လို္က္ကာ တံခါးလက္ကိုင္ေလးကို္အသာေလး ကိုင္ၿပီးတြန္းဖြင့္လိုက္ ၿပီး အခန္းထဲ ကိုဝင္ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ အခန္းတံခါးက ဂ်ိန္း ကနဲ ပိတ္သြား ေတာ့သည္
" အေမ ့ "
Babe က လန္႔သြားကာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ ဝင္ပုန္းေနေလသည္
" Babe ကိုယ္ရိွတယ္ဘာမေၾကာက္နဲ႔ "
" ဟုတ္ Darling "
ကြၽန္ေတာ္လဲ Babe ကိုႏွစ္သိပ့္ေပးၿပီး အခန္းထဲကိုအႏွံ႔ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဗ႐ိုရဲ႕ ေထာင့္က်က်ေလးမွာ တစ္ခုခုရိွေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လွမ္းယူလိုက္ေတာ့ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုဖစ္ေနခဲ့သည္
" Darling ဒါဘယ္သူ႕ပံုလဲ Babe ကိုျပပါလား "
Darling က ပံုကိုၾကည့္ေနေတာ့ကြၽန္ေတာ္လဲသိခ်င္တာနဲ႔ အနားကို္တိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေနက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီပါ လို႔ ေျပာသြားတဲ့သူ
သူ႕ေဘးမွာလဲ ယုန္သြားေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ဒါဆို သူတို႔ေတြက
" ေဝ့ရင္းနဲ႔ လန္က်န္႔?"
" Babe ကိုယ္ ဟို္ေန႔က ေတြ႕ခဲ့ ေကာင္ေလးက သူပဲ "
"Darling သူတို႔က ေဝ့ရင္းနဲ႔ လႏု္က်န္႔ပဲ "
" ဒါဆို ဒီအခန္းက သူတို႔နဲ႔ တစ္နည္းနည္းေတာ့ပတ္သက္ေနလိမ့္မယ္ ဒါနဲ႔ Babe သူတို႔ကိုဘယ္လိုဆက္သြယ္ရမလဲ "
"Computer "
ကြၽန္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ့ Babe က Computer တဲ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ Babe ဘယ္လိုသိလဲေမးခ်င္ေပမဲ့ မေမးေတာ့ဘဲ စားပြဲေပၚက Computer ရိွရာကိုသြားၿပီး Babe က
* ဒီအခန္းထဲမွာ မင္းတို႔ရိွေနရင္ ငါတို႔ကို တစ္ခုခုေျပာျပပါ*
Babe က စာေၾကာင္းေလးကို႐ိုက္လိုက္ေတာ့ အခန္းျပတင္းေပါက္ေလးက ေလမတိုက္ပဲ
"ဒုန္း " ကနဲ ပိတ္သြားသည္ အခန္းမီးကလဲ ဖလက္ ကနဲ ပ်က္သြားေတာ့ computer ရဲ႕ အလင္းနဲ႔သာကြၽန္ေတာ္တို႔ေနေနရသည္
" Babe ဒါဆို သူတို႔ရိွေနတာပဲ ဘာမေၾကာက္နဲ႔ ေနာ္ ေမးစရာရိွတာေမး "
" ဟုတ္ "
* အခု ငါတို႔ကို ေျပာေနတဲ့ သူက လန္က်န္႔လားေဝ့ရင္းလား*
ကြၽန္ေတာ္လဲ သိခ်င္တာကို စာအျဖစ္စီလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စာေၾကာင္းေအာက္မွာ
*ေဝ့ရင္း *
ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလးက သူ႕ဘာသာသူေပၚလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ Darling တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ျပန္ၾကည့္မိသည္
* ေဝ့ရင္း မင္းကေဝ့ရင္းဆို လန္က်န္႔ႏိုင္ငံျခား ထြက္သြားတဲ့ ေနာက္ ဘာဆက္ဖစ္သြားလဲ *
ကြၽန္ေတာ္လဲ အဓိက အေၾကာင္းအရာကို ေမးလိုက္ေတာ ့ computer က ႐ုတ္တရက္ပိတ္က်သြားၿပီး
ေအာ္သံစူးစူးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္
* အား း း း း း း *
" Darling ဘာအသံလဲ ဟင့္ Babe ေၾကာက္လာၿပီး "
" မေၾကာက္နဲ႔ Babe ကိုယ္ရိွတယ္ "
ေအာ္သံစူးစူးရဲ႕ ေနာက္မွာ ေလေတြက႐ုတ္တရက္ တိုက္လာၿပီး အခန္းထဲက ပစၥည္းတစ္ခ်ဳိ႕ က်ကြဲကုန္ေလသည္
" ဟင့္ Darling "
" Babe ဘာမဖစ္ဘုူး ခဏေနၿငိမ္သြားလိမ့္မယ္ "
ကြၽန္ေတာ္လဲ Babe ကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားၿပီး
" ေဝ့ရင္း မင္းဒီလိုလုပ္ေနလို႔မရဘူး မင္းေျပာျပမွ မင္းဖစ္ခ်င္တာ ငါတို႔ကူညီေပးလို႔ရမွာ မင္းဒီဘဝကေန မလြတ္ေျမာက္ခ်င္ဘူးလား "
* အား း း ငါ့ကို သူတို႔ ႏိွပ္စက္ၾကတယ္ *
" ေဝ့ရင္း အခုငါေျပာတာကိုနားေထာင္ပါ မင္းေဒါသကို ေလွ်ာ့ၿပီး ငါတို႔ကို ဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ေတြအကုန္ေျပာျပပါ "
ကြၽန္ေတာ္လဲေျပာလိုက္ေတာ့ အေျခေနေတြအကုန္လံုး ပံုမွန္ျပန္ဖစ္သြားၿပီး ၿငိမ္က်သြားေတာ့သည္ ၿပီးေတာ့ Computer ကေန စာေၾကာင္းေလးေတြ စေပၚလာသည္
🤧 ဟဲလို ဒီဘက္မွာေလ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲေတြဖစ္ေနလို႔ ညကမတင္လိုက္ရတာပါ ကိုယ္လဲ ဘာေတြေရးမိမွန္းမသိေတာ့ဘူး
ဒီႏွစ္ရက္အတြင္း အေျခေနမေကာင္းဘူးေျပာၾကတယ္ လမ္းျပင္ေတာင္ေပးမထြက္ခိုင္းပါဘူး ဘာလို႔ဆို ေက်ာင္းေတြဖြင္ ့ ေနၾကေတာ့ ဟိုဘက္နဲ႔ ဒီဘက္ ပစ္ၾကမလား ဘာၾကမလားဘဲ ေက်ာင္းထဲကို ဗံုးေတြပစ္သြင္းၾကတာ ဘာမဟုတ္ပါဘူး ကေလးေတြထိခိုက္ပါတယ္ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက် ဘာမသိဘာနားမလည္တဲ့ ကေလးေတြပါ 🤧 မိဘက အတင္းတက္ခိုင္းလို႔တက္ရတဲ့ ကေလးေတြ လဲ ရိွတာမို႔