"Can I come in?"
Nagulat ako sa tanong niya. Nasa harapan na kami ng bahay namin nung nagtaka ako kung bakit niya pa hindi pinapaandar ang kotse niya. Ngumiti naman ako.
Hinatid na niya ako pero hindi ko alam na may balak siyang ganito..
"Yes" sagot ko at bumaba na siya sa kotse niya.
Wala namang masama, kilala naman siya dito. Kailangan ko lang mag ingat.
Pumasok kami sa loob at gusto kong matawa nung makita ang mga maid namin na gulat na gulat.
"Sir!" sabay sabay nilang sinabi. Tumawa naman siya kaya wala sa sarilig napangiti din ako.
"Looks like.. I was always here." sabi niya at tumango naman ako.
No need to hide anything. Wala na nga siyang maalala. Tinignan ko ang mga maid at alam kong nakuha nila ang gusto kong sabihin.
"Paghahanda na po namin kayo ng pagkain sir." Sabay nilang sabi at akmang aalis na pero nagsalita si Travis.
"Wait.. bawal ako sa--" hindi niya natuloy ng putulin ng mga maids ang sasabihin niya at gusto kong matawa dahil doon.
"Yes sir.. bawal kayo sa shrimp, gusto niyo po ng water lang at ayaw niyo po ng matatabang na pagkain." sabi ng mga maid at tumakbo na papunta sa kusina.
Tumingin naman siya sa akin na halatang natutuwa. Tinaasan ko siya ng kilay at nagkibit balikat ako.
"Don't be shocked.. you were always here that is why they know you that much." sabi ko at napatigil ako sa bumaba sa hagdan namin.
"Kuya.." yan lang ang nasabi ko.
Hindi ko alam na nandito siya.
"Kuya Chand.. what are you doing here?" tanong ko pero tumawa lang si kuya.
"This is our house, malamang nandito ako." sabi niya at lumapit sa amin.
Nakatulala pa rin ako. Hindi man lang siya galit kay Travis? Wala man lang bahid ng galit ang mukha niya.
"So looks like.. nagtagumpay ako." sabi niya at tinapik sa balikat si Travis.
"Alis lang ako Ina.. I'll see Bea" pamamaalam niya at hindi na hinintay ang sagot ko. Tuluyan na siyang umalis.
Natigilan naman ako nung nakita kong nakangiti si Travis.
He likes this huh?
"Why are you smiling?" tanong ko.
Umiling siya at lumapit siya sakin. Natigilan ako at unti unting tumingin sa mata niya.
"It's just.. I feel so home, I love this feeling." sabi niya at ngumiti kaya napangiti rin ako.
"Can I always come here?" tanong niya at natawa naman ako.
"Of course"sabi ko at lalo siyang napangiti. Sa pag ngiti niya ay napapangiti na rin niya ako.
Damn. I'm not even thinking. But I can't take it back. Sabagay.. pwede naman talaga. Kaibigan naman niya si Kuya Third..
"Like.. everyday?" Aniya ng parang bata.
Napakagat ako sa labi ko at tumango. Napaawang ang labi ko nang higitin niya ako. Nagulat ako dahil mabilis niya akong yinakap.
Bumilis ang pintig ng puso ko at sobrang sumasakit ito.
"Thank you" bulong niya.
"Alina?" Natigilan kami dahil sa tumawag sa akin.
Napatingin ako sa kusina at nakita ko si Manang Fel.
"Ready na po ba?" tanong ko kahit gusto ko ng umalis sa sobrang hiya. Tumango naman siya at hinila ko na si Travis papunta sa kusina.
"Umalis ka dito" nagulat kami sa nagsalita. Napatingin kami sa likod at nakita si Kuya Third.
"Kuya!" Pagbabawal ko sabay lapit sakanya pero hindi pa rin niya inaalis ang tingin kay Travis.
"Isa ka ba sa mga kapatid ni Alina?" tanong ni Travis at tumawa ng nakakaloko si Kuya.
I'm scared..
"Eh gago ka pala eh! You don't even remember us tapos ang kapal ng mukha mong bumalik dito! Ikaw ang sumira sa buhay ng kapatid ko! Sabi ko naman sayo dati diba na wag na wag mong paiiyakin ang kapatid ko but.. oo nga pala, may amnesia ka!" sigaw ni kuya at hindi ko napigilan ang pangingilid ng luha sa mata ko.
Hinawakan ko siya sa braso at pilit inaalis don pero hindi siya sumusunod sakin.
"I am sorry.. Hindi ko naman choice ang kalimutan kayo." sabi ni Travis pero lalo akong nagulat nung kwelyuhan siya ni kuya.
"Kuya stop it!" sigaw ko pero parang wala siyang naririnig.
Dammit!
"Third!" nakita kong pumasok na ng bahay si Ate Rean.
Hinawakan niya sa kamay si Kuya Third pero hindi siya pinansin. Pinuntahan niya ako at yinakap.
"Ate pigilan mo siya.." sabi ko pero umiling si Ate Rean.
"Sa ngayon.. kailangan natin pabayaan ang pangyayari. Galit ang kuya mo at may punto siya. Kung hindi niya mailalabas yan baka anong magawa niya sa susunod at kilala mo ang kuya mo.. hindi niya magagawang saktan ang bestfriend niya." Paliwanag ni Ate Rean.
Tumango ako.. sana nga.
"Ngayon.. may choice ka. Wag ka ng lumapit sa amin, ipagpatuloy mo nalang ang buhay mo" sabi ni Kuya pero umiling si Travis.
Kumunot ang noo ko habang pinapanuod sila.
"Utak ko lang ang nakalimot" sabi niya at natigilan si Kuya Third dahil doon.
"Nararamdaman ko na kilalang kilala kita." sabi niya atsaka siya binitawan ni Kuya Third. Para namang isang tinik ang nawala sa akin nung tumalikod si Kuya Third.
"This is insane" aniya at hinila na si Ate Rean paakyat ng hagdan.
Lumapit ako kay Travis at nginitian siya.
He did a good job..
"He is your bestfriend" sabi ko kay Travis at kita ko ang pag kagulat sa mga mata niya.
"That's why ganon siya kagalit sa akin.. He should have just punch me" sabi niya.
Ngumiti ako ng marahan at umiling.
"How can he kung tingin niya parin sayo ay isang kapatid.." saad ko.
Uupo na sana ako pero napaawang ang labi ko at namilog ang mga mata ko nang bumagsak siya sa sahig.
"Travis!" sigaw ko kaya narinig kong tumatakbo si Kuya Third at Ate Rean pababa ng hagdan.
"What happened?!" sigaw ni kuya pero nakita kong sinusubukan ni Travis tumayo.
Bigla siyang dumaing at sumigaw. Nakita ko kung paano siya nasasaktan sa nararamdaman niya. Napatakip ako ng bibig ko dahil sa pagdaing niya.
"Travis.. please." hindi ko alam kung anong sasabihin ko para maibsan ang nararamdaman niya.
"Kuya! call an ambula--" hindi ko pa naman natutuloy ay hinawakan ako ni Travis sa kamay.
"You don't need to call an ambulance Third" sabi niya na ikinagulat namin.
Napalunok ako at naramdaman ko ang pagpatak ng luha mula sa mata ko.
Nanikip ang dibdib ko.
"Im not an asshole for nothing. Mahirap mamatay ang mga ganito." sabi niya at ngumisi.
The old travis that I know is back.
"Hi babe.. I missed you" sabi niya yinakap ako.
Lalo naman akong humagulgol sa iyak. My feelings were overflowing because of too much happiness..
He can remember.. He does!
Tumayo siya at nilapitan si Kuya at yinakap. Nakita ko namang masaya si Kuya.
"Bro.. I'm sorry" sabi ni Travis at tumango naman si Kuya Third.
"Kung alam ko lang na ako ang makakapagpaalala sayo ay sinuntok na dapat kita nung mabait ka pa." sabi ni Kuya Third kaya natawa kami.
Lumingon siya ulit sa akin at binigyan ko siya ng matamis na ngiti. Linapitan niya ako at yinakap.
"I am so sorry.. I love you" aniya at halos sumabog ang puso ko nung marinig ko yun.
Parang pipisilin ang puso ko dahil sa saya.
"I love you too Travis.."
Ngayon sigurado ako na ang kasama ko ngayon ay ang taong mahal ko, minahal ko, at minamahal ko.
Si Travis Morgan.