[9]
" ဟာရူတိုနဲ႔ ငါအရမ္းကိုအဆင္ေျပေနတာ ဒီတိုင္းဆို ငါေမ်ွာ္လင့္လို႔ရႏိုင္တဲ့အေျခအေနပဲ "
ေဂ်ာင္ဝူးက ပီတိအျဖာဆံုးေလသံနဲ႔ေျပာေနတယ္ ။
အျမင္ကပ္ေနတာက ဆိုေယာင္းနဲ႔ အဆာဟီ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ယိုရွီကေတာ့ ေဂ်ာင္ဝူးနဲ႔ထပ္တူ ေပ်ာ္ေပးေနတယ္ ။
" မင္း အျမန္ အဲ့ဟာရူတိုက ဆြဲလိုက္ေတာ့ကြာ အဲဒါမွ ငါအြန္းေျဗာေလးကို သူမၾကည့္ေတာ့မွာ "
" noona ကို ရူတိုက မႀကိဳက္ေတာ့ပါဘူးကြာ ငါသိတယ္ သူက ပိုင္ရွင္ရိွေနတာကို ထိမဲ့သူမ်ိူး လံုးဝမဟုတ္ဘူး "
" ေျပာလို႔ရမလား ငါ့ေကာင္မေလးက အဲေကာင္ကို မေရာလို႔သာေပါ့ "
"ေဟ်ာင့္ ဟာရူတိုက အဲ့လိုလူမဟုတ္ပါဘူးဆို "
ဆိုေယာင္းက လက္သည္းနီဆိုးေနရင္းတန္းလန္း ေရ႔ွက စာရြက္ကို လက္တဖက္ထဲနဲ႔ ဖိေခ်လို႔ ယိုရွီကိုပစ္ေပါက္လိုက္တယ္ ။ သူမက ေန့တိုင္း အြန္းေျဗာ အြန္းေျဗာနဲ႔ ပါးစပ္ကမခ်တဲ့ ယိုရွီကို ေဂ်ာင္ဝူးထက္ ပိုလို႔ေတာင္အျမင္ကပ္ပါတယ္။
" ေအာ္ကလီဆန္လာၿပီ နင္တို႔ကို ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနလိုက္တာ ..
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ မေျခာက္ေသးတဲ့လက္သည္းကိုမူတ္လို႔ ျပန္ပံုသြင္းေနလိုက္ၿပီး လက္သည္းနီက ရတဲ့ အရက္ျပန္နံကလည္း အခန္းတြင္း ေဝ့ဝဲေနလ်ွက္ ရိွတယ္ ။ ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ ဖြဖြ မူတ္ေနရင္းနဲ႔ သူမ က တစ္ခုခုကို စဥ္းစားမိသြားၿပီး တဖက္ကိုျပန္လွည့္လာတယ္ ။ ဒီတခါ အလွည့္က်သူကေတာ့ အဆာဟီပဲ ျဖစ္တယ္ ။
" အဆာဟီေရာပဲ ဟိုတေယာက္ ယြန္းဂ်ယ္ေဟ်ာ့က နင့္နဲ႔ တစ္ခုခုပဲမလား ... ေနၾကပါၪီး ငါတေယာက္ပဲ ဘယ္သူမွမရိွ ျဖစ္ေနတာလား ဘယ္မလဲ ငါ့အတြက္ တရားမ်ွတမႈဆိုတာ "
" လိုခ်င္လား ဒါဆို ငါနည္းလမ္းေျပာျပမယ္ နင္ရဲ့ အဲ့ေပါက္ေပါက္ေဖာက္တတ္တာကို အရင္ျပင္လိုက္ဒါဆို ရလာလိမ့္မယ္ "
အဆာဟီက ယိုရွီဆီ သူပစ္လိုက္တဲ့ စကၠူလံုးကို ျပန္ပစ္ၿပီးေျပာလိုက္တာပဲ ျဖစ္တယ္ ။
" တစံုတေယာက္ကို ရဖို႔အေရး ကိုယ့္ပံုစံကို မျပင္ႏိုင္ပါဘူးေနာ္ ငါ့အရိွတိုင္းသေဘာက်ေပးမဲ့သူပဲ ေရြးမွာ "
" ဒါဆို နင္တေယာက္ထဲ တသက္လံုး ေစာင္ကိုက္ၿပီးပဲ ေနလိုက္ေတာ့ "
" ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးကိုေနလိုက္ၪီးမွာ "
ေက်ာင္းေရာက္ေရာက္ျခင္း ေဂ်ာင္ဝူးက ဟာရူတိုနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က တူတူယွဥ္တြဲလို႔ ေလ်ွာက္လာတာကို ေတြ့လိုက္တယ္ ။ ဒါကိုျမင္ေတာ့ အကြက္က္ိုေစာင့္ေနတဲ့ ဆိုေယာင္းက
" ေဂ်ာင္ဝူးေရ နင္ေျပာေတာ့ ဟာရူတိုက နင္နဲ႔ အဆင္ေျပေနၿပီဆို ဟိုမွာ ၾကည့္ပါၪီး "
" သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ "
ေဂ်ာင္ဝူးက ထိုခဏမွာပဲ ေပ်ာ္ေနတာေတြေပ်ာက္ကြယ္လို႔ စိတ္အိုက္လာတယ္ ။ အဆာဟီ က " သူငယ္ခ်င္းပဲေနမွာဆိုၿပီး ေျပာေပးသလို ယိုရွီကလည္း အမ်ားႀကီးမေတြးပါနဲ႔တဲ့ ... ။
တကယ္တမ္းက် ဟာရူတိုနဲ႔ တစ္ခုခုပတ္သတ္ေနတယ္ဆိုရင္ေရာ သူက ဘာတတ္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ ...
ထိုအေတြးစက ေခါင္းထဲ ဝင္လာတဲ့အခါ ထပ္မံ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ရျပန္တာပဲ.. ။
/////
ေဂ်ာင္ဝူးအတြက္ ဒီကေန့ ရာသီဥတုက မသာယာႏိုင္ေတာ့ဘူး ကန္းတင္းေရာက္လည္း ထမင္းပန္ကန္ေရ႔ွခ်လို႔ ထိုင္ေနတာ ဘေလာက္ၾကာသြားၿပီလဲေတာင္သူမသိဘူး ။
စိတ္ရွင္းခ်င္လို႔ ေတြ့ခ်င္တဲလူကိုလည္း အရိပ္ေတာင္မျမင္ရဘူး ။
သူရဲ့မူန္ကုပ္ကုပ္ျဖစ္ေနတာကို သူငယ္ခ်င္းေတြက ၾကည့္လိုက္သက္ျပင္းခ်လိုက္နဲ႔ပါပဲ ဘာမွမသိတဲ့ အြန္းေျဗာက မေနႏိုင္စြာနဲ႔ပဲ ေမးလာေတာ့တယ္ ။
" ေဂ်ာင္ဝူးက ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" သူ႔ crush ေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႔ေတြ့လိုက္လို႔ေလ "
ဆိုေယာင္းက ဝင္ေထာက္လာတယ္ ။ အဲ့အခ်ိန္မွာ အဆာဟီက တံေတာင္နဲ႔လွမ္းတြက္လိုက္တာကို အြန္းေျဗာက ျမင္လိုက္တယ္။
" ဟာရူတိုလား "
အြန္းေျဗာရဲ့ စကားေၾကာင့္ အားလံုး က အံ့ၾသကုန္တယ္ ။ အားလံုးရဲ့ မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြက ယိုရွီဆီကို တမ္းေရာက္ကုန္တယ္ ။ အဲ့ေတာ့မွ အြန္းေျဗာက ျပာျပာသလဲ
" ယိုရွီမေျပာပါဘူး အမဒီတိုင္းသိတာ ခန္႔မွန္းၾကည့္တာေပါ့ "
" ေအာ္အင္း ထားပါေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ "
ေဂ်ာင္ဝူးက ေရ႔ွကထမင္းပန္ကန္ထဲက ထမင္းတဇြန္းကို အျဖဴထည္တိုင္း ခပ္လို႔ ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ရင္းေျဖတယ္ ။
" ေကာင္မေလးမဟုတ္ဘူးထင္တယ္ေနာ္ "
"ဟင္ သိေနလို႔လား "
ယိုရွီက ေမးလိုက္တာပဲ ျဖစ္တယ္ ။ အားလံုးက အြန္းေျဗာ ျပန္ေျဖလာမဲ့ စကားကို စိတ္ဝင္စားစြာနဲ႔ ေစာင့္ေနတယ္။
" အင္းသိတယ္ အဲတာ သူေကာင္မေလးမဟုတ္ပါဘူး ရူတို အစ္မပါ သူက အမရဲ့သူငယ္ခ်င္းဆိုလည္း ဟုတ္တယ္ ယူရီတဲ့ စာတမ္းေရးစရာရိွလို႔ ေက်ာင္းကိုလာေလ့လာတာ အစက အမကို လိုက္ျပခိုင္းတာ အမ မနက္က အတန္းရိွေနတာ မအားတာနဲ႔မလိုက္ပို႔ျဖစ္လိုက္ဘူး "
ေမာင္ႏွမတဲ့လား လံုဝကို မထင္ထားမိတာပဲ .. ။
" အား ေသပါၿပီ ရုပ္ကလံုးဝမွမတူေတာ့ ေမာင္ႏွမလို႔ မထင္မိတာ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ မိုးႀကိဳးေတြပစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ "
ေဂ်ာင္ဝူးက ေခါင္းကို ထုသလို ဖိဖိရိုက္ရင္း ၿငီးျငဴသံေလးနဲ႔ျပန္ေျပာလာတဲ့အခါ အြန္းေျဗာက ရယ္ပါတယ္ ။
" ဟိုဟာေလ ေမာင္ႏွမ အရင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး "
အြန္းေျဗာစကားေၾကာင့္ အကုန္လံုးက ဟာကနဲ ဟင္ကနဲျဖစ္ကုန္ၿပီး ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဆိုတာကို ထပ္လို႔ေမးတယ္။
ဟာရူတိုရဲ့ လက္ရိွ ေမေမေလး ဘက္က ပါတဲ့သမီးျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ သူတိုကဘာမွမေတာ္စပ္ေၾကာင္းကို
အြန္းေျဗာက ထပ္မံရွင္းျပတယ္ ။ ထိုယူရီဆိုတဲ့ ဟာရူတိုရဲ့အမ ျဖစ္သူက စတိတ္ေက်ာင္းတုန္းထဲက အြန္းေျဗာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတျြဖစ္ၿပီး သူမ အသက္ ၁၀ နစ္ေလာက္မွာ ဟာရူတိုအေဖနဲ႔ သူမရဲ့ အေမနဲ႔ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာျပတယ္ ။
သူတို႔စကားဝိုင္းက တဖန္ျပန္လည္ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္ ... ။ အြန္းေျဗာက တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့သူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး
" ဒီအေၾကာင္းေတြက ဝမ္းနည္းစရာမဟုတ္ပါဘူး "
"..."
" သူတို႔ျခင္းက သိပ္ကိုအဆင္ေျပၿပီးေတာ့ တအိမ္သားလံုး အရမ္းေနြးေထြးၾကတာေလ "
" noona က အကုန္သိတာပဲေနာ္ ကြၽန္ေတာ္က်ဘာမွမသိဘူး "
ေဂ်ာင္ဝူးက ဝမ္းနည္းလာတယ္ ။ ဟာရူတိုအေၾကာင္းကိုသူဘာမွမသိဘူး ။ သူ႔ထက္အြန္းေျဗာက ပိုသိေနတဲ့အေပၚ တခါမွ မျဖစ္ဖူးတဲ့ မနာလို႔ျခင္းက ျဖစ္ေပၚလာတယ္ ။ တဆက္မွာလည္း ဟာရူတိုရဲ့ အြန္းေျဗာအေပၚထားတဲ့ သံေယာဇဥ္အတိမ္အနက္ကိုလည္း သူက ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ခန္႔မွန္းၾကည့္ရင္း အေတြးမ်ားရျပန္ပါတယ္။
//////
အနီေရာင္ေလးက သူ႔ေရ႔ျွဖတ္သြားတယ္ ။ ေခါက္တံုေခါက္ျပန္ လုပ္ေနတာဆိုရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္ ။ အခုဟာရူတိုက ဆရာ ရံုးခန္းေရ႔ွမွာ စာတမ္းထပ္ဖို႔လုပ္ေနတာ ... ။ သူ မသကၤာတာနဲ႔ စာတမ္းေတြကိုမထပ္ေသးပဲ အျပင္ကိုျပန္ထြက္ရင္း ေဝ့ဝဲၾကည့္မိတယ္ ။ ေထာင့္မွာရပ္ေနတဲ့ ေဂ်ာင္ဝူးကို ေတြ့တယ္ ။
" မင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ "
ေဂ်ာင္ဝူးက လက္ထဲမွာ စာတမ္းလို႔ထင္ရတဲ့ file စာရြက္ေတြကို ကိုင္ထားတယ္ ။ မဟုတ္မွလြဲေရာ ...
" မင္း မထပ္ရေသးတာလား "
" ဟီး ဟိုဟာ မနက္က အတန္းခ်ိန္ေနာက္က်သြားလို႔ ခိုးဝင္လိုက္တာ ငါဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စာတမ္းက ထပ္ၿပီးေနၿပီ ဒီေန့က်မွ ဆရာကင္ ကလည္း ေက်ာင္းသားေတြကို မခိုင္းဘူး သူကိုယ္တိုင္သယ္သြားတာ "
" အဲ့တာနဲ႔ .."
" အပန္းမႀကီးရင္ ဒါေလးပါေပါင္း ထပ္ေပးပါလားဟင္ "
ေဂ်ာင္ဝူးက သံရွည္စြဲလို႔ နည္းနည္းခြၽဲသံပါတဲ့ေလသံမ်ိဳးနဲ႔ ေတာင္းဆိုလာတဲ့ အခါ ဟာရူတိုက ရယ္ခ်င္လာျပန္ေရာ ... လုပ္ေပးရမွာ မခက္ေပမဲ့လို႔ သူကို နည္းနည္းေတာ့ ရစ္ခ်င္ေနေသးတယ္ ။
" လုပ္ပါကြာ မသိမသာေလး ထပ္ေပးခဲ့ေလေနာ္ "
ဟာရူတိုကဘအထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာစားပြဲေပၚမွာ စာတမ္းအပံု တပံုကေရာက္ႏွင့္ေနၿပီးျဖစ္တယ္ ။
" ဒတိုင္းမလုပ္ေပးခ်င္ဘူး အဖိုးအခေတာ့ ရိွသင့္တယ္မလား စည္းကမ္းနဲ႔မညီတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို ငါလုပ္ေပးရမွာဆိုေတာ့ "
" က်စ္ ဟာရူတို ... မင္းမညစ္နဲ႔ေလ
ဘာ ဘာေပးရမွာလဲ "
" beef steak ဝယ္ေကြၽးရမယ္ "
" အိုး စာရြက္ေလး ခ်လြက္ ဆို တင္ေပးတဲ့ အဖိုးအခက ႀကီးလိုက္တာကြာ "
" ဒါဆို မင္းဘာသာ သြားတင္ေလ "
သူဘာသာသြားတင္လို႔ေတာ့ လံုးဝမျဖစ္ ။ ဆရာကင္က စည္းကမ္းၾကပ္တဲ့လူ စာတမ္းထပ္ဖို႔ဆို အခ်ိန္၁မိနစ္ေလးေတာင္အစြန္းခံတာမဟုတ္ဘူး ... ေဂ်ာင္ဝူးက စားပြဲမွာထိုင္ေနတဲ့ ဆရာကိုတလွည့္ ဟာရူတိုကိုတလွည့္ျပန္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။
စာတမ္းမထပ္ရေသးလို႔ ဆရာကင္ရဲ့ ၁၁ နာရီအတန္းခ်ိန္ ကို ထိုင္ေစာင့္ရင္း အဲ့အတန္းကိုေတာ့ ဆရာကင္ကိုယ္တိုင္စာတမ္းျပန္မသယ္သြားဖို႔ ဆုေတာင္းေနရတာ ... ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ စာတမ္းေတြ စုေပးတဲ့လူက ဟာရူတိုျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ သေကာင့္သားက ရစ္ေနျပန္တယ္ ။
ေကြၽးရတာေပါ့ေလ ... သူကိုယ္တိုင္လည္း ဟာရူတိုနဲ႔ အတူတူ မစားခ်င္တာမ်ိဳးမွမဟုတ္တာ ဒါေပမဲ့ ဘာတဲ့ေစ်းႀကီးပါတယ္ဆိုတဲ့ beef steak ကိုမွ စားခ်င္တာတဲ့ ..
ေဂ်ာင္ဝူးက အင္တင္တင္လုပ္ေနၿပီးခါမွ ဝယ္ေကြၽးမွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သေဘာတူလိုက္တယ္ ။ စားခ်င္ေတာ့လည္း ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ညေနအတန္းၿပီးတာနဲ႔ သူက ဟာရူတိုကားေပၚကိုေရာက္ေနၿပီ ဘယ္လိုေတာင္ ျဗဳန္းစားႏိုင္လိုက္တာလဲ .. ဒီလို dinner date လုပ္မယ္မွန္းသိရင္ ခပ္မိုက္မိုက္ေလး သူဝတ္လာပါတယ္ .. အဲ့ dinner date က သူရွင္းရမယ္ ဆိုေပမဲ့လည္းေပါ့
" ငါပဲ ဆိုင္ေရြးလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ မင္းကေဘာစိမလား "
ေဂ်ာင္ဝူးက ဝယ္ေကြၽးရမွာကို ႏွေျမာေနလို႔မဟုတ္ပဲ ဟာရူတိုရဲ့ အခုလို အားမနာတမ္းေတာင္းစားေနမႈႀကီးကို လံုးဝ အံ့ၾသေနလိုပဲျဖစ္တယ္ ။ သူဘာ စကားမွေတာင္မေျပာႏိုင္ဘူး ...
" ဘာေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ ႏွေျမာတသျဖစ္ေနတာလဲ မင္းပဲ ငါ့ကိုႀကိဳက္တယ္ဆို Date တစ္ခုဖန္တီးေပးေနတာေတာင္ ေရလိုက္ငါးလိုက္မေနဘူးငါပါးစပ္ကေန ဒီလိုဖြင့္ေျပာရတာ မမိုက္လိုက္တာကြာ မင္းက အန္းဒိတ္ႀကီးပဲ "
wtf bro... date တစ္ခုတဲ့လား .... သူ႔အိတ္ကပ္ထဲ ေငြစကၠူေတြနဲ႔ေလ ... မွာခ်လိုက္တာ stake တမ်ိူးထဲမဟုတ္ပဲ ေစ်းႀကီးတဲ့ ဝိုင္က အစစ္ပါေသးတယ္။ ခက္တာက ဟာရူတို မွာခ်လိုက္တဲ့ ဝိုင္အနီက သူေသာက္လို႔မရဘူး ... ။
မၾကာခင္မွာပဲ စားပြဲထိုးက အစားအေသာက္လာခ်ၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတယ္ ။
" ေသာက္လို႔ျဖစ္တယ္မလား ငါမေျပာမဆို မွာလိုက္တာ "
"ရပါတယ္ ေသာက္ေသာက္ တပုလင္းလံုးကုန္ေအာင္ေသာက္ေနာ္ မင္း "
"မင္းကမေသာက္ဖူးလား"
" ငါ ဝိုင္နီနဲ႔ မတည့္ဘူး "
ဒါဆို ဘာလို႔ သူမမွာခင္ကတည္း က မေျပာတာလဲ .. လူနစ္ေယာက္ေလးရွ္ိတာ ၂ေယာက္လံုး စားလို႔ေသာက္လို႔ရတဲ့ဟာမ်ိဳးပဲ မွာသင့္တယ္ေလ အခုေတာ့သူက ဟက္ေကာ့ႀကီးကိုျဖစ္လို႔ ..။
ေဂ်ာင္ဝူးက ဝိုင္နီနဲ႔မတည့္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ေအးေဆးေလးပဲ အသားကင္ကို လွီးေနတယ္ ။ ဟာရူတိုက ဘာစကားမွမေျပာပဲ ေဂ်ာင္ဝူးလုပ္သမ်ွကို ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္ ။ ေဂ်ာင္ဝူးက အသားကင္ကို စားလို႔ရတဲ့အေနေလးေတြ လွီးျဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ဟာရူတိုေရ႔ွက လံုးဝမွ မထိရေသးတဲ့ အသားကင္ပန္ကန္နဲ႔ လဲလွယ္လိုက္တယ္ ။
" ဝါး... ဒါမ်ိဳးက လံုးဝ မိန္းကေလးေတြႀကိဳက္ေလာက္မဲ့ boyfriend typeမ်ိဳးမလား "
" ဟုတ္ရင္လည္း ဟုတ္မွာေပါ့ ဒါေပမဲ့ ငါဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ မလုပ္ေပးဖူးဘူး "
" ဟက္ထိတယ္ေနာ္ "
ဟာရူတိုက ရယ္ရင္းနဲ႔ ေဂ်ာင္ဝူး လွီးေပးတဲ့ stake တတံုးကို ယူစားလိုက္တယ္ ။ ေနာက္ၿပီး ၁ေယာက္ထဲ ေသာက္ရမဲ့ ဝိုင္ပုလင္းကို ႏွေျမာတသစြာၾကည့္ရင္း တခြက္ငွဲ႔လို႔ဆက္ေသာက္တယ္ ။
" ဘာလို႔ဝိုင္နီနဲ႔မတည္တာလဲ"
" အျခား အယ္လ္ကိုေဟာေတာ့ ငါေသာက္လို႔အဆင္ေျပေပမဲ့ ဝိုင္နီေသာက္ရင္ အနီဖုေတြထြက္လာတာေလ ေဆးရံုပါေရာက္တယ္ "
" ေအာ္ ဒါမ်ိဳးဆို နဲနဲမွေသာက္လို႔မျဖစ္ဘူးေပါ့ ဟုတ္ပါၿပီကြာ "
ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေျပာရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ dinner date က ျပန္ရမဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္လာတယ္ ။ တဝက္ေတာင္မက်ေသးတဲ့ ဝိုင္ပုလင္းကိုေတာ့ ဟာရူတိုက အိမ္ျပန္သယ္ခဲ့ပါတယ္ ။
" မင္းေမာင္းလို႔ရပါ့မလား ေသာက္ထားတယ္ေလ"
" ငါမမူးပါဘူး အဆင္ေျပပါတယ္ ငါတို႔ယဥ္ထိန္းရဲေတြမရိွေလာက္မဲ့လမ္းကေနပတ္ျပန္လို႔ရတာပဲ"
" အိုေခ ဒါဆို ျပန္က်ရေအာင္ ငါသန္႔စင္ခန္းခဏသြားလိုက္ၪီးမယ္ "
သန္႔စင္ခန္းကေန အထြက္ ေငြရွင္းဖို႔ေကာင္တာစီေရာက္ေတာ့ ေဂ်ာင္ဝူးက ေငြရွင္းဖို႔လုပ္တယ္ ။
ဟာရူတို ေရ႔ွမွာ ပိုက္ဆံမရွင္းတာေၾကာင့္မလို႔ ဟာရူတိုက တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေသးတယ္ ။ ဟာရူတိုက ခံုေပၚ လက္ညိုးတခ်က္ခ်က္လူပ္ခါရင္း ဆိုင္ထဲပ်ံလြင့္ေနတဲ့ ballad song တပုဒ္ကို နားေထာင္ေနတယ္ ။ သူက card ကို ထုတ္ၿပီးေငြရွင္းဖို႔ ထိုးေပးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္တာမွ ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးက သူ႔ကို ေၾကာင္လို႔ၾကည့္ေနတာနဲ႔ဆံုတယ္။
" ဧည္သည္ရွင့္ အစ္ကိုတို႔ စားပြဲဝိုင္းအတြက္က အစ္ကိုနဲ႔ တူတူလာတဲ့တစ္ေယာက္က ေငြရွင္းၿပီပါၿပီ "
" ဗ်ာ "
သူက ဗ်ာေနတဲ့ ခ်ိန္မွာပဲ ဟာရူတိုက သူ႔ေနာက္ကိုေရာက္လို႔လာတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ သြားရေအာင္ဆိုၿပီး သူ႔နားနားကပ္လို႔ေျပာတယ္ ။ ရွည္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ေဂ်ာင္ဝူးရဲ့အရပ္က ၅ေပ၁၁လက္မ ရိွတယ္ ဒါေပမဲ့ ဟာရူတိုရဲ့ အရပ္နဲ႔ ယွဥ္လိုက္တဲ့အခါ သူကဟာရူတိုရဲ့အုပ္မိုးျခင္းကိုခံေနရတယ္ ။
ေကာင္တာ ဝန္ထမ္းမေလးရဲ့ မ်က္ႏွာက နီရဲလို႔ေနၿပီး ဟိုဘက္ျခမ္းကို မသိမသာေလးလွည့္သြားခဲ့တယ္ ။ ဟာရူတိုက အဲ့က်မွ ရိပ္မိၿပီး ေဂ်ာင္ဝူးနားကေန ျပန္ဖယ္လို႔ ေရ႔ွကေနၪီးေဆာင္ထြက္သြားတယ္ ။ အင္တင္တင္နဲ႔ သံစံုတီးဝိုင္းလိုျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ရင္ဘက္ကို ဖိရင္း က်န္ခဲ့ရသူကေတာ့ ေဂ်ာင္ဝူးပဲ ျဖစ္တယ္ ။