(Unicode Version)
ကြယ်တစ်ထောင်
ပုံပြင် A Tale Of
1000 stars
Chapter - 11(အမှောင်ပိုင်း)
အပိုင်း (၃၁) အထူးပိုင်း
ထီရန်တစ်ယောက် ဒုတိယအကြိမ် ဖာပန်းဒေါင်းကို ဆရာလုပ်ဖို့ ရောက်လာပြန်လေပြီ။ ယခုတော့ ဆရာလေးထီရန်နှင့် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ အချစ်ရဲ့ဆွဲဆောင်မှုနောက်ကို ရဲရဲကြီး လိုက်နိုင်ခဲ့လေသည်။
မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ တွေးမိတာတွေလည်း ယခုတော့ အရာအားလုံးကို ရင်ဆိုင်နိုင်နေလေပြီ။ ယခုဆို ဖာပန်းဒေါင်း၏ဖာဖီရွန်တပ်စုတွင် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာနှင့် ဆရာလေးထီရန် အတူတူ နေထိုင်ကြလေသည်။
ညအချိန်..။
လျှပ်စစ်မီးအကန့်အသတ်နှင့်ရသည့် ဖာဖီရွန်တပ်စု အခန်းထဲတွင် ဆရာလေးထီရန်တစ်ယောက် ရှိနေလေသည်။ သူက သူ၏ပုခုံးပေါ်တွင် တပက်ကလေးကို တင်ပြီး ခေါင်းကို ထိုတပက်ဖြင့် သုတ်ကာ မီးဂေါက်ထွန်းထားသည့် မှန်တင်ခုံ အနားကို ရောက်လာလေသည်။
မှန်တင်ခုံအနားမှ ထိုင်ခုံတွင် သူ၏တပက်ကို တင်ထား၍ ခုံပေါ်မှ ပန်းရောင် Lotion လေးကို ယူကာ လက်ဖဝါးထဲကို ညှစ်ထည့်၍ သူ၏လက်မောင်းလေးတွေကို ပွတ်လိမ်းနေလေသည်။
ထို Lotion အနံ့လေးကလည်း မွှေးကြိုင်ပြီး တစ်ခန်းလုံးဆိုသလို ပျံ့နှံ့နေလေသည်။ ထိုအခါ သူက Lotion လေး လိမ်းရင်း ခေါင်းဆောင်ဖူဖာအား တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်ပြောဆိုနေလေသည်။
" ခေါင်းဆောင်က ရက်စက်လိုက်တာ..ဒီနေရာမှာ ရေရော မီးရော ရှိတယ် ဆရာတွေ နေတဲ့ အိမ်ထက်
ပိုကောင်းတယ် ''
ထိုအခါ လျှပ်စစ်မီးက ချက်ချင်းဆိုသလို တစ်ယောက်ယောက် ခလုတ်ပိတ်လိုက်သလိုဖြင့် ဖျတ်ခနဲ မှိတ်သွားလေတော့သည်။
" ဟေး လာနောက်နေတာလား
ခေါင်းဆောင်မဟုတ်လား ''
အဲသလို မီးပျက်သမို့ ဆရာလေးထီရန်က ပြောပြီး မီးပြန်လာတော့ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက ဆရာလေးထီရန်၏အနောက်မှ ခါးကိုဖက်ကာ ခေါင်းကလေးကို ပုခုံးပေါ်တင်ထားလေသည်။
" ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လို ရှာတွေ့တာလဲ ''
ထိုအခါ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက သူ၏မျက်နှာဘက်ကို သမင်လှည်ပြန်လှည့်နေသည့် ဆရာလေးထီရန်၏ပါးအိအိလေးကို အနမ်းဖွဖွလေး ပေးလိုက်လေသည်။
" ဒီလောက်မွှေးနေတာ မင်းမရှိတဲ့နေရာကို
မသိဘဲ နေမလား ''
ထိုအခါ ဆရာလေးထီရန်က ပြုံးရည်နေပြီး မီးပြန်လာလေသောကြောင့် သူ့ကို ဖက်ထားသည် ဖြစ်သောကြောင့်
" မီးပြန်လာပြီလေ ခေါင်းဆောင် ကျွန်တော်
အိပ်တော့မယ် ''
ထိုအခါ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက လွှတ်မပေးသေးဘဲ ထပ်ပြီး ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်လိုက်ပြန်လေသည်။
" တော်တော့ ''
ဆရာလေးထီရန်က အဲသလို ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ၏လက်ကို ကိုင်ကာ ပြောသမို့ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာလည်း ဖက်ထားသည့်လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်လေတော့သည်။ ဆရာလေးထီရန်လည်း သူ၏လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ပွတ်ကာ လက်မောင်းတွေကို ပွတ်၍ Lotion လိမ်းနေလေသည်။
ပြီးနောက် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက သံကုတင်ဘေးနားမှ ကြမ်းပြင်ရှိ အိပ်ယာပေါ် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။
" မင်း ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ် ငါက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိပ်မယ် ဒါပေမယ့် မင်း ငါ့နောက်ကျောကို နင်းပေးရမယ် ''
" အင်း ''
အဲ့နောက် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာလည်း ကြမ်းပြင်မှ အိပ်ယာပေါ် ဝမ်းယားမှောက်လိုက်လေသည်။ ဆရာလေးထီရန်လည်း ကုတင်ဘေးမှ ဝမ်းယားမှောက်နေသည့် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ၏ ခါးပေါ်သို့ တင်နင်းကာ ကုတင်မှာ သွားထိုင်လိုက်လေသည်။ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ နာသွားသည် ထင်သည်။
" အား ထီရန် ဒီမှာ... ''
နာလွန်းလို့ ခါးကို လက်နဲ့စမ်းကာ ကုတင်မှ ဆရာလေးထီရန်ကို ကြည့်နေသည့်ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ သူ၏မျက်နှာကို ကြည့်ပါက တော်တော်နာမည် ထင်ရလေသည်။
" အဲဒီလို နင်းခိုင်းတာ မဟုတ်လား ''
ထိုအခါ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက အိပ်ယာမှာ ခြေဆင်းထိုင်လျက်
" မင်း နင်းလိုက်တဲ့ အားနဲ့သာ ဆိုရင် ငါ့ခါး နာသွားလိမ့်မယ် ပြီးတော့ ဒီမွေ့ယာက အရမ်းမာတယ် ငါဒီည အိပ်လို့တောင် ရပါ့မလား ''
" ဘာလို့လဲ ဒီအိတဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာ အိပ်ချင်လို့လား ''
ဆရာလေးထီရန်က ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေဆင်းပြီး စောင်ကို ဖြန့်ရင်း မေးလေသည်။ ထိုအခါ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက ခေါင်းကို လက်ထောက်ကာ လှဲလျောင်းနေသည့် ကုတင်ပေါ်မှ ဆရာလေးထီရန်ကို ကြည့်၍
" အိပ်လို့ရမလား ''
" အဲဒါဆို ခွင့်တောင်းလေ ''
" လာအိပ်လို့ရမလား ထီရန် ''
အဲသလို ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက ထောပတ်သီးလေးလို ပတ်ချွဲနပ်ချွဲလေးပြောလိုက်ပေမယ့် ဆရာလေးထီရန်က လက်ဖဝါးလေးဖြန့်ကာ
" သေသေချာချာလေး ခွင့်တောင်းလေ ညင်ညင်သာသာလေးပြော လုပ်လေ ''
ထိုအခါမှ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက ဆရာလေးထီရန်၏ လက်ဖဝါးပေါ် မှေးတင်ကာ
" အတူလာအိပ်လို့ ရမလား ခင်ဗျ ထီရန် ရမလားဗျ နော် မင်းနဲ့အတူ လာအိပ်လို့ ရမလား ခင်ဗျ နော် နော် နော် ''
" အဲဒါ အကောင်းဆုံးပဲလား ''
" ကျွန်တော့်ကိုလည်း အိပ်ယာပေါ် အတူတူအိပ်ခိုင်းပါနော် နော် နော်လို့ နော် ခွင့်ပြုပါလား ''
" ခွင့်ပြုတယ် ''
ခေါင်းဆောင်ဖူဖာလည်း အဲသလို သကြား ၁၂ လီတာ လောက်ပါသည့် အပြုံးချိုချိုဖြင့် ချွဲကာ ပြောလိုက်လျှင် ဆရာလေးထီရန်လည်း ပန်းသီးချိုချိုစားပြီး အရသာကောင်းသည့် အပြုံးဖြင့် လက်ခံခွင့်ပြုလိုက်လေသည်။
" အိပ်ရုံပဲနော် ''
အဲသလို ဆရာလေးထီရန်က ပြောပြီး ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက သံကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ရာ သံကုတင်က တကျွီကျွီနဲ့ မြည်နေလေသည်။
" ခေါင်းဆောင် ခေါင်းဆောင်က ကျွန်တော် ပေးတဲ့ ဒီလက်ဖက်မွှေးအိတ်လေးကို သိမ်းထားတုန်းပဲလား ''
" အင်း ''
" ခေါင်းဆောင် ကျွန်တော့်ကို အရမ်းလွမ်းနေမှာပဲ ဟုတ်လား ''
" ငါ့အတွက် အရမ်းတန်ဖိုး ရှိတယ်လေ ''
ဒီလိုနဲ့ ဆရာလေးထီရန်က သူကြားချင်သည့်စကားကြားရ၍ အပြုံးကြီး ပြုံးမိလေရာ
" ဘာလို့ ပြုံးနေတာလဲ ''
" ကျွန်တော် စဥ်းစားနေတာ ခေါင်းဆောင် ဘယ်လိုလုပ် သိတာလဲ ကျွန်တော် ခေါင်းဆောင်ကို ကြိုက်တယ်ဆိုတာ ''
" မင်း ငါ့ကို ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့တုန်းက ကြည့်လိုက်တဲ့ အကြည့်လေးနဲ့တင် ငါ သိနေပြီ ''
" မှးနေပြီ အဲဒီတုန်းက ကျွန်တော် ခေါင်းဆောင်ကို မကြိုက်သေးပါဘူး ''
" အခုကရော ''
ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက အဲသလို မေးပြီး အပြုံးကြီး
ပြုံးမိသဖြင့်
" ဘာလို့ ပြုံးတာလဲ ''
" မင်းသိလား ကိုယ့်ရဲ့ရန်သူက ခံတပ်ပြိုသွားပြီဆိုရင် ဘာဖြစ်မလဲ ''
" ဘာဖြစ်မှာလဲ ''
" ရှုံးပြီပေါ့ ''
ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက အဲသလို ပြောပြီး ဆရာလေးထီရန်၏ လည်ပင်းကို နမ်းရှိုက်လိုက်လေသည်။ ဆရာလေးထီရန် ယား၍ အော်နေတော့သည်။
" ဟေး ခေါင်းဆောင် ''
သံကုတင်ကြီးကလည်း လှုပ်လှုပ် လှုပ်လှုပ်နဲ့ တကျွီကျွီမြည်နေပြီး ကုတင်ပေါ်မှ လူနှစ်ယောက်လည်း ဗရုံးသုန်းခ နမ်းသလိုနမ်း ရုန်းသလိုရုန်း ဖြစ်နေလေသည်။
အချိန်က ညအချိန် ဖြစ်သဖို့ အခန်းလေးက အလင်းရောင် အနည်းငယ်သာရှိပေသည်။ တပ်စုအပြင်မှ ရော့ချန်းက ဓာတ်မီးကလေးဖြင့်
" ဘာအသံပါလိမ့် ခေါင်းဆောင် အိမ်က လှုပ်နေပါလား ခေါင်းဆောင် အဆင်ပြေရဲ့လား ''
အဲသလို တံခါးခေါက်ကာ မေးလိုက်လေသည်။ သို့ပေမယ့် အထဲမှ တုန့်ပြန်ခြင်း မရှိပေ။
" ခေါင်းဆောင် ''
ထိုအခါ စောင်ခြုံထဲမှ ခေါင်းထွက်လာတဲ့ သူနှစ်ယောက် တိတ်တိတ်ကလေး နေလိုက်ကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် ရော့ချန်းလည်း သူတို့ ဘာလုပ်နေသည်ဆိုတာ တွေးမိသွားသည့် အပြုံးဖြင့် ထိုတပ်စုမှ ထွက်သွားလေတော့သည်။
ထိုအခါမှ ကုတင်ပေါ်က လူနှစ်ယောက်က ရှက်မိသောအပြုံးဖြင့် ပြုံးမိကြကာ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက စောင်ကို မကိုင်ပြီး သူတို့နှစ်ဦး စောင်ခြုံထဲ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်နေကြလေသည်။
ထိုသို့ လှုပ်ရွမှုကြောင့် ကုတင်ကြီးက တကျွီကျွီနှင့် အသံမြည်နေလေသည်။ ထိုကုတင်ကြီးမှ ကြမ်းပြင်သို့ ကြည့်လိုက်သော် ကုတင်မှ တရှူးရှူး တရှဲရှဲ အသံဖြင့် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ၏ အင်္ကျီ ဘောင်းဘီ အတွင်းခံဘောင်းဘီ
ဆရာလေးထီရန်၏အင်္ကျီ ဘောင်းဘီ အတွင်းခံဘောင်းဘီ စောင် စသည်တို့က တစ်ခုပြီး တစ်ခု ကုတင်မှ ကျလာခဲ့လေသည်။ ထိုအခါ ကုတင်၏ တကျွီကျွီမြည်သံနှင့်အတူ ရုတ်တရက်အသံတစ်ခု
" ခေါင်းဆောင် ခဏလေးနေဦး နောက်ဘေးပေါက် မပိတ်ရသေးဘူးမလား တော်ကြာ ရော့ချန်း ဝင်လာဦးမယ် ''
" သေစမ်း ဟုတ်သားပဲ ခဏနော် ''
ထိုအခါ ကုတင်မှ ဆင်းလာသည့် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ၏ ခြေ တစ်စုံကို ကြည့်လျှင် သူ၏ ပစ္စည်းရှိရာအောက် တောင့်တင်းသည့် ပေါင်ကြွက်သား ခြေတလုံး တို့က ကြည့်ကောင်းနေသည်။
အတွင်းခံမပါသည့် ထိုခြေထောက်က နောက်ဘေးပေါက်ကို ဦးတည်သွားလေသည်။ ထိုအခါ တံခါးကို လှမ်းပိတ်လိုက်သည့် လက်တစ်ဖက်မှ တစ်ဖြည်းဖြည်းကြည့်လျှင် တောင့်တင်းသည့် ရင်အုံ ကြွက်သား စသည်တို့က ကြည့်ကောင်းနေလေသည်။
ကုတင်ပေါ်မှ ခါးအောက်ပိုင်း စောင်ခြုံထားပြီး ရင်ဘတ်တွင် ခွဲစိတ်ထားသည့် အမာရွတ်နှင့်အတူ ဆရာလေးထီရန်က ထိုသို့ ဆွဲဆောင်မှုရှိသည့် ကြွက်သားတွေ ကျယ်ပြန့်တဲ့ ရင်အုံတွေကို ကြည့်ကာ ပြုံးမိနေလေသည်။
" ဟေး..အခုတော့ အကြည့်မလွှဲတော့ဘူးပေါ့ ''
" အခုမှတော့ လွှဲလို့မှ မရတော့တာ
ဘာတတ်နိုင်တော့မလဲ ''
ထိုအခါ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက ကုတင်ပေါ် သွက်သွက်ကလေး ပြေးတက်သွားပြီး ကုတင်ကြီးက တကျွီကျွီမြည်ကာ ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံနေသည့် အဝတ်စားအပေါ်သို့ (ကွန်ဒုံး ) ထည့်သည့် အိတ်ကလေးက ကျလာခဲ့လေသည်။
ထိုအခါ ကုတင်မှ လာသည့်အသံတစ်ခု
" ခေါင်းဆောင် မီးပိတ်လိုက်ပါလား ကျွန်တော်
မနေတတ်ဘူး ရှက်တယ် နော် ''
" မီးပိတ်လိုက်ရင် ဘယ်လိုလုပ် မင်းမျက်နှာကို
မြင်ရတော့မလဲ ပြီးတော့ အဓိကအချက်ကို မမြင်ရရင်
ဒုက္ခ ရောက်ကုန်မယ် ''
အဲသလို ပြောပြီး ထိုအခန်းထဲမှ နံရံတစ်ခုပေါ်တွင် ( Sex ) လုပ်နေသည့် ပုံရိပ်။ ထိုပုံရိပ်က လှုပ်ခါနေပြီး ပုံရိပ်တစ်ခုက ကုတင်မှ ခေါင်းဦးကို ဦး၍ ပေါင်ကို အပေါ်ထောင်ထားပြီး ခံစားမှုကောင်းနေသည့်ပုံရိပ်။
နောက်ထပ်ပုံရိပ်တစ်ခုက ဆောင့်ထိုင်သည့်အနေအထားဖြင့် ( Sex ) လုပ်နေသည့်ပုံရိပ်။ ထိုအခါ ကုတင်မှ လာရာအသံတွေက
" အား ခေါင်းဆောင် နာတယ် ''
" အရမ်းနာသွားတာလား ''
" နာတာပေါ့ ဒါ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပထမဆုံး အကြိမ်လေ ''
" အင်း ဒါဆို ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ် ''
" အား..အား..နာတယ် ''
အဲသလို အသံတွေနှင့်အတူ နံရံပေါ်မှ ( Sex ) လုပ်နေသည့် ပုံရိပ်က စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းလှပေသည်။ ထိုအခါ ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်သည့် အသံတစ်ခု
" နာတယ် ခေါင်းဆောင် အား ''
" အား..အား.. ''
" အား.. နာလိုက်တာ ''
ဖာပန်းဒေါင်းကျောင်းကြီး၏ ကျောက်သင်ပုန်းအရှေ့တွင် ဆရာလေးထီရန် သူ၏တင်ပါးကို စမ်းကာ အဲသလို ပြောလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ အရမ်းစပ်စုသည့် မိကျူးက
" အော် ဆရာထီရန် ဘာလို့ နာတာလဲ ''
ထိုအခါ ဆရာလေးထီရန်က ဘာမှပြောဖို့ ခွန်အားမရှိဘဲ ဖြစ်နေရာ ထိုနေရာကို ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက သစ်တောထိန်းသိမ်းရေးဝန်ထမ်း အင်္ကျီဖြင့် ရောက်လာလေသည်။
ထိုအခါ ခေါင်နွန်းက
" အဲ့ဒါ ခေါင်းဆောင်က ဆရာလေးထီရန်ကို နာအောင်လုပ်တာနေမှာပေါ့ ''
" ဖြစ်နိုင်တယ် ဘီလူးကြီးကို
မကြိုက်တော့ဘူး ''
အဲသလို အာရီကလည်း ပြောလိုက်လေရာ ဆရာလေးထီရန်နှင့် ခေါင်းဆောင်ဖူဖာ နေရခက်နေလေတော့သည်။ ထိုအခါ ဆရာလေးထီရန်က မလှုံမလဲ စိတ်ဖြင့် နာရီကို ကြည့်ကာ
" ကဲ ကလေးတို့ ဒီနေ့က နားရက်ပေးလိုက်မယ် အိမ်ပြန်ကြတော့ ပစ္စည်းတွေ သိမ်းကြတော့ ''
" ရေး ''
ကလေးတွေလည်း ပစ္စည်း သိမ်းကာ စာသင်ခန်းထဲမှ သွက်သွက်ကလေး ထွက်သွားကြလေတော့သည်။ ထိုအခါ ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက ဆရာလေးထီရန်အနားလာပြီး
" ကဲ လာ သွားမယ် ''
" ဘယ်ကိုလဲ ''
" မင်း နာနေတာ မဟုတ်လား နာတာ
မပျောက်ချင်ဘူးလား ''
ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက အဲသလို ပြောပြီး ဆရာလေးထီရန်က နားမလည်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ ဖာပန်းဒေါင်းမှ ဆေးခန်း အတွင်း၌ ဒေါက်တာနမ်၏ ပြောစကားက
" ဒီကို ရောက်လာမယ်ဆိုတာ ကြိုသိတယ်လေ ရော့ ဒီမှာဆေး ခေါင်းဆောင်ကို မနေ့က အစ်ကို ကိုယ်တိုင်ပဲ ( ကွန်ဒုံး ) ဝယ်ပေးခဲ့ရတာ ''
" သေစမ်း ''
ဆရာလေးထီရန် ရှက်၍ မျက်နှာပူနေလေပြီး ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက လက်ကလေးပိုက်ကာ ပြုံးရည်နေလေတော့သည်။
" ရှက်မနေပါဘဲ ( Sex ) ကိစ္စ သာ မရှိရင် အစ်ကိုတို့ကို ဘယ်သူက မွေးပေးမှာလဲ မဟုတ်ဘူးလား ''
" ဒါပေမယ့် ဒေါက်တာ ခုလိုကြီးတော့ ရှက်မိတာပေါ့ဗျ ''
" အော် ခေါင်းဆောင် ညီလေးထီရန် ဒီလောက် နာနေပုံထောက်ရင် မင်း ညက ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဖြစ်သွားပုံပဲ ''
" ဒေါက်တာ သူ့ကို ငါကလည်း ပြင်းတယ်လို့ ပြောထားသားပဲ သူကမှ ဂရုမစိုက်တာ ''
ခေါင်းဆောင်ဖူဖာက ပြုံးရည်နေပြီး ဆရာလေးထီရန်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ရှက်မိကာ နေလေတော့သည်။ ထိုအခါ ဒေါက်တာနမ်က
" ရော့ ဒါ ယူသွား နောက်ကို လိုချင်လဲ လိုမှာ ''
အဲသလို ပြောပြီး ( ကွန်ဒုံး ) ကို ခေါင်းဆောင်ဖူဖာအား ပေးလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ ကုတင်ပေါ်မှ မျက်လုံးပြူးပြီး အံ့သြသံဖြင့် အသံတစ်ခု ထွက်လာလေတော့သည်။
" သေစမ်း ( Shit ) ''
( Sex ) ကိစ္စ မရှိဘဲနှင့်
ကျွန်တော်တို့ကို မွေးဖွားလာဖို့
မဖြစ်နိုင်ပေ။
ထို့ကြောင့် ( Sex ) ကိစ္စလည်း
အရေးပါသည့် အချက်တစ်ခု
ဖြစ်ပေသည်။
ပြီးပါပြီ
(Zawgyi Version)
ၾကယ္တစ္ေထာင္
ပုံျပင္ A Tale Of
1000 stars
Chapter - 11(အေမွာင္ပိုင္း)
အပိုင္း (၃၁) အထူးပိုင္း
ထီရန္တစ္ေယာက္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဖာပန္းေဒါင္းကို ဆရာလုပ္ဖို႔ ေရာက္လာျပန္ေလၿပီ။ ယခုေတာ့ ဆရာေလးထီရန္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ အခ်စ္ရဲ႕ဆြဲေဆာင္မႈေနာက္ကို ရဲရဲႀကီး လိုက္နိုင္ခဲ့ေလသည္။
မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ ေတြးမိတာေတြလည္း ယခုေတာ့ အရာအားလုံးကို ရင္ဆိုင္နိုင္ေနေလၿပီ။ ယခုဆို ဖာပန္းေဒါင္း၏ဖာဖီ႐ြန္တပ္စုတြင္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာႏွင့္ ဆရာေလးထီရန္ အတူတူ ေနထိုင္ၾကေလသည္။
ညအခ်ိန္..။
လွ်ပ္စစ္မီးအကန့္အသတ္ႏွင့္ရသည့္ ဖာဖီ႐ြန္တပ္စု အခန္းထဲတြင္ ဆရာေလးထီရန္တစ္ေယာက္ ရွိေနေလသည္။ သူက သူ၏ပုခုံးေပၚတြင္ တပက္ကေလးကို တင္ၿပီး ေခါင္းကို ထိုတပက္ျဖင့္ သုတ္ကာ မီးေဂါက္ထြန္းထားသည့္ မွန္တင္ခုံ အနားကို ေရာက္လာေလသည္။
မွန္တင္ခုံအနားမွ ထိုင္ခုံတြင္ သူ၏တပက္ကို တင္ထား၍ ခုံေပၚမွ ပန္းေရာင္ Lotion ေလးကို ယူကာ လက္ဖဝါးထဲကို ညွစ္ထည့္၍ သူ၏လက္ေမာင္းေလးေတြကို ပြတ္လိမ္းေနေလသည္။
ထို Lotion အနံ႕ေလးကလည္း ေမႊးႀကိဳင္ၿပီး တစ္ခန္းလုံးဆိုသလို ပ်ံ့ႏွံ႕ေနေလသည္။ ထိုအခါ သူက Lotion ေလး လိမ္းရင္း ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာအား တစ္ေယာက္တည္း ေရ႐ြတ္ေျပာဆိုေနေလသည္။
" ေခါင္းေဆာင္က ရက္စက္လိုက္တာ..ဒီေနရာမွာ ေရေရာ မီးေရာ ရွိတယ္ ဆရာေတြ ေနတဲ့ အိမ္ထက္
ပိုေကာင္းတယ္ ''
ထိုအခါ လွ်ပ္စစ္မီးက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တစ္ေယာက္ေယာက္ ခလုတ္ပိတ္လိုက္သလိုျဖင့္ ဖ်တ္ခနဲ မွိတ္သြားေလေတာ့သည္။
" ေဟး လာေနာက္ေနတာလား
ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္လား ''
အဲသလို မီးပ်က္သမို႔ ဆရာေလးထီရန္က ေျပာၿပီး မီးျပန္လာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ဆရာေလးထီရန္၏အေနာက္မွ ခါးကိုဖက္ကာ ေခါင္းကေလးကို ပုခုံးေပၚတင္ထားေလသည္။
" ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လို ရွာေတြ႕တာလဲ ''
ထိုအခါ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက သူ၏မ်က္ႏွာဘက္ကို သမင္လွည္ျပန္လွည့္ေနသည့္ ဆရာေလးထီရန္၏ပါးအိအိေလးကို အနမ္းဖြဖြေလး ေပးလိုက္ေလသည္။
" ဒီေလာက္ေမႊးေနတာ မင္းမရွိတဲ့ေနရာကို
မသိဘဲ ေနမလား ''
ထိုအခါ ဆရာေလးထီရန္က ၿပဳံးရည္ေနၿပီး မီးျပန္လာေလေသာေၾကာင့္ သူ႕ကို ဖက္ထားသည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
" မီးျပန္လာၿပီေလ ေခါင္းေဆာင္ ကြၽန္ေတာ္
အိပ္ေတာ့မယ္ ''
ထိုအခါ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက လႊတ္မေပးေသးဘဲ ထပ္ၿပီး ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္လိုက္ျပန္ေလသည္။
" ေတာ္ေတာ့ ''
ဆရာေလးထီရန္က အဲသလို ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ၏လက္ကို ကိုင္ကာ ေျပာသမို႔ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာလည္း ဖက္ထားသည့္လက္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။ ဆရာေလးထီရန္လည္း သူ၏လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္ကာ လက္ေမာင္းေတြကို ပြတ္၍ Lotion လိမ္းေနေလသည္။
ၿပီးေနာက္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက သံကုတင္ေဘးနားမွ ၾကမ္းျပင္ရွိ အိပ္ယာေပၚ ထိုင္ခ်လိဳက္ေလသည္။
" မင္း ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ ငါက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အိပ္မယ္ ဒါေပမယ့္ မင္း ငါ့ေနာက္ေက်ာကို နင္းေပးရမယ္ ''
" အင္း ''
အဲ့ေနာက္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာလည္း ၾကမ္းျပင္မွ အိပ္ယာေပၚ ဝမ္းယားေမွာက္လိုက္ေလသည္။ ဆရာေလးထီရန္လည္း ကုတင္ေဘးမွ ဝမ္းယားေမွာက္ေနသည့္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ၏ ခါးေပၚသို႔ တင္နင္းကာ ကုတင္မွာ သြားထိုင္လိုက္ေလသည္။ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ နာသြားသည္ ထင္သည္။
" အား ထီရန္ ဒီမွာ... ''
နာလြန္းလို႔ ခါးကို လက္နဲ႕စမ္းကာ ကုတင္မွ ဆရာေလးထီရန္ကို ၾကည့္ေနသည့္ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ သူ၏မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ပါက ေတာ္ေတာ္နာမည္ ထင္ရေလသည္။
" အဲဒီလို နင္းခိုင္းတာ မဟုတ္လား ''
ထိုအခါ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက အိပ္ယာမွာ ေျခဆင္းထိုင္လ်က္
" မင္း နင္းလိုက္တဲ့ အားနဲ႕သာ ဆိုရင္ ငါ့ခါး နာသြားလိမ့္မယ္ ၿပီးေတာ့ ဒီေမြ႕ယာက အရမ္းမာတယ္ ငါဒီည အိပ္လို႔ေတာင္ ရပါ့မလား ''
" ဘာလို႔လဲ ဒီအိတဲ့ အိပ္ယာေပၚမွာ အိပ္ခ်င္လို႔လား ''
ဆရာေလးထီရန္က ကုတင္ေပၚမွာ ေျခဆင္းၿပီး ေစာင္ကို ျဖန့္ရင္း ေမးေလသည္။ ထိုအခါ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ေခါင္းကို လက္ေထာက္ကာ လွဲေလ်ာင္းေနသည့္ ကုတင္ေပၚမွ ဆရာေလးထီရန္ကို ၾကည့္၍
" အိပ္လို႔ရမလား ''
" အဲဒါဆို ခြင့္ေတာင္းေလ ''
" လာအိပ္လို႔ရမလား ထီရန္ ''
အဲသလို ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ေထာပတ္သီးေလးလို ပတ္ခြၽဲနပ္ခြၽဲေလးေျပာလိုက္ေပမယ့္ ဆရာေလးထီရန္က လက္ဖဝါးေလးျဖန့္ကာ
" ေသေသခ်ာခ်ာေလး ခြင့္ေတာင္းေလ ညင္ညင္သာသာေလးေျပာ လုပ္ေလ ''
ထိုအခါမွ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ဆရာေလးထီရန္၏ လက္ဖဝါးေပၚ ေမွးတင္ကာ
" အတူလာအိပ္လို႔ ရမလား ခင္ဗ် ထီရန္ ရမလားဗ် ေနာ္ မင္းနဲ႕အတူ လာအိပ္လို႔ ရမလား ခင္ဗ် ေနာ္ ေနာ္ ေနာ္ ''
" အဲဒါ အေကာင္းဆုံးပဲလား ''
" ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း အိပ္ယာေပၚ အတူတူအိပ္ခိုင္းပါေနာ္ ေနာ္ ေနာ္လို႔ ေနာ္ ခြင့္ျပဳပါလား ''
" ခြင့္ျပဳတယ္ ''
ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာလည္း အဲသလို သၾကား ၁၂ လီတာ ေလာက္ပါသည့္ အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳျဖင့္ ခြၽဲကာ ေျပာလိုက္လွ်င္ ဆရာေလးထီရန္လည္း ပန္းသီးခ်ိဳခ်ိဳစားၿပီး အရသာေကာင္းသည့္ အၿပဳံးျဖင့္ လက္ခံခြင့္ျပဳလိုက္ေလသည္။
" အိပ္႐ုံပဲေနာ္ ''
အဲသလို ဆရာေလးထီရန္က ေျပာၿပီး ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက သံကုတင္ေပၚတက္လိုက္ရာ သံကုတင္က တကြၽီကြၽီနဲ႕ ျမည္ေနေလသည္။
" ေခါင္းေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ္ ေပးတဲ့ ဒီလက္ဖက္ေမႊးအိတ္ေလးကို သိမ္းထားတုန္းပဲလား ''
" အင္း ''
" ေခါင္းေဆာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္းလြမ္းေနမွာပဲ ဟုတ္လား ''
" ငါ့အတြက္ အရမ္းတန္ဖိုး ရွိတယ္ေလ ''
ဒီလိုနဲ႕ ဆရာေလးထီရန္က သူၾကားခ်င္သည့္စကားၾကားရ၍ အၿပဳံးႀကီး ၿပဳံးမိေလရာ
" ဘာလို႔ ၿပဳံးေနတာလဲ ''
" ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားေနတာ ေခါင္းေဆာင္ ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ကို ႀကိဳက္တယ္ဆိုတာ ''
" မင္း ငါ့ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ေတြ႕တုန္းက ၾကည့္လိုက္တဲ့ အၾကည့္ေလးနဲ႕တင္ ငါ သိေနၿပီ ''
" မွးေနၿပီ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ကို မႀကိဳက္ေသးပါဘူး ''
" အခုကေရာ ''
ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက အဲသလို ေမးၿပီး အၿပဳံးႀကီး
ၿပဳံးမိသျဖင့္
" ဘာလို႔ ၿပဳံးတာလဲ ''
" မင္းသိလား ကိုယ့္ရဲ႕ရန္သူက ခံတပ္ၿပိဳသြားၿပီဆိုရင္ ဘာျဖစ္မလဲ ''
" ဘာျဖစ္မွာလဲ ''
" ရႈံးၿပီေပါ့ ''
ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက အဲသလို ေျပာၿပီး ဆရာေလးထီရန္၏ လည္ပင္းကို နမ္းရွိုက္လိုက္ေလသည္။ ဆရာေလးထီရန္ ယား၍ ေအာ္ေနေတာ့သည္။
" ေဟး ေခါင္းေဆာင္ ''
သံကုတင္ႀကီးကလည္း လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္နဲ႕ တကြၽီကြၽီျမည္ေနၿပီး ကုတင္ေပၚမွ လူႏွစ္ေယာက္လည္း ဗ႐ုံးသုန္းခ နမ္းသလိုနမ္း ႐ုန္းသလို႐ုန္း ျဖစ္ေနေလသည္။
အခ်ိန္က ညအခ်ိန္ ျဖစ္သဖို႔ အခန္းေလးက အလင္းေရာင္ အနည္းငယ္သာရွိေပသည္။ တပ္စုအျပင္မွ ေရာ့ခ်န္းက ဓာတ္မီးကေလးျဖင့္
" ဘာအသံပါလိမ့္ ေခါင္းေဆာင္ အိမ္က လႈပ္ေနပါလား ေခါင္းေဆာင္ အဆင္ေျပရဲ႕လား ''
အဲသလို တံခါးေခါက္ကာ ေမးလိုက္ေလသည္။ သို႔ေပမယ့္ အထဲမွ တုန့္ျပန္ျခင္း မရွိေပ။
" ေခါင္းေဆာင္ ''
ထိုအခါ ေစာင္ၿခဳံထဲမွ ေခါင္းထြက္လာတဲ့ သူႏွစ္ေယာက္ တိတ္တိတ္ကေလး ေနလိုက္ၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရာ့ခ်န္းလည္း သူတို႔ ဘာလုပ္ေနသည္ဆိုတာ ေတြးမိသြားသည့္ အၿပဳံးျဖင့္ ထိုတပ္စုမွ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။
ထိုအခါမွ ကုတင္ေပၚက လူႏွစ္ေယာက္က ရွက္မိေသာအၿပဳံးျဖင့္ ၿပဳံးမိၾကကာ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ေစာင္ကို မကိုင္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦး ေစာင္ၿခဳံထဲ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ျဖစ္ေနၾကေလသည္။
ထိုသို႔ လႈပ္႐ြမႈေၾကာင့္ ကုတင္ႀကီးက တကြၽီကြၽီႏွင့္ အသံျမည္ေနေလသည္။ ထိုကုတင္ႀကီးမွ ၾကမ္းျပင္သို႔ ၾကည့္လိုက္ေသာ္ ကုတင္မွ တရႉးရႉး တရွဲရွဲ အသံျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ၏ အကၤ်ီ ေဘာင္းဘီ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ
ဆရာေလးထီရန္၏အကၤ်ီ ေဘာင္းဘီ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေစာင္ စသည္တို႔က တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ကုတင္မွ က်လာခဲ့ေလသည္။ ထိုအခါ ကုတင္၏ တကြၽီကြၽီျမည္သံႏွင့္အတူ ႐ုတ္တရက္အသံတစ္ခု
" ေခါင္းေဆာင္ ခဏေလးေနဦး ေနာက္ေဘးေပါက္ မပိတ္ရေသးဘူးမလား ေတာ္ၾကာ ေရာ့ခ်န္း ဝင္လာဦးမယ္ ''
" ေသစမ္း ဟုတ္သားပဲ ခဏေနာ္ ''
ထိုအခါ ကုတင္မွ ဆင္းလာသည့္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ၏ ေျခ တစ္စုံကို ၾကည့္လွ်င္ သူ၏ ပစၥည္းရွိရာေအာက္ ေတာင့္တင္းသည့္ ေပါင္ႂကြက္သား ေျခတလုံး တို႔က ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။
အတြင္းခံမပါသည့္ ထိုေျခေထာက္က ေနာက္ေဘးေပါက္ကို ဦးတည္သြားေလသည္။ ထိုအခါ တံခါးကို လွမ္းပိတ္လိုက္သည့္ လက္တစ္ဖက္မွ တစ္ျဖည္းျဖည္းၾကည့္လွ်င္ ေတာင့္တင္းသည့္ ရင္အုံ ႂကြက္သား စသည္တို႔က ၾကည့္ေကာင္းေနေလသည္။
ကုတင္ေပၚမွ ခါးေအာက္ပိုင္း ေစာင္ၿခဳံထားၿပီး ရင္ဘတ္တြင္ ခြဲစိတ္ထားသည့္ အမာ႐ြတ္ႏွင့္အတူ ဆရာေလးထီရန္က ထိုသို႔ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည့္ ႂကြက္သားေတြ က်ယ္ျပန့္တဲ့ ရင္အုံေတြကို ၾကည့္ကာ ၿပဳံးမိေနေလသည္။
" ေဟး..အခုေတာ့ အၾကည့္မလႊဲေတာ့ဘူးေပါ့ ''
" အခုမွေတာ့ လႊဲလို႔မွ မရေတာ့တာ
ဘာတတ္နိုင္ေတာ့မလဲ ''
ထိုအခါ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ကုတင္ေပၚ သြက္သြက္ကေလး ေျပးတက္သြားၿပီး ကုတင္ႀကီးက တကြၽီကြၽီျမည္ကာ ကုတင္ေဘး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုံေနသည့္ အဝတ္စားအေပၚသို႔ (ကြန္ဒုံး ) ထည့္သည့္ အိတ္ကေလးက က်လာခဲ့ေလသည္။
ထိုအခါ ကုတင္မွ လာသည့္အသံတစ္ခု
" ေခါင္းေဆာင္ မီးပိတ္လိုက္ပါလား ကြၽန္ေတာ္
မေနတတ္ဘူး ရွက္တယ္ ေနာ္ ''
" မီးပိတ္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ မင္းမ်က္ႏွာကို
ျမင္ရေတာ့မလဲ ၿပီးေတာ့ အဓိကအခ်က္ကို မျမင္ရရင္
ဒုကၡ ေရာက္ကုန္မယ္ ''
အဲသလို ေျပာၿပီး ထိုအခန္းထဲမွ နံရံတစ္ခုေပၚတြင္ ( Sex ) လုပ္ေနသည့္ ပုံရိပ္။ ထိုပုံရိပ္က လႈပ္ခါေနၿပီး ပုံရိပ္တစ္ခုက ကုတင္မွ ေခါင္းဦးကို ဦး၍ ေပါင္ကို အေပၚေထာင္ထားၿပီး ခံစားမႈေကာင္းေနသည့္ပုံရိပ္။
ေနာက္ထပ္ပုံရိပ္တစ္ခုက ေဆာင့္ထိုင္သည့္အေနအထားျဖင့္ ( Sex ) လုပ္ေနသည့္ပုံရိပ္။ ထိုအခါ ကုတင္မွ လာရာအသံေတြက
" အား ေခါင္းေဆာင္ နာတယ္ ''
" အရမ္းနာသြားတာလား ''
" နာတာေပါ့ ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆုံး အႀကိမ္ေလ ''
" အင္း ဒါဆို ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ''
" အား..အား..နာတယ္ ''
အဲသလို အသံေတြႏွင့္အတူ နံရံေပၚမွ ( Sex ) လုပ္ေနသည့္ ပုံရိပ္က စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းလွေပသည္။ ထိုအခါ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္သည့္ အသံတစ္ခု
" နာတယ္ ေခါင္းေဆာင္ အား ''
" အား..အား.. ''
" အား.. နာလိုက္တာ ''
ဖာပန္းေဒါင္းေက်ာင္းႀကီး၏ ေက်ာက္သင္ပုန္းအေရွ႕တြင္ ဆရာေလးထီရန္ သူ၏တင္ပါးကို စမ္းကာ အဲသလို ေျပာလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ အရမ္းစပ္စုသည့္ မိက်ဴးက
" ေအာ္ ဆရာထီရန္ ဘာလို႔ နာတာလဲ ''
ထိုအခါ ဆရာေလးထီရန္က ဘာမွေျပာဖို႔ ခြန္အားမရွိဘဲ ျဖစ္ေနရာ ထိုေနရာကို ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက သစ္ေတာထိန္းသိမ္းေရးဝန္ထမ္း အကၤ်ီျဖင့္ ေရာက္လာေလသည္။
ထိုအခါ ေခါင္ႏြန္းက
" အဲ့ဒါ ေခါင္းေဆာင္က ဆရာေလးထီရန္ကို နာေအာင္လုပ္တာေနမွာေပါ့ ''
" ျဖစ္နိုင္တယ္ ဘီလူးႀကီးကို
မႀကိဳက္ေတာ့ဘူး ''
အဲသလို အာရီကလည္း ေျပာလိုက္ေလရာ ဆရာေလးထီရန္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာ ေနရခက္ေနေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ ဆရာေလးထီရန္က မလႈံမလဲ စိတ္ျဖင့္ နာရီကို ၾကည့္ကာ
" ကဲ ကေလးတို႔ ဒီေန႕က နားရက္ေပးလိုက္မယ္ အိမ္ျပန္ၾကေတာ့ ပစၥည္းေတြ သိမ္းၾကေတာ့ ''
" ေရး ''
ကေလးေတြလည္း ပစၥည္း သိမ္းကာ စာသင္ခန္းထဲမွ သြက္သြက္ကေလး ထြက္သြားၾကေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ဆရာေလးထီရန္အနားလာၿပီး
" ကဲ လာ သြားမယ္ ''
" ဘယ္ကိုလဲ ''
" မင္း နာေနတာ မဟုတ္လား နာတာ
မေပ်ာက္ခ်င္ဘူးလား ''
ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက အဲသလို ေျပာၿပီး ဆရာေလးထီရန္က နားမလည္သလို ျဖစ္ေနေလသည္။ ဖာပန္းေဒါင္းမွ ေဆးခန္း အတြင္း၌ ေဒါက္တာနမ္၏ ေျပာစကားက
" ဒီကို ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိတယ္ေလ ေရာ့ ဒီမွာေဆး ေခါင္းေဆာင္ကို မေန႕က အစ္ကို ကိုယ္တိုင္ပဲ ( ကြန္ဒုံး ) ဝယ္ေပးခဲ့ရတာ ''
" ေသစမ္း ''
ဆရာေလးထီရန္ ရွက္၍ မ်က္ႏွာပူေနေလၿပီး ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက လက္ကေလးပိုက္ကာ ၿပဳံးရည္ေနေလေတာ့သည္။
" ရွက္မေနပါဘဲ ( Sex ) ကိစၥ သာ မရွိရင္ အစ္ကိုတို႔ကို ဘယ္သူက ေမြးေပးမွာလဲ မဟုတ္ဘူးလား ''
" ဒါေပမယ့္ ေဒါက္တာ ခုလိုႀကီးေတာ့ ရွက္မိတာေပါ့ဗ် ''
" ေအာ္ ေခါင္းေဆာင္ ညီေလးထီရန္ ဒီေလာက္ နာေနပုံေထာက္ရင္ မင္း ညက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖစ္သြားပုံပဲ ''
" ေဒါက္တာ သူ႕ကို ငါကလည္း ျပင္းတယ္လို႔ ေျပာထားသားပဲ သူကမွ ဂ႐ုမစိုက္တာ ''
ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာက ၿပဳံးရည္ေနၿပီး ဆရာေလးထီရန္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ရွက္မိကာ ေနေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ ေဒါက္တာနမ္က
" ေရာ့ ဒါ ယူသြား ေနာက္ကို လိုခ်င္လဲ လိုမွာ ''
အဲသလို ေျပာၿပီး ( ကြန္ဒုံး ) ကို ေခါင္းေဆာင္ဖူဖာအား ေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ ကုတင္ေပၚမွ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး အံ့ၾသသံျဖင့္ အသံတစ္ခု ထြက္လာေလေတာ့သည္။
" ေသစမ္း ( Shit ) ''
( Sex ) ကိစၥ မရွိဘဲႏွင့္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေမြးဖြားလာဖို႔
မျဖစ္နိုင္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ ( Sex ) ကိစၥလည္း
အေရးပါသည့္ အခ်က္တစ္ခု
ျဖစ္ေပသည္။
ၿပီးပါၿပီ