Την τραβάει από το χέρι και την βγάζει έξω, εκείνη φωναζε και εγώ είχα μείνει να παρακολουθώ.
"Άι στο διάολο κάμπια!" λέει και μπαίνει μέσα, με πιάνει από την μέση και μου δίνει ένα ζεστό φιλί.
"Κλειδώνω και φεύγουμε" λέει και μου χτυπάει τον πωπο.
Βγαίνουμε έξω, κλειδώνει την πόρτα, κατεβάζει τα ρολά και τα κλειδώνει και αυτά. Γυρνάει στο μέρος μου και μένει.
" Αγάπη μου τι έγινε;" ρωτάω και τον κοιτάω. Άνοιξε το στόμα του και το ξανά έκλεισε.
" Αλεξ "ακούω μια αντρική φωνή πίσω μου και γυρνάω.
Ω σκατα αυτό δεν έπρεπε να γίνει.
"Παμε να φύγουμε Βικτόρια " λέει ο Αλεξ και με τραβάει από το χέρι.
"Όχι Αλεξ!" λέει και τον πιάνει από το μπράτσο.
"ΜΗΝ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΑΣ! ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΣΑΙ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ; " φωνάζει.
" Μην φωνάζεις μας βλέπει ο κόσμος."
"ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ! ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΈΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ. ΤΟΛΜΗΣΕΣ ΝΑ ΑΦΉΣΕΙΣ ΜΙΑ ΓΥΝΑΊΚΑ ΜΌΝΗ ΤΗΣ ΜΕ ΔΎΟ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΈΝΑ ΑΓΈΝΝΗΤΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΆ ΤΟ ΟΠΟΊΟ ΈΡΙΞΕ ΚΑΙ ΕΊΧΕ ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ ΤΎΨΕΙΣ ΚΑΙ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ ΜΑΛΑΚΑ! "
"ΜΊΛΑ ΚΑΛΎΤΕΡΑ! ΕΊΜΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΟΥ! "
" ΕΧΑΣΕΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΡΌΛΟ. ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΆ! ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΤΈΡΑ ΕΓΏ! ΜΕ ΆΦΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΆΕΙ ΝΑ ΓΑΜΗΣΕΙ."
" Ποτέ δεν είναι αργά Αλεξ. " λέει ο Τόνι σοβαρός.
"Κάνεις λάθος! Είναι πάρα πολύ αργά πλέον. Όταν σε είχα ανάγκη δεν ήσουν εκεί! Δεν ήσουν εκεί όταν άρχισε να μου αρέσει πρώτη φορά μια κοπέλα, ούτε όταν έδωσα το πρώτο μου φιλί, ούτε όταν πήρα λάθος δρόμο, ούτε ήσουν εκεί όταν ήθελα να μου δώσεις συμβουλές για το πως να κάνω έρωτα σε κάποια κοπέλα. ΔΕΝ ΉΣΟΥΝ ΕΚΕΊ ΟΤΑΝ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΌΜΟΥΝ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ! "
" Αλεξ σε παρακαλώ ηρέμ-"
"ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΗΡΕΜΉΣΩ! ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΆ ΕΙΧΕΣ ΝΑ ΓΥΡΝΑΣ ΠΊΣΩ ΜΕΤΆ ΑΠΌ 18 ΧΡΌΝΙΑ; ΚΑΛΆ ΔΕΝ ΉΣΟΥΝ ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΉΣΟΥΝ; ΓΙΑΤΊ ΗΡΘΕΣ ΓΑΜΩ; ΜΑΛΑΚΑ, ΑΡΧ-"ο Αλέξης πήγε να τον χτυπήσει και μπαίνω μπροστά.
" ΑΛΕΞ ΣΤΑΜΆΤΑ! " φωνάζω δυνατά.
" Τόνι καλύτερα να φύγεις, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα. "λέω και σπρώχνω τον Αλεξ λίγο πιο πίσω.
" Εσύ είσαι η Βικτόρια έτσι; "ρωτάει και γνεφω.
" Το ήξερα ότι μαζί θα καταλήγατε" λέει και χαμογελαω αχνά.
" Ουαου είσαι και μάντης!" ειρωνεύεται ο Αλεξ και με αρπάζει από το χέρι τραβώντας με προς το αμάξι.
Χαιρεταω με το χέρι μου τον Τόνι και μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο.
Ο Αλεξ βάζει μπροστά και σφίγγει το τιμόνι. Πάει να βάλει ταχύτητα αλλά του πιάνω το χέρι.
" Μωρο μου μήπως να οδηγήσω εγώ;" ρωτάω και μου κάνει νόημα να αλλάξουμε χωρίς να μιλήσει. Μπαίνω στην θέση του οδηγού και εκείνος σου συνοδηγού.
Δεν έφερε αντίρρηση, ξέρει πως δεν είναι καλά.
Τον κοιτάω και του χαϊδεύω το κεφάλι.
" Μωρο μου, όχι σπίτι ακόμα αλήθεια δεν έχω όρεξη "λέει ο Αλεξ και στρίβω προς την παραλιακή.
"Πάντως αγάπη μου δεν έπρεπε να του φερθείς έτσι" σχολιάζω και παρκάρω στον χωματόδρομο.
"ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ΤΙ ΜΕ ΜΠΑΝΙΖΕΙΣ ΤΏΡΑ;" φωνάζει.
"Καλά δεν είπα κάτι απλώς ότι δεν έπρεπε να μιλήσεις έτσι. "
" ΣΚΑΣΕ "
" ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΊ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΣΕ ΕΜΕΝΑ; ΤΙ ΦΤΑΊΩ;" φωνάζω
"ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΣΑΙ ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΣΠΈΡΝΟΥΝ! ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΊΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΉ ΜΟΥ" φωνάζει και μένω άναυδη.
" Ωραία αν είναι έτσι...μην ενοχλώ! "ανοιγω την πόρτα και φεύγω.
" Όχι ρε πουστη μου! Δεν το εννουσα έτσι ρε μωρό μου! " φωνάζει, η πόρτα του αυτοκινήτου ακούγεται να κλείνει και ύστερα ο ήχος κλειδώματος .
Συνεχίζω να προχωράω και τα δάκρυα μου είναι πλέον φανερά.
" Ρε Βικτόρια! " με τραβάει από το μπράτσο και οι ματιές μας κλειδώνονται.
Κλαίει.
" Δεν το εννοούσα μωρό μου"
"ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΟΜΩΣ ΑΛΕΞ!" τραβάω το χέρι μου όμως με ακολουθεί και με ξανά φέρνει κοντά του.
"ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΠΆΝΩ ΣΤΑ ΝΕΎΡΑ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΝΟΟΎΣΑ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΧΑΣΩ ΞΑΝΆ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΑΛΆΚΙΑ!"
"ΑΛΕΞ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΛΕΣ ΌΤΙ ΣΟΥ ΈΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΌ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΈΦΤΕΣΑΙ!" φωνάζω και τον κοιτάω ξανά στα μάτια.
"Αλεξ δεν πρέπει να μιλάς χωρίς να σκέφτεσαι, μπορεί να πληγώνεις ανθρώπους με την συμπεριφορά σου, και δεν μιλάω για μένα, εγώ είμαι μια απλή γκόμενά, ενώ ο Τόνι...ο Τόνι είναι ο πατέρας, όσο και αν δεν θες να το δεχτείς εκείνος σε έφερε στην ζωή. Είπες σκληρά πράγματα, και αν ου μη γένοιτο πάθει κάτι και τον χάσεις θα έχεις τύψεις που του μίλησες έτσι. "λέω ήρεμα αυτή την φορά. Ξεφυσαει και μου χαϊδεύει το μάγουλο.
" Έχεις δίκαιο "Με πλησιάζει αργά και ενώνει απαλά τα χείλη μας.
" Και δεν είσαι μια απλή γκόμενά. Είσαι ο παιδικός μου έρωτας "λέει και με ξανά φιλάει.
" Α-αληθεια;"ρωτάω και γνέφει
" Ναι Βικτόρια" με σηκώνει στην αγκαλιά του και με κάνει μια σβούρα, με αφήνει κάτω και με φιλάει.
" Η - η αλήθεια είναι πως και εμένα"παραδέχομαι και χαμογελάει.
Με φέρνει κοντά του και φιλάει το κεφάλι μου, μπλέκει τα δάχτυλα μας και αρχίσαμε να περπατάμε πίσω στο αυτοκίνητο.
Μπαίνω ξανά στην θέση του οδηγού και βαζω μπρος για να φύγουμε ώστε να ετοιμαστούμε για το κλαμπ.
Άρχισα να οδηγαω όσο ο Αλεξ χαιδευε το μπούτι μου.
.
Αφου βαφτω παίρνω το μαύρο στράπλες φόρεμα μου με μανίκια και το φοράω. Παίρνω την ισιωτικη και κάνω σπαστες μπούκλες στο μαλλί μου. Του βαζω λακ για να μείνει, βάζω ένα κολιέ που μου είχε κάνει δώρο η Μάιλι, φοράω αποσμητικό και μπόλικη από την αγαπημένη μου κολόνια και τέλος βάζω τις μαύρες γόβες μου.
Παίρνω την τσάντα μου, βάζω μέσα τα απαραίτητα και με κοιτάω για μια ακόμη φορά στον καθρέφτη.
"Αντε ρε κορίτσι μου σε περιμένει ο Αλεξ!" φωνάζει η μαμά μου έξω από το δωμάτιο και ανοίγω την πόρτα.
"Πως με βλέπεις;"
"Εκθαμβωτική! Αλλά και το αγόρι σου δεν πάει πίσω!" λέει και αρχίζω να κατεβαίνω τις σκάλες ώστε να τον δω.
Μόλις τον βλέπω να κάθεται στην πολυθρόνα μπροστά μου μένω άφωνη.
Φοράει ένα άσπρο πουκάμισο και από κάτω ένα μαύρο παντελόνι.
" Ου λα λα"σχολιαζω και πηγαίνω προς το μέρος του. Σηκώνεται και μου αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο μιας κι είναι μπροστά η μανα μου.
"Ε μαμά θα κοιμηθώ στον Αλεξ το βραδυ" υπενθυμίζω.
"Ναι, ναι μου το είπες, αντε πηγαίνετε" λέει και αφού της δώσω ένα φιλί, φεύγουμε.
"Ε τα μικρά θα έρθουν;" ρωτάω μιας και δεν μίλησα με τον αδερφό μου αλλά ούτε με την Αλισια.
"Έχουν πάει ήδη, τους πήρε ο Τζεο. Εμείς θα πάρουμε την Μάιλι με τον Λογκαν." γνεφω θετικά και τον φιλαω.
"Μίλησες με την μαμά σου;" ρωτάω
"Όχι, κοιμόταν και δεν ήθελα να την ξυπνήσω, ξυπνάει στις 4 για να είναι 5 στη δουλειά."
"Καλα έκανες τότε. Εσύ πως είσαι;"ρωτάω.
" Πως να είμαι μωρό μου, καλά εντάξει, γύρισε οκευ δεν μπορώ να κάνω κάτι, αφού μας θυμήθηκε τώρα, με γεια του, με χαρά του, εγώ δεν συγχωρώ έτσι εύκολα και ειδικά κάτι τέτοιο. "λέει και σταματάμε έξω από το σπίτι της Μάιλι.
" Πάτα κόρνα "λέω και αφού το κάνει, ύστερα από λίγο ξεπροβάλλει από το σπίτι η κολλητή μου.
" ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΣΤΟ ΖΕΥΓΟΣ. "φωνάζει μόλις μπαίνει μέσα.
Ανασηκωνεται από το κάθισμα και με κοιτάει.
" Καλέ τι μουναρα που είσαι σήμερα; Αλεξ πρόσεχε μην στην κλέψουν! "
" Φάε την γλώσσα σου μωρή με τον καλό λόγο στο στόμα πάντα." λέει ο Αλεξ και γελάμε.
" Και συ Μάιλι δεν πας πίσω, κούκλα είσαι με αυτό το φλογερό κόκκινο φόρεμα. ΜΩΡΈ ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΊΖΕΙ;" λέω όλο νόημα μιας και το φόρεμα ήταν δικό μου.
" Αα δεν ξέρω τι λες "λέει και ρολλαρω τα μάτια χαμογελώντας.
"ΔΕΣ!" αναφωνώ και της δείχνω το τατουάζ μου και μετά του Αλεξ.
" ΈΛΑ ΡΕ ΤΙ ΤΈΛΕΙΟ! " βαράει παλαμάκια και ο Αλεξ σταματάει για μια ακόμη φορά το αυτοκίνητο.
"Τι θα με κατεβάσετε; ΟΧΙ ΜΗ!"
Η πόρτα ανοίγει και βλέπει τον Λογκαν. Σκαλώνει και μας κοιτάει.
"Να ουρλιαξω ή είναι γνωστός;" ρωτάει και καλά ψιθυριστά.
"Ειναι φίλος μου. Έλα μέσα ρε μαλακα." λέει ο Αλεξ.
"Ααα! Μάιλι χάρηκα." η κολλητή μου του δίνει το χέρι και κάνουν χειραψία.
"Λόγκαν, παρομοίως! Γειά σου Βικτόρια." λέει και τον χαιρετάω.
" Λοιπόν αντε πάμε, μας περιμένουν" λέω και δυναμωνω την μουσική στο ραδιόφωνο.
Λίγα λεπτά αργότερα φτάνουμε έξω από το μαγαζί του πατέρα μου.
Αφού παρκαραμε το αυτοκίνητο, βγήκαμε και πήγαμε στην πόρτα.
" Έχετε κάνει κράτηση;"
"Ναι, Βικτόρια Μίλερ" λέω και μπαίνουμε αμέσως.
" Να σου πω, πως σου φαίνεται ο Λογκαν; " την ρωτάω και σηκώνει το φρύδι.
"Γλυκούλης, αλλά όχι για μένα." ρολλαρω τα μάτια μου στην απάντηση της μιας και το περίμενα και πήγαμε στα παιδιά.
.
" ΕΊΣΑΙ ΌΤΙ ΈΨΑΧΝΑ ΝΑ ΒΡΩ, ΚΆΘΕ ΕΛΠΊΔΑ ΠΟΥ 'ΧΑ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΏ ΔΩΣ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΙΏΣΕ ΤΟΝ ΧΤΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕ ΘΕΛΩ" ο Αλεξ με κάνει μια στροφή και με φιλάει.
" Σ' αγαπώ" συνεχίζουμε το τραγούδι και τον κοιτάω.
Δεν μπορώ να καταλάβω αν απλώς συνέχισε το τραγούδι ή βρήκε την αφορμή όπως και εγώ.
Με κοιτούσε στα μάτια και μου χαρίζει ένα χαμόγελο. Μου χαϊδεύει το μάγουλο και πηγαίνει μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί.
Ενώνει τα χείλη μας και βαζω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.
"Σε αγαπάω μωρό μου" λέει και ενώνει τα κουτελα μας.
"Και γω Αλεξ, σε αγαπάω." αφήνει ένα απαλό φιλί στα χείλη μου και με γυρνάει, η πλάτη μου ακουμπάει το στήθος του και φιλάει τον ώμο μου.
"Πω πω τα μελιααα" σχολιάζει η Μάιλι και γελάω.
"Μάιλι δεν πας στο παιδί απέναντι να του μιλήσεις; Σε έχει φάει με τα μάτια του. "λέω και τον κοιτάει, παίρνει το ποτήρι της, με κοιτάει, της κλείνω το μάτι και αφού μου χαμογελάσει πηγαίνει προς το μέρος του.
Γυρναω μπροστά και κοιτάω την Αλισια που χορεύει αγκαλιά με τον Λογκαν. Γυρίζω στο μέρος του Αλεξ και μου κλείνει το μάτι. Γελάω και συνεχίζω να χορεύω στην αγκαλιά του.
Alisia's pov
Είχα περάσει τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του Λόγκαν αφού είμασταν τα μόνα μπακουρια τώρα που η Μάιλι πήγε στο παιδί απέναντί και όλοι χόρευαν μεταξύ τους.
"Αλήθεια πόσο είσαι;" ρωτάει ο Λόγκαν ενώ έχει τα χέρια του περασμένα γύρω από την μέση μου.
"Είμαι 17 σε 4 μήνες , εσυ;" ρωτάω
" 19 σε 2 μήνες " λέει χαμογελαστά και με κοιτάει στα μάτια. Χαμηλώνω το βλέμμα μου, μιας και δεν έχω μεγάλη εξοικείωση με τα αγόρια και εκείνος με ακουμπάει με το πηγούνι του στο κούτελο και τον κοιτάω ξανά.
"Γιατί αποφεύγεις το βλέμμα μου;"ρωτάει
"Ειναι...να...ειναι που δεν έχω μεγάλη εξοικείωση με τα αγόρια και..."
"Νιώθεις άβολα;" ρωτάει
"Όχι δεν είναι αυτο απλώς...ας πούμε πως είναι κάτι πρωτόγνωρο" μουρμουριζω
"Άρα νιώθεις άβολα;" ρωτάει και τον χτυπάω παιχνιδιαρικα στο στήθος.
" Όχι! "λέω γελώντας, χαμογελάει και τον κοιτάω.
" Είδες τωρα που δεν νιώθεις άβολα; "
"Ε δεν ένιωθα άβολα Λόγκαν "λέω βάζω ξανά τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.
" Απλώς δεν έχω συνηθίσει σε τέτοια, ξέρεις στο ορφανοτροφειο έκανα παρέα μόνο με κορίτσια συγκεκριμένα με 4 κορίτσια..."
" Αντε, πως και έτσι; "ρωτάει
" Ε οι άλλες ήταν ηλιθιες! " γελάει δυνατά σε αυτά μου τα λόγια και σταματάει ακριβώς λίγα χιλιοστά μακριά μου.
Με κοιτάει στα μάτια και το ίδιο κάνω και εγώ αυτή την φορά. Μεταφέρει το ένα του χέρι στο μάγουλο μου, το χαϊδεύει με τον αντίχειρα του και γέρνει ελάχιστα από την δεξιά πλευρά και ίσα ίσα που ακουμπάει τα χείλη μας. Κλείνω τα μάτια μου και νιώθω τα χείλη μου να σφραγίζονται με τα δικά του. Τα κουνάω αργά και συνεχίζω να επαναλαμβάνω τις κινήσεις ελάχιστα πιο γοργά.
Βάζει ξανά το χέρι του στην μέση μου και με φέρνει πιο κοντά του, χαμογελαω μέσα στο φιλί και με αφήνει. Με κοιτάει κλείνοντας μου το μάτι και στριφογυριζω τα δικά μου.
"Τι είναι μικρή;"
"Όλα καλά" μουρμουριζω χαμογελώντας και τον κοιτάω στα μάτια.
Θέλω να το ξανά κάνει. Δεν έχω το θάρρος να το κάνω μόνη μου.
"Ω γαμησε το!" αναφωνεί και ενώνει τα χείλη μας.
Victoria's pov
"Αλεξ ο Λόγκαν φιλάει την Αλισια!" αναφωνώ σοκαρισμένη.
" Αναμενόμενο ήταν, αφού η Εμμα είναι με τον Τζέιμς, η Τζίνι με τον Τζορτζ, εμείς μαζί και η Μάιλι χαμουρευεται με τον τυπά απέναντι "
" Ναι αλλά είναι ανήλικο!"
"Ω έλα τώρα Βι, πλάκα κάνεις; Είναι σχεδόν 17 και εκείνος 19, μια χαρά διαφορά είναι"
" Ρε συ μωρό μου, απλώς φοβάμαι μην κολλήσει, είναι ο πρώτος που φιλάει. "
" Ο Λόγκαν είναι καλό παιδί, τον ξέρω 5 χρόνια "
" Καλα άμα το λες εσύ..."τον φιλάω και ανταποδίδει.
.
" Αντε καληνύχτα! "λέμε στην Εμμα και στον αδερφό μου.
Εκείνοι μπήκαν στο σπίτι μου και εγώ πήγα με τον Αλεξ στο δικό του. Η ώρα ήταν σχεδόν 5 και μισή και η Φιονα είχε ήδη φύγει για δουλειά.
Αφου μπούμε στο σπίτι δεν χάνει λεπτό να με φιλήσει. Το φιλί μας παθιασμένο και έντονο. Βγάζω τις γόβες και της πετάω αόριστα στην άκρη της σκάλας. Με παίρνει αγκαλιά, βάζω τα πόδια μου γύρω από την μέση του και ανεβαίνει τις σκάλες.
Πηγαίνουμε στο δωμάτιο του και με αφήνει πάνω στο κρεβάτι του απαλά.
Σταματάει το φιλί μας και με κοιτάει στα μάτια.
"Τι έχω;" ρωτάω γελώντας. Τον πιάνω από τα μάγουλα και γελάει.
"Τι έχεις....εκτός από πανέμορφα μάτια;" αναρωτιέται.
"Σταμάτα θα το πάρω πάνω μου" μουρμουριζω και τον φιλαω.
Γειά σας αστεράκιααα.
Τι κάνετε; Νιώθω ότι έχουμε να τα πούμε αιώνες.
Λοιπόν σε 10 μέρες ξεκινάω, ίσως γράψω και ένα τελευταίο κεφάλαιο πριν δώσω, αν βγει ο χρόνος. Αλλά κατά την διάρκεια των πανελληνίων (14-22/06) δεν θα ανέβει κεφάλαιο.
Δεν με βλέπω να περνάω αλλά θα κάνω την προσπάθεια μουυ 🤞🏻
Εντωμεταξύ σήμερα έκοψα τα εισιτήρια για τις διακοπές 🎉.
Θέλω απλά να δώσω και να πάω διακοπές, η χρονιά αυτή ήταν απαίσια και δύσκολη, πιο δύσκολη και από το '20. Ειλικρινά αυτό που λένε «Κάθε πέρσι και καλύτερα» έχω αρχίσει να το πιστεύω τόσο πολύ.
Εύχομαι να μην ξανά υπάρξει άλλη τέτοια χρόνια,ευχομαι να ζήσετε στιγμές με το σχολείο και τους συμμαθητές σας που η γενιά του' 03 δεν έζησε και να έχετε να θυμάστε.
Θα μου λείψει πάρα πολύ το σχολείο, ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει πως τελείωσα και πως δεν θα ξανά δω τις μουρες των συμμαθητων μου.
Θα μου λείψουν όλα, ειδικά τα πειράγματα των αγοριών στους καθηγητές και οι αντιδράσεις τους.
Ζήστε την τελευταία χρόνια του σχολείου όσο καλύτερα μπορείτε. Και επειδή ξέρω πως έχω και αναγνώστες που είναι πιο μικροί ηλικιακά να ζήσετε τις χρονιές αυτές όσο πιο τρελά και ομαδικά μπορείτε.
Νευριάζω που δεν έχω μια ομαδική φωτογραφία της φετινής μου τάξης, ένα πάρτυ αποφοίτησής,κατι!
Παρόλα αυτά δεν θα ξεχάσω κανέναν, όχι λόγω social media ή το οτι μένουμε στην ίδια περιοχή αλλά επειδή είναι όλοι τόσο μοναδικοί που θα έχω πάντα κάτι να θυμάμαι από αυτούς.
Αν διάβασες μέχρι εδώ, σε ευχαριστώ για την υπομονή σου 😂❤️
Αυτά, σας κούρασα αγάπες, τα λέμε σύντομα. Καλή τύχη στα παιδιά που δίνουν (ό,τι και αν είναι αυτό, είτε αγγλικά, είτε πανελλήνιες, είτε ότι άλλο). ❤️