"KAY GANDANG UMAGA WORLD!" matinis na boses na pagkakasabi ni Fiacre na siyang rinig sa buong kwarto. Napabalikwas naman ako mula sa pagkakahiga sa gulat.
Morning already? But feeling ko hindi pa eh. "Fuck." nabulaslas ko na lang. Wala pa akong tulog. Masyado akong nabagabag sa mga text messages ng kumag na Axel na iyon. Why can't he just introduce his self properly? Para naman hindi ako napapraning kaso wala na akong magagawa. May pasok ngayon at kahit alam kong puyat ako at gusto ko lang matulog, kailangan ko pa rin mag-ayos.
"Ito namang babaeg 'to! Umagang umaga mura kaagad lumalabas sa bibig." pagtataray ni Fiacre. Siya nga itong iritable kapag umaga eh. Tignan niyo sobrang sensitive kapag kagigising pa lang. Samantalang ilang taon na kami magkasama at hindi na kakaibang bagay kapag nagmura ako.
"Guys, hurry." rinig ko namang tawag ni Rennei mula sa labas. Isa pang iritable. Rennei doesn't like people who were used on being late. Kaya kahit a woman with a few words siya, hindi niya naiiwasan ang magsalita or magparinig kapag naiinip na siya.
Napatango naman ang maingay na babae nasa harapan ko. Umalis din siya kaagad bitbit ang bag niya. Nang tignan ko ang oras, may time pa naman para mag-ayos ako. Papatayo pa lang ako nang tumunog ang cellphone ko.
When I opened the message, I found out that it is from Sphinx. He is uncle's trusted agent. Pinaiwan siya dito sa Pilipinas para gabayan at bantayan ako habang hindi pa bumabalik sina kuya. At dahil nga tinanggap ko na nang lubusan ang pagiging mafia leader, nadagdagan ang mga guards, at responsibilities ko. Tanging itong tatlong kasama ko ang lang ang nakakaalam nito. I didn't inform the heads. Brother announced that he will choose wisely among the candidates para sa magiging fiance ko and he blurted out about having another mafia leader. Pero hindi niya sinabi na ako iyon.
Meaning, kung may mga parties na dapat puntahan ko as a representative of our family, I am required to use a mask to cover my identity and to protect myself. And since I became a ruler now, my orders are to be executed as soon as possible to avoid any severe punishment. My orders will be laws inside the circle of the group.
Back to the text message, Sphinx is asking me to come to the main house to observe and judge the graduated trainees from our security center. He said it is a must for me to come and to supervise this crucial matter. Mafia may be advantageous when it comes to earning money and power but if you don't guard your followers well, each one of you will fall.
Tumayo na ako at pumunta sa bungaran ng pintuan. Prenteng nakatayo ang tatlo at mukhang hinihintay ako. "Girls, tell the teacher that I'm not feeling well. I need to go to the main headquarters." I told them.
"It seems like, this will be your first duty. Well then, good luck. Don't worry, we can handle that thing about prof." Dereen assured me and she kindly patted my shoulders. I just look at them and see them off. Pumasok na rin ako kaagad sa silid namin at nag-ayos na.
Dereen is right. I will be showing myself today as Alexandria Cromello, the heiress. I need to show a fierce and strong image for them not to belittle me. They are used on Xander's supervision and so I should do my best to gain their loyalty and respect.
When I finished showering, I wore a black backless cross-over crop top and a ripped mid rise skinny jeans , curled my hair and I put some make up on. Pagkatapos ng mga ritwal ko ay sinigurado ko na wala akong nakalimutan na ilagay sa bag. Nang ma-assure ko na okay na ang lahat, lumabas na ako at nilock ang pintuan ng kwarto.
Dadaan na lang ako sa eastern gate ng Mhorfell. Abandonado na ang gate na iyon for years dahil napag-isipan ng faculty na mas maayos kapag iisa na lang ang main entrance and exit ng academy. Gayunpaman, ito rin ang madalas na daan na ginagamit ng mga nagcucutting classes. Dahil nga walang nagbabantay dito. Doon nakaparada ang Moto Guzzi California 1400 ko kaya mas mabuti na ang doon dumaan kaysa umikot pa.
As expected may iilan na tumatakas sa mga klase nila. Kaya naman wala masyadong nakapansin sa akin. Busy naman sila sa pagcucutting eh. Baka kasi may sumunod sa akin at may mag-inform sa mga heads na lumalabas labas ako ng campus ng walang permiso. Edi nabulyaso pa 'yung plano ko na itago sa kanila 'yung tungkol dito kung ganoon. Bakit hindi nila pwede malaman? Ask my brother and uncle who were currently in Singapore. Duh.
Wala namang ganoong traffic sa mga kalsada na dinaanan ko. Tsaka may pagkaliblib naman na ang papunta sa mansyon kaya wala na akong problema pagdating sa overspeeding. Habang nagmamaneho ay nakakuha ng atensyon ko ang isang lalaki na naka black leather jacket, black pants at may dark brown na buhok na papalapit sa isang batang babae sa gilid ng daan. At dahil naintriga ako kung anong gagawin niya sa bata, itinabi ko muna ang motorcycle ko sa bandang mahalaman para naman hindi niya mapansin sa paligid niya. Tinanggal ko rin ang helmet ko para makita ng maayos ang dalawa.
The little girl looks like those children on the streets that are starving and thirsty. She is wearing dirty clothes but you can see her adorable face very well. Oh well, masasabi kong may maipagmamalaki sa mukha at katawan si kuyang nakaitim. Nang papalapit na siya sa bata ay akmang may dudukutin siya. Medyo naalarma naman ako nang makita ko ang takot sa mga mata ng bata. Muntik na sana akong makielam pero tinanggal ko iyon sa isip ko nang makita na naglabas lang pala ng pitaka ang lalaki.
He pulled out a one thousand peso bill from his leather wallet and smiled to the child. I didn't hear what he told to the young girl but I can conclude that he has a good heart for that girl to leave with a smile. Pati tuloy ako napangiti. Kaya lang nawala iyon nang dumako sa akin ang tingin nuong lalaki. Mabilis siyang tumakbo papunta sa puti niyang kotse at pinaandar ito.
Mabilis na nagsink in sa utak ko kung bakit siya nagmamadaling sumakay sa kotse. At iyon ay para habulin ako. Binalik ko kaagad ang pagkakasuot ko sa helmet at inistart ang makina. Takte. Tch.
Pinaharurot ko ang motor ko na siyang naglabas ng usok na pumalibot sa daan. Patigin tigin ako sa side mirror pero lagi kong nadadatnan ang sasakyan ng lalaki sa likuran ko. Mailigaw nga ang isang 'to. Nagpasikot sikot ako ng daan pero mukhang kabisado niya rin ang lugar na ito. Damn, paano ako makakapunta sa destinasyon ko nito?
Biglang nagpop in sa utak ko ang nalalaman kong private shortcut. Isang shortcut ito na natatabunan ng mga puno at halamanan. Upang makita ang tunay na form ng lagusan, you need to show your identification card to the scanner. Identification card sa mafia, I mean. Kapag nakapasok ka dito, diretsang ikokonekta ka nito sa lugar na ilang metro na lang ang layo sa gates sa main house sa pamamagitan ng pagbaybay sa underground. Tanging mga may matataas na posisyon lang sa grupo ang nakakaalam ng mga shortcuts na ito.
Wala pang sampung minuto ay hindi ko na siya muling nakita pa. Andito na rin ako papunta sa gate. The men who were guarding the gates recognized me and opened the gates for me. Pagkapark ko ng motor ko sa garahe ay tinungo ko na ang field. It is the largest part of this area. That is the place for battles, trainings, sparring, sports and outdoor activities for the trainees and for the members of the mafia as well.
Nakakabastos lang nang may mga bumangga sa akin na dalawang babae at may tumawa na isang grupo ng mga lalaki habang papunta sa field. By that, nalaman ko kaagad na sila 'yung mga graduates from the second hearquarters. After kasing matapos ng training nila, they need to pass a test given by the holder of the highest rank in the mafia before they can assume a position. Siyempre hindi nila ako nakilala dahil sa training nila, hindi gumagamit ang mga trainers nila ng mga pictures namin para makilala kami. They only know me by name. Kaya hinayaan ko na lang. Only those who are really staying inside the main house can recognize me. Tignan natin kung makakaya pa nilang ipakita sa akin ang ganyang attitude mamaya.
Pagkarating ko, nakapalibot at nagkalat ang mga guards sa bawat sulot ng lugar. Sinulyapan ko rin ang observation room na kita mula dito sa labas. Ang room na iyon ay ginawa para sa mga officials na gustong manood sa mga trainees. May malaking salamin ito mula sa loob na nagagamit nila para makita ang kabuuan ng buong area. While sa labas naman, hindi mo makikita ang mga nasa loob ng kwarto o ang mga tao na nanonood. Bulletproof din ang glass na iyon kaya safe ang panood. Ako kasi imbes na doon ako sa kwartong iyon, I prefer watching them up close. 'Yung tipong makakaeye to eye ko sila. I want to know each one of them. And one of my ways is to look at their eyes.
"Hey Dash! Saan ka ba nagpunta?" I heard a guy calling someone. Even the girls are yelling for his attention. Tinignan ko naman kung sino 'yung bagong dating and shit paanong kasama siya sa mga magtetest ngayon?
That guy who helped a girl, he is one of our trainees! Hindi niya ako dapat makilala. Kaya naisip ko na I'll try to blend in with the others muna para hindi niya ako mapansin.
"Sandali lang." uh-oh too late. Para bang naging bato ang katawan ko nang may humawak sa balikat ko. Tumahimik din ang paligid sa sinabi ng lalaking ito.
"May I see your face?" nalintikan na. Tinake ko lang ang time ko. Then hinawakan ko ang kamay niya at pinilipit ito kasabay ng pagharap ko sa kanya. Mabilis naman akong nakatakbo papasok sa mansyon. Hindi nila ako nagawang habulin dahil sa pag-aalala nila sa Dash na iyon. Looks like he was the idol of their batch.
Ang ending ko tuloy, andito ako sa observation room habang pinagmamasdan sila na nagwawarm-up. Of course, I'm still going to stick with my way kaya pinaayos ko ang mga monitor para makikita ko sila ng sobrang linaw. Kumbaga sa laban ni Pacquiao, live telecast 'to. Nasa tabi ko naman si Sphinx. Kasama ko sa loob ang mga sumusunod:
Rouie - Head of the Archery Unit
Roxanne - Security Center Monitor
Kash - Head of Swordmanship Unit
Brock - Official Trainer and recommended judge by the elders
Black - Chief of Martial Arts Unit
Sera - holder of the 'Mighty Valkyrie' title. Valkyries are female reapers assigned for special missions only. Usually the trainees are required to train for about 2 years while Valkyries trained for 4 years, mastering various units. This title proves that the holder is the best of the mentioned department.
"Ma'am, they are ready. So to brief everything. These graduates need to pass five tests decided and given by the leader. The leader can suggest anything the he or she likes for the flow of the tests. So, what will be your first test for them?" magalang na sambit ni Brock. May edad na ito pero halata pa rin kung gaano kalakas ang mga kasukasuan nito.
Napaisip naman tuloy ako bigla. Bakit kasi hindi nila maagang sinabi na may ganito edi sana nakapaghanda ako ng mga malulupit na tests. Ano nga ba? "Ah! Remember Xander's fastest and most agressive dog? Release him. We need a hunter like him." sabi ko.
"Sphinx, carry on this order that I will say. First, Sera, release five members from the Valkyries catergory to allure the men. Next, release King Xander's most agressive dog from his cage. He will be the hunter for today. Then, be sure to surround the area so that no one will be able to escape from their fortunes. Their mission is to find 'peace' inside the woods. They need to find it while being hunted by those dogs and women. Also, set a lot of traps and cameras. Order some of our spies to do the honor for that job. They are allowed to answer anything that comes into their minds but as long as they unfamiliar with the correct answer, they'll stay inside. No more no less." pag-uutos ko sa kanila isa isa. This will be a matter of life and death for them. Kahit na ang totoo ay imposible silang mamatay sa loob. Sa oras kasi na talagang hindi na nila kaya, may nakaready na medics. Naturuan naman na rin ang alagang hayop ni kuya. That dog can't kill. Ngayon, let's see who can find 'peace' while being hunted by that wild dog.
"I see. You are testing their skills, aren't you?" tanong ni Black.
"Nope. I am testing their hearts and minds. How could they find peace during a test? And I want to know what is the real meaning of peace for them." sagot ko. Wala naman akong doubt na natrain sila ng maayos at sigurado akong walang mintis ang mga kakayahan nila pero I want them to learn a lesson sa bawat test.
Tests are not worth it if you'll not learn from your mistakes there. They are not deserving enough to be one of us if they will always think of the lust in killing. We didn't train them to kill. We trained them to avoid unnecessary killing. Because after all, everyone demands for peace.
"Everything is ready." Sphinx declared.
"Let them begin." tugon ko at nakarinig na ako ng isang putok ng baril. Paalala na umpisa na ng paghahanap.
Will they be able to find peace?
_____________________________________________________________
A/N: Hanapin ang 'Peace'! Sorry po sa matagal na pag-uupdate. Parating na ang hell week that's why. So this is the 28th chapter. Napag-isipan ko po na ibahin ang laman ng chapter na ito dahil sa tingin ko hindi pa malinaw ang whole set up ng pagbabalik ni Alex. Sa 30th chapter, pakiready na po ang mga sarili niyo sa inis at irita. Hindi dahil sa matagal na ud or pangit na ud kundi sa susunod na mangyayari. Medyo mahaba ang examinations part na ito kaya baka imbes na 30th, maging 31st or 32nd chapter. Don't worry I'll try my best na tapusin itong exams nila next chapter.
P.S: I am thinking of making a page or a group for Mhorfell Academy of Gangsters' readers. Kaso hindi ko alam kung magpaparamdam na ang mga silent readers pag ganoon. So tell me naman kung agree kayo! Comment, message or by voting this chapter, para maconsider ko. Thank you sa mga comments and votes guys! :) God bless! More twists to come!