Saat 11 e gelirken ömür uyandı. Tabi bir kaç kez daha uyanmıştı ama ilaçlarla tekrar uyudu.
O sırığın ismini sayıklıyordu sürekli
"Günaydın"
"Ne işin var burda"
"Günaydın diyene günaydın denir"
"Defol git"
"Ömür biraz sakin olurmusun!"
Dolan gözüyle bana baktı "Neden yaptın bunu bana akif"
"İğnelerimi diyorsun? Sakinleşmen lazımdı"
"Hayır neden öldürüyorsun beni"
"Ben iyi olman için uğraşıyorum"
"Ben yusufsuz yapamam. Ölürüm anlıyormusun"
"Ya siz kadınları anlamıyorum ne bu duygusallık 1 ay öncesine kadar yusuf mu vardı?"
"Yoktu ama şimdi var. Gidecek buralardan,yalvarayım mı sana"
"Sevseydi gitmezdi. Bak ben saat 6 dan beri burdayım"
"İzin ver gideyim. Anlatayım her şeyi seviyor o beni"
Güldüm "anlat anlat yüzünü de göster ama onu unutma. Geçen baban geldiğin de yüzünü görünce hortlak görmüşe döndü"
Karşısında ki aynayı alıp yanına yaklaştırdım. "Çek saçlarını da bir bak şu yüzüne. Sen bile bakmamak için yıllardır saçınla kapatıyorsun"
"Seni sen bile sevmiyorsun o neden sevsin. O senin bu yüzünü gördü onu seviyor. Birde saçlarını çek diğer tarafını göster. On saniye durursa adam değilim"
"O beni her halimle sever anlıyormusun"
Ömürün söylediği cümle karşısın da gülmeme engel olamadım "madem her halinle seviyor nerede?"
"Dün neden krize girdin. Güvenlik Kameralarına baktım ağacın dibinde gayet güzel koklaşıyormuşsunuz? Ne oldu da gitti"
"Biz bişey yapmadık sadece bir kez öptü hem sanane sen kimsin"
"Adam seni kullanıyor yarın bir gün siker atar sende krize girersin bende evimden koştur koştur gelirim"
"Sen ne kadar hadsiz bir insansın. Şu kurduğun cümleye bak terbiyesiz. Defol git odamdan defol"
"Doğruyu söyleyeni dokuz köyden kovarlar zaten" diyerek odadan ayrıldım.
Odama geçip haleyi aradım.
Ömürden
Akif gidince üstümdeki önlüğü çıkartıp başka kıyafet giydim.
Aşağı inip çıkış kapısının karşında ki banka oturdum. Belki yusuf gelirdi
Herşeyi anlatsam yine severmiydi beni? Yoksa gidermi?
Yalanlarla bir süre daha idare edebilirmiydim. Onu kaybetmek istemiyordum.
Ona yalan söylemek istemiyordum. Ama doğruyu da söyleyemezdim. Yusuf iyi birisi her şeyi öğrenince bana acıdığı için yanımda kalmasını istemezdim.
Ailem bile sevmediki beni elin oğluna bir şey diyemezdim.
Geçmiş zaman
"Kızım seni çok seviyorum baban olarak senden çok küçük bir şey istiyorum. Eğer yaparsan ben,annen ve abin seni çok severiz daha çok severiz"
Yataktan doğrulup kalktım "ne yapacağım baba. Yapayım"
"Birazdan buraya askerler gelecek. Ama korkma şaka gibi bişey oyun bu oyun"
"Oyunmu oynayacağız?"
"Evet şimdi sana söylediklerimi onlar gelince söyleyeceksin. Dün abinin buraya gelişini unut. Ben ne dersem onları söyle. Onlar seni götürecek ama biz seni gelip alacağız. Eğer yaparsan sana bisiklet alırım önünde sepeti olandan içinede bir sürü gofret hepsi senin" deyip ellerimi tuttu
Gülümseyerek onayladım
Babam ve annem bir saate yakın benimle konuştu. Her şeyi ezberlettiler.
Babam bir ara ev telefonundan birini aradı. Anlamadım ama birini çağırdı
Öğlene doğru kapı çalındı. Babam bana döndü "sana dediklerimi unutma güzel kızım. Seni çok seviyoruz"
diyerek öptü. Babam beni öptü.. hem de ilk defa.
Kapıyı açtım karşımda gerçekten askerler vardı.
Babam beni göstererek "benim kızım yaptı komutanım"
Askerler beni arabalarına bindirdi. Tek gidiyordum. Biraz korktum ama bişey demedim.
Beni bir sürü askerlerin olduğu bir yere getirdiler. Bir tane kadın asker bana sorular sordu.
Babam ne dediyse söyledim. Onlar inanmak istemeye istemeye tekrar tekrar sordular. Kadın üzgün bir şekilde bir şeyler yazdı.
"Abla ben eve gidebilirmiyim artık. Babam merak eder"
"Bugün burdasın yarın mahkemeye sevk edileceksin. Onlar ne derse o olur. Şimdi seni abiler bir odaya götürecek orda kalıcaksın bu akşam"
"Ama babamların haberi yok ki burda kalacağımdan beni bekliyorlar"
"Sen merak etme biz söyleriz"
o gün orada kaldım. Ertesi gün beni buraya getiren arabadan daha büyük bir araba geldi.
Etraftan duyduğuma göre mahkemeye çıkartcaklardı. Ölen çocugun ailesi gelip bana saldırmak istedi. Beni getiren askerler engel oldu. Çok korkmuştum ama babamlar gelince geçti.
"Sana dediklerimi unutmadın demi ömür"
"Unutmadım babacığım. Burdan çıkınca bisikleti hemen alabilirmiyiz"
"He he alırız sen bi dediğimi yapta"
Bir kaç saat sonra bizi kocaman bir odaya soktular. Koltuklar vardı babamlar arka taraflara oturdu.
Babamın dediği her şeyi anlattım
"Ali saldırmak istedi korkup kaçtım. sonra yerden bulduğum taşı alinin kafasına attım. Yere düştü geri kalktı bana bıçak çekerken elin den düşürdü. Ben de yerden alıp karnına üç beş kez sapladım. Yere düştü bir daha kalkmadı"
"Gereği düşünüldü" dediğin de salonda ki herkes ayağa kalktı.
"Ömür atabek, Kasten adam öldürme suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırıldı ama suç tarihinde 15 yaşını doldurmadığından cezası 14 yıla indirilmiştir Mahkeme, iyi hal indirimi de uygulayarak 11 yıl 5 ay hapis cezasına hükmetmiştir "
Alinin ailesi itiraz edip bağırmaya başlayınca onları dışarı çıkarttılar.
Bir kadın bir erkek asker koluma girip beni arabaya götürdüler.
Arabaya binerken ailemi son görüşüm olduğunu bilmiyordum.
Babam "Merak etme bir iki güne biz gelip alacağız seni" demişti ama gelmediler.
İlk günler çok ağladım. Çünkü hep burada kalacağımı söylediler. Diğer kızlar benimle sürekli kavga ediyor. Katil diye dövüyorlardı. Bazen aç yatıyordum.
Babamların yerimi kaybettiklerini. Her yerde beni aradıklarını ama arabanın çok uzaklara götürdüğünü düşünüyordum.
Orada tülay diye bir kızla tanışmıştım benden 2 yaş büyüktü. Beni diğer kızlardan koruyordu. Eskisi kadar dayak yemiyordum.
Şimdiki zaman
Omuzuma birinin dokunmasıyla kafamı kaldırdım. Akifti
"Akşam oldu kaç saattir burdasın" diyerek yanıma oturdu.
Etrafa baktım gerçekten akşam olmuş bahçede sadece ben ve akif vardık hava soğumuştu. Daldığım için hissetmiyordum.
Kapıya doğru baktığım da yusufun arabasını gördüm.
Hemen kafamı çevirdim.
Akif "Ooo üşümüşsün" diyerek ceketini omuzlarıma bıraktı.
"beni öp" dedim
Akif şaşkınlıkla güldü "ne diyorsun ömür"
Elimi yüzüne koyup yanağından öptüm.
Göz ucuyla baktığım da yusufun bizi izlediğini gördüm.
Akif şoku atlatınca "neydi bu şimdi" dedi
"Neyse ne" diyerek yusufa baktım
Bana attığı bakış içimi nasıl yakmıştı. Gelip küfretse böyle yanmazdı canım. Hiç aldırış etmeden yönümü başka tarafa döndüm.
Akif fark etmiş olacak ki güldü "şimdi anladım seni istersen bir de dudaktan olsun daha inandırıcı olur" diyerek yakınlaşıp saçlarımı öptü.
Yusuf bize doğru bir kaç adım attı sonra vazgeçip hızla arabısına binip gitti.
Ceketi omuzlarımdan atıp yukarı çıktım.