"You may now kiss your bride" I am over the moon when I heard this line from the priest. Feeling ko, ako na ang pinakamasayang bride mo. Tumitig ka sakin bago mo i-angat ang veil ko and then you cupped my both cheeks and kiss me gently. Sa harap ng maraming tao. Sa harap ng pamilya mo at pamilya ko.
Finally, we are husband and wife now.
"I love you so much, mrs. viceral." sabi mo sa akin. Nagkaroon ng paro paro sa tyan ko lalo ng marinig ko na namang binanggit mo na mahal mo ako.
"I love you too, love." sagot ko bago mo ko ulit hinalikan sa labi.
"Twinnie! Bangon na dyan!" hindi hello ang sumalubong sa akin sa phone ng makausap ko si Anne. Ang lakas pa rin ng boses ng babaeng to. Umupo ako at sumandal sa headboard.
"sobrang aga pa naman Annie, and besides marami akong gagawin today." Ilang alibis pa ba gagawin ko sa kaniya para tigilan muna ko. Gusto ko lang talaga humiga mag hapon.
"If I know hihiga ka lang diyan. Pupuntahan kita with your bruh. Kailangan naka ready ka na kapag nandyan na kami."
"Anne.."
"Shhh, no buts Ana Karylle. Reunion ng showtime kaya pupunta ka." She hanged up the phone call before I can say anything.
Naihilamos ko na lang ang kamay ko sa aking mukha bago ko napipilitan na mag asikaso. Nilagay ko na rin sa bag ko yung mga dapat kong dalhin and some stuffs na alam kong kakailanganin ko. Nakarinig ako ng doorbell kaya dali dali akong lumabas bago ko binuksan ang gate.
"Twinnie! Oh my gosh, you look so good. Still gorgeous huh?" Anne. Nakipag beso sya sa akin at ganoon din ang ginawa ni Vhong.
"Namiss ko ang bruh ko!" Vhong. Nginitian ko na lang sila bago ko ayain na pumasok muna sa bahay.
Hinintay lang nila ako na matapos and then go na kami sa aming vacation trip slash reunion.
"Dapat hindi ako sasama. You know my reason guys, nahihiya ako humarap sa inyo pati sa ibang friends natin." saad ko. I turned off my phone bago ko humarap sa kanila.
"Sus. May iniiwasan ka lang doon.. Baka miss ka naman na nun." Vhong chuckled after saying that. Hinampas naman siya ni Anne kaya nag peace sakin.
"Nah. Mapang asar ka pa rin talaga no? And yes, I missed him." ngumiti ako bago ko ipikit ang aking mga mata.
Nagising na lang ako na nasa isang kwarto ako. I looked for my phone and it's 12 noon na. Lunch time na ako nagising!
I fixed my hair bago ko lumabas ng room. Parang villa pala ang napuntahan namin, malapit lang sa dagat pala. Nakita ko naman sila na nakaupo sa buhanginan habang nag kukwentuhan.
"Finally! Gising na! Hi ate Karylle!" Ryan.
"O em gee Ryan!" agad ko siyang niyakap ng mahigpit ng makita ko yung frenemy ko. Hinalikan nya ako sa pisngi kaya napa giggles ako.
"Pwede na tayo kumain. Gising na si Karylle!" Jugs. Niyakap niya rin ako bago ako i-beso.
"Huh? Hindi pa kayo nag lunch?" tanging tanong ko bago ko isa isa na tinignan sila.
"Hindi pa. Sabi ni Anne hintayin ka namin. Tska hindi pa luto yung inihaw na manok. Gutom na nga kami"Vhong. Hinahaplos nya yung tyan nya habang nag sasalita.
"Kung maka reklamo ka dyan Navarro, ikaw dapat nagluluto nito. Sayo kaya naka assign to!" Napa lingon ako sa isang cottage ng marinig ko yung pinanggalingan ng boses na yon.
He's here.
Ngayon ko lang ulit siya natitigan ng ganito after three years? Ang ganda pa rin ng katawan nya. Yung pogi siya kahit walang make up. Naka cap nga lang siya tska naka cleared glasses.
"Natunaw yung ice cream ko!" napatingin naman ako kay Teddy. Kumakain nga siya ng ice cream.
"Ikaw ba naman titigan." Jhong.
"Sa sobrang init. Natunaw."Teddy.
Ngumiti ako sa kanila bago ko nag crossed arms," Hindi nyo tinutulungan si vice magluto?"
"Late kase yan masyado bruh kaya sya na lang magluto." Vhong. Napailing na lang ako sa kanila dahil di naman nila sasagutin ng maayos yung tanong ko. Hilig lang talaga nila pikunin si vice.
Pumasok ako sa cottage at tinignan ko yung niluluto niya.
"I'll help you." kinuha ko na rin yung mga hotdogs bago ko itusok sa mga sticks.
Wala akong nakuhang sagot mula sa kaniya pero pinagpatuloy ko yung ginagawa ko. Minsan napapatitig ako sa kaniya, kapag lilingon siya sa akin iiwas ako.
"Mmm mag stay ka ba dito sa Pinas?" I asked. Tumitig ako sa kaniya pero iling lang ang nakuha ko. Gusto ko marinig ulit yung boses nya.
"Can you stay?" mahina kong saad sa kaniya bago ko umupo sa upuan sa likuran nya. Lumingon siya sa akin bago nya ako ngitian ng maliit.
"I can't. May reasons lang yung pag uwi ko dito."
Tumitig ako sa kaniya bago ko siya ngitian, pero alam ko na anytime babagsak yung luha ko.
"Am I one of your reasons?"
"Yes."
Hindi ko alam kung ano ang reason na sinasabi niya. Tinalikuran na niya ako after that at tinawag ang mga friends namin na pwede na kumain ng lunch. Tahimik sila, alam kong narinig nila ang usapan naming dalawa. But thanks to Vhong and Anne, hindi na naging awkward dahil sinimulan nilang mag ingay.
Even though hindi kami nakapag usap muli ni Vice, alive pa rin ang kwentuhan. Marami pa rin topic. Kapag babalik sa mga moments namin ni vice before, may nag iiba ng topic. Maybe baka ayaw lang nila ako masaktan, and it's fine with me.
"Sino nag buhat sa akin papasok ng kwarto kanina?" tanong ko. Nag tinginan naman silang mga boys.
"Why don't we try kayaking later?" Biglang singit ni vice nang walang sumagot ng tanong ko.
"Bumuhat sayo si Vice." Biglang sabi ni Vhong kaya binatukan sya nito. Tumingin ako kay vice pero umiwas sya. My heart smiled.
Nag nap time muna kami, yung iba nag kukwentuhan habang naka higa. Kaya lang, yung katabi ko si Vice at si Anne, nakapagitna ako sa kanila. Wala na kasing ibang space. Alam ko naman na sinasadya nilang gawin to sakin.
Nanatili akong tahimik at nag earphone na lang para maka kinig ako ng music kahit na nag kukwentuhan si vice at anne. Unti unting pumikit ang mga mata ko.
Namulat ako na may mabigat na nakadagan sakin at pagtingin ko sa katawan ko, nakayakap sakin si Vice.
Hindi ko alam kung ano yung eksaktong mararamdaman ko. Nag hahalo yung lungkot, saya pati na rin pag sisisi.
I badly miss him. Everyday, I'm praying and I'm hoping na sana bumalik na siya sa akin. Sana napatawad na nya ako. And now he's here.
Noong kinasal kami ang saya namin pareho. Dinala nya ako sa mga gusto kong lugar. Binigay nya nga lahat ng gusto ko. Ginagawa nya yung mga gusto ko, sinusunod nya ako.
Because he loves me.
And because I know that he loves me, na control ko siya sa mga bagay na ginagawa nya. Sinusunod nya, wala akong reklamo na natanggap from him.
Kapag concert nya, alam kong pa-girl ang mga outfit nya pero pinagbawalan ko siya. He always say yes to me. Walang alinlangan.
Mapasaya nya lang ako.
Ako nasusunod sa mga bagay. Naiinis ako kapag komokontra sya sa akin.
I'm not allowing him to go on a bar, kaya nga nagpagawa na lang siya ng bar sa bahay namin so he can invite his friends.
Pumayag ako. Cause I know he's safe kapag nalasing sya.
Nag seselos ako sa mga babaeng nakakausap nya. Except our closest friends.
One time, na late siya ng uwi. Alam ko naman na may shooting siya and taping. 3 am sya umuwi and sinabi ko sa kaniya na may babae sya.
Nag bibintang ako sa kaniya ng mga bagay na wala naman katotohanan.
Because I am afraid to lose him.
I love him so much.
Masyado ko siyang pinag higpitan. Hindi ko siya naturing bilang asawa ko. Feels like, naging sunod sunuran sya sa akin.
Ginawa nya yon dahil mahal nya ako kahit labag sa kalooban nya naging okay.
Sa sobrang pag hihigpit ko pala dahil takot akong mawala siya, mas naging reason pa yon upang tuluyan syang nawala sa akin.
Umalis siya. Iniwan nya ako. He said, pagod na syang intindihin ako. Para lang siyang bulkang sumabog one day.
Sobrang galit siya sa akin. He never allowed me to say something. Hindi niya ako sinisigawan pero alam kong galit na galit siya sa bawat salitang binibitawan nya sa akin.
Because I never listen to his side everytime na may pag aaway kami. Nag bibingi bingihan ako palagi. Sarado ang isip ko.
"I am your husband, Karylle! But you never treat me like that! And now I'm questioning myself why I married a woman like you! I'm done with your shits karylle!"
After that, he left. Iniwan nya lang akong umiiyak at walang lakas na para pigilan siya.
"Stop crying, woman." bumangon na siya matapos sabihin yon. Umiiyak na pala ako habang nakatitig sa kaniya. Lumabas na siya ng kwarto habang ako tuluyan ng umiyak. Hindi ko siya masisisi kung bakit ganito nya ako tignan at kausapin.
Inaaya nila akong mag- kayaking pero tinatamad ako. They asked me kung umiyak ba ako, ngumiti lang ako sa kanila then someone grab my hand. Dinala nya ako sa isang kayak. Sinuotan nya ako ng life vest.
Si vice.
Pumwesto sya sa unahan ng kayak habang ako sa likuran niya.
Nauna na yong mga kaibigan namin habang kami nasa tabi pa rin. Nanatili siyang tahimik. Noong nag simula na siya mag paddle, nakigaya na rin ako.
"Vice.." tawag ko.
Hindi siya sumagot sa akin sa halip nanatili siyang nag papaddle.
Yung mga kaibigan namin, masayang nag ka-kayak habang kaming dalawa wala man lang napag uusapan.
Hindi ko na lang siya kinulit, sa halip nilibang ko na lang ang sarili ko sa pag paddle.
6 pm nagkaayaan kaming mag spin the bottle. Ang tapatan ng bottle, kakanta. Naka harap kami sa bonfire habang may hawak rin kaming drinks.
Anne, Vhong, Ako, Ryan, Jhong, Jugs,Teddy, Vice
"Jugs will play the guitar. Para naman jamming natin." Anne.
Nag simula ng mag spin the bottle, at una yun tumapat kay Ryan. Napuno ng tawanan dahil bulol sya. Nangunguna ako mang asar sa kaniya pati na rin si vice inaasar sya.
Next na stop ng bottle, ako ang natapatan.. Nag strum si Jugs,alam ko na yun. Yung Inlove ako sayo. Ginawa nya yan for me and vice.
"No. Not that one jugs." ngumiti ako sa kaniya para patigilin na siya mag guitar.
"It's how you used to say
I love you and I miss you
It's how you pretend to love me then
When you wandered off the things we've done before
Now it's too late to turn back anymore
I used to say I love you
I used to say I miss you
And now it's all gone
Are we fading away"
Natahimik yung mga friends namin habang isa isa silang nag aalisan with their excuses. Nakita ko silang naupo sa isang tabi, medyo malayo sa aming dalawa.
"Are you coming back into my arms
To love me again
I love you I miss you
I need you now
More than ever
More than words can say
I love you and I miss you
I need you more today"
Gustong gusto ko na kasi syang bumalik sa akin. Gusto ko na ulit siya makasama. Babawi pa ako sa kaniya e. Nag sisisi na ko sa mga ginawa ko.
"It's how you used to say
I love you and I miss you
It's how you pretend to love me then
That kept me thinkin' off the things we've done before
Now is it too late to turn back anymore
I used to say I love you
I used to say I miss you
And now it's all gone
Are we fading away
Are you coming back into my arms
To love me again
I love you I miss you
I need you now
More than ever
More than words can say
I love you and I miss you"
Tumingin sya sa akin bago siya nag sighed.
"You're all I ever wanted
And all I ever needed
Even if you pretend
Please love me again"
"Are you coming--
" Karylle"
Finally, binanggit na nya yung pangalan ko.
"Vice, I'm sorry! I'm really sorry! One chance please?? Makikinig na ako sa mga paliwanag mo. Iintindihin na kita. Hindi na kita pag hihigpitan.. Just please love me again? Kahit magpanggap ka na lang na mahal mo ko. Please. I'm really sorry." hinawakan ko siya sa kamay. Because I am so desperate to talk to him.
"Babawi pa ko sa mga pagkukulang ko sayo as your wife, balik ka na sakin love. Please. Nagawa ko yon kase sobrang mahal kita, and hindi ko alam na yon pala ang magiging dahilan ng pag iwan mo sa akin. I need you so much vice."
Wala akong pakealam kung marinig akong umiiyak ng mga kaibigan namin o makita nila akong ganito ka desperate talking to vice.
I want my husband back.
I want him back.
"Karylle, umuwi lang ako dito para dito sa reunion, and besides to give you the annulment papers."
Para kong natuod sa sinabi niyang yon sa akin.
"Vice, no. Three years akong nag hintay sayo na bumalik ka sakin then ito sasabihin mo? Love please another chance."
Napahilamos siya ng kamay nya sa kaniyang mukha.
"Umuwi ako dito para doon, wala na nga akong pakealam sayo kung makita kita dito, dahil alam kong wala na akong nararamdaman. But my heart betrayed me. Pilit kong iniiwasan pero humihilagpos karylle! Akalain mo yon, three years akong umalis at sinubukan na kalimutan ka and now that I am ready to totally let go this marriage, naguluhan na naman ako"
We are both crying in tears.
"Kahit na sinaktan mo ako, pinagbawalan mo ko sa mga ginagawa ko pinipilit pa rin ng puso ko na lingunin at balikan ka. Fuck karylle! Mahal na mahal kita. Natatakot akong bumalik sayo dahil baka maulit na naman yung una. Baka hindi mo na naman ako ituring bilang asawa mo. Baka-
Tuluyan ko syang niyakap at hinalikan ko sa labi.
Hanggang sa naramdaman ko na humalik siya sa akin pabalik.
"Love please. Another chance. I'm still inlove with you."
Tumitig siya sa akin.
"Yun lang naman yung balak ko noong una, umuwi dito para ibigay sayo ang annulment papers.. pero nagbago yon karylle. Kahit takot na bumalik sayo, gagawin ko. Because I want my wife back. I still want you in my life despite of the things that you did to me, even I questioned myself why I marry you. Ikaw pa rin yung gusto ko makasama habang buhay. I can't see myself with another woman. Kaya please lang karylle, ipakita at iparamdam mo naman sakin na asawa mo ako...kase yun yung hinahanap ko. Yun yung kailangan ko sayo e" Umaagos yung luha nya habang nag papaliwanag siya sa akin.
Pinunasan ko yung luha nya bago ko halikan sa labi.
"I will, vice. I will." niyakap nya ako bago ako halikan sa buhok.
Finally, he's now in my arms again. And this time, I will do everything just to make him happy and stay.