Nang makita ko ang nakasulat sa board ay gulat na gulat ako. Some of my classmates are looking at me nastily but I don't care at all because all I care about right now is Oscar's reputation. I'm too stunned to move. This shouldn't be possible.
Napagisip-isip ko na wala akong paki sa tingin nila sa akin dahil hindi naman sila importante sakin at wala naman akong iingatang reputasyon dahil di naman ako big deal dito sa school na to ngunit si Oscar ay isang kaibigan kaya naman ayaw ko na sana syang madamay sa lahat ng kadramahang ito.
Habang nakatingin sa announcement board ay may isang malaking katanungan pa nabuo sa aking isipan.
Who did this then?
I doubt that Oscar himself will do something like this as it would tarnish his reputation and what would he gain from this? Isa pa mabait at loyal na kaibigan si Oscar kaya naman malayo sya sa pinaghihinalaan ko.
I also doubt that Melody will do something like this. Lagi kong sinasabi na "hinahangaan ko si Oscar" noong kami ay elementary pa ngunit hindi ko naman sinasabi na "crush" ko sya mismo atsaka base sa pagkakakilala ko kay Melody ay hindi rin sya makakagawa ng ganito lalo na sa akin.
Kaagad ko namang binura ang nakalagay sa announcement board nawala ng kaunti ang pag-aalala ko nang makita kong tinutulungan ako nina Hanna at Ofelia na burahin ito mas lalo naman akong nagulat nang may kamay na kumuha sa pambura na hawak-hawak ko at tinuloy ang pagbura sa mas mataas na parte ng board.
Kaagad ko namang tiningnan kung kaninong kamay ito nanggaling. Nagulat ako nang makita kong si Rufus ang tumulong sa aking magbura. Habang tinitingnan ko ang mga kaibigan ko ay mas lalong nawala ang mga pag-aalala ko.
Dahil nakalagay na sa announcement board at andami nang nakakita ay tanging pagdeny na lang ang magagawa ko.
Hinarap ko ang mga nakakita sa announcement board at nagsimula nang magsalita.
"I don't know who wrote this but I just want to say that Oscar is a loyal and a good friend and these are the things that I study and admire a lot of but I never liked him as a lover , please don't misunderstand" Pagsalita ko sa harap ng mga nakakita ng sulat sa announcement board.
"Hindi ko na ito ipaparating sa higher-ups pero sana wag nyo nang idamay ang pagkakaibigan naming dalawa" dagdag ko pa.
Natahimik naman ang iilang mga estudyante na nagbubulungan pagkatapos kong sabihin ang mga hinanaing ko.
"Hey hey hey anong pinagkakaguluhan nyo dyan??? Head to your next classes already" Nagulat naman ang lahat ng biglang lumabas at lumapit sa amin si Oscar.
"Tsssk yon na yon??"
"Boring!"
"Sino kaya nagsulat noon"
Rinig ko pang bulungan ng ibang mga estudyante bago sila napilitang bumalik sa kanilang mga sari-sariling classroom dahil sa pagsuway sa kanila ni Oscar.
"Hey kailangan na rin nating bumalik sa class natin" Saad ni Hanna.
Siguro ay naramdaman nina Hanna na natuliro ako matapos kong makita si Oscar. Hindi ko alam ang rason kung bakit hindi ko sya magawang kausapin maybe because I'm guilty.
Sa ngayon ay thankful talaga ako sa kina Hanna, Ofelia at Rufus dahil kung wala sila kanina ay hindi siguro ako magkakaroon ng confidence para tumayo sa mga ganoong sitwasyon.
"Hey are you okay??" Pagtanong sa akin ni Hanna.
"I'm actually really fine right now it wasn't that big of a deal but still thank you guys. Pagpapasalamat ko sa kanila sa pagtabi sa aking side kanina.
Pagbalik namin sa aming class ay hindi pa rin mawawala ang pagtingin sa akin ng ibang mga kaklase ang iba naman ay parang wala nang pakialam sa mga nangyari kanina.
Hindi naman ako masyadong bothered sa mga nangyari kanina ngunit ang katanungan na nabubuo sa utak ko ay kung sino nga ba ang gumawa nito.
Habang nagkaklase ay bumubuo at iniisip ko talaga ng mabuti kung sino nga ba ang maaaring gumawa nito sa akin.
Hanggang sa tumunog na ang bell para sa recess ay wala pa ring nabubuong sagot sa aking utak. Dahil nakita siguro nina Hanna na nakatulala ako ay inaakala nilang naapektuhan ako ng lubha sa mga nangyari kanina kaya naman kaagad nila akong niyaya sa recess.
Sila na ang umorder sa aking pagkain dahil siguro ay akala nila hindi pa rin ako okay hanggang ngayon. Nabawasan naman ng unti ang mga katanungan sa isip ko dahil ini-enjoy ko ang nakakatuwang lagay ng dalawa kong kaibigan.
Halata kasing nagwoworry sila sa akin pero ayaw nila masyadong ipahalata pero ang nakakatuwa dito ay trinatry nilang itago ngunit halatang spino-spoil naman ako ng dalawa.
Napatawa naman ako dahil sa pagka-clumsy ng dalawa. Si Hanna pa talaga ang nagserve ng pagkain ko sa table kulang na lang eh subuan ako ni Ofelia.
Napatawa naman ako dahil sa mga pinag-gagawa nila. Dahil sa aking pagtawa ay napatingin sa akin ang dalawa na pawang ako ay baliw.
"Bess okay ka lang ba talaga?? Oh baka naman na-damage o na-trauma na yung brain mo?" Napatawa naman ako lalo dahil sa tanong ni Ofelia.
Nagkatinginan lang ang dalawa at hinayaan na lamang ako sa pagtawa ko. Itinuloy na namin ang pagkain namin at pawang nawala na sa utak namin ang nangyari kanina.
"Osloooooooo ikaw ba yan???" Nagulat naman kami nang biglang may malakas na boses na sumigaw sa pangalan ko habang nasa gitna kami ng pagkain.
Napatawa naman ako nang makita ko si Melody na tumatakbo papunta sa table na inuupuan namin. Simula talaga noon ay wala pa ring pinagbago ang babaeng ito kaya naman hindi ako naniniwalang siya ang nagpakalat ng pagkagusto ko kay Oscar sa announcement board kanina.
"Oslo mas lalo kang naging cute pakurot nga" katulad ng dati ay trip pa rin talaga nito na kuritin ng pagkalakas-lakas ang pisngi ko hanggang sa mamula ito.
Kaagad naman naming pinaupo si Melody sa table namin. Nagkamustahan kaming dalawa at pinakilala ko rin sina Hanna at Ofelia sa kanya. Nakakatuwa lang na halos kaparehas ang ugali nito ni Ofelia at Melody.
Okay naman ang naging lunch namin. Punong-puno ng tawanan ang aming table dahil sa mga kalog na ugali nina Ofelia at Melody.
Unfortunately kailangan ding bumalik kaagad ni Melody sa classroom nya dahil medyo malayo pa ang building nito baka minsanan lang din kami nito magkita dahil busy talaga this days dahil nasa gitna na kami ng school year at hindi ko pa sya kaklase.
Bago umalis si Melody ay nagtanong muna ako sa kanya dahil hanggat maaari ay ayaw kong magdoubt sa kaibigan ko.
"Hey Melody alam mo na ba ang pasikot-sikot dito sa univ??" Tanong ko sa kanya.
"Hindi pa nga masyado eh" maikli nyang sagot.
"Nakapunta ka ba sa announcement board kanina??" Ang tanong na nais ko talagang itanong sa kanya.
"Nakapunta na ako kanina pero isang beses lang kasi di ko na maalala yung daan papuntang announcement board. Kanina kasi inilibot kami ni Oscar yung idol mo dati. Bakit may importante bang announcement??" Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa mga sinabi nito.
"Wala naman nacurious lang sige naaaa!! Bye na mamaya malate ka pa sa klase mo" pabiro kong pagtaboy sa kanya.
Nang makaalis si Melody ay nagayos na rin kami ng sarili namin para makabalik na sa classroom ngunit tatayo pa lang kami ay bigla akong nakaramdam na puno na ang aking pantog.
"Guysss mag-rerestroom lang muna ako kung gusto nyo mauna na kayo sa classroom." Saad ko sa kanila.
"Sige, sunod ka agad ha! Baka mamaya malate ka sa susunod na subject" Bilin sa akin ni Hanna.
"Oo nga, kulit nyo naman" huli kong sabi bago pa sila umalis
Kaagad naman akong naglakad papunta sa pinakamalapit na comfort room dito sa canteen.
Nang makarating sa harap ng comfort room ay papasok na sana ako sa loob ngunit napatigil ako nang makarinig ako ng isang pamilyar na boses na nangga-galing sa loob ng CR.
Sinilip ko naman kaagad kung sino nga ba ang nagsasalita sa loob CR at doon ko nakitang tama nga ang hinala ko. Nakita kong may kausap sya sa kanyang cellphone at kitang-kita ang pagkagalit nya sa kanyang kausap.
Hindi muna ako pumasok sa loob ng comfort room at nag-stay muna sa labas. Nagulat naman ako sa narinig kong mga pinag-uusapan nila.
" Claire, today's business was all your doing right??" Rinig na rinig ko ang napakalamig na boses ni Rufus.
"Yes, it was me ako nga yung nagsulat noon sa announcement board so what??" Rinig na rinig ang sinabi ng kausap ni Rufus sa cellphone dahil ito'y naka-loud speaker.
Biglang nawala lahat ng katanungan sa isip ko nang marinig ko ang sinabi ni Claire sa cellphone. Bakit hindi ko manlang naisip na sya ang gagawa nito?? Sya nga lang naman ang nakaaway ko dito sa school na ito. Ngeks.
"Why did you have to do that" Maikling tanong ni Rufus.
"Yesterday, May mga sources akong nagsabi na may special feelings daw kuno itong si Oslo kay Oscar. I just wanted to see your reaction" Nakita ko naman ang pagpuyos kamao ni Rufus nang marinig nya ang sinabi ni Claire.
"You're talking nonsense tssssk you don't even know what you are doing" sambit ni Rufus.
"So funny, yung "boyfriend" mo may gusto pala sa ex-friend mo hahahhahahahhaha" kahit ako ay naiirita sa pagtawa ni Claire para talaga syang kontrabida sa isang wattpad story.
"Claire hindi mo a----" Magsasalita pa sana si Rufus ngunit mukhang binabaan na sya ng tawag ni Claire.
Dahil sa tapos na ang paguusap ni Rufus at Claire ay kaagad na akong tumakbo palayo sa restroom dahil ayoko namang mahuli ako ni Rufus na nakikinig at nag-eespiya sa kanya.
Actually mas gumaan ang pakiramdam ko nang malaman kong si Claire ang may kagagawan nito dahil mas masakit naman kung kakilala or kaclose ko ang nagtraydor sa akin mabuti na ring kaaway ko talaga ang nagsulat noon.
Dahil sa nitong mga nakaraang linggo ay gulong-gulo lamang ang utak ko sa mga pangyayari this time naman ay mas pinili kong maging kalmado.
Nag-isip muna ako ng paraan kung papaano ko nga ba maaalis si Claire sa buhay ko. Ilang sandali pa ay nahinto ako sa paglakad dahil sa aking naisip.
Kung gusto nya kaming saktan ni Rufus bakit hindi nya na lang pinagkalat sa school na may relasyon pala kami ni Rufus o di kaya ay ipagkalat nito na nagtatrabaho si Rufus sa bar???
Ang nakakaloka pa dito ako lang ang tinarget nya saming dalawa ni Rufus pero ang malala dinamay nya pa si Oscar. So ang siste kay Rufus sya galit pero kaming dalawa ni Oscar ang naperwisyo.
Bigla namang nanlaki ang mata ko sa naisip kong konklusyon sa aking utak. --- Hindi kaya may gusto pa rin sya kay Rufus kaya hindi nya ito magawang saktan.
Kung ganoon nga ang sitwasyon ay mukhang alam ko na kung papaano ko maaalis sa buhay ko si Claire.
Bumalik muna ako sa aking classroom dahil baka mamaya ay malate na talaga ako ng tuluyan buti na lamang at medyo nalate din itong teacher namin kaya nakahabol pa ako sa klase.
Nakita din nina Ofelia ang contorted kong mukha. Papanong di mangangasim ang mukha ko ehh hindi ako nakapag-cr kaya naman ansakit na ng pantog ko.
Matapos pa ang ilang oras na pagtuturo ng mga titser ay natapos na rin ang klase. Napagdesisyunan kong isagawa na ang aking plano para maalis si Claire sa buhay ko.
Dahil nga sa uwian na ay sabay sabay kaming lumabas ng classroom nina Hanna at Ofelia bago lumabas ay tiningnan ko pa si Rufus na nakaupo pa rin sa kanyang upuan.
Kadalasan kasi ay pinapalabas muna kaming lahat ni Rufus bago sya lumabas. Isa ito sa mga weird nyang pag-uugali na napansin ko.
Bago lumabas ay umihi muna ako sapagkat puputok na talaga ang pantog ko buti na lang at ready maghintay tong sina Hanna at Ofelia sa labas ng comfort room. Pagkalabas namin ng school ay kaagad ring nagpaalam sina Ofelia at Hanna sa akin.
Ako nama'y tumayo lang muna sa harap ng univ upang makausap si Rufus dahil ang naisip kong pinakamadaling paraan upang mapalayo sa buhay ko ang impaktang si Claire ay kausapin si Rufus na kung pupwedeng itigil namin ang pagpanggap na magjowa kami sa harap ni Claire.
Alam naman nating tinarget lang naman ako ni Claire after nitong malaman na (fake) lover ako ni Rufus kaya maganda na rin siguro na itigil namin ang pagpanggap na magjowa sa harap ni Claire at isa pa hindi naman siguro maaapektuhan ang friendship namin ni Rufus.
Ilang sandali pa ay nakita ko rin si Rufus. Nagkatitigan nanaman kami ngunit ako'y umiwas agad dahil sa hindi malamang dahilan.
Mamaya pa ay naramdaman kong nasa harapan ko na sya ngunit di pa rin ako makatingin sa kanya. I don't know why but I suddenly feel weird.
"Hey,. Are you waiting for me??" Tanong nito sa akin.
"Uhmm I just wanted to say that I can't be your fake lover infront of Claire anymore." Walang pakundangan kong saad.
"Well last time you did good" di ko alam kung maaasar ba ako o compliment ba talaga ang sinabi nito.
.
"What's wrong?? Nafafall ka ba?" Napataray nanaman ako sa banat ng punyetang to.
"I don't know, satingin ko dapat labas na ako sa problema nyo ni Claire. You and Claire whatever misunderstandings you have, you guys need to talk it out"
Hinihintay ko ang kanyang reaction ngunit wala man lang mababakas na emosyon sa kanyang ekspresyon.
"Looks like I really brought some trouble. I agree that we must stop this" saad nito.
"Yeah"
Hindi ko naman alam ang aking sasabihin kaya sinabi ko na lang ang unang word na naisip ko.
"Bye" pagpapaalam nito sa akin.
"Bye" maiksi ko ring pagpapaalam.
I should feel relieved but right I feel a little bit weird. I don't know why but there's a sudden uncertainty in regards to my decision.
Habang ilang segundong nakatulala sa hangin habang hinihintay na mawala si Rufus sa aking paningin ay nagsimula na rin akong maglakad nang makalisan na at makauwi sa aking tahanan.